William Shakespeare cytaty

strona 2

„A wniosek taki: nie zagrodzisz niczym
Brzucha kobiety. Wiedz o tym,
że wpuści On i wypuści wszystkich nieprzyjaciół,
Wraz z taborami i w pełnym rynsztunku.”

„Mówić to mało, trzeba mówić do rzeczy.”

„Senna jesteś, to zbawienna ospałość, Poddaj się jej – wiem ci dobrze, że oprzeć się nie możesz.”

„Źle się wiedzie błaznom w nędznym roku tym, gdy mędrzec głupcem się staje i nie wiedząc, co począć z umysłem swym, błazeńskie małpuje obyczaje.”

„Miód, chociaż słodki, nadmiarem słodyczy tłumi apetyt i sprowadza mdłości. Kochaj z umiarem.”

„Życie jest tylko przechodnim półcieniem
Nędznym aktorem, który swą rolę
przez parę godzin wygrawszy na scenie
W nicość przepada – powieścią idioty
Głośną wrzaskliwą, a nic nie znaczącą.”

„Lepiej być o trzy godziny za wcześnie niż o minutę za późno.”

„Życie nie jest lepsze ani gorsze od naszych marzeń, jest tylko zupełnie inne.”

„Konia! Konia! Królestwo za konia!”

„Cały świat to scena,
A ludzie na nim to tylko aktorzy.
Każdy z nich wchodzi na scenę i znika,
A kiedy na niej jest, gra różne role.”

„Mnie zwiodła, Maurze; przyglądaj się bacznie;
Być może ciebie także zwodzić zacznie?”

„Tchórz, zanim umrze, kona wiele razy,
Walecznych jedna tylko śmierć spotyka.”

„O wielkie nieba, gdyby tylko ludzie byli wierni, byliby doskonali.”

„Skoro jesteś stary i szanowany, powinieneś być mądry.”

„Prawda jest to pies, którego korbaczem wyganiają do budy; gdy tymczasem jaśnie wielmożnej bonońskiej suczce wolno przy kominie leżeć i cuchnąć.”

„Nawet najzacieklejsza bestia zna choć cień litości, ja nie znam, więc bestią nie jestem.”

„Strzeż się idów marcowych.”

„Wszystko dobre, co się dobrze kończy.”

„Tak sobie żyć będziem,
Modlić się, śpiewać, pleść stare powieści,
Śmiać się do złotych motylów i słuchać,
Jak prostaczkowie opowiadać będą,
Co się u dworu dzieje, kto wygrywa,
Kto traci, kto jest w łasce, kto w niełasce.”

„Życie jest to opowieść idioty, pełna wrzasku i wściekłości, nic nie znacząca.”

„Wszystko, co żyje, musi umrzeć, przechodząc poprzez naturę do wieczności.”

„Bądź dla siebie takim, jakim byłbyś dla przyjaciela.”

„Gdyby nasze cnoty służyły tylko nam, byłyby niczym.”

„Daniel przyszedł nas rozsądzić!”

„Być albo nie być! Oto jest pytanie!”

„Odważnym człowiekiem jest nie ten, kto się niczego nie lęka. Lecz ten, którego szlachetna dusza swój lęk przezwycięża.”

„Świat jest teatrem, aktorami ludzie,
Którzy kolejno wchodzą i znikają.”

„Przecież i osioł pozna się na tem, kiedy wóz ciągnie konia.”

„Do miłosierdzia nie można przymusić.”

„Śmierci, śmierci, przybądź po mnie,
Ciało me w cyprysach złóż,
Bo dziewczyna, bo dziewczyna
W serce moje wbiła nóż.
Niech całun biały cisy przystroją,
Uczyńcie tak!
Bo jakiż lepiej gorzką śmierć moją
Opłacze znak.”

„Płakać z płaczącym, to ulga w cierpieniu.”

„Czemże jest nazwa? To, co zowiem różą,
Pod inną nazwą równieby pachniało…”

„Serce miej otwarte dla wszystkich, zaufaj niewielu.”

„Nie w gwiazdach pragnę słuszność sądów badać,
choć astrologię znam.”

„Miłość ucieka się niekiedy do rozsądku jak do lekarza, ale nigdy nie bierze go za doradcę.”

„Oszczędność, bracie, oszczędność, przygrzane resztki przysmaków z pogrzebowej stypy można wszak podać na ucztę weselną.”

„Jak się kobieta uprze, to diabła przegada.”

„Dziwny miłości traf się na mnie iści,
Że muszę kochać przedmiot nienawiści.”

„Przebóg, wszystko mi jedno, raz tylko człowiek może umrzeć. Jesteśmy Bogu śmierć dłużni; jak bądź obrócą się rzeczy, kto tego roku umrze, ma spokój na rok przyszły.”

„Od chwili tej do końca świata
… w pamięci ludzkiej będziemy żyć:
my wybrańców garść,
… kompania braci”

„Reszta jest milczeniem.”

„BRUTUS: Co los nam zrządził - dowiemy się wkrótce,
Że kiedyś umrze - wie każdy, jedynie
Pytania "kiedy" i "jak odwlec śmierć?"
Są tym, czym człowiek może się przejmować.
KASKA: Kto utnie z życia ze dwadzieścia lat,
Oszczędza sobie dwudziestu lat strachu
Przed śmiercią.”

„CEZAR: Życzyłbym sobie, by mnie otaczali
Ludzie otyli, przyczesani gładko,
Po których widać, że zdrowo śpią w nocy.
Spójrz na Kasjusza: chudy, jakby głodny;
Zbyt wiele myśli; tacy najgroźniejsi.”

„Lecz choćby oczy jej były na niebie, a owe gwiaz­dy w op­ra­wie jej oczu, blask jej ob­licza zaw­stydziłby gwiazdy.”

„Tę porę roku dostrzec we mnie możesz,
Gdy liście żółte, żadne, nieco liści,
Z drżących gałęzi zwisają na mrozie;
Gdzie słodko śpiewał ptak, nagi chór zniszczeń.
Zmierzch dnia twym oczom we mnie się odsłania,
Gdy słońce gaśnie na zachodzie nisko,
A noc je z wolna pochłania, pochłania -
Bliźniaczka śmierci - pieczętując wszystko.
Nikły żar we mnie widzisz, po płomieniu,
Który w popiele młodości umiera
Na łożu śmierci, gdzie zagaśnie w cieniu,
Przez to pożarty, co dotąd pożerał. (…)”

„Niektórzy rodzą się wspaniale, inni osiągają wielkość, a niektórzy mają na nich wielkość.”

„Jak dzień na nowo stare słońce stwarza, Tak miłość stare od nowa powtarza.”

„Przed kasą Czasu potomek jedynie Może cię ustrzec, gdy twój czas przeminie.”

„Którzy kochają, płacić muszą drogo…”