Cytaty na temat pomieszczenie (46 cytatów)

„(…) zrozumiałem, że można było znajdować się w pomieszczeniu, za ścianami, zakratowanymi oknami i zamkami w drzwiach, w otoczeniu innych wariatów albo nawet być wciśniętym samotnie do izolatki, ale tak naprawdę przebywało się gdzie indziej. Prawdziwe otoczenie tworzyły wspomnienia, związki, wydarzenia, wszelkiego rodzaju niewidoczne siły. Czasem omamy. Czasem halucynacje. Pragnienia. Sny i nadzieje albo ambicje. Czasem gniew. To bardzo ważne: zawsze rozpoznawać, z czego wzniesione są prawdziwe mury.”

John Katzenbach (1950)

Opowieść szaleńca

O wariatach , O sile , O czasie , O gniewie

„Polska jest wielka. Toczyła wielkie i krwawe walki o swoją niepodległość, potrzebowała dużo bohaterów i wszyscy w niej mogą się pomieścić. Znaczenie Korfantego w niczym nie osłabia znaczenia np. marszałka Piłsudskiego, w niczym nie odbiera sławy bohaterom walczącym o Lwów, nie uszczupla waleczności Wielkopolski lub obrońców Warszawy, nie odbiera wdzięczności Polski za zdobycie polskiego Wilna. Dlaczego więc niemiłosierne szkalowanie, deprawowanie ludu polskiego na Śląsku walką bratobójczą?”

Stanisław Krzyżowski (1893–1933) polski oficer, polityk i dyrektor banku

zwalczanie przez sanatorów zwolenników Wojciecha Korfantego było uważane na Śląsku za nieuzasadnione i niesprawiedliwe.
Źródło: W obronie godności człowieka, op. cit., s. 2.

O walce , O ludziach

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 19 marca.
(…)
Muzeum narodowe. W rozwoju tej instytucyi rok zeszły przyniósł urządzenie zbiorów Mickiewiczowskich w osobnej na to przeznaczonej sali i pomieszczenie na stałe zakupionych od p. Ciążyńskiego gemm, w ozdobnej szafie z witrynami. Rozszerzeniu w ten sposób zadania Muzeum towarzyszyło sporządzenie katalogu dla pamiątek i monograﬁi wielkiego narodowego poety, co ułatwiło zwiedzanie zbioru i zainteresowało publiczność, jak spisanie szczegółowe wszystkich gemm, kamei i intagli i zaciągnienie w inwentarz, na dwie ręce spisany, umeżebniło kontrolę nad temi cennemi zabytkami.
(…)
Zbiór gemm w liczbie 2517 sztuk, zwiększył dar p. Matiasa Bersohna, z Warszawy, pieczęci herbownych polskich, rzniętych na kamieniach kosztownych, w liczbie przeszło 100 sztuk.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 65, 20 marca 1887, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Być zamkniętym w ciasnym pomieszczeniu z samym sobą przez dwadzieścia cztery godziny na dobę, oto prawdziwe życie, bez chwili ulgi.”

M. John Harrison książka Nova Swing

Nova Swing (2006)

O życiu

„Serca są podobne do naczyń, im więcej pomieszczą, tym są lepsze.”

Ali ibn Abi Talib (601–661)

Serce

„Właśnie w orkiestrze Lunceforda poznałem, co to znaczy cieszyć się powodzeniem i sławą. Wkrótce po przyłączeniu się do jego orkiestry zaczęło na mnie wywierać wpływ jeszcze coś innego. Nastąpiło to w wyniku zetknięcia się z niezwykłą kobietą.
Po raz pierwszy spotkałem Idę Fitzpatrick w garderobie. Miała wprost nieprawdopodobny talent do przedostawania się do pomieszczeń za sceną, gdzie nawet my, muzycy, nie chodziliśmy. Wyspecjalizowała się w odwiedzaniu muzyków i piosenkarzy, żeby z nimi porozmawiać o Biblii. Jakże znała tę Księgę! Szczególnie nam, muzykom i artystom estradowym, potrzebne było to orędzie, ponieważ wiedliśmy nazbyt swobodne życie.”

Trummy Young (1912–1984)

Muzyka zawładnęła moim życiem

O życiu , O kobietach

„W sumie dubbing to trudna praca. Aby zagrać, trzeba umieć przede wszystkim dobrze czytać, oprócz tego trzeba mieć dużą bystrość w ogarnięciu spraw technicznych. Stojąc w pomieszczeniu z mikrofonem, mamy przed sobą lampeczkę i tekścik, a przed nosem ekran telewizyjny albo kinowy. Na ekranie tym mamy tzw. time-code, czyli cyferki na dole wskazujące minuty oraz sekundy. Nagrywając coś, musimy wejść równo z time-code'em, patrząc na tekst oraz na kłapnięcia trzeba wypowiedzieć daną kwestię, która znajduje się w tekście. To jest trudne i czasem są jakieś zabawne sceny podczas nagrań, które rozładowują to napięcie i przyczyniają się do lepszej współpracy nagrywającego aktora z reżyserem nagrania.”

Mariusz Czajka (1961) aktor polski

Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/czajkamariusz/

O czasie , O czytaniu , O współpracy

„Któryż normalny mężczyzna odruchowo i bez żadnego dopingu wstąpi, wracając z pracy, do sklepu z apaszkami, chusteczkami, ściereczkami i bielizną pościelową? Któryż, przekroczywszy progi domu, swoje pierwsze kroki skieruje do kuchni i zajmie się umieszczeniem nabytych po drodze produktów spożywczych w lodówce, nie dostrzegając, na przykład, obecności włamywacza w jakimkolwiek innym pomieszczeniu…?
A kobieta…?”

Joanna Chmielewska (1932–2013) polska pisarka powieści sensacyjnych

Jak wytrzymać ze sobą nawzajem

O kobietach , O domu

„Jakoś się na tym podium pomieściliśmy. To wielka gwiazda skoków, fajnie, że stanąłem właśnie obok niego. Poza tym on jest już w tym staniu na podium doświadczony, a dla mnie to był debiut. Muszę przyznać, że mi się to spodobało.”

Piotr Żyła (1987) polski skoczek narciarski

po zajęciu pierwszego miejsca „ex equo” z Gregorem Schlierenzauerem.
Źródło: Rafał Musioł, Piotr Żyła wygrał w Oslo. Kibice chcą mu kupić słynną „flaszkę”!, dziennikzachodni.pl, 17 marca 2013 http://www.dziennikzachodni.pl/artykul/784849,piotr-zyla-wygral-w-oslo-kibice-chca-mu-kupic-slynna,id,t.html

O gwiazdach

„Czy podobna, by w tak małej przestrzeni pomieściły się wizerunki całego wszechświata?”

Leonardo da Vinci (1452–1519) malarz, rzeźbiarz, architekt, konstruktor maszyn, filozof

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 1 lutego.
(…)
Muzeum Narodowe. O rozwoju tego Muzeum zawiera sprawozdanie Prezydenta m. następujące szczegóły: (…) Do szczęśliwych nabytków należy znakomity, rzadki i wielkiej wartości zbiór gemm od p. Schmidta-Ciążyńskiego i całego szeregu ważnych okazów dla dziejów sztuki w Polsce i na Rusi, obok kilkunastu okazów naszego dzisiejszego malarstwa i rzeźby. Tak nagłe zwiększenie się zbiorów, wymagało powiększenia lokalu muzealnego, jakoż oddano „Langerówkę” na cele muzealne i połączono ją z salą wielką przez umyślnie na ten cel zrobione drzwi. Dziś sala ta w części jest już zapełnioną dziełami sztuki i odlewami z cennych zabytków rzeźby w Polsce. A gdy dary pamiątek po Mickiewiczu okazały, że zapełnić mogą osobną salkę, a zbiór rycin dość znaczny wymagał pomieszczenia, zarządzono restauracyę dwóch bocznych pokoików i oddano je na ten cel zarządowi Muzeum. Będzie zadaniem zarządu Muzeum w najbliższym czasie urządzić to Muzeum Mickiewiczowskie, jak skoro ostatni transport rzeźb nadejdzie z Paryża. Wkrótce też stanie gablotka na pomieszczenie kamei i gemm, i można spodziewać się, że publiczność nasza i przejeżdżający rodacy znajdą w miesiącach letnich tego roku nowy dowód rozszerzenia się narodowego zbioru. (…)”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 26, 2 lutego 1886, s. 4, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie , O malarstwie

„Żeby narysować olbrzymią górę, należy być z daleka od niej i jak najniżej się pomieścić.”

Teofil Lenartowicz (1822–1893) polski etnograf, rzeźbiarz, konspirator i poeta romantyczny

list z Florencji, 5 czerwca 1874 r.
Źródło: Listy o Adamie Mickiewiczu, wyd. Księg. Luxemburgska, Paryż 1875, s. 14.

O górach

„Pomyślałem, że życie pośród linii prostych oraz prostokątów determinuje nasz sposób myślenia i że jego podstawy, tudzież mechanizmy, mogłyby ulec zmianie, gdybyśmy żyli w pomieszczeniach o formach fantazyjnych.”

Jean Dubuffet (1901–1985) francuski malarz i rzeźbiarz

Dubuffet o swoich instalacjach, które ustawiał w wielkich miastach na tle drapaczy chmur i wieżowców.
związane z cyklami obrazów

O życiu , O myślach , O myśleniu

„Ten Kościół (…), to dom wszystkich, a nie jakaś niewielka kapliczka, która może pomieścić jedynie pewną grupę ludzi wyselekcjonowanych. Nie możemy zredukować Kościoła do ochronnego parasola dla naszej małostkowości. Kościół jest Matką. Kościół jest płodny i musi takim być.”

Franciszek (papież) (1936) papież

Źródło: rozmowa o. Antonio Spadaro, „Civiltà Cattolica”, tłum. Paweł Bravo i o. Kasper Mariusz Kaproń, Leczmy rany, „Tygodnik Powszechny” nr 39, 29 września 2013.

O ludziach , O domu , O matce

„Możliwe są tu trzy rozwiązania: 1) przeprowadzenie najbliższego posiedzenia Sejmu w Sali Kolumnowej przy ograniczonym dostępie mediów (co automatycznie powoduje osłabienie napięcia przez brak transmisji), jednak w tym wypadku należy uniknąć problemów technicznych wokół quorum i liczenia głosów, oraz odpowiednio zabezpieczyć mównicę w tym pomieszczeniu przed ponowną okupacją, 2) w przypadku procedowania w sali posiedzeń, ogłoszenie tajności obrad stosownie do przepisu art. 113 zd. 2 Konstytucji RP, co automatycznie skutkuje również wyeliminowaniem mediów i nagłaśniania przez nie ewentualnych prowokacji ze strony posłów PO i Nowoczesnej – dobro państwa wymaga dziś spokojnej i rzeczowej debaty o budżecie i innych ważnych sprawach, a obecność mediów wzmaga niepotrzebnie temperaturę obrad; tajność obrad na obecnym etapie służyć będzie pogłębionej merytorycznej debacie, 3) wprowadzenie na salę obrad Sejmu grupy funkcjonariuszy BOR, przydzielonych do ochrony ministrów oraz Marszałków Sejmu – będą oni dysponowali wszelkimi atrybutami, aby zapewnić ochronę zarówno mównicy jak i fotela Marszałka Sejmu, co wykluczy możliwość przeprowadzenia blokady w stylu znanym z ostatniego posiedzenia.”

Grzegorz Górski (1961) polski prawnik

Źródło: Analiza prawna dotycząca konsekwencji wiążących się z zachowaniem posłów blokujących od dnia 16 grudnia 2016 r. mównicę i fotel Marszałka oraz Salę posiedzeń oraz analiza możliwości postępowania Marszałka Sejmu w celu przywrócenia porządku na Sali obrad, sejm.gov.pl, 4 stycznia 2017 http://www.sejm.gov.pl/media8.nsf/files/ASEA-AHBJG6/$File/Opinia%20prof.%20KJ%20dr.%20hab.%20Grzegorza%20G%C3%B3rskiego%20z%204%20stycznia%202017%20r..pdf

O zachowaniu

„Postanowiliśmy nie zaostrzać formy protestu, bo prezydent Wilczyński obiecał pomóc nam w rozmowach z PKP na temat przejęcia pomieszczeń na stołówkę w budynku dworca PKP.”

Leszek Sułek (1954) polityk polski

o proteście ws. stołówki dla ubogich w Ostrowcu Świętokrzyskim.
Źródło: Będzie miejsce na nową stołówkę, echodnia.eu, 15 października 2008 http://www.echodnia.eu/apps/pbcs.dll/article?AID=/20081015/POWIAT0107/94370149

„Psychiczne prawo dozwala żyć tylko w jednym świecie realnym, spędzając wszystko, co przeczy realności, na peryferię marzeń. Gdy człowiek zostanie z rodzimej realności przepędzony na tułaczkę po obczyźnie przeżyć, ratuje się przyrodzoną samoobroną wewnętrznego i zewnętrznego aktorstwa. Aktorstwo to altera natura. Niemowlę ma tylko naturę somatyczną, bo nie stać go jeszcze na aktorstwo. Człowiek z wdziękiem to taki, który jest dobrym aktorem życia. Pozer to też aktor, tylko tyle, że zły. Zmanierowany zaś to ten, który nie może wydobyć się z szarży. W przeinaczonym (…) istnieniu jest się otoczonym nowymi elementami, wobec których nie pasuje już aktorstwo z rodzimej realności; trzeba improwizować i szukać nowej formy wyrazu. (…) Niespodziewanie w nowej realności odnajduje się człowiek w starym kostiumie. Trzeba się kryć przed ludźmi, aby nie razić ich oczu kontrnaturalnym połączeniemdwu wichrowatych wobec siebie czasów, które wypełniając w zestawieniu więcej powietrza, niż może pomieścić ograniczona przestrzeń uczuć, wywołują sprężenie atmosfery tak przygniatającej ciało, że czasem aż wyciska łzy.”

Stanisław Dygat książka Jezioro Bodeńskie

Jezioro Bodeńskie
Źródło: wyd. KiW 1987, s. 40–41.

O emocjach , O naturze , O czasie , O niemowlętach

„W telewizyjnym pomieszczeniu paliły się światła, na dużym kontrolnym monitorze widać było kolorowe paski. Maciek uzgadniał coś z realizatorem, Kalicki sprawdził ilość krzeseł, ustawionych przed telewizorem, fachowiec od dźwięku założył słuchawki.
Kalicki zobaczył zaproszonych gości i gestem zaprosił ich do zajęcia miejsc.
Wchodzili zaskoczeni, ale i zaciekawieni.
– Jak u Agaty Christie – mruknęła Ewa.”

Marta Węgiel (1960)

Zaraz Herkules Poirot prawdę ci powie...
Przypadkowy kadr

„W Krakowie panuje ciągle ten sam zaduch. A ja nie znoszę niewietrzonych od lat pomieszczeń. Młodzi uciekają, najmłodsi nie mają prawie żadnych szans na rozwój. Na poziomie knajp jest wspaniale, ale jeżeli chodzi o poziom i ofertę galerii, sal koncertowych, lokalnej prasy, teatrów trzeba się mocno naszukać, żeby wygrzebać coś spoza laleczek, smoków wawelskich i wszystkich kolorów kiczu. Cudownie się tutaj siedzi, ale jak tylko zajrzeć pod tę kołderkę, to zaraz robi się mniej ciekawie. Kraków jest miastem, które uwielbia artystów umarłych. Wystawia im pomniki, śpiewa pieśni, tańczy krakowiaka. To irytujące. Mnie interesuje życie. Właściwie nie wiem, dlaczego mieszkam w Krakowie. To trochę irracjonalne, ale zawsze tutaj wracałem. Może kocham atakować Kraków? I atakuję – kochając.”

Jan Peszek (1944) aktor polski

Źródło: „Kraków” 6/08, 8 lipca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ktms.htm

O życiu , O śpiewie , Kochać się

„W Dachau urządzono dla tych duchownych dość duże pomieszczenie, w charakterze zbliżone do kaplicy.”

Cesare Orsenigo (1873–1946)

spytany, czy Watykan w jakikolwiek sposób interweniował w kwestii niemieckich obozów koncentracyjnych, chociażby w obronie tysięcy więzionych tam duchownych katolickich.
Źródło: Karlheinz Deschner, Polityka papieska w XX wieku, t. 2, tłum. Robert Stiller, wyd. Uraeus, Warszawa 2006, s. 94.

O charakterze , O wieku

„Po fali optymizmu, gdy sytuacja chwilowo się poprawiła i mogliśmy przeprowadzić remont, nasza ferma znowu zaczęła podupadać i już nigdy z tego upadku się nie podźwignęła. Ojciec wybił wszystkie lisy, a później także norki, i dostał za nie szokująco mało pieniędzy. W ciągu dnia zajmował się rozbiórką wszystkich pomieszczeń, w których nasz futrzarski biznes się narodził i wkrótce potem upadł, a później wychodził pracować do odlewni, na popołudniową zmianę. Do domu wracał koło północy.”

Alice Munro (1931)

Drogie życie
Źródło: s. 393.

O domu , O optymiźmie , O biznesie

„Dary do Muzeum Narodowego w Krakowie.
W ostatnich czasach przybyły do Muzeum następujące dary:
(…)
Pomieszczono w salach muzealnych: obraz Józefa Brandta przedstawiający „Spotkanie na drodze”; obraz średniowieczny, ex voto właścicieli Tymowy z początku XVI. w., oraz zbiór kamei i intaglii, zakupiony przez Radę m. od p. Schmidta-Ciążyńskiego.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 153, 9 lipca 1886, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie , Obraz

„Rodzice nie byli całkiem zadowoleni z Józefa, chcieli, żeby przy wszystkich swoich uzdolnieniach sprawował jakiś świecki urząd, ale on nie miał do tego serca. Wydawał się im zbyt prosty i naiwny: modlitwa i ciche wykonywanie pracy były jego jedynymi zajęciami. Chłopiec uciekał przed ciągłym przekomarzaniem się braci. Często widywałam go – mógł mieć wtedy jakieś dwanaście lat – po drugiej stronie Betlejem, niedaleko późniejszej Groty Narodzenia, przebywającego u pobożnych kobiet. Należały one do małej wspólnoty esseńczyków mieszkającej na uskoku wzgórza, na którym leżało Betlejem, w szeregu pomieszczeń w skale. Budowali oni małe ogródki przy swoich mieszkaniach i uczyli dzieci innych esseńczyków. Widziałam często, że kiedy przy lampie modlili się ze zwojów w swoich mieszkaniach, Józef uciekał do nich przed swoimi braćmi i modlił się z nimi. Widziałam też, że przebywał w grotach, z których jedna stała się później miejscem narodzenia naszego Pana. Modlił się tam zupełnie sam albo wykonywał różne prace stolarskie, ponieważ w pobliżu kobiet należących do esseńczyków pewien stary stolarz miał swój warsztat; Józef często u niego przebywał, pomagając mu w jego pracy i poznając stopniowo to rzemiosło. Przydawała mu się bardzo znajomości miar, której nauczył się u swojego nauczyciela w domu.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Życie Maryi, bł. Anna Katharina Emmerich, Wydawnictwo M, Kraków 2008, s. 94–95.

O życiu , O kobietach , O dzieciach , O domu

„Dziennikarze byli zainstalowani w specjalnym pomieszczeniu. Na drzwiach wisiała tabliczka: HIBERNACJA – osobom nieupoważnionym wstęp wzbroniony. I poniżej odręcznie dopisana: Budzić tylko w razie rewelacji.”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

Źródło: Skazaniec w kosmosie

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„Jeśli gdzieś ją zapraszano, zawsze zakładała ciemne okulary, nawet wewnątrz pomieszczeń, ponieważ podobno chciała rozmyć się w tle, ustąpić miejsca aktorkom, odzianym w oszałamiające kreacje, które powinny się znaleźć w centrum uwagi. Ale prawda wyglądała tak, że Edith lubiła być nieodgadniona – w ten sposób mogła wydawać się bardziej tajemnicza, obdarzona jeszcze większą mocą.”

Edith Head (1897–1981) amerykańska kostiumograf

Źródło: Sam Wasson, Piąta Aleja, piąta rano, wyd. Świat Książki, Warszawa 2013, s. 53; tłum. Agnieszka Lipska-Nakoniecznik.

O prawdzie , O książkach , O świecie

„Pomyślał, że w każdym człowieku istnieje tajemne pomieszczenie, w którym gromadzą się wspomnienia i obrazy przeszłości. Zaryglował prowadzące tam drzwi i założył mocną kłódkę.”

Henning Mankell książka Mężczyzna, który się uśmiechał

Mężczyzna, który się uśmiechał (2007)

O przeszłości , Obraz

„Gdyby znalazł się rząd, który zechciał zebrać na jednym miejscu wszystkie dzienniki ustaw, zbiory nowych rozporządzeń, przepisów, instrukcji itd. tyczących całego państwa, tudzież każdego ministerstwa – musiałby wystawić całą ulicę nie lada gmachów na pomieszczenie tej manny biurokratycznej. Nikt tego należycie nie zna, a najmniej przełożeni ministerialni; ci bowiem do reszty nie mają czasu na studiowanie ustaw, obowiązujących do wczoraj, gdyż są zajęci bezustannie przygotowaniem ustaw na jutro. Państwo wścibskie, zajęte ogromnie wszystkim, co do niego nie należy, „rozbudowuje się” coraz nowymi działami prawodawstwa.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

O biurokracji
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 89–90.

O czasie

„Mówię, że moje serce jest jak wielki pusty worek. Worek jest tak mocny, że mógłby pomieścić cały wielki sklep z każdą ilością towaru, a tymczasem nic w nim nie ma.”

Anna Gavalda (1970) francuska pisarka

Źródło: Chciałbym, żeby ktoś gdzieś na mnie czekał (1999), tłum. Aleksandra Komornicka

O czekaniu , Serce

„Lenin chciał ująć władzę w ręce swej partii, by zbudować w Rosji ustrój socjalistyczny. Była to koncepcja zupełnie nowa, nie znajdujemy jej u Marksa. Wedle Marksa, żadna forma ustrojowa nie ginie, dopóki się nie rozwiną wszystkie siły wytwórcze, które się w niej mogą pomieścić; nowe, wyższe stosunki produkcyjne nie pojawiają się nigdy, dopóki warunki materialnej ich egzystencji nie wylęgną się w łonie dawnego społeczeństwa. Wedle Marksa, socjalizm będzie mógł nadejść dopiero wtedy, gdy w systemie kapitalistycznym nie będzie już miejsca dla dalszych sił produkcyjnych. I na odwrót, gdy dojrzeją po temu warunki materialne, socjalizm nadejdzie niezawodnie. Lenin odwrócił tezę Marksa do góry nogami, dowodząc, że trzeba najpierw obalić społeczeństwo stare i zbudować społeczeństwo nowe, aby stworzyć warunki materialne dla socjalistycznych stosunków produkcji.”

Adam Ciołkosz (1902–1978) polski działacz socjalistyczny, instruktor harcerski

Źródło: Socjalizm – ale jaki?, „Orzeł Biały”, Nr 140, kwiecień 1976 http://lewicowo.pl/socjalizm-%E2%80%93-ale-jaki/.

O sile

„Nacisk selekcyjny ze strony człowieka na emocje zwierząt jest chyba najbardziej widoczny u psów. Nie podoba mi się to, co dzieje się z psami czystej rasy. Hodowcy spowodowali na przykład, że psy collie były coraz bardziej wysmukłe, co zostawiło coraz mniej miejsca na rozwój czaszki i mózgu. Psy potrzebują dużej szerokiej czaszki, by pomieściła mózg, i jeśli przyjrzymy się obrazom collie z początku wieku, to właśnie takie czaszki na nich zobaczymy. Lassie miała szeroką, płaską czaszkę.”

Temple Grandin (1947)

Zrozumieć zwierzęta. Wykorzystywanie tajemnic autyzmu do rozszyfrowania zachowań zwierząt (2005)

O psie , O wieku , O zwierzętach , Obraz

„Mam wiele nadziei, choć byłem zero
i siedziałem sam w pomieszczeniu bez drzwi, światła w tunelu.”

Buka (1988)

Optymistycznie
Źródło: utwór Krok na szczyt

„Głupstwo jest wielkie jak morze, wszystko w sobie pomieści.”

Bolesław Prus (1847–1912) polski pisarz i publicysta

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

O myślach , O morzu , O myśleniu

„DRACO, to jest Smok, to ma singulare o sobie: Koło Jordanu rzeki tak wielki się znajdował niegdy, że całe staje sobą zasłonił, jeźdźca z koniem w swoim pysku pomieścił; łuska z niego była tak wielka, jak tarcze. Przy rzece Bragadus, czyli Brugada, w Afryce koło Utyki w morze wpadającej, tak wielki smok się wylągł, że Attilius Regulus z całym się wojskiem z nim potykał, pociskami, strzałami, kuszami położył bestię; skóra z niej do Rzymu posłana na stóp 120 duża. Gellius libr.6. cap. 3. Może Smoka ugłaskać, że nic człekowi szkodzić nie będzie. Tiberius Cesarz tego doznał przez experiencję, gdy mu z rąk własnych dawał pożywienie. Ale go potym znaleziono od mrówek zjedzonego cum proginosi, że też i ten Cesarz od pospólstwa będzie zgubiony. Tranquillus.
SMOK jest także z Wężów rodzaju; gdy Wąż w miejscu ukrytym, wygodnym przez długość lat, do wielkiego przyjdzie wzrostu, nawet i skrzydła mający, nie z piór morę Ptaków, ale z błonek i skóry jak nietoperz. Natale solum daje mu Pliniusz Murzyńską Ziemię. Ex mente Kirchera rodzą się SMOCY jako i inne Monstra z pomieszania nasienia circa coitum. Gdzie Orłów i Sępów wiele, tam mało tych strasznych bestii, Teste Kirchero.”

Benedykt Chmielowski książka Nowe Ateny

DRACO u Greków nazwany od widzenia bystrego i czujnego.
Nowe Ateny

O ptakach , O morzu , Koń

„w dzisiejszych warunkach oddawać się pracy fizycznej to znaczy być zamkniętym przez długie godziny w niezdrowym pomieszczeniu, być skazanym na lichy zarobek, na niepewność jutra, na bezrobocie, bardzo często na nędze, a coraz częściej na śmierć przedwczesną w szpitalu, to znaczy mieć na czole przez całe życie piętno niższości, zadowalać się okruchami spadającymi ze stołów klasy uprzywilejowanej”

Piotr Kropotkin (1842–1921)

Kapitalizm

O życiu , O śmierci

„Znalazłem zaiste zadziwiający dowód tego twierdzenia. Niestety, margines jest zbyt mały, by go pomieścić.”

Pierre de Fermat (1601–1665) matematyk francuski

notka na marginesie łacińskiego tłumaczenia książki Arithmetica Diofantosa, dotyczy wielkiego twierdzenia Fermata.
Źródło: Kto dziś pamięta Pierre’a Fermata? Wyszukiwarka Google, newsweek.pl, 17 sierpnia 2011 http://technologie.newsweek.pl/kto-dzis-pamieta-pierrea-fermata-wyszukiwarka-google,80934,1,1.html

O książkach

„Można nabawić się tam klaustrofobii! Wyobraź sobie, że w hotelu, w którym mieszkaliśmy, recepcja mieści się na pięćdziesiątym piętrze! Poważnie: wjeżdżasz pięćdziesiąt pięter w górę, żeby odebrać klucz do pokoju. Rozumiesz, co można poczuć, patrząc w dół? Nie dość, że człowiek ma jeszcze w pamięci 11 września, to na dodatek wiadomo, że w Japonii niemal bez przerwy zdarzają się trzęsienia ziemi. Fajnie, prawda? W hotelu bez przerwy oddychasz klimatyzowanym powietrzem, siedzisz w ciasnych pomieszczeniach, a szlafroki są co najmniej o trzy numery za małe. Czułem się jak zamknięty w szufladzie.”

Bill Murray (1950) aktor amerykański

o japońskich hotelach.
Źródło: wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18304

O prawdzie , O pokoju , O górach

„Od 12 roku pracowałem już w jednej z przędzalni łódzkich i na własnej skórze poznałem dolegliwości ustroju kapitalistycznego, a więc: niska płaca, 12 godzinny dzień roboczy, praca ponad siły, niedostatek w domu, ciasne mieszkanie, w którym musiało się pomieścić osiem osób, słowem, życie zwykłe proletariusza łódzkiego, wytwarzającego miliony dla krezusów bawełnianych.”

Aleksy Rżewski (1885–1939)

Źródło: Rewolucja 1905. Przewodnik Krytyki Politycznej, Warszawa 2013.

O życiu , O domu , O sile

„Tu [w Biblii] jest napisane, że musisz być świętym, by wiedzieć, że pójdziesz do nieba.
Ja widzę to tak, że tylko musisz być sobą, by pójść do piekła.
Nie będziemy więcej uciskani przez faszyzm chrześcijaństwa!
Nie będziemy więcej uciskani przez mentalność państwa policyjnego!
Nikt z tych ludzi na zewnątrz nie zdaje sobie sprawy jak dużo mocy jest w tym jednym pomieszczeniu.
Niech ją usłyszą!”

Marilyn Manson (1969) kontrowersyjny muzyk amerykański

The way I see it you only gotta be yourself to go to hell."
We will no longer be oppressed by the fashism of christianity.
We will no longer be oppressed by the police state mentality.
None of those people outside realize how much power is in this one room.
Let them hear it! (ang.)
wypowiedź przed piosenką Antichrist Superstar.

O ludziach , O piekle

„Im głębiej ból przenika wasze istnienie, tym większą radość możecie w nim pomieścić.”

Khalil Gibran (1883–1931) libański pisarz, poeta i malarz

O bólu , Radość

„A ja zawsze miałem problem z tym, żeby pomieścić w sobie własne emocje. Robiłem przez to dużo głupich rzeczy.”

Mateusz Kościukiewicz (1986) aktor polski

Źródło: „Zwierciadło”, 2/1960, luty 2010

O problemach

„Mój lęk brał się z czegoś dużo potężniejszego i nie tak realnego jak Mark czy Teddy Giles. Nie mógł się pomieścić w jednej osobie. Ta groźba była niewidzialna, podlegała przeobrażeniom i ogarniała dosłownie wszystko. Przerażenie wywołane czymś tak niechwytnym może wskazywać, że wpadłem w obłęd, że upodobniałem się do Dana, który w ataku paranoi potrafił niewinne klepnięcie po plecach odebrać jako próbę zamachu na jego życie, ale szleńswto przybiera różne formy. Większość z nas od czasu do czasu doznaje czegoś podobnego, ulegając powabowi psychicznego rozpadu. Wtedy jednak wcale nie flirtowałem z myślą o szaleństwie. Zdawałem sobie sprawę, że duszący mnie niepokój nie jest racjonalny, ale zarazem instynktownie wiedziałem, że choć to, czego się lękam, znajduje się poza sferą rozumu, ten nonsens również potrafi być realny.”

Siri Hustvedt książka What I Loved

What I Loved

O szaleństwie , O myślach , O czasie , O myśleniu

„Pomieszczenie wyglądało tak, jak je zapamiętałem. Albo wyglądało, jak gdyby było takie, jakim je zapamiętałem, gdyż z reguły wspomnienia dopasowują się niezauważalnie do rzeczy i miejsc z odwiedzanej przeszłości.”

John Banville The Sea

The Sea

O przeszłości

„Miał wrażenie, że znajduje się w dużym pokoju, którego drzwi i okna szczelnie zamknięto. Z początku człowiek myśli, że pomieszczenie jest dość obszerne, a potem stopniowo uświadamia sobie, że nie ma w nim wymiany powietrza. Coraz trudniej mu oddychać, prawie się dusi.”

Gilles Rozier (1963) francuski pisarz, poeta i tłumacz

o życiu w Związku Radzieckim w czasach stalinowskich.
Z kraju bez miłości
Źródło: s. 320.

O myślach , O myśleniu , O wrażeniach , O pokoju

„Chciałbym być muchą na ścianie w pomieszczeniu, w którym Świrski prowadziłby rozmowy z, dajmy na to, Stevenem Spielbergiem. Albo z kimkolwiek innym z branży. Hollywood jest zdominowane przez środowisko liberalnych amerykańskich Żydów. To oni, w większości z naszej części Europy, wymyślili ten biznes i zrobili z niego przemysł. Przekonanie, że pieniądze załatwią sprawę, że można ich sobie kupić, jest albo skrajną arogancją, albo skrajną naiwnością.”

Paweł Potoroczyn (1961)

O planach Macieja Świrskiego z zarządu Polskiej Fundacji Narodowej dotyczących wyprodukowania w Hollywood filmu o jednym z polskich bohaterów XX wieku
Źródło: Polacy nigdy nie byli na kolanach – były szef Instytutu Adama Mickiewicza opowiada o tym, jak dziś widzi się Polskę za granicą http://www.newsweek.pl/polska/spoleczenstwo/-polacy-nigdy-nie-byli-na-kolanach-byly-szef-instytutu-adama-mickiewicza-opowiada-o-tym-jak-dzis-widzi-sie-polske-za-granica,artykuly,423855,1.html?src=HP_Thematic_1-3poc, newsweek.pl, 26 lutego 2018

O biznesie , O pieniądzach

„Dziennikarze byli zainstalowani w specjalnym pomieszczeniu. Na drzwiach wisiała tabliczka: HIBERNACJA – osobom nieupoważnionym wstęp wzbroniony.”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

I poniżej odręcznie dopisana: Budzić tylko w razie rewelacji.
Źródło: Skazaniec w kosmosie