Cytaty na temat niesłyszący (29 cytatów)

„W swojej książce wspomnieniowej Ingrid przywołała interesującą wypowiedź Burgessa Mereditha, z którym grała w spektaklu Liliom i którego poznała w 1940 roku. Według jej wspomnień, Burgess był serdeczny i przyjazny. Napisała, że pomógł jej zrozumieć i pokochać amerykański charakter. Zwrócił jej uwagę na otwarte, przyjazne nastawienie Amerykanów do wszystkich wokoło. Ingrid podobało się także, że Amerykanie potrafią śmiać się z samych siebie. Uważała, że coś takiego byłoby bardzo trudne dla Szwedów, Włochów czy Francuzów. Amerykanie wydają się szczęśliwi, słysząc o sukcesach innych. Ingrid mówiła, że stanowią kompletne przeciwieństwo Szwedów, którzy według niej są zazdrośni i niezadowoleni, gdy się dowiedzą, że inni zarabiają więcej. W Ameryce ludzie są dumni z osiągniętego sukcesu i go nie ukrywają.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Ingrid Bergman prywatnie
Źródło: s. 183

O ludziach , O charakterze , O sukcesie

„Autorytetem i ideałem w dziedzinie śpiewania jest dla mnie Janis Joplin. Jeśli ktoś mówi mi, że śpiewam zupełnie jak Janis Joplin, to czuję się zawstydzona i myślę, że Janis, słysząc to, przekręca się w grobie. Dla mnie jest tak niedoścignionym ideałem, że nawet nie patrzę w jej stronę. Słucham jej i moim marzeniem jest śpiewać choć w jednej milionowej tak doskonale, jak ona.”

Agnieszka Chylińska (1976) polska piosenkarka

O myślach , O śpiewie , O myśleniu

„Co roku nie wiedząc o tym mijam ten dzień
Kiedy pożegnają mnie ostatnie ognie
I cisza odprawi
Niestrudzonego wędrowca (…).
Wtedy nie będę już czuł się
W życiu jak w cudzym ubraniu,
Zdziwiony ziemią
I miłością jednej kobiety
I bezwstydem ludzi,
Tak jak dziś, pisząc po trzech dniach deszczu,
Słysząc jak śpiewa strzyżyk i ustaje ulewa,
Zmierzając nie wiem ku czemu.”

William S. Merwin (1927–2019) amerykański poeta, dramaturg oraz tłumacz

Źródło: Na rocznicę mojej śmierci, tłum. Czesław Miłosz

O śmierci , O kobietach , O ludziach , O ciszy

„O wielka księżniczka krwi w pałacu, o piękna i wspaniała w koronie z piór (…) ludzie ciszą się słysząc jej głos; pani miłości, wielka w kochaniu, która sprawia radość panu obydwu krain.”

Nefertiti

hymn pochwalny na cześć królowej z Tell el-Amarna.
Źródło: Andrzej Donimirski, Niezwykłe kobiety w dziejach, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1988, ISBN 8320206782, s. 13.

O kobietach , O ludziach , Kochać się , Księżniczka

„Cisza ponoć bardzo przeszkadza dentystom. Myślę, że jest tak, ponieważ jeszcze bardziej zacieśnia tę, i tak już intymną, więź między pacjentem a lekarzem. Przecież pracujesz w cudzych ustach, przy cudzych oczach, kiedy ta osoba jest całkowicie świadoma. Dentyści często słuchają muzyki, nie słysząc jej wcale, ale to pozwala im rozładować intensywność tego kontaktu.”

David Toop (1949)

Źródło: Karolina Sulej, Japoński ogrodnik Rozmowa z Davidem Toopem, dwutygodnik.com http://www.dwutygodnik.com/artykul/3440-japonski-ogrodnik.html

O myślach , O ciszy , O myśleniu

„Przed nami nie było nic, oprócz rzeki, lasu i bagien. Równiny pokrytej kępami zarośli, która ciągnęła się nie wiadomo dokąd. W milczeniu podziwialiśmy plamy kolorów i żyłkowania traw wierzchniego odzienia lądu, zatopionego w syropie wieczornego światła. Z daleka zobaczyliśmy blask ogniska, które przygasło, gdy skierowaliśmy tam spojrzenia, słysząc plusk wody, stukot wioseł w dulkach. Właściwie nie musiałem wiosłować, nurt sam nas niósł. Mieliśmy przed sobą wiele dni, aby gdzieś dopłynąć.”

Marzena Broda (1965) polska pisarka, poetka i dramaturg

Luka

O trawie

„Kiedy prezesem Watfordu był Elton John, miał w zwyczaju przychodzić często na obiekt tego klubu Vicarage Road. Po jednym z naszych meczów przeciwko nim, Clough poszedł wziąć prysznic kiedy do szatni wszedł Elton. Asystent Clougha, Ronnie Fenton krzyknął: „Elton John przyszedł się przywitać!”. Z kabiny usłyszał tylko: „Powiedz temu staremu pedziowi, że będę za minutę!”. Wszyscy piłkarze zaczęli turlać się ze śmiechu, Elton także. Słysząc to, Brian wyszedł nagi i zaczął ściskać Eltona. Dla nas to była wielka gwiazda, którą podziwialiśmy, ale Clough – nie.”

Brian Clough (1935–2004) brytyjski trener piłkarski

anegdota opowiedziana przez Stuarta Pearce’a, podopiecznego Clougha, w Nottingham Forrest po meczu ligowym przeciwko drużynie Watford.

O gwiazdach , O śmiechu

„A zostało tam może troszkę winka, choćby na samym dnie, hmmm? Dolałem resztę trunku z dzbana, rzeczywiście niewiele już go było i widziałem, jak z ostatnią kroplą przelewaną do kubka twarz Kramera wyciąga się. Doszedł już bowiem do takiego stopnia upodlenia, że nie potrafił radować się tym trunkiem, który jeszcze miał, ale zamartwiał się, co będzie, kiedy zostanie z pustym naczyniem.
– Hej, strażnik! – krzyknąłem. – Dzbanek wina! Tylko biegusiem, człowieku!
Mój towarzysz, słysząc te słowa, rozpromienił się tak, jakby ukazała mu się sama Matka Boska wróżąca długie i szczęśliwe życie.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Ja, inkwizytor. Wieże do nieba

O życiu , O matce

„Bo umiem dziś na Naturę patrzeć nie jak w czasach Młodości, co jest bezmyślną, lecz słysząc spokojną, smutną muzykę ludzkości.”

Samuel Taylor Coleridge (1772–1834) poeta angielski

O naturze

„Dziennikarka: Jak osoby niesłyszące radzą sobie w teatrze, w kinie?
Henryk Skarżyński: Unikają tych miejsc. Chodzą na filmy z napisami. Czasem tylko dlatego, żeby udowodnić rówieśnikom, że nie są gorsi. Natomiast teatr dla nich nie istnieje. To bariera nie do przejścia. Mają ogromne opory.”

Henryk Skarżyński (1954) polski lekarz otolaryngolog, audiolog i foniatra, konsultant krajowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 11 grudnia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rozmowao11.htm

O czasie

„Jak błogo byłoby wyciągnąć się na łóżku, po nocy prawie bezsennej, i zrobić sobie małą sjestę, słysząc jak za mgłą kroki pani Maigret po mieszkaniu!”

Georges Simenon (1903–1989) belgijski pisarz

Źródło: Maigret i sprawa Nahoura, s. 58.

„Niedawno w programie Kawa czy herbata w I Programie TVP zaśpiewałam „Pierwszy znak”, po czym jakaś pani zatelefonowała mówiąc, że się popłakała, że tak ją ta moja wersja wzruszyła. Słysząc podobne komplementy, tym bardziej upewniam się, że warto było wybrać taki repertuar i takie aranżacje oraz zaprosić do współpracy tych właśnie muzyków.”

Małgorzata Krzysica (1965) aktorka polska

Źródło: „Dziennik Polski”, 29 listopada 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wzjs.htm

O kawie , O herbacie , O współpracy

„Gdy bramą do bogactwa i zaszczytów jest wojna, wówczas ludzie słysząc o niej gratulują sobie wzajemnie i czy to przy pracy, czy przy odpoczynku, przy jedzeniu czy też przy piciu, wojenne tylko śpiewają pieśni.”

Shang Yang (-390–-338 p. n. e.)

O wojnie , O ludziach , O jedzeniu , O piciu

„Nie ma socjalizmu bez przyjęcia równości jako zasady życia. Frazes „socjalizm” przykrywa często przeciwne mu działanie. I tak, kiedy w Niemczech nazistowskich zorganizowano przemysłową grupę Kruppa, żaden socjalista nie miał powodu do radości, ponieważ oznaczało to po prostu umocnienie państwa faszystowskiego. Socjaliści nie będą się również cieszyć słysząc dziś, że w Południowej Afryce powstają spółki naftowe, których interesy będą kontrolowane przez państwo. Wiemy, iż oznacza to po prostu, że państwo faszystowskie [RPA] zyska nową siłę, aby lepiej bronić się przed atakiem.”

Julius Nyerere (1922–1999) polityk tanzański

Socjalizm jest przeciw rasizmowi

O sile

„Od wielu już lat liczne wypowiedzi uczonych i fantastów obracają się wokoło pytania: „Czy poza Ziemią istnieje życie rozumne?”. Słysząc je, mam ochotę spytać, skąd bezwzględna pewność, że na samej Ziemi istnieje to rozumne życie.”

Adam Wiśniewski-Snerg (1937–1995) polski pisarz

Źródło: Teoria nadistot

O życiu , Pytanie

„Widzę cię tak, jak nigdy byś się nie zachowała.
W pasku elektrycznego światła pod drzwiami
do łazienki, kiedy nie wchodzę, żeby jeszcze
kilka sekund to czuć. I słysząc odgłos
pociągu, w którym właściwie już siedzę. Ściszony
monitor oświetla mi twarz. Śląsk w powtórce łoi
Legię. Serce robi się ciepłe.”

Jacek Bierut (1964) polski poeta, prozaik i krytyk literacki

Źródło: Oby trwała podróż kończyła się częściej

O zachowaniu , Serce

„Duizm głosi, że każde życie zna dwie śmierci, przednią i tylną, to jest tę sprzed narodzin i tę po agonii. Teologowie dychtońscy za szperklapy brali się ze zdziwienia, słysząc potem ode mnie, że my tak na Ziemi nie myślimy i że są Kościoły interesujące się tylko jednym, mianowicie przednim bytowaniem pośmiertnym. Nie mogli pojąć, czemu ludziom przykro myśleć o tym, że ich kiedyś nie będzie, a nie jest im tak samo przykro rozmyślać o tym, że ich przedtem nigdy nie było.”

Stanisław Lem książka Dzienniki gwiazdowe

Utwory, Dzienniki gwiazdowe
Źródło: Podróż dwudziesta pierwsza

O życiu , O śmierci , O myślach , O narodzinach

„Relegowano mnie w 1954 r. za „demoralizujący wpływ na młodzież”. Chociażby opowiadaniem o tym, jak naprawdę jest w kołchozach… Gdy miałem 5 lat, postanowiłem, że odpłacę bolszewikom za zesłanie. Jednak większość zesłańców zareagowała całkiem inaczej, nawet po powrocie do Polski bali się przyznać do zsyłki i bledli ze strachu, słysząc polityczny „kawał.””

Andrzej Gwiazda (1935) polski działacz związkowy

A co dopiero angażować się w działalność opozycyjną
o relegowaniu z uczelni.
Źródło: Nie poddaliśmy się poprawności politycznej, naszdziennik.pl, 28 czerwca 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20080628&typ=my&id=my11.txt

O młodzieży , O strachu

„Egzorcysta odwrócił się, słysząc charakterystyczny brzęk trzydziestu butelek jednocześnie przekształcanych w tulipany. Trzydziestu tubylców patrzyło na niego ponuro, trzymając w dłoniach wyszczerbione flaszki.
(…)
– To ma być tulipan? – Jakub spojrzał na narzędzie mordu w dłoni tamtego.
A potem parsknął homeryckim śmiechem. Sięgnął na ladę po pustą flaszkę i jednym zręcznym ruchem przerobił ją na broń.
– O kurde – sapnął menel.
Wyrób Jakuba już na pierwszy rzut oka był o kilka klas doskonalszy. Światło żarówki połyskiwało na szklanych drzazgach. Wszystkie były idealnie kształtne i, co najważniejsze, znakomicie wyprofilowane.
– To co, sprawdzimy, kto z nas lepszy? – zapytał egzorcysta zaczepnie. – Urządzimy zawody?
Przeciwnik skinął głową. Siegnął po flaszkę z tanim winem i zębami odgryzł szyjkę razem z korkiem. Spojrzał wyzywająco. Jakub nie wyśmiał go tylko z grzeczności. Sięgnął po dwie. Kucnął i z wysokości trzydziestu centymetrów upuścił je na podłogę.
Pyk, pyk – odpadły denka. Złapał butelki za szyjki i zręcznie odwrócił w powietrzu. Trzymał w dłoniach dwa jakby wielkie kielichy pełne aromatycznej pryty, a nie rozlał przy tym ani kropli.
Szczęki opadły z trzaskiem. Tłum zafalował w podziwie.
– Mistrzu – wykrztusił wódz.”

Andrzej Pilipiuk książka Zagadka Kuby Rozpruwacza

Wybacz naszą nieuprzejmość. Nie wiedzieliśmy, kto zawitał w nasze progi.
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Zagadka Kuby Rozpruwacza
Źródło: Łowy na Młotkowca

O śmiechu , O świetle

„(…) matka, jaką chciała mieć; która słysząc, że jej córka jest poważnie chora, rzuci wszystko i przeleci ponad dziesięć tysięcy kilometrów, by w poniedziałkowy poranek zabrać ją do szpitala na początek chemoterapii. Początek nowego życia. Matka, która przyjdzie, posprząta, ugotuje rosół z kury, wypierze ręczniki; matka, która będzie umiała porozmawiać z lekarzami, przeczyta wyniki wszystkich badań, przygotuje dla Lily kąpiel, choć Lily nienawidzi kąpieli, i będzie czekać cierpliwie do dnia, aż jej córka będzie już na tyle silna, by wziąć prysznic.”

Paullina Simons (1963) pisarka

Dziewczyna na Times Square

O matce , O czekaniu , O córce

„Cieszę się, że moi pacjenci zobaczą mnie w teatrze bez straszącego białego fartucha. Wspólnie będziemy oglądać spektakl, śmiać się i wzruszać. Osoby niesłyszące mają szansę uwierzyć, że są tacy jak inni. To dla nich ważne od strony psychologicznej. To forma terapii. Dla osób słyszących, które często zapominają o tym, że ktoś może żyć w świecie ciszy, takie spotkanie w teatrze też będzie – mam nadzieję – ważnym doświadczeniem. Uwrażliwi ich na problem.”

Henryk Skarżyński (1954) polski lekarz otolaryngolog, audiolog i foniatra, konsultant krajowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 11 grudnia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rozmowao11.htm

O problemach , O zapominaniu

„Czy można pisać
o miłości
słysząc krzyki
zamordowanych i pohańbionych
czy można pisać
o śmierci
patrząc na twarzyczki
dzieci”

Tadeusz Różewicz (1921–2014) polski poeta, dramaturg, prozaik

Źródło: Świadek

O śmierci , O dzieciach

„Dla większości Wrocław jest marzeniem, jak Moskwa dla bohaterów Czechowa. Często ludzie wstydzą się, że są stąd. Spotkałem się z młodzieżą z czterech liceów. Maturzyści śmiali się, słysząc, że Wałbrzych mi się podoba.”

Sebastian Majewski (1971)

Źródło: „Polska Gazeta Wrocławska”, 23 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tbswy.htm

O ludziach , O młodzieży

„Młodzi ludzie słysząc od dorosłych, że przecież ten pomnik i tak będzie zburzony, traktują go już w sposób, jakby go nie było. To znamienne, że ci nastolatkowie niszczyli monument, a nikt z przechodzących dorosłych nie zwrócił im uwagi. Widać żyjemy w epoce kamienia rzucanego. [o skokach hulajnogami na pomnik 96 ofiar tragedii smoleńskiej w Warszawie i braku reakcji na to zachowanie. ]”

Jerzy Kalina (1944) polski rzeźbiarz, performer, scenograf

Źródło: Autor pomnika smoleńskiego odpowiada Mieszkowskiemu: To kuriozalna i chamska kampania https://www.tvp.info/41932743/autor-pomnika-smolenskiego-odpowiada-myszkowskiemu-to-kuriozalna-i-chamska-kampania, tvp.info, 27 marca 2019.

O ludziach , O zachowaniu

„Chociaż to duże miasto, Żydzi Białegostoku posługiwali się wyłącznie językiem jidysz. Obca im była snobistyczna asymilacja i każda inna. Dla tutejszych Żydów nie istniała kwestia języka. To jidysz był językiem żydowskich tkaczy i żydowskiej inteligencji. Językiem ulicy i salonu, kawiarni i szkoły. Białostocki Żyd nie mógł się nadziwić, słysząc, że w innych dużych miastach w Polsce w pewnych żydowskich kręgach rozmawia się po polsku, a żydowski jest rzeczą wstydliwą. W Białymstoku nawet słońce świeciło po żydowsku…”

Mordechaj Canin (1906–2009) żydowski pisarz i publicysta

Przez ruiny i zgliszcza
Źródło: rozdz. Białystok, s. 250.

O inteligencji , O języku słowackim , O słońcu

„Wisiu, siedzę w celi śmierci. Śmierci nie boję się zupełnie. Żal mi tylko Was, sieroty moje najdroższe (…). Wiem, że myślą, sercem i modlitwą jesteś stale przy mnie. ODCZUWAM TO. Widzę wówczas Twoją zbolałą buzię na procesie. Ty znasz mnie najlepiej, dlatego musiałaś boleć, słysząc te kłamliwe, prowokacyjne i krzywdzące mnie zarzuty. Bądź, Wisiu, dzielna. Przejdź nad cierpieniem z godnością i spokojem i wiarą w sprawiedliwość Bożą. Tylko nam ona została. Cel Twój i zadanie to Andrzejek i wierzę, że go wychowasz na człowieka, na Polaka i na katolika, że przekażesz mu swoje wartości duchowe i silnie zwiążesz ze mną i ideą, dla której żyłem.”

Łukasz Ciepliński (1913–1951) wojskowy polski, oficer AK

gryps do żony, wysłany z więzienia UB.
Źródło: Tadeusz Płużański: Dlaczego czcimy Niezłomnych 1 marca? Zamordowani, niezidentyfikowani https://www.tysol.pl/a29854--Tylko-u-nas-Tadeusz-Pluzanski-Dlaczego-czcimy-Niezlomnych-1-marca-Zamordowani-niezidentyfikowani, tysol.pl, 1 marca 2019.

O myślach , O myśleniu , O śmierci , O cierpieniu

„Młodzi ludzie słysząc od dorosłych, że przecież ten pomnik i tak będzie zburzony, traktują go już w sposób, jakby go nie było. To znamienne, że ci nastolatkowie niszczyli monument, a nikt z przechodzących dorosłych nie zwrócił im uwagi. Widać żyjemy w epoce kamienia rzucanego.”

Jerzy Kalina (1944) polski rzeźbiarz, performer, scenograf

o skokach hulajnogami na pomnik 96 ofiar tragedii smoleńskiej w Warszawie i braku reakcji na to zachowanie.
Źródło: Autor pomnika smoleńskiego odpowiada Mieszkowskiemu: To kuriozalna i chamska kampania https://www.tvp.info/41932743/autor-pomnika-smolenskiego-odpowiada-myszkowskiemu-to-kuriozalna-i-chamska-kampania, tvp.info, 27 marca 2019.

O ludziach

„Nie umiem określić w jakim nastroju żyliśmy my, więźniowie skazańcy i cośmy odczuwali słysząc te straszliwe skargi duszonych co dzień ludzi i wołania dzieci. Trzy razy dnia widzieliśmy tysiące ludzi, bliskich utraty zmysłów. I my byliśmy bliscy obłędu. Posuwaliśmy dzień za dniem, sami nie wiedząc jak. Nie mieliśmy ani chwili złudzenia. Umieraliśmy co dzień po trochu, wraz z całymi transportami ludzi, którzy przez krótką chwilę przeżywali jeszcze mękę złudzenia. Apatyczni i zrezygnowani, nie czuliśmy nawet głodu ani zimna. Każdy czekał na swoją kolej, wiedział, że musi zginąć i musi nieludzko się męczyć. Tylko kiedy słyszałem jak dzieci wołały: Mamusiu! ja przecież byłem grzeczny! Ciemno! Ciemno!”

Rudolf Reder (1881–1968) polski przedsiębiorca

szarpało się w nas serce na strzępy. A później znowu przestawaliśmy czuć.
Bełżec
Źródło: s. 66.

O głodzie , O dzieciach , O ludziach , O czekaniu

„Kocham Polskę tak jak ktoś, kto ją utracił i długo tęsknił. Kocham Polskę tak jak kocha się dziecko czy rodziców. Po prostu kocham. Powiedzieć, że kocham, bo znam, bo to jest moje, swojskie i znane, to za mało. Dotąd myślałam, że kocham Gdańsk, morze, park w Szczecinie, ale ostatnio jechałam przez Gniezno i czułam takie wzruszenie, że trudno mi to opisać. Jak ktoś mówi, że kocha Polskę to natychmiast podejrzewany jest o jakieś nacjonalistyczne skrzywienia, a ja jestem zdeklarowaną liberałką. W Polsce trzeba wciąż uważać co się mówi. (…) Kiedy mówię, że lubię jakiś stary kościółek zaraz słyszę, że chyba zdewociałam. Kiedy oburzam się słysząc, że Polska jest w ruinie, mówi mi się, że nie tylko w ruinie, ale nie odzyskała wolności, że jest pod zaborami. Jakimi zaborami? Zwyczajne proste zdania bez podtekstu zaraz się upolitycznia, nawet u cioci na imieninach. Bo Polska to dwa obozy, które poza wspólnym językiem nie mają nic wspólnego, dzieli je historia, religia, media, permanentna wojna domowa o wszystko i o nic.”

Magdalena Parys (1971) polska poetka, pisarka i tłumaczka mieszkająca w Berlinie

Źródło: rozmowa Beaty Kęczkowskiej Magdalena Parys: Aż się we mnie trzęsie. „Wysokie Obcasy extra”, październik 2015

O morzu , O myślach , O myśleniu , O języku słowackim