Cytaty na temat nowość

Zbiór cytatów na temat nowość, ludzie, robić, nie żyje.

Cytaty na temat nowość

Zygmunt Krasiński Fotografia

„Każda nowość razi, obraża nawet, zanim da się rozpoznać.”

Zygmunt Krasiński (1812–1859) polski poeta i dramatopisarz

Źródło: Pamiętnik literacki, tom 61, wydanie 2, Zakład im. Ossolińskich, 1970, s. 81.

Jodi Picoult Fotografia
Marek Antoniusz Fotografia

„Co cię naszło? Czy chodzi o to, że sypiam z królową? Czyż to moja żona? Cóż to za nowość? Czy nie robię tego od wielu lat?”

Marek Antoniusz (-82–-30 p. n. e.) wódz i polityk rzymski

odpowiadając listownie na zarzuty Oktawiana, który utrzymywał, że Antoniusz chce uczynić Aleksandrię stolicą Rzymu.
Źródło: Wolfgang Kossak, Cudzołóstwo, tłum. Robert Stiller, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2002, ISBN 8311095159, s. 21.

Radosław Sikorski Fotografia

„Minister Fotyga jako ekspert od wyposażenia wojskowego to jest dla mnie nowość (…) System Patriot 3 nie wydaje się być przestarzały dla takich krajów jak Japonia, która na technologii się zna, jak Izrael, który też ma niezłą technikę wojskową. Ale rozumiem, że dla pani minister Fotygi to niewystarczające.”

Radosław Sikorski (1963) polski polityk, dziennikarz

o krytyce systemu rakietowego Patriot i twierdzeniu, że jest przestarzały.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1589499,0,1,bolesna-historia-milosci-fotygi-i-sikorskiego,wiadomosc.html, 6 marca 2009

Wojciech Mojzesowicz Fotografia

„Nie wiem, po co zamieszcza listy w internecie, chyba robi to pod publikę. Poza tym zachowuje się, jakby spadł z Księżyca i chciał ogłaszać światu jakieś nowości.”

Wojciech Mojzesowicz (1954) polski rolnik i polityk

o Marku Migalskim.
Źródło: Wkurzył Kaczyńskiego? „Prezes mu tego nie zapomni”, wp.pl, 23 sierpnia 2010 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1329,title,Wkurzyl-Kaczynskiego-Prezes-mu-tego-nie-zapomni,wid,12595705,wiadomosc.html

Romuald Twardowski Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Vladimir Pištalo Fotografia
Rimas Tuminas Fotografia
Noam Chomsky Fotografia
Robert Kiyosaki Fotografia
Tadeusz Rydzyk Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia

„Ręcznie robiona srebrna łyżka, warta dziesięć do dwudziestu dolarów, nie jest bardziej użyteczna – w podstawowym znaczeniu tego słowa – od łyżki z tego samego metalu wykonanej fabrycznie. Może nawet nie być bardziej użyteczna od łyżki wykonanej fabrycznie z jakiegoś „podłego” metalu, np. z aluminium, która kosztuje około dziesięciu, dwudziestu centów. Srebrna łyżka jest zwykle nawet mniej wygodna i mniej praktyczna w zastosowaniu domowym. Oczywiście łatwo zwrócić uwagę, że jedna z głównych funkcji, jeżeli w ogóle nie główna, kosztowniejszej łyżki została w tym rozumowaniu pominięta; ręcznie robiona łyżka odwołuje się do naszego smaku estetycznego, zaspokaja poczucie piękna, podczas gdy fabryczna, wykonana z pospolitego metalu nie duży niczemu prócz zwykłej funkcji jedzenia. Rzecz wygląda rzeczywiście tak, jak głosi przytoczona uwaga, lecz po bliższym zastanowieniu okaże się, że uwaga ta jest tylko pozornie słuszna. Albowiem: 1) chociaż oba materiały, z których są zrobione nasze łyżki, są ładne i przydatne do celów, do których zostały przeznaczone, materiał, z którego zrobiona jest ręcznie kuta łyżka, jest sto razy kosztowniejszy, mimo że bardzo nieznacznie przewyższa ten drugi fakturą i koloiytem i nie jest wiele lepszy w praktycznym użytkowaniu; 2) gdyby okazało się, że łyżka rzekomo ręcznie robiona jest tylko zręczną imitacją ręcznego wyrobu, mimo że tak dobrą, iż różnicę w fakturze i linii może zauważyć tylko fachowe oko po dokładnym przyjrzeniu się, wartość użytkowa tej łyżki, włączając satysfakcję, jaką czerpie użytkownik z podziwiania jej piękna, spadłaby natychmiast o osiemdziesiąt, dziewięćdziesiąt procent, lub nawet więcej; 3) jeśli obie łyżki byłyby do tego stopnia identyczne, że maszynowy wyrób zdradzałaby tylko waga – identyczność formy i koloru przydałaby bardzo niewiele wartości łyżce fabrycznej, ani nie apelowałaby do „poczucia piękna” użytkownika, chyba że tańsza łyżka byłaby modną nowością lub koszt jej produkcji byłby wyższy od nominalnego.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Herbert jest „klasykiem”. (…) Celem Herberta nie jest nowość. Jego celem jest doskonałość.”

Jerzy Kwiatkowski (1927–1986) polski literaturoznawca

o Zbigniewie Herbercie.

Kazimierz Staszewski Fotografia
Pius X Fotografia
Zygmunt Kubiak Fotografia
Comte de Lautréamont Fotografia
Ewa Dałkowska Fotografia

„Praca w rolniczym samorządzie to nie polityka. W latach 90. byłam członkinią PIR, więc dla mnie to nie jest żadna nowość. Chcę rozwiązywać problemy rolników. W tej branży źle się dzieje. Do kandydowania namówili mnie rolnicy, co ciekawe, nie tylko okoliczni, ale też spoza powiatu nowodworskiego. Mam doświadczenie, chcę pomóc. Mam nadzieję, że zostanę wybrana.”

Danuta Hojarska (1960) polski rolnik i polityk

o udziale w wyborach do Izby Rolniczej w 2011.
Źródło: Pomorze: Danuta Hojarska kandyduje do Izby Rolniczej, dziennikbaltycki.pl, 22 marca 2011 http://www.dziennikbaltycki.pl/fakty24/383281,pomorze-danuta-hojarska-kandyduje-do-izby-rolniczej,id,t.html?cookie=1

Tomas Venclova Fotografia
Michał Heller Fotografia
Jan Cybis Fotografia
Paweł VI Fotografia
Jacek Karpiński Fotografia
Frédéric Beigbeder Fotografia
Stefan Napierski Fotografia
Günter Grass Fotografia
Waldemar Chrostowski Fotografia
François de La Rochefoucauld Fotografia
Gustáv Husák Fotografia

„Dla niektórych słowa te brzmią nieprzyjemnie; nie jest to nowością. Wiem, co będą teraz mówić – oczekuje się dziś nowej ery Novotnego. Ale ludzie będą oceniać naszą działalność i naszą pracę. nie można robić popularnej polityki i być ze wszystkimi w dobrych stosunkach. Nie będziemy liczyć na tanie sukcesy.”

Gustáv Husák (1913–1991) komunistyczny przywódca Czechosłowacji

poddając ocenie sytuację polityczną CSRS (końcowe przemówienie Husáka na plenum Komitetu Centralnego KPCz w kwietniu 1969, które wybrało go w tajnym głosowaniu na sekretarza KC).
Źródło: Kazimierz Kozub, Politycy z pierwszych stron gazet, wyd. Iskry, Warszawa 1976, s. 185.

Tadeusz Dołęga-Mostowicz Fotografia

„Fonetyczna i morfologiczna struktura polskich dialektów Górnego Śląska jest bez wątpienia polska – z częściowo archaicznymi cechami. To było i zawsze jest rzeczowo uzasadnione ujęcie slawistycznych badań językoznawczych. System deklinacyjny i koniugacyjny jest bez zarzutu słowiański w polskiej odmianie. Aspekt czasownikowy, jedna z cech językowych różniących zasadniczo język słowiański od niemieckiego, pozostał do dzisiaj nienaruszony. (…) Polskie dialekty Górnego Śląska wykazują zwykłą dla dialektów właściwą charakterystykę. Elementy archaiczne znajdują się obok dialektowych nowości. Poza tym polskie gwary Górnego Śląska odznaczają się licznymi zapożyczeniami ze słownictwa niemieckiego, zjawisko, które również w sensie dobrze pomyślanych uczuć patriotycznych stało się powodem, by mówić o rozwodnionym języku polskim. Rzeczowo bezzasadnym było natomiast określać polski język górnośląski jako język, który ulega rozkładowi i rozwija się od słowiańskiego ku niemieckiemu. Tę nienaukową wypowiedć możemy całkowicie pominąć. W dyskusjach naukowych nigdy nie odgrywała jakiejkolwiek roli. Są to więc dialekty polskie, które z powodu długiego, bo od lat trzydziestych XIV wieku, odosobnienia Śląska od Polski w następstwie historycznych rzeczywistości przejęły wiele ze słownictwa niemieckiego integrując to jednak w swój słowiańsko-polski system językowy. To słownictwo niemieckie, które podczas długiego odosobnienia Śląska od państwa polskiego w czasach czeskich, austriackich i pruskich zostało przejęte do dialektów górnośląskich, wzbogaciło się szczególnie w ostatnich dziesięcioleciach XIX wieku mnogością nowoczesnych pojęć technicznych i administracyjnych z języka niemieckiego. Fonetycznie i morfologicznie zostało jednak zintegrowane i nie zdołało ono polskiej struktury tych dialektów zasadniczo zmienić lub wręcz rozkruszyć (…). Podobne zjawiska spotykamy w najrozmaitszych okolicach europejskiego obszaru językowego. Jednym z najbardziej zwracających na siebie uwagę przykładów ukazać można język rumuński, który mimo bogatych leksykalnych zapożyczeń słowiańskich zachował swój romański charakter językowy; bo jego struktura gramatyczna pozostała w swoich wschodnioromańskich właściwościach. Nie ma trudności dowieść polskiego charakteru dialektów górnośląskich, co zresztą w badaniach naukowych dialektologicznych nigdy nie było poddawane w wątpliwość.”

Reinhold Olesch (1910–1990)
Grzegorz Knapski Fotografia
Joanna Senyszyn Fotografia

„Jarosław Kaczyński jest Kononowiczem polskiego Sejmu. Kononowicz też chciał żeby niczego nie było, a Jarosław Kaczyński chciałby żeby nie było internetu ani żadnych nowości.”

Joanna Senyszyn (1949) polska działaczka polityczna, ekonomistka

komentarz do wypowiedzi Jarosława Kaczyńskiego nt. internautów.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1542100,wiadomosc.html

Friedrich August von Hayek Fotografia
Raymond Radiguet Fotografia

„To nie w nowościach, lecz w przyzwyczajeniach znajdujemy największe przyjemności.”

Raymond Radiguet (1903–1923)

Źródło: „Przekrój”, wydania 40–52, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1996, s. 28.

Józef Hen Fotografia
Warren Ellis Fotografia
Simon Reynolds Fotografia
Jarosław Makowski Fotografia

„Jesteśmy niby przyzwyczajeni, że państwo polskie spełnia żądania Kościoła. Chciał Kościół, by lekcje religii odbywały się w środku innych zajęć tak, by uczniowie nie rezygnowali z katechezy zbyt łatwo? Dało się to załatwić. Chciał Kościół, by pensje katechetów, duchownych i świeckich wzięło na swe barki państwo? Tak też się stało. Chce Kościół religii jako przedmiotu na maturze? Pewnie tak będzie. Ale na tym nie koniec. W mniejszych miejscowościach jest tak, że często ksiądz w szkole ma więcej do powiedzenia niż nauczyciel, a czasami i dyrektor placówki edukacyjnej. I to również wiemy. Sęk w tym, że to, co stało się w Suchej Beskidzkiej, zdumiewa chyba nawet tych, którzy są zwolennikami nauczania religii w szkole. Otóż w Suchej Beskidzkiej zorganizowano trzydniowy program rekolekcji w szkołach średnich. Nauki rekolekcyjne prowadzono oczywiście w gmachu szkoły. Nowość polega na tym, że w szkole zorganizowano także spowiedź. I to, jak się okazuje, wzburzyło również wierzących i praktykujących nauczycieli. Ale, co ciekawe: nikt nie ma odwagi powiedzieć tego głośno. Nikt nie chce postawić się proboszczowi.”

Źródło: Spowiedź w szkole, czyli jak biskupi przyczyniają się do upadku religii http://www.newsweek.pl/opinie/kosciol-i-edukacja-w-polsce-spowiedz-na-lekcji-religii,artykuly,406658,1.html?src=HP_Left_Opinions, newsweek.pl, 10 marca 2017

Emmanuel Macron Fotografia