Cytaty na temat suma (36 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Suma cierpień przewyższa u człowieka znacznie sumę rozkoszy.”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

O cierpieniu

Stefan Banach (1892–1945) polski matematyk

gdy Jan von Neumann, proponując Banachowi wyjazd do Stanów Zjednoczonych i pracę w zespole Norberta Wienera, wymienił oferowaną przezeń wysokość wynagrodzenia.
Źródło: Beata Maciejewska, Genialni z kawiarni Szkocka, „Magazyn na święto” (dodatek „Gazety Wyborczej”), 31 października–2 listopada 2014.

„Cnota – suma rzeczy, których nie zrobiliśmy z lenistwa, tchórzostwa lub głupoty.”

Henry Miller (1891–1980) pisarz amerykański

O głupocie

„Kruszcowa forma naturalna złota pozostaje powszechną formą ekwiwalentną wszystkich towarów, bezpośrednim społecznym ucieleśnieniem wszelkiej pracy ludzkiej. Pęd do tworzenia skarbów z natury nie zna granic. Ze względu na swą jakość, czyli formę, pieniądz nie zna granic, tzn. jest ogólnym przedstawicielem materialnego bogactwa, ponieważ jest bezpośrednio wymienialny na każdy towar. Ale jednocześnie każda rzeczywista suma pieniędzy jest ilościowo ograniczona, ma więc tylko ograniczoną siłę nabywczą. Ta sprzeczność między granicą ilościową a brakiem jakościowych granic pieniądza popycha wciąż zbieracza skarbu do syzyfowej pracy gromadzenia. Dzieje się z nim tak jak ze zdobywcą świata, który za każdym nowym podbojem zdobywa tylko nową granicę.”

Karol Marks książka Kapitał

Kapitał (1867)
Źródło: tom I, rozdz. III, 3

O pieniądzach , O naturze , O sile , O bogactwie

„Bóg – to suma wszystkich naszych wyrzeczeń.”

Stefan Napierski (1899–1940) polski poeta, tłumacz i eseista

O Bogu

„Całość jest wspanialsza niż suma części.”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

Cytaty z utworów literackich (w tym scenariuszy), Wrzesień

„Człowiek nie jest ilościową cząstką ludzkości, że społeczeństwo to nie suma jednakowych wartości. Jest przede wszystkim sobą, indywidualnością. Posiada do dyspozycji mózg, czy też ulega swemu umysłowi, temu fenomenowi przyrody, będącemu jednocześnie podmiotem i przedmiotem, nierozdzielnie wiążącemu te dwa elementy na pozór nie dające się utożsamić. Jeżeli chcesz w istocie ludzkiej szukać pierwiastka nadprzyrodzonego, to właśnie w tym nielogicznym węźle, w tym, iż ten węzeł musi stać w sprzeczności z logiką, znajdziesz punkt wyjścia.”

Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898–1939) polski pisarz

Świat pani Malinowskiej
Źródło: Świat pani Malinowskiej, s. 240

O świecie

„To pytanie o istotę człowieczeństwa. Gdzie ona tkwi? W mózgu? Czy rozebranie człowieka na części i złożenie potem w całość ją pokaże? Redukcjonizm przyniósł szalenie dużo w zakresie poznania naukowego. Ale istotniejsza jest emergencja: bo całość to coś więcej niż suma części.”

Andrzej Szczeklik (1938–2012) polski lekarz

Źródło: Prof. Andrzej Szczeklik: Medycyna to sztuka rozmowy, wyborcza.pl, 21 października 2011 http://wyborcza.pl/1,75402,11083642,Prof__Andrzej_Szczeklik__Medycyna_to_sztuka_rozmowy.html?as=2&startsz=x

O sztuce , Pytanie

„Dzisiejsze stawki aktorskie powodują, że czujemy pewien dyskomfort. Nie mamy poczucia, żeby ktoś naszą pracę cenił. Oczywiście jeśli po ujęciu koledzy poklepią mnie z uznaniem po ramieniu, to jest to miłe, ale znacznie większą przyjemność sprawiłaby mi uczciwie skalkulowana gaża. Jestem tak cenny jak suma na którą się na mnie wydaje. Ja aktorstwa nie uważam za powołanie. To jest mój zawód i nie zamierzam uprawiać go za darmo. Aktorzy zgadzają się często występować za pół darmo, ponieważ propozycje, które otrzymują są bardzo ciekawe. Jeśli się odmówi, to można już nie mieć okazji, aby taką rolę zagrać.”

Jacek Braciak (1968) polski aktor

Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Orły 2003. Rozmowa z Jackiem Braciakiem, stopklatka.pl, 14 marca 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13486

O przyjemności

„Sprawy miejskie
Posiedzenie Rady Miejskiej d. 1 kwietnia.
(…)
Z porządku dziennego r. m. Dr F. Jakubowski uzasadnia wnioski co do nabycia przez gminę dla Muzeum Narodowego zbioru kamei i gem p. Schmidta-Ciążyńskiego. Sprawozdawca podnosi wysoką wartość tego zbioru, jakiego nie posiada w takiej ilości żadna instytucya, a zbiór ten mieści 2,500 sztuk kamei i gem. Wartość tę zbioru sprawdzili wysłani do Wiednia pp. Maryan Sokołowski i Zygmunt Cieszkowski. Za zbiór ten, którego wykaz szczegółowy odczytuje sprawozdawca, zażądał właściciel wypłaty rocznej renty w sumie 3,600 złr. Suma ta przedstawia się jako mała w porównaniu z wartością zbioru, lecz ponieważ było za ciężko dla Rady ponosić takową wyłącznie, dlatego zwrócono się do Sejmu z prośbą o subwencyę jak najwyższą na ten cel, a Sejm przeznaczył 1,000 złr., przez co umożliwił nabycie zbioru. Prócz kamei i gem oﬁaruje p. Schmidt-Ciążyński dla Muzeum 61 obrazów, które się już tam znajdują i 67 sztuk obrazów, które tymczasowo do Rapperswylu posłał, a których odebranie będzie połączone z pewnemi trudnościami. W ocenienie szczegółowe zbioru nie wdaje się sprawozdawca, znanym on jest bowiem z wystawy Sobieskiego, i prosi wreszcie Radę o przyjęcie wniosków, które brzmią następnie:
1) Gmina miasta Krakowa nabywa od p. Konstantego Schmidt-Ciążyńskiego zbiór kamei i gemm na własność, na rzecz Muzeum Narodowego w Krakowie, za rentę dożywotnią p. Konstantemu Schmidt Ciążyńskiemu, rocznie począwszy od 1 stycznia. 1885 w ilości 3600 zł. aw. w ratach półrocznych z góry opłacać się mającą. 2) Nabycie dokonanem zostaje na podstawie wykazu inwentarycznego dołączonego. 3) Renta roczna, w ustępie 1) określona, wypłacaną będzie w ten sposób, iż na ten cel użytą będzie suma 1000 złr. przez Sejm krajowy na ten cel przeznaczona, zaś resztę, w ilości 2600 złr. wa. wypłacać będzie gmina m. Krakowa z funduszów bieżących. 4) Poleca się Sekcyi skarbowej, aby fundusz na zapłacenie renty tegorocznej obmyśliła i do dyspozycyi Pana Prezydenta pozostawiła, tudzież, aby na przyszłość odpowiednie fundusze w budżecie rocznym zamieszczała. 5) Do zawarcia i podpisania umowy z p. Konstantym Schmidt Ciążyńskim, upoważnia Rada miejska Pana Prezydenta, tudzież Radców pp. Dra Faustyna Jakubowskiego i Dra Henryka Jordana.
Po otwarciu dyskusyi nad wnioskami, zabiera głos r. m. Baranowski, który sądzi, iż właśnie dlatego, że Muzeum jest Narodowe, Sejm powinien dać większą subwencyę, a mianowicie 2,600 złr., miasto zaś mogłoby się przyczynić kwotą 1,000 złr. Zawielki to ciężar dla gminy, dlatego oświadcza, iż głosować będzie przeciw wnioskom.
R. m. Dr Warschauer rozbiera szczegółowo charakter wydatków miejskich i dzieli takowe na egoistyczne, tj. potrzebne na budowę bruków, kanałów itd., i na wydatki krajowe, do których miasto przyczyniać się musi. Ani z jednego, ani z drugiego funduszu wydatku na nabycie kamei czynić nie można. Mówca był przeciwny założeniu Muzeum, które obecnie już kosztuje gminę 3,000 złr., a które przysporzyło miastu dwóch urzędników i woźnego. Niezawodnie jest ładnie, żeby były Muzea, galerye; niezawodnie, że zbiór rzeczony jest cenny, że ma pretium affectionis; niezawodnie, że ma gmina pewne obowiązki względem kraju, ale nie tak wielkie, bo przypuśćmy, że Sejm w którymkolwiek roku nie da subwencyi, to wtedy cały jej ciężar spadnie na miasto, za rzecz, która nie jest w ścisłym związku z Muzeum Narodowem, chyba o tyle, o ile działy sztuki wogóle mają związek ze sobą. Mówca doradza, aby i zamożne prywatne osoby przyczyniły się do nabycia, i proponuje następujący rozkład kwoty: Sejm niech da 1/3, miasto 1/3 i ludzie prywatni 1/3. Pieniądze są, trzeba je dać.
R. m. prezes Majer jest za wnioskami, ale musi się usprawiedliwić, dlaczego. Wiele jest prawdy w słowach mówcy poprzedniego, i gdyby nie pewne względy, nie mógłby oświadczyć się za nabyciem zbioru. Na wszelkie targi, jak podobny, bo inaczej układu na przeżycie nazwać nie można, wzdryga się jego sumienie, inna rzecz bowiem, jeżeli rodzice odstępują dzieciom majątek, a sobie zastrzegają rentę. Przyznaje mówca, że zbiór ten, to rzecz przydatna, ale pierwej iść powinny potrzeby konieczne. Gdyby nie było Muzeum Narodowego, to nikomu nie postałoby w głowie nabywanie zbioru, ale skoro Muzeum jest, to naszym obowiązkiem, aby się rozrastało. Znawcy powiadają, że nabytek robimy za cenę stosunkowo niską; znawcy w Wiedniu orzekli, iż wartość samego materyału, nie licząc wartości sztuki, oszacować można na 40,000 do 50,000 złr. Ale to wszystko mając na względzie, nie mógłby jeszcze mówca za nabyciem wotować, gdyby nie zasiłek, jaki przeznaczył Sejm w kwocie 1,000 złr., a nie traćmy nadziei, że usiłowaniom naszych posłów uda się więcej uzyskać. Drugim względem, skłaniającym mowcę do głosowania za nabyciem, jest zapewnienie, że znajdzie się fundusz i to taki, iż miasto ciężaru nie poniesie.
R. m. Dr Machalski wyjaśnia poprzedniemu mówcy, iż niema najmniejszej niemoralności co do zachodzącego tu dożywocia, bo ono jest uświęconem we wszystkich społeczeństwach cywilizowanych. Rada nie spekuluje tu na życie niczyje, a życie p. Schmidta-Ciążyńskiego jest w ręku Boskiem.
R. m. Rehman zapytuje, czy subwencya Sejmu jest jednorazową, czy też będzie udzielaną i na przyszłość.
R. m. Romanowicz wyjaśnia, że jest to datek roczny, więc nie potrzeba będzie wnosić petycye, bo odnośną kwotę będzie wstawiał co roku Wydział krajowy; nie chroni to wszakże tej rubryki od tego, że może się za nią nie podnieść większość rąk, czego przecież po reprezentacyi kraju przypuścić nie można, aby się w tym względzie taka większość nie znalazła.
Sprawozdawca Dr F. Jakubowski dodaje do wyjaśnienia r. m. Machalskiego tę uwagę, że jeżeli rodzice dzieciom majątek zostawiają, a sobie rentę dożywotnią zastrzegają, to tutaj obywatel przychodzi i mówi: oddaję wam wszystko, co mam, całą moją własność, dajcie mi rentę dożywotnią. Tu propozycya wychodzi z jego strony i jemu wolno tak postąpić; Co do r. m. Warschauera, który mówi: niech ktoś da, to nie od nas zawisło, by dał, ani Sejmu także do większej oﬁary zmusić nie możemy, Sejmu, który w trudnych warunkach oﬁarował 1000 złr. Jeżeli zaś ktoś ma dać, to nie od nas także zawisło, ale trzeba rozpocząć składać datki, a radca Warschauer rozpoczął od proponowania datków. Radca Warschauer dzieli także wydatki na niższe i wyższe, lecz ile razy przychodzimy z żądaniem niższych wydatków, to nam mówią o wyższych, ile zaś razy żądamy wydatków na wyższe cele, to nam mówią o brukach, kanałach itd. Gdy szło n. p. o szkołę przemysłową, to mówiono: po co szkoła przemysłowa! I zdaje się, ze słów p. Warschauera, jak gdyby gmina Krakowa mogła tylko kanały i bruki budować i ten jedynie miała obowiązek. Muzeum, przeciw któremu występuje p. Warschauer, ma dziś dziesięć razy większą wartość, niż suma, jaką na nie gmina wydała. Sprawozdawca wskazuje i na te wyższe cele, jakie miasto Kraków ma do spełnienia wobec kraju i narodu i prosi jeszcze raz o uchwalenie wniosków.
W głosowaniu imiennem, zarządzonem na wniosek r. m. Epsteina, głosowali za: Armółowicz, Dr Bobrzyński, Dr Bochenek, Geissler, Dr Hajdukiewicz, Dr F. Jakubowski, Dr Jakubowski Maciej, Dr Jordan, Dr Kasparek, dyrektor Kieszkowski, Knaus. JE. Dr Kopff, Dr Kohn, Dr Lisowski, Dr Majer, Dr Machalski, Muczkowski, hr. Potocki, Romanowicz, Dr Rosenblatt, Dr Straszewski, Szpakowski, hr. Tamowski, Zaremba, Dr Zatorski, Dr Zoll. Razem 26 głosów.
Przeciw głosowali: Dr Asnyk, Baranowski, Birnbaum, Epstein, Grosse, Gwiazdomorski, Kwiatkowski, Dr Oetinger, Rehman, Stockmar, Dr Warschauer, Zieleniewski. Razem 12 głosów.
Wstrzymali się od głosowania: Chęciński, Dr Domanski, Fedorowicz, Feintuch, wiceprezydent Friedlein, Goebel, Dr Horowitz, X. Midowicz, Mendelsburg, Schwarz.
Nieobecni: Chrzanowski Leon, Goldgardt, Matusińsiki, hr. Mieroszowski, Mirtenbaum, Dr Pareński, Dr Pieniążek, Dr Retinger, Rzewuski, Spira, Dr Weigel.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 76, 3 kwietnia 1885, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

Obraz , O życiu , O pieniądzach , O dzieciach

„Całe dobro, jakie nas otacza, to właśnie suma pojedynczych odpowiedzi na radosne sygnały dobrych ludzi. Ale te sygnały wysyła każdy z nas. Dobre sygnały. I złe. A im więcej wysyłamy tych dobrych, tym większe szanse, że ludzie odpowiedzą nam tym samym.”

Małgorzata Musierowicz książka Kwiat kalafiora

Postać: Gabriela Borejko
Małomówny i rodzina (1975), Kwiat kalafiora
Źródło: s. 41

O ludziach

„Suma obietnic jest nieobliczalna.”

Antoni Regulski

„Suma sum.”

Plaut (-254–-184 p. n. e.)

Summa summarum. (łac.)

„Taka np. Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy. Suma 30–40 mln zł oszałamia przeciętnego Polaka i sugeruje niebywały sukces. Ciekawe, jak by to wyglądało, gdybyśmy zestawili te miliony z kosztami dziesiątek godzin antenowych, jakie poświęcają temu przedsięwzięciu elektroniczne media. Dobrze by też było, gdyby od czasu do czasu jakieś media podały, ile na cele charytatywne udaje się zebrać kościelnemu Caritasowi, który bez specjalnego rozgłosu sprzedaje bożonarodzeniowe świece. Skupiłbym się też nad wymiarem duchowym „Orkiestry”. Cała ta impreza coraz bardziej mi się kojarzy z hipokryzją człowieka, który deklarując się jako katolik, w okolicy Bożego Narodzenia czy w Wielkim Tygodniu udaje się do spowiedzi, uważając w poczuciu spełnienia obowiązku, że przez resztę roku już może robić, co chce. Ot, taki jeden dzień dobroci, dla ugłaskania własnych sumień. Straszne, że tych wszystkich dzieciaków, które w tym uczestniczą, nie uczy się konsekwentnej, mrówczej pracy dawania z siebie innym. Tylko raz na jakiś czas, bach fajerwerki, światła, kamery. Kochajmy się. Jest kolorowo, róbta co chceta. Jesteśmy dobrzy, fajni, cool i OK.”

Paweł Kukiz (1963) polski muzyk rockowy, polityk i aktor

Źródło: Tak bardzo im wierzyłem…, „Gazeta Polska”, 9 lutego 2011

O czasie , O sukcesie , O pomocy , Kochać się

„Miliard: suma zer poprzedzona jedynką.”

Antoni Regulski

„Upraszam pana Jeffersona, aby w razie, gdybym zmarł bez testamentu, wykupił z mych pieniędzy i wyzwolił tylu Murzynów, by pozostała suma wystarczyła na ich edukację i utrzymanie. To jest, aby każdy z nich poznał z góry obowiązki obywatela w wolnym państwie i wiedział, że musi bronić swej ojczyzny przed wrogami zarówno obcymi, jak i wewnętrznymi, którzy chcieliby zmienić Konstytucję na gorsze, żeby ich potem stopniowo zakuć w niewolę, aby miał dobre i ludzkie serce, wrażliwe na cierpienia drugich.”

Tadeusz Kościuszko (1746–1817) polski i amerykański generał

Źródło: Tadeusz Kościuszko, Thomas Jefferson, Korespondencja (1798–1817), tłum. Agnieszka Glinczanka, Warszawa 1976, s. 146.

O cierpieniu , O ojczyźnie , Serce

„Pewnego dnia odwiedziłem go w Putney, gdzie leżał chory. Przyjechałem taksówką o numerze 1729 i napomknąłem, że ten numer wydaje mi się dość nieciekawy, czego, miałem nadzieję, nie należy uważać za niedobry znak. – O nie! – odparł. – To bardzo ciekawa liczba, to najmniejsza liczba, która daje się wyrazić na dwa różne sposoby jako suma dwóch sześcianów.”

Godfrey Harold Hardy (1877–1947) angielski matematyk

„Rozum nasz to suma doświadczeń przebytych i zaklasyfikowanych.”

Stanisław Brzozowski (1878–1911) polski pisarz i filozof

Legenda Młodej Polski (1909)
Źródło: IV, Mity i legendy

„Suma bólu, cierpienia, bezsilnej wściekłości powoli nas zabija.”

Piotr Ikonowicz (1956) polski polityk

o działalności Kancelarii Sprawiedliwości Społecznej.
Źródło: Spalam się, lewica.pl, 15 lipca 2011 http://lewica.pl/blog/ikonowicz/24851/

O sprawiedliwości , O cierpieniu

„Suma zdarzeń przeżytych świadomie czasem daje mądrość.”

Krzysztof Pieczyński (1957) aktor polski

Wywiad dla „Zwierciadła”, 2007, nr 4/1926

O mądrości , O czasie

„Suma wszystkich podatków nie jest w Polsce na poziomie średniej europejskiej. Jest znacznie poniżej średniej. Średni udział wydatków publicznych (czyli z grubsza podatków) w PKB to w Unii 49 proc. A w Polsce 43 proc. Po drugie, ważne jest, kogo podatki w różnych krajach „duszą”. W Polsce zdecydowanie nie „duszą” zamożnych. Natomiast – zwłaszcza na tle Unii – duszą mniej zamożnych.”

Jacek Żakowski (1957) dziennikarz polski

Źródło: Bogatsi, ale biedniejsi, wyborcza. pl, 6 sierpnia 2012 http://wyborcza.pl/1,75968,12264934,Bogatsi__ale_biedniejsi.html#ixzz22mgMp15O

O duszy

„Doświadczenie to suma błędów które popełniliśmy.”

Solon (-638–-558 p. n. e.)

„Historia jest to również suma tego, czego można było uniknąć.”

Konrad Adenauer (1876–1967) niemiecki polityk

Die Weltgeschichte ist auch die Summe dessen, was vermeidbar gewesen wäre. (niem.)

O historii

„W miłości chodzi przede wszystkim o zaangażowanie, poświęcenie i wiarę, że lata spędzone z określoną osobą stworzą coś więcej niż suma dokonań każdej z osobna.”

Nicholas Sparks (1965)

Prawdziwy cud (2005)

O wierze

„(…) wszystko, co przeżywamy w dzieciństwie ma wpływ na to, kim jesteśmy w przyszłości. Modeluje to, kim się stajemy. W większości przypadków nie jest możliwe, by powiedzieć – przez ten jeden, konkretny wypadek jestem taki, a nie inny. To suma doświadczeń naznacza nas na całe życie, zbiór przeżyć z dzieciństwa szlifuje nasz charakter, kształtuje osobowość, tworzy pragnienia, lęki, upodobania.”

Neil Gaiman (1960) angielski pisarz

Źródło: wywiad, 24 marca 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=64159

O życiu , O charakterze , O przyszłości , O dzieciństwie

„Całość to więcej niż suma jej składników.”

Arystoteles (-384–-321 p. n. e.) Filozof starożytnej Grecji

Źródło: Tadeusz Gospodarek, Aspekty złożoności i filozofii nauki w zarządzaniu, s. 72.

O nauce

„Strach to suma tego co jest i co może się zdarzyć.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Cykl Vincent Ettrich, Szklana zupa

O strachu

„Żeby film zaistniał na reklamę musi być przeznaczone 1/3 lub 1/4 budżetu. Jeśli na promocję zostaje wydana jakaś mizerna suma (1/20 lub nawet 1/50 budżetu), to możliwość zaistnienia takiego filmu jest praktycznie zerowa.”

Tomasz Wiszniewski (1958–2016) polski reżyser

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=17410

„Suma wszystkich strachów”

Tom Clancy (1947–2013) pisarz amerykański

ekranizacja powieści

O strachu

„Można uznać, że w państwie demokratycznym partii nie można rozwiązać. Tylko wtedy partie będą tworzyć gangsterzy jako znakomity wehikuł do swojej działalności. Jeśli zaś uznać, że można, to powstaje pytanie, czy SLD zrobił już wystarczająco dużo, by zasłużyć na delegalizację. Ja uważam, że tak. (…) Suma powiązań ze światem przestępczym jest tak duża, że nie można uznać jej za przypadek. Rozdzielić ich od partii się nie da.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

Źródło: wywiad Jarosława Kurskiego, „Gazeta Wyborcza”, 20 listopada 2004

O świecie , Pytanie

„Jest tragiczne. Suma długu państwa i długu prywatnego przekracza poziom dochodu narodowego. A dług rośnie, bo całe 20 lat mamy ujemny bilans w handlu zagranicznym. Żyjemy wedle filozofii sformułowanej przez premiera Tuska – tu i teraz. Nie ma żadnego planu strategicznego.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

Źródło: Kieżun: Polska neokolonią Zachodu http://www.pch24.pl/kiezun--polska-neokolonia-zachodu,1358,i.html, pch24.pl, 7 kwietnia 2012

„Myślę, że to jest kwestia ilości bólu. Do pewnego momentu sumę przykrych doznań i dopustów bożych traktujemy jako cios, do którego nie należy się zbyt otwarcie przyznawać. Towarzyszy nam wtedy pewien rodzaj wstydu i onieśmielenia, gdyż chcemy jeszcze uchodzić za okazy zdrowia i młodości. Ale w chwili, gdy suma tych doświadczeń jest już tak potworna, że staje się częścią naszego istnienia biologicznego, zaczynamy się do tego przyznawać Przynajmniej tak było w moim przypadku.”

Christian Skrzyposzek (1943–1999)

w rozmowie ze Stanisławem Beresiem; Skrzyposzek był w literaturze polskiej wyjątkowy w swoistym ekshibicjonizmie narratorem choroby.
Źródło: Ludwik Stomma, Sławnych Polaków choroby, op. cit., s. 140.

O chorobach , O literaturze , O myślach , O myśleniu

„Cóż zatem czynić należy dla polepszenia krytycznego położenia kobiet? Nade wszystko nie trudzić się apriorystycznymi wywodami, do czego kobieta zdolna lub niezdolna, ponieważ zdolności ludzkie, suma otrzymanych warunków i ich kombinacji, zmieniają się wraz z tymiż warunkami i zastosowują do nich, stąd żaden myśliciel nie może określić stanowczo, jak się ukształtują zdolności kobiet, gdy przez wyrobienie wszechstronne damy pole ich naturze do uwidocznienia swoich właściwości.”

Paulina Kuczalska-Reinschmit (1859–1921) polska działaczka społeczna i dziennikarka

o zdolnościach kobiet.
«Świt"
Źródło: Gorączka rzemieślnicza, «Świt» 1885, t. II, nr 3 (43).

O kobietach , O naturze

„Charakter narodowy jako suma dyspozycji duchowych decydujących o postawie życiowej milionów jednostek, wyznacza rytm życia, tempo rozwoju cywilizacyjnego.”

Jan Stachniuk (1905–1963) polski filozof kultury, publicysta

Źródło: Dzieje bez dziejów, 1939

O charakterze

„Cała wiedza, suma wszystkich pytań i wszystkich odpowiedzi zawarta jest w psie.”

Franz Kafka (1883–1924) pisarz austriacki pochodzenia żydowskiego

O wiedzę , Pytanie

„Wysłany m. in. do Belgii nasz ówczesny minister skarbu już był się ułożył z konsorcjum banków belgijskich o dość znaczną pożyczkę na nie najgorszych warunkach - wszystko: suma, procent, terminy spłaty itd. było już ustalone. Chodziło tylko o zabezpieczenie, które Belgowie uznawali za niewystarczające i żądali lepszego. - Damy panom - powiedział minister - zabezpieczenie na pierwszym numerze hipoteki nieruchomości prywatnych, których wartość będzie wielokrotnie przewyższała sumę pożyczki. - W zasadzie moglibyśmy to przyjąć - odezwał się jeden z głównych bankierów - ale to będzie bardzo utrudnione, gdyż trzeba będzie uzyskać zgodę większej liczby osób, zrobić z nimi akty notarialne itp. - To jest zupełnie niepotrzebne; wydamy ustawę i na jej mocy hipoteka zrobi odpowiednie wpisy do ksiąg hipotecznych. - Jak to, bez zgody osób zainteresowanych? A przecież tam już muszą figurować jacyś dotychczasowi wierzyciele hipoteczni, którzy również musieliby wyrazić zgodę na ustąpienie pierwszeństwa. - Nic nie szkodzi. W ustawie umieścimy przepis, że istniejące obecnie wierzytelności przesuwa się na niższy numer, a panów pożyczka będzie na pierwszym numerze. Usłyszawszy to bankierzy skłonili się i wyszli bez słowa odpowiedzi. Minister zatrzymał jednego z nich i zapytał, co się stało. - Panie - odpowiedział zirytowany Belg - zajął nam pan mnóstwo czasu i w końcu zakpił sobie z nas. - Jak to?”

Aleksander Mogilnicki (1875–1956) prawnik polski, pedagog, poeta

Czyż pan nie rozumie, że jeżeli możecie wydać ustawę, przesuwającą wierzycieli na niższy numer hipoteki, to jutro nas tak samo, w drodze nowej ustawy przesuniecie na niższy numer. Pożyczka nie doszła do skutku.
Wspomnienia: spisane w Łodzi w latach 1949–1955

O czasie , O ustawie