Cytaty na temat reżyser (515 cytatów, strona 2)

„W moim pierwszym szwedzkim filmie była scena, w której główny bohater przychodzi do mnie z kwiatami. Starałam się grać jak najprościej. Jak w życiu. I widzę, że reżyser jest niezadowolony: „My się chyba nie rozumiemy – mówi. – Przecież on przyszedł do ciebie z kwiatami”. No właśnie, ja mu dziękuję, wstawiam kwiaty do wazonu. A on dalej: „Przyniósł ci kwiaty. To jest niesamowite”. „A cóż w tym niesamowitego? – pytam. – Bez przerwy ktoś do kogoś przychodzi z kwiatami”. „Nieprawda – odpowiada. – Normalnie gość może przynieść książkę, bombonierkę. Jeśli przynosi kwiaty, to będzie ci wyznawał miłość. Powinnaś być zaskoczona i zmieszana”. Ja bym na to nie wpadła. Na tym właśnie polegają różnice kulturowe.”

Małgorzata Pieczyńska (1960) .

Źródło: „Rzeczpospolita”, 8 sierpnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/aktorstwop.htm

O miłości , O Kwiatach

„Niektórzy pytają, czy na planie było śmiesznie. Nie było. Wszystko odbywało się z ogromnym pietyzmem, pod czujnym okiem reżysera Sylwestra Chęcińskiego, który powiedział nam: żadnej zgrywy, ma być na serio. Wacław Kowalski pochodził z Kresów, więc kiedy nazywa mnie bździągwą i koczerbichą, bo właśnie uciekła mu „zakąska”, to używa autentycznego, zapamiętanego słownika.”

Ilona Kuśmierska (1948) aktorka polska

o realizacji filmu Sami swoi
Źródło: „Kurier Lubelski”, 28 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/postawilamna.htm

„Reżyserzy-męczennicy znajdują się zawsze, na własne życzenie, na linii ognia. Poprzez nieustanne prowokowanie świata, poprzez samo eksponowanie samych siebie, osiągają w końcu to, czego tak agresywnie pragną: zostają ugodzeni i zabici bronią, którą sami wykuli dla swoich wrogów.”

Pier Paolo Pasolini (1922–1975) włoski pisarz, poeta i reżyser filmowy

„(…) jedno jest niezmienne: muszę potrafić porozumieć się z reżyserem. Jeśli tego nie ma, wiem z góry, że nie dam rady i odpuszczam. Na moim i reżysera porozumieniu wszystko się zaczyna – to my musimy umieć się skomunikować, to on musi sprawić, że będę chciała podążyć za historią i dać z siebie, jako aktorka, wszystko. Więc postać reżysera – na to stawiam, z resztą bywa różnie, moje motywacje zależą od bardzo wielu czynników.”

Julia Jentsch (1978) aktorka niemiecka

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=66948

O historii , O motywacji

„Nasza kinematografia tak długo będzie rękodziełem i amatorszczyzną, jak długo wszystko będzie zależało od umiejętności jednego człowieka, najczęściej reżysera.
Wiecie, jak długo? Bo? Dłużej… dłużej… Zawsze.”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Tańczący z VIP-ami

„Bardzo szybko prysł mit szkoły filmowej. Pewnie także dlatego, że wybrałem Wydział Operatorski, ale szybko zorientowałem się, że robienie zdjęć mnie nie interesuje. A może było odwrotnie, tak mało rozwijał mnie mój wydział, że postanowiłem być reżyserem. Albo robiłem tak kiepskie zdjęcia, że musiałem zmienić zawód… Już nie pamiętam.”

Wojciech Smarzowski (1963) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: wywiad Zdzisława Pietrasika, „Polityka”, 3/2005

„Jeśli chodzi o adaptację literatury w teatrze, reżyser jest tłumaczem, który musi przełożyć sens książki na logikę scenicznego świata, zachowując jednocześnie własny głos. Poza wieloma środkami wyrazu, teatr posiada ten najważniejszy, który pokazuje i opisuje wewnętrzny świat: mowę ludzkiego ciała.”

Mariusz Sieniewicz (1972) polski prozaik i felietonista

Źródło: „Gazeta Olsztyńska”, 2 września 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/njpr.htm

O książkach , O świecie , O literaturze , Sens

„Polski system teatralny jest dość niezdrowo przechylony w naszą, reżyserów, stronę. To niby normalna sprawa, na całym świecie rozmawia się o teatrze przez pryzmat reżyserów, ale w polskim teatrze jest to zbyt mocne. Dostrzegam brak odpowiedzialności reżyserów za to, co dzieje się w teatrach, w organizacji życia teatralnego, brak świadomości konsekwencji działań i wyborów, wreszcie rodzaj bezkarności, z jaką wchodzimy do teatrów…”

Jan Klata (1973) polski reżyser i dramaturg

Źródło: Tomasz Cyz, Jest z czym powalczyć http://www.dwutygodnik.com/artykul/3797/, Dwutygodnik.com nr 87/2012.

„W młodości marzyłem o tym, żeby zostać reżyserem filmowym. (…) Mój ojciec, który był pragmatykiem, szybko obliczył, że jako reżyser nie znajdę pracy. Natomiast w kraju zniszczonym przez wojnę na pewno nie grozi mi bezrobocie w zawodzie architekta. Ponieważ byłem posłusznym dzieckiem, posłuchałem ojca i w 1947 roku zdałem egzaminy na Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej.”

Zdzisław Beksiński (1929–2005) polski malarz, rzeźbiarz, fotografik i grafik komputerowy

Źródło: Zdzisław Beksiński: malował swoje sny, „Konfrontacje”, 1989 http://www.cialo-umysl-dusza.pl/strefa-dobrych-mysli/138-zdzislaw-beksinski-malowal-swoje-sny

O dzieciach , O duszy

„(…) czas już na młodszych kolegów. Niech się pojawi, a może już to zrobiło, grono zbuntowanych reżyserów. Dziś chyba najbliższy temu jest Xawery Żuławski. Coś się powoli zaczyna dziać, daje się zauważyć jakiś ruch w interesie. Z drugiej strony ten ferment w kinie polskim wydaje mi się dużo słabszy niż w teatrze, co jest znowu nie dobre. Przecież to kino jest tą masową sztuką czy rozrywką. To kino w gruncie rzeczy trafia do zbiorowego widza i nawet jeśli robisz film niszowy, to prędzej czy później pokaże go telewizja i każdy kto zechce, to go obejrzy. A jeśli nie telewizja, pozostają jeszcze wypożyczalnie czy wreszcie ściąganie „na lewo” z sieci. Właściwie wszystkie moje filmy krążą w ten sposób po internecie.”

Przemysław Wojcieszek (1974) polski reżyser filmowy i teatralny

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37444

O czasie

„Szanuję każdą opinię, nawet opinię tych, którzy robią takie filmy, które mi się nie podobają. Nie jestem Bogiem, by mówić komuś, że „jestem wyrazicielem prawdy”. Ani nie wierzę w Boga, ani nie uważam, że istnieje ktoś, kto posiada wszelką prawdę. Nie ma jednej prawdy, jest ich wiele. Nie mógłbym robić filmów, których nikt by nie oglądał, ale to nie oznacza, że moje filmy są przeznaczone dla milionowej publiczności. Mam coś do powiedzenia ludziom. Nie postrzegam filmu jako formy onanizmu. Jest to raczej współpraca, w której trzeba kogoś uwieść, zainteresować, zaintrygować. Gdy słyszę, jak reżyser mówi, że robi filmy dla samego siebie, wierzę w to i uważam, że to wspaniałe. W moim przypadku to jednak nie działa.”

Marcelo Piñeyro (1953) reżyser argentyński

Źródło: Reżyser Marcelo Pineyro o filmie „Metoda”, „Vivarto”, 17 stycznia 2008 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/40,1

O Bogu , O współpracy

„Jako reżyser stawiam pierwsze kroki, więc towarzyszy mi poczucie lęku. Wolę otaczać się tymi, do których mam pełne zaufanie. Przywiązuję się do ludzi, ich poczucia humoru, wyobraźni.”

Wojciech Malajkat (1963) aktor polski

Źródło: Małgorzata Piwowar, „Rzeczpospolita”, 9 lipca 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/lubiesie.htm

O ludziach , O zaufaniu

„Pewne jest, że każdy reżyser, zwłaszcza mężczyzna nakręci kiedyś film o wojnie (…).”

Fiodor Bondarczuk (1967) rosyjski aktor

Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34150

O wojnie

„Mam niemiłe wrażenie, że raczej się cofnęłam. To nie było wyzwanie dla mojego warsztatu. Kocham swój zawód i wciąż potrafi mnie fascynować. Ale ciekawe propozycje to rzadkość. Już nie mam ochoty grać wesołych cioteczek. Szkoda nawet o tym mówić. Zresztą, i tak w końcu mnie wywalili. Trzeba byłoby zapytać tych, co ze mnie zrezygnowali. Swoją pracę staram się zawsze wykonywać jak najlepiej. Jestem zawodowcem, więc moje chimery nie są chyba nie do zniesienia. Ale aktorstwo to zawód, w którym trzeba się podporządkować reżyserowi, producentowi. A ja to trudno znoszę, bo nie ma osoby, której oddałabym władzę nad sobą – z wyjątkiem własnej rodziny.”

Agnieszka Pilaszewska (1965) aktorka polska

o tym, dlaczego przestała grać w serialu Barwy szczęścia.
Źródło: Małgorzata Piwowar, Szorowałam grzywką po niebie, „Rzeczpospolita”, 23 marca 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/27774

O wrażeniach , O czytaniu , Kochać się

„Wcale nie uważam, że miałam duże walory fizyczne. Na początku drogi aktorskiej wiedziałam, że muszę się przebić, nie ze względu na urodę, ale dlatego, że bardzo tego chciałam. Miałam nosa do scenariuszy, szczęście do pewnych reżyserów. I jakoś poszło.”

Grażyna Szapołowska (1953) polska aktorka

Źródło: Gwiazdy w zbliżeniu pod red. Jacka Lutomskiego, Warszawa 1995

O szczęściu

„Myślę, że wytwórnie chcą odtworzyć, czy powrócić do czasów, gdy kręcono te wielkie filmy, na przykład w latach 70. To moim zdaniem była złota era. Wydaje mi się, że chcą poeksperymentować z talentami równie wielkimi jak grupa reżyserów w latach 70., w której byli Scorsese, Coppola, Sidney Lumet.”

Liam Neeson (1952) północnoirlandzki aktor

Źródło: wywiad, 2005 http://film.onet.pl/wiadomosci/publikacje/wywiady/tajemniczy-pomocnik-batmana,1,3806444,wiadomosc.html

O myślach , O myśleniu

„Można powiedzieć, że zostałam wrzucona na głębokie wody. W 2002 roku otrzymałam propozycję użyczenia głosu Hermionie w grze Harry Potter i Komnata Tajemnic. Tam pod okiem wspaniałego reżysera dźwięku Tomka Niezgody, stawiałam swoje pierwsze kroki. Jego wskazówki bardzo mi pomogły, za co jestem mu szalenie wdzięczna. Kolejnym krokiem było studio Eurocom, gdzie współpracowałam z Andrzejem Precigsem. Zawrotne tempo pracy sprawiło, że była to dla mnie niezła „szkoła przetrwania”. Patrzenie na tekst, na time-cody, „kłapy”, obcojęzyczny tekst w uchu – nie było to dla mnie łatwe zadanie zsynchronizować wszystko w jednym czasie.”

Joanna Pach (1980)

Źródło: Rafał Dratkowicz, Joanna Pach-Żbikowska, Dubbingowe wywiady, sierpień 2011 http://www.dubbing.pl/wywiady/pachjoanna/

O tajemnicy , O szkole , O grach , O czasie

„Aktor wkłada duszę, w to, co robi i charyzmat przechodzi na utwór. Nie można inaczej powiedzieć o tym talencie, jak o darze Bożym. Ale aktorstwo – jak powtarzała często aktorka i reżyserka Anna Polony – jest sztuką pokorną.”

Irena Kwiatkowska (1912–2011) aktorka polska

Źródło: „Nasz Dziennik”, 29 stycznia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wzyciu.htm

O duszy

„Zwodniczy spokój zawisł nad posiadłością, fałszywa sielanka. Wszyscy przebywali w ogrodzie, czytając albo oddając się innym rozrywkom, ale nie sprawiali wrażenia ludzi radosnych, którzy wspólnie spędzają słoneczny urlop. Było raczej tak, jakby niewidzialny reżyser kazał ustawić tę scenę pod hasłem: „Więcej luzu, nie spinajcie się tak! Rozkoszujcie się pięknym dniem!”. Wszyscy starali się wypełnić to zadanie. Nikomu jednak nie udawał się przekonujący występ.”

Charlotte Link (1963)

Przerwane milczenie

O ludziach , O wrażeniach , O czytaniu

„Reżyser jest kierownikiem pracy, teatralnym dyrygentem. Jego zadaniem jest właściwa interpretacja utworu, którą omawiamy i określamy wspólnie. Aktor ma u mnie wolną rękę w granicach określonych interpretacją.”

Kazimierz Dejmek (1924–2002) polski reżyser teatralny

Źródło: „Gazeta Łódzka”, 12 września 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/senp.htm

„(…) tak naprawdę od piętnastu lat występuję jako czytający artysta. Dziesięć lat walczyłem, żeby zrobić całego „Fausta”. I przez te dziesięć lat czytałem publicznie całą drugą część dramatu Goethego. W wielu miastach: niemieckich, włoskich, angielskich, francuskich… Jestem chyba jedynym niemieckim reżyserem teatralnym, który się jeszcze interesuje mową i pismem. I który potrafi używać języka Goethego tak, jak obecnie już niewielu Niemców potrafi. To jest także mój główny cel do osiągnięcia tu, w Warszawie: przeczytać te teksty jak najlepiej, tak, żeby polska publiczność mogła docenić piękno tego języka. Niemiecka mowa nie jest ładna, ale potrafi być bardzo piękna, jeśli ktoś się nią dobrze posługuje. Jak Goethe.”

Peter Stein (1937)

Źródło: Michał Mitzera, „Teatr” nr 11/2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/gjtwi.htm, 17 listopada 2008

Cytaty o pięknie , O czytaniu

„Żaden film, który robisz jako aktor nie jest twój, tylko reżysera.”

Tim Roth (1961) aktor i reżyser brytyjski

„Mnie osobiście najbardziej interesują w dokumencie sprawy kameralne, o niewielkiej, mało rozbudowanej akcji. A świat dziecka jest na tyle interesujący, że ani ubóstwo akcji, wnętrz czy dekoracji nie jest żadną istotną przeszkodą dla reżysera.”

Danuta Halladin (1930–1987)

Źródło: O dwóch światach dziecka mówi Danuta Halladin, „Kamera” 1961, nr 8

O dzieciach , O świecie

„Nawet jeśli dostrzegam jakieś błędy reżysera, to staram się sugerować mu bardzo dyskretnie, by coś zmienił na lepsze, i uwierzył, że to jego pomysł. Perfidne, prawda? Ale daje dobre rezultaty. Ci, którzy mnie angażowali i angażują – mają do mnie zaufanie. A ci, którzy ze mną nie pracowali, widać tego zaufania nie mieli. Ale w imię chrześcijańskiej miłości – wybaczam im.”

Leon Niemczyk (1923–2006) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 13 grudnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/samotnoscdl.htm

O prawdzie , O zaufaniu

„Lubię tematy ostre, kontrowersyjne – wyznawał Samosiuk – takie, jak w Psychodramie czy w Sprawie o zanik serca. Na temat tego ostatniego dokumentu wpadł reżyser Krzysztof Gradowski. Przeczytał w gazecie artykuł o śmierci kobiety, którą zamknęła w komórce jej córka. (…) Pojechaliśmy do Łodzi. (…) Postanowiliśmy stanąć na głowie, żeby zrobić film na miejscu, tam gdzie wydarzyła się ta tragedia.(…) Nie robiłem ładnych zdjęć, fotografowałem w sposób tradycyjny, w tym filmie ładne zdjęcia byłyby zgrzytem, czymś niedobrym. Powróciliśmy w tym filmie do fotografii amatorskiej.”

Zygmunt Samosiuk (1939–1983)

Źródło: „Pomorze”, 15 grudnia 1970

O śmierci , O kobietach , O córce , Serce

„Kiedy piszę muzykę, to staram się aby była ona coś warta samoistnie, a nie tylko stanowiła część filmu. To nie jest chyba najlepsze podejście. Z taką nazbyt samodzielną muzyką są same problemy. Zaczyna ona rywalizować z filmem, dominować nad obrazem. Trzeba ją wyciszać i stosować inne zabiegi. Bez kokieterii mogę powiedzieć, że dziwię się miłości reżyserów do mnie, bo czasami widzę, że mają kłopoty z moją muzyką, ale być może moja muzyka ma dla nich jakieś inne wartości. Generalnie nie mam żadnej teorii na temat muzyki filmowej. Po prostu oglądam film i piszę to co mi się nasunie.”

Wojciech Kilar (1932–2013) polski kompozytor

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13428

O muzyce , Obraz

„Andrzej Bubień, to najbardziej nagradzany polski reżyser w Rosji. Pierwsze spektakle realizował w teatrach Petersburga. Po raz drugi otrzymał nominację do wszechrosyjskiej Złotej Maski, teatralnego Oscara. Skomponowałem muzykę do siedmiu jego realizacji.”

Piotr Salaber (1966)

Źródło: Bożenna Szymańska, Ney i didgeridoo, „Gazeta Pomorska” nr 34, 10 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/132805.html

„To zaszczyt pracować z kimś, dla kogo nie stanowi problemu to, czy kręcona właśnie scena jest o nim, czy nie. Musisz grać na korzyść reżysera i na swoją własną. Każdy byłby zadowolony grając z kimś bardzo lojalnym. Lojalnym i utalentowanym.”

Fabrice Luchini (1951)

Źródło: Fabrice Luchini o filmie „Niebo nad Paryżem”, SPI, 12 sierpnia 2008 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/64,1

„Wśród reżyserów bliskich mojej branży chciałbym jednak wyróżnić Russa Meyera. Ten twórca wprowadzał do kina powiew świeżości, łamał schematy i miał świetnie rozwinięty zmysł ironii.”

Tinto Brass (1933)

Źródło: Wciąż mam w sobie pasję. Wywiad z Tinto Brassem, Stopklatka, 11 listopada 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=71235

„'Tomasz Wypych:' O czym chce Pan powiedzieć w swoim spektaklu?
'Kazimierz Dejmek:' Ja? Wszystko powiedział przecież autor. Nigdy nie uważałem, że dzieło może być pretekstem do interpretacyjno-inscenizacyjnych popisów reżysera. Podstawą europejskiego teatru jest utwór, który należy urzeczywistnić na scenie w stosownej interpretacji i formie.”

Kazimierz Dejmek (1924–2002) polski reżyser teatralny

Źródło: „Gazeta Łódzka”, 12 września 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/senp.htm

„Niektórzy aktorzy nie sprawdzają się jako reżyserzy, a niektórzy – jak Ed Harris – nadają się do reżyserowania. Jako aktorzy posiadają umiejętności, których potrzebuje reżyser. Potrafią skupiać się na całości, tworzyć potrzebną projektowi wizję. Harris pokazał najpierw w Pollocku, a teraz w Appaloosie potwierdził, że doskonale rozumie język filmu i zrobił naprawdę wspaniałą robotę.”

Viggo Mortensen (1958) aktor amerykański

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=51171

„Zawsze czule wspominam reżyserów, z którymi pracowałem, bo to moment twórczy, w którym powstaje rola. Jeżeli chodzi o teatr, to sporo pracowałem z moją żoną, Izabellą Cywińską. Staram się bardzo rzetelnie wykonywać każde zadanie, ale z biegiem lat straciłem tę potrzebną, szczególnie w zawodzie aktora, zachłanność na ilość „zaliczanych” ról.”

Janusz Michałowski (1937) aktor polski

Źródło: Nie jestem zachłanny, „Tele Tydzień” nr 9, 9 lutego 2004 http://www.plebania.pl/wywiady/michalowski.html

„Kilkanaście lat temu reżyser został podczas festiwalu w Gdyni zlinczowany za film Deszczowy żołnierz. Dostał „Złotego Pawia” dla najgorszego polskiego filmu za obraz, który wcale nie był na festiwalu najgorszy, nie był nawet filmem złym. Rozpętała się afera na cały kraj, w obronie krojonego na kawałki tępym nożem Saniewskiego stawali Jacek Kuroń i Jan Miodek. (…) Dziś można już tylko domyślać się, co było powodem tamtego ataku. Saniewski, wrocławianin, zawsze funkcjonował poza środowiskiem. Wcześniej był krytykiem filmowym, który przeszedł na druga stronę barykady. Zaczął robić filmy, ale nie uczestniczył w koteriach filmowych dzielących nagrody i sterujących recenzjami. Łatwo więc byłoby atak na jego film wytłumaczyć spiskiem wymierzonym w człowieka spoza układu. Ale równie dobrze powód mógł być banalnie prosty. „Złotego Pawia” trzeba było po prostu komuś dać, a reszta reżyserów miała w jury kogoś znajomego, zaprzyjaźnionego. Padło na Saniewskiego.”

Mariusz Urbanek (1960)

Źródło: Saniewski, czyli bajka o Wygranym i Deszczowym żołnierzu http://wroclove2012.com/kulturozerca/blog/saniewski-czyli-bajka-o-wygranym-i-deszczowym-zolnierzu/

O bajkach , Obraz

„Reżyserzy wbrew pozorom nie lubią uległych aktorów. Sztuka rodzi się w bólach, często w konflikcie.”

Piotr Adamczyk (1972) polski aktor

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=68798

O sztuce

„Każdy aktor to niepowtarzalny, jedyny w swoim rodzaju instrument muzyczny. Reżyser może mu tylko powiedzieć, jaki utwór chcemy wykonać i jakich strun powinien dotknąć, żeby zagrały właściwym, pełnym brzmieniem. Wielki Tadeusz Łomnicki, kiedy jeden z reżyserów próbował mu nieudolnie pokazywać, jak ma zagrać, powiedział z dezaprobatą: „Oj, mój drogi, uważaj! Bo ja ci tak zagram, jak pokazujesz….””

Grażyna Barszczewska (1947) polska aktorka

Źródło: „Przegląd”, 24 marca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/19944

O czytaniu

„Marzyłam o tym, żeby móc obdarzyć reżysera całkowitym zaufaniem. Miałam potrzebę, żeby się oddać w jego ręce, żeby być jak plastyczna masa, z której ulepi się coś całkowicie nowego i zaskakującego.”

Natalia Strzelecka (1976)

Źródło: Ryszard Klimczak, Szekspir z nas sobie kpi, „Dziennik Teatralny”, 5 maja 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/szekspisz.htm

O zaufaniu

„Cóż, często jest tak, że jeżeli ktoś się w jakiejś roli sprawdzi, to przy następnej okazji jest obsadzany w podobnej. Niewielu reżyserów chce ryzykować. Mnie oczywiście zawsze cieszy, gdy dostanę do zagrania rolę inną od poprzednich. Na szczęście w teatrze gram bardzo dużo i bardzo różnie. Dzięki temu nie jestem zaszufladkowany.”

Mariusz Jakus (1967) aktor polski

o tym, że kojarzony jest głównie z rolami czarnych charakterów.
Źródło: Karolina Owsiannikow, „Nowości” nr 299, 24 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129934.html

O szczęściu , O charakterze

„(…) w kinie bardzo lubię być widzem. Jako aktorkę irytuje mnie, że grając na ekranie, mam mały wpływ na efekt końcowy, że niektórych scen nie można potem poprawić bądź zmienić. Wszystko oczywiście zależy od porozumienia z reżyserem.”

Anna Polony (1939)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 23 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20769

O czytaniu

„W kakofonii głosów o Romanie Polańskim najbardziej niestosowne wydają mi się pretensje do urzędników państwa polskiego o interwencję w sprawie reżysera. Pytania: Czy o każdego Polaka, który współżył z nieletnią, upomina się polski rząd? Gdzie równość wobec prawa? (…) Odpowiadam. Wszyscy są równi wobec prawa, ale niektórym Pan Bóg dał niezwykły talent i wolę. Tacy są równiejsi.”

Seweryn Blumsztajn (1946)

fragment komentarza O pokorę wobec talentu apeluję zamieszczonego 30 września 2009 roku na portalu wyborcza.pl, na temat reakcji części opinii publicznej na działania polskiego rządu w sprawie zatrzymania Romana Polańskiego w Szwajcarii.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 30 września 2009 http://wyborcza.pl/1,76842,7093662,O_pokore_wobec_talentu_apeluje.html.

O Bogu , Pytanie

„Nie może być tak jak w kinie hollywoodzkim, gdzie operator podąża za reżyserem jak ślepa owca. Chodzi mi tylko o to, że w filmie powinno być miejsce także na jego wizję.”

Igor Luther (1942) słowacki operator filmowy

Źródło: Piotr Czerkawski, Sznycel a la Haneke. Rozmowa z braćmi Luthrami, stopklatka.pl, 5 maja 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=76599

„(…) młodzi reżyserzy mają dziś bardzo trudną sytuację. Muszą się często przebijać przez pewnego rodzaju mur. I dlatego, że tak właśnie mają, jestem otwarta na ich propozycję i pomoc dla nich.”

Małgorzata Braunek (1947–2014) polska aktorka

Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=30057

O pomocy

„Niedawno jeden z polskich reżyserów zaproponował mi dużą rolę w sztuce teatralnej, mówiąc, „że nie widzi w Polsce aktora, który mógłby udźwignąć to zadanie”. Bardzo mi pochlebił. Wziąłem się do pracy: przez dwa miesiące budowałem postać. Kiedy przedstawiłem reżyserowi propozycję, on uprzejmie powiedział: „ładnie”, a teraz zastanowimy się nad pauzami oraz akcentami. Zaczął ustawiać moją rolę, nawet nie zdanie po zadaniu, ale słowo po słowie. Zszokowany podziękowałem za dalszą współpracę. A ponieważ ów twórca nie widział w Polsce aktora, który mógłby udźwignąć to zadanie, rolę zagrał sam. Dodam, że nie jest on zawodowym aktorem.”

Jerzy Nowak (aktor) (1923–2013) aktor polski

Źródło: „Tygodnik Powszechny” 24/07, 12 czerwca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nptc.htm

O współpracy

„Powierzchowność aktora nie ma znaczenia, jeśli reżyser wie, co chce osiągnąć. Ale to ciągle nie jest jasne dla wielu filmowców w naszym kraju.”

Marcin Dorociński (1973) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 28 grudnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26244

O czytaniu

„Ja nie potrafię siebie kontrolować, mieć trzeciego oka, które widzi, jak gram. Towarzyszą mi marzenia związane z daną rolą, ale nie mam jej kompletnej wizji. Potrzebuję reżysera.”

Roma Gąsiorowska (1981) aktorka polska

Źródło: Artur Cichmiński, Nagroda im. Cybulskiego. Roma Gąsiorowska: Niewinnymi czarodziejami jesteśmy dziś my https://archiwum.stopklatka.pl/news/nagroda-im-cybulskiego-roma-gasiorowska-niewinnymi-czarodziejami-jestesmy-dzis-my-150082, stopklatka.pl, 30 listopada 2009

O marzeniach

„Staram się pracować dłuższy czas z reżyserem. Zmieniają się sztuki i potem są kolejne małżeństwa sceniczne z reżyserami. Czasami bywają nieporozumienia, bo czują się oni w teatrze pierwszymi po Bogu. Trzeba mieć dużo pokory, wyczucia, aby przeforsować coś swojego.”

Zofia de Ines-Lewczuk (1948)

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 6 października 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zdii.htm

O Bogu , O małżeństwie , O czasie

„Ludziom się wydaje, że reżyser „z nazwiskiem” ma do dyspozycji tyle pieniędzy, ile mu się tylko podoba. Wystarczy, że kiwnie palcem i już zlecą się sponsorzy. Tymczasem to tak nie działa. Nawet ci najbardziej poważani filmowcy muszą liczyć się ze zdaniem producentów, ci zaś mogą dojść do wniosku, że dany projekt jest absolutnie nierynkowy i jego realizacja się nie opłaca. Chyba tylko Steven Spielberg może cieszyć się absolutną swobodą, bo jego filmy i tak zarabiają na siebie. Niezależnie od tego, co wymyśli, ludziom się to podoba.”

Francis Ford Coppola (1939) reżyser, scenarzysta, kompozytor, producent filmowy i aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Francis Ford Coppola specjalnie dla Stopklatki!, stopklatka.pl, 11 lipca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47140

„(…) tęsknię do grania. Proszę sobie jednak wyobrazić, że jeśli reżyserzy obsadzają sztuki, w których jest rola dla faceta w sile wieku, to w ogóle nie biorą mnie pod uwagę. Nawet nie jestem w rezerwie, bo oni obsadzają piłkarzy, a ja jestem dla nich hokeistą – zmieniłem kategorię, gram w innej dyscyplinie. To dla mnie naturalne zjawisko, choć uwierające. Nikomu jednak nie narzucam swojej osoby.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Dziennik Polski”, 27 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rusztowaniedl.htm

O sile , O wieku

„Jestem chyba specyficzną aktorką, ponieważ nie mam mistrzów, na których chciałabym się wzorować, którzy byliby dla mnie autorytetami. Jest wielu aktorów, których gra mi się podoba, jednak nigdy nie staram się tego analizować, zastanawiać się nad tym, jak to robią. Jednym z aktorów, których bardzo cenię, jest Janusz Gajos. Mistrzami są dla mnie reżyserzy, z którymi chciałabym pracować. Obecnie jestem zafascynowana łotewskim twórcą Alvisem Hermanisem.”

Anna Ilczuk (1981) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza Stołeczna”, 10 września 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/csgo.htm

O grach

„Pierwszy odcinek oglądałem u sąsiadów, nie chciałem być sam i to było traumatyczne przeżycie. Już czołówka podnosi poziom adrenaliny. Ten nędzny dowcip, że oto przerywamy program i ta zaskakująca muzyka… nawiasem mówiąc, nie wiem, dlaczego do obrabiania znanych motywów od „Siekiery motyki”, poprzez „Głęboką studzienkę” po „Dla Elizy” Beethovena zaangażowano zdolnego kompozytora Janusza Stokłosę. Powiedział mi, że dostał te motywy gotowe od reżysera, razem ze scenami. To w takim razie chyba reżyser Warchoł powinien się pod tym podpisać. Ale pal diabli muzykę. Sąsiedzi patrzyli na mnie i pytali: o co tu chodzi? Skąd się pojawił ten Pokorny? Co to za koleś? Trzeba panu wiedzieć, że w scenariuszu on był zupełnie inaczej wprowadzony, była w tym logika. Pointa o zadłużeniu domu miała pojawić się znacznie później, tu reżyser sprzedał ją zaraz na początku. Żałosny dowcip Nauczycielki, która pyta Docenta, czy ją też nadmucha, został wymyślony i wstawiony przez reżysera. A cała Polska myśli, że to ja mam takie wyrafinowane poczucie humoru. W ogóle karygodne jest samodzielne dopisywanie kwestii do scenariusza, w sytuacji, kiedy autor jest pod ręką. Skróty mógłbym zaakceptować, dopisywania nie. Więc czułem się strasznie. Po odcinku zadzwoniłem do reżysera i mieliśmy bardzo nieprzyjemną rozmowę.”

Janusz Płoński (1947)

o serialu Dylematu 5.
Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37769

O muzyce , O domu , O myślach , O myśleniu

„Oczywiście, jako dzieciak marzyłem o graniu w filmach, ale wynikało to głównie z faktu, że nie miałem pojęcia, iż istnieją także inne zawody, takie jak reżyser. Na podobnej zasadzie ktoś zafascynowany futbolem mógłby marzyć o karierze piłkarza, a nie na przykład trenera. Mogę powiedzieć, że bezdyskusyjnie moją pierwszą miłością są filmy i że dla aktorstwa na pewno nie zrezygnowałbym z wyreżyserowania Kill Bill. Może rzeczywiście jakieś niespełnione ambicje odzywają się we mnie, kiedy daję aktorom wskazówki. Ja w ogóle jestem takim reżyserem, dla którego najważniejsi są aktorzy. Jeśli chodzi o techniczne kwestie typu: jakiego obiektywu czy typu oświetlenia użyć, to rozmawiasz z kompletnym amatorem. Mnie to po prostu nie obchodzi, najważniejsze, żeby scena wyszła dobrze. Od maszyn są specjaliści, ja kieruję ludźmi.”

Quentin Tarantino (1963) amerykański reżyser i scenarzysta filmowy

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=16676

„Zdenerwowany bądź znerwicowany aktor, na którego reżyser pohukuje, daje jedną trzecią swoich możliwości, a szkoda.”

Miriam Aleksandrowicz (1957) polska aktorka i reżyser dubbingu

Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/aleksandrowiczmiriam/

„(…) mam takie poczucie, o czym cały czas przekonują mnie rozmowy z różnymi producentami, że debiutujący reżyser i scenarzysta w Polsce postrzegany jest jak hochsztapler, który usiłuje coś wyłudzić. Ja się w tym zawodzie nie czuję jeszcze dość pewnie, szczególnie jeśli chodzi o twórczość fabularną. W Polsce mamy do czynienia z pewnego rodzaju kuglarstwem, cały ten biznes jest dość rachityczny, funkcjonujący na dziwnych zasadach, raczej za pomocą amatorskich sposobów, trików i sztuczek, niż sprawnego systemu. To się zmienia, ale jeszcze daleka droga do pełnego sukcesu i profesjonalizmu.”

Michał Rogalski (1970)

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=44508

O biznesie , O czasie , O sukcesie , O pomocy

„Z mojego doświadczenia wynika, że presja ciążąca na filmowcach jest zawsze taka sama, a czasem nawet większa w przypadku dzieł kameralnych. Idealnie byłoby, gdyby reżyser i operator mogli we dwóch, bez żadnej presji decydować o kształcie utworu. Jednak rzeczywistość zawsze wygląda inaczej, trzeba więc uczynić wszystko, by w natłoku różnych przeszkód i niespodziewanych okoliczności stworzyć coś sensownego. Istotnym aspektem jest tutaj szacunek – jeśli ludzie darzą nim siebie nawzajem i swoją pracę, w której wyraża się ich indywidualność – wszystko idzie sprawniej. Co ciekawe, odniosłem wrażenie, że w USA nierzadko większy szacunek wśród członków ekipy panuje na planach superprodukcji niż skromnych filmów. Lecz największą estymą, wyrażającą się w określeniu „autor”, cieszą się oczywiście filmowcy w Europie.”

Karl Walter Lindenlaub (1957)

Źródło: Błażej Hrapkowicz, Emmerich, Narnia, zdjęcia i efekty specjalne, stopklatka.pl, 30 maja 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=46150

O ludziach , O wrażeniach , O rzeczywostości , O czasie

„(…) siedziałem z żoną w Londynie – przeprowadziliśmy się tam w związku z europejską dystrybucją Reasonable Man – i zadzwonił telefon. Była już 23.00, piątek. To była osoba, która pomagała mi robić film w RPA i pomagała również przy tym. Powiedziała: Gavin, mamy problem. Producent potrzebuje nowego reżysera na poniedziałek rano. Wyślę ci scenariusz e-mailem. Dużo czasu zajęło jej wyjaśnienie, że to będzie po polsku. Najpierw powiedziała, że to będzie film przygodowy, bla, bla, bla… A tak przy okazji, to będzie po polsku. Myślałem, że żartuje. Później dopiero dowiedziałem się, że interesowali się też kimś innym, ale nie wiem kim. Wiem, że pokazywano producentowi moje filmy. No i wybrali mnie, przesłali scenariusz, ja powiedziałem „tak”. Oni, że odezwą się do 17.00 w sobotę. O 18.00 byłem na lotnisku. Najdziwniejsza rzecz, jaka kiedykolwiek mi się przytrafiła.”

Gavin Hood (1963)

o propozycji wyreżyserowania W pustyni i w puszczy.

O myślach , O problemach , O czasie , O myśleniu

„To był szok. Szczególnie dla mojej rodziny. Zresztą nie tylko dla mojej, bo właśnie wychodziłam za mąż. Przyszli teściowie z niepokojem patrzyli na to, że skandalizująca kobieta dostaje się do ich rodziny. A że byli to ludzie z wielką klasą, nie skomentowali tego. Było wokół tego tyle szumu, że żałowałam, iż zdecydowałam się na tę scenę. Choć Kardiogram nie epatował seksem i dziś nikt nie zwróciłby uwagi na taki kilkusekundowy epizodzik. Grałam żonę, która zdradza męża. Jest w swoim związku bardzo nieszczęśliwa i otwiera się dopiero przy kochanku. Trzeba było to jakoś pokazać, więc ten mój nagi biust był usprawiedliwionym zabiegiem artystycznym. Pamiętam, z jakim szacunkiem, wręcz pietyzmem podchodziła do kręcenia tej sceny ekipa. Reżyser powiedział: „Dziś mamy takie specjalne zdjęcia, wszyscy muszą wyjść, zostaje tylko operator.””

Anna Seniuk (1942) aktorka polska

To było niczym jakieś misterium – oczekiwanie w skupieniu, aż aktorka będzie gotowa, by wykazać się taką odwagą.
jako pierwsza polska aktorka pokazała w filmie biust.
Źródło: „Twój Styl”, 4 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26345

O kobietach , O ludziach , O seksie , O kochankach

„Chciałbym wyjaśnić, ze najbardziej interesuje mnie kameralny 'teatr aktora', teatr, w którym reżyser pozostaje na uboczu, niedostrzegalny. Zdecydowanie rażą mnie widowiska (w teatrze, filmie, telewizji), w których działanie reżysera jest nazbyt widoczne.”

Jerzy Antczak (1929) polski reżyser

Źródło: wywiad Elżbiety Smoleń-Wasilewskiej, „Film” 38/1968

„Uwielbiam reżyserów, którzy mają styl – jak David Lynch czy Emir Kusturica. Roman Polański jest bardzo dobrym reżyserem, ale nie ma charakterystycznego stylu – zmienia go przy każdym filmie.”

Jean-Pierre Jeunet (1953) francuski reżyser

Źródło: wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=24197

„Na pewno współpraca z aktorami i reżyserami otwiera przestrzeń nowych inspiracji. Myślę, że tyle samo z doświadczeń Dada wniosłem w prace, które wykonywałem w teatrach dramatycznych, ile dostałem w zamian, przyglądając się pracy reżyserów i aktorów w tych teatrach. To oczywiście odbijało się w kolejnych produkcjach Dada. W offie dużo łatwiej eksperymentować, bawić się, proponować często karkołomne formuły stylistyczne.”

Leszek Bzdyl (1964) polski choreograf, tancerz i reżyser teatralny

Źródło: „Teatr” 2001, nr 4

O myślach , O współpracy , O myśleniu

„Należy go [film] kręcić niejako zgodnie z tym, jak płynie życie jego bohaterów i większość rzeczy na planie robić własnymi siłami. Nigdy nie jest on gigantycznym konstruktem wypełnionym tysiącami statystów i technicznych. Trzeba czerpać siłę z chaosu, wprowadzić go niejako w system krwionośny filmu i odpowiednio wykorzystać jego potencjał. Nasze nastawienie zakłada rezygnację z filmowej precyzji i zastąpienie jej siłą mięśni, fizyczną pracą wyciskającą siódme poty z każdego, kto próbuje zapisać na taśmie ulotne wrażenia… Więcej tu przypadku niż decyzji i testowania pierwotnych założeń. Główną rolę zawsze odgrywa proces zainicjowany decyzją, że przeżycie przygody wraz z bohaterami własnego filmu jest nie tylko środkiem, ale i celem reżysera.”

Benh Zeitlin (1982)

Źródło: Anna Bielak, Wędrówka wspomnień http://www.dwutygodnik.com/artykul/4007/, Dwutygodnik.com nr 93/2012

O życiu , O wrażeniach , O decyzjach , O sile

„Z całą odpowiedzialnością za słowo mogę powiedzieć, że nigdy nie miałem poczucia, iż jestem artystą. Nie mówię tego ze skromności. Sam fakt, że uprawiam zawód reżysera, jest nieskromny już „z rozdania”. U podstaw tej profesji leży bezczelna uzurpacja do opowiadania, kreowania, wymyślania. Z niewiadomych powodów reżyser stwarza sobie prawo do formułowania komunikatów i zwracania się do innych. To mnie zastanawia i niepokoi.”

Andrzej Domalik (1949)

Źródło: W stronę Schulza, „Rzeczpospolita”, 15 września 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/adomalik.htm

„Reżyser musi z natury rzeczy umieć przewodzić.”

Mariusz Treliński (1962) polski reżyser operowy, filmowy i teatralny.

Źródło: „Tygodnik Powszechny”, 29 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20945

O naturze , O czytaniu

„(…) niosła ze sobą otoczkę wspaniałości. Była nie z tego świata (…) Była nie do opanowania przez reżysera, jak każda gwiazda. Ale to trzeba brać z dobrodziejstwem inwentarza. Coś za coś.”

Jerzy Gruza (1932) polski reżyser i scenarzysta

o Violetcie Villas.

O gwiazdach

„Aktor, reżyser, scenograf – wszystkie te elementy muszą ze sobą współbrzmieć, a jeżeli nie współbrzmią, to musi też to być konsekwentny wybór. Widz jest tu dla nas przestrzenią rezonującą – to jest tak jak skrzypce lub inny instrument – jeśli nie rezonuje, to nie tworzy się w nim ta przestrzeń współbrzmienia, napięcia, odbioru, myślenia i tego wszystkiego, co się nazywa spektaklem niewytłumaczalnej często magii.”

Jerzy Kalina (1944) polski rzeźbiarz, performer, scenograf

Źródło: „Ad Spectatores”, 7 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pbjp.htm

O myślach , O myśleniu

„Jest naprawdę dobrym reżyserem. To czego dokonuje jest jak operacja chirurgiczna, reżyseria sprawia mu większą przyjemność niż aktorstwo i ma coś do powiedzenia. Uwielbia aktorów, lubi proces budowania roli, jak i film od technicznej strony. Ma wszystko, co powinien mieć dobry reżyser.”

Robert Elswit (1950) filmowiec amerykański

o George'u Clooneyu.
Źródło: Aneta Klemke, Oscar w zasięgu ręki. Rozmawiamy z nominowanym w tym roku do Nagrody Akademii Robertem Elswitem, stopklatka.pl, 24 lutego 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=30041

O przyjemności

„Ja tam tylko statystowałam. Byłam na drugim roku szkoły teatralnej, a na dodatek miałam sporą nadwagę wynikającą z tego, że niedawno rzuciłam palenie. Byłam chodzącym czołgiem i to właśnie zostało uwiecznione w Psach. Pamiętam, że któregoś dnia do szkoły przyszedł drugi reżyser Psów, który szukał statystów. W ten sposób trafiłam do tego filmu. Bardzo się z tego ucieszyłam, ponieważ byłam i jestem wielką fanką Bogusława Lindy.”

Edyta Olszówka (1971) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=3162

„Polska kinematografia powstała tak naprawdę po 1945 roku, w najbardziej niesprzyjających warunkach ograniczeń nie tylko cenzuralnych, lecz także technicznych. Przedwojenne studia filmowe spłonęły. Nasze najważniejsze filmy robiliśmy w studiach filmowych w Łodzi, które zostały przebudowane z sali sportowej. Wszyscy wiedzieliśmy jedno, że kino przedwojenne to jest nasz największy wróg. Nie widzieliśmy w nim dla siebie żadnych sojuszników ani wśród aktorów, ani reżyserów. Ja zresztą nigdy nie pracowałem z aktorami, którzy grali przed wojną. Chcieliśmy zrobić coś swojego i tak powstały filmy Munka, Kawalerowicza, Hasa. Poza tym polskie kino budziło zainteresowanie. To były fantastyczne czasy. Wszyscy zaczynaliśmy i wierzyliśmy, że kino może być też polską sztuką.”

Andrzej Wajda (1926–2016) polski reżyser filmowy

Źródło: Kinga Mieszaniec, Kino idzie za opowieścią, „Alma Mater” nr 91, kwiecień 2007, s. 63.

O wojnie , O studiach

„Nie zapomnę jak spikerka w telewizji po ostatnim odcinku powiedziała: „Z ulgą żegnamy ten nieudany serial wyprodukowany w Zespole X”. Ja o mało nie umarłem wtedy. No a potem okazało się, że to kultowe dzieło, a ja zdobyłem sobie sławę reżysera od uczuć. I zaczęli mi proponować inne. Ja lubię filmować, pracować szybko, aktorzy i ekipy mnie lubią. Z drugiej strony to chyba naturalny bieg rzeczy. Młodzi do Oscara, starzy do kasy!”

Radosław Piwowarski (1948) polski reżyser, scenarzysta i aktor filmowy

o serialu Jan Serce.

O emocjach

„Polskie kino znajduje się ciągle w sytuacji przejściowej. Muszą okrzepnąć nasze instytucje filmowe, a także reżyserzy muszą bez kompleksów spojrzeć na kino polskie jako część kina światowego. Myślę, że to jest punkt wyjścia, że twórcy filmowi muszą starać się kierować filmy nie tylko do Polaków. Jest to rodzaj takiego balastu, który muszą zrzucić.”

Paweł Edelman (1958) polski operator filmowy

Źródło: Czat, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41982

O myślach , O myśleniu

„Rzadko odczuwam potrzebę zagrania jakiejś roli. Natomiast myślałem, że chętnie bym zagrał w filmie Marka Koterskiego. Zdawałem jednak sobie sprawę, że to może wcale nie być takie proste. Ten efekt śmiechu, który kończy się przerażeniem i na odwrót – wcale nie tak łatwo to osiągnąć. Na szczęście reżyser nad tym panuje.”

Andrzej Chyra (1964) polski aktor

Źródło: Artur Cichmiński, O Adasiu Miauczyńskim w każdym z nas rozmowa z Andrzejem Chyrą, stopklatka.pl, 14 kwietnia 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=30910

O szczęściu , O myślach , O śmiechu , O myśleniu

„Ukuto takie powiedzenie: jeżeli widz po projekcji myśli przynajmniej przez pięć minut na temat filmu, oznacza to wielkie zwycięstwo reżysera. Ja po projekcji Nienasycenia myślałem cały dzień.”

Leon Niemczyk (1923–2006) aktor polski

Źródło: „Dziennik Polski”, 6 grudnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/maratonp.htm

O myślach , O zwycięstwie , O myśleniu

„Zachód promuje konflikt (jak w meczu futbolowym). Wschód powinien być spiralą zakręcającą się coraz ciaśniej wokół jednego punktu. Zachód polega na analizie i próbie wyłowienia z rzeczy sensu. Na Wschodzie ludzie próbują przedstawiać siebie takimi, jakimi są, i poczuwają się do pracy zespołowej. Na Zachodzie króluje szekspirowski styl dramaturgii i typowe hollywoodzkie scenariusze. Wschód miesza nieistotne elementy, choć nie łączy gorącego z zimnym. Zachód wypracował formułę producentów „wynajmujących” reżyserów, których później się zwalnia. Na Wschodzie reżyser (często piszący scenariusze) tworzy własny film od początku do końca.”

Christopher Doyle (1952) australijski operator filmowy

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13704

O ludziach , Sens

„Przypominam sobie uwagi starego, bardzo utalentowanego aktora prowincjonalnego i cenionego reżysera, który, zdenerwowany bezradnością młodej adeptki, nie mogącej należycie zagrać sceny przerażenia, zawołał groźnie:
– Niech pani zejdzie ze sceny! Jak zawołam „już”, proszę wpaść i krzyknąć.
Młode stworzenie schodzi ze sceny ze łzami w oczach; doświadczony reżyser-praktyk obnaża obie połowy, które w całości noszą umowną nazwę „czterech liter”, celuje nimi wprost na drzwi, po czym tragicznym, grobowym głosem woła:
– Już!
Ofiara wpada na scenę. Parę sekund oniemienia, a potem przejmujący krzyk przerażenia.
– Bardzo dobrze! – woła rozpromieniony reżyser.”

Karol Adwentowicz (1871–1958) polski aktor i reżyser

Bardzo dobrze! Niech pani ten obraz zachowa w oczach do premiery, a będzie świetnie!
Źródło: Wspominki, Warszawa 1960.

Obraz , Łza

„Trzeba doceniać pierwsze filmy, ponieważ daje to reżyserowi rozpęd na przyszłość. Ciągle za mało jest nagród dla młodych filmowców.”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Źródło: Sadowska i Kox laureatami filmowej nagrody im. Morgensterna, culture.pl, 16 listopada 2012 http://www.culture.pl/kalendarz-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/L6vx/content/sadowska-i-kox-laureatami-filmowej-nagrody-im-morgensterna

O przyszłości

„Cenię każdego reżysera, który żyje wyłącznie z filmów, które robi. Mam dość szczęścia, by zarabiać przyzwoicie na graniu psychopatów w cudzych filmach, dzięki czemu nie muszę polegać na filmach, które reżyseruję, jeśli chcę zjeść obiad. Najbardziej cenię sobie reżyserów niezależnych jak Tom DiCillo czy Alexandre Rockwell, którzy nigdy nie przestają tworzyć po swojemu.”

Steve Buscemi (1957) aktor amerykański

„Byłam pierwszą żoną angażowaną w Polsce przez męża reżysera, co trochę napsuło ludziom krwi. Naprawdę miałam kompleks „żony obsadzanej, bo jest żoną”. Zrobiliśmy razem kilka ważnych filmów, chociaż jak na 30 lat małżeństwa w sumie niewiele. Ale to on nauczył mnie aktorstwa filmowego.”

Lucyna Winnicka (1928–2013) polska aktorka i dziennikarka

Źródło: Lucyna Winnicka: Słynna aktorka zmarła w wieku 85 lat, wp. pl, 23 stycznia 2012 http://film.wp.pl/idGallery,11256,idPhoto,338153,galeria.html

O małżeństwie , O wieku , O zmarłych

„Bardzo zależało mi na ponownym spotkaniu Liama Neesona i pracy z reżyserem Richardem Eyre, ale przede wszystkim chciałam poznać bliżej Antonia Banderasa. I to ze względu na niego, bez zastanawiania się, przyjęłam rolę (…).”

Laura Linney (1964) aktorka amerykańska

o roli w filmie Niewinna.
Źródło: Wszystko zależy od punktu widzenia, „To i Owo” nr 35, 31 sierpnia 2010, s. 5.

„Reżyser nie może być interpretatorem własnego przedstawienia.”

Anna Augustynowicz (1959)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 października 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/lozkan.htm

„Zbyszek Cybulski przyjechał w dniu rozpoczęcia zdjęć do filmu Popiół i diament o siódmej rano i natychmiast udał się do garderoby. Zobaczyłem go, kiedy wychodził szybkim, zdecydowanym krokiem, a za nim biegły dwie panie od kostiumów i wołały zrozpaczone: – Panie reżyserze, on nie chce się przebrać! Rzeczywiście Zbyszek ubrany był tak jak zawsze w ciągu wielu lat naszej znajomości: dżinsy, zielona wojskowa kurtka, przez ramię przewieszony wojskowy chlebak, sznurowane trzewiki.(…) Czyż jako reżyser mogłem nie zrozumieć tego wyzwania?”

Zbigniew Cybulski (1927–1967) polski aktor teatralny i filmowy

Źródło: Andrzej Wajda, Podwójne spojrzenie, Warszawa 1998.

„Inscenizacja w moim rozumieniu jest jak ubranie dla człowieka, którego trzeba po prostu odpowiednio ubrać. Nie uprawiam teatru autorskiego, czyli nie uważam sztuki za pretekst dla reżysera do zrobienia przedstawienia luźno opartego na tekście. Nie tyle jednak staram się być wierny autorowi, ile konstrukcji jego sztuki. Nie chcę pisać innego utworu. Swoją reżyserską pracę opieram na konstrukcji dzieła, ale utwór odczytuję po swojemu. Nie ma dwóch ludzi tak samo odczytujących utwór, jeśli naprawdę starają się go zrozumieć. To, co często nazywa się „teatrem wiernym autorowi”, najczęściej jest akademizmem, powtarzaniem utartego sposobu wystawiania sztuki. Tego staram się unikać. Innymi słowy, zależy mi na tym, aby inscenizacja była formą pokazania utworu na scenie. Nigdy formą samą dla siebie. Celem jest zawsze utwór. Przesłanie w nim zawarte.”

Erwin Axer (1917–2012) polski reżyser

Źródło: „Życie”, 15 września 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/znoww.htm

O życiu , O ludziach

„W zarządzaniu, podobnie jak w sztuce, nie ma demokracji. Nie każdy może zagrać Hamleta i nie każdy powinien. Co więcej, reżyser ma prawo się pomylić i obsadzić tego Hamleta fatalnie.”

Nina Terentiew (1946) dziennikarka polska

Wywiad dla czasopisma „Viva” http://www.viva.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=1211&Itemid=78

O demokracji

„Cenzury politycznej, cenzury państwowej jako takiej nie ma. Istnieje natomiast ograniczenie podyktowane względami dystrybucyjnymi np. limit wiekowy. Cenzura ma wymiar wewnętrznej ingerencji, staje się kwestią samego reżysera, ponieważ jeśli nie wytnie jakiejś sceny przemocy, bądź przekleństwa to film przesuwa się niżej prime time'u i w ten sposób traci się możliwość pokazywania go w telewizji podczas największej oglądalności.”

Fiodor Bondarczuk (1967) rosyjski aktor

o cenzurze w Rosji.
Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34150

„Dlaczego nie dać w telewizji czegoś o szczęściu, bez dodatkowych utrapień i problemów. Pytał sam siebie, siedząc samotnie w reżyserce. Przecież, to byłoby piekielnie nudny hit, jak flaki z olejem, pomyślał nad konsoletą. No tak, czyjeś szczęście nudzi, gdy nie mamy go w sobie. Krwawe ludzkie kotlety są lepiej przyswajalne.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

O szczęściu

„Od dziecka uwielbiałem występować. Było nas pięciu braci, ja najmłodszy. Cała piątka zdradzała absolutny talent aktorski. Wszyscy śpiewali, przebierali się, układaliśmy rozmaite spektakle. Potem trójka z nas zajęła się sztuką – najstarszy brat został pianistą, średni zrobił wielką karierę w Ameryce jako reżyser filmowy i teatralny, ale też jako pedagog. Wielkie hollywoodzkie gwiazdy u niego się kształciły. Miał na imię Tadeusz. Brał udział w Powstaniu Warszawskim, potem trafił do obozu pracy, a później do Londynu, gdzie skończył Królewską Akademię Dramatyczną. Jego uczniami byli m. in. Martin Sheen, Sigourney Weaver, Mercedes Ruehl. Ja zacząłem studiować śpiew na Akademii Muzycznej w Sopocie. Chciałem zostać śpiewakiem operowym, zresztą debiutowałem w operze razem z Marią Fołtyn. Ona śpiewała partię Halki, ja Janusza. Reżyserował gościnnie Iwo Gall. Zwrócił na mnie uwagę i powiedział: „Posłuchaj mojej rady, zrób studia aktorskie. Teatr będziesz miał do końca życia, a śpiew, nawet najpiękniejszy, skończy się w pewnym momencie, w pełni rozkwitu. Będziesz miał 50 lat i koniec – emerytura i zdarte gardło”. Z początku więc łączyłem te dwa kierunki – grałem, śpiewałem, a także reżyserowałem. Na Akademii Muzycznej we Wrocławiu przez ćwierć wieku wykładałem aktorstwo. Zawsze wychodziłem z założenia, że im większa rozpiętość w artystycznych pasjach, tym bardziej człowiek się rozwija. I zaczyna rozumieć, o co chodzi.”

Bogusław Danielewski (1928)

Źródło: Gdy palacz miał wpływ na repertuar Teatru Polskiego, „Gazeta Wyborcza - Wrocław”, nr 4 online, 7 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108755.html#

O dzieciach , O studiach , O śpiewie , O wieku

„Kiedy zobaczyłam Masz na imię Justine po raz pierwszy, poryczałam się jak bóbr. Reżyser Franco de Pena dbał, by rozładowywać emocje towarzyszące szczególnie drastycznym scenom – na planie były one aktorskimi zadaniami, bardzo trudnymi, ale nieobciążającymi psychicznie. Tymczasem na ekranie, ułożone w całość, robią przejmujące wrażenie.”

Anna Cieślak (1980) polska aktorka

o filmie Masz na imię Justine.
Źródło: „Życie Warszawy”, 13 maja 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/brt.htm

O życiu , O wrażeniach

„Zawsze pozostaje nadzieja, że twarz w reklamie zwróci uwagę jakiegoś dobrego reżysera. Kolega z roku wiele lat robił reklamę Knorra, a teraz gra jedną z głównych ról w Klanie. Cóż, te nowele, serialiki dają aktorowi twarz. Od tego można się odbić.”

Michał Kula (1955)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Częstochowa, 9 lutego 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/staramsi.htm

O nadziei , O grach

„Reżyser powinien mieć odwagę, żeby pokazać każdy aspekt intymności kochających się osób, bez względu na to, czy komuś wydaje się to obsceniczne. Jeśli mówimy o relacji między dwojgiem dorosłych ludzi, nie ma niczego, czego z założenia nie powinno się pokazywać.”

Travis Mathews (1975)

Źródło: Łukasz Knap, Każdy aspekt intymności http://www.dwutygodnik.com/artykul/4436/, Dwutygodnik.com nr 105/2013

O ludziach , O relacjach

„Nieznośny facet. Uroczy, ale nadaktywny. Wszędzie było go pełno. Jeżeli nie zagadywał nas na planie, śpiewał piosenki, tańczył albo opowiadał dowcipy. Stale miał nowe pomysły, którymi natychmiast dzielił się ze wszystkimi. Taki chochlik. Razem z Tadziem Łomnickim wymyśliliśmy specjalny sposób na namolność Romka. Dyskutowaliśmy o fabułach nieistniejących filmów, a wtedy Polański dostawał białej gorączki, ponieważ – jako koneser kina, który oglądał chyba wszystkie filmy – nie wiedział, o jakim tytule rozmawiamy. Ale to były niewinne żarty. Tak naprawdę Polańskiego trudno było nie lubić. To był talent samorodny, jedyny w swoim rodzaju. Wszystkie uwagi, które na planie dawał Wajdzie, były celne. Na naszych oczach rodził się reżyser.”

Ryszard Kotys (1932) aktor polski

o Romanie Polańskim.
Źródło: Łukasz Maciejewski, Nie tylko Paździoch, „Temi” nr 33, 17 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122270.html

O facetach , O śpiewie

„Mam pełną świadomość, że tu niestety, rządzi pieniądz i najważniejsze jest to, kto przyciągnie widza do kina. Może jest kilku reżyserów, którzy potrafią się uprzeć. Coraz częściej rządzi jednak producent i tak naprawdę szybciej zostanie obsadzony ten, kto wygrał Taniec z gwiazdami lub gości na głównych okładkach najlepiej sprzedających się gazet, ewentualnie takich czy innych Pudelkach. To na nich chodzą ludzie i to się dziś, niestety, liczy. Patrzę na to w zdrowy sposób i po prostu liczę na łut szczęścia.”

Aneta Todorczuk-Perchuć (1978) polska aktorka

Źródło: wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69129

O pieniądzach , O ludziach , O tańcu

„Na nasze przedstawienie dyplomowe przyszła pani Grażyna Szymańska, drugi reżyser M jak miłość. Przed spektaklem, jak zwykle byłam wyciszona, spokojna… gdy w tym samym momencie moje koleżanki szybko „chwytały w locie” numery telefonów w związku z castingiem do serialu. Pani Grażyna szukała optymistycznie nastawionej, energicznej dziewczyny. Jestem pewna – w jej głowie na pewno nie zaświtała myśl: „to ten typ”. Tymczasem, po spektaklu odebrałam telefon z propozycją castingu do nowej roli w M jak miłość… właśnie od niej. Dodam jeszcze, że w moim przedstawieniu dyplomowym miałam swoje tylko pięć minut, ale za to niezwykle ekspresyjne – śpiewałam, tańczyłam, wszędzie było mnie pełno, grałam czternastoletnią… nierządnicę”

Jadwiga Gryn (1984) aktorka polska

Źródło: Rudowłosy herszt – wywiad z Jadwigą Gryn http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1477/Rudowlosy-herszt-wywiad-z-Jadwiga-Gryn.html

O miłości , O dziewczynach , O myślach , O śpiewie

„Halkę (…) wystawiano dotąd najczęściej jako harlekinową historię o mezaliansie. Kolejni reżyserzy koncentrowali się na krzywdzie wiejskiej dziewczyny, wykorzystanej i porzuconej przez panicza. Motyw zdrady, pasji i dręczących Janusza wyrzutów sumienia kulminował się w scenie, gdy Halka pojawia się na dworze Stolnika i przerywa zaręczyny ukochanego z jego córką Zofią. Tło społeczne opery najczęściej pomijano lub wykorzystywano tylko do kolorowej stylizacji. Nawet współautor legendarnego filmu z 1937 r., patron polskiego teatru politycznego Leon Schiller, nie wybijał faktu, że wieś, z której pochodzi Halka i zakochany w niej Jontek, to własność Janusza. Gniew Jontka i samobójstwo Halki w ostatniej scenie rozgrywały się tylko na planie uczuć, a nie konfliktów społecznych.”

Marc Minkowski (1962)

Źródło: Anna S. Dębowska, „Gazeta Wyborcza” nr 298, 23 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129870.html

O zdradzie , O emocjach , O historii , O dziewczynach

„Jest dla mnie rzeczą obrzydliwą – mówił reżyser – branie w ręce cudzych dzieł i wtłaczanie w nie innych wartości psychologicznych, społecznych, moralnych i politycznych dla poparcia tak zwanej koncepcji, czy inaczej – bo to jest teraz bardzo modne – swego pomysłu. Uważam, że to jest gra nie fair. Zwłaszcza, jeśli dotyczy pisarza nieżyjącego, który nie może się bronić.”

Jerzy Antczak (1929) polski reżyser

Źródło: „Teatr”, 15 czerwca 1972

O grach

„Nie uważam się za reżysera filmowego. Można powiedzieć, że poprowadziłem swą karierę w złym kierunku. Od wczesnych lat chciałem być malarzem. Malarstwo, które towarzyszy nam od dziesiątków tysięcy lat, jest najciekawszym i najbogatszym zjawiskiem ze wszystkich form sztuki. Ekscytację światem i jego problemy najlepiej wyrażać przez obrazy. Film ma zaś bardzo krótki staż, zaledwie 109 lat. To lokalna, wymierająca technologia. I kino umiera. Aby być malarzem w pełnym tego słowa znaczeniu, chcę się posługiwać wszystkimi dostępnymi technologiami.”

Peter Greenaway (1942) brytyjski reżyser filmowy

Źródło: „Rzeczpospolita”, 18 listopada 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nielubim.htm

O świecie , O malarstwie , Obraz

„Na ekranach chciałem pojawiać się częściej, ale nie byłem amantem, który wchodzi z filmu do filmu i to bez względu na to co zrobił w poprzednim i co zrobi w następnym. Jeżeli chodzi o Zbigniewa Buczkowskiego, to raczej on grał u boku Ewy Szykulskiej i moim. Zbynio w tym czasie był statystą i właśnie w „Dziewczynach” grając kelnera dostał po raz pierwszy w życiu poważne zadanie aktorskie i to był jego debiut, który powiódł go do wspaniałej kariery filmowej. Pracując nad filmem czuliśmy, że w krzywym zwierciadle pokazujemy beznadzieję tego czasu w którym żyliśmy i nie bardzo wierzyliśmy, że puści to cenzura, po premierze w telewizji, ówczesny V-ce prezes TV jakiś Lorenc nie zostawił na tym filmie suchej nitki, twierdząc, że reżyser bazował na najniższych instynktach itp. itd. Potem jednak przyszły nagrody: Jantar 73 w Koszalinie, Złoty Ekran TV, bodajże Srebrne Grono w Łagowie i jeszcze jakieś zagraniczne. Na pewno nie byliśmy w stanie przewidzieć takiego efektu.”

Jan Stawarz (1939)

o filmie Dziewczyny do wzięcia.
Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=42789

O dziewczynach , O czasie

„Moralność może przeszkadzać także w byciu człowiekiem. Jest z zewnątrz. Często nie umiem jej odróżnić od mojego atawistycznego, mam nadzieję, naturalnego odczucia dobra i zła. Największą przeszkodę moralność stawia mi w przyznaniu się do bezsilności. W byciu aktorką, reżyserką, człowiekiem.”

Aleksandra Konieczna (1965) polska aktorka, reżyser teatralny

Źródło: Michał Smolis, Nie cenię Szekspira, „Dziennik”, 2 października 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ncsz.htm

O morzu

„Będzie trochę taka, jak ją czuję ja, ale przede wszystkim taka – jak ją stworzyła kompozytorka i jaką ją widzi reżyser na scenie. Mam nadzieję, że sprostam ich oczekiwaniom. A Skłodowska-Curie w tej operze to osoba twarda, silna, zdecydowana, wiele pracująca. Trochę niesamowita jak na tamte czasy…”

Anna Mikołajczyk-Niewiedział (1972)

o roli Marii Skłodowskiej-Curie.
Źródło: Mirosław Baran, Curie to silna i zdecydowana kobieta, „Gazeta Wyborcza Trójmiasto”, 17 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/127399.html

O kobietach

„Teraz lepiej umiem czytać scenariusz i rozmawiać o nim; przyznaję sobie prawo powiedzenia: „Tak, ale…”. Wcześniej nie odważyłbym się na to. Czułem się zbyt niedojrzały, by zasugerować reżyserowi, że być może się myli.”

Claude Berri (1934–2009)

Źródło: Claude Berri o filmie „Po prostu razem”, „Gutek Film”, 24 września 2007 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/28,1

O czytaniu

„Podstawowym zadaniem operatora jako twórcy obrazu jest szukanie formy – przekładanie na język obrazu ulotnych myśli, metafor i pojęć. Te problemy niewątpliwie krzyżują się z zadaniami reżysera, bo i on z czymś do nas przychodzi, ale te umiejętności, poparte łatwo widocznymi predyspozycjami, mogą przyczynić się do twórczego wzbogacenia dzieła filmowego.”

Wiesław Zdort (1931–2019) polski operator filmowy

Źródło: „Film & Telewizja. Kamera”, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/baza-film-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/wieslaw-zdort

O myślach , O myśleniu , Obraz