Cytaty na temat lokal (48 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Myślę, że bez szczególnego klimatu Lwowa, nieporównywalnego ani z Krakowem, ani z Warszawą, bez życzliwości i poczucia humoru ludzi tam mieszkających, lwowska szkoła matematyczna nie zajaśniałaby takim blaskiem, jak to się stało. Ówczesny Lwów był miastem niezwykłym: świadczą o tym poświęcone mu książki, wspomnienia i piosenki. Bez tego tła pracujący tam matematycy prawdopodobnie i tak przeszliby do historii nauki, ale nie ma już pewności, że przeszliby też do legendy.”

Mariusz Urbanek (1960)

Źródło: Tomasz Leszkowicz, Mariusz Urbanek: Polacy niewiele wiedzą o genialnych matematykach ze Lwowa http://histmag.org/Mariusz-Urbanek-Polacy-niewiele-wiedza-o-genialnych-matematykach-ze-Lwowa-10477, histmag.org, 30 grudnia 2014

O ludziach , O książkach , O szkole , O historii

„Lepiej mieć lwa na czele owiec, niż owcę na czele lwów.”

Daniel Defoe (1660–1731) pisarz angielski

„Jednak życie w bloku ma swoje dobre strony. Najlepszą jest to, że gdy zajmuje się lokal na X piętrze (lub na wszelkiej najwyższej kondygnacji), siadając na toalecie zawsze wali się na wszystkich pod spodem. To działa naprawdę oczyszczająco.”

Tomasz Beksiński (1958–1999) polski dziennikarz muzyczny, prezenter radiowy, tłumacz

Opowieści z Krypty
Źródło: felieton Młotek człowiekowi sąsiadem, „Tylko Rock” nr 7 (95), lipiec 1999.

O życiu

„Lwów ma cały szereg luźnych oddziałów piechoty i artylerii, dość trudnych do skoordynowania i jedną dywizję 35 rez. płk dypl. Szafrana, kiedyś dowódcy 41 p. suwalskiego, gdy ja dowodziłem 81 p. strzelców grodzieńskich. Dywizja ta częściowo jest w transportach. Ocena przeciwnika jest następująca: na osi od Gródka Jagiellońskiego, tj. od zachodu napiera jedna wielka jednostka pancerna, zdaje się 2 dyw. panc., przy próbie obustronnego okrążenia Lwowa od południowego i od północnego zachodu przez 4 dyw. lekką, z którą 10 b. k. jest w kontakcie. Lwów powinien sobie dać radę tym, co w tej chwili zbiera w obszarze miasta. 10 brygadzie przypada zadanie osłony Lwowa od północy i północnego zachodu. Jak się potem przekonaliśmy, ocena byłą zbyt pesymistyczna, z przesadą szczególnie co do pancernych oddziałów przeciwnika.”

Stanisław Maczek (1892–1994) generał polski

o obronie Lwowa w 1939.
Źródło: Stanisław Maczek, Od podwody do czołga. Wspomnienia wojenne 1918-1945, wydawnictwo Ossolineum, Wrocław - Warszawa - Kraków 1990. s. 74.

„Polska jest wielka. Toczyła wielkie i krwawe walki o swoją niepodległość, potrzebowała dużo bohaterów i wszyscy w niej mogą się pomieścić. Znaczenie Korfantego w niczym nie osłabia znaczenia np. marszałka Piłsudskiego, w niczym nie odbiera sławy bohaterom walczącym o Lwów, nie uszczupla waleczności Wielkopolski lub obrońców Warszawy, nie odbiera wdzięczności Polski za zdobycie polskiego Wilna. Dlaczego więc niemiłosierne szkalowanie, deprawowanie ludu polskiego na Śląsku walką bratobójczą?”

Stanisław Krzyżowski (1893–1933) polski oficer, polityk i dyrektor banku

zwalczanie przez sanatorów zwolenników Wojciecha Korfantego było uważane na Śląsku za nieuzasadnione i niesprawiedliwe.
Źródło: W obronie godności człowieka, op. cit., s. 2.

O walce , O ludziach

„Żeby zrobić zbliżenia lwów skonstruowałem zdalnie sterowaną kamerę, która była wkładana między te „krwiożercze” bestie. Zakopywaliśmy ją na arenie, bądź wieszaliśmy ją na specjalnym wysięgniku. Dzięki zastosowaniu takiej techniki w niektórych ujęciach mamy na ekranie wielkie łapska lwów i ich przerażające pyski, które jakby zaglądają w oczy rzuconym na pożarcie chrześcijanom. Ja mam zresztą szereg wynalazków, które ułatwiają robienie zdjęć. Są one bardzo proste, a zarazem pomagają uniknąć specjalnych technik komputerowych, które są oczywiście wspaniałym wynalazkiem i stanowią obecnie część języka filmowego, ale nadużywane stają się nie do zniesienia. Ja na przykład za nimi nie przepadam. Uważam, że film należy cofnąć do sposobu myślenia twórców z lat międzywojennych. To był sposób patrzenia i opowiadania historii przy pomocy kamery, obrazem. Bazowało to na pewnym autentyzmie i wolne było od efektów komputerowych, które z jednej strony są efektowne plastycznie, a z drugiej totalnie absurdalne i abstrakcyjne.”

Andrzej J. Jaroszewicz (1938) polski operator filmowy

o realizacji filmu Quo vadis.
Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Specjalnie dla Stopklatki - Krzysztof Szmagier i Andrzej J. Jaroszewicz, twórcy filmu „Quo Vadis”, stopklatka.pl, 29 października 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1166

O historii , O myślach , O pomocy , O myśleniu

„Barometr to jest taki dokładny drogowskaz gastronomiczny: „bar o metr”. (…) Może być też taki lokal gastronomiczny z toaletą, np. barszczyk. I jeżeli do takiego baru wchodzi góral, to już od progu woła: „Cysta!”, to znaczy zamawia taką wódkę (…). I po paru kieliszkach u tego górala rodzi się takie pytanie na kaca: „Cy klop, cy klina?” (…) Ale efekt jest zupełnie inny… Patrzy na ten efekt i mówi: „Cy to fizjologia, cy to plazma?””

Leszek Niedzielski (1942)

(…) A to są klopsiki, czyli dwa w jednym.
Właściwe znaczenie słów

Pytanie

„Dzień piękny, pogodny. Cały ranek odbierał Lwów echa silnej artyleryjskiej walki na północ[nym] przedpolu miasta. Żółkiew zajęta. Sowieci 12 km w Kulikowie, a 60 km na zachód od L[wowa] pod Krakowcem. Wyjazd ze Lwowa możliwy tylko na Stryj.”

Karol Badecki (1886–1953) polski historyk literatury, bibliotekoznawca, badacz dziejów Lwowa

Źródło: „Dziennik”, 20 lipca 1944 http://www.lwow.home.pl/rocznik/lipiec44.html

O walce

„Mój ojciec Leon przed wojną był restauratorem, gdy wrócił po wojnie z robót w Niemczech, chciał kontynuować tę działalność. Pozwolono mu potem nawet na wydzierżawienie restauracji. Ale jego prywatna inicjatywa była tolerowana tylko przez pół roku. Lokal upaństwowiono, a rodzina musiała szukać innych źródeł dochodu. I tak trafiliśmy do Leszna, gdzie mieszkał brat mojej mamy Heleny, Władysław Pietek. To też zresztą była bardzo ciekawa postać. W czasie wojny musiał się ukrywać przed Niemcami, którzy zabrali jego majątek. Wyznaczono nawet 40 tys. marek nagrody za wskazanie miejsca jego pobytu. Po wojnie próbował wrócić do dawnych zajęć, produkował pędzle, szczotki. Był człowiekiem zaradnym, przedsiębiorczym, ale jak się okazuje, nie na tamte czasy. Komuniści postanowili zlikwidować prywatną inicjatywę i ofiarą tej akcji padł także wuj.”

Elżbieta Barys (1947) polski polityk

Źródło: Przekonuję ludzi do słusznych pomysłów, naszdziennik.pl, 29 września 2007 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20070929&id=my12.txt

O wojnie , O ludziach , O rodzinie , O czasie

„Wpływ wychowawczy idei harcerskiej na młodzież był bardzo dodatni. Młodzież ta pochodząca przeważnie z nizin lwowskich, często wypaczona przez nędzę, trudną walkę o byt i fatalne warunki otoczenia, posiadała jednak przedziwną świeżość uczuć i gorące serca, i b. szybko zgenerowała się duchowo pod dobroczynnym wpływem wychowawczym dekalogu prawa harcerskiego. Chłopcy szybko przywiązywali się do Drużyny i tworzyli jakby osobną gminę ideową, której ośrodkiem był lokal Drużyny, starannie i z pietyzmem ozdobiony.”

Michał Affanasowicz (1887–1949) polski instruktor harcerski, harcmistrz i inżynier

O młodzieży , O emocjach , O walce , Serce

„Prezentujecie podobne moskiewskiemu postkolonialne i postimperialne myślenie, co pokazał otwarcie wasz Sejm 22 lipca. Sądzi pan, że nie wiem, co Polacy kryją w głębi serca? Sentymenty o Polsce od morza do morza! Ot co! Wilno nasze, Lwów nasz. (…) Przez lata nie mogliście o tym głośno mówić, czekaliście na moment słabości Ukrainy. Teraz, kiedy my toczymy wojnę z Moskwą, wy jak zwykle wbijacie nam nóż w plecy. Towarzysze mojego ojca z UPA często opowiadali mi, że gdy oni walczyli z Sowietami albo Niemcami, to AK tylko czekała na okazję, żeby zadać im cios od tyłu.”

Jurij Szuchewycz (1933) ukraiński działacz polityczny

Źródło: Igor T. Miecik, Jurij Szuchewycz: Wołyń ludobójstwem? Ile wam Kreml zapłacił? http://wyborcza.pl/magazyn/1,124059,20605197,jurij-szuchewycz-wolyn-ludobojstwem-ile-wam-kreml-zaplacil.html, wyborcza.pl, 27 sierpnia 2016.

O myślach , O czekaniu , O myśleniu , Serce

„Naród polski odczuwał potrzebę udziału w walce toczonej na jego ziemiach. Poczuwał się też do praw gospodarza na swoich ziemiach. Aby być gospodarzem na danym terenie, trzeba mieć w swym posiadaniu węzły komunikacyjne, a więc miasta. Stąd udział Armii Krajowej w walce o Wilno, o Lwów i o miasta Okręgu Lubelskiego. Gdy wchodziła Armia Czerwona, władze sowieckie odmawiały brutalnie wszelkich praw Armii Krajowej i Polskiemu Państwu Podziemnemu.”

Tadeusz Pełczyński (1892–1985) Oficer dyplomowany Wojska Polskiego

Źródło: Tadeusz Pełczyński, przedmowa [w:] Armia Krajowa w dokumentach 1939–1945, op. cit., s. XXXIII (33).

O walce

„Jesteśmy tu, by w imieniu Polski żądać, by Lwów należał do Rosji.”

Bolesław Bierut (1892–1956) polski polityk komunistyczny

na spotkaniu ze Stalinem, 12 października 1944.

„Tymczasem w społeczeństwie II Rzeczypospolitej dominowała warstwa chłopska, i to w liczbach bezwzględnych (…) ludność rolnicza i wiejska stanowiły blisko 70 proc. społeczeństwa. Tylko kilka miast miało wielkomiejski charakter – Kraków, Lwów, Warszawa, Poznań. Duża część ludności klasyfikowanej jako miejska mieszkała w miasteczkach liczących ok. 5 tys. mieszkańców. Nie były to centra kulturowe i w zasadzie od wsi się nie różniły. II Rzeczypospolita była żywiołem wiejskim.”

Jacek Wasilewski polski socjolog

Źródło: rozmowa Doroty Wodeckiej, Nie wstydź się swojego chłopa, „Gazeta Wyborcza”, 30 czerwca-1 lipca 2012.

O charakterze

„Po aresztowaniu mnie we Lwowie 22 stycznia 1941 na twierdzenie, że nazywam się Rokosza podano mi, że jestem płk Okulicki, pseudonimy Mysz, Biedronka, Osa, że w Warszawie występowałem jako Jan i Miller, jak, kiedy i z jakim zadaniem zostałem wysłany z Warszawy do Lwowa. Nakłaniano mnie, a później zmuszano terrorem do zeznań o ZWZ twierdząc, że wszystko wiedzą; dla przekonania mnie podano mi: a) co to jest ZWZ, b) kto to jest Rakoń, zupełnie dobry rysopis Rakonia, że chodzi dobrze ubrany, c) czytano dosłownie wytyczne pracy ZWZ z połowy 1940 r., d) kto to jest dr Mirowyj, e) że zastępcą Rakonia jest płk Janusz Albrecht; ze sztabu Rakonia wiedziano, jaką rolę pełni Bronka (mjr Janina Karasiówna), wiedziano o Sanojcy (mjr. Antonim Sanojcy), Jerzym (prawdopodobnie kpt. Jerzym Michalewskim), mjr. Thunie (mjr Stanisławie Thunie), mjr. dypl. Berka (mjr Wacław Berka, szef wywiadu), Irenie, Dorocie (Kordecki „Marcyniuk”); rysopis na ogół prawdziwy, f) że Kordecki został zlikwidowany, g) sprawa mjr. Rżańskiego, h) powód mej ucieczki z Łodzi, i) dokładne dane o mej pracy we Lwowie, j) że dowódcą okręgu jest płk Pełczyński, a najbliżej mnie stał mjr Juszczakiewicz, k) lokal konspiracyjny na Rakowieckiej 43, Chmielna 64, Skorupki 6, Wawelska 64 i jeszcze kilka, których nigdy nie znałem i nie pamiętam, l) że w Krakowie była wsypa ze składem broni, ł) że w Warszawie nasz wywiad posługuje się mundurami niemieckimi, m) że na terenie ZWZ siedzą komuniści, którzy zakupują broń od żołnierzy niemieckich.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

fragment meldunku gen. Okulickiego do Londynu o aresztowaniu go przez NKWD, listopad 1941.
Źródło: Andrzej Przemyski, Ostatni komendant generał Leopold Okulicki, op. cit., s. 45.

O czytaniu

„Ani drgnąłem i powiedziawszy parę cierpkich rzeczy i dawszy w mordę komu trzeba, opuściłem lokal.”

Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885–1939) polski pisarz, filozof, dramaturg i malarz

5 sierpnia 1926 w Zakopanem.
Listy do żony (1923–1927)

„Nie może być zdrowy organizm, któremu amputuje się dwie z czterech kończyn. Polsce amputowano dwa historyczne centra: Wilno i Lwów. Żadna stocznia Szczecina, żadne fabryki Wrocławia do dzisiaj nie są w stanie tego zrekompensować.”

Paweł Wieczorkiewicz (1948–2009) historyk polski

Źródło: „Do Rzeczy – Bohaterowie i antybohaterowie” nr specjalny 1/2013 (maj 2013), Warszawa

„Lwów był miastem Polaków, Żydów, Ukraińców, miastem ostrych antagonizmów. Ja wyrosłem w kulcie Orląt, wyśpiewywałem bronią Lwowa polskie dzieci, znosząc rany, śmierć i ból, ale fascynowała mnie inność, obcość. Kiedy przechodziłem koło szkoły ukraińskiej, coś mnie do niej ciągnęło.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: Wiara i wina

O śmierci , O bólu , O dzieciach , O wierze

„Rozmawiałem z człowiekiem, który posiada dokumenty z lokalu wyborczego, gdzie był obserwatorem. Dokument mówi, że Jedna Rosja otrzymała 250 głosów a Komunistyczna Partia Federacji Rosyjskiej 285 głosów. Oficjalny dokument z pieczątką i podpisami z komisji terytorialnej podaje, że w tym właśnie lokalu wyborczym KPRF zebrała 295 głosów, co oznacza dodatkowe 10 głosów, a Jedna Rosja otrzymała dodatkowe 400 głosów. Spośród tych dodatkowych 400 głosów 200 zostało przesuniętych z puli innych partii, ale pozostałe 200 pojawiło się zupełnie znikąd. Znane są również przypadki, gdzie komisja opuściła lokal wyborczy nawet bez liczenia głosów! Po prostu wsypali wszystkie karty do głosowania do wielkich worków i opuścili lokal.”

Boris Kagarlicki (1958)

Źródło: rozmowa Magdaleny i Łukasza Kuźmy, Rosja się rusza, krytykapolityczna.pl, 11 grudnia 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Serwisrosyjski/KagarlickiRosjasierusza/menuid-1.html

„Nie mam wątpliwości, że Lwów i Kraków mogą i na pewno powinny stać się poważnymi ośrodkami kulturowymi i turystycznymi europejskiej Galicji. W obrębie wspólnego kulturowo-historycznego regionu działania tych miast – co postuluje Riabczuk – mogą nabrać nowej dynamiki i przenieść się w etnicznokulturowy i geopolityczny wymiar. Dzięki geograficznej i kulturowej bliskości Polski i Ukrainy, Lwów może bowiem stać się pewnego rodzaju „lokomotywą”, ciągnącą resztę Ukrainy w kierunku Zachodu i Unii Europejskiej.”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Piórem o książkach. Zbiór recenzji z miesięcznika „Dziś” M.F. Rakowskiego

„Wiecie, dlaczego źle się poczuł szef UEFA feldmarszałek Pampelini. Okazało się, że Lwów chyba nie zrobi turnieju. Co przyjeżdżał ktoś od Pampeliniego…:
– Jenevue renevenue du stadion?
– Cu gada? Cu gada?
– Mówi, że stadion chce zobaczyć.
– Jaki stadion, panie, chodźmy do restauracji.
– Vevenue susutie du stadion?
– Panie. Stadion to my mamy we komputerze.”

Marcin Daniec (1957) satyryk polski

Monolog na XVI Festiwalu Kabaretu w Koszalinie (2010)

„W okresie kiedy wydaliśmy nasz ostatni album, Lars Ulrich z Metalliki przekazał mi poprzez wypowiedź dla prasy pewną rzecz. Powiedział, że jestem utalentowany, ale powinienem częściej podejmować ryzyko, co przyjąłem jako dobrą radę. W miarę jak ta płyta przybierała swój ostateczny kształt, stawało się coraz bardziej jasne, że odpowiednim dla niej tytułem będzie Risk [Ryzyko]. W końcu ten zespół nazywa się Megadeth – my nie boimy się ryzykować.”

Dave Mustaine (1961) gitarzysta amerykański (Metallica, Megadeth)

w 1999.

„Twój kraj zadziwi wszystkie ludy świata. Wydarzy się coś, co nigdy jeszcze się w dziejach nie wydarzyło. I powiem ci, jaką Polskę widzę, moje dziecko. Na wszystkie świętości ci przysięgam (…) że niedługo już nadejdą czasy, kiedy i Warszawa, i Wilno, i Moskwa w jednym będą kraju, i Gdańsk, i Poznań, i Berlin w jednym będą kraju, i Kraków, i Lwów, i Wiedeń w jednym będą kraju.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

obietnica, którą otrzymał pan Żytowiecki pytając o to, czy przyszłość Rzeczypospolitej będzie wielka.
Charakternik

O dzieciach , O ludziach , O przyszłości

„Czy nie jest bluffem uparte powtarzanie bez dowodów o „historycznym prawie” Ukraińców do Ziemi Chełmskiej, Podlasia i osiedli łemkowskich. Ten bluff służy odwróceniu uwagi od innej prawdy, mianowicie tej, że Ukraińcy nie mają żadnych historycznych praw do Ziemi Czerwieńskiej, której ośrodkiem stołecznym jest Lwów. Wreszcie bluffem i frazesem jest gołosłowne powtarzanie, że Polacy żyli w „morzu ludności ukraińskiej”, gdy tymczasem, jak się przekonamy, to „ukraińskie morze” jest zwykłym zmyśleniem – bo to właśnie Polacy razem z Żydami stanowili wschodniomałopolskie „morze”, na którym Ukraińcy byli „wyspą.””

Edward Prus (1931–2007) historyk polski

Bluff XX wieku, Londyn 1992

O morzu

„Teraz proponuję, żebyśmy zmienili lokal. Pojedziemy do „Kongresowej”. Tam jest strip-tease.”

Jerzy Edigey (1912–1983)

Morderca szuka drogi

„Przecież uczyłem, że nigdy nie należy ufać kapusiom. Pewien geniusz trochę dziś zarobił. Widzisz, jak się robi interesy? Aniołom wynajął lokal, tobie sprzedał ich głowy, a mnie twoją. To się nazywa zmysł do handlu, co?”

Maja Lidia Kossakowska (1972) polska pisarka

Obrońcy Królestwa
Źródło: opowiadanie Światło w tunelu

O aniołach , O świetle

„Polska zdecydowała się walczyć i jej życzenie zostało spełnione. Walkę wybrała niefrasobliwie, gdyż niektórzy mężowie stanu zapewniali ją, że dysponują szczegółową wiedzą o braku wartości Niemiec i ich sił zbrojnych, o niższości naszego uzbrojenia, o słabym morale naszych wojsk, o defetyzmie panującym w Rzeszy, o rozdźwięku między narodem niemieckim, a jego przywódcami. (…)
W chwili gdy do was przemawiam, nasze wojska tworzą potężną linię od Brześcia Litewskiego po Lwów; od wczorajszego popołudnia niekończące się kolumny żołnierzy z rozbitej polskiej armii wymaszerowują z tego sektora jako jeńcy. (…) To, co pozostało z armii polskiej na zachód od tej linii, skapituluje w ciągu kilku dni; złożą broń albo zostaną zmiażdżeni.”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

fragment triumfalnego przemówienia wygłoszonego 19 września 1939 w Gdańsku.
Źródło: Danzig. Speech of September 19, 1939, Hitler.org http://www.hitler.org/speeches/09-13-39.html

O walce

„Salon: safari lwów salonowych.”

Antoni Regulski

„Sejm krajowy.
(26-te wieczorne posiedzenie).
Lwów 20 stycznia.
(…)
Dalej uchwalił Sejm rubrykę VIII: „Utrzymanie pomników historycznych,” w kwocie 15,154 złr., a mianowicie: (…) Stały datek roczny do renty dożywotniej dla Schmida-Ciążyńskiego wskutek zakupna jego zbioru gem i kamei na rzecz Muzeum Narodowego w Sukiennicach w Krakowie 1,000 złr.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 19, 24 stycznia 1888, s. 1, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Kresy przez wieki tworzyły kulturę polską – Wilno, Lwów, Tarnopol to były najważniejsze ośrodki polskości i dlatego nam je odebrano, fizycznie i duchowo. Najwyższa pora, aby przywrócić duchowe znaczenie Kresów dla polskości, bo bez Kresów, jak to zresztą widać, trudno nam być Polakami. Musimy wobec tego sięgać po kresowe bogactwa z większym zapałem i na większą skalę, my, to znaczy telewizja, radio, prasa, a także profesorowie i uczniowie.”

Piotr Jaroszyński (1955)

Źródło: Podróż do serca kultury, naszdziennik.pl, 19 stycznia 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php/dodatek/obrona_zycia/print.php?dat=20080119&id=my11.txt&typ=ii

O wieku , O bogactwie , Pora roku

„Lwów się nie boją mężne konie,
kiedy w pustyni dudni wóz.
Dech zapierają te agonie,
jedna po drugiej, tyle lwów.”

Jacek Łukasiewicz (1934)

Źródło: Polowanie na lwy

O koniach

„Lepszy obóz jeleni pod wodzą lwa niż obóz lwów pod wodzą jelenia.”

Filip II Habsburg (1527–1598) król Hiszpanii

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

O myślach , O myśleniu

„Nikt mi nie mówi, co mam robić, jak mam głosować. Nie muszę już z diety oddawać tysiąca na Samoobronę, a drugiego na nasz lokal partyjny w Łodzi. Dobrze, że ta historia zdarzyła się teraz, przed wyborami samorządowymi. Oczekiwania finansowe mieli wobec mnie ogromne. A tak, parę stówek w kieszeni zostało. Ale Lepperowi nie daruję. Jeszcze pewne rzeczy wyjdą na jaw.”

Piotr Misztal (1965) polski przedsiębiorca i polityk

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 3 kwietnia 2006

O historii

„Ja chcę mieć lokal jak cała Europa.”

Abradab (1978) polski raper i producent muzyczny

Źródło: Mamy królów na banknotach

„Co bym jeszcze mógł powiedzieć o tym moim Sanoku? To jest takie jakieś pioruńskie miasto – jak gdzieś złapiesz kogoś z Sanoka, to on nie wita cię na „cześć”, tylko rzuca się od razu na szyję i wtedy zaczyna się szaleństwo jedyne w swoim rodzaju. Jeszcze Lwów jest taki… A ze Lwowem też jest swoista historia, bo ten lwowski Tońko, który tak gadał na tej lwowskiej Piątej fali, to on, piorun, przecież też z Sanoka był! Nawet jak studiowałem w Oxfordzie i wkuwałem ten angielski język, to mi mówili: W twoim języku to jakieś takie brzmienie jest – albo lwowskie albo sanockie… Sanoczanie wszędzie identyfikują się bardzo szybko, z jakąś dziwaczną łącznością, z czymś, co nie da się określić słowami.”

Zdzisław Peszkowski (1918–2007) polski duchowny katolicki, kapelan rodzin katyńskich

Źródło: Joanna Kozimor, Na skrzydłach młodości, „Tygodnik Sanocki” nr 27 (713), 8 lipca 2005, s. 1.

O historii , O szaleństwie

„Jeszcze nas nie rzucają lwom, choć o to właśnie zabiega Nergal w jednej ze swoich piosenek: chrześcijanie dla lwów! Trzeba umieć bronić swojego chrześcijaństwa. Brońcie krzyża! Pamiętacie, kto to powiedział? To ten, którego dzisiaj wspominamy. Brońcie krzyża! Jeżeli mamy bronić, to widocznie Ojciec Święty Jan Paweł II doskonale widział, że ten krzyż jest zagrożony. Nie umieliśmy wyjść godnie w sprawie obrony krzyża, nie umieliśmy wtedy jako Naród, także jako chrześcijanie, jako Kościół, właściwie się zachować. Byle jakie to chrześcijaństwo, kiedy nie przejmuję się tym, że Biblię nazywa się… i tu się zatrzymam, bo nie wypada mi użyć określeń, którymi posłużył się nasz „wielki” artysta, czyli Nergal.”

Wiesław Mering (1945)

Źródło: Niesiołowski odesłany do muszek, naszdziennik.pl, 29 czerwca 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110629&typ=po&id=po07.txt

O zachowaniu

„Wywalczyliśmy, wypracowaliśmy tam margines swobody, a zarazem wydawało się nam, że ta przestrzeń wciąż do nas mówi pełnym głosem. Kiedy wreszcie znaleźliśmy oś opartą na ogniu, sala otworzyła się akustycznie. Mijał czas, praca nabierała szlifu, ale naprawdę tylko w Brzezince udało się nam zachować i wpisać w strukturę spektaklu coś fundamentalnego dla naszego rozumienia dźwięku, ciszy i w konsekwencji dla przekazu całego spektaklu. Gdziekolwiek go prezentujemy, zaczyna się on tą samą pieśnią-sekwencją, którą nazywamy Zamykaniem, stwarzającą sugestię, że widzowie wchodzą w trakcie jakiegoś aktu, który właśnie się kończy i kiedy tylko usiądą i spróbują przyswoić sobie przestrzeń, słyszana jeszcze przez drzwi wejściowe pieśń już się skończyła, gasi się kolejne świece, kolejne lampy, dwie kobiety zlewają olej z lampad. Nie następuje jednak jeszcze cisza – po pieśni odsłaniają się dźwięki działań, kroków. Kiedy to zanika, dopiero wtedy słyszymy ogień w kominku, a kiedy oswoimy się i z tym, słyszymy dźwięki płynące z zewnątrz – w Brzezince są to ptaki i jaz młyński, który pracuje i jego głos do nas dochodzi. Cała ta fonosfera docierała do nas przez cały czas pracy i trzeba było, tak jak w procesie odłupywania, rzeźbienia, odejmować kolejne powierzchnie, żeby zostało to, co jest ciszą – nie tylko brakiem dźwięku, cyfrowym zerem, lecz ciszą głębokiej obecności świata. W Brzezince właśnie to na nas oddziaływało, pokazywało wewnętrzny kierunek naszej pracy – odsłaniania poprzez dźwięk.”

Jarosław Fret (1971)

o Teatrze ZAR.
Źródło: „Teatr”, 24 grudnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26200

O kobietach , O zachowaniu , O ptakach , O ciszy

„To jest czas, aby budować nowoczesną Libię, a nie prowadzić dyskusje ideologiczne.”

Abdelhakim Belhadż (1966)

przed wyborami do Konstytuanty, lipiec 2012.
Źródło: Beata Oleksy, Libia. W sobotę pierwsze historyczne wybory po upadku Kaddafiego, wyborcza.pl, 6 lipca 2012 http://wyborcza.pl/1,91446,12084432,Libia__W_sobote_pierwsze_historyczne_wybory_po_upadku.html

O czasie

„Mam również propozycję dla pana ministra Skubiszewskiego oraz pana ministra Rokity, którym przypominam, że najpilniejszą dzisiaj sprawą dla całej Małopolski, dla ożywienia współpracy przygranicznej z Ukrainą jest problem przejść granicznych. Panowie, nie trzeba tutaj żadnego zadęcia propagandowego, nie trzeba błysku fleszy i strzelających korków szampana. Te nowe przejścia graniczne trzeba po prostu otwierać na tym odwiecznym trakcie handlowym, wiodącym z Krakowa, przez Przemyśl, Lwów do Kijowa, natomiast kierunek, który wy proponujecie, to znany stary szlak zbójnicki. Chadzali nim również awanturnicy polityczni. Tak, panowie, może taka jest prawda, kto zna historię, ten wie, kto tym szlakiem chadzał. Te subtelności dobrze rozumieją Słowacy i stąd ich dystans do tego typu pomysłów.”

Józef Frączek (1952) polski polityk

Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 20 lutego 1993 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata1.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/4e3841246da9bc4fc125750e00444263?OpenDocument

O prawdzie , O historii , O problemach , O współpracy

„Zraniona próżność może uczynić kobietę bardziej mściwą od lwicy broniącej swych młodych.”

William Somerset Maugham (1874–1965) pisarz angielski

Malowany welon

O kobietach

„Daleko bardziej trzeba się strzec małych wad ludzkich niż wielkich, podobnie jak więcej trzeba strzec się wszy niż lwów.”

Aleksander Świętochowski (1849–1938) polski pisarz, publicysta, filozof i historyk

„(…) Lwów to (…) symbol siły całych naszych kresów wschodnich.”

Kazimierz Nitsch (1874–1958) językoznawca polski

Źródło: Nowa zasada rymowa , „Język Polski” 1920, nr 3, s. 71.

O sile

„To były zwykle imprezy składkowe. Ktoś przywiózł kaczki, inny prosiaka, Renata Beger dostarczała kiełbasy własnej produkcji. Ja zapewniałem lokal i napoje. Tak żeśmy sobie żyli, aż żeśmy się dostali do Sejmu. Samoobrona dostała ogromną dotację z budżetu państwa i moje progi stały się dla jej działaczy za niskie. Bliższe im teraz ekskluzywne hotele, restauracja sejmowa czy Sala Kongresowa w Pałacu Kultury.”

Zbigniew Witaszek (1942) polski działacz polityczny, restaurator

Źródło: Politycy od kuchni, polityka.pl, 16 sierpnia 2003 http://archiwum.polityka.pl/art/politycy-od-kuchni,380269.html

„Lwów to dla mnie zagranica.”

Roman Kołakowski (1957–2019) polski kompozytor, poeta, piosenkarz, reżyser

Źródło: „Pocztówka z Wrocławia”

„Krzyknąłem, że nie jestem ani pisarz, ani członek czegokolwiek, ani metafizyk, czy eseista, że jestem ja, wolny, swobodny, żyjący… Ach, tak, odrzekli, jesteś więc egzystencjalistą.

Ale nagość moja, transoceaniczna, stamtąd, z pampy, nagość, która była mi potrzebna do miłości mojej z Argentyną (wbrew memu wiekowi!) nie pozwalał mi nie być z nimi obnażającym. Wytworzyła się nieprzyzwoitość. Z jakimż zażenowaniem te tuzy przyjmowały mój wzrok namiętnie naiwny, dobierający się do nich poprzez ubranie… śmiertelna dyskrecja, dyskretna melancholia, zgaszenie taktowne, odpowiadały mojemu żądaniu stamtąd, z peryferii świata, z ojczyzny Indian. Ubrani od stóp do głowy, opatuleni, choć maj przecież, z twarzami wystylizowanymi przez fryzjerów… a każdy miał w kieszonce mały posążek, zupełnie nagi, by mu się przypatrywać okiem znawcy. Panuje skromność i rozwaga. Nikt nie narzuca się nikomu. Każdy robi swoje. Produkują i funkcjonują. Kultura i cywilizacja. Uwięzieni w stroju, ledwie się mogą ruszać, podobni do owadów posmarowanych czymś lepkim. Kiedy zacząłem zdejmować spodnie powstał popłoch, dawaj drała drzwiami i oknami. Pozostałem sam. Nikogo nie było w restauracji, nawet kucharze uciekli… dopierom wtedy się spostrzegł, że co to, na Boga, co robię, co ze mną… i skrzywiony stałem z nogawką jedną na nodze, drugą w ręku.

Wtem Kot wchodzi z ulicy i widząc mnie tak stojącego pyta ze zdumieniem: - Co ty, zwariowałeś? Mnie wstyd i chłodno, odpowiadam, że tak trochę zacząłem się obnażać, a wszystko uciekło. Mówi: - Oszalałeś, tobie się w głowie pomieszało, gdzie by tu kto się twojej nagości przestraszył, przecie na całym świecie nie znajdziesz takiego zdzierania szat, jak tutaj… czekaj, na królików trafiłeś, ale ja ci sproszę lwów takich, że choćbyś goły na stole tańczył, ani mrugną! Stanął tedy zakład między nami, zakład szlachecki i polski (bo ja z Kotem nie po argentyńsku a po polsku się czułem, bo tę babkę wspólną mieliśmy), i nie dzisiejszy, chyba tak z końca zeszłego stulecia. No, dobra! Sprosił kogo trzeba, intelekty najbrutalniej obnażające, ja nic, aż kiedy już do wetów przyszło, zaczynam portki zdejmować. Zwiali, grzecznie przeprosiwszy, że niby czas na nich! Więc Leonor Fini i Kot do mnie mówią: - Jakże to, nie może być żeby oni się przestraszyli, przecie intelekty wyspecjalizowane w tym mają! Mnie ciężko bardzo i źle na duszy, smutek mnie zżera, mało brakowało a byłbym się gorzko rozpłakał, ale mówię: - Cała rzecz w tym, że oni, uważacie, nawet rozbieraniem się ubierają i nagość to u nich tylko jedna para pantalonów więcej. Ale jak ja tak zwyczajni portki spuściłem, to ich zemgliło, a głównie dlatego, żem nie robił tego wedle Prousta, ani a la Jean Jacques Rousseau, ani wedle Montaigne'a czy w sensie egzystencjalnej psychoanalizy, tylko ot tak sobie, byle zdjąć.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O kotach , O ojczyźnie , Sens , O Bogu

„Ja Polak ze Lwowa dumny jestem z tego, że Lwów jest ukraińskim miastem.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: wywiad dla ukraińskiej gazety "Wysokoj Zamok", 5 lipca 1992.

„Przyszłość należy do lwów, które umieją się śmiać.”

Zaratusztra

2. Cytaty błędnie przypisywane Zaratusztrze
Źródło: Myślę, więc jestem: aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 350.

O przyszłości

„Podróże, które odbywam po świecie, uświadamiają mi, że tęsknię za Polską, za tym swoim szarym życiem, za bazarkiem nieopodal bloku, za jabłkami lobo. Chociaż zachwycam się australijskimi awokado i mango, to równie mocno doceniam polskie śliwki węgierki i właśnie jabłka lobo. Pod tym kątem jestem patriotą.”

Marek Niedźwiecki (1954) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: „Marek Niedźwiecki: Nigdy nie byłem przebojowy, w odróżnieniu od mojej listy”, gazeta.pl http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,152121,19241516,marek-niedzwiecki-nigdy-nie-bylem-przebojowy-w-odroznieniu.html