Cytaty na temat młodzieniec

Zbiór cytatów na temat młodzieniec, kobiety, dzieci, ludzie.

Cytaty na temat młodzieniec

Friedrich Nietzsche Fotografia
Arthur Schopenhauer Fotografia
Paweł Pawlikowski Fotografia
Jean de La Bruyère Fotografia
Jakub I Stuart Fotografia
Edward II Fotografia

„Pierwszego księcia Walii nie da się niestety porównać z ojcem. Od samego początku jego panowanie było katastrofą. Zniewieściały młodzieniec nie krył nawet, że jest biseksualistą.”

Edward II (1284–1327) król Anglii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 83-85763-058, s. 34.

Rubén Darío Fotografia

„Urodziłem się w kraju, w którym, jak w prawie całej Ameryce, praktykowano magię, a czarownicy porozumiewali się z niewidzialnymi mocami. Tajemnice tubylców nie zniknęły wraz z przybyciem konkwistadorów. Co więcej, katolicyzm rozpowszechnił w koloniach praktyki przywoływania tajemnych sił, demonizm czy rzucanie uroku. W mieście, w którym przeżyłem moje pierwsze lata, mówiło się, dobrze to pamiętam, o diabolicznych zjawach, upiorach i duchach, jak o czymś zupełnie normalnym. W pewnej ubogiej rodzinie, która sąsiadowała z nami, zdarzyło się na przykład, że pewnemu młodemu człowiekowi objawił się duch jakiegoś hiszpańskiego pułkownika i wyjawił mu, gdzie na podwórku zakopany jest skarb. Wprawdzie młodzieniec umarł z przerażenia, jednak jego rodzina nagle się wzbogaciła i pozostaje zamożna aż do dziś. Jednemu biskupowi ukazał się inny biskup, aby wskazać mu miejsce, gdzie znajduje się pewien dokument zagubiony w archiwum katedry. Kiedyś diabeł porwał kobietę przez okno domu, który dobrze znam. Moja babka zapewniała mnie, że nocą krąży po okolicy straszliwy mnich bez głowy oraz włochata i ogromna łapa, która błąka się samotna jak jakiś pająk z piekła rodem.”

Rubén Darío (1867–1916)

Źródło: opowiadanie Larwa, cyt. za: Tomasz Pindel, Leksykon… http://katedra.nast.pl/artykul/5133/Leksykon-hispanofantastyczny-1/, op. cit.

Auguste Forel Fotografia
Heinrich Heine Fotografia

„Młodzieniec kocha dziewczynę,
Co ma innego w sercu (…)
To taka bardzo stara
I wciąż tak świeża piosenka!
A komu się przydarzy,
W tym serce z bólu pęka.”

Ein Jüngling liebt ein Mädchen,
Die hat einen andern erwählt (…)
Es ist eine alte Geschichte,
Doch bleibt sie immer neu;
Und wem sie just passiert,
Dem bricht das Herz entzwei. (niem.)
Intermezzo liryczne (1821–1823)
Źródło: 40, tłum. Robert Stiller

Zygmunt Kaczkowski Fotografia
Aśwagosza Fotografia
Maciej Rataj Fotografia

„Nad starymi świerkami drżała promienna gwiazda i oświetlała siedzącego na pniu mężczyznę. Można było osądzić, że jest siwy, ale nie był siwy. I starym się wydawał, ale nie był stary. Sfałdowana szata spływała mu z ramion po same stopy. Na kolanach miał olbrzymią otwartą księgę i pisał w niej białym, gęsim piórem. Maczał je w trzech szklanych kałamarzach, które trzymały w łapkach siedzące na pobliskich gałązkach świerczka wiewiórki. W jednym kałamarzu był atrament złoty, w drugim czerwony, a w trzecim czarny. Obok mężczyzny stał silny młodzieniec i pochylał się z lekka nad księgą. Złote włosy w miękkich puklach opadały mu na ramiona. Błękitny płaszcz, spod którego wybłyskiwała biała koszulka, fałdował przy każdym ruchu. Trochę dalej, przywiązany do dębu, niecierpliwił się biały koń.”

siedzący na pniu mężczyzna to Czas, młodzieniec to jego posłaniec – Nowy Rok. Złotym atramentem Czas zapisywał głoski, kiedy Nowy Rok przybywał do ludzi, czarnym wpisał do swojej księgi ostatnie słowa dyktowane przez ustępujący Rok, który uskarżał się, że nikt nie chce naśladować czynów najszlachetniejszych ludzi, a „we wzajemnej walce podarto proporzec z ich świetlistymi imionami” – co Czas zapisał czerwonym atramentem.
Baśnie spod Gorców
Źródło: Baśń o Nowym Roku

Simon Phillips Fotografia

„Jeff zawsze sprawiał wrażenie bardzo doświadczonego muzyka. Był tylko troszeczkę starszy ode mnie, lecz grał tak dojrzale… niczym wiekowy człowiek zamknięty w ciele młodzieńca. Podobnie było z wyborami, których dokonywał. Cechowała go duża roztropność.”

Simon Phillips (1957) brytyjski perkusista jazzowy i rockowy

o Jeffie Porcaro.
Źródło: Simon Phillips – Toto (instrumenty perkusyjne), rockmetal.pl, 12 lutego 2012 http://www.rockmetal.pl/wywiady/toto-simon.phillips.12.html

Gustaw Zieliński Fotografia
Octavio Paz Fotografia
Stefanos Manos Fotografia

„Mam 72 lata. Czuję się pewnie, ponieważ wiele wielkich osiągnięć politycznych zostało dokonanych przez starych polityków, którzy walczyli o to, w co wierzą z werwą młodzieńca.”

Źródło: balkanistyka.org, 6 maja 2012 http://balkanistyka.org/wp/grecja-konkurs-prezentacja-programow-partii/

P.G. Wodehouse Fotografia

„Na oblicze młodzieńca, który siedział na tarasie hotelu Magnifique w Cannes, zakradł się cień ukradkowego zawstydzenia, podejrzana mina krętacza, który oznajmia, że Anglik przemówi zaraz po francusku.”

P.G. Wodehouse (1881–1975) pisarz angielski

Źródło: Szczęście Bodkinów; cyt. za: Stephen Clarke, 1000 lat wkurzania Francuzów, tłum. Stanisław Kroszczyński, Wydawnictwo WAB, Warszawa 2012, s. 448.

Salomon Fotografia

„Ozdobą młodzieńców jest ich siła, urokiem starców siwizna.”

Salomon (-990–-931 p. n. e.) prorok biblijny oraz Koranu, król Izraela, syn i następca króla Dawida
Anton Delwig Fotografia
Stefan Żeromski Fotografia
Roman Kuźniar Fotografia
Platon Fotografia
Jarosław Iwaszkiewicz Fotografia
Louisa May Alcott Fotografia
Paul Krugman Fotografia

„To, co zrobiła Standard & Poor's można określić jednym słowem – hucpa. To tak, jakby młodzieniec zamordował swoich rodziców, a potem prosił o łaskę, ponieważ jest sierotą.”

Paul Krugman (1953) ekonomista amerykański

Źródło: Patrycja Maciejewicz, Leszek Baj, Wojna ratingowa, „Gazeta Wyborcza”, 9 sierpnia 2011.

Tadeusz Dobrowolski Fotografia
Luis Cernuda Fotografia
Antoni Orłowski Fotografia

„Nieszczęściem Telimena siedziała śród dróżki;
Mrówki, znęcone blaskiem bieluchnej pończoszki,
Wbiegły, gęsto zaczęły łaskotać i kąsać,
Telimena musiała uciekać, otrząsać,
Na koniec na murawie siąść i owad łowić.
Nie mógł jej swej pomocy Tadeusz odmówić.
Oczyszczając sukienkę, aż do nóg się zniżył,
Usta trafem ku skroniom Telimeny zbliżył… (…)
„A mnie tu mrówki gryzą”. „Gdzie?” „Koło kolana”.
Tadeusz ręką sięgnął – już mrówka złapana.
„Czy jeszcze?” „Pan się pyta a mrówki zuchwałe
Coraz to wyżej idą!” Za pończoszki białe
Sięgać musiał tym razem bohater szczęśliwy,
Że jednak krew nie woda, majtki nie pokrzywy,
Tadeusz sięgnął wyżej, gdzie w cieniu ukryte
Rosną wstydliwe włosy w pierścienie spowite.
Telimena syknąwszy padła na murawę.
Tadeusz porzuciwszy na mrówki obławę,
Otoczył ją ramieniem, ku sobie przycisnął,
Ogień tajemnych pragnień w oczach jego błysnął,
Ustami ust jej szukał – znalazłszy, w zapale
Rozpalonymi wargi miażdżył je zuchwale.
Telimena na razie, śmiałością zdumiona,
Odepchnąć zaraz chciała młodzieńca ramiona,
Sił jednak i oddechu w piersiach jej nie stało:
Dreszcz rozkoszy znienacka objął całe ciało,
Ubezwładnił jej członki, rzucił krew do twarzy.
A widząc, że Tadeusz na wszystko się waży,
Uległa. Lecz, że wiele doświadczenia miała:
„Ach! jeszcze kto zobaczy””

Antoni Orłowski (1869–1921)

z cicha wyszeptała.
Źródło: Mrówki – Spotkanie się pana Tadeusza z Telimeną w Świątyni Dumania i zgoda ułatwiona za pośrednictwem mrówek

Marian Dziędziel Fotografia
Leo Bassi Fotografia
Piotr III Romanow Fotografia

„Dwudziestoletni syn Alberyka II, Oktawian, po wyborze przyjął imię Jan. Rozpustny młodzieniec, żądny zabaw i przygód zamienił Lateran, pałac papieski, na dom schadzek.”

Jan Wierusz Kowalski (1912–2000) polski benedyktyn, religioznawca

Źródło:Poczet papieży, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1985, ISBN 8303010131, s. 74.
Poczet papieży