Cytaty na temat kalectwo

Zbiór cytatów na temat kalectwo, ludzie, kochanie, mienie.

Cytaty na temat kalectwo

Arthur Schopenhauer Fotografia
Maria Rodziewiczówna Fotografia

„Wszystkie poznane prawdy są chorobą! – Albo odzyskaniem zdrowia. – Może być – ale zawsze już z kalectwem.”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

dialog pomiędzy dwojgiem doświadczonych przez życie
Nieoswojone ptaki

Jodi Picoult Fotografia
Maciej Kozłowski Fotografia

„Przez sport do kalectwa.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

swoich kontuzjach w programie Na zdrowie – Jagielski.

O.S.T.R. Fotografia

„Ja już kariery nie zrobię. Życie mnie nauczyło, że wychodzenie przed szereg grozi śmiercią lub kalectwem.”

Zbigniew Witaszek (1942) polski działacz polityczny, restaurator

Źródło: Orkiestra solistów, polityka.pl, 20 listopada 2004 http://archiwum.polityka.pl/art/orkiestra-solistow,375418.html

Jędrzej Śniadecki Fotografia

„Dusza ludzka nie podpada kalectwu, a wychowanie fizyczne jest ułożone dla szczęścia człowieka.”

Jędrzej Śniadecki (1768–1838) polski lekarz, biolog, chemik

Źródło: Tadeusz Maszczak, Kultura fizyczna w edukacji osób niepełnosprawnych w: Pedagogika specjalna. Wobec potrzeb teraźniejszości i wyzwań przyszłości pod redakcją Marii Chodkowskiej, UMCS, Lublin 1998.

Juan Donoso Cortés Fotografia
Stanisław Lem Fotografia

„(…) Jeżeli świat nie jest rozsypaną przed nami łamigłówką, tylko zupą, w której pływają bez ładu i składu kawałki, od czasu do czasu zlepiające się przez przypadek w jakąś całość? Jeżeli wszystko, co istnieje, jest fragmentaryczne, nie donoszone, poronne, zdarzenia mają koniec bez początku albo tylko środek, sam przód albo tył, a my wciąż segregujemy, wyławiamy i rekonstruujemy, aż zaczynamy widzieć całe miłości, całe zdrady i klęski, chociaż naprawdę jesteśmy cząstkowi, byle jacy. Nasze twarze, nasze losy urabia statystyka, jesteśmy wypadkową ruchów brownowskich, ludzie to nie dokończone szkice, przypadkowo zarysowane projekty. Perfekcja, pełnia, doskonałość – to rzadki Wyjątek, zdarzający się tylko dlatego, że wszystkiego jest tak niesłychanie, niewyobrażalnie wiele! Olbrzymiość świata, nieprzeliczalna jego mnogość jest automatycznym regulatorem codziennej zwyczajności, dzięki niej uzupełniają się pozornie luki i wyrwy, myśl dla własnego zbawienia odnajduje i scala odległe fragmenty. Religia, filozofia są klejem, wciąż składamy i zbieramy rozpełzające się w statystykę ochłapy, żeby je złożyć w sens, jak w dzwon naszej chwały, żeby odezwały się jednym, jedynym głosem! Tymczasem jest tylko zupa. Matematyczny ład świata to nasza modlitwa do piramidy chaosu. Na wszystkie strony wystają kawałki życia poza znaczenia, które ustaliliśmy jako jedyne, a my nie chcemy, nie chcemy tego widzieć! Tymczasem istnieje tylko statystyka. Człowiek rozumny to człowiek statystyczny. Czy dziecko będzie piękne czy brzydkie? Czy muzyka da mu rozkosz? Czy dostanie raka? O tym wszystkim decyduje gra w kości. Statystyka stoi u naszego poczęcia, ona wylosowuje zlepki genów, z których tworzą się nasze ciała, ona wylosowuje naszą śmierć. O spotkaniu kobiety, którą pokocham, o mojej długowieczności, o wszystkim decyduje normalny rozkład statystyczny, więc może także o tym, czy będę nieśmiertelny? Może ona staje się czyimś udziałem na ślepo, przez przypadek, od czasu do czasu, tak samo jak uroda lub kalectwo? A skoro nie istnieją jednoznaczne przebiegi, skoro rozpacz, piękno, radość i brzydota są dziełem statystyki, statystyką jest podszyte nasze poznanie, istnieje tylko ślepa gra, wiekuiste układanie się przypadkowych wzorów. Nieskończona liczba Rzeczy szydzi z naszego umiłowania Ładu. Szukajcie – a znajdziecie; zawsze w końcu znajdziecie, jeżeli będziecie tylko dość żarliwie szukali, statystyka bowiem niczego nie wyklucza, czyni wszystko możliwym, jedynie mniej lub więcej prawdopodobnymi. Historia zaś jest ziszczaniem się brownowskich ruchów, statystycznym tańcem cząstek, które nie przestają marzyć o innym doczesnym świecie…
– Może i Bóg istnieje tylko czasami? – rzucił niegłośno Inspektor. Pochylił się do przodu i z niewidzialną twarzą słuchał tego, co Gregory z takim trudem wyrzucał z siebie, nie śmiejąc nań spojrzeć.
– Może – obojętnie odparł Gregory. – A przerwy w jego istnieniu są bardzo długie, wie pan?
Wstał, podszedł do ściany i wpatrzył się niewidzącymi oczami w jakąś fotografię.
– Może i my…”

zaczął i zawahał się – ... i my jesteśmy tylko czasami, to znaczy: raz mniej, niekiedy prawie znikamy, rozpływamy się, a potem nagłym skurczem, nagłym wysiłkiem, scalając na chwilę rozpadające się rojowisko pamięci... na dzień stajemy się...
finalna rozmowa Inspektora z Gregorym.
Utwory, Śledztwo

Stefania Grodzieńska Fotografia

„To jest najlepsze kalectwo właściwie. Jest lepsze niż nie widzieć, czy paraliż, czy coś. To szkodzi raczej otoczeniu.”

Stefania Grodzieńska (1914–2010) aktorka i pisarka polska

o utracie słuchu.
Źródło: RMF Classic, 11 maja 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zapo.htm

Ian Curtis Fotografia

„Perwersyjne reakcje, upadek ludzkości. Jakie jest twoje kalectwo?”

Źródło: Joy Division i Ian Curtis. Przejmujący z oddali

Edward Stachura Fotografia
Kinga Dunin Fotografia

„Kpina Szczuki i Wojewódzkiego nie była kpiną z kalectwa, tylko z pewnego typu retoryki religijnej. Bycie parodiowanym to prerogatywa osób znanych. Choćby tylko głosu.”

Kinga Dunin (1954) polska publicystka, socjolog kultury, krytyk literacki

Źródło: felieton Świecka Magdalena http://kobieta.gazeta.pl/wysokie-obcasy/1,53665,3229096.html, „Wysokie Obcasy”, 25 marca 2006

Krzysztof Globisz Fotografia
Michał Choromański Fotografia
Tadeusz Chabrowski Fotografia
Adam Chmielowski Fotografia
Jerzy Vetulani Fotografia
Ignacy Krasicki Fotografia
Marc Levy Fotografia
Jalu Kurek Fotografia
Irena Eichlerówna Fotografia

„Talent jest kalectwem.”

Irena Eichlerówna (1908–1990) polska aktorka

Źródło: Aktorstwo to kosztowna terapia http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/56724.html

Justyna Budzińska-Tylicka Fotografia
Aleksander Świętochowski Fotografia

„Może masz pan słuszność, że rozumem kobiety jest miłość. Ale nawet pod groźbą nierozumu kochać nie umiem ludzi. Pan to nazwiesz kalectwem, a ja doświadczeniem.”

Aleksander Świętochowski (1849–1938) polski pisarz, publicysta, filozof i historyk

Źródło: Tragikomedya prawdy [w:] Pisma II. Obrazki powieściowe, G. Gebethner i Spółka, 1896.

Graham Masterton Fotografia

„Czasami jednak właśnie kalectwo daje takim ludziom siłę charakteru.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Śmiertelne sny (1988)

Waldemar Łysiak Fotografia
Jacek Salij Fotografia
Maria Rodziewiczówna Fotografia
Tomasz Witkowski Fotografia

„Zajmuję się przypadkami ludzi, którym psychologowie rozbili rodziny, których doprowadzili nawet do kalectwa, którzy utracili swoją pozycję zawodową, itd., itp. To nie jest straszenie, to są normalne losy, rzeczywistość, która jest zaraz obok nas, tuż za rogiem, może za ścianą.”

Źródło: Karolina Głowacka, „W psychologii jest mnóstwo szarlatanerii, wróżenia z fusów. Trzeba zdemaskować niecne praktyki” http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,103454,13897097,_W_psychologii_jest_mnostwo_szarlatanerii__wrozenia.html, tokfm.pl, 13 maja 2013

Hans (raper) Fotografia