Cytaty na temat badacz (47 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Widzimy, jak bolszewicy tępią religię. Słyszeliśmy nauki materialistów, pragnących ścieśnić wszechświat do tego tylko, co bezpośrednio zmysłami poznajemy i tak wmówić w siebie i w drugich, że nie ma Boga ani duszy. Teozofia wszczepia obojętność religijną, a badacze Pisma św. i inni protestanci grubymi dolarami jednają sobie wyznawców. Wszystkie te obozy tworzą zgodną linię bojową przeciw Kościołowi. Co ich łączy? Że socjalizmem kierują Żydzi i że oni rządzą obecnie w Bolszewii, wszystkim aż nadto wiadomo. Nie brak ich też w szeregach materialistów. Badacze zaś Pisma św. są (…) niczym innym jak tylko zamaskowanym bolszewizmem ze wszystkimi obietnicami talmudystycznymi.”

Maksymilian Maria Kolbe (1894–1941) polski działacz społeczny, święty kościoła katolickiego

Źródło: Grożące niebezpieczeństwo, „Rycerz Niepokalanej”, 2 stycznia 1923; cyt. za: Poprzednicy Radia Maryja w Drugiej Rzeczpospolitej http://liberte.pl/poprzednicy-radia-maryja-w-drugiej-rzeczpospolitej/, liberte.pl, 31 października 2012.

O Bogu , O religii , O duszy , O nauce

„Przyszły badacz dzisiejszych w Polsce obyczajów zauważy, że jeśli stanowisko jest poważne, nazywa się ono po męsku. Jest lekarz i lekarka, ale tylko ordynator, ordynatorka nie istnieje, choćby była konkretnie kobietą. Jest pani prokurator, od biedy prokuratorka, ale nie ma szefowej prokuratury, tylko pani szef prokuratury, chociaż szefowa istnieje w języku polskim jak najbardziej, jako żona szefa lub kierowniczka kuchni. Nauczycielka tytułowana być może profesorką, ale kiedy ma nominację Rady Państwa na ten stopień, jest już pani profesor, staje się jako profesor samcem, i przykłady można mnożyć.”

Jerzy Urban (1933) polski dziennikarz

Źródło: Doberman, zbiór reportaży Romanse, 1981

O kobietach

„(…) Secmatte utrzymywał, że w zależności od swej długości, elementów fonetycznych oraz struktury sylabicznej słowa drukowane posiadają stałe wartości, które jakimś sposobem można obliczyć matematycznie. Powstałe w ten sposób symbole liczbowe ich reprezentatywnych wartości mogą być wówczas rozpatrywane w oparciu o bliskość ich wzajemnego położenia w kontekście zdania, a wykwalifikowany badacz potrafiłby wydedukować skuteczność, czy też siłę, ich obecności. Moje rozumienie tego, do czego zmierzał, sprawiło, że zmieniłem swą początkową ocenę co do stopnia jego obłąkania.”

Jeffrey Ford (1955)

Waga słów

O sile

„Świat, w którym rodzimy się w klinice i umieramy w szpitalu, w którym mnożą się, w wydaniu ekskluzywnym lub nieludzkim, punkty tranzytowe i tymczasowe miejsca pobytu (sieci hoteli i squaty, kluby wakacyjne, obozy uchodźców, slumsy skazane na zniszczenie lub powolny rozkład), w którym rozwija się zwarta sieć środków transportu, także stanowiących przestrzenie zamieszkane, gdzie bywalec wielkich supermarketów, użytkownik automatów i kart kredytowych odnawia – poprzez „nieme” handlowe gesty – świat, którego przeznaczeniem jest samotna indywidualność, w drodze, w tymczasowości i efemeryczności, stanowi dla antropologa i innych badaczy pewien nowy przedmiot. (…)”

Marc Augé (1935)

Nie-miejsca
Źródło: Bülent Diken, Od obozów dla uchodźców do osiedli grodzonych Biopolityka i koniec miasta, s. 131 http://www.praktykateoretyczna.pl/PT_nr2-3_2011_Biopolityka/09.diken.pdf.

O świecie

„Zabijamy się między sobą nie dlatego, że jesteśmy troglodytami, lecz z powodów zidentyfikowanych przez badaczy, takich jak osłabienie rodziny, porzucenie i tak skromnych programów socjalnych i zastąpienie ich państwem neoliberalnym. Dodać biedę, analfabetyzm, dużo broni – i mieszanka wybuchowa gotowa.”

Julio Escoto (1944)

Źródło: Artur Domosławski, Karaibska rzeźnia, „Polityka” nr 10 (2999), 4–10 marca 2015, s. 50.

„O polskim antysemityzmie mówi się, że to antysemityzm bez Żydów, bo gdyby nie było Żydów, polscy antysemici znaleźliby sobie kogoś innego do zwalania wszystkich win na niego i kanalizowania swoich frustracji. To rosło przez setki lat i drugiego takiego stosunku do Żydów nie ma na całym świecie. Ten specyficznie polski antysemityzm występował i występuje zarówno wśród wykształconej wielkomiejskiej inteligencji, polityków, naukowców, księży, dziennikarzy, jak i wśród kiboli, prymitywnych neofaszystów, „prostego ludu” i gminu. Mamy w Gdańsku kilka razy w roku mniej czy bardziej poważne dewastacje na żydowskim cmentarzu, napisy: „Żydy do gazu, bo tam wasze miejsce”, „Jude raus!””

Mieczysław Abramowicz (1952) polski pisarz i historyk

Badacze próbują wyjaśnić, skąd to w nas się wzięło i nie wiem, czy kiedykolwiek uda im się to ustalić.
Źródło: Mieczysław Abramowicz: W Gdańsku chodzono po macewach, jak w „Pokłosiu”, wyborcza.pl, 1 grudnia 2012 http://wyborcza.pl/1,75248,12951030,Mieczyslaw_Abramowicz__W_Gdansku_chodzono_po_macewach_.html

O ludziach , O inteligencji

„Ten francuski biolog na początku XIX wieku wymyślił, że cechy nabyte mogą być dziedziczone. Pogląd ten krytykowany przez wielu badaczy, skompromitował się ostatecznie, gdy w okresie Rosji radzieckiej zaprzągł go w kierat ideologii stalinowski agronom Trofim Łysenko. A tu masz!
Najnowsze badania w „Nature Neuroscience” wywołują chichot historii. Dowodzą bowiem, że pewne cechy nabyte mogą być przekazywane z pokolenia na pokolenie. Jak na przykład reakcja lękowa wobec określonych zapachów.”

Jean Baptiste de Lamarck (1744–1829) biolog francuski

Autorka: Olga Woźniak, Czego się boi twoje DNA?, „Gazeta Wyborcza”, 4 grudnia 2013.

O historii , O wieku

„To najlepszy i najwybitniejszy znawca historii II wojny światowej. Badacz, dla którego miarodajne są źródła, a nie poglądy historiografii, opinie kolegów, czy wrzask mediów. Człowiek, któremu z racji ogromnych zasług – zebrania lub odtajnienia i udostępnienia kluczowych dokumentów III Rzeszy, czapką buty czyścić by trzeba. Historyk tej miary, że ma prawo napisać i powiedzieć wszystko. A, że do tego głosi prawdę i niektóre jego poglądy są odległe od tak ukochanego przez polską prasę wysokonakładową bajdurzenia w stylu „politycznej poprawności.””

Paweł Wieczorkiewicz (1948–2009) historyk polski

Narobił sobie oczywiście wpływowych wrogów.
o Davidzie Irvingu, czołowym negacjoniście Holokaustu, antysemicie i polonofobie (oskarżył m.in. Jana Pawła II o udział w zbrodniach wojennych).
Źródło: Bogdan Reszka, Polityczna poprawność, a prawda historyczna, „Templum Novum”, marzec 2006.

O wojnie , O prawdzie , O butach , O historii

„Zwykłą praktyką było też oskarżanie przeciwników o pospolite przestępstwa: cudzołóstwa, gwałty, kradzieże, morderstwa – nic tak skutecznie nie odejmowało prestiżu duchownym jak stwierdzenie, że są po prostu podli w życiu codziennym. Czarne portrety heretyków, obecne w piśmiennictwie chrześcijańskim późnej starożytności, mają bardzo istotne znaczenie dla badaczy dziejów Kościoła aż po dzień dzisiejszy. (…) jedną z powszechnie stosowanych w nich reguł było polemizowanie z poglądami przeciwnika, nie w takiej postaci, w jakiej były one przez niego głoszone, ale ze stwierdzeniami wyprowadzonymi z nich ze skrajną, wręcz absurdalną konsekwencją (…) Wyrywano zdania przeciwnika z kontekstu, przycinając je tak, aby ułatwić sobie atak. Nie przyjmowano do wiadomości zmian w postawie osób znajdujących się po drugiej stronie barykady (…) Ariusz i arianie wedle ich przeciwników negowali boskość Chrystusa, choć nikt z nich nigdy tego nie czynił.”

Ewa Wipszycka (1933)

Źródło: Kościół w świecie późnego antyku, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2014, s. 187–188.

Chrystus

„W pierwszych latach po rosyjskiej rewolucji wśród wtajemniczonych osób krążyły plotki, że Stalin jest nieślubnym synem Przewalskiego (podobno Polaka), znanego badacza Azji. Jego nazwisko nosi azjatycki koń stepowy. Na fotografii Przewalski i Stalin są podobni jak dwie krople. Wiedząc o tym pytałem Chruszczowa, czy wie coś na ten temat. Nic z tego nie wyszło. Chociaż wydawało mi się, że wie coś o tym. Natomiast dość obszernie mówił o dużej roli Polaków w utrwalaniu władzy radzieckiej w Związku Radzieckim. W pewnym momencie stwierdził: „Wtedy w «Czeka» głównym językiem był polski.””

Franciszek Szlachcic (1920–1990) działacz państwowy i partyjny w okresie PRL

Źródło: Gorzki smak władzy

O czekaniu , Koń

„I was dostrzegam, o dumni badacze!
Gdy wami burza jak śmieciem pomiata,
Zamknięci w sobie, jak w konchy ślimacze,
Chcieliście mali obejrzeć krąg świata.”

Adam Mickiewicz (1798–1855) polski poeta

Źródło: Rozum i wiara w: Poezye, t. I, Kraków 1899, s. 273.

O wierze

„Bo wam się wydaje, że jesteście z Czechami i Słowacją do serii, że wasza przestrzeń jest do czeskiej i słowackiej bardzo podobna, co jest nieprawdą, bo jeśli wasza przestrzeń jest do czegokolwiek podoba, to raczej do Rosji czy Ukrainy, ale wy myślicie, że do Czech i Słowacji, w czym utwierdzają was różne wspólne grupy, do których należycie: od Grupy Wyszehradzkiej, która i tak nie działa, do językowej grupy zachodniosłowiańskiej, stworzonej dla potrzeb akademickich badaczy, ale poprawiającej wam humor. (…) Wydaje się wam, że w Polsce jest jak tam, że w sumie może jest „u nas”, w Europie Środkowej, trochę biedniej i surowiej niż w Europie Zachodniej, ale nie aż tak znowu bardzo, że Polska wstaje z kolan i polska przestrzeń publiczna jest być może trochę odrapana, ale generalnie do przyjęcia. Nie zdajecie sobie sprawy, że żyjecie w postapokalipsie, w chaosie, w którym państwo zajmuje się wycinkami rzeczywistości, ale całą rzeczywistością zająć się nie jest w stanie. Bo je to przerasta. I fakt ten manifestuje się w waszej przestrzeni publicznej, tyle że to wypieracie.
A na wschodzie, na wschodzie znajduje się przestrzeń, do której nadal mentalnie przynależycie, ale z której od zawsze próbujecie się wyrwać, co jest – w sumie – i słuszne i ambitne. Ale wyrwano was stamtąd, wraz z granicami dopiero nieco ponad pół wieku temu i nadal macie w sobie mnóstwo wschodu, którym sami przecież gardzicie i którego sami nienawidzicie; ale wasz niby-zachodni kościół jest wschodni, bo więcej w nim bizantyńskiego przepychu niż zachodniej wstrzemięźliwej klasy, więcej w nim wrzeszczących przesądów i zabobonów, batiuszkowania tępego, stygmatyzowania wrzaskliwego niż rzetelnego dialogu i szacunku do bliźniego. Wasze niby-zachodnie urzędy, w których obowiązują zachodnie, niby, zasady, są tak naprawdę wschodnie, bo tylko małpują zachodnie rozwiązania, nie czując ich sensu, nie używając prawa w taki sposób, do jakiego zostało stworzone, olewając jego ducha, a manipulując literą. Wasze niby-zachodnie wartości: prawa człowieka czy akceptacja inności mają znaczenie tylko wtedy, gdy dotycząc was samych, i tak wam trzeba je tłumaczyć, bo inaczej ich nie pojmiecie.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 54.

O myślach , O rzeczywostości , O wieku , O myśleniu

„Historię sztuki, jak zresztą i inne nauki humanistyczne o pokrewnym charakterze, spotyka najwięcej ataków ze strony artystów. W kawiarnianych dyskusjach uderza wzajemna niechęć, jaką żywią ku sobie obie strony.(…) Jakaś podświadoma pogarda występuje u malarzy lub rzeźbiarzy, z chwilą gdy zaczynają mówić o badaczach sztuki.
Oskarżenia bywają gwałtowne i nie liczące się z istotnemi faktami. Mają najczęściej charakter subiektywny, bo ludzie, którzy je rzucają, nie sprawdzają na zimno swych myśli i nie ważą każdego ze słów. Forma tych zarzutów najczęściej bywa pełna wyższości, sarkazmu, złośliwości, dowcipu.”

Karol Estreicher (młodszy) (1906–1984) polski historyk sztuki

Źródło: Wizja sztuki i historja sztuki http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=63444&dirids=1, Kraków 1933, s. 3.

O ludziach , O historii , O myślach , O charakterze

„Najbardziej niepokoił mnie brak opracowań krytycznych czy wręcz paszkwilanckich z ducha, jakiejś analizy podsumowującej wszystkie ujemne skutki zabiegu, bo o tym, że musiały istnieć, ani przez chwilę nie wątpiłem; nie dla braku szacunku wobec badaczy, ale dlatego po prostu, że taka jest istota wszelkich ludzkich poczynań: nigdy nie ma w nich dobrego bez złego.”

Stanisław Lem książka Powrót z gwiazd

bohater (Hal Bregg) o współczesnej literaturze naukowej służącej nowej ideologii globalnej.
Utwory, Powrót z gwiazd
Źródło: s. 135

O literaturze

„Ale histeria „Gazety Wyborczej” była o tyle zrozumiała, że bardzo szybko zarówno ja, jak i inni badacze odkryli, że zawartość archiwów IPN jest rzeczywiście niebezpieczna dla idoli środowiska „Wyborczej”. Atmosfera wytworzona wokół Instytutu – że szambo, że fuj – sprawiła, iż za czasów prezesury Leona Kieresa materiały udostępniane były dość niechętnie. Owszem, tam jest szambo, ale szambo pokazujące ogrom upadku polskich elit czasów PRL – nie tylko środowisk politycznych objętych ustawową lustracją, ale także szerzej pojętych: aktorów, pisarzy, tzw. intelektualistów, profesorów wyższych uczelni, działaczy opozycji o niezbyt jak się okazuje, kryształowej przeszłości. Łącznie z takimi ludźmi jak Lesław Maleszka, dawny agent SB, który pracował przecież w „Gazecie Wyborczej” na etacie i miał wpływ na jej linię redakcyjną – między innymi pisał teksty antylustracyjne.”

Cezary Gmyz (1967)

Zawód: dziennikarz śledczy
Źródło: s. 71

O przeszłości

„Wiedza historyczna i socjologiczna jest zawsze „subiektywna”, tj. zależna od pozycji społecznej, od nieuświadamianych emocji lub świadomie wybranych ideałów społecznych badacza; rzekomy „obiektywizm” jest w najlepszym wypadku subiektywną iluzją socjologa.”

Stanisław Brzozowski (1878–1911) polski pisarz i filozof

Źródło: Andrzej Walicki, Wokół myśli Stanisława Brzozowskiego, Kraków 1974.

O myślach , O wiedzę , O myśleniu

„W Polsce tematu nierówności społecznych się wstydzimy. W okresie 25 lat reform rynkowych problematyka koncentracji bogactwa i faktycznych różnic w dochodach jest na marginesie zainteresowań badaczy i elit.(…) Unikanie tematu to szczególna sytuacja, ale zrozumiała. Z licznych sondaży wiadomo, że Polacy są za większą równością w polityce dochodowej i społecznej. Łatwiej o akceptację władzy i ogólnego kierunku zmian, jeśli klasy niższe nie znają skali dystansu, jaki dzieli je od klas wyższych. O taką akceptację byłoby trudniej, gdyby powszechnie wiedziano, że porównanie wynagrodzeń dyrektorów dużych firm z zarobkami szeregowych pracowników wskazuje na rozpiętości w skali 1:300.”

Krzysztof Jasiecki (1960)

Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, Co siedzi w głowie polskiego bogacza, „Gazeta Wyborcza”, 24–26 grudnia 2013.

O bogactwie

„Poproszono mnie, bym (…) polecił badacza przyrody, który miałby towarzyszyć kapitanowi Fitz-Royowi, zaangażowanemu przez rząd do opracowania mapy południowego krańca Ameryki. Oświadczyłem, że uważam Cię za osobę, która ma pełne kwalifikacje, by podjąć się takiego zadania. Jeśli chodzi o wynagrodzenie, to nic mi na ten temat nie wiadomo. Podróż potrwa dwa lata…”

John Stevens Henslow (1796–1861)

w liście do Karola Darwina w sierpniu 1831.
Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 438, 439.

O świecie , O historii

„Celem moim było sprawić, abyście wy moi słuchacze z przyjaciół boga, stali się przyjaciółmi człowieka, z ludzi wierzących – ludźmi myślącymi, z ludzi modlących się – ludźmi działającymi, z kandydatów do tamtego świata – badaczami tego świata, z chrześcijan, którzy wedle swego wyznania są „na pół zwierzętami, na pół aniołami””

Ludwig Feuerbach (1804–1872) niemiecki filozof

ludźmi, pełnymi ludźmi.
Wykłady o istocie religii

O Bogu , O ludziach , O aniołach , O zwierzętach

„Ossendowski dla czytelnika łotewskiego będzie odkryciem jako oryginalna postać, pisarz-awanturnik, śmiały człowiek, badacz geografii i etnografii egzotycznych krajów, umiejący swych powieściom nadać charakter przygodowy. Być może w krajach, które opisuje autor, zaszły duże przemiany, ale z drugiej strony Łotysze nieczęsto jako turyści jeżdżą do Mongolii i na czarny kontynent. No i oczywiście antykomunistyczne przekonania autora są bardzo bliskie i zrozumiałe dla narodu, który doznał wielkiego cierpienia od bolszewików.”

Ryszard Łabanowski (1940)

o pisarzu Ferdynandzie Ossendowskim.
Źródło: Tomasz Otocki, Łabanowski: Ossendowskiego przybliżyć Łotwie, pl.delfi.lt, 14 lipca 2013 http://pl.delfi.lt/kultura/kultura/labanowski-ossendowskiego-przyblizyc-lotwie.d?id=61852221

O charakterze , O cierpieniu

„Udowodnione zostało, że ludzie szczęśliwi, w porównaniu z ludźmi nieszczęśliwymi lub będącymi w stanie depresji, są upośledzeni, jeśli chodzi o długoterminową pamięć negatywnych zdarzeń. U szczęśliwych ludzi wykryte także zostały liczne wypaczenia trafności sądów, które uniemożliwiają im uzyskanie realistycznej wiedzy na temat ich fizycznego i społecznego środowiska. Istnieją bezsprzeczne dowody na to, że ludzie szczęśliwi przeceniają stopień posiadanej przez siebie kontroli nad zachodzącymi w ich otoczeniu zdarzeniami […], demonstrują nierealistycznie pozytywne oceny swych własnych osiągnięć, wierzą, że ich opinie o samych sobie podzielane są przez innych, a także wykazują ogólną stronniczość, kiedy porównują siebie z innymi. Jakkolwiek brak tych objawów wśród ludzi w stanach depresji sprawił, że wielu badaczy zainteresowało się zjawiskiem znanym jako realizm depresyjny, to jednak brak realizmu u ludzi szczęśliwych jest fenomenem bardziej interesującym, który z pewnością stanowi sam w sobie wystarczającą przesłankę dla traktowania takich osobników jako psychicznie zaburzonych.”

Richard Bentall (1956)

W artykule Bentall żartobliwe wykazywał, jak trudno jest ustalić niedwuznaczne kryteria odróżniające zdrowie umysłowe od choroby psychicznej.
Źródło: artykułu z czasopisma Journal of Medical Ethics, z czerwca 1992 roku, pt. A proposal to classify happiness as psychiatrie disorder (Propozycja klasyfikacji szczęścia jako zaburzenia psychiatrycznego).

O ludziach , O zdrowiu , O chorobach , O wiedzę

„Nie jestem ani najlepszą raperką, ani średnim raperem. Nie predestynuję do bycia badaczem społecznym. Po prostu robię muzykę. Byłam porównywana do Łony, ale również do Meza, także wiesz, stary, rozstrzał jest wielki. To miłe, kiedy ktoś zestawia mnie z Wankejem czy Smarkim, ale cieszę się też, gdy porównuje się mnie z Gonix i Wdową, bo nie chodzi o płeć, tylko o to, że ci ludzie są świetnymi artystami.”

Lilu (1981)

Źródło: Marek Fall, Lilu: rap nie ma płci, muzyka.onet.pl, 8 maja 2013 http://muzyka.onet.pl/publikacje/lilu-rap-nie-ma-plci,1,5508144,wiadomosc.html

O ludziach , O muzyce

„Badacz, który dociera do nowych prawd, nie „odkrywa” ich właściwie, lecz je ujawnia.”

Othmar Spann (1878–1950)

„Lelewel napisał także historię Polski jako prześmiewcze dzieje bajeczne i dedykował swoim siostrzeńcom-wnukom!
W związku z powyższym Lelewel nie jest wiarygodny, natomiast rację mają dwaj wybitni badacze, naukowcy, historycy i patrioci polscy; Julian Ursyn Niemcewicz oraz Tadeusz Wolański, którzy uznali kronikę Prokosza za wiarygodną oraz prawdziwą i ich decyzja powinna być dla nas miarodajna i decydująca!”

Janusz Bieszk (1955) polski autor

O historii , O decyzjach

„Postanowiłem zbadać rzecz z ukosa. (…) Badacz ukośny. Łowienie szczegółów kątem oka. (…) Cierpliwa obserwacja tego, co nigdy nie następuje albo nigdy nie następuje do końca. Szpiegowanie życia.”

José Carlos Somoza (1959) hiszpański pisarz, pochodzenia kubańskiego

Postać: Baltasar Parraga – narrator
Szczegół. Trzy krótkie powieści
Źródło: Szczegół

„Ci, którzy są pilnymi badaczami Słowa, naśladującymi Chrystusa w pokorze duszy, nie będą się posuwali do ostatecznych granic.”

Ellen G. White (1827–1915) prorokini pochodzenia amerykańskiego

Gospel Workers
Źródło: 's. 317.

O duszy , Chrystus

„Jak pisać o tym człowieku, a jak o pisarzu i reporterze? Krzysztof Kąkolewski i Klemens Krzyżagórski sugerowali niegdyś badaczom reportażu chodzenie… śladami reportera.
Śladami Kapuścińskiego pójść nie sposób. Był w ponad stu krajach świata. Pisze o połowie z nich. Od pięćdziesięciu lat. Można być za to w krajach, które grają w jego książkach pierwsze skrzypce. Można ze stu krajów wybrać pięć – po jednym na każdy zamieszkany kontynent.”

Marek Kusiba (1951)

Przemyśleć cały świat. Spotkania z Ryszardem Kapuścińskim

O książkach

„Geografia jest piękną dziedziną nauki, która potrafi tak zafascynować badacza, że ten poświęci jej całe swoje życie. Istotnie, jednak zawsze miałem sentyment do historii. Jako student geografii chodziłem na wykłady humanistyczne. Do mojego zamiłowania do historii przyznałem się prof. Janowi Flisowi, opiekunowi naszego pierwszego roku, który prowadził zajęcia dotyczące historii odkryć geograficznych. On mi wówczas poradził, abym skończył geografię, bo do historii zawsze będę mógł wrócić. I miał rację. Bo przecież wszystkie prace, które później robiłem z geografii, miały historyczną podbudowę. Także te ostatnie.”

Antoni Jackowski (1935)

Źródło: Rita Pagacz-Moczarska, Geografia to piękna dziedzina nauki, „Alma Mater” nr 144, luty 2012, s. 49.

O życiu , O historii , O nauce

„Wielu psychologów – terapeutów gnanych jest podobnie szlachetnymi pobudkami pomagania innym. Można byłoby się spodziewać wśród nich dusz szlachetnych i czystych. Niestety, wśród terapeutów aż roi się od oszustów, megalomanów, a nawet sadystów. Podejrzewam nawet, że jest ich dużo więcej właśnie w tym gronie niż wśród badaczy.”

Tomasz Witkowski (1963)

Zakazana psychologia. Tom I
Źródło: s. 115.

O duszy

„Żaden badacz gospodarstwa publicznego w krajach polskich nie zaprzeczy, że brak własnego rządu, bezpośrednio dbającego o przemysł polski, zapewniającego mu rynek narodowy i reprezentującego oraz broniącego go w stosunkach z rynkami zewnętrznymi, a także istnienie granic celnych między trzema dzielnicami Polski i różnych prawodawstw i systemów monetarnych w każdej z nich, stoją na przeszkodzie pełnemu rozwojowi ekonomicznemu Polski.”

Kazimierz Kelles-Krauz (1872–1905)

Źródło: Niepodległość Polski a materialistyczne pojmowanie dziejów, „Krytyka” nr 4–5, 1905 http://lewicowo.pl/niepodleglosc-polski-a-materialistyczne-pojmowanie-dziejow/.

„Róża połączona z Krzyżem ożywia martwe drzewo tradycyjnych wierzeń, niepoddanych kontroli, przywracając im życie płynące z rozumnego rozeznania. Różokrzyżowiec nie ulega zaślepieniu wiary poddanej dogmatom; jest on niezależnym badaczem, obeznanym – dzięki swym dociekaniom – z tajemnicami religii. Interpretuje on po swojemu święte symbole, proponując różne formuły oparte na inicjałach I. N. R. I., np.: Igne Natura Renovatur Integra – integralna (nieskażona) natura odnawia się poprzez ogień.”

Johann Valentin Andreae (1586–1654)

Źródło: Chymische Hochzeit Christiani Rosencreutz anno 1459, (1616), tłum. Marcin Dybowski.

O życiu , O tajemnicy , O wierze , O religii

„Protestantyzm przypisuje sobie władzę, jaką w chwili obecnej nie może się poszczycić żadna religia. Od niechcenia zawłaszcza miliony agnostyków, ateistów, hedonistycznych pogan, niezależnych mistyków, badaczy fenomenów parapsychicznych, teistów, teozofów, wyznawców wschodnich kultów i przeróżnych wesołych koleżków żyjących jako te bydlęta, które zginą.”

Gilbert Keith Chesterton (1874–1936) pisarz angielski

O religii

„Przypomnijmy, że z krytyką kłamstw Grossa występowali rozliczni autorzy polscy (m. in. uczeni polonijni: prof. Iwo Cyprian Pogonowski i prof. Marian Kamil Dziewanowski, dr Marek Chodakiewicz, a w Polsce m. in. prof. Tomasz Strzembosz, Piotr Gontarczyk, Leszek Żebrowski i piszący te słowa /por. „100 kłamstw J. T. Grossa"/). Z zagranicznych historyków kłamstwa J. T. Grossa piętnowali m. in.: najwybitniejszy amerykański badacz historii Polski prof. Richard C. Lucas, niemieccy badacze Bohdan Musiał i Thomas Urban. Ze względów objętościowych nie będę teraz wdawał się w szczegółową analizę tak licznych antypolskich kłamstw Grossa.”

Jerzy Robert Nowak (1940) polski historyk

Źródło: Fuszerka IPN http://www.jerzyrobertnowak.com/artykuly/Nasz_Dziennik/2002/fuszerka_ipn.htm

O kłamstwie , O historii

„Nieustraszoność myśli jest rzeczą niezmiernie rzadką, chociaż się o niej tyle mówi. Bezwiednie i świadomie tępimy ją w sobie i naokoło siebie nieustannie. Myśl nasza jest jak tresowany pies. Węszy i tropi na pozór swobodnie; w gruncie rzeczy bada, czy już przeszedł tędy jej pan. Myśl bezpańska, nie troszcząca się o nic, nie chcąca wiedzieć, dokąd przyjdzie, nie lękająca się niczego, jest dziś czymś wyjątkowym. Samo istnienie nasze, społeczeństwo obecne, jakim jest, jest nieustannym tłumikiem, nałożonym na swobodę badacza. I to już niezależnie od przekonań.”

Stanisław Brzozowski (1878–1911) polski pisarz i filozof

Płomienie (1908)
Źródło: tom II; VI, Myszkin

O myślach , O myśleniu

„Tekst nie czytany, nie kochany (lub nie drażniący!) przestaje się mienić znaczeniami. Traci smak, blask, głębię, przestaje opalizować i wieloznaczyć. Zapewne, przenikliwość nie zawsze idzie w parze z dobrymi uczuciami. Z goryczy i nienawiści powstawały także (chociaż rzadziej) znakomite książki krytyczne. Ale ta nienawiść była jeszcze zawiedzioną miłością… Czyżby więc badacz nie powinien wstydzić się łez? Powiedzmy raczej, że powinien obcierać je ukradkiem… Człowiek we łzach widzi źle, ale człowiek bez serca nie widzi nic.”

Jan Błoński (1931–2009) polski historyk i krytyk literatury

Źródło: Romans z tekstem

O nienawiści , O książkach , O emocjach , O czytaniu

„Zdaniem wielu badaczy z dziedziny seksuologii najbardziej erotycznym organem jest mózg. To tam, w szarej masie rodzi się twoja intymność, namiętność, a w końcu pragnienie konkretnej osoby i miłość do niej. Tam również pojawiają się bariery i trudności.”

Maciej Bennewicz (1961)

Seks trujący, seks doskonały. Coaching relacji (2011)

O miłości

„Wielu badaczy, w tym między innymi Immanuel Wallerstein, twierdzi, że Chiny w krótkim czasie staną się światowym rdzeniem, który będzie oddziaływał na sferę gospodarczą, polityczną i militarną całego świata. Niektórzy Chin się boją, dlatego my jesteśmy tutaj po to, żeby Chiny zrozumieć i, w miarę możliwości, polubić.”

Adam Jelonek (1968)

Źródło: Anna Wojnar, Chiny – narodziny globalnego mocarstwa, „Alma Mater”, nr 102, kwiecień 2008, s. 71.

O narodzinach , O czasie

„Dla samego życia religijnego rozbudzenie zamiłowania do studjum mogłoby mieć pierwszorzędne znaczenie. Najpierw pogłębiłoby życie duchowe, nieraz tak słabo pulsujące w najzdolniejszych i najszlachetniejszych jednostkach; następnie uzdolniłoby o pracy katolickiej całe zastępy dotąd dla niej nie wyzyskane lub niedość wyzyskane; wreszcie pobudziłoby z czasem i do pióra tyle zdolnych jednostek, które nie zdają sobie sprawy, jak to łatwo przy systematycznej pracy samemu coś dorzucić do skarbnicy wiedzy ludzkiej, i leżąca dotąd odłogiem dziedzina naszej przeszłości chrześcijańskiej w Polsce, dziejów Kościoła, prac naszych wielkich świętych narodowych, odczekałoby się może nareszcie liczniejszych pracowników i badaczy. A ponadto dałoby ono tylu jednostkom to wielkie zadowolenie życia intelektualnego, które każde studjum daje, ale nade wszystko studjum rzeczy Bożych.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 28.

O życiu , O wiedzę , O czasie , O przeszłości

„Proces rozwoju społecznego stanowi niepodzielną całość. Z wielkiego jego strumienia systematyzująca ręka badacza wyodrębnia w sposób sztuczny fakty ekonomiczne. Samo określenie jakiegoś faktu jako faktu ekonomicznego oznacza już jego abstrakcję, pierwszą z wielu narzuconych przez warunki techniczne naszemu myśleniu dążącemu do odtworzenia rzeczywistości. Żaden fakt nie jest nigdy bez reszty, wyłącznie, czy „czysto” ekonomiczny; ma zawsze także i inne aspekty, często ważniejsze. Mimo to mówimy o faktach ekonomicznych również i w nauce, podobnie jak w zwykłym życiu, i z tym samym uzasadnieniem. Z takim samym uzasadnieniem można pisać historię literatury, chociaż literatura każdego narodu jest nierozerwalnie związana ze wszystkimi innymi elementami jego życia.”

Joseph Schumpeter (1883–1950) ekonomista amerykański pochodzenia austriackiego

Źródło: Teoria rozwoju gospodarczego, PWN, Warszawa 1960, s.1.

O historii , O literaturze , O myślach , O rzeczywostości

„Jeżeli to jest tak mocne nachylenie polityczne we wszelkich sferach życia publicznego, o czym mówią badacze z różnych dziedzin i różnych ośrodków, to prawdopodobnie chodzi o wykształcenie elektoratu PiS.”

Sławomir Jacek Żurek (1967) Filolog i historyk

odpowiedź na pytanie „Zastanawiał się pan, kogo chcą wykształcić ci, którzy w tej chwili rządzą?”.
Źródło: „Szkoła ma wykształcić elektorat PiS”. Profesor z KUL-u mocno uderza w reformę edukacji http://www.tokfm.pl/Tokfm/7,103454,21351262,szkola-ma-wyksztalcic-elektorat-pis-profesor-z-kul-u-mocno.html, tokfm.pl, 9 lutego 2017.

O wykształceniz , O szkole

„Ilu Żydów zostało zabitych przez Polaków? Żaden badacz nie jest w stanie podać wiarygodnej liczby. (…) Tymczasem mamy 6,7 tys. polskich sprawiedliwych. I jeśli założyć, że każdy uratował po kilku Żydów, mamy może 20 tys. uratowanych. (…) Liczba tych, którzy zabijali Żydów, jest znacznie większa niż sprawiedliwych.”

Efraim Zuroff (1948) izraelsko-amerykański historyk zwany „ostatnim łowcą nazistów”

Źródło: Efraim Zuroff dla „Rzeczpospolitej”: wielu Polaków odegrało rolę w Holokauście https://wiadomosci.onet.pl/kraj/efraim-zuroff-dla-rzeczpospolitej-wielu-polakow-odegralo-role-w-holokauscie/vzbewsf, onet.pl, 2 lutego 2018

„O NSZ warto i należy dyskutować. Wartościowa jest jednak tylko poważna dyskusja, debata ludzi mających wiedzę – historyków i badaczy tematu znających archiwa. Niestety coraz częściej do głosu przepychają się publicyści, piszący pod z góry przyjętą tezę, podpierający się selektywnie dobraną literaturą i piszący półprawdy. A każda półprawda – jak pisał Horacy Safrin – jest to całe kłamstwo.”

Wojciech Muszyński (1972) polski historyk

o Narodowych Siłach Zbrojnych.
Źródło: Dzielenie polskiej krwi – czyli o lukrowaniu czarnej legendy NSZ https://medianarodowe.com/dr-wojciech-jerzy-muszynski-dzielenie-polskiej-krwi-czyli-o-lukrowaniu-czarnej-legendy-nsz/,, medianarodowe.com, 2 października 2017.

O ludziach , O literaturze , O kłamstwie

„Kobiety powinny zabiegać o monitorowanie składów różnych ciał, od których zależą decyzje, a mężczyźni też powinni mieć świadomość wagi problemu. W projektach Komisji Europejskiej zawsze się zaznacza, że należy zwrócić uwagę na gender balance. I bynajmniej nie chodzi o to, żeby wziąć słabą badaczkę zamiast dobrego badacza. Ale obowiązkiem gremium decydującego o rozdziale środków winno być sprawdzanie, czy ubiegające się badaczki nie proponują projektu tej samej jakości co mężczyźni. Mamy bowiem zinternalizowany filtr stereotypu, że propozycje kobiet zapewne odbiegają w dół jakością przedstawianych aplikacji, że autorki nie wykonają podjętych zadań w terminie itd. Nie jest to prawda, ale często nieświadomie decydenci (kobiety i mężczyźni) ulegają stereotypom. Sadzę, że zasada proporcjonalności reprezentacji kobiet i mężczyzn w różnych gremiach decydenckich, a także wśród otrzymujących granty i stypendia powinna być zasadą braną na serio przy podejmowaniu decyzji. Nie chodzi tu o stwarzanie szczególnych przywilejów dla kobiet, a o uniknięcie ich pomijania. Jeśli nadają się, aby osiągać pozycje w hierarchii naukowej uczelni, nie uprawnionym jest domniemanie, że nie nadają się aby wchodzić w skład gremiów decydenckich.”

Renata Siemieńska-Żochowska (1939) polska socjolożka, wykładowczyni

Źródło: Niech będą zachowane proporcje. Z prof. Renatą Siemieńską-Żochowską rozmawia Anna Korzekwa https://www.uw.edu.pl/wp-content/uploads/2014/03/448lipiec-sierpie%C5%842010.pdf, Uniwersytet Warszawski, lipiec/sierpień 2010, 4 (46), ISSN 16402758, s. 4.

O decyzjach , O mężczyznach , O kobietach , O prawdzie

„Wartość wszelkiej metody naukowej tkwi nie w niej samej, ale w wynikach, jakie za jej pomocą się uzyskuje. Metoda jest tym lepsza, im jest ściślejsza, tzn. im bardziej jednolite wyniki uzyskują różni badacze, którzy ją stosują.”

Witold Mańczak (1924–2016) polski językoznawca

Problemy językoznawstwa ogólnego
Źródło: Fonologia, s. 137.

O pomocy

„U nas nad Wisłą, gdyby zrzucono z kosmosu gonokok wielki niczym krowa, zainteresowałoby badaczy tylko o tyle, czy on jest lewicowy, czy prawicowy, a może liberalny. Reszta byłaby nieważna.”

Andrzej Lenartowski (1949)

Źródło: Klucz do Europy, "Słowo Ludu" 1990, nr 29, s. 12.

„Badacze oceniają, że aby ocalić jednego Żyda, trzeba było 10 zaangażowanych w to osób. Ze wspomnień Hanny Krall wynika, że do ocalenia jej – małej żydowskiej dziewczynki – przyczyniło się 42 Polaków.”

Grzegorz Górny (1969) polski dziennikarz i publicysta

o ratowaniu Żydów przez Polaków podczas II wojny światowej.
Źródło: Są Sprawiedliwi znani tylko Bogu https://www.gosc.pl/doc/1808581.Sa-Sprawiedliwi-znani-tylko-Bogu/2, gosc.pl

„Nauczycielstwo domaga się pozycji w społeczeństwie, odpowiadającej powołaniu nauczyciela. Niechaj nie będzie tak, iż do tego zawodu zgłaszają się ci, których zdolnościowo lub sytuacyjnie nie stać na kandydowanie do zawodów gospodarczych. Niechaj się ustali w społeczeństwie przeświadczenie, że urabianie młodych jaźni jest przynajmniej równie ważne jak wyrób maszyn, skoro człowiek ma kierować maszyną a nie maszyna - dławić człowieka. Niechaj ulegnie zatarciu granica między światem wytwórców nauki a światem szerzycieli jej wyników, niechaj badacz będzie nauczycielem a nauczyciel badaczem. I wreszcie, niechaj nauczyciel ma zapewnione warunki prawdomówności, bo atmosfery prawdomówności potrzebuje jego istota w tej samej mierze, w jakiej zdrowe płuca potrzebują zdrowego świeżego powietrza. Należy się to wszystko nauczycielstwu, skoro pełne jest ono dobrej woli, woli służenia, wedle najlepszych umiejętności swoich, dziełu kształtowania dusz, wzbogacania umysłów, usprawniania rąk, z myślą o godnych sympatii istotach na całym świecie, o współobywatelach, o Polsce, o tym, by gospodarczą strukturę socjalizmu wypełnić treścią duchową odpowiadającą najwyższym jej celom.”

Tadeusz Kotarbiński (1886–1981) polski filozof

Sprawność i błąd
Źródło: s. 15

O myślach , O myśleniu , O nauce , O nauczycielach