Cytaty na temat łoże (29 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„A jeśli kiedy taki czy jakikolwiek inny człowiek przypadkiem znajdzie swą drugą połowę, wtedy nagle dziwny na nich czar jakiś pada, dziwnie jedno drugiemu zaczyna być miłe, bliskie, kochane, tak że nawet na krótki czas nie chcą się rozdzielać od siebie, i niektórzy życie całe pędzą tak przy sobie, a nie umieliby nawet powiedzieć, czego jedno chce od drugiego. Bo chyba nikt nie przypuści, żeby to tylko rozkosze wspólne sprawiały, że im tak dziwnie dobrze być, za wszystko w świecie, razem. Nie. Ich obojga dusze, widocznie, czegoś innego pragną, czego nie umieją w słowa ubrać, i dusza swe pragnienia przeczuwa tylko i odgaduje. I nie wiedzieliby, co odpowiedzieć mają, gdyby tak nad ich łożem Hefajstos z narzędziami stanął i zapytał: „Czego wy chcecie od siebie, ludzie?” Nie wiedzieliby, czego. Więc gdyby znowu pytał: „Prawda, że chcecie tak się złączyć w jedno, możliwie najściślej, żebyście się ani w dzień, ani w nocy nie rozłączali? Jeżeli tego chcecie, ja was spoję i zlutuję w jedno, tak że dwojgiem będąc, jedną się staniecie istotą (…). Miłość jest na imię temu popędowi i dążeniu do uzupełnienia siebie, do całości.”

Platon Uczta

Uczta

O miłości , O życiu , O ludziach , O prawdzie

„Raz będąc już blisko końca, powiedziałem, „Jeśli będziesz mogła, jeśli to dozwolone, przyjdź do mnie, gdy znajdę się na łożu śmierci.” „Dozwolone? – odrzekła. – Niebo z trudem by mnie zatrzymało. A jeśli chodzi o piekło, rozwaliłabym je na kawałki.””

Clive Staples Lewis (1898–1963) angielski pisarz, historyk, filozof i teolog

Smutek

O śmierci , O piekle

„Seks z wiejskimi figurami
Raz w łożu,
Raz w zbożu!…”

Leszek Wierzchowski (1949) polski polityk, pisarz i poeta

Źródło: Dziwne stany świadomości. Fraszki, Kraków 2003

O seksie

„Miła, czemu mi każesz iść samotnie w łoże,
Gdy noc wszystkim naokół swe posłanie ściele?
Pora ta dla kochanków najlepszą być może,
Noc jest po to, by razem byli przyjaciele.(…)
Wolałbym, aby dzień trwał wiekuisty w niebie,
Jeśli z nocy nadejściem masz mnie gnać od siebie.”

Michael Drayton (1563–1631)

Źródło: Idea XXXVII

O kochankach , O nocy , Pora roku

„Wilhelm, człowiek potężny, uparty, gwałtowny i przebiegły, nosił przydomek Bękarta. Jego narodziny były owocem romansu księcia Roberta z Alettą, córką wiejskiego garbarza z Falaise. Robert nie miał potomka z prawego łoża, nadał więc szlachectwo Wilhelmowi.(…) Panowanie Wilhelma wyróżniało się wyjątkowym okrucieństwem. Był bezwzględny i brutalny w tłumieniu buntów. Wydziedziczał szlachtę anglosaską, a odebraną ziemię oddawał w nagrodę swoim normandzkim sprzymierzeńcom. Kiedy szlachta stanęła do walki, zakazał uprawy pól. Jego najbardziej widowiskowym posunięciem było przekształcenie w ugór całego Yorkshire. Odnotowuje to Domesday Book, księga rejestrowa wszelkiej własności w Anglii za Wilhelma Zdobywcy. Nieużytki te potem sobie przywłaszczył.”

Wilhelm Zdobywca (1028–1087) Król Anglii i książę Normandii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 83-85763-058, s. 28.
O Wilhelmie Zdobywcy

O narodzinach , O walce

„Aby móc uzyskać dla siebie odpust zupełny, dusza musi być całkowicie wolna od jakiegokolwiek przywiązania do rzeczy ziemskich. Jest to konieczny, ale bardzo ważny warunek. Wyobraźmy sobie matkę pięciorga dzieci leżącą na łożu śmierci, która w tej sytuacji ma powiedzieć do Boga: „Panie, pragnę tylko, by działa się Twoja wola, daj mi życie lub śmierć, jak zechcesz”. Zdolność do uczynienia takiego aktu zawierzenia zależy od tego, czy już wcześniej tak żyła, w pełni poddając się woli Boga.”

Maria Simma (1915–2004)

Moje przeżycia z duszami czyśćcowymi
Źródło: s. 87.

O życiu , O śmierci , O Bogu , O dzieciach

„Ból wprawdzie nikogo nie zabił, lecz jest najmniej upragnionym towarzyszem w łożu.”

Matthew Pearl książka Klub Dantego

Postać: George Washington Greene
Klub Dantego

O bólu

„Budda był uprzejmy i oświecony; na łożu śmierci śmiał się ze swoich uczniów bo przypuszczali że jest nieśmiertelny. Ale duchowieństwo buddyjskie – takie jakie istnieje, na przykład, w Tybecie – było wsteczne, tyrańskie i okrutne w najwyższym stopniu.”

Bertrand Russell (1872–1970) angielski logik, matematyk, filozof, myśliciel, działacz społeczny i eseista, noblista w dziedzinie literat…

Źródło: Czy religia wniosła pożyteczny wkład do cywilizacji?

O śmierci , O religii

„Z wszystkich sztuk pięknych najpoufalej przemawia do ludzkiej duszy sztuka pisarska, albowiem można z nią obcować w samotności, bez świadków, bezsenną nocą, na łożu boleści.”

Józef Wittlin (1896–1976) polski poeta i pisarz

O sztuce , O duszy , O samotności

„Kiedy Hiszpanie opuszczali Saharę Zachodnią, znaleźli się w trudnej sytuacji. Franco, ich dyktator, leżał na łożu śmierci. Jednak nie mogło to być wytłumaczeniem, tego co zrobił Madryt. Hiszpania oddała nasz kraj w ręce Marokańczyków. Dlatego to Madryt bezpośrednio odpowiada za to, co stało się z Saharą Zachodnią. Hiszpański rząd wciąż nie potrafi opowiedzieć się za naszą wolnością, w przeciwieństwie do hiszpańskiego społeczeństwa, które jest bardzo przyjazne sprawie zachodniosaharyjskiej niepodległości.”

Mohamed Beissat

Źródło: Paweł Średziński, Wywiad: Za wolną Saharę Zachodnią http://afryka.org/afryka/wywiad--za-wolna-sahare-zachodnia,news/ (wywiad z Mohamedem Beissatem), afryka.org

O śmierci , O wolności

„Gdzie niebo kładzie swe ciemne błękity,
Swój sen ostatni o cichym wieczorze,
Śpią lilie… modre kołysze je łoże
Nad głębią, z której zaraz wstaną świty.”

Edward Słoński (1872–1926) polski poeta i pisarz

Źródło: O świcie z antologii Ziemia polska w pieśni

O snach

„Wizyta w Belwederze. Tutaj polski marszałek żył i pracował. Oto łoże, na którym umarł. Tutaj człowiek może się nauczyć, jakich błędów należy unikać – nie można dopuścić, aby polska inteligencja miała szanse rozwoju”

Joseph Goebbels (1897–1945) niemiecki polityk nazistowski, minister propagandy

Słowa wypowiedziane 3 listopada 1939 roku, gdy znalazł się w okupowanej przez Niemców Warszawie.

O inteligencji

„Reżyser Babicki szalał, bo premierę mieliśmy na karku, a tu ciągle wszystko było nie tak, jak on sobie wymarzył. A to muzyka szła za głośno, albo za szybko, to znów elektryk spóźnił się o sekundę ze światłem. Staszek Michalski za późno oparł głowę na poręczy krzesła, a Nowacki za wcześnie zadął w trąbę. Scenograf Ania Rachel ukradkiem opuściła miejsce na widowni i uciekła za kulisy. Wiadomo, że jeżeli Babicki nie będzie miał już komu przegryźć gardła, zabierze się za scenografa. I rzeczywiście… Kiedy weszła przepiękna Dorota Kolak, w karminowej sukni, z przeźroczystym pojemnikiem, w którym miał być żywy wąż, okazało się, że węża nie ma. Zaskroniec dostał bowiem zapalenia płuc i do dyspozycji był tylko boa dusiciel, który w żadnym wypadku nie zmieściłby się w pojemniku. Reżyser wezwał panią scenograf. Aniu! – krzyczał. – Nic mnie nie obchodzi, czy wąż jest na łożu śmierci, czy nie! Wąż musi być i koniec! Podczas gdy w reżyserze gasło życie, aktorzy urządzali sobie kpiny. Ktoś pytał: „Czy ten wąż należy do ZASP? Bo jeżeli nie, to proszę nie umieszczać mojego nazwiska na afiszu! Nie będę grał z amatorem!””

Lucyna Legut (1926–2011) pisarka i aktorka polska

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 27 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/szefowie.htm

O życiu , O śmierci , O muzyce

„Najlepsze małżeństwa to takie, w których małżonkowie nie tylko że nie sypiają we wspólnym łożu, ale nie zamieszkują także pod wspólnym dachem.”

Stefan Pacek (1938)

O małżeństwie

„Kiedy cesarz był już właściwie zupełnie nieświadomy tego, co się wokół niego dzieje, przyprowadziłam mego syna do jego łoża i zapytałam, co postanawia w kwestii następstwa tronu. Nic na to nie odpowiedział, ale ja, jak zwykle w kryzysowych sytuacjach, byłam przygotowana na każdą ewentualność (…) Odetchnęłam z ulgą, gdy ta kwestia została rozstrzygnięta raz na zawsze.”

Cixi (1835–1908) cesarzowa Chin

Źródło: księżniczka Te-ling, Two Years in the Forbidden City, Mofatt, Yard & Co., 1911; Dodd, Mead & Co., 1929, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, wyd. Muza SA, Warszawa, 2006, ISBN 83-7319-854-7, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, s. 61-62

O historii

„Sen jest przykuty do łoża.”

Antoni Regulski

O snach

„Przez dwa dziesięciolecia broniła swej cnoty
Przykładna Penelopa śród gachów hołoty.
W nieobecności mężów także nasze żony
Często żyją nabożnie, jak żeńskie zakony:
By w świętości pozostać bez pokus szatana,
W łożu trzymają mnichów przez noc aż do rana.”

Klemens Janicki (1516–1543) polski poeta

Źródło: Na obraz Penelopy

O nocy

„Księżyc, śnieg, rosa już mnie nie uleczy,
I wszelkie inne, chłód niosące rzeczy,
Już nie uleczą mnie i nie ukoją,
Aż sen najwyższy przyjdzie z ciszą swoją,
Aż czas zaniknie w każdym swym okresie,
Aż przeznaczenie jarzmo bogów zniesie
I, by nasycić wszelką mą podnietę,
Da mi na usta i Lotus i Lethę,
Aż mnie pogrąży całą w mroków łożu
I w wiekuistem, niezmożonem morzu.”

Algernon Charles Swinburne (1837–1909) pisarz angielski

Źródło: Anaktorya, tłum. Jan Kasprowicz w: Poeci angielscy. Wybór poezyi (1907)

O Bogu , O snach , O czasie

„Serca kobiece pragną miłości bardziej niż męskie, ale honor powściąga pożądanie. Miłość pozostaje koroną szlachetnej kobiety. Powiadają, jedna noc rozbroi niechęć kobiety do łoża mężczyzny.”

Eurypides (-480–-406 p. n. e.) dramaturg antyczny

O miłości , O kobietach , O nocy , Serce

„Łoże ma on wszędzie, gdzie głowę na ręku oprzeć można, jeździ samotny po świecie, niezmiennie wierny ideałowi swemu, wybrance serca swego, jeździ, broniąc nieszczęśliwych, słabych podnosi, uciśnionych z więzów uwalnia, możnych ciemiężców jest postrachem. I marzy o zdobyciu Jerozolimy – grobu w mocy złego pozostającego, marzy o wieczystym na Monsalwat wstępowaniu, o wstępowaniu na wyżyny wnętrza swego, gdzie w głębiach tajemniczych odwieczny przedistniejący święty Graal się kryje.”

Jan Hempel (1877–1937) polski filozof, działacz komunistyczny

być może mając na myśli również siebie.
Kazania Piastowe (1912)

O myślach , O myśleniu , Serce

„Ilekroć na kobiercu polnych ziół i zbóż
Widziano cię na pustych cmentarnych bezdrożach,
Zawistnego tym trupom, co w kamiennych łożach
Zasnęli, by się więcej nie obudzić już.”

Léon Dierx (1838–1912)

Źródło: Łazarz, w Liryka francuska. Serya pierwsza, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 43, tł. Bronisława Ostrowska.

„Honor i zysk nie sypiają w tym samym łożu.”

Miguel de Cervantes (1547–1616) pisarz hiszpański

Źródło: „Przekrój”, t. 1, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1977, s. 105.

„Każdy chciałby usłyszeć, leżąc na łożu śmierci, że był dobrym i wspaniałym człowiekiem. Nie zawsze jednak i pewnie nie w każdym przypadku tak było, więc powstaje kolejny filozoficzny problem, czy rzeczywiście umierającemu człowiekowi powiedzieć prawdę, czy też ten ostatni raz uszanować jego ludzką godność? Wiadomo, że każdy chciałby umrzeć w poczuciu miłości, spełnienia i nadziei, że tam na górze czeka go lepsze życie. To już wiele, gdy umierający schodzi z pocałunkiem ukochanej osoby, która jest z nim w tym ostatnim momencie jego życia, trzymając go za rękę. Może bowiem zabrzmi to zbyt patetycznie, ale jednak zawiera się wielka prawda w twierdzeniu, że wielka siła miłości potrafi nawet zwyciężyć ze śmiercią.”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Chciałbym umrzeć z miłości

O życiu , O śmierci , O prawdzie , O pocałunku

„Stanął i rzekł: – „tu granica. -
Patrzcie!… co za okolica?…
Co za cudny świat?…
Jaką trawą łąki słane?…
To kobierce z liści tkane
W różnowzory ład -
Patrzcie!… w blasku jak mieniący,
Stu-promienny niewiędnący…
Każdy kwiatek lśni
A w dotknięciu z listków jego
Jak z warkocza dziewiczego,
Srebrna piosnka brzmi…
(…)
„Lecz – na dzieło kto się waży,
Bądź ostrożny – bo na straży
Czuwa księżyc sam.
Lada kwiatek zdradzić może,
Księżyc – rzuci złote łoże,
Wtenczas – … biada wam!”…”

Gustaw Zieliński (1809–1881) polski pisarz i poeta

Kirgiz
Źródło: Kirgiz, wyd. Księgarnia zagraniczna, Lipsk 1847, s. 48–50.

O świecie , O trawie

„Drobna jest łódź nasza między oceany:
Fala ją odrzuca ku niebu ze stali,
A niebo powraca szalejącej fali –
Więc klęknijmy wszyscy pod ten maszt strzaskany.

Od grobu nas dzieli jeno jedna deska:
Może dzisiaj w głębi wód gorzkiego łoża
Zaśniem pod całunem białej piany morza, –
A świecić nam będzie łyśnica niebieska…”

Théophile Gautier (1811–1872) francuski pisarz

Źródło: W burzy. Modlitwa, w: Liryka francuska. Serya pierwsza http://www.sbc.org.pl/dlibra/info?forceRequestHandlerId=true&mimetype=image/x.djvu&sec=false&handler=djvu&content_url=/Content/24336/_6034_I.djvu, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 13, tłum. Bronisława Ostrowska.

„Kobieta staje się piękną dopiero wtedy, gdy wykarmi dziecko i ogrzeje łoże.”

Ali ibn Abi Talib (601–661)

O kobietach , O dzieciach

„Czy religia Ludzkości nie jest warta tyleż co religia Istoty Boskiej? Czy wieczny temat miłości wyczerpał się? Bądźmy cierpliwi! Jeszcze kilka dni, a Muza podniesie swoją wspaniałą postać z łoża spoczynku i poemat opiewający Młodość, wzlatując z jej świeżych ust, popłynie czysty i spokojny w powietrzu pełnym zapachu wiosny.”

Comte de Lautréamont (1846–1870) poeta francuski

Poezje

O religii , O wiośnie

„Tę porę roku dostrzec we mnie możesz,
Gdy liście żółte, żadne, nieco liści,
Z drżących gałęzi zwisają na mrozie;
Gdzie słodko śpiewał ptak, nagi chór zniszczeń.
Zmierzch dnia twym oczom we mnie się odsłania,
Gdy słońce gaśnie na zachodzie nisko,
A noc je z wolna pochłania, pochłania -
Bliźniaczka śmierci - pieczętując wszystko.
Nikły żar we mnie widzisz, po płomieniu,
Który w popiele młodości umiera
Na łożu śmierci, gdzie zagaśnie w cieniu,
Przez to pożarty, co dotąd pożerał. (…)”

William Shakespeare książka Sonety Williama Szekspira

Shakespeare's Sonnets

O ptakach , O nocy , O śpiewie , O śmierci

„Dla Ciebie porzuciliśmy wszystko i staliśmy się ubodzy. Ale Ty jesteś bogaty i dlatego poszliśmy za Tobą, byś uczynił nas bogatymi. (…) Poszliśmy za Tobą tak jak stworzenie idzie za Stwórcą, jak synowie za Ojcem, jak dzieci za matką, szukamy Ciebie tak jak głodni szukają chleba, jak chorzy lekarza, jak zmęczeni łoża, a wygnańcy ojczyzny.”

Antoni Padewski (1195–1231) święty katolicki, doktor Kościoła, franciszkanin

Sermones II, 484.
Źródło: Przesłanie Ojca Świętego z okazji 800-lecia narodzin św. Antoniego Padewskiego https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/przemowienia/antoni_13061994.html, opoka.org.pl

O dzieciach , O matce , O ojczyźnie