Cytaty na temat przybyć (32 cytatów)

„Wielce Szanowni Państwo! Aczkolwiek mieszkam w najbliższym sąsiedztwie już pół roku i chciałem państwa odwiedzić, nie dane mi było, ku wielkiemu mojemu ubolewaniu, złożyć państwu wizytę. Zawsze coś stawało na przeszkodzie. Sami zresztą państwo wiecie, jak trudno jest człowiekowi wywiązać się ze swoich najprymitywniejszych obowiązków. Dzisiaj jednak powiedziałem sobie: Teraz to musi nastąpić. Jestem przekonany, że państwo niewątpliwie są zdziwieni, po tak długim ociąganiu się przyszedłem bez kołnierzyka, w rannych pantoflach i bez zapowiedzi. To wszystko wyda się państwu nieodpowiednie. Zgadzam się pod tym względem z państwem całkowicie. Mam nadzieję, że państwo mi wybaczą, jeżeli dowiedzą się przyczyny, dla której musiałem zrezygnować z przestrzegania obowiązujących zwyczajów i przybyć do państwa bezzwłocznie. Chciałem donieść, że u państwa pali się i że płomienie wydobywające się z drugiej strony domu obejmują pewnie wiązadła dachu.”

Mark Twain (1835–1910) amerykański pisarz, satyryk, humorysta

gdy po przeprowadzce po raz pierwszy przyszedł do domu sąsiadów.
Źródło: Wielka księga gier, łamigłówek i humoru 2002, Wydawnictwo Reader’s Digest, red. naczelna: Adelsa Atelier Tourisme, Paryż 2000; red. naczelny polskiej wersji: Jacek Fronczak, Warszawa 2001, tłum. Magdalena Rodak.

O domu

„Ciekawe, że życie może stać się po prostu zgodą (…). Zgoda, by się nie godzić na nic, by odchodzić przed przybyciem, zabijać, póki coś jeszcze nie jest w stanie mnie zabić.”

Julio Cortázar (1914–1984) argentyński pisarz

Niewpory
Źródło: Koniec etapu

O życiu

„Wypowiedzi polityków w Stanach Zjednoczonych, na Zachodzie i w innych krajach są obrazą zdrowego rozsądku i lekceważeniem opinii publicznej własnych narodów. To nonsens: najpierw oskarżać, a dopiero potem zbierać dowody. I tym zajmuje się najpotężniejszy kraj – USA. W środę nas oskarżono a za dwa dni amerykański rząd oświadczył, że rozpoczyna zbieranie dowodów. W jaki sposób chcą zbierać te dowody znajdując się daleko od miejsca zdarzenia? Oskarżono nas o to, że armia zastosowała broń chemiczną w obszarze, który niby znajduje się pod kontrolą bojowników. Tak naprawdę, na tym terenie nie ma wyraźnej linii frontu między armią i bojownikami. Jak państwo może wykorzystać broń chemiczną lub jakikolwiek inny rodzaj broni masowego rażenia w miejscu, w którym koncentrują się jego wojska? To przeczy elementarnej logice. Dlatego tego rodzaju oskarżenia mają wyłącznie polityczny charakter, a ich przyczyną jest szereg zwycięstw sił rządowych nad terrorystami. A co się tyczy dochodzenia ws. zbrodni wojennych w Syrii, jesteśmy pierwszymi, którzy zażądali przybycia międzynarodowej komisji śledczej. Kiedy terroryści wystrzelili rakietę z trującym gazem w Aleppo wkrótce po wielu wypowiedziach na Zachodzie o gotowości sił rządowych do użycia broni chemicznej, poprosiliśmy o wizytę zagranicznych ekspertów. Stanowisko to zostało uzgodnione z Rosją, chcieliśmy by USA, Francja, Wielka Brytania przekonały się, że to nie my, ale nasi przeciwnicy używają broni chemicznej. Żeby przekonały się na podstawie konkretnych faktów, a nie gołosłownych oskarżeń. Ale wiadomo, że wszystkie rezultaty mogą być interpretowane na korzyść poszczególnych krajów. Dlatego oczekujemy, że Rosja nie pozwoli interpretować dokumentów w interesie polityki amerykańskiej czy zachodniej w ogóle.”

Baszszar al-Asad (1965)

Z wywiadu dla rosyjskiej gazety Kornel Sawiński: Bashar Al-Assad: najciekawsze cytaty 2013 r. http://geopolityka.org/programy/kornel-sawinski-bashar-al-assad-najciekawsze-cytaty-2013-r, Izwiestia (sierpień 2013)

O charakterze

„W lecie 1942 roku czołówka nasza [2. Korpusu armii gen. Andersa znajdująca się wówczas w Iranie] została zaproszona do dania przedstawienia dla dworu szacha i jego gości. Byłem wówczas kierownikiem artystycznym czołówki i na tydzień przed przedstawieniem udałem się wraz z mjr. Naimskim, Michałem Tyszkiewiczem i reżyserem Wacławem Radulskim do jednego z pałaców szacha (jest tych pałaców pięć), gdzie we wspaniałych ogrodach oczekiwaliśmy przybycia szefa protokółu (…). I tu wydarzył się niespodziewany, ale śmieszny incydent. Szef protokółu doszedłszy do naszej grupy, zbliżył się do mnie i powiedział po polsku 'A… jak Argonauta… qui pro quo'. Sprawa wkrótce się wyjaśniła. Szef protokołu był przez trzy lata radcą ambasady perskiej w Warszawie i stale odwiedzał teatr Qui Pro Quo, i z miejsca mnie poznawszy, zaprezentował swoją znakomitą pamięć, cytując fragment mojego dialogu z Konradem Tomem.”

Ludwik Lawiński (1887–1971) polski aktor, recytator, reżyser, komik

Źródło: wspomnienia spisane w 1962, cyt. za: culture. pl http://www.culture.pl/baza-muzyka-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/ludwik-lawinski

O muzyce

„Jeśli chcą cię dopaść, napisała kiedyś młoda Quell o harlanickiej elicie, prędzej czy później zgarną cię z planety, jak kłębki kurzu z marsjańskiego artefaktu. Przekrocz otchłań gwiazd, a pójdą za tobą. Skryj się w stulecia przechowalni, a będą czekać na ciebie w świeżych klonach kiedy się upowłokowisz. Są niczym ci, o których śniliśmy kiedyś jako o bogach, mityczni słudzy przeznaczenia, równie nieuchronni jak Śmierć, ta biedna wyrobnica, przygięta nad swą kosą. Biedna Śmierć, nie jest równym przeciwnikiem dla potężnych technologii przechowywania i odtwarzania danych w modyfikowanym węglu, a wszystko sprzysięgło się przeciwko niej. Kiedyś żyliśmy w strachu przed jej przybyciem. Teraz flirtujemy z jej mroczną godnością, a istoty takie jak te nie dopuszczają jej nawet do wejścia dla służby.”

Richard Morgan książka Modyfikowany węgiel

Modyfikowany węgiel (2002)
Źródło: s. 346

O śmierci , O Bogu , O strachu , O czekaniu

„Wszystkim objawia się Duch dla wspólnego dobra”. Przybycie Jego jest łagodne i pełne dobroci; pełna słodyczy jest Jego wonność, a Jego jarzmo jest nader lekkie. Jego nadejście poprzedzają promienie światłości i wiedzy. Przybywa On jako braterski opiekun naszego wnętrza, by zbawiać, uzdrawiać, pouczać i upominać, wzmacniać i pocieszać, oświecać umysł, najpierw tego, kto Go przyjmuje, a poprzez niego oświecać także innych.”

Cyryl Jerozolimski (313–386) Biskup Jerozolimy 2ej poł. IV wieku

Źródło: Katecheza 16 o Duchu Świętym

O wiedzę

„Lepiej podróżować z nadzieją niż przybyć do celu.”

Robert Louis Stevenson (1850–1894) pisarz szkocki

O podróżowaniu

„Urodziłem się w kraju, w którym, jak w prawie całej Ameryce, praktykowano magię, a czarownicy porozumiewali się z niewidzialnymi mocami. Tajemnice tubylców nie zniknęły wraz z przybyciem konkwistadorów. Co więcej, katolicyzm rozpowszechnił w koloniach praktyki przywoływania tajemnych sił, demonizm czy rzucanie uroku. W mieście, w którym przeżyłem moje pierwsze lata, mówiło się, dobrze to pamiętam, o diabolicznych zjawach, upiorach i duchach, jak o czymś zupełnie normalnym. W pewnej ubogiej rodzinie, która sąsiadowała z nami, zdarzyło się na przykład, że pewnemu młodemu człowiekowi objawił się duch jakiegoś hiszpańskiego pułkownika i wyjawił mu, gdzie na podwórku zakopany jest skarb. Wprawdzie młodzieniec umarł z przerażenia, jednak jego rodzina nagle się wzbogaciła i pozostaje zamożna aż do dziś. Jednemu biskupowi ukazał się inny biskup, aby wskazać mu miejsce, gdzie znajduje się pewien dokument zagubiony w archiwum katedry. Kiedyś diabeł porwał kobietę przez okno domu, który dobrze znam. Moja babka zapewniała mnie, że nocą krąży po okolicy straszliwy mnich bez głowy oraz włochata i ogromna łapa, która błąka się samotna jak jakiś pająk z piekła rodem.”

Rubén Darío (1867–1916)

Źródło: opowiadanie Larwa, cyt. za: Tomasz Pindel, Leksykon… http://katedra.nast.pl/artykul/5133/Leksykon-hispanofantastyczny-1/, op. cit.

O kobietach , O tajemnicy , O rodzinie , O domu

„Nie sądzę, aby antyglobaliści mieli ochotę, twarz i serce, aby przybyć tu i manifestować w gwałtowny sposób.”

Silvio Berlusconi (1936) włoski polityk

o bezpieczeństwie w czasie obrad G-8 w L’Aquili.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/12691,1596971,0,2,najpierw-trzesienie-ziemi--teraz-szczyt-g8,wiadomosc.html, 24 kwietnia 2009

O czasie , Serce

„Cały zachwyt, miłość i ufność do Związku Radzieckiego, do Armii Radzieckiej, do narodu radzieckiego, które nagromadziły się w narodzie słowackim w latach wojny, znalazły teraz swój wyraz w stosunku do radzieckich oficerów, którzy przybyli z ZSRR, by pomóc Słowacji w antyfaszystowskiej walce. Nie jesteśmy sami, są z nami Rosjanie, przybyli, by nam pomóc, są z nami! Z nami jest Armia Radziecka! Jej przedstawiciele są już tutaj! Tak reagowali prości ludzie w sierpniu 1944 na przybycie organizatorskich grup partyzanckich.”

Gustáv Husák (1913–1991) komunistyczny przywódca Czechosłowacji

Źródło: Swidietielstwo o Słowackom nacyonalnom wosstanii, s. 279, cyt. za: Historia drugiej wojny światowej 1939–1945, t. 9, tłum. Marian Laprus, Antoni Pacześniak, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, s. 270.

O miłości , O wojnie , O ludziach , O historii

„Krzywonos, a także inni koncesjonowani przez dominujące media działacze twierdzą, że pomiędzy MKS i strajkującymi z jednej strony a doradcami z drugiej nie było żadnego sporu w kwestii żądania wolnych związków zawodowych. Tymczasem Tadeusz Mazowiecki z kolegami przyjechali do stoczni z zamiarem namówienia strajkujących do odstąpienia od postulatu nr 1, czyli wolnych związków zawodowych, i zadowolenia się demokratycznymi wyborami w ramach tzw. Centralnej Rady Związków Zawodowych. Rozmawiałem z Mazowieckim zaraz po jego przybyciu do sali BHP i wskazał mi on właśnie taką granicę, pisząc na kartce różne możliwości. Takie stanowisko doradców potwierdzają dokumenty dostępne w IPN. Wie to każdy, kto był wtedy w Stoczni i kto wykazuje minimalne zainteresowanie opublikowanymi już opracowaniami tematu.”

Krzysztof Wyszkowski (1947) polski polityk, publicysta, działacz opozycji w PRL

Źródło: „Tramwajarki” atakują, naszdziennik.pl, 4 września 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20100904&typ=my&id=my12.txt

„Istnieją u nich (Babilończyków) takie zwyczaje. Najmądrzejszy naszym zdaniem jest ten, który, jak słyszę, mają też iliryjscy Enetowie. W każdej wsi raz do roku zwykło dziać się, co następuje: Skoro dziewice dojrzeją do zamążpójścia, wszystkie zbiera się i prowadzi razem na jedno miejsce, a dokoła nich ustawia się tłum mężczyzn. Następnie każe herold jednej po drugiej powstać i kolejno je licytuje, naprzód najurodziwszą ze wszystkich, potem, gdy ona wiele zdobędzie złota i zostanie sprzedana, wywołuje inną, która po tamtej jest najurodziwsza. Tak sprzedaje się je do współżycia małżeńskiego. Ilu więc zamożnych Babilończyków zdolnych jest do żeniaczki, ci wszyscy wzajemnie się prześcigają, aby zakupić najpiękniejszą, zdolni zaś do żeniaczki mężczyźni z ludu, którym nie zależy na piękności, otrzymują pieniądze i brzydsze dziewice. Skoro bowiem herold przelicytuje najurodziwsze z dziewic, wtedy każe powstać najniekształtniejszej albo takiej, co może jest kaleką, i tę wywołuje: „Kto, otrzymawszy najmniej złota, chce się z nią ożenić?”, aż temu ona przypadnie, który gotów jest najmniej wziąć. Te więc pieniądze pochodzą od urodziwych dziewic i w ten sposób dziewczęta brzydkie i kaleki wyposażane są przez piękności. Nikomu nie było wolno wydawać swej córki za tego, kogo chciał, nie mógł też kupujący bez poręczyciela zabrać dziewczyny do domu, lecz musiał postawić ręczących, że chce ją poślubić, i dopiero wtedy mógł ją zabrać; jeżeli jednak nie znosili się nawzajem, prawo żądało zwrotu pieniędzy. Kto chciał, mógł też z innej wsi przybyć i kupić sobie żonę. Był to najpiękniejszy u nich zwyczaj, ale niestety nie utrzymał się aż do dzisiejszych czasów.”

Herodot książka Dzieje

Dzieje
Źródło: I, Klio.

O mężczyznach , O pieniądzach , O ludziach , O domu

„Cudzołożna niewiasta lęka się przybycia męża, a czysta się obawia, aby mąż od niej nie odszedł.”

Aureliusz Augustyn z Hippony (354–430) wczesnochrześcijański biskup i teolog

Homilie na Ewangelię św. Jana
Źródło: homilia 42

O odejściu

„Ależ, panie doktorze – odpowiedział stary koń – pan jest naszą jedyną nadzieją. Właśnie dzisiaj słyszałem, jak słoń i mówiący koń, który bierze udział w wielkim przedstawieniu, cieszyły się z pańskiego przybycia. Proszę, niech pan ma jeszcze trochę cierpliwości. Nie można wszystkiego zmienić w ciągu jednej minuty. Jeśli nas pan opuści, nasze marzenia nigdy się nie spełnią. Ale, jeśli pan zostanie, jesteśmy pewni, że w krótkim czasie uda się panu poprowadzić cyrk we właściwy sposób. Dopóki jest pan tutaj, nie mamy żadnych obaw. Ale musi pan zostać. Niech pan zapamięta, co panu powiem: przyjdzie dzień, kiedy nowy cyrk, cyrk doktora Dolittle, stanie się najsłynniejszym cyrkiem na świecie.”

Hugh Lofting książka Cyrk Doktora Dolittle

Źródło: Cyrk doktora Dolittle (1924; ang. Doctor Dolittle's Circus), tłum. Janina Mortkowiczowa

O marzeniach , O czasie , O cierpliwości , Koń

„Od pewnego czasu, dokładnie od dwóch tygodni, życie stało się dla mnie zgodą na to, by nie godzić się na nie, by odchodzić przed przybyciem, by zabijać, póki coś jeszcze nie jest w stanie zabić mnie. Miałam ochotę na przedłużanie tylko tych pięknych chwil, które ja uznam za piękne. Tylko tych, które ja uznam za warte podtrzymywania.”

Marta Fox (1952) poetka polska

Święta Rito od Rzeczy Niemożliwych

O życiu , O czasie

„Jesteśmy gotowi w każdej chwili do walki o Warszawę. Przybycie do tej walki brygady spadochronowej będzie miało olbrzymie znaczenie polityczne i taktyczne. Przygotujcie możliwość bombardowania na nasze żądanie lotnisk pod Warszawą. Moment rozpoczęcia walki zamelduję.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

depesza do Londynu, Warszawa, 25 lipca 1944.
Źródło: Powstanie Warszawskie, Warszawa 2004, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, s. 27.

O walce

„Przyjmujemy każdego w naszym Pałacu. Każdy może przybyć, by nas odwiedzić. Kochamy spotykać się z ludźmi, młodszymi i starszymi, emerytami itd. Sądzę, że jest potrzebny element, który złączy wszystkich. Biały Pałac powinien być centrum kultury, historii, a rząd może używać go do przyjmowania głów państw, ale najpierw wymaga to pewnej pracy.”

Aleksander Karadziordziewić (1945)

Źródło: Adrian Nikiel, JKM Alexander II: Nadzieja na powrót na tron Serbii, legitymizm.org http://www.legitymizm.org/aktualnosci-nadzieja-dla-serbii

O nadziei , O historii , Kochać się

„Jarosław Kaczyński, wspominając rangę udziału Lecha Kaczyńskiego jako doradcy MKS w sierpniu 1980 r., miał rację. Następnego dnia po przybyciu na strajk tzw. doradców warszawskich, prof. Jadwiga Staniszkis na niejawnym spotkaniu w hali wydziału W-3 Stoczni Gdańskiej wyjaśniła nam rolę, jaką mają do spełnienia owi doradcy. Zrozumieliśmy, że w zasadzie są oni emisariuszami władzy komunistycznej. Ich podstawowym zadaniem miało być przekonanie nas do rezygnacji z postulatu dotyczącego wolnych związków zawodowych. Na tym spotkaniu rozważaliśmy możliwość zrezygnowania z ich „doradczych” usług, ale został już opublikowany komunikat i nie chcieliśmy mieszać ludziom w głowach. W gronie członków prezydium MKS związanych z WZZ Wybrzeża zdecydowaliśmy, że naszymi doradcami, do których mamy zaufanie, pozostaną Jadwiga Staniszkis, Lech Kaczyński i Jan Olszewski. Od tego momentu moje zaufanie do doradców warszawskich było równe zaufaniu do komisji rządowej.”

Andrzej Kołodziej (1959)

Źródło: „Tramwajarki” atakują, naszdziennik.pl, 4 września 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20100904&typ=my&id=my12.txt

O zaufaniu

„Miłość to oczekiwanie czegoś pięknego, co z chwilą przybycia zaczyna już nużyć.”

Leo Longanesi (1905–1957)

L’amore è l’attesa di una gioia che quando arriva annoia. (wł.)
Źródło: Una vita, 1950

O miłości

„„Przybycie Pastora Russella oznacza dla naszego miasta [Londynu] i kraju pozyskanie człowieka cieszącego się międzynarodowym poważaniem, który jest w Wielkiej Brytanii prawie tak samo znany jak w Ameryce. Wygłaszał on przemówienia do bardzo licznie gromadzącej się publiczności w Royal Albert Hall w Londynie, a także w wielu ważnych miastach na prowincji. Jest on także dobrze znany na Kontynencie, gdzie wiele razy podróżował z wykładami.”„”

Charles Taze Russell (1852–1916) amerykański działacz religijny Świadków Jehowy

O podróżowaniu

„Istnieje tendencja, by uznawać, że Żydzi, którzy zginęli w Polsce po przybyciu armii sowieckiej latem 1944 r., padli w taki czy inny sposób ofiarą powszechnego polskiego antysemityzmu. W rzeczywistości przemoc wobec Żydów zrodziła się ze zróżnicowanych reakcji Polaków na co najmniej trzy osobne zjawiska: działania komunistów żydowskich, którzy walczyli o wprowadzenie w Polsce rewolucyjnego ustroju marksistowsko-leninowskiego, czyny żydowskich mścicieli usiłujących wymierzać pozasądową sprawiedliwość Polakom, którzy jakoby krzywdzili Żydów podczas okupacji niemieckiej, i starania wielu członków społeczności żydowskiej usiłujących odzyskać własność skonfiskowaną przez hitlerowców, a następnie przejętą przez Polaków. Polacy uważali, że zjawiska te miały ze sobą wiele wspólnego, co wzmacniało stereotyp żydokomuny. Z drugiej strony, różnorakie reakcje Polaków zlewały się w oczach Żydów w homogeniczne zjawisko przemocy, która wyrastała ze wszechobecnego polskiego antysemityzmu. Ocena ta dotyczyła szczególnie antykomunistycznych działaczy niepodległościowych. Jednak przemoc wobec Żydów ze strony działaczy podziemia wynikała przeważnie z antykomunizmu, a dokładniej z postrzegania w Polsce w latach 1944–1947 Żydów jako zagrożenia dla lokalnego ruchu antysowieckiego.”

Marek Jan Chodakiewicz (1962) amerykański historyk polskiego pochodzenia

Stosunki polsko-żydowskie
Źródło: M.J. Chodakiewicz, Po zagładzie. Stosunki polsko-żydowskie 1944–1947. Wyd. IPN, Warszawa 2008, s. 11. Seria: „Monografie”, tom 38, ISBN 9788360464649.

O sprawiedliwości , O rzeczywostości

„A większą mi rozkoszą podróż niż przybycie!”

Leopold Staff (1878–1957) poeta polski

Źródło: W przededniu

„Do 1985 roku, gdy mieszkałem w Holandii, realizowałem filmy klasyczne i bliskie realizmowi. Często sięgałem po literaturę biograficzną i autobiograficzną. Do świata fantastycznego wszedłem ponownie wraz z przybyciem do Ameryki. Wydawało mi się, że jestem w stanie robić to dobrze, skoro w młodości ta tematyka tak mnie fascynowała. Z jednej strony traktowałem to jak powrót do dzieciństwa, a z drugiej znajomość popkultury pomagała mi odnaleźć się w Stanach Zjednoczonych. Gdy się tam przeprowadziłem, miałem czterdzieści siedem lat i problem sprawiało mi przestawienie się na życie w tym zupełnie innym świecie. Częściowo mi się to udało, ale gdy mam robić film osadzony w amerykańskich realiach, jest to dla mnie sporym problemem. Dlatego łatwiej mi zrobić science-fiction. Wówczas nikt nie zarzuci mi, że mam kłopot z percepcją amerykańskiej kultury. Wciąż czuję się Europejczykiem i zachowuję się jak obywatel Europy. Kiedy zrobiłem w Ameryce realistyczny film, oparty na rozmowach z autentycznymi ludźmi, czyli „Showgirls”, to musiało się zakończyć katastrofą.”

Paul Verhoeven (1938) holenderski reżyser i scenarzysta

Źródło: Michał Hernes, Reżyser „Nagiego instynktu” dla Stopklatki: Jezus jak bin Laden, stopklatka.pl, 29 marca 2013 http://stopklatka.pl/-/49645466,rezyser-nagiego-instynktu-dla-stopklatki-jezus-jak-bin-laden?page=3,

O życiu , O literaturze , O problemach , O dzieciństwie

„Ten kraj od dziesięciu tysięcy lat stanowi jeden wielki punkt przesiadkowy. (…) Nie ma niczego niezwykłego w przybyciu do Ameryki.”

Neil Gaiman książka Amerykańscy bogowie

Postać: pan Ibis
Amerykańscy bogowie

„Jak relacjonuje płk. dypl. Pluta-Czachowski, nasz nieszczęsny bohater niezwłocznie po swym przybyciu do Warszawy nawiązuje sieć kontaktów. Działa przede wszystkim wśród wpływowych oficerów AK, a nadto i wśród upatrzonych działaczy politycznych Podziemia. Okulicki ciska jak piorunem słowem Teheran. W Teheranie, wyjaśnia, alianci zachodni zdradzili Polskę. Przywódcy Zachodu okazali się małodusznymi. Musimy zdobyć się na wielki zbrojny czyn. Podejmiemy w sercu Polski walkę z taką mocą, by wstrząsnęła opinią świata. Krew będzie się lała potokami, a mury będą się walić w gruzy. I taka walka sprawi, że opinia świata wymusi na rządach przekreślenie decyzji teherańskiej, a Rzeczpospolita ocaleje.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

opis relacji płk. dypl. Kazimierza Pluty-Czachowskiego, bez podania miejsca i daty przez J.O. Matłachowskiego.
Źródło: Jan Ostoja Matłachowski, Kulisy genezy Powstania Warszawskiego, 1978

O decyzjach , O relacjach , O walce , Serce

„Otrzymujemy następujące pismo:
Do Redakcyi dziennika „Czas.”
Villa Broelberg pod Zurychem d. 31 lipca.
Bardzo błędne wiadomości, ogłoszone w Czasie, a dotyczące Muzeum narodowego w Rapperswylu zmuszają mnie do następnego sprostowania:
W dniu 6 kwietnia b. r. p Schmidt Ciążyński antykwariusz, przesłał mnie z Londynu akt poświadczony przez świadków, w którym wszystkie swoje zbiory ofiarował Muzeum narodowemu, a w których się pomiędzy innemi znajdowało koło 1500 kamei i gemm, oświadczając jednocześnie chęć służenia ojczystej sprawie, jako jeden z urzędników tego zakładu i pobierania dożywotniej pensyi. Odpowiedziałem dziękczynnie, oznajmiając, że Muzeum przyjmuje te dary i że oczekiwać będę jego zapowiedzianego przybycia do Rapperswylu. Zgodziłem się więc na wszystkie postawione przezeń warunki.
Tymczasem 26 kwietnia i 19 maja, p. Schmidt spełniając swoje przyrzeczenie, wysłał paki z niektóremi darami, na które rewers został mu posłany. Niepodobna więc mi dzisiaj przypuscić, aby dary ofiarowane Muzeum narodowemu w Rapperswylu mogły być później powtórnie ofiarowane Muzeum krakowskiemu. (…)
Władysław Plater.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 175, 4 sierpnia 1883, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„(…) w momencie przybycia Kolumba Amerykę zamieszkiwało mniej więcej tyle samo ludzi, ile było ich w Europie - ponad siedemdziesiąt milionów. W ciągu następnych trzech stuleci ludność świata wzrosła o dwieście pięćdziesiąt procent. Najwyższy wzrost nastąpił w Europie, bo aż o czterysta do pięciuset procent. Liczba ludności w Ameryce natomiast spadła o dziewięćdziesiąt do dziewięćdziesięciu pięciu procent.”

Sven Lindqvist (1932–2019) szwedzki dziennikarz

"Exterminate All the Brutes": One Man's Odyssey into the Heart of Darkness and the Origins of European Genocide

O ludziach

„Sam Meksyk, w chwili przybycia Europejczyków w 1519 roku, mógł mieć dwadzieścia pięć milionów mieszkańców. Pięćdziesiąt lat później liczba ta spadła do dwóch milionów siedmiuset tysięcy.”

Sven Lindqvist (1932–2019) szwedzki dziennikarz

"Exterminate All the Brutes": One Man's Odyssey into the Heart of Darkness and the Origins of European Genocide

„Na korcie trzeba za wszelką cenę być spokojnym. Zaś najlepszym sposobem zachowania spokoju jest wyłączne skoncentrowanie się na grze, nie dostrzeganie niczego innego poza piłką, przeciwnikiem i linią kortu, nie słyszenie niczego innego jak tylko głosu sędziego; należy zapomnieć nawet o publiczności. W roku 1925, grając w Wimbledonie przeciwko R. Lycettowi, gdy składałem się do serwowania, zauważyłem w ostatnim momencie, że przeciwnik odwrócił się do mnie plecami i stoi wyprostowany w pozycji na baczność. Podniosłem oczy i stwierdziłem ze zdziwieniem, że powstali z miejsc wszyscy widzowie i spoglądają w jeden punkt: na lożę królewską. Cały pochłonięty grą i meczem nie odnotowałem przybycia króla ani – bagatelka – nie słyszałem hałasu, jaki czyni 13 tysięcy widzów, gdy wstaje z miejsc!”

René Lacoste (1904–1996) tenisista francuski

Źródło: Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, red. J. Lis, wyd. I, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1979, s. 69.

O grach , O piłce nożnej , O zachowaniu

„Po raz pierwszy zetknąłem się z 17-tysięczną rzeszą żołnierską, która oczekiwała mego przybycia. Do końca życia nie zapomnę ich wyglądu. Ogromna część bez butów i bez koszul. Wszyscy właściwie w łachmanach, częściowo w strzępach starych mundurów polskich, wychudli jak szkielety. Większość pokryta wrzodami wskutek awitaminozy. Ale, ku zdumieniu towarzyszących mi bolszewików z gen. Żukowem na czele, wszyscy byli ogoleni. I cóż za wspaniała żołnierska postawa. Serce mi się ścisnęło, gdy patrzyłem na tych nędzarzy, i zapytywałem się w duchu, czy uda się z nich jeszcze zrobić wojsko i czy zdołają znieść oczekujące ich trudy wojenne. Odpowiedź zjawiała się natychmiast; dość było popatrzeć w te błyszczące oczy, z których wyzierała wola i wiara (…). Pierwszy i – daj, Boże – ostatni raz w życiu przyjąłem defiladę żołnierzy bez butów. Uparli się, że chcą maszerować. Chcą pokazać bolszewikom, że bosymi, poranionymi nogami potrafią na piasku wybić takt wojskowy jako początek swego marszu do Polski.”

Władysław Anders (1892–1970) polski generał

o defiladzie żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR (1941–1942).
Źródło: Bez butów do Andersa https://dorzeczy.pl/historia/63066/Bez-butow-do-Andersa.html, dorzeczy.pl, 29 kwietnia 2018.

O Bogu , O wyglądzie , O woli , O wierze

„Po powrocie do Teheranu musiałem się zająć najgorliwiej szpitalami i obozami dla ludności cywilnej. Największym nieszczęściem był często beznadziejny stan zdrowia przybywających. Nieraz już po przybyciu do Teheranu ludzie umierali wskutek wycieńczenia i długotrwałego głodu podczas dwuletniego pobytu w Rosji sowieckiej. W ciągu kilku tygodni las, przeszło tysiąca krzyży, pokrył cmentarz polski w Teheranie. Zmarł także mój adiutant i serdeczny przyjaciel sprzed wojny porucznik Zygmunt Kostakiewicz, któremu cudem udało się wydostać z łagrów sowieckich.”

Władysław Anders (1892–1970) polski generał

o pomocy dla żołnierzy Armii Polskiej i cywilów po ewakuacji z ZSRR.
Źródło: Generał Władysław Anders, 1892–1970 http://ww2.senat.pl/k6/agenda/anders/biogram.pdf, senat.pl

O głodzie , O wojnie , O nieszczęściu , O ludziach

„Już przy pierwszych słowach pieśni serca kobiet i mężczyzn zaczęły pękać, jakby nagle ktoś siekierą rozbijał pokrywające je czarne, grube skorupy. Z oczu wszystkich popłynęły łzy. Przez cały czas łzy te skrywały się gdzieś głęboko, nawet nie wiedziano o ich istnieniu, ale przybycie wędrowca oraz dźwięki jego pieśni poruszyły każdego.”

Ojzer Warszawski (1898–1944) żydowski prozaik, malarz i krytyk sztuki, piszący w języku jidysz

Szmuglerzy
Źródło: s. 270.

O czasie , O łzach , O kobietach , Serce