Cytaty na temat uzupełnianie (24 cytatów)

Niels Bohr (1885–1962) duński fizyk, noblista

Contraria sunt complementa. (łac.)
dewiza Bohra.

„(…) Jeżeli świat nie jest rozsypaną przed nami łamigłówką, tylko zupą, w której pływają bez ładu i składu kawałki, od czasu do czasu zlepiające się przez przypadek w jakąś całość? Jeżeli wszystko, co istnieje, jest fragmentaryczne, nie donoszone, poronne, zdarzenia mają koniec bez początku albo tylko środek, sam przód albo tył, a my wciąż segregujemy, wyławiamy i rekonstruujemy, aż zaczynamy widzieć całe miłości, całe zdrady i klęski, chociaż naprawdę jesteśmy cząstkowi, byle jacy. Nasze twarze, nasze losy urabia statystyka, jesteśmy wypadkową ruchów brownowskich, ludzie to nie dokończone szkice, przypadkowo zarysowane projekty. Perfekcja, pełnia, doskonałość – to rzadki Wyjątek, zdarzający się tylko dlatego, że wszystkiego jest tak niesłychanie, niewyobrażalnie wiele! Olbrzymiość świata, nieprzeliczalna jego mnogość jest automatycznym regulatorem codziennej zwyczajności, dzięki niej uzupełniają się pozornie luki i wyrwy, myśl dla własnego zbawienia odnajduje i scala odległe fragmenty. Religia, filozofia są klejem, wciąż składamy i zbieramy rozpełzające się w statystykę ochłapy, żeby je złożyć w sens, jak w dzwon naszej chwały, żeby odezwały się jednym, jedynym głosem! Tymczasem jest tylko zupa. Matematyczny ład świata to nasza modlitwa do piramidy chaosu. Na wszystkie strony wystają kawałki życia poza znaczenia, które ustaliliśmy jako jedyne, a my nie chcemy, nie chcemy tego widzieć! Tymczasem istnieje tylko statystyka. Człowiek rozumny to człowiek statystyczny. Czy dziecko będzie piękne czy brzydkie? Czy muzyka da mu rozkosz? Czy dostanie raka? O tym wszystkim decyduje gra w kości. Statystyka stoi u naszego poczęcia, ona wylosowuje zlepki genów, z których tworzą się nasze ciała, ona wylosowuje naszą śmierć. O spotkaniu kobiety, którą pokocham, o mojej długowieczności, o wszystkim decyduje normalny rozkład statystyczny, więc może także o tym, czy będę nieśmiertelny? Może ona staje się czyimś udziałem na ślepo, przez przypadek, od czasu do czasu, tak samo jak uroda lub kalectwo? A skoro nie istnieją jednoznaczne przebiegi, skoro rozpacz, piękno, radość i brzydota są dziełem statystyki, statystyką jest podszyte nasze poznanie, istnieje tylko ślepa gra, wiekuiste układanie się przypadkowych wzorów. Nieskończona liczba Rzeczy szydzi z naszego umiłowania Ładu. Szukajcie – a znajdziecie; zawsze w końcu znajdziecie, jeżeli będziecie tylko dość żarliwie szukali, statystyka bowiem niczego nie wyklucza, czyni wszystko możliwym, jedynie mniej lub więcej prawdopodobnymi. Historia zaś jest ziszczaniem się brownowskich ruchów, statystycznym tańcem cząstek, które nie przestają marzyć o innym doczesnym świecie…
– Może i Bóg istnieje tylko czasami? – rzucił niegłośno Inspektor. Pochylił się do przodu i z niewidzialną twarzą słuchał tego, co Gregory z takim trudem wyrzucał z siebie, nie śmiejąc nań spojrzeć.
– Może – obojętnie odparł Gregory. – A przerwy w jego istnieniu są bardzo długie, wie pan?
Wstał, podszedł do ściany i wpatrzył się niewidzącymi oczami w jakąś fotografię.
– Może i my…”

Stanisław Lem książka Śledztwo

zaczął i zawahał się – ... i my jesteśmy tylko czasami, to znaczy: raz mniej, niekiedy prawie znikamy, rozpływamy się, a potem nagłym skurczem, nagłym wysiłkiem, scalając na chwilę rozpadające się rojowisko pamięci... na dzień stajemy się...
finalna rozmowa Inspektora z Gregorym.
Utwory, Śledztwo

O rozpaczy , O myśleniu , Radość , O śmierci

„Od lat próbuję łączyć malarstwo z fotografią robiąc obrazy, w których te techniki się uzupełniają. Ułamek sekundy fotografowanie fragmentu natury przeniesiony jest na tygodnie i miesiące powstawania obrazu. Skończony obraz opisany jest fotograficznymi odbitkami z momentów i fragmentów jego powstawania.”

Wojciech Gilewicz (1974)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gilewicz_wojciech

O naturze , O malarstwie , Obraz

„Liberalna demokracja i gospodarka wolnorynkowa uzupełniają się wzajemnie i stanowią samonapędzający się mechanizm.”

Francis Fukuyama (1952)

Źródło: Koniec historii, Warszawa 1992.

O demokracji , O historii

„Nasza encyklopedia tkwi w całości w komputerze i jest codziennie poprawiana i uzupełniana.”

Isaac Asimov książka Agent Fundacji

Źródło: Agent Fundacji (ang. Foundation’s edge), tłum. Andrzej Jankowski, Poznań 2002, s. 10.

„Ciemność jest drugą stroną światła, nie mogą bez siebie istnieć, tylko przeciwieństwa się uzupełniają…”

Anna Onichimowska (1952) polska pisarka i scenarzystka

Hera, moja miłość
Źródło: Haiku 11, s. 140

„Idziemy pod prąd popkultury. Dwa lata temu mieliśmy Rok Walki z Ubóstwem i Wykluczeniem Społecznym, teraz trwa rok poświęcony promocji wolontariatu. Promowane przez Unię idee wzajemnie się uzupełniają. Dążymy do tego, by zbudować kulturę społeczeństwa otwartego na wszystkie grupy wiekowe, stąd tak silnie akcentowany postulat solidarności międzypokoleniowej.”

Władysław Kosiniak-Kamysz (1981) polski polityk

Źródło: Z solidarnością przez życie, polityka.pl, 14 grudnia 2011 http://www.analizy.mpips.gov.pl/index.php/aktualnoci/120-wyzwania-demograficzne-polski-i-unii-europejskiej-w-przededniu-europejskiego-roku-aktywnoci-osob-starszych-i-solidarnoci-midzypokoleniowej-2012.html

O życiu , O walce

„Jakie miejsce doktryna Kościoła pozostawia państwu w zakresie nauczania i edukacji? Odpowiedź jest prosta: poza wyjątkiem niektórych szkół przygotowujących do pracy w instytucjach użyteczności publicznej, jak szkoły wojskowe, państwo nie jest ani nauczycielem, ani wychowawcą. Jego rola, opierając się na zasadzie uzupełniania, zastosowanej przez Piusa XI, winna polegać na wspieraniu zakładania wolnych szkół przez rodziców i Kościół, a nie na zastępowaniu ich sobą. Szkoła państwowa, zasada „wielkiej narodowej służby edukacyjnej”, nawet jeżeli nie jest świecka i jeżeli państwo nie żąda monopolu edukacyjnego, stanowi zasadę przeciwną doktrynie Kościoła.”

Marcel Lefebvre (1905–1991) francuski biskup katolicki, twórca schizmy

Oni Jego zdetronizowali
Źródło: s. 95

O szkole , O rodzicach , O nauczycielach

„Poza moimi niezdarnymi słowami, poza rozumowaniem, które może mnie mylić, widzisz we mnie po prostu Człowieka. Czcisz we mnie ambasadora pewnych wierzeń, obyczajów, umiłowań. Jeśli różnię się od ciebie, zamiast obrażać – uzupełniam cię. Wypytujesz mnie, jak wypytuje się podróżnego.”

Antoine de Saint-Exupéry (1900–1944) francuski pisarz i poeta, lotnik

List do zakładnika

„W popycie jak i w podaży wyraża się uświadomiona dążność do ciągłego uzupełniania naszej energii społecznej. Skłania nas ona z jednej strony do zaofiarowania tego mianowicie produktu, który dla innych układów wytwarzamy, z drugiej zaś do zapotrzebowania tych przedmiotów, przy których pomocy możemy naszą energie społeczna w pożądanym kierunku uzupełnić. Ściśle zatem mówiąc, należy odróżnić podaż i popyt od ich pozornych synonimów zapotrzebowania i zaoferowania. Popyt i podaż to stany psychiczne, to chęć pozbycia się lub nabycia danego towaru. A zapotrzebowanie i zaoferowanie to przybliżone ilości, w których pragnęlibyśmy towar jakiś nabyć lub sprzedać.”

Zygmunt Heryng (1854–1931)

O pomocy

„W małżeństwie najważniejsza jest harmonia. Na przykład ja i moja żona – świetnie się uzupełniamy. Ja jestem wykształcony, oczytany i rozsądny, a żona… a żona to docenia.”

Rafał Kmita (1965)

DOŚĆ!... dobry wyrób kabaretopodobny 2009 r.
Cytaty ze spektakli teatralnych i programów kabaretowych

O małżeństwie

„Nie jestem emerytem. Może wrócę jeszcze do pracy trenerskiej. Muszę jednak znaleźć odpowiednią motywację i wyzwanie. Uzupełniam wiedzę, dużo czytam, wciąż się uczę. Nabieram apetytu.”

Ireneusz Mazur (1957) polski trener siatkówki

Źródło: Wszyscy byli ancymonkami http://www.przegladsportowy.pl/Siatkowka-Ireneusz-Mazur-dla-Magazynu-Sportowego-bez-autoryzacji,artykul,110299,2,282.html

O motywacji , O czytaniu

„Historycznie biorąc, wstrząs rewolucyjny i wynalazek demokracji to zjawiska ze sobą powiązane i wzajemnie od siebie zależne, składające się na ogromną przemianę polityczną i społeczną: 14 lipca zdobyto Bastylię, a sześć tygodni później Zgromadzenie Konstytucyjne uchwaliło Deklarację praw człowieka i obywatela. Politycznie i socjologicznie są to jednak zjawiska odrębne, a doświadczenie rewolucyjne dowodzi, że zarazem uzupełniają się one i wchodzą ze sobą w sprzeczność. W istocie kryzysy i konwulsje rewolucyjne, szczególnie zaś momenty kulminacyjne, podczas których lud mobilizuje się i masowo powstaje, poddają instytucje przedstawicielskie ciężkiej próbie.”

Bronisław Baczko (1924–2016) polski filozof i historyk myśli społecznej

fragment wstępu.
Źródło: Rewolucja. Władza, nadzieje, rozterki, przeł. Wiktor Dłuski, wydawnictwo słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2010.

O ludziach , O demokracji

„Najlepszą definicją miłości, która stanowi podstawę otwartości, jest całkowite i bezwarunkowe zaangażowanie się w „uzupełnianie” innych tak, aby stali się tym wszystkim, czym mogą i chcą być.”

Peter Senge (1947)

Piąta dyscyplina

„Pisanie scenariusza jest w pewien sposób magiczną czynnością, bardzo trudną na początku, ale jednocześnie sprawiającą, że kiedy piszesz, czujesz jakby wszystko wokół ciebie wnikało i uzupełniało tekst. Włączasz radio, słyszysz piosenkę i czujesz, że to utwór, którego szukałeś do konkretnej sceny! W dokładnie taki sposób do scenariusza trafił Kierkegaard, mówili o nim w radiu w momencie, gdy go potrzebowałem.”

Dagur Kári (1973)

Źródło: Anna Bielak, Strach przed lataniem. Dagur Kari dla Stopklatki, 3 lipca 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=78474

O strachu

„Wnioskując po oklaskach po raz pierwszy poczułem wówczas, że [teksty] uzyskały akceptację. Startowałem w Piwnicy bez jakichkolwiek obciążeń, bo miałem świadomość, że jestem zupełnie inny od Dymnego. Nigdy z nim nie konkurowałem. Byliśmy tak różni, że w pewnym sensie mogliśmy się uzupełniać. Każdy człowiek wchodzący do zespołu Piwnicy musiał liczyć się z tym, że natrafi na pewien opór zespołu. Mnie też to nie ominęło – a trwało parę ładnych lat – nigdy jednak nie odczułem nawet cienia niechęci ze strony Wieśka.”

Andrzej Warchał (1943–2008)

o początkach pracy w Piwnicy pod Baranami.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_warchal_andrzej

Sens

„Powiem państwu bardzo wyraźnie: jeżeli Unia ma prawo do tego, aby o czymś decydować, wspierać, koordynować lub uzupełniać, to niestety z dużym prawdopodobieństwem można powiedzieć, że będzie to czynić, i to bardzo intensywnie. Unia w swej obecnej wersji jest niestety ogromnie nienasycona. Dlatego jestem zbulwersowana podpisaniem przez rząd Donalda Tuska paktu Euro Plus. Skoro rząd nie musiał tego robić, to po co to uczynił? Pakt daje Unii do ręki narzędzia, za pomocą których może ona w szerszym niż dotychczas stopniu ingerować w polskie sprawy. W pakcie stwierdza się bowiem, że podjęte zostaną szczególne działania wykraczające poza działania już istniejące.”

Gabriela Masłowska (1950) pracownik naukowy, działaczka polityczna

Źródło: wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 28 kwietnia 2011 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata6.nsf/cf6cd6bc70d259a4c125738c004d6617/507b953d372c294fc1257881002c6605?OpenDocument

O pomocy

„Od chwili, kiedy [z Czerwonych Gitar] odszedł Kossela, rzeczywiście zostały [w zespole] dwie indywidualności, ale nam to zupełnie nie przeszkadzało. Nigdy. To ludzie z zewnątrz chcieli rozbić zespół, dla własnych interesów. No i ubili interes, ale na krótko. Udało im się namówić Krzysztofa, żeby stworzył własną grupę. Twierdzili, że beze mnie będzie mógł się lepiej rozwijać. A przecież wszystko było w porządku. On był taki, ja byłem inny, nie przeszkadzaliśmy sobie. Uzupełnialiśmy się. Wszystko robiliśmy razem. (…) Piosenki komponowaliśmy pół na pół. (…) Niestety, Krzysztof uwierzył w to, że powinien zrobić własną grupę. No i jak uwierzył, musiał powtarzać te głupoty, że to będzie nowy styl (…). Zespół stworzył nowy, ale grali jak Czerwone Gitary.”

Seweryn Krajewski (1947) polski kompozytor

Źródło: Ryszard Wolański, Krzysztof Klenczon. Wspomnienie i piosenki, Wydawnictwo Lester, Warszawa 1996, s. 16, 17.

O ludziach , O głupocie , O odejściu , O wspomnieniach

„Nie uważam się za „zawodowego aktora”. Zawodowy ma być pilot samolotu, chirurg, budowniczy mostów. Poeta, ksiądz to nie zawód, to coś więcej. U artysty warsztat jest konieczny, ale nie wystarcza. Trzeba dbać o szereg rzeczy znacznie trudniej uchwytnych. Na przykład stosunek do wartości. Udział w miernych, pozbawionych ambicji produkcjach, na przykład w głupich sitcomach telewizyjnych, nie jest bezkarny. Pozostawia ślad. Sztuka aktorska to także odwaga zadbania o własną kondycję moralną, psychiczną, emocjonalną. Ja, kiedy czuję, że za dużo gram w teatrze i zaczynam się zużywać – przerywam. Zajmuję się przez jakiś czas czymś innym. Czytam, podróżuję, wymyślam przepisy kulinarne, słucham muzyki. Uzupełniam to, czego mi akurat brakuje, by być nie tylko rzemieślnikiem, ale przede wszystkim samoświadomym, pełnym człowiekiem. Inaczej nie czułbym się aktorem, ale „produktem” czy wytwórcą „produktów.””

Wojciech Pszoniak (1942) polski aktor

Przynajmniej tak rozumiem etos aktorski i to próbuję przekazać swoim studentom.
Źródło: Joanna Derkaczew, Aktor to nie zawód, „Gazeta Wyborcza” nr 46, dodatek „Gazeta Telewizyjna”, 24 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/133841.html

O sztuce , O podróżowaniu , O czasie , O czytaniu