Cytaty na temat zupa (54 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Ludzie są różni. To nie sprawy, przedmioty, smaki, zupy ich dzielą, lecz przekonania. To przekonania ich łączą, budują wspólnotę lub barykadę.”

Maciej Bennewicz (1961)

Miłość toksyczna, miłość dojrzała. Coaching relacji (2011)

O ludziach

„Myślę, że w ogóle współczesna sztuka wciąż kotłuje się w postmodernizmie. Jeśli weźmiemy sztuki plastyczne, to tam jest totalna aberracja i bełkot. Muzyka również idzie właśnie w kierunku przekraczania stylistyk, mieszania gatunków. No, świat po prostu żyje w totalnej globalizacji, wszystko miesza się ze wszystkim. Jedziemy do Chin – widzimy to samo co w Europie. Jedziemy do Korei – to samo. Kupujemy te same produkty, jesteśmy po prostu wszyscy w jednym garnku, w jednej globalnej zupie.”

Leszek Kułakowski (1955) polski muzyk

Źródło: „Jazz Forum”, 9/2010 http://www.jazzforum.com.pl/news.php?action=show&id=1330

O świecie , O sztuce , O muzyce , O myślach

„W menu były tylko dwie zupy. Jedna z nich zawierała, najprawdopodobniej, jakiś rodzaj wolności, możliwość wypowiadania się w gazetach, wygłaszania przemówień z balkonów, zostania wybranym na stanowisko senatora czy radnego, kiedy jednak wokół dzieci umierały z głodu, były analfabetami, a chorzy dogorywali byle gdzie, nie mając szans na opiekę w szpitalu. Natomiast druga zupa nie zawierała wolności w takim sensie, w jakim wtedy rozumieliśmy wolność, ale nie było tam nędzy, dzieci były najedzone, miały dach nad głową i chodziły do szkoły, chorzy trafiali do szpitala i nierówności wynikające z pochodzenia były likwidowane. Między tymi dwoma daniami, między jedną a drugą rzeczywistością, jaką oferowano nam na stole świata, trzeba było dokonać wyboru.”

Plinio Apuleyo Mendoza (1932)

o dylemacie czasów zimnej wojny w Ameryce Łacińskiej, Azji, Afryce (Trzecim Świecie).
Źródło: Artur Domosławski, Fidel Castro, ostatni komunista, „Polityka” nr 4 (2993), 21-27 stycznia 2015, s. 48–49.

O głodzie , O wojnie , O dzieciach , O rzeczywostości

„Tato, muszę zakładać ten głupi kapelusz? Już i tak się ze mnie śmieją na stołówce, jak jem zupę.”

Maciej Frączyk (1984)

Postać: Freddy Krueger
Ale Kino! – czyli co by było, gdy postaci filmowe były dziećmi
Źródło: s. 43

„Szaranowicz: – Są zawodnicy, którzy mówią tylko: „Znowu pada!”, „Znowu świeci słońce!”
Apoloniusz Tajner: – Tak. Georg Späth przychodzi rano do stołówki i mówi: „Znowu jestem smutny!”
Szaranowicz:”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

„Znowu ta zupa!” hehe.
Skoki narciarskie, Willingen 2005

O słońcu

„Polska beż Żydów, byłaby jak zupa bez pieprzu – bez smaku.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

Źródło: Polska polityka i odbudowanie państwa, 1925

„Mówię ci wyraźnie, pokazywali to w telewizji! – darł się wniebogłosy.
– Bzdura – powiedział z pełnymi ustami ten drugi – w życiu żem nie słyszał podobnej durnoty. He? No! Betonowe statki? Weź się odwal! He? No!
– Pokazywali w telewizji – krzyknął pierwszy, rozglądając się wkoło. W jego oczach widać było prośbę o wsparcie. Nasze spojrzenia spotkały się na chwilę, która dla mnie trwała kilka długich sekund.
– Beton nie może pływać – stwierdził poważnie łysol. – Wrzuć do zupy kawałek betonu, to zobaczysz, co zrobi. Pójdzie na dno. Ja ci to mówię! He? No!
– Trudno z tobą gadać! – jęknął mały staruszek. – Przecież powietrze je unosi! Myślisz, że jak pływają inne statki? Kurnia, wrzuć do zupy kawałek żelaza, to masz jak z tym betonem. Ale połóż na powierzchni łyżkę i co?
– Tylko że łyżka jest z aluminium! – triumfował łysoń.”

Petr Šabach (1951–2017)

He? No!
Zakład

O myślach , O wsparciu , O myśleniu

„Miłość jest jak zupa. Odgrzewana już tak nie smakuje.”

Jane Moore (1962)

Źródło: Cztery asy i pas

O miłości

„Bo zupa była za słona
Źle zasłonięta zasłona
Ptaszek nieco za mały
I robił sąsiadkom kawały
Miało być miło i pięknie
A zaraz serce mi pęknie
Czuję się osamotniona
Spuszczona na kant jako żona…”

Czesław Mozil (1979) Duńsko-polski piosenkarz i autor tekstów

Źródło: Pożycie małżeńskie

Serce

„Niektórzy mówią, że i zupa w stołówce studenckiej może mieć charakter polityczny.”

Jerzy Szmajdziński (1952–2010) polski polityk

Źródło: Program III Polskiego Radia, 2 sierpnia 2004

O charakterze

„Cerata ziębi zupę.”

Ramón Gómez de la Serna (1888–1963) pisarz hiszpański

„Życie jest jak zupa, pierwsze łyżki są za gorące, ostatnie za zimne.”

Jeanne Moreau (1928–2017) aktorka francuska

O życiu

„Bo nasz lud tego nie znosi: odrzuconych przegranych niewydarzonych. Siedzą oni wszędzie i czyhają na zemstę. Wymyślają sobie wrogów i historyjki, w których ci wymyśleni wrogowie rzeczywiście występują i zostają zlikwidowani. Myślą bardzo prosto, posiłkując się karabinem maszynowym. Obmyślają coraz to nowe sposoby uśmiercania wciąż tego samego przeciwnika. Zamalowują lusterko do golenia słowem „rewolucja”. W książkach zawsze wyczytują tylko siebie. I na okrągło zajadają zupy. I nie zapominają małego, zamierzchłego „nie”. I pielęgnują swoje mroczne chęci. I chcą pozbywać się usuwać wykańczać. I nie czując przytłumionego bólu zęba pospiesznie i łapczywie kartkują ilustrowane magazyny…”

Günter Grass książka Miejscowe znieczulenie

Miejscowe znieczulenie

O ludziach , O książkach , O myślach , O zemście

„(…) Jeżeli świat nie jest rozsypaną przed nami łamigłówką, tylko zupą, w której pływają bez ładu i składu kawałki, od czasu do czasu zlepiające się przez przypadek w jakąś całość? Jeżeli wszystko, co istnieje, jest fragmentaryczne, nie donoszone, poronne, zdarzenia mają koniec bez początku albo tylko środek, sam przód albo tył, a my wciąż segregujemy, wyławiamy i rekonstruujemy, aż zaczynamy widzieć całe miłości, całe zdrady i klęski, chociaż naprawdę jesteśmy cząstkowi, byle jacy. Nasze twarze, nasze losy urabia statystyka, jesteśmy wypadkową ruchów brownowskich, ludzie to nie dokończone szkice, przypadkowo zarysowane projekty. Perfekcja, pełnia, doskonałość – to rzadki Wyjątek, zdarzający się tylko dlatego, że wszystkiego jest tak niesłychanie, niewyobrażalnie wiele! Olbrzymiość świata, nieprzeliczalna jego mnogość jest automatycznym regulatorem codziennej zwyczajności, dzięki niej uzupełniają się pozornie luki i wyrwy, myśl dla własnego zbawienia odnajduje i scala odległe fragmenty. Religia, filozofia są klejem, wciąż składamy i zbieramy rozpełzające się w statystykę ochłapy, żeby je złożyć w sens, jak w dzwon naszej chwały, żeby odezwały się jednym, jedynym głosem! Tymczasem jest tylko zupa. Matematyczny ład świata to nasza modlitwa do piramidy chaosu. Na wszystkie strony wystają kawałki życia poza znaczenia, które ustaliliśmy jako jedyne, a my nie chcemy, nie chcemy tego widzieć! Tymczasem istnieje tylko statystyka. Człowiek rozumny to człowiek statystyczny. Czy dziecko będzie piękne czy brzydkie? Czy muzyka da mu rozkosz? Czy dostanie raka? O tym wszystkim decyduje gra w kości. Statystyka stoi u naszego poczęcia, ona wylosowuje zlepki genów, z których tworzą się nasze ciała, ona wylosowuje naszą śmierć. O spotkaniu kobiety, którą pokocham, o mojej długowieczności, o wszystkim decyduje normalny rozkład statystyczny, więc może także o tym, czy będę nieśmiertelny? Może ona staje się czyimś udziałem na ślepo, przez przypadek, od czasu do czasu, tak samo jak uroda lub kalectwo? A skoro nie istnieją jednoznaczne przebiegi, skoro rozpacz, piękno, radość i brzydota są dziełem statystyki, statystyką jest podszyte nasze poznanie, istnieje tylko ślepa gra, wiekuiste układanie się przypadkowych wzorów. Nieskończona liczba Rzeczy szydzi z naszego umiłowania Ładu. Szukajcie – a znajdziecie; zawsze w końcu znajdziecie, jeżeli będziecie tylko dość żarliwie szukali, statystyka bowiem niczego nie wyklucza, czyni wszystko możliwym, jedynie mniej lub więcej prawdopodobnymi. Historia zaś jest ziszczaniem się brownowskich ruchów, statystycznym tańcem cząstek, które nie przestają marzyć o innym doczesnym świecie…
– Może i Bóg istnieje tylko czasami? – rzucił niegłośno Inspektor. Pochylił się do przodu i z niewidzialną twarzą słuchał tego, co Gregory z takim trudem wyrzucał z siebie, nie śmiejąc nań spojrzeć.
– Może – obojętnie odparł Gregory. – A przerwy w jego istnieniu są bardzo długie, wie pan?
Wstał, podszedł do ściany i wpatrzył się niewidzącymi oczami w jakąś fotografię.
– Może i my…”

Stanisław Lem książka Śledztwo

zaczął i zawahał się – ... i my jesteśmy tylko czasami, to znaczy: raz mniej, niekiedy prawie znikamy, rozpływamy się, a potem nagłym skurczem, nagłym wysiłkiem, scalając na chwilę rozpadające się rojowisko pamięci... na dzień stajemy się...
finalna rozmowa Inspektora z Gregorym.
Utwory, Śledztwo

O rozpaczy , O myśleniu , Radość , O śmierci

„Nie mam żadnego zamiłowania do Internetu. Tak samo, jak nie miłuję swojej kuchenki mikrofalowej. Internet ma być i działać. Kropka. Nie zastanawiam się nad tym, tak samo, jak nie podziwiam faktu, że w gniazdkach z prądem jest prąd lub że kuchenka podgrzewa moją zupę.”

Janusz Leon Wiśniewski (1954) polski naukowiec i pisarz

Wywiady, To miał być tylko jeden raz. Nie udało się. To typowe dla mężczyzny, ksiazka.net.pl, 14 lutego 2007

„Wyglądasz jakbyś wyszła z sierocińca. potrzebujesz więcej koloru, blasku, błyskotek! Życie jest prawdziwym karnawałem, a nie zupą bez smaku.”

Ysabelle Lacamp (1954)

Tajlandzka księżniczka

O życiu

„Żyjemy w chybotliwej wieży bełkotu. W chwiejnej rzeczywistości słów. W zupie z DNA katastrofy. Skoro już zniszczyliśmy środowisko naturalne, został nam tylko zaśmiecony świat języka.”

Chuck Palahniuk (1962)

Kołysanka (2002)

O świecie , O rzeczywostości

„Samochód należy mi się jak psu zupa.”

Elżbieta Jakubiak (1966) polska polityk

komentarz do informacji, że Pani poseł używa służbowego samochodu sejmu do wyjazdów do centrum handlowego, po sukienkę
Wariant: Prezydentowi samolot należy się jak psu zupa.
Źródło: se.pl http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/sluzbowym-samochodem-po-sukienke_57006.html z 16 czerwca 2008 r.

O samochodach

„Nie jestem przeciwnikiem seriali, jeśli są robione artystycznie, a nie są papką, którą widz ogląda, bo akurat w tym czasie, razem z aktorami je zupę i w których dominują dialogi: „Ile słodzisz”? „Trzy łyżeczki.””

Jan Englert (1943) aktor polski

W czymś takim nie chcę grać!
Źródło: „Tele Tydzień”, 27 października 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mamzw.htm

O czasie

„Gdyby na kolanach siedziała ci dziewczyna, która ci się akurat podoba, gdybyś miał w perspektywie talerz zupy, na którą akurat masz ochotę, nie mordowałbyś się z tymi głupstwami. W przyrodzie jest dziesięć tysięcy kolorów, a myśmy się uparli zredukować skalę do dwudziestu. Oto i całe malarstwo. Człowiek nigdy nie jest zadowolony i musi jeszcze dostarczać sprawy krytykom.”

Hermann Hesse (1877–1962) prozaik, poeta i eseista niemiecki, noblista

Źródło: Ostatnie lato Klingsora, s. 288 w: W słońcu dawnych dni

O lecie , O malarstwie

„Podobno raz powiedziane słowo istnieje już zawsze,
więc powinno się unikać tych, które są zbędne.
Pytanie, czy to możliwe, żeby takie były. Na przykład
wczoraj zostawiłem zupę na gazie, później sam byłem
na gazie i zupę szlag trafił i to ma znaczenie.
Ostatecznie zjadłem świeżokwaśne cytryny. Nic więcej
w domu nie miałem, może poza mięsem, niestety
mięso podobnie jak człowiek strasznie śmierdzi strachem.”

Karol Graczyk (1984)

Źródło: Święte fajki

O strachu , O domu , Pytanie

„Nie powtarzajmy tylko sloganów.
Co oznacza: odnaleźć siebie.
Konkretnie, takim jakim się jest.
Naucz się chodzić, mówić, poruszać rękami.
Po swojemu, bo to ma być tylko twoje.
Ludzie bowiem mają lepką naturę
i do ciebie też kleją się inni.
A przypomnij sobie zapach zupy w twoim domu.
Nie wstydziłeś się go długo.
Wytarte krzesło, na którym siedziała babcia.
Wykrzywione buty twojego ojca.”

Bogusław Jasiński (1953)

Źródło: ZAsłyszane, wyd. Ethos, ISBN 9788360799055

O ludziach , O butach , O domu , O naturze

„Każde słowo, każde zdanie i skojarzenie Zośki [córki] to wydarzenie. Płakałam, gdy poszła do przedszkola i pierwszy raz zobaczyłam moją córkę jedzącą zupę w towarzystwie innych dzieci. Poczułam takie wzruszenie, że ze wstydu schowałam się w toalecie. Do tej pory, kiedy stawia pierwsze kroki w jakiejś dziedzinie, od razu mam łzy w oczach.”

Aneta Todorczuk-Perchuć (1978) polska aktorka

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Życie bez rutyny, „Magazyn Familia”, 21 sierpnia 2010 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Zycie_bez_rutyny,3396,91.html

O życiu , O dzieciach , O płaczu , O łzach

„Dom jest miejscem, w którym na piecu spokojnie gotuje się zupa, napełniając kuchnię wspaniałym zapachem… i napełniając twoje serce, a potem żołądek, radością.”

Keith Floyd (1943–2009)

O domu , O piekle , O gotowaniu , Serce

„Zupa, jak to miała w zwyczaju, milczała niczym zaklęta, aczkolwiek w tym milczeniu dało się wyczuć wyraźne potępienie.”

Marta Kisiel (1982)

Dożywocie (2010)
Źródło: rozdział 4. Cierpienie i wielokropki, s. 255

„Niektórzy znajdują włos w zupie również wtedy, gdy kucharz jest zupełnie łysy.”

Ilona Bodden (1940–1985)

„Uciec to nie jest sztuka. Pewnie: można zostawić wszystkich innych, żeby jedli te zupy z owsa. Ale człowiek ma jakieś zobowiązania wobec tych ludzi. Byłem wtedy gnojkiem, ale czułem się odpowiedzialny, że są Żydzi i nie wiadomo co ich czeka. Zresztą to tam toczyło się nasze normalne życie. A ja w dodatku zawsze mówiłem, że Żydzi mają być w Polsce, z tym narodem, i że to będzie dobrze. To jak teraz tu biją, to ja mam uciekać? Czułem się odpowiedzialny za ten interes.”

Marek Edelman (1922–2009) przywódca powstania w getcie warszawskim, lekarz, działacz polityczny

Źródło: Witold Bereś i Krzysztof Burnetko, Dekalog Edelmana, „Gazeta Wyborcza”, 20–21 kwietnia 2013.

O życiu , O ludziach , O sztuce , O czekaniu

„Ależ ja malarstwem prawie że się nie interesuję! Od lat nie byłem na żadnej wystawie nie wyłączając swoich. Z faktu, że sam maluję, nie należy wyciągać zbyt daleko idących wniosków! Historia sztuki jest czymś, o czym mam pojęcie mniej niż mętne: taka zupa, w której od czasu do czasu błyśnie coś mniej amorficznego, a to Leonardo, a to Picasso, zresztą nie przeceniaj tej identyfikacji – na pewno nie potrafiłbym wymienić i rozpoznać więcej jak trzy obrazy Leonarda i może tyleż obrazów Picassa – w sumie to wszystko pozostawia mnie raczej obojętnym.”

Zdzisław Beksiński (1929–2005) polski malarz, rzeźbiarz, fotografik i grafik komputerowy

Źródło: Sztuka jako odcisk palca, „Nowy Wyraz”, kwiecień 1976 http://www.gnosis.art.pl/iluminatornia/sztuka_o_inspiracji/zdzislaw_beksinski/zdzislaw_beksinski_wywiad_1976_1.htm

O sztuce , O historii , O czasie , O malarstwie

„W PCK powiedzieli mi, że to nie ja wymyśliłem zupy, tylko oni. Odpowiedziałem, że zupy wymyślił człowiek, kiedy tylko zrobił garnek. Byle garnek i już jest zupa. A skoro już wymyślił zupę, to zaczął się nią dzielić. I to jest jeden z najstarszych wynalazków ludzkości. Natomiast ja nadałem tej akcji rangę.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: Moja zupa, wyd. BGW, Warszawa 1991.

„Makaron daje zupie loczki.”

Wojciech Bartoszewski (1955) polski aforysta

„Przechodząc, zerknęła na „sadzawkę”. Upchnięta przy krawężniku, gdzie zdarł się asfalt i brakowało kilku płyt chodnikowych, zbierała miejscowe ścieki i dryfujące ku niej odpadki organiczne. Kiedy temperatura rosła, co jakiś czas na ohydnej powierzchni pojawiały się śmierdzące bąble. Vicki nie miała pojęcia, jak głęboka może być sadzawka, która w ciągu pięciu lat ani razu nie wyschła, miała za to teorię – pewnego dnia coś wypełznie z tej pełnej resztek miski pierwotnej zupy i zacznie terroryzować okolicę. Lepiej mieć na nią oko, żeby tego nie przegapić.”

Tanya Huff (1957) kanadyjska pisarka

Ślad krwi (1992)

O czasie

„Piwnica dawała tyle radości, że o zmęczeniu się zapominało. Nigdy nie zapomnę imienin, które dla mnie urządzili. Nie chciałam przyjść tego dnia do Piwnicy, byłam zmęczona i nie miałam grosza, żeby ich ugościć, ale przysłali po mnie kogoś, żebym raczyła się pofatygować. Okazało się, że każdy przyniósł coś dla mnie: makarony, zupy w proszku, ser, strój do konnej jazdy! Baśka Nawratowicz stała przy drzwiach i nie wpuszczała bez prezentu. Jedzenia zebrało się tyle, że mieliśmy go z Maćkiem i Jaszą na kilka tygodni.”

Kika Szaszkiewiczowa (1917–2014)

Źródło: Violetta Szostak: Irena „Kika” Szaszkiewiczowa: ja się wszędzie czuję wyśmienicie (wywiad), „Wysokie Obcasy” nr 22 (677), 2 czerwca 2012 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,96856,11837833,Irena___Kika___Szaszkiewiczowa__ja_sie_wszedzie_czuje.html

O jedzeniu , O zapominaniu

„Kapusta rzecze smutnie:
Moi drodzy, po co kłótnie,
Po co wasze swary głupie,
Wnet i tak zginiemy w zupie!”

Jan Brzechwa (1898–1966) polski poeta

Źródło: Na straganie

„W tekstach klasyków, które zrealizowałem do tej pory, odnajduję te treści, których mi brakuje w dramaturgii współczesnej. Dzieła klasyczne maję pokłady pełne wieloznaczności, materii będącej ponad konkretnym tu i teraz. Nie starałbym się formułować jakiejś radykalnej teorii na temat kondycji współczesnego dramatu, ale bronię się przed literaturą, którą nazywam „dramaturgią zupy” – opowiadającą o kolejnej patologicznej rodzinie. To mnie odrzuca, gdzieś podświadomie to wypieram. Chce zgłębiać pełnię w człowieku; wszystko, co się w nim zderza z tym, co ponad nami, z kosmosem, z Bogiem.”

Maciej Sobociński (1975)

Źródło: „Ad Spectatores”, 7 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/romi.htm

O Bogu , O rodzinie , O literaturze

„Należał do wierzących. Przeszło mu szybko, jak zupa się wylała, ale w owym czasie był ideowym żydowskim komunistą. Był od zawsze lewicowcem (…) otarł się o anarchistów, a w końcu trafił do Związku Młodzieży Komunistycznej. Miał dziewiętnaście lat, właśnie zdał na medycynę, kiedy zaczęła się wojna. Uciekł do Rosji. Wstąpił do Armii, najpierw Czerwonej, a potem do Berlinga. Pobyt w Rosji oceniał pozytywnie. Tak przynajmniej mówiła matka, bo on raczej nie opowiadał mi o sobie. Nie mówił o swoim pochodzeniu, nie wspominał rodziny. Oprócz jego siostry wszyscy zginęli podczas wojny. Dowiedziałam się o tym dopiero od mamy.”

Agnieszka Holland (1948) polska reżyserka i scenarzystka

o swoim ojcu.
Źródło: rozmowa Marii Kornatowskiej, wysokieobcasy.pl, 5 sierpnia 2002 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,96856,961254.html?as=2

O wojnie , O młodzieży , O matce , O siostrze

„Z bardzo dużym wzruszeniem myślę o ludności cywilnej. Przez cały czas Powstania. Na początku, póki jeszcze stały domy, w każdej bramie, przechodząc wzdłuż domów w południe, można było wejść, bo wszędzie stał kocioł z zupą. Rzeczywiście ludność cywilna niesamowicie nam pomagała. Wszystkie przekucia piwniczne dawały nam priorytet przejścia. Ustępowali nam, byli serdeczni, oddawali wszystko, co mieli. Rzeczywiście niewiele mieli, coraz mniej. Później zaczęły się niedostatki.”

Hanna Szczepanowska (1929–2017)

o powstaniu warszawskim.
Źródło: Hanna Szczepanowska „Heban” Archiwum Historii Mówionej http://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/hanna-szczepanowska,607.html 1944.pl

O historii , O myślach , O czasie , O myśleniu

„(…) Ale paradoksalnie największe odkrycie kulinarne miało miejsce w Polsce, na Kaszubach. W miejscowości Wdzydze Kiszewskie dostąpiłem zaszczytu poznania sztuki przygotowania zupy brzadowej, czyli zupy z suszonych owoców. Dlatego tak bardzo cenię i szanuję kuchnię polską. Dlatego też uważam, że warto podróżować po Polsce i odkrywać ją kulinarnie. Bez komercyjnych didaskaliów, czysto i unikalnie.”

Karol Okrasa (1978) polski kucharz

Źródło: Anna Kaplińska-Struss, Karol Okrasa – O wakacyjnych odkryciach kulinarnych, gala.pl, 2 sierpnia 2012 http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/karol-okrasa-o-wakacyjnych-odkryciach-kulinarnych.html

O podróżowaniu

„Potem podawała obiad, ojciec najbardziej lubił sznycle. Można powiedzieć, że lubił wyłącznie sznycle, i jeszcze zupę pomidorową. Jedzenie interesowało go równie mało, jak własność. Zapytywany, już później i przy różnych okazjach, kiedy to bywał na uroczystych kolacjach i obiadach, a więc zapytywany przez córki – a co jadłeś, odpowiadał: no, sznycle. I dodawał po namyśle: i pomidorową, oczywiście.”

Marta Wyka (1938)

Wątki biograficzne

O jedzeniu , Córki

„Tamtego dnia mama ugotowała na pierwsze danie zupę. Tata był tak zdenerwowany, że prawie zemdlał ze strachu. Kiedy brał do ręki łyżkę, drżała mu ręka i zupa wylewała się poza talerz. Nie trafiał nawet łyżką do buzi. Nie mógł powstrzymać śmiechu. To była dziwna sytuacja, ale ja byłem spokojny. Tylko ja.”

Raúl González (1977) hiszpański piłkarz

wspomnienia Raúla, gdy został powołany do pierwszego składu Realu Madryt w 1994.
Źródło: Wszystkiego najlepszego, Kapitanie, realmadrid.pl, 27 czerwca 2011 http://www.realmadrid.pl/index.php?co=aktualnosci&id=34916

O strachu , O śmiechu

„Ludzie w Polsce są zero-jedynkowi. Polska mentalność: jem zupę – pierdolę drugie. Po prostu. Albo jesteś ze mną, albo przeciwko mnie. Nie potrafią spojrzeć wielowarstwowo na muzykę, na swoje życie, na innych ludzi. Nigdy nie chciałem twórczością promować agresji. Dziękuję tym ludziom, dzięki którym mogę robić muzykę w tym kraju. Zdaję sobie sprawę, że gdyby nie oni, to mielibyśmy dużo ciężej. Przetarli nam szlaki, ale wszyscy idziemy innymi drogami. Nie lubię być porównywany z polskimi raperami, bo ja nie słucham polskiego rapu, oprócz kilku wyjątków. Wydaje mi się, że wielu młodych graczy dissuje starszych tylko po prostu, aby stać się popularnym. To jest mega słabe. Ktoś wydaje płytę w październiku, to we wrześniu wyda trzy dissy. No może zrobi się o mnie głośno, płyta się lepiej sprzeda. Żałosne.”

W.E.N.A. (1984)

Źródło: Mateusz Grzeszczuk, Wywiad z W.E.N.Ą., uwolnijmuzyke.pl, 13 października 2013 http://www.uwolnijmuzyke.pl/wywiad-z-w-e-n-a

O życiu , O ludziach

„Nie mam ambicji być milionerką. Wyrosłam w biednej rodzinie. Gdy przez dwa lata nie koncertowałam, utrzymywałam dom tylko z emerytury. Nie wyrzucę kawałka suchego chleba. Mam zresztą pięć psów, pochłoną wszystkie resztki. Mama mówiła: „Dzisiaj będzie zupa nic” i gotowała na wodzie warzywa i kluseczki. Mentalnie uformowałam się w socjalizmie, byłoby mi wstyd zdzierać z publiczności ostatni grosz.”

Edyta Piecha (1937) rosyjska piosenkarka pochodzenia polskiego

Źródło: Edyta Piecha czyli nasz człowiek w Rosji, muzykarosyjska.pl http://muzykarosyjska.pl/2008/02/14/edyta-piecha-czyli-nasz-czlowiek-w-rosji/

O rodzinie , O domu , O piekle , O gotowaniu

„Są ludzie, którzy w każdej zupie znajdują włos tylko dlatego, że tak długo nad nią potrząsają głową, aż w końcu jakiś do niej wpadnie.”

Friedrich Hebbel (1813–1863) niemiecki dramaturg i poeta

Es gibt Leute, die nur aus dem Grund in jeder Suppe ein Haar finden, weil sie, wenn sie davor sitzen, so lange den Kopf schütteln, bis eins hineinfällt. (niem.)
Źródło: Antje Kelle, Deutsch: 5./6. Klasse: Bausteine und Spielregeln unserer Sprache

O ludziach

„To nie sztuka być uczciwym człowiekiem, jak się co dzień je zupę, jarzynę i mięso.”

Georg Büchner (1813–1837)

Es ist keine Kunst, ein ehrlicher Mann zu sein, wenn man täglich Suppe, Gemüse und Fleisch zu essen hat. (niem.)
Źródło: Utwory zebrane, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1956

O sztuce

„Powiem szczerze, że ja się w ogóle cieszę, że jestem w Polsce, że włączam sobie telewizor i mówią w moim języku. Takie małe rzeczy mnie cieszą na przykład, że jem polski chleb albo zupę grzybową w restauracji. Kiedy mieszkamy w Polsce, takie rzeczy wydają się śmieszne i czasem pewnie chcielibyśmy zjeść coś takiego, co ja jem na co dzień we Włoszech. Tymczasem ja byłam wczoraj prze szczęśliwa, że dostałam zupę grzybową na obiad.”

Katarzyna Skowrońska-Dolata (1983) siatkarka polska

po długiej nieobecności w Polsce.
Źródło: reprezentacja.net http://www.reprezentacja.net/siatkowka/aktualnosci/25075

O czasie

„Zupa pomidorowa zaprawiona była zabójczym jadem prawdziwego małżeńskiego szczęścia. Tak dobrze było, że aż płakać się wprost chciało, wyć, jak wyje tylko pies na łańcuchu.”

Stanisław Ignacy Witkiewicz książka Jedyne wyjście

Jedyne wyjście

O płaczu

„Jestem bardzo dumny z tego, co moje pokolenie zrobiło dla budowy wspólnej Europy, choć wiem, że ten proces nie jest jeszcze zakończony. Ale jeśli wziąć pod uwagę olbrzymie postępy, które zrobiliśmy w ciągu 50 lat, dzisiejsze narzekania to plucie sobie do zupy.”

Stéphane Hessel (1917–2013)

Źródło: Sebastien Durrmeyer

„Skoro postanowiliśmy wierzyć tylko w to, co jest widoczne, utraciliśmy zdolność dostrzegania tego, co ma dopiero nastąpić. Z wypaczonego widzenia tego, co istnieje, zrodziły się potworności pop-artu. Akceptacja tego, co istnieje (kompletnie wyposażony warsztat samochodowy w muzeum, kartony i reklamy zupy pomidorowej Campbella w naszych salonach), stanowi akt bierności, rezygnacji i impotencji, świadczy o braku inwencji oraz przetworzenia artystycznego, a zarazem o niemożności odrzucania tego, co istnieje, i tworzenia tego, co może zaistnieć. Twórca złożył broń. Szaleniec, który z uporem zrywał reklamy, gdyż raziła go ich brzydota, był bliższy bohaterstwa niż twórca pop-artu.”

Anaïs Nin (1903–1977) pisarka francuska

Opis:odczyt w Szkole Sztuk Pięknych na Manhattanie w styczniu 1960.

„No tak, u Rosenkranzów znowu bal wszystkich świętych, bo zupa była za słona…”

Mariusz Kargul (1976–2013)

GROOM-BROOM. Czyli końca świata w Krasnymstawie próba pierwsza

„Ty, kapcanie, gdybyś w zupie połknął karalucha, to w kiszkach więcej byś miał rozumu aniżeli w głowie.”

Andrzej Sapkowski książka Pani Jeziora

Pani Jeziora

„Choć kolacja miała być prywatna i nieoficjalna, Effie Król podeszła do niej z całą powagą. Zaczęła swoje przygotowania od bólu głowy, potem przeszła do roztrzęsienia, a dalej płynnie do organizacji przedsięwzięcia o militarnej precyzji i rozmachu. Po drodze zastraszyła kucharzy i gorączkowo sprawdzała na przykład, jakiej łyżki używa się do jakiej zupy.”

Terry Pratchett książka Para w ruch

Raising Steam

„wierzy w konkret przyjaźni, rodziny, solidnej pracy, talerza zupy, mocnej łajby, dobrych warunków narciarskich, a świat pojęć ogólnych i pisanych z dużych liter wartości i reguł wrzuca do kabaretu, w domenę zgrywy i drwiny.”

Stanisław Moskal (1935–2019) polski naukowiec i pisarz

Wariant: Wierzy w konkret przyjaźni, rodziny, solidnej pracy, talerza zupy, mocnej łajby, dobrych warunków narciarskich, a świat pojęć ogólnych i pisanych z dużych liter wartości i reguł wrzuca do kabaretu, w domenę zgrywy i drwiny.
Źródło: Piotr Wojciechowski http://kwartalnikwyspa.pl/piotr-wojciechowski-cztery-glosy-meskie/, „Wyspa”, 2013

O przyjaźni , O świecie

„W łyżce zupy odbija się uznojone oblicze oracza, robotnika, kucharki.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 348.

„Musiałyśmy budować lądowiska dla samolotów i tłuc kamienie. W ulewnym deszczu i zacinającym śniegu siedziałyśmy w kucki na szosie od godziny szóstej rano do dziewiątej wieczorem. Jeśli jakiemuś Rosjaninowi któraś się spodobała, brał ją na bok. Rano i wieczorem dostawałyśmy zimną wodę i kawałek suchego chleba. W południe była zupa z nieobranych ziemniaków, bez soli. W nocy leżałyśmy śmiertelnie zmęczone w chłopskich chatach i na gołej ziemi w szopach, dokąd nas zapędzono, lecz nie dawał nam spać strach, gdy do naszych uszu dochodziły w ciemności stękania, jęki, sapanie i okrzyki rozkoszy, świadczące o obecności stojących na warcie żołnierzy.”

Jürgen Thorwald (1915–2006)

Wielka ucieczka (1951), ISBN 978-83-08-05853-4, Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 1995

O wodzie , O strachu

„Oświęcim nie był obozem zagłady, lecz obozem pracy. Żydzi, Cyganie i inni byli tam niszczeni ciężką pracą, zresztą nie ciężką i nie zawsze byli niszczeni, bo są relacje, iż w obozie posiłki były trzy razy dziennie, a chorzy dostawali delikatną zupę, mleko i biały chleb, a Żydzi często pełnili ważne funkcje obozowe, np. kapo.”

Ryszard Bender (1932–2016) polski polityk i historyk

na antenie Radia Maryja w programie w nocy z 13 na 14 stycznia 2000
Źródło: Dorota Wodecka-Lasota, Kłamca nie ma już siły http://www.gazetawyborcza.pl/1,75480,4788038.html, „Gazeta Wyborcza”, 25 grudnia 2007.

O relacjach