Cytaty na temat różnica (450 cytatów, strona 5)

„Związek Sowiecki składał się z elementów, które naprawdę nie miały dokąd pójść. Stare powiązania ekonomiczne nadal się w tym regionie utrzymują, z tą jedynie różnicą, że nowy model rosyjskiej gospodarki, nastawiony na eksport energii, uzależnił te kraje od Rosji jeszcze bardziej niż dotąd.”

George Friedman (1949)

Następne 100 lat. Prognoza na XXI wiek
Źródło: s. 127

O uzależnieniu

„Polityka mnie żenuje. Ręce mi opadają, kiedy widzę te wszystkie szafy Lesiaków i inne absurdalne historie. To, co się teraz dzieje, jest niewiarygodne. Najgorzej, że ludzie często nie wiedzą, że to jest cyrk. Wszyscy traktują politykę bardzo poważnie. Ale jest jedna ogromna różnica między kabaretem prawdziwym a politycznym. Satyryk przedstawiając żart na scenie, ma świadomość głupoty. Politycy, za przeproszeniem, najczęściej absolutnie tej świadomości nie mają, a puenty wychodzą im przypadkiem. A to już nie jest profesjonalizm.”

Katarzyna Pakosińska (1972) polska artystka kabaretowa

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 31 grudnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wmww.htm

O ludziach , O głupocie , O historii

„Ciągle bezsensownie porównujemy się np. z Ameryką. U nich rynek show biznesowy, tabloidy, gwiazdy, Hollywood, istnieją od ponad pięćdziesięciu lat. Pięćdziesiąt lat rynku, prasy, reklamy, filmów, takiego mielenia. W Polsce – dziesięć lat. To jest różnica, wykluczająca jakiekolwiek porównania.”

Tomasz Kin (1979) polski dziennikarz radiowy i telewizyjny

Źródło: Quo Vadis Celebryto http://www.portalwww.eu/pl/artykuly/2011/1/28/tomasz-kin-quo-vadis-celebryto/

„Rynek nie jest metaforą społeczeństwa. Rynek jest rynkiem. Widzimy tam ludzi, których moglibyśmy spotkać na każdym innym. Gdybyśmy mówili o pięknie jako kategorii abstrakcyjnej, powinniśmy skupić się na różnicach w pewnych proporcjach. Zresztą rozumienie piękna w odmiennych kulturach to właśnie kwestia proporcji. Jeśli zaś mówimy konkretnie o filmie – piękno istnieje w nim pod postacią formy. Piękno tkwi w sposobie filmowania, w kompozycji kadrów czy w rytmie obrazu, w strukturze filmu. Możemy opowiadać o rzeczach najbardziej potwornych i katastroficznych, ale robić to w sposób piękny pod względem formalnym. W Szczęście ty moje oddzielam jedno od drugiego – temat od sposobu jego ujęcia.”

Siergiej Łoznica (1964)

Źródło: Anna Bielak, Nowe zasady gry. Wywiad z Sergiejem Łoźnicą, reżyserem filmu „Szczęście ty moje”, 5 listopada 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=82382

O szczęściu , O ludziach , Cytaty o pięknie , Obraz

„Podejście jest tą małą rzeczą, która robi dużą różnicę.”

Winston Churchill (1874–1965) premier Wielkiej Brytanii

Attitude is a little thing that makes a big difference. (ang.)

„Ci prekursorzy, twórcy klasycznych westernów, niewiele w sumie różnili się od tych prawdziwych pionierów Dzikiego Zachodu. Też odważnie zapuszczali się na odludzie, z tą różnicą, że nie szukali złota, a chcieli opowiedzieć pewną historię. Dzisiaj wydaje się, że nie ma nic prostszego niż zrobienie westernu, ale wtedy, w ich sytuacji, było to prawdziwe wyzwanie. I prawdziwe ryzyko, nie tylko artystyczne czy finansowe. Kiedyś dla lepszego efektu kamery przywiązywało się do pędzących dyliżansów, a aktorzy wykonywali takie kaskaderskie sztuki, że na samą myśl może strach oblecieć. W Dobrym, złym i brzydkim jest na przykład scena, kiedy Eli Wallach ze związanymi z tyłu rękami galopuje przez całe miasto. Bez dublera! Spróbuj dzisiaj poprosić kogoś, żeby powtórzył taki wyczyn.”

Olivia Wilde (1984) aktorka amerykańska

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Kobieta znikąd. Olivia Wilde specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 22 sierpnia 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=80015

O kobietach , O strachu , O historii , O myślach

„Po stronie KOD mamy obronę formalnych ram systemu bez zważania na różnice materialne, natomiast po stronie PiS – zamazywanie wyzysku na rzecz jedności narodowej. Kategorie narodowe zamazują i przemieszczają naturę tego podziału i sugerują, że Polak nie wyzyskuje Polaka, a problemy Polski biorą się z tego, że wyzyskują nas Niemcy, więc odpowiedzią na wszystko ma być polski kapitał.”

Jan Sowa (1976) polski eseista

Źródło: rozmowa Kacpra Leśniewicza, KOD-owi i PiS-owi chodzi o zamaskowanie wyzysku http://wiadomosci.onet.pl/kiosk/dr-hab-jan-sowa-kod-owi-i-pis-owi-chodzi-o-zamaskowanie-wyzysku/e686yp, onet.pl, 25 września 2016.

O naturze

„Powszechna w dobie upadku naszej cywilizacji wiara w socjalizm nie jest niczym innym niż powszechna w dobie upadku Średniowiecza wiara w czarownice. Z tą różnicą, że jak na razie nauka nie dostarczyła dowodu, że czarownice nie mogą latać na miotłach – a łatwo można udowodnić, że socjalizm działać nie może.”

Janusz Korwin-Mikke/P

Źródło: „Najwyższy Czas!”, 5 lutego 2011

O wierze , O nauce , O czasie

„Jedyną różnicę między Serbami a Chorwatami wyznacza wyznanie, dlatego przymusowe konwersje prawosławnych na katolicyzm są sposobem na chorwatyzację kraju.”

Wilhelm Hoettl (1915–1999)

Źródło: Jakub Mielnik, Święty czy zbrodniarz wojenny?, „Wprost”, 29 czerwca-5 lipca 2015, s. 83.

„Główną różnicą jest to, że tutaj [w USA] gra wymaga więcej sprawności. Pod koszem gra się bardzo siłowo i gracze skaczą dużo wyżej. Liga niemiecka nie jest zła, ale tu liczy się głównie sprawność.”

Dirk Nowitzki (1978) koszykarz niemiecki

o różnicy w graniu w koszykówkę w Niemczech i w USA.
Źródło: Dirk Nowitzki, „Pro-Basket. Magazyn” nr 4/99 (32), s. 43.

O grach

„Jaka jest różnica pomiędzy demokracją a demokracją ludową? Taka sama jak pomiędzy krzesłem a krzesłem elektrycznym.”

Jan Pietrzak (1937) polski satyryk

O demokracji

„Najłatwiej zauważalna różnica między konfucjanizmem a taoizmem to różnica postaw: konfucjanizm jest surowy, zorganizowany, patriarchalny, często srogi; taoizm jest radosny, łagodny, dziecinny i pogodny – tak jak jego ulubiony symbol: płynąca woda.”

Benjamin Hoff (1946)

Te Prosiaczka
Źródło: Eeee… – jak to się nazywa? – Prosiaczka, s. 25

O wodzie

„Kościół katolicki jest bardzo odważny w wychodzeniu naprzeciw innym wyznaniom (…) Jest to problem stopniowego wewnętrznego otwierania się i przezwyciężania różnic zbudowanych przez historię, co wymaga czasu.”

Benedykt XVI (1927) papież

Źródło: wywiad dla Katolickiej Agencji Informacyjnej, lipiec 2004.

O historii , O problemach , O czasie

„Jest pięć sposobów na zwycięstwo:
– Wiedzieć kiedy walczyć, a kiedy nie walczyć.
– Umieć wykorzystać różnice w liczebności wojsk obu stron.
– Sprawić, by od szeregowca po władcę wszyscy mieli wspólny cel.
– Być gotowym, aby zaatakować nieprzygotowanego wroga.
– Posiadać generała, który jest zdolny oraz władcę, który się nie wtrąca.”

Sun Tzu (-543–-495 p. n. e.)

Źródło: Sztuka wojny

O wojnie , O sztuce , O zwycięstwie

„Co się tyczy [paryskich] bulwarów, to w ogóle nie można po nich chodzić. Wszyscy zasuwają z burdelu do kliniki, a z kliniki z powrotem do burdelu. A dokoła jest tyle trypra, że ledwie można złapać dech. Kiedyś wypiłem trochę i poszedłem Polami Elizejskimi - a dokoła było tyle trypra, że ledwie powłóczyłem nogami. Zobaczyłem dwoje znajomych: on i ona, oboje jedzą kasztany, bardzo starzy oboje. Gdzieś ich już widziałem? W gazetach? Nie pamiętam, ale poznałem: Louis Aragon i Elsa Triolet. "Ciekawe - błysnęła mi myśl - skąd idą: z kliniki do burdelu czy z burdelu do kliniki?" I sam sobie przerwałem: "Wstydziłbyś się. Jesteś w Paryżu, a nie w Chrapuszowie. Zadaj im lepiej pytania o sprawy społeczne, o najbardziej palące sprawy."
Doganiam Louisa Aragona i zaczynam mówić, otwierając przed nim serce. Mówię, że jestem zdesperowany, ale nie mam najmniejszych wątpliwości, że umieram od nadmiaru węwnętrznych sprzeczności, i dużo różnych takich. A on spogląda na mnie, salutuje mi jak stary weteran, bierze swą Elsę pod rękę i idzie dalej. Ja znów ich doganiam i zwracam się tym razem już nie do Louisa, lecz do Triolet. Mówię, że umieram na brak wrażeń, że gdy przestaję rozpaczać, ogarniają mnie wątpliwości, gdy tymczasem w chwilach rozpaczy w nic nie wątpiłem… A ona tymczasem, jak stara kurwa, poklepała mnie po policzku, wzięła pod rączkę swojego Aragona i poszła dalej.
Potem, rzecz jasna, dowiedziałem się z prasy, że to wcale nie byli oni, tylko Jean-Paul Sartre i Simone de Baeuvoir, ale jaka to teraz dla mnie różnica! Poszedłem do Notre-Dame i wynająłem tam mansardę. Mansarda, facjatka, oficyna, antresola, strych - ciągle to wszystko mylę i nie widzę różnicy. Krótko mówiąc, wynająłem miejsce, w którym można leżeć, pisać i palić fajkę. Wypaliłem dwanaście fajek i odesłałem do "Revue de Paris" mój esej pod francuskim tytułem "Szyk i blask - immer elegant". Esej na temat miłości.
A wiecie przecież, jak trudno jest we Francji pisać o miłości. Dlatego że wszystko, co dotyczy miłości, zostało już we Francji dawno napisane. Tam wiedzą o miłości wszystko, a u nas nic. Spróbujcie u nas komuś ze średnim wykształceniem pokazać twardy szankier i zapytać: "Jaki to szankier, twardy czy miękki!" - na pewno strzeli: "Jasne, że miękki." A jak zobaczy miękki, to już zupełnie straci orientację. A tam - nie. Tam mogą nie wiedzieć, ile kosztuje dziurawcówka, ale jeśli już szankier jest miękki, to będzie takim dla każdego i nikt go nie nazwie twardym…
Krótko mówiąc, "Revue de Paris" zwróciło mi esej pod pretekstem, że został napisany po rosyjsku, a francuski był tylko tytuł. Wypaliłem więc na antresoli jeszcze trzynaście fajek i stworzyłem nowy esej, również poświęcony miłości. Tym razem cały tekst od początku do końca był napisany po francusku, a rosyjski był jedynie tytuł: "Skurwysyństwo jako najwyższe i ostatnie stadium kurestwa." I posłałem tekst do "Revue de Paris".
[Znów mi go zwrócili. ] Styl, powiedzieli, znakomity, natomiast główna myśl - fałszywa. Być może, powiedzieli, da się to zastosować do warunków rosyjskich, ale nie francuskich. Skurwysyństwo, powiedzieli, wcale nie jest u nas stadium najwyższym i bynajmniej nie ostatnim. U was, Rosjan, powiedzieli, kurestwo, które osiągnie granice skurwysyństwa, zostanie przymusowo zlikwidowane i zastąpione przez programowy onanizm. Natomiast u nas, Francuzów, nie jest wprawdzie w przyszłości wykluczone organiczne zrastanie się pewnych elementów rosyjskiego onanizmu, potraktowanego bardziej swobodnie - z naszą ojczystą sodomią, będącą efektem transformacji skurwysyństwa za pośrednictwem kazirodztwa; jednakże owo zrastanie się nastąpi na gruncie naszego tradycyjnego kurestwa, mając charakter absolutnie permanentny.”

Wieniedikt Jerofiejew książka Moskwa-Pietuszki

Moscow to the End of the Line

O myślach , O myśleniu , O wrażeniach , O charakterze

„Istnieje jednak zasadnicza różnica między tymi mordami a mordami na Żydach. Spośród Rosjan nieżydowskiego pochodzenia tylko określone grupy, przede wszystkim intelektualiści i komuniści, miały zostać zgładzone doszczętnie. Spośród pozostałych Rosjan - według planów kilkanaście milionów, a resztę miało pozostawić się przy życiu jako niewolniczą siłę roboczą dla Niemców. Naród żydowski natomiast miał zostać wytępiony w całości.”

Sven Lindqvist (1932–2019) szwedzki dziennikarz

"Exterminate All the Brutes": One Man's Odyssey into the Heart of Darkness and the Origins of European Genocide

O sile

„Kiedy jesteśmy młodzi, każdy powyżej trzydziestki wygląda na człowieka w średnim wieku, każdy po pięćdziesiątce na starca. I czas dowodzi, wraz ze swoim upływem, że nie myliliśmy się tak bardzo. Te drobne różnice wieku — tak istotne i olbrzymie, kiedy jesteśmy młodzi — ulegają erozji. Koniec końców wszyscy zaczynamy należeć do tej samej kategorii, kategorii niemłodych. Sam nigdy się tym specjalnie nie przejmowałem.

Są jednak wyjątki od tej reguły. W przypadku niektórych ludzi różnice czasu ustalone w młodości nigdy tak naprawdę nie znikają: starsi pozostają dla nich starszymi, nawet gdy jedni i drudzy są zaślinionymi stetryczałymi osobnikami. W przypadku niektórych ludzi różnica, powiedzmy, pięciu miesięcy oznacza, że będą się uważali za mądrzejszych i obdarzonych większą wiedzą niż ci drudzy, bez względu na dowody świadczące o czymś wprost przeciwnym. A może powinienem powiedzieć „z racji” dowodów świadczących o czymś wprost przeciwnym. „Z racji" tego, że — jak jest absolutnie jasne dla obiektywnego obserwatora — gdy szala przechyla się na korzyść marginalnie młodszej osoby, ta druga tym bardziej rygorystycznie podtrzymuje przekonanie o swojej wyższości. Tym bardziej neurotycznie.”

Julian Barnes książka The Sense of an Ending

The Sense of an Ending

O ludziach , O czasie , O wieku

„Powiedziałem, że idea równości jest sprzeczna z całą strukturą gatunku ludzkiego. Co jest najwspanialsze w ludzkości, co wyznacza jej genialność w stosunku do innych gatunków, to właśnie, iż człowiek nie jest równy człowiekowi - gdy mrówka jest równa mrówce.

[…] Nie przeczę (mówiłem dalej), wrażenie optyczne jest niewątpliwe: wszyscy jesteśmy mniej więcej tego samego wzrostu i mamy te same narządy… Ale w jednostajność tego obrazu wdziera się duch, ta specyficzna właściwość naszego gatunku, i ona sprawia, że gatunek nasz staje się w łonie swoim tak zróżnicowany, tak przepaścisty i zawrotny, że między człowiekiem a człowiekiem powstają różnice stokroć większe niż w całym świecie zwierzęcym. Pomiędzy Pascalem lub Napoleonem, a chłopkiem ze wsi większa jest przepaść, niż między koniem a glistą. Ba, mniej się różni chłop od konia niż od Valerego lub św. Anzelma. Analfabeta i profesor tylko na pozór są takimi samymi ludźmi. Dyrektor jest czymś innym niż robotnik. Czyż panu samemu nie jest dobrze wiadomo - tak intuicyjnie, na marginesie teorii - że nasze mity o równości, solidarności, braterstwie są niezgodne z naszą prawdziwą sytuacją?

Ja, przyznam się, w ogóle podałbym w wątpliwość, czy w tych warunkach można mówić o "gatunku ludzkim" - czy to nie jest pojęcie zanadto fizyczne?

Cortes spoglądam na mnie okiem zranionego inteligenta. Wiedziałem co myśli: faszyzm! A ja szalałem z rozkoszy proklamując tę Deklarację Nierówności, bo mnie inteligencja w ostrość, w krew się przemieniała!”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1957-1961

O inteligencji , O myślach , O myśleniu , O wrażeniach

„(…) tę, która powinna być towarzyszką mojego życia, zostawiałem samą i zaniedbywałem. Przez całe dni były tylko minuty, gdy widzieliśmy się i rozmawialiśmy, ale pomiędzy Mało a Nic jest tak wielka różnica.”

Max Pinkus (1857–1934) niemiecki przedsiębiorca, bibliofil i mecenas sztuki

o Hedwig, swojej zmarłej żonie.
Wariant: (…) tę, która powinna być towarzyszką mojego życia, zostawiałem samą i zaniedbywałem. Przez całe dni były tylko minuty, gdy widzieliśmy się i rozmawialiśmy, ale pomiędzy Mało a Nic jest tak wielka różnica. [o Hedwig, swojej zmarłej żonie. ]
Źródło: Arkadiusz Baron, Max Pinkus (1857–1934): śląski przemysłowiec i mecenas kultury, Opole 2008, s. 111.

O zmarłych

„Próbuję dociec, dlaczego w taki, a nie inny sposób ludzie reagują na dźwięki. Już z biologicznego punktu widzenia zrozumienie zależności i różnic między zwykłą sekwencją hałasów a powstającą z nich melodią jest niezwykle interesujące. Nasze uszy wyłapują dźwięki, ich wysokość, natężenie, a mózg analizuje strojenie, tonację i całość szereguje. Myślę, że skoro zostaliśmy wyposażeni w tak bardzo wyrafinowany system odbiorczy, to na pewno czemuś ważnemu musi on służyć. Muzyka to przedziwny feromon.”

Stewart Copeland (1952) amerykański muzyk rockowy

z wywiadu dla Radiowej Trójki – listopad 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 100.

O myślach , O myśleniu , O zrozumieniu , O ludziach

„W partiach socjalistycznych istniały spore różnice w stosunku do wiary, przy czym szczególnie wyraźne między inteligentami a robotnikami, chłopami i rzemieślnikami. Wśród socjalistów robotników, rzemieślników, chłopów wierzący mieli zdecydowaną większość. Wielu z nich nie kryło się ze swoją religijnością.”

Andrzej Chwalba (1949)

Źródło: Sacrum i rewolucja. Socjaliści polscy wobec praktyk i symboli religijnych (1870–1918), Kraków 2007, s. 6.

O wierze

„Zawsze byłem samotnikiem. Będę szczery; po prostu nie lubię większości ludzi - męczą mnie, walczą ze mną, przyprawiają o drżenie oczu, okradają mnie, okłamują, dymają mnie, oszukują, pouczają, obrażają i kochają; na ogół jednak mówią mówią mówią MÓWIĄ, aż czuję się niczym kot rżnięty przez słonia. To po prostu jest dla mnie szkodliwe, zbyt wiele z tego jest dla mnie szkodliwe. W fabrykach i rzeźniach ludzie są zbyt zajęci, żeby mówić, i pragnę podziękować za tę przysługę moim bogatym szefom. Nawet wtedy, gdy moi szefowie mnie zwalniają, nigdy nie słyszę ich głosów, a jestem najczęściej odchodzącym i zwalnianym z roboty sukinsynem, jakiego kiedykolwiek Pan spotkał; ale ja nigdy nie słyszę ich głosów; robią to łagodnie, delikatnie i kulturalnie, a ja prostu wychodzę stamtąd i nawet nie myślę o strzelaniu do kogokolwiek z dachu. (…) Różnica polega na tym, że jeśli jesteś samotnikiem i nikim, nazywają cię świrem; jeśli jesteś samotnikiem i osobą trochę znaną, nazywają cię snobem.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

O Pisaniu
Źródło: Fragment listu Bukowskiego do Henry'ego Millera z 1965 roku.

O kotach , O myślach , O myśleniu , Kochać się

„Spotykamy się tutaj jak co miesiąc. Ale jest pewna różnica w stosunku do tych lat, kiedy wydawało się, że comiesięczna manifestacja żałobna to coś, czemu nikt nie może się przeciwstawiać. Owszem, były takie nienawistne próby ze strony Palikota i jego ludzi, ale skończyło się to szybko. Dziś mamy drugą taką próbę, dziś mamy nowy wielki atak nienawiści. Otóż chcę was zapewnić, że my tę walkę wygramy. Wygraliśmy wtedy z Palikotem i jego następcami bardzo agresywnymi, jeszcze bardziej nienawistnymi. Zwyciężamy i będziemy zwyciężać. Jesteśmy w stanie poprowadzić tę sprawę, dla której się tutaj zbieramy, do końca. Będą pomniki i będzie prawda. Właśnie tej prawdy, prawdy o Smoleńsku, ale także prawdy o tych latach rządów, które Bogu dzięki już za nami, tak bardzo się boją. Stąd ta furia, stąd ta nienawiść. Z jednej strony tych, którzy po prostu są wynajęci, a z drugiej strony tych, którzy są po prostu oszalali z nienawiści. I bądźcie pewni, że potrafimy zwyciężyć. Powtarzam – przyjdzie czas prawdy, przyjdzie czas upamiętnienia. I to już niedługo. I przyjdzie wielka klęska tych, którzy nienawidzą, którzy w gruncie rzeczy nienawidzą Polski. Bo o to chodzi – oni nienawidzą Polski. Ale Polska zwycięży.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

do zebranych przed Pałacem Prezydenckim w Warszawie w 85. miesięcznicę katastrofy smoleńskiej.
Źródło: Jarosław Kaczyński na obchodach miesięcznicy smoleńskiej: Będą pomniki i będzie prawda http://niezalezna.pl/98547-jaroslaw-kaczynski-na-obchodach-miesiecznicy-smolenskiej-beda-pomniki-i-bedzie-prawda, niezalezna.pl, 10 maja 2017

O Bogu , O nienawiści , O ludziach , O prawdzie

„Jest pewna różnica w stosunku do tych lat, kiedy wydawało się, że comiesięczna manifestacja żałobna to coś, czemu nikt nie może się przeciwstawiać. Owszem, były takie nienawistne próby ze strony Palikota i jego ludzi, ale skończyło się to szybko. Dziś mamy drugą taką próbę, nowy wielki atak nienawiści, bo te białe róże, które tam widać, to właśnie symbol nienawiści i głupoty, skrajnej głupoty i skrajnej nienawiści. Chcę was zapewnić, że my tę walkę wygramy, wygraliśmy wtedy z Palikotem, zwyciężamy i będziemy zwyciężać nadal. Jesteśmy w stanie doprowadzić tę sprawę, dla której się tutaj zbieramy do końca. Będą pomniki i będzie prawda, prawda o Smoleńsku, ale także i o tych latach rządów, które już za nami, Bogu dzięki. Tak bardzo się boją, stąd ta furia, stąd ta nienawiść. Z jednej strony tych, którzy po prostu są wynajęci, a z drugiej – tych, którzy po prostu są oszalali są z nienawiści. I bądźcie pewni, że potrafimy zwyciężyć i będziemy tutaj przychodzić i powtarzam – przyjdzie czas prawdy, pełnej prawdy, przyjdzie czas upamiętnienia i to już niedługo. I przyjdzie wielka klęska tych, którzy nienawidzą, którzy w gruncie rzeczy nienawidzą Polski, bo o to chodzi, oni nienawidzą Polski, ale Polska zwycięży.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

Źródło: Krótkie, ale niezwykle ostre wystąpienie Kaczyńskiego na miesięcznicy: Białe róże to symbol nienawiści i głupoty http://wiadomosci.dziennik.pl/polityka/artykuly/549390,jaroslaw-kaczynski-pis-miesiecznica-smolenska-obywatele-rp-zgromadzenie-cykliczne-prawo-biale-roze.html, dziennik.pl, 10 maja 2017

O Bogu , O nienawiści , O ludziach , O prawdzie

„Im mniej istotnych różnic dzieli dwa obozy, tym zajadlej się one nienawidzą.”

John Maxwell Coetzee (1940) południowoafrykański pisarz, noblista

Źródło: Zapiski ze złego roku

„Nie mogę się nawet zastanawiać nad historią Postania Warszawskiego i wypowiadać na jego temat sądów poza wyrazem podziwu dla bohaterstwa dzieci, które brały w nim udział. W drugiej wojnie światowej Polska w minimalny sposób wpłynęła na bieg wydarzeń i poniosła maksimum strat. Anglia odwrotnie – w sposób maksymalny wpłynęła na bieg wydarzeń i poniosła minimum strat. W tym wyraża się cała różnica pomiędzy doskonałością rządów angielskich a nieudolnością naszych.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Zielone oczy
Źródło: s. 230

O wojnie , O dzieciach , O stracie , O historii

„Pomiędzy generałem Borem, dowódcą powstania, a marszałkiem Rydzem, wodzem w kampanii wrześniowej, różnica jest zasadnicza. Rydz miał w Polsce faktycznie władzę i wojskową, i polityczną, stąd za klęskę wrześniową ponosi odpowiedzialność całkowitą: i formalną, i materialną. Bór był tylko dowódcą wojskowym, słuchał politycznych rozkazów rządu, wojskowych – naczelnego wodza i prezydenta. Bór jest gorąco atakowany przez przyjezdnych z Warszawy, zarówno narodowców, których jego otoczenie prześladowało, jak lewicowców, których popierało. Ale jako wojskowy, wobec historii Bór będzie miał inną reputację niż Rydz, który miał 33 dywizje piechoty i całe państwo do dyspozycji, walczył tylko 17 dni i uciekł. Bór nie miał nic, miał konspirację tworzoną w fantastycznych warunkach, walczył 63 dni i poszedł razem z żołnierzami do niewoli, zrywając łańcuch naszych wodzów, którzy żołnierzy zostawiali, sami uciekali, jak Rydz z Polski, Sikorski z Francji. Pod dowództwem Rydza wojsko polskie dało mniej, niż świat od niego oczekiwał, pod dowództwem Bora Powstanie Warszawskie bije wszystkie rekordy wytrzymałości.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Lata nadziei

O świecie , O historii

„Ze studiów na pismami Mendelsona i Piłsudskiego wypływa wyraźnie różnica ich celów. Dla Mendelsona celem jest socjalizm, hasło niepodległości Polski – środkiem, instrumentem; dla Piłsudskiego celem jest niepodległość, a socjalizm instrumentem. Chirurg, by uratować życie pacjentowi, musi mieć instrument. Po dokonanej operacji instrument może być porzucony.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Klucz do Piłsudskiego
Źródło: s. 85

O życiu

„Zniemczenie Warthegau oznacza według mnie, że żaden inny naród oprócz narodu niemieckiego nie ma prawa tam mieszkać. To jest różnica między moją kolonizacją a starą kolonizacją Bismarckowską.”

Arthur Greiser (1897–1946) nazista, namiestnik Rzeszy w Kraju Warty

oświadczenie namiestnika Kraju Warty.
Źródło: Janusz Gumkowski, Tadeusz Kułakowski, Zbrodniarze hitlerowscy przed Najwyższym Trybunałem Narodowym, Warszawa 1961, s. 38.

„Europa w dalszym ciągu składa się wyłącznie z małych krajów. Jedyną istotną różnicą jest to, że niektóre zdają sobie z tego sprawę, podczas gdy inne odmawiają spojrzenia prawdzie w oczy.”

Paul-Henri Spaak (1899–1972) polityk belgijski, sekretarz generalny NATO

Źródło: Paweł Świeboda, Czy Niemcy są małym krajem? http://wyborcza.pl/1,76842,7056479,Czy_Niemcy_sa_malym_krajem_.html, wyborcza.pl, 21 września 2009.

„Różnica między językoznawstwem a naukami przyrodniczymi jest kolosalna: w naukach przyrodniczych sprawdza się wszystko, natomiast w lingwistyce (jeśli pominąć drobiazgi w rodzaju pisowni cytowanego słowa lub daty wydania przytaczanej książki) nie sprawdza się nic. Obecnie łatwiej by było nakłonić językoznawcę do popełnienia przestępstwa niż do sprawdzenia jakiegoś poglądu.”

Witold Mańczak (1924–2016) polski językoznawca

Źródło: recenzja książki Spór o Słowian, Język Polski 1991, nr 71:1 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=27543&from=publication, s. 60.

O książkach , O nauce

„Chciałabym zaprotestować przeciwko mówieniu, że jesteśmy podzieleni. Jest różnica zdań i ona jest normalna, bo kiedy się podejmuje odpowiedzialność za państwo, za obywateli, a podejmuje ją rząd i także pan prezydent, to jest trudna sztuka. Rządzenie w ogóle jest trudną sztuką. My nie mówimy tutaj o konflikcie wewnątrz naszego obozu, możemy mówić o dyskusjach, o różnych drogach dojścia do tego samego celu. Bo jesteśmy z tego samego obozu.”

Elżbieta Witek (1957) polska nauczycielka i działaczka polityczna

Źródło: Elżbieta Witek: Różnica zdań jest normalna, nie jesteśmy podzieleni https://www.tvp.info/34198163/elzbieta-witek-roznica-zdan-jest-normalna-nie-jestesmy-podzieleni, tvp.info, 29 września 2017.

O sztuce

„Niestety, część biskupów nie odrobiła lekcji pod tytułem wolna Polska. I co ona oznacza dla kościoła oraz tego, jak inaczej powinny wyglądać relacje między państwem demokratycznym a kościołem i czym różnic się od relacji np. za czasów PRL-u, czy XIX wieku.”

Paweł Gużyński (1968)

Źródło: "Część biskupów nie odrobiła lekcji pod tytułem wolna Polska". O. Gużyński ostro o słowach abp Depo https://natemat.pl/246765,o-guzynski-o-slowach-abp-waclawa-depo-kosciol-zaplaci-za-to-wysoka-cene, natemat.pl, 17 sierpnia 2018

O relacjach , O wieku

„Nikt lub prawie nikt nie zastanawia się nad różnicą pomiędzy pracą, a pracą twórczą. W tej pierwszej wiadomo, od której do której i za ile na koniec miesiąca. W tej drugiej: niepewność dnia, tygodnia, miesiąca … i uciążliwa nieumiejętność określenia nawet przybliżonego czasu ukończenia. No, bo i co możesz przewidzieć stając przed zagruntowanym na biało kawałkiem płótna czy nieobrobioną bryłą kamienia? A skąd możesz wiedzieć kiedy zapełnisz pismem czystą stronicę albo za pomocą zgrabnych znaczków czysty papier nutowy? I stąd właśnie odwieczne kłopoty artystów z terminami.”

Michał Świder (1962–2019) polski malarz, absolwent krakowskiej ASP

Źródło: Młyny Boże http://www.michalswider.pl/miscellanea/16-7-mlyny-boze.html.

O pomocy , O pewności siebie , O czasie

„Przepaść i różnica między podbitym a zwycięzkim narodem, powinna być stanowczą i głęboką, a przez nią nie powinna prowadzić żadna deseczka, most, kij, po którym na drugą stronę, dla pojednania i złączenia możnaby przejść lub przeczołgać się.”

Agaton Giller (1831–1887) polski dziennikarz, działacz niepodległościowy

Podróż więźnia etapami do Syberyi w roku 1854
Źródło: tom II, s. 53.

„Był uprzejmy powiedzieć, że biała rasa jest zagrożona w Europie. Był uprzejmy wydzierżawić katedrę łódzką ONR-owi albo który mówił, że samolot rozbił się w Smoleńsku, bo inaczej byłaby dziura w ziemi. Albo że naziści i komuniści byli lepsi niż ideologia gender, dlatego że szanowali różnicę płci. No rzeczywiście na rampie w Oświęcimiu segregacja płci była zachowana.”

Stefan Niesiołowski (1944) polityk polski, biolog

o Marku Jędraszewskim
Zob. też: Kościół katolicki w Polsce
Źródło: Niestety, nawet hołd dla prześladowanych w PRL, nie może odbyć się bez kłótni http://poznan.wyborcza.pl/poznan/7,36001,22379793,sejm-uczcil-arcybiskupa-antoniego-baraniaka-ale-emocji-nie.html, wyborcza.pl, 17 września 2017

O zachowaniu

„Inteligenckość to jest stosunek do samego siebie, to, że człowiek wie, iż godność oznacza wolność. Tego nie ma. I taka jest różnica między obecnymi czasami a komunizmem. Sama spotykam się z bardzo dużą agresją, w autobusach, w pociągu. Tak. Jestem drażniąca. Nie chwytają dokładnie, o co mi chodzi, ale wiedzą, że nie jestem po stronie PiS. Jestem wolnym człowiekiem. Wspierałam PiS i dlatego czuję się odpowiedzialna za jego zwycięstwo i teraz go krytykuję.”

Jadwiga Staniszkis (1942) polska socjolog i publicystka

Źródło: Staniszkis: Spotykam się z bardzo dużą agresją, w autobusach, w pociągu. Wiedzą, że nie jestem po stronie PiS http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/564808,jadwiga-staniszkis-dla-polska-the-times-o-pis-karze-dla-tvn-i-agresji.html, dziennik.pl, 15 grudnia 2017

O wolności , O pewności siebie , O zwycięstwie

„Posługiwanie się w tej sytuacji moralną oceną przy podejmowaniu jakiejkolwiek decyzji byłoby fikcją. Trudno jest oddzielić aborcję od dzieciobójstwa, ale czy łatwo znaleźć różnice między aborcją a antykoncepcją? Prawdą jest, że człowiek żyje dla przyszłości, a zabójstwo jest złem, ponieważ odbiera człowiekowi przyszłość. Przyszłość jest niczym innym niż projekcją czasu teraźniejszego. Kto mógłby przyjąć odpowiedzialność za przyszłość czegoś, co nie ma nawet teraźniejszości. Czy mógłby odwrócić się od rzeczywistości w imię odpowiedzialności?”

Kōbō Abe (1924–1993) japoński pisarz

Czwarta epoka (1959)

O przyszłości , O rzeczywostości , O decyzjach , O czasie

„Przy tej okazji nieraz wprowadza się nawet treści zupełnie obce. Znam księdza, któremu przyszło do głowy, żeby tuż przed prefacją zachęcać wiernych do uświadomienia sobie, za co też w swoim życiu chcą dzisiaj Panu Bogu podziękować. To taki akcent osobisty, prawda, wprowadzający nas od razu w modlitewne ciepełko… A mnie się wtedy zawsze przypomina ten ksiądz francuski, co to ku wielkiemu zdumieniu polskiego dziennikarza wplótł w kanon dziękczynienie za swój nowy samochód. Różnica jest już tylko w skali.”

Małgorzata Borkowska (1939) polska benedyktynka i pisarka

Źródło: Oślica Balaama, str. 39, Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC

O Bogu , O prawdzie , O samochodach

„Kṛṣṇa to najwyższa żywa istota (nityo nityānām cetanaś cetanānām). My mamy te same cechy co On, z tą tylko różnicą, że Kṛṣṇa jest nieograniczony (vibhu), a my jesteśmy ograniczeni (aṇu). Nasza natura jest odbiciem natury Kṛṣṇy, dlatego przejawiamy wszelkie skłonności widoczne w Nim. Kṛṣṇa wykazuje na przykład skłonność do kochania osoby płci przeciwnej. Pragnienie kochania i bycia kochanym bierze swój początek z wiecznej miłości Rādhy i Kṛṣṇy. Poszukujemy wiecznej miłości, ale - jako że podlegamy prawom materialnym - nasza miłość zostaje przerwana. Dopiero gdy rozwiążemy ten problem, doświadczymy miłosnego związku podobnego temu, jaki łączy Kṛṣṇę i Rādhārāṇī. Naszym celem powinien być zatem powrót do domu, do Kṛṣṇy.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 116-117.

O problemach , O naturze , O miłości , Kochać się

„Cierpiący, biedacy, ciekawi oraz filozofowie na jakiś czas związują się z Panem, mając w tym określony cel. Osiągnięcie tego celu przynosi kres ich więzi z Panem. Człowiek dotknięty cierpieniem – o ile wykazuje choć odrobinę pobożności – modli się do Pana o poprawę losu, ale kiedy to nastąpi, w większości przypadków przestaje mu zależeć na jakimkolwiek związku z Nim. Ma dostęp do bożej łaski, nie chce z niej jednak skorzystać. Na tym polega różnica między czystym bhaktą a bhaktą motywowanym materialnie. Zdecydowani przeciwnicy służby dla Pana tkwią w najczarniejszym mroku, proszący Go o łaskę tylko w chwili potrzeby są odbiorcami części Jego łaski, a całkowicie oddani służbie dla Niego otrzymują pełnię Jego łaski. Różnice w stopniu dostąpienia bożej łaski związane są z osobą odbiorcy, nie zaś spowodowane stronniczością wszechmiłosiernego Pana. Kiedy Bóg przy udziale swej wszechmiłosiernej energii zstępuje do świata materialnego, zachowuje się jak człowiek i stąd wrażenie stronniczości wobec bhaktów. W istocie Pan rozdaje łaskę jednakowo. Na Kurukṣetrze wszyscy, którzy polegli na Jego oczach, dostąpili zbawienia, chociaż nie zasługiwali na nie. Śmierć w obecności Pana oczyszcza odchodzącą duszę ze skutków wszelkich grzechów i tym samym uzyskuje ona miejsce w transcendentalnej siedzibie Pana.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 84.

O wrażeniach , O śmierci , O cierpieniu , O Bogu

„Zastanawiam się, czy The Spice Girls nie są aby Antychrystem? Istnieje wielka różnica między oglądaniem teledysku Spice Girls a filmu porno – niektóre filmy porno mają całkiem niezłą muzykę.”

Phil Spector (1939–2021) amerykański producent muzyczny, muzyk

podczas wręczania nagród magazynu Q w listopadzie 1997
Źródło: Luke Crampton, Dafydd Rees, Rock & Pop. Zespoły, artyści, przeboje, koncerty, tłum. Paulina Braiter, wyd. Hachette Livre Polska, Warszawa 2004, s. 524.

„Już na terenie Niemiec widziałam różnicę w zachowaniu w czasie okupacji Polaków i Niemców. Okupacja ich kraju przez aliantów nie była taka okrutna jak Polski przez Niemców. Ale to naród polski zachował dumę, stawił opór, a często zdobywał się na prowokację wobec wroga. Niemcy – wbrew opinii, jaka o nich panowała na świecie – zachowywali się wobec Anglików czy Amerykanów z dziwną dla nas uległością. Byłam dumna, że jestem Polką i nigdy nie okazałam wobec okupanta cienia lęku czy uniżoności – tak zachowywał się prawie cały naród, czego sprawdzianem były piosenki uliczne, handel żywnością, nie mówiąc o zorganizowanej pracy konspiracyjnej, o wydawaniu i rozwożeniu co tydzień licznej prasy podziemnej.”

Maria Mirecka-Loryś (1916) Polska kombatantka, w czasie II wojny światowej działaczka partyzancka i antykomunistyczna, po wojnie działaczka…

Źródło: Przede wszystkim Polska. Zapiski amerykańskie z lat 1952–2010, opr. K. Kaczmarski i R. Sierchuła, Rzeszów 2016, s. 10.

O czasie , O zachowaniu

„Cechą charakterystyczną istot nudzących się jest wyszukiwanie różnic i ustalanie hierarchii.”

Michel Houellebecq książka Platform

Platforma

„Brygada Świętokrzyska nie ma żadnego, najmniejszego moralnego i politycznego tytułu do wypowiadania wyroków w sprawach polityki polskiej, podobnie jak nie ma tego prawa Komitet Patriotów Polskich w Moskwie, gdyż jedyną różnicą między nimi było to, że Brygada chciała organizować wojsko polskie pod komendą i przy pomocy gestapo, a moskiewski Komitet przy pomocy NKWD.”

Klaudiusz Hrabyk (1902–1989)

Źródło: O niepowołanym głosie krytyki, „Biuletyn Informacyjny AK w Amerykańskiej Strefie Niemiec”, nr 17, sierpień 1948, s. 4–7.

O pomocy

„Będzie burza, spodziewam się jej. Bo jakaż to paralela. U nas 10.000 druków w XVI w., a tam pięć, i to jeszcze starocerkiewnych. U nas 500 drukarni w ruchu do końca XVIII w., a tam do końca XVIII wieku nie ma drukarni prywatnych, u nas 150.000 druków, a tam ledwie 50.000 i tak we wszystkim takie przeciwstawienie, a to zarzucając nam, że nie mamy ani literatury ani języka. Tekst francuski jeszcze sto razy ciekawszy, bo rozróżniam literaturę urzędową (…) i wykazuję różnicę literatury stworzonej z rozkazu od rosnącej samodzielnie.”

Karol Estreicher (starszy) (1827–1908) polski historyk literatury

podkreślając w liście do przyjaciela z 1870 polską wyższość cywilizacyjną wobec Rosji.
Źródło: Korespondencja Karola Estreichera z Marią i Felicjanem Faleńskimi (1867–1903), „Archiwum Literackie” 1957, nr 3, s. 65.

O literaturze , O wieku