Cytaty na temat publikacja (59 cytatów)

„Jesteśmy wdzięczni wydawcom „Washington Post”, „New York Times”, „Time Magazine” i innym wielkim publikacjom, których menadżerowie uczestniczyli w naszych spotkaniach i dotrzymali swych obietnic zachowania dyskrecji przez blisko 40 lat. Byłoby dla nas niemożliwością zrealizowanie naszego planu budowy światowego rządu, jeśli bylibyśmy w tym czasie przedmiotem zainteresowania prasy. Dziś jednak świat jest już dużo bardziej wyrafinowany i przygotowany do organizacji rządu światowego. Idea ponadnarodowej suwerenności elit intelektualnych i światowych bankierów jest z całą pewnością korzystniejsza od narodowego samostanowienia, praktykowanego w minionych stuleciach.”

David Rockefeller (1915–2017) amerykański przemysłowiec

w 1991.

O świecie , O zachowaniu , O czasie

„To faktycznie było z pozoru trochę trudne, ale my z Banachem znaliśmy odpowiedź już w tym roku… tyle że zrobiliśmy to w ten sposób… (…) Jak państwo widzą, to jest w istocie tak proste, żeśmy z Banachem uznali rzecz za niegodną publikacji.”

Stanisław Mazur (1905–1981) matematyk polski

Mazur miał wielokrotnie mówić, iż znał dowód danego twierdzenia matematycznego wcześniej, przed publikacją tegoż przez innego matematyka.
Źródło: Beata Maciejewska, Genialni z kawiarni Szkocka, „Magazyn na święto” (dodatek „Gazety Wyborczej”), 31 października–2 listopada 2014

O matematyce

„Kiedy za sprawą publikacji w „Rzeczpospolitej” sprawa [Drzewieckiego] wyszła na jaw, zawrzał gniewem pan prezydent Kaczyński i zwołał wszystkich najważniejszych dygnitarzy w państwie na spotkanie w tej sprawie. Jedynie wicemarszałek Niesiołowski powiedział, że nie pójdzie, bo to pisowska awantura. Gdyby wezwał go na rozmowę prezydent Kwaśniewski, to może by poszedł, a nawet – pobiegł w podskokach, a tak, to się uniósł honorem, jakby do prezydenta Kaczyńskiego zabronił mu pójść sam oficer prowadzący.”

Stanisław Michalkiewicz (1947) polski pisarz i publicysta

Źródło: Walczę Rysiu, Tygodnik „Goniec” (Toronto), 4 października 2009, za: www.michalkiewicz.pl

„Około 100-tysięczną armię NSZ stworzyła elita polskiej inteligencji. Profesorowie, doktorzy, ludzie z wyższym wykształceniem humanistycznym, ekonomicznym, prawniczym. Ta elita chciała, by po wojnie Polska była silnym organizmem państwowym, sięgającym Odry i Nysy Łużyckiej na Zachodzie. To miała być Polska wielka, która w ramach projektu Międzymorza łączyłaby rejon Europy określany granicami Bałtyku, Adriatyku i Morza Czarnego. Wewnętrznie państwo miało być zarządzana przez ludzi światłych, którym nieobca jest wrażliwość cywilizacji chrześcijańskiej. A zatem Polska chrześcijańska w prawie i praktyce, posiadająca dobro w postaci państwa służącego narodowi i broniącego jego praw. Również w konfrontacji z potencjalnymi wrogami zewnętrznymi. Po wojnie znajdujący się na emigracji działacze Organizacji Polskiej stali się pierwszymi sojusznikami Amerykanów w strefie niemieckiej. W swoich publikacjach bardzo mocno liczyli na to, że Polska po odzyskaniu niepodległości wejdzie do struktur europejskiej wspólnoty, będzie się z nią integrować. Byli też zdecydowanymi zwolennikami członkostwa w NATO. Podsumowując, ludzie tworzący we wrześniu 1942 r. NSZ posiadali ogromną wiedzę co do potrzeb naszej polityki. Byli suwerenni, a projekty polityczne wypracowywali w Polsce, a nie w Moskwie, Berlinie, Brukseli czy Nowym Jorku. Jednocześnie byli to politycy na wskroś nowocześni. Nie patrzący tylko w przeszłość – choć z naszej tożsamości czerpali wszystko, co najważniejsze – ale również świetnie zorientowani w bieżącej rzeczywistości, do której dostosowywali swoje koncepcje.”

Jan Żaryn (1958) polski historyk

Źródło: Specjalnie dla nas: Jan Żaryn o NSZ, niezalezna.pl, 20 września 2012 http://niezalezna.pl/33060-specjalnie-dla-nas-jan-zaryn-o-nsz

O wojnie , O ludziach , O wykształceniz , O inteligencji

„Można mierzyć ważność danej pracy naukowej przez liczbę wcześniejszych publikacji, które stały się przez nią bezużyteczne.”

David Hilbert (1862–1943) matematyk niemiecki

„Inna sprawa, czy należy podważać wiarę w osobowego Boga. Freud w ostatniej publikacji opowiedział się za tym. Ja nigdy nie przyłożyłbym do tego ręki. Otóż tego rodzaju wiara wydaje mi się lepsza niż brak jakiegokolwiek transcendentalnego poglądu na życie, a wątpię, czy można by znaleźć bardziej wzniosły środek zaspokajania potrzeb natury metafizycznej, który byłby użyteczny dla równie wielu ludzi.”

Albert Einstein (1879–1955) fizyk niemiecki, noblista

Źródło: Antony Flew, Bóg istnieje, wyd. Fronda, Warszawa 2010, ISBN 9788362268658, s. 130–131.

O wierze , O naturze , O ludziach , O życiu

„W najnowszym zagranicznym piśmiennictwie specjalistycznym występują głosy krytyczne. Nie spotkałem dotąd w tych publikacjach akceptacji porozumienia ACTA jako takiego. Pragnę także zwrócić uwagę, że przed ponad rokiem została opublikowana opinia najwybitniejszych specjalistów Europy Zachodniej w dziedzinie prawa własności intelektualnej, która poddaje bardzo głębokiej i wszechstronnej krytyce porozumienie ACTA. (…) Wśród znawców prawa własności intelektualnej, włącznie z specjalistami w obszarze prawa Internetu, występuje zdecydowana, choć wyważona krytyka porozumienia ACTA.”

Ryszard Skubisz (1950) prawnik polski

Źródło: rozmowa Marcina Bielesza, ACTA doprowadzi do konfliktu, gazeta.pl, 29 stycznia 2012 http://web.archive.org/web/20120202043003/http://lublin.gazeta.pl/lublin/1,48724,11052829,Prof__Ryszard_Skubisz__ACTA_doprowadzi_do_konfliktu.html

„To są akty o charakterze prywatnym, które w żadnym wypadku nie mogą nabrać mocy prawnej poprzez publikację.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

na temat wyroków Trybunału Konstytucyjnego, z których większość została później tj. 16 sierpnia 2016 opublikowana w organie promulgacyjnym.
Źródło: „Prywatny charakter” aktów Trybunału http://www.naszdziennik.pl/polska-kraj/164003,prywatny-charakter-aktow-trybunalu.html, naszdziennik.pl, 10 sierpnia 2016.

O charakterze

„Natomiast to, że Hajdarowicz powiadomił Grasia, nie mieści się już w żadnych cywilizowanych standardach, a w dodatku jest złamaniem prawa prasowego, które zabrania informowania o zawartości gazety przed jej ukazaniem się. (…) W dodatku Graś następnego dnia rano w programie TVP „Polityka przy kawie” rżnął totalnego głupa udając, że publikacja go zaskoczyła.”

Cezary Gmyz (1967)

Zawód: dziennikarz śledczy
Źródło: s. 21

„Tomasz Sakiewicz grozi mi procesem. Wytoczy mi go, jeśli jeszcze raz powtórzę, że zarobił na publikacji Raportu, oszwabiając w ten sposób obywateli. No dobra. Niech mu będzie. Zmodyfikuję trochę swoją opinię. Jeśli więc rzeczywiście zbył udziały, to profitentem tego procederu wydawniczego nie będzie on sam, tylko jego rodzina. Jeśli i po tej modyfikacji rzeczywiście pójdzie on do sądu, to wymiar sprawiedliwości będzie musiał mu odpowiedzieć na niezwykle egzystencjalne pytanie. Na pytanie fundamentalne. Na pytanie czy teść to rodzina?”

Jan Filip Libicki (1971) polski historyk i polityk

Źródło: Czy teść to rodzina? Pytanie egzystencjalne Tomasza Sakiewicza, onet.pl, 28 sierpnia 2011 http://wiadomosci.onet.pl/blogi/czy-tesc-to-rodzina-pytanie-egzystencjalne-tomasza,7819043,490742216,blog.html

O rodzinie , O sprawiedliwości , Pytanie

„To jest nie do pomyślenia w nowoczesnym państwie demokratycznym, w którym istnieje – zaproponowany przecież dawno, jeszcze przez Monteskiusza – podział władzy i jej wzajemna równowaga, by o publikacji wyroku władzy sądowniczej decydowała władza wykonawcza. Odmowa publikacji wyroku TK jest tożsama z tym, że rząd rości sobie prawo do oceny tego orzeczenia. To jest zupełnie niebywałe.”

Marcin Matczak (1976) doktor habilitowany nauk prawnych

Źródło: Marcin Matczak: Rząd nie ma prawa oceniać Trybunału Konstytucyjnego, nto.pl, 19 marca 2016 http://www.nto.pl/magazyn/wywiady/a/marcin-matczak-rzad-nie-ma-prawa-oceniac-trybunalu-konstytucyjnego,9756598/

„Ojciec Krąpiec cieszył się opinią profesora, który najtrudniejsze kwestie filozoficzne potrafił wyjaśnić przy pomocy prostych ilustracji. Nie było więc większego kłopotu ani z bytem, ani z jego istotą czy też z istnieniem, nie mówiąc o przypadłościach. Krowa machająca ogonem w zrozumieniu wielu rzeczy była w stanie dopomóc. Zawsze wszakże pod warunkiem, że korzystał z takich skojarzeń sam profesor Krąpiec. Jego także posługa rektorska, mimo że trwała trzynaście lat, wbrew różnym przesądom, stała się wielkim darem dla uczelni, Kościoła i Polski. A rektor KUL robił wrażenie na nas wszystkich swoistego giganta organizacyjnego. Mówią o tym prace podjęte i dokonane. Taką pochwałę głoszą projekty i cała wizja przyszłości uczelni, wciąż skazywanej na zanik. Nawet przejście na emeryturę nie osłabiło siły woli, nie pomniejszyło mocy ducha. Świadczą o tym często pojawiające się publikacje. Kierunek filozoficzny, który Ojciec Albert reprezentował, na trwałe wpisał się w dzieje współczesnej myśli, przynajmniej w ludzkich umysłach.”

Antoni Dydycz (1938) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: O Ojcu Albercie Mieczysławie Krąpcu zwyczajne wspomnienie, naszdziennik.pl, 16 maja 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20080516&typ=po&id=po31.txt

O myślach , O zrozumieniu , O wrażeniach , O sile

„Moją druzgocącą krytykę systemu komunistycznego powtórzyłem w artykule, który miał być opublikowany w tygodniku „Po prostu”. Jednak cenzura wstrzymała publikację i rozpętała się kolejna burza, w wyniku której tygodnik został zamknięty, co zapoczątkowało rozruchy studenckie.”

Stefan Kurowski (1923–2011) polski ekonomista

Źródło: Moja droga, moja walka, naszdziennik. pl, 10 maja 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20080510&id=my61.txt

O walce

„W działalność polityczną zaangażowałem się już pod koniec lat 70., a potem w ruch Solidarności i trwałem w niej przez następne lata. W okręgu wałbrzyskim zostałem wybrany w 1989 r. na senatora RP I kadencji. Już w pierwszych miesiącach przedstawiłem w Senacie program przezwyciężenia polskiego kryzysu gospodarczego. Jednak szersza dyskusja nad nim i jego publikacja zostały zablokowane, ponieważ zaczynano reklamować jedynie słuszny i możliwy program Sachsa – Balcerowicza. Bardziej udana była moja inicjatywa senatorska uznania suwerenności Ukrainy oraz nawiązania z nią dobrych stosunków.”

Włodzimierz Bojarski (1930) polski polityk, naukowiec specjalizujący się w energetyce

Źródło: Harcerstwo otwierało skrzydła do lotu, naszdziennik.pl, 8 lutego 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20080209&id=my11.txt

„Dla kręgów liberalnych i lewicowych wynik wyborów parlamentarnych jest szokiem. Wszyscy dobrze jeszcze mają w pamięci politykę historyczną rządu PiS z lat 2005–2007, polegającą na jednostronnej gloryfikacji bohaterstwa i patriotyzmu Polaków. Wyhamowała ona rozprawę z historią, która zaczęła się przed 15 laty owocując badaniami naukowymi, publikacjami książkowymi, filmami, inscenizacjami i wystawami.”

Anda Rottenberg (1944) polska historyk sztuki, krytyk, kurator sztuki i publicystka

Źródło: Małgorzata Matzke, Polscy twórcy kultury są w szoku http://www.dw.com/pl/sz-polscy-tw%C3%B3rcy-kultury-s%C4%85-w-szoku/a-18823827, dw.com, 3 listopada 2015.

O historii , O lecie

„W warstwie językowej „teorie spiskowe” są doskonałym określeniem umożliwiającym dyskredytowanie sposobu myślenia tych, którzy poddają pod dyskusje oficjalne oceny bądź relacje uwiarygodnione w procesie masowej publikacji. Każdego bowiem, kto uznaje je za wątpliwe wystarczy naznaczyć piętnem „zwolennika teorii spiskowych” by wyłączyć go z publicznego dyskursu lub – co najmniej – pozbawić wiarygodności.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Teorie Spiskowe – Ankieta „Helikopter” 4/2012 https://opt-art.net/helikopter/4-2012/teorie-spiskowe-krzysztof-niewrzeda-ankieta/

O myślach , O relacjach , O myśleniu

„Publikacja Tygodnika jest typową manipulacją, w artykule znalazły się tylko niektóre fragmenty rozmowy, wybrane tak, by przedstawić mnie opinii publicznej w jak najgorszym świetle. Rozmowa z Panem Królem odbywała się między sąsiadami, a jej charakter określiłbym jako przysłowiowy „góralski spór o miedzę.””

Tadeusz Skorupa (1959) polityk polski

Źródło: Skorupa tłumaczy się i pozywa „Tygodnik Podhalański”,gazeta.pl, 25 marca 2010 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80708,7702632,Skorupa_tlumaczy_sie_i_pozywa__Tygodnik_Podhalanski_.html

O charakterze

„Lelewel uważający się także za wielkiego numizmatyka, zupełnie zignorował ten zakup rządu od Wolańskiego, ogłaszając o nim arogancko i lekceważąco; «Jakiś amator w Polsce, Wolański» (Un amateur en Pologne, Wolański).
Wolański oburzony drwinami Lelewela, oprotestował je oficjalnie w swojej publikacji.
Widać z powyższego, że Lelewel poniżał Polaków i nie identyfikował się z Polską, był duchem od niej daleko, a pisał przeważnie po francusku.”

Janusz Bieszk (1955) polski autor

„Z całą pewnością nie jest grzechem czy winą historyków, a także instytucji powołanych do badania przeszłości, wydawanie książek, nawet jeśli są kontrowersyjne. Prawo do badań naukowych i publikacji jest prawem ważniejszym niż emocje polityczne.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 25 czerwca 2008 http://wyborcza.pl/1,76842,5365790,Tusk__IPN_bez_zmian.html

O książkach , O przeszłości

„Czy pan aby wie, że na wydziale fizyki o jednego potencjalnego studenta walczą między sobą cztery wolne miejsca? W takiej sytuacji tytułowanymi luminatorami nauki stają się u nas automatycznie te wszystkie kołki, które odpadły przy konkursowych egzaminach na inne wydziały. Podsuwamy im swoje wolne miejsca jak ostatnią deskę ratunku, głaszczemy i windujemy na sam szczyt. Dzięki takiemu systemowi postępowania dyplomanci są naszymi ludźmi, zaś gmach nauki jest obsadzony zwartym zespołem figur ponumerowanych na odpowiednich grzędach – to mur, którego nie poruszy samotny człowiek z kajetem w dłoni, tym bardziej jeśli ma coś istotnego do powiedzenia. Żaden postawiony na straży dekoracji pracownik naukowy nie dopuści do ujawnienia cennej myśli przybysza spoza gmachu, gdyż po ogłoszeniu jej wszystkie publikacje, wydawane dotąd w celu pozorowania wiedzy, poszłyby – rzecz prosta – na toaletowy gwóźdź. Do tragedii tego rodzaju dochodzi tylko raz na kilkaset lat. Następuje ona wyłącznie w momencie wyjątkowego bałaganu w jakiejś specjalności oraz na skutek karygodnych zaniedbań urzędników naukowych powołanych i wykształconych po to właśnie, aby pilnowali pustych opakowań.”

Adam Wiśniewski-Snerg (1937–1995) polski pisarz

Według łotra

O myślach , O wiedzę , O nauce , O myśleniu

„Jego krótkie opowiadania były zmanieryzowane i szablonowe i był rad, że ukazują się w ambitnych kwartalnikach o bardzo małym kręgu odbiorców. Jego wiersze, sam to wyczuwał, były okropne i zamieszczał je w mało znanych czasopismach literackich ukazujących się w Pretorii i na Isle of Wight oraz w angielskojęzycznych publikacjach uniwersyteckich w Bejrucie, Hiszpanii i w Teheranie. Czuł się bezpieczniejszy dyskutując o swojej poezji z ludźmi, którzy jej nigdy nie czytali.”

Joseph Heller (1923–1999) pisarz amerykański

Gold jak złoto

O czytaniu

„J. M. Ciechanowski, „Powstanie Warszawskie”, Londyn 1971 (i późniejsze wydania, w tym krajowe za zezwoleniem cenzury), który swoje stanowisko tylko nieco inaczej wystylizował w nowej publikacji „Na trupach tragedii. Powstanie Warszawskie 1944. Wybór dokumentów z komentarzem”. Warszawa 1992. Dzisiejsze poglądy autora najpełniej oddaje zdanie na s. 51 o „trzeciorzędnych przywódcach”, którzy w 1944 r. kierowali sprawami polskimi. Nie zaprzeczając solidności wielu ustaleń źródłowych J. M. Ciechanowskiego, należy podkreślić, iż autor przedstawił genezę Powstania ze specyficznego punktu widzenia Anglosasów, kierując cały ogień krytyki na stronę polską, a ignorując nieraz przyczyny, dla których zapadały takie a nie inne decyzje po stronie polskiej. W ten sposób uzasadniał najgorsze (antypolskie), rodem jeszcze z XVIII i XIX w., stereotypy anglosaskie o Polsce jako kraju niepoprawnych i niepoważnych romantyków, którzy zawsze są sami sobie winni. Te stereotypy odegrały dużą rolę w mentalności otoczenia Roosevelta i Churchilla, a także w biegu spraw polskich. (…) Dodajmy, że J. M. Ciechanowski wielokrotnie zarzucał polskim politykom brak realizmu. Na czym miał polegać ten realizm – poza ewentualnie upokarzającą kapitulacją wobec Stalina – autor ten, piszący w wiele lat po Układzie Jałtańskim, nie wyjaśnił.”

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Źródło: Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza, Marian Marek Drozdowski (red.), wyd. Instytut Historii PAN, Warszawa 1995, s. 31.

O historii , O decyzjach

„Publikacja książek jest dla pisarza najważniejsza.”

Liao Yiwu (1958)

Źródło: Agnieszka Wójcińska, Czy ktoś widział piersi Partii?, wyborcza.pl, 23 września 2011 http://wyborcza.pl/1,75475,10344475,Czy_ktos_widzial_piersi_Partii_.html?as=3&startsz=x

O książkach

„Spośród wszystkich artykułów ukazujących się w czasopismach, znajdujących się na najbardziej chyba cenionej, w świecie naukowym, Liście Fildelfijskiej aż 20% nie jest nigdy, nawet raz, od momentu publikacji cytowana. Jeśli od tego odejmiemy, tak powszechne wśród naukowców, autocytowania i cytowania pojedyncze, często grzecznościowe wynikające z poczucia wzajemności lub wdzięczności, to naukowy śmietnik rośnie w oczach. Biorąc pod uwagę fakt, że naukowcy powinni cytować wszystkie teksty, na których opierają swoją pracę, oznacza to, że artykuł, który nigdy nie został zacytowany nie miał żadnego wpływu na jakiegokolwiek naukowca na świecie, a co za tym idzie, nie miał również jakiegokolwiek wpływu na rozwój nauki.”

Tomasz Witkowski (1963)

Zakazana psychologia. Tom I
Źródło: s. 365.

O nauce

„Idiotyzm zawsze zostaje idiotyzmem. Ale za ich słowami nie idą czyny – przynajmniej nic o nich do tej pory nie wiadomo. Z tego co się orientuję, to garstka osób, które coś tam wypisują w internecie. Nawet na radykalnej lewicy nie są traktowane poważnie. Co innego ze zwolennikami faszyzmu. Stron, które prowadzą w internecie, są setki. Ich publikacje przekładają się na konkretne zachowania. Wystarczy zobaczyć, że takie organizacje jak ONR czy NOP działają legalnie, choć według prawa nie powinny, skupiając wokół siebie agresywnych skinheadów. Albo popatrzeć, jak rasistowscy kibice traktują czarnoskórych zawodników. Na tym tle komuniści z LBC [Lewica Bez Cenzury] to tylko folklor.”

Marcin Kornak (1968–2014)

o organizacji Lewica Bez Cenzury im. Feliksa Dzierżyńskiego.
Źródło: Prokuratura sprawdza Lewicę Bez Cenzury http://wyborcza.pl/1,76842,5401214,Prokuratura_sprawdza_Lewice_Bez_Cenzury.html, wyborcza.pl, 27 czerwca 2008

O zachowaniu

„Po prostu był brak takiej publikacji historycznej w Polsce, mimo że minęło już prawie 100 lat po zaborach od 1918 roku. Dlaczego? Zrobiłem to dla społeczeństwa polskiego, starszego i młodszego pokolenia, żeby poznało lub przypomniało sobie swoje słowiańskie korzenie i dumną wielką lechicką przeszłość oraz zachowało właśnie tę lechicką tożsamość historyczną głęboko w swoich sercach i nie pozwoliło jej sobie odebrać.”

Janusz Bieszk (1955) polski autor

Wywiad "Słowiańscy królowie Lechii" z 15 września 2016

O zachowaniu , O przeszłości , Serce

„Podczas pobytu w Kalkucie otrzymywałem od niego listy, w których, otwarcie, prosił mnie, bym nie mówił mu o jodze, czy też o „magicznych siłach”, lecz relacjonował wyłącznie precyzyjne fakty, których osobiście byłem świadkiem. Również w Indiach otrzymałem od niego kilka publikacji, z których pamiętam jednakże tylko pismo Krur.””

Julius Evola (1898–1974) włoski filozof

o korespondencji z Evolą
O Juliusie Evoli
Źródło: Journal III, 1970-78, Chicago: University of Chicago Press, 1989, s. 161

O sile

„Wielu czubków przysyła nam e-maile o UFO. Jak dotąd nie spełniły one dwóch naszych zasad umożliwiających publikację: że dokumenty nie mogą być własnego autorstwa i że muszą być oryginalne.”

Julian Assange (1971) australijski aktywista, dziennikarz, wydawca

Źródło: tok.fm, 3 grudnia 2010 http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,103086,8764340,Assange__Grozono_nam_smiercia__Jesli_cos_nam_sie_stanie.html

„Zmierzam w kierunku stacji Pankow, rozmyślając po drodze o stylu pisarstwa Niewrzędy, który tak trudno zdefiniować, bo z każdą nową publikacją autor zmienia się niczym kameleon. To, co go wyróżnia i pozostaje niezmienne, to niesłychana dbałość o język, ogromna finezja w kreowaniu nowych terminów, melodyka. Choć szuka się podobieństw między nim a Gombrowiczem, czy Kapuścińskim, to Niewrzęda znakomicie zdaje sobie sprawę z własnej oryginalności na tyle, by nie szczędzić trudów na poszukiwanie własnego wizerunku. Jego oryginalność przejawia się także w odwadze demontowania istniejących rodzajów i gatunków literackich, w których mu po prostu za ciasno i tworzeniu nowych, skrojonych na własną miarę. Przesiąknięty na wskroś problemami globalnej cywilizacji i najbliższego mikrokosmosu lepi potem z tego niewiarygodne historie. A tym z kolei nie brak wiarygodności, bo gwarantuje ją ktoś, kto osobiście podróżuje wnikliwie po wielu ludzkich wnętrzach.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Autorka: Dorota Hoffmann, Z pięciu minut wielki zamęt, „Wyspa” nr 2/2014.
O Krzysztofie Niewrzędzie

O podróżowaniu , O historii , O poszukiwaniu

„Niemiecki socjalista, Ferdynand Lasalle, próbował ośmieszyć koncepcję rządu ograniczonego wyłącznie do tej sfery, nazywając państwo ustanowione na zasadach liberalnych „państwem-stróżem nocnym”. Ale trudno zrozumieć, dlaczego państwo-stróż nocny miałoby być w jakiś sposób śmieszniejsze lub gorsze niż państwo, które zajmuje się przygotowaniem kiszonej kapusty, produkcją guzików do spodni lub publikacją gazet.”

Ludwig von Mises (1881–1973) ekonomista austriacki

Źródło: Liberalizm w tradycji klasycznej, tłum. Szymon Czarnik

„Mieszkałem w tym mieście, na tej samej dzielnicy, co on. Jako mały chłopak chodziłem do tej samej parafii na mszę świętą. Lech Wałęsa jest częścią tej samej historii. Byłem na stadionie Lechii Gdańsk, gdzie krzyczałem „Lech Wałęsa!”, „Precz z komuną!”. Byłem na meczu z Juventusem, kiedy cały stadion oklaskiwał Lecha Wałęsę. I to jest fascynująca przygoda, być historykiem i zmierzyć się z takim tematem. I od strony trójmiejskiej, i od strony naukowej. Bo mnie Wałęsa interesuje także na płaszczyźnie naukowej. Był dla mnie jako historyka wyzwaniem. I ja to wyzwanie podjąłem. To było kwestią czasu, kiedy napiszę o tym książkę. Cieszę się, że prezes IPN ją wydał. Spotkałem się z materiałami dotyczącymi Lecha Wałęsy od lat. Zajmuję się okresem przedsolidarnościowym. Uważałem, że nie ma co dyskutować, tylko należy coś z tym zrobić. Jak by się Pani zachowała w sytuacji historyka, który przygotowuje publikację o grudniu 1970 roku i spotyka pięć donosów agenturalnych tajnego współpracownika „Bolek.””

Sławomir Cenckiewicz (1971) historyk polski

To co, powinienem je wyrwać, spalić, schować, udawać, że tam takich materiałów nie było?
Źródło: Sławomir Cenckiewicz: O Lechu Wałęsie nikt nie chciał pisać, poranny.pl, 17 stycznia 2009 http://www.poranny.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20090117/OBSERWATOR/484076036

O zachowaniu , O historii , O czasie , Chłopak

„Opinia publiczna miała okazję zapoznać się z programem przyrządzonym wedle najlepszych wzorów prowokacji KGB. Oświadczam przeto, że nigdy „Gazeta Wyborcza” nie działała na zlecenie żadnych służb specjalnych. Nigdy nie uczestniczyliśmy w żadnym spisku, który miał prowadzić do zabójstwa czy prześladowania Aleksandra Gudzowatego. Ocenę naszych publikacji na temat interesów Gudzowatego pozostawiamy naszym Czytelnikom.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

o stylu prezentacji w TVP fragmentów nagrań rozmów Michnika z Aleksandrem Gudzowatym.
Źródło: Michnik nie chciał zabić Gudzowatego, „Gazeta Wyborcza”, 20 października 2006.

„Oświadczam, że wszystkie zawarte w tych publikacjach dane, dotyczące mojej osoby są nieprawdziwe, obliczone na skompromitowanie mojej osoby, jako wieloletniego działacza polonijnego w Ameryce Południowej, a jednocześnie odwrócenia uwagi społeczeństwa od rzeczywistej sytuacji w Kraju.”

Jan Kobylański (1923–2019) polski przedsiębiorca

Źródło: Kobylański: wszystkie informacje o mnie to kłamstwa, wp.pl, 26 marca 2005 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Kobylanski-wszystkie-informacje-o-mnie-to-klamstwa,wid,6904141,wiadomosc.html

O kłamstwie

„Podczas pobytu w Kalkucie otrzymywałem od niego listy, w których, otwarcie, prosił mnie, bym nie mówił mu o jodze, czy też o „magicznych siłach”, lecz relacjonował wyłącznie precyzyjne fakty, których osobiście byłem świadkiem. Również w Indiach otrzymałem od niego kilka publikacji, z których pamiętam jednakże tylko pismo Krur.””

Mircea Eliade (1907–1986) rumuński religioznawca

o korespondencji z Juliusem Evolą.
Źródło: Journal III (1970–78), University of Chicago Press, Chicago 1989, s. 161.

O sile

„Żołnierze NSZ i środowisko polityczne, które te siły tworzyło, są w Polsce wciąż nieznani. W powszechnym nauczaniu, w podręcznikach szkolnych, a nawet w syntezach służących jako podręczniki akademickie informacje o NSZ są śladowe. Nieprawdziwe i błędne informacje z kolei pojawiają się w innych publikacjach. Co więcej, poza artykułami naukowymi i podręcznikami istnieje nie do końca sprecyzowane wyobrażenie o NSZ. Kojarzy się z pojęciami „faszyści, kolaboranci, antysemici”. A więc z wszystkim, co najgorsze. To oczywiście pokłosie czasów komunistycznych. Żołnierze NSZ i działacze polityczni tworzący tamto środowisko byli w sposób wyjątkowo brutalny tępieni przez okupanta niemieckiego, a później komunistycznego. Dodatkowo komuniści pohańbili ich, pomawiając – m. in. w powojennych procesach politycznych, w publicystyce i dziennikarstwie – o współpracę z Gestapo, mordowanie Żydów. Wszystkie te hańbiące i zdecydowanie nieprawdziwe wiadomości nie są dziś wprawdzie kreowane na poziomie nauki czy edukacji powszechnej, ale funkcjonują jako wyobrażenia. Dlatego wiedza o NSZ to wciąż biała plama w polskiej historii.”

Jan Żaryn (1958) polski historyk

Źródło: Specjalnie dla nas: Jan Żaryn o NSZ, niezalezna. pl, 20 września 2012 http://niezalezna.pl/33060-specjalnie-dla-nas-jan-zaryn-o-nsz

O historii , O wiedzę , O sile , O nauce

„Przyjęcie, jakie zgotowali poglądom Darwina zaraz po publikacji O pochodzeniu gatunków tacy chrześcijańscy myśliciele, jak Asa Gray w Ameryce Północnej i Charles Kingsley oraz Frederick Temple w Wielkiej Brytanii, jasno pokazuje, że popularny mit o nieuniknionej sprzeczności między religią z nauką po roku 1859 jest wypaczeniem prawdy przez historycznych ignorantów.”

John Polkinghorne (1930)

Źródło: A historically ignorant distortion of the truth, J. Polkinghorne, Scripture and an Evolving Creation, „Science and Christian Belief” 21 (2009) nr 2, s. 163.

O religii , O nauce

„Przede wszystkim stwierdzam fakt, że Pan Bóg powołuje kogo chce i jak chce. My nie ustalamy z Bogiem dwustronnego kontraktu na nasze życie. Jeśli chcemy mieć pewnik życia wiecznego, to musimy zgodzić się na powołanie, które On nam daje. W konsekwencji musimy być wierni temu wyborowi. Muszę przyznać, że również dzięki tym publikacjom zwiększyłem swój szacunek dla instytucji kapłaństwa. I choć nie zawsze jestem w stanie przemóc się i w umyśle mieć szacunek do księdza, który sprzeniewierza się swojemu powołaniu, to w sercu klękam przed jego kapłaństwem. Być może jest to człowiek, który udzieli mi rozgrzeszenia tuż przed śmiercią.”

Kajetan Rajski (1994) pisarz

Źródło: ks. Andrzej Antoni Klimek, Prawdziwy mężczyzna... czyli kto? http://www.opiekun.kalisz.pl/index.php?dzial=artykuly&id=3537, opiekun.kalisz.pl, 7 sierpnia 2015

O życiu , O śmierci , O Bogu , Serce

„Publikacja jest ukoronowaniem często długotrwałej pracy naukowej. Nie zapominajmy w tej ekstazie o absolutnej prawdzie naukowej. Przedstawmy w sposób właściwy swój dorobek naukowy, ale nie zapominajmy o właściwym przedstawieniu dorobku naszych poprzedników w danym zagadnieniu.”

Marian Mięsowicz (1907–1992) fizyk polski

Źródło: Marian Nowy, Za co kocha się mistrza?, „Alma Mater”, nr 100, luty 2008, s. 82.

O zapominaniu

„Jeden z magazynów napisał, że miałam operację nosa i podniesienia brwi. Te informacje są zupełnie nieprawdziwe. Nie miałam żadnych operacji. Po tym artykule musiałam się zgłosić do terapeuty. Moje uczucia zostały mocno zranione. Od czasu publikacji tych bzdur co chwilę dzwonię do hipnoterapeuty i bez przerwy płaczę. Próbuję w ten sposób pozbyć się bólu i jakoś sobie poradzić z tą trudną sytuacją. Obecnie jestem już na takim etapie, że to wszystko mnie po prostu śmieszy”

Stacy Ferguson (1975)

O emocjach , O czasie

„Dla mnie osobiście chyba najtrudniejszy był moment, kiedy zostałam wezwana do prokuratury w Białymstoku, w sprawie rzekomego przekroczenia uprawnień w procesie legislacyjnym ustawy o kinematografii. Był to chyba pierwszy w Polsce, dosyć dziwny przypadek prowadzenie postępowania prokuratorskiego w sprawie przekroczenia uprawnień ministra i wiceministra w procedowaniu ustawy poselskiej. Rząd w takim przypadku może jedynie przedstawić swoje stanowisko. Postępowanie trwało ponad rok, przesłuchano kilkunastu świadków i umorzono z powodu niestwierdzenia przekroczenia prawa. W tym czasie byłam obiektem ataku wielu stron, pod moim mieszkaniem prawie na stałe zamieszkali paparazzi, a w Rzeczpospolitej ukazały się kłamliwe publikacje na temat moich prywatnych spraw. Po trzech latach procesu, redakcja i autor przegrali przed sądem cywilnym. W uzasadnieniu sąd stwierdził: „Twierdzenie dziennikarza, że przez fakt publikacji chciał uczynić świat lepszym jest swoista ironią, ponieważ pisanie niesprawdzonych informacji pochodzących z anonimowych i niewiarygodnych źródeł nigdy nie może służyć prawdzie, zaś potrzeba tworzenia tanich lecz szkodliwych społecznie sensacji, nie powinna stanowić dewizy uczciwego dziennikarza.””

Agnieszka Odorowicz (1974) polska działaczka państwowa, wiceminister kultury

Ale jak widać, nie przeszkadza to poważnym niby pismom, jak „Newsweek”, powtarzać te brednie.
Źródło: Artur Cichmiński, PISF jest instytucją elastyczną. Agnieszka Odorowicz w Stopklatce, 11 czerwca 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=66440

O świecie , O czasie , O zamieszkaniu

„Do Walencji przyjechałam z Barcelony, żeby pisać doktorat. W Barcelonie uczyłam się i pracowałam, i to tam po raz pierwszy zetknęłam się z nowoczesnymi laboratoriami i technologiami (np. tzw. „clean room”). Bardzo mi się to spodobało i postanowiłam zrobić z tego doktorat. Akurat w Walencji była grupa, która się podobnymi rzeczami zajmowała. Grupa dr. Henka Bolinka, chociaż była bardzo mała, generowała zaskakująco dużo publikacji. Tematy były bardzo współczesne, „życiowe” można powiedzieć, dużo w tej grupie było eksperymentowania i po pierwszej wizycie w ich laboratorium już byłam pewna, że zostaję. Henk to świetny szef, dał mi dużo swobody naukowej, po raz pierwszy w życiu poczułam, że mam decydujący wpływ na swoje badania i nagle w głowie otworzył się worek z pomysłami. Perowskity wpadły w moje ręce dzięki współpracy, jaką na przestrzeni lat miała nasza grupa z Politechniką Federalną w Lozannie (EPFL), gdzie powstały jedne z pierwszych na świecie ogniw bazujących na perowskicie.”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Olga Malinkiewicz - Polka, która może dokonać przełomu w energetyce http://biznes.onet.pl/wiadomosci/energetyka/olga-malinkiewicz-polka-ktora-moze-dokonac-przelomu-w-energetyce/e33mf, biznes.onet.pl, 7 maja 2014

O biznesie , O współpracy

„Astrologia jest bez wątpienia jednym z najstarszych, ale i najbardziej złożonych systemów wiedzy. Jest to zresztą system znacznie bardziej spójny wewnętrznie i logicznie (choć przede wszystkim empirycznie) uzasadniony, niż wydaje się to zarówno krytykom, jak i powierzchownym jej „znawcom”, „fachowo” rozprawiającym o właściwościach poszczególnych znaków zodiaku. Istnieją przesłanki, a nawet empiryczne dowody, by sądzić, że obie te grupy mają, w najlepszym wypadku, bardzo mgliste rozumienie tego czym w rzeczywistości jest astrologia. Nie wiedzą też najczęściej, że Zodiak to tylko jej drobny fragment, jak i tego, że jest on znacznie głębszy w swojej wymowie i znaczeniu, niż to wynika z analizy treściowej pokaźnej większości aktualnie dostępnych na rynku publikacji z tej dziedziny.”

Jerzy Prokopiuk (1931)

O wiedzę , O rzeczywostości

„Parę tygodni temu zaproponowałem na tym miejscu przyznanie Tomaszowi Lisowi tytułu Hieny Roku. A to za publikację artykułu (innego autora) o Rajmundzie Kaczyńskim opartym po części na plotkach o życiu osobistym ojca szefa opozycji, wziętych ze źródła anonimowego. Za linię redakcyjną i etykę pisma odpowiada naczelny. Tomasz Lis odniósł się do pomysłu entuzjastycznie. Na swoim portalu zawołał. „Dajcie mi tę hienę!”. Ale wie, że nie wystarczy poprosić. Trzeba jeszcze przekonać, że nagroda słusznie mu się należy. Więc w ostatnim Newsweeku mamy artykuł (innego autora) m. in. o tym, że PiS bardzo dużo wydaje na ochronę osobistą Jarosława Kaczyńskiego.”

Krzysztof Kłopotowski (1946) polski dziennikarz i krytyk filmowy

Źródło: Dajcie mu tę Hienę, sdp. pl (22 sierpnia 2012) http://www.sdp.pl/felieton-krzysztof-klopotowski-22-sierpnia-2012/

„(…) w środowiskach opiniotwórczych kreowano wizerunek Białorusi jako dziwacznego kraju. W nielicznych zresztą publikacjach prasowych, w reportażach telewizyjnych pokazywano kraj jako zdominowany przez kołchoźników, bełkoczących pijaków, żebrzące emerytki, niekiedy z odznaczeniami wojennymi na brudnych płaszczach. W ciągu kilku lat został w świadomości Polaków uformowany wizerunek Białorusi, który niewiele ma wspólnego z rzeczywistością.”

Eugeniusz Mironowicz (1955) polski historyk

Źródło: Stosunki polsko-białoruskie w XX wieku w Polska-Białoruś. Problemy sąsiedztwa, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2005, s. 30. ISBN 83-227-2388-1.

O rzeczywostości , O wieku

„To, co powiedział teraz Marcin Nowak, jest wybitnie nie do publikacji, dozwolone wyłącznie od lat 18 w programach kodowanych.”

Zdzisław Ambroziak (1944–2004) polski siatkarz i dziennikarz

„To, co mam, zawdzięczam sobie samej, bo całe życie ciężko pracowałam, i pomimo różnych publikacji, które będą się ukazywały, będę kochała mojego ojca. Te ataki wynikają z bezradności. Polecam tym ludziom, żeby zarezerwowali sobie jakieś stałe miejsce w IPN, niech tam siedzą i grzebią. Mnie to kompletnie nie interesuje. Naprawdę nie mam zamiaru się tłumaczyć.”

Monika Olejnik (1956) polska dziennikarka

o przeszłości swojego ojca.
Źródło: Resortowe dzieci, polityka.pl, 29 stycznia 2013 http://www.polityka.pl/kraj/analizy/1535111,2,czy-dzieci-maja-sie-tlumaczyc-z-biografii-rodzicow.read

O życiu , O dzieciach , O przeszłości , Kochać się

„Także płyta nagrobna z dedykacją z I wieku, ofiarowana wraz z grobowcem przez cesarza rzymskiego Tyberiusza Klaudiusza lechickiemu królowi Awiłłowi Leszkowi, znana z publikacji i tłumaczenia Tadeusza Wolańskiego już od 1843 roku! i którą odnalazłem w kwietniu 2014 roku w Museo del Lapidario di Urbino, Italia, pod numerem katalogu i z opisem włoskich naukowców oraz która cofnęła oficjalną historię Polski o 1000 lat, zresztą zgodnie z polskimi kronikami lechickimi (patrz szczegóły str.5).”

Janusz Bieszk (1955) polski autor

O historii , O wieku

„Nie jest od dawna tajemnicą, bo ujawnili to już w paru publikacjach książkowych współpracownicy radia Wolna Europa, wśród których pracował Jan Nowak-Jeziorański, że przegrał on lata temu proces o zniesławienie, wytoczony niemieckiemu funkcjonariuszowi, który zidentyfikował go jako współpracownika niemieckich władz okupacyjnych na terenie Generalnej Guberni. Po prostu, Jan Nowak-Jeziorański pracował dla hitlerowców jako ich zaufany i lojalny zarządca „przejętego mienia pożydowskiego”. Pytany o ten epizod wyjaśniał, że do pracy tej skierowało go dowództwo Armii Krajowej, aby zapewnić mu „żelazne dokumenty”, niezbędne w jego dalszej, konspiracyjnej pracy. Być może i w tym przypadku poznamy kiedyś pełną prawdę. Tym niemniej, Jan Nowak-Jeziorański nie przeprosił dotąd publicznie za funkcje jakie pełnił pod nadzorem ludzi z trupimi czaszkami na czapkach – ani swoich współbraci, ani swoich współrodaków. Może od tego powinien raczej sam zacząć zanim popędzi polskie społeczeństwo i jego liderów do Jedwabnego?”

Edward Moskal (1924–2005) działacz Polonii amerykańskiej

Źródło: oświadczenie prezesa Kongresu Polonii Amerykańskiej, „Dziennik Związkowy”, 12 kwietnia 2001

O ludziach , O tajemnicy , O zaufaniu

„Chrześcijański bóg jest w rzeczywistości znacznie lepiej scharakteryzowany w wedyjskich hymnach, niż w jakiejkolwiek innej publikacji, ze Starym Testamentem włącznie.”

L. Ron Hubbard (1911–1986)

Źródło: Andrzej Zwoliński, Scjentologia, Kraków 2007, s. 55

O Bogu , O rzeczywostości

„Nigdy się nie spodziewałam, że ktoś będzie się interesował mną osobiście; w moich najdzikszych fantazjach nie posunęłam się dalej, jak tylko publikacja książki i Szczytem osiągnięć wydawała mi się recenzja w dobrej gazecie.”

Joanne Kathleen Rowling (1965) angielska pisarka

Źródło: Sean Smith, Biografia J.K. Rowling, Oficyna Wydawnicza Panteon, Wrocław 2002, ISBN 8389182009, tłum. Dorota Strukowska, s. 160.

O książkach , O fantazji

„Macierewicz zawinił, bo wojskowej bezpiece, która przeniesiona została do III RP w stanie niemal niezmienionym, zarzucił, że dopuszczała się bezprawnych działań wobec świata mediów, polityki i gospodarki, oraz dostrzegał w nich „ślady zewnętrznych inspiracji”, m. in. „z bloku wschodniego”. Nie wiem, czy panie sędzie czytały publikacje Leona Chajna, twórcy powojennego wymiaru sprawiedliwości, który piętnował sędziów „usiłujących kompromitować młody aparat bezpieczeństwa”. Byłby on z nich wczoraj dumny – dobra osobiste bezpieki obroniły świetnie. Pisano wiele razy, że WSI to jedyna służba, która została przeniesiona z PRL-u do III RP niezmieniona. To nieprawda – podobnie stało się z sądami. Cóż, nazwiska tych pań w przyszłym „Raporcie o likwidacji postkomunistycznego wymiaru sprawiedliwości” będą zapewne pojawiały się często.”

Piotr Lisiewicz (1972) polski publicysta, happener, aktywista Akcji Alternatywnej "Naszość"

o sędziach, które skazały Antoniego Macierewicza za zniesławienie gen. Marka Dukaczewskiego.

O sprawiedliwości , O czytaniu

„Zastanawiam się i zastanawiam, jak ustalić Prawo, określające najzwięźlej tę sytuację specyficzną Ducha europejskiego. Nie widzę nic innego, oprócz

IM MĄDRZEJ TYM GŁUPIEJ.

W istocie: tu nie mowa o tym pewnym kontyngencie głupoty, jeszcze nie przezwyciężonej, z którą rozwój prędzej czy później się załatwi. Tu by szło o głupotę, postępującą w parze z rozumem, która z nim razem wzrasta. Spójrzcież na wszystkie festyny intelektu: te koncepcje! Te odkrycia! Perspektywy! Subtelności! Publikacje! Kongresy! Dyskusje! Instytuty! Uniwersytety! A jednak: głupio.

Muszę się zastrzec, że prawo im mądrzej, tym głupiej, formułuję bez odrobiny żartu. Nie, to tak naprawdę.. I zasada odwrotnej proporcjonalności zdaje się dosięgać samej istoty rzeczy, albowiem coraz szlachetniejszej jakości rozumu odpowiada coraz nikczemniejsza kategoria głupstwa, to głupstwo staje się coraz bardziej ordynarne i nie dzięki czemu innemu, tylko właśnie wskutek prostactwa swojego, wymyka się coraz subtelniejszym instrumentom kontroli intelektualnej… rozum nasz za mądry by móc się obronić przeciw głupocie tak głupiej. W episteme zachodniej to co jest głupie, jest głupie w sposób gigantyczny - dlatego jest nie do uchwycenia.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O głupocie

„Być może zdarzało się, że podpisałam jakieś pismo dotyczące korespondencji z Trybunałem Konstytucyjnym na polecenie pani Premier, ale tego nie pamiętam. Jeśli chodzi o kwestie związane z publikacją orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego (..), to ja działań w tym zakresie nie podejmowałam. Zajmowała się tym minister Jolanta Rusiniak i pani premier Beata Szydło.”

Beata Kempa (1966) polski prawnik i polityk

w sprawie decyzji dotyczących publikacji wyroków Trybunału Konstytucyjnego.
Źródło: Szefowa RCL: to Beata Szydło osobiście kazała nie publikować wyroków TK https://wiadomosci.onet.pl/kraj/szefowa-rcl-to-beata-szydlo-osobiscie-kazala-nie-publikowac-wyrokow-tk/y8st2kx, onet.pl, 29 listopada 2019.

„Być może zdarzało się, że podpisałam jakieś pismo dotyczące korespondencji z Trybunałem Konstytucyjnym na polecenie pani Premier, ale tego nie pamiętam. Jeśli chodzi o kwestie związane z publikacją orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego (...), to ja działań w tym zakresie nie podejmowałam. Zajmowała się tym minister Jolanta Rusiniak i pani premier Beata Szydło.”

Beata Szydło (1963) polska działaczka samorządowa i polityczna

w sprawie decyzji dotyczących publikacji wyroków Trybunału Konstytucyjnego.
Autorka: Beata Kempa
Źródło: Szefowa RCL: to Beata Szydło osobiście kazała nie publikować wyroków TK https://wiadomosci.onet.pl/kraj/szefowa-rcl-to-beata-szydlo-osobiscie-kazala-nie-publikowac-wyrokow-tk/y8st2kx, onet.pl, 29 listopada 2019.

„Elitarność kształcenia uniwersyteckiego i zasada elitarności samych uniwersytetów są ewidentne. Najwyższe wyniki (publikacje, cytowania, granty, wyróżnienia, odkrycia i patenty) z reguły zdarzają się w sprzyjających osiągnięciom warunkach i dzięki konkurencji pomiędzy pracownikami akademickimi. Uniwersytety zajmujące niższe pozycje starają się z zasady podwyższać swoje wskaźniki, co symbiotycznie wpływa na warunki pracy twórczej.”

Krzysztof Cena (1939)

o uniwersytetach australijskich.
Źródło: Warunki rozwoju młodych pracowników akademickich w Australii http://web.archive.org/web/20180116193320/http://www.chfpn.pl/files/?id_plik=507, Rydzyna 2013, s. 146.

„Dla mnie książki mają coś pozostawiać w pamięci, uczyć. Zdradzę pani, że własne książki pisałem właśnie dlatego, by mieć pieniądze na kupowanie tych wszystkich publikacji. Tydzień bez zakupu choćby jednej książki był dla mnie tygodniem straconym. I to nie chodzi nawet o czytanie, bo przecież można pożyczyć, zapisać się do biblioteki. Ale ja je po prostu lubię książki posiadać.”

Aleksander Krawczuk (1922) historyk polski, minister kultury

Wypowiedzi w wywiadach
Źródło: Prof. Aleksander Krawczuk: W życiu robiłem, co do mężczyzny należy https://plus.gazetakrakowska.pl/prof-aleksander-krawczuk-w-zyciu-robilem-co-do-mezczyzny-nalezy/ar/12043348, gazetakrakowska.pl, 4 maja 2017.

O książkach , O czytaniu , O pieniądzach

„Gross to raczej historyczny publicysta niż historyk – naginający w swoich publikacjach fakty, skłonny do sądów radykalnych, stronniczych, często po prostu nieuprawnionych.”

Paweł Wroński (1964)

o Janie Tomaszu Grossie
Źródło: J.T. GROSS O POLSKIM UDZIALE W ZAGŁADZIE: POSTAWCIE POMNIKI WYWIEZIONYM Z MIASTECZEK ŻYDOM ZAMIAST KACZYŃSKIEMU. Rozmowa Sławomira Sierakowskiego http://krytykapolityczna.pl/kraj/jan-tomasz-gross-slawomir-sierakowski-wywiad-polska-antysemityzm-holokaust/, krytykapolityczna.pl, 12 lutego 2018

„Kolejna publikacja profesora Bogumiła Grotta, wybitnego historyka i religioznawcy, pracownika Instytutu Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego, autora szeregu książek i kilkudziesięciu artykułów naukowych poświęconych m. in. związkom nacjonalizmu i religii, nie wymaga specjalnych rekomendacji. Zainteresowania badawcze Bogumiła Grotta koncentrują się wokół historii chrześcijaństwa nowożytnego, katolicyzmu społecznego, relacji pomiędzy religią, polityką, kulturą i życiem społecznym.”

Bogumił Grott (1940) polski historyk

charakterystyka sylwetki naukowej B. Grotta przy recenzji książki jego autorstwa.
Autorka: Aneta Dawidowicz, „Religia, cywilizacja, rozwój. Wokół idei Jana Stachniuka”, Bogumił Grott, Kraków 2003: [recenzja<nowiki> http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Annales_Universitatis_Mariae_Curie_Sklodowska_Sectio_K_Politologia/Annales_Universitatis_Mariae_Curie_Sklodowska_Sectio_K_Politologia-r2006-t13/Annales_Universitatis_Mariae_Curie_Sklodowska_Sectio_K_Politologia-r2006-t13-s143-145/Annales_Universitatis_Mariae_Curie_Sklodowska_Sectio_K_Politologia-r2006-t13-s143-145.pdf</nowiki>], „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio K. Politologia”, 13, 2006, s. 143.

O relacjach , O książkach , O religii , O historii

„Liderzy opinii i think tanki są dziś na fali wznoszącej, a intelektualiści i uniwersytety – na fali opadającej. Tu prestiż, bajońskie sumy oraz realny wpływ na politykę i opinię publiczną; tam cięcia, frustracja i publikacje w hermetycznych periodykach. Ale czy ta zmiana jest dobra?”

Wojciech Orliński (1969) polski dzienikarz

Źródło: AAAA ideę sprzedam, bardzo drogo, „Książki. Magazyn do czytania”, nr 3 (26), październik 2017, s. 52.

O zmianach