Cytaty na temat gruz

Zbiór cytatów na temat gruz, nasi, warszawa, świat.

Cytaty na temat gruz

Marek Żukow-Karczewski Fotografia

„Ziemia – stały ląd, opoka, synonim trwałej i stabilnej podstawy, dającej pewne oparcie stopom. Gdy drży, zagładzie ulegają nie tylko budowle wzniesione ręką ludzką, lecz wali się wówczas w gruzy cały świat zbudowany pieczołowicie przez człowieka na jakże złudnym poczuciu bezpieczeństwa.”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Trzęsienia ziemi, które wstrząsnęły światem, Ekologia.pl, 2013. http://ekologia.pl/srodowisko/ochrona-srodowiska/trzesienia-ziemi-ktore-wstrzasnely-swiatem,18613.html

Katarzyna II Fotografia

„Nawet gdyby tak było, nawet gdyby zdobył Petersburg i Moskwę, pokazałabym mu, co może uczynić stojąca na gruzach imperium silna kobieta mająca za sobą mężny i posłuszny naród!”

Katarzyna II (1729–1796) cesarzowa Rosji w latach 1762–1796

w odpowiedzi na ultimatum wysłane przez króla szwedzkiego Gustawa III, 1788.
Źródło: Władysław A. Serczyk, Katarzyna II

Michał Bakunin Fotografia
Grzegorz Braun Fotografia
Jacek Rostowski Fotografia

„Intelektualny system, który podtrzymywał OFE, runął w gruzach. Musimy zastanowić się, jak wyprowadzić Polskę z tej pułapki, w którą została wprowadzona.”

Jacek Rostowski (1951) ekonomista polski

Źródło: Rostowski: Koncepcja OFE legła w gruzach. To pułapka, w której znalazła się Polska, gazeta.pl, 16 kwietnia 2013 http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,13746446,Rostowski__Koncepcja_OFE_legla_w_gruzach__To_pulapka_.html#TRNajCzytSST

Ayn Rand Fotografia
Roman Giertych Fotografia

„Na gruzach Okrągłego Stołu zbudujemy IV RP.”

Roman Giertych (1971) polski polityk narodowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”

Bartłomiej Sienkiewicz Fotografia
Kim Stanley Robinson Fotografia
Wojciech Jaruzelski Fotografia
Teresa Wilska Fotografia
Stefan Meller Fotografia
Jan Brzechwa Fotografia

„Jej narzeczony był ogromnym mężczyzną – taki miś olbrzymiego wzrostu, barczysty i potężny, ale odnoszący się do niej z ogromną subtelnością. Tę delikatną dziewczynę gorąco pokochał. Kiedyś stali oboje razem. Zaczęło się bombardowanie. Ona się wyrwała, zaczęła uciekać i została trafiona – na jego oczach. Jakiś podmuch zdarł z niej całe ubranie. W szpitalu na Mokotowskiej w kostnicy, wśród kilkunastu trupów, zobaczyłyśmy jej ciało. Leżała tylko w białej koszulce, całej we krwi. To było wzruszające i wstrząsające. Jej narzeczony chciał koniecznie zrobić dla niej trumnę. Trumien już od dawna nie było, większość wydobytych spod gruzów zwłok po prostu zakopywano w ziemi. Ale on zdobył jakieś deski, zbił proste pudło i gdzieś za ulicą Wiejską mieliśmy ją pochować. Trzeba było iść dość daleko, przejść przez cały Plac Trzech Krzyży, w okolicy Instytutu Głuchoniemych. (Wtedy to zobaczyłam zniszczoną moją szkołę Królowej Jadwigi). Narzeczony Wandzi sam wykopał grób, złożył ją do „trumny”, szlochał jak dziecko, a jego łzy padały na ciało Wandzi. Ponieważ co chwilę był nalot, chcieliśmy jak najszybciej zakończyć ten pogrzeb. Tymczasem on ukląkł, złożył całe dłonie jak przy pacierzu i modlił się serdecznie. Wandzia leżała słodko uśmiechnięta, spokojna, uroczo dziecinna, drobniutka w tej swojej koszulce, prawie naga, calutka we krwi. Była jak polski sztandar: biała koszulka i czerwona krew… Nie było księdza, więc my prowadziłyśmy modlitwy – jej narzeczony modlitwę. Potem nakrył swą skrzynkę jakąś deską, rzuciliśmy troszkę ziemi, on sam grób zakopał, usypał kopczyk i postawił krzyż, który wystrugał z odpowiadał. Gdy skończyłyśmy się modlić, on jeszcze zaczął „Pod Twoją obronę” i gdy łkającym głosem mówił, wszyscy płakaliśmy i tak łkając kończyliśmy patyków. Było coś wstrząsającego w żałobie tego olbrzymiego mężczyzny. A myśmy stały, jak zawsze zdumione, że jeszcze żyjemy. Inni odchodzą, a my zostajemy, nawet żadna z nas nie jest ranna.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska Wspomnienie z Powstania Warszawskiego, op. cit., s. 124–125.

Nikita Chruszczow Fotografia

„Czy gwarantujecie, że w wojnie nie zginie 500 milionów ludzi? Cóż miałbym z tego, gdybym w ostatniej godzinie życia dowiedział się, że choć nasz wielki naród i Stany Zjednoczone leżą w gruzach, ocalał honor Związku Radzieckiego?”

Nikita Chruszczow (1894–1971) przywódca ZSRR

do radzieckich generałów w trakcie kryzysu kubańskiego.
Źródło: Oliver Stone's Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 6

Ignacy Daszyński Fotografia
Łukasz A. Turski Fotografia
Stefan Wyszyński Fotografia
Konrad Wojtyła Fotografia
Janina Broniewska Fotografia
Tede Fotografia
Małgorzata Szpakowska Fotografia

„Jesteś jak ten więzień do Pałacu Kultury łańcuchem przykuty, który modli się, by go wysadzono w powietrze nie bacząc, że zginie pod gruzami.”

Źródło: Andrzej Tadeusz Kijowski , http://www.opis-obyczajow.pl., Opis Obyczajów w 15-leciu międzysojusznicym 1989-2004, t.I, rozdz.X, str.186, Warszawa, 2010.

Leopold Tyrmand Fotografia
Jan Hempel Fotografia

„Gdy zbliżymy się do natury, opadnie z nas obłuda, a ustrój burżuazyjny legnie w gruzach.”

Jan Hempel (1877–1937) polski filozof, działacz komunistyczny

Kazania Piastowe (1912)

„Przekonać swój naród jak ślepym jest dziś, by w gruzach odnalazł znów źródło swych sił.”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Triumf nowej ery

Jerzy Nowosielski Fotografia

„Wierzę, że tzw. upadłe byty subtelne w jakimś continuum czasoprzestrzennym, którego my nie umiemy ani znaleźć, ani nazwać, tak gruntownie zepsuły boskie dzieło stworzenia, że właściwie żyjemy na gruzach. To oczywiste, że światem rządzi diabeł.”

Jerzy Nowosielski (1923–2011) polski malarz, rysownik i scenograf

Źródło: Dariusz Suska, Rozmowa z Jerzym Nowosielskim. Czy Bóg się wycofał? http://wyborcza.pl/1,76842,9144450,Rozmowa_z_Jerzym_Nowosielskim__Czy_Bog_sie_wycofal_.html, Gazeta Wyborcza nr 86, 11 kwiecień 1998 r.

Karl Ludwig von Haller Fotografia
Harlan Coben Fotografia
Hernán Cortés Fotografia
Rafał Wnuk Fotografia
William McGonagall Fotografia

„Niewinne istotki przygniecione siedmioma czy ośmioma warstwami,
Widok to straszny, zdolny wstrząsnąć najtwardszymi sercami:
A najgorszy ze wszystkiego i budzący grozę dreszcz,
Widok martwego czteroletniego chłopca w gruzach jest.”

William McGonagall (1825–1902)

McGonagall opiewa tragedię w Sunderland, kiedy 200 dzieci zginęło pod gruzami.
Wiersze
Źródło: Terry Deary, Krwawa Szkocja, op. cit., s. 158.

Marek Edelman Fotografia
Reinhard Heydrich Fotografia

„Niektórym nasze metody mogą wydawać się zbyt ostre, ale musimy być twardzi jak granit, w przeciwnym bowiem razie dzieło naszego Führera legnie w gruzach.”

Reinhard Heydrich (1904–1942) polityk niemiecki, nazista

Źródło: Mario R.Dederichs, Heydrich. Twarz zła, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 2008, s. 69.

Fiodor Dostojewski Fotografia
Tadeusz Komorowski Fotografia

„W toku dwumiesięcznych walk straty nasze były poważne. Ścisłych liczb nie podobna podać, ponieważ w ówczesnych warunkach nie było możliwości prowadzenia dokładnej ewidencji. Na podstawie jednak danych, jakimi rozporządzamy, oceniamy nasze straty z grubsza na 22 000 zabitych, zaginionych i ciężko rannych. Lekko rannych nie wliczam do strat: większość bowiem z nich pozostawała bez przerwy w oddziałach, a niewielu tylko było takich, którzy by bez zranienia przetrwali całe powstanie.
Jeszcze trudniej byłoby obliczyć ofiary wśród ludności cywilnej, nie mogąc w przybliżeniu nawet ustalić liczby pogrzebanych pod gruzami, jak i ofiar terroru Niemców w zdobytych przez nich dzielnicach. Propaganda niemiecka – bez żadnych do tego podstaw – w parę już dni po zakończeniu walk podała liczbę ofiar: 200 000. Za nią powtórzyła tę liczbę propaganda sowiecka, podnosząc ją następnie do 250 000. Wydaje mi się, że liczba ta jest grubo przesadzona.
Straty niemieckie w powstaniu warszawskim wynosiły na podstawie zeznań niemieckiego gen. von dem Bacha: 10 000 poległych, 7 000 zaginionych, 9 000 rannych. Straty niemieckie przewyższyły zatem straty Armii Krajowej, zwłaszcza jeśli od strat bojowych AK z liczby zaginionych odliczyć wymordowanych przez Niemców w zdobytych przez nich dzielnicach jeńców i rannych.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Powstanie Warszawskie, Warszawa 2004, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, s. 250.

Dariusz Grabowski Fotografia
Marek Solczyński Fotografia

„Gdziekolwiek spozieram:
Przez gruzy i zgliszcza
Słoneczny blask przelazł
I miasto wywyższa.”

Grzegorz Timofiejew (1908–1962) polski poeta, pisarz i tłumacz

Źródło: Warszawski murarz, „Życie Literackie” 1951, nr 5 (1 kwietnia), s. 3 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14096

Józef Czechowicz Fotografia
Paul Johnson Fotografia
Witold Kieżun Fotografia
Leopold Okulicki Fotografia
Percy Bysshe Shelley Fotografia
Władysław Anders Fotografia

„Była to dla mnie chwila doniosła. Rozumiałem całą trudność przyszłego zadania Korpusu. Zaciekłość walk w mieście Cassino i na wzgórzu klasztornym były już wówczas dobrze znane. Mimo że klasztor Monte Cassino był bombardowany, mimo że oddziały i czołgi sojusznicze dochodziły przejściowo na sąsiednie wzgórza, mimo że z miasta Cassino zostały tylko gruzy, Niemcy utrzymali ten punkt oporu i nadal zamykali drogę do Rzymu.”

Władysław Anders (1892–1970) polski generał

o bitwie o Monte Cassino, w książce Bez ostatniego rozdziału.
Źródło: Sowieci twierdzili, że nie chcemy bić Niemców. 75 lat temu ruszyło natarcie na Monte Cassino https://www.tvp.info/42583662/sowieci-twierdzili-ze-nie-chcemy-bic-niemcow-75-lat-temu-ruszylo-natarcie-na-monte-cassino, tvp.info, 11 maja 2019