Cytaty na temat koszula (64 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Dla biednych, którzy przychodzą w miejsce Boga, jedzenie musi być smaczne…, wstydzić byśmy się musiały, gdyby Zbawiciel stanął przed nami w starym ubraniu lub koszuli, którą od nas otrzymał. Biada nam wówczas w dzień sądu.”

Maria Luiza Merkert (1817–1872) niemiecka zakonnica

zalecenia dla sióstr elżbietanek.
Źródło: s. M. Margarita Gabriela Cebula CSSE – Czcigodna Służebnica Boża Maria Merkert. Wydawnictwo Świętego Krzyża. Nysa. 2006. ISBN 83-904652-2-1, s. 31.

O Bogu , O jedzeniu

„Lepiej, żebyś był tym jedynym w swetrze pośród garniturów, a nie jedynym w garniturze wśród koszul i swetrów.”

Audrey Hepburn (1929–1993) aktorka amerykańska pochodzenia holenderskiego

Źródło: Sean Hepburn Ferrer, Audrey Hepburn. Uosobienie elegancji

„Panie sędzio, 92 minuta gry, nie było przerw, nie było kontuzji, dlaczego pan nie przerywa tego spotkania… radość łódzkich kibiców… Duńczycy zaniemówili. Eleganckie kobiety w pięknych tutaj toaletach, eleganccy mężczyźni – białe koszule, wspaniałe krawaty, a jednak nie będzie radości. Tu już przygotowane za mną wielkie przyjęcie, miały być szampany…”

Tomasz Zimoch (1957)

podczas meczu Widzew Łódź – Brøndby Kopenhaga, w eliminacjach Ligi Mistrzów w 1996 roku.
Wpadki komentatorskie

O kobietach , O mężczyznach , Radość

„Przyjechałem tu w jednej koszuli i wszyscy mówili, że wyglądam jak włóczęga. Około 20 lat później przyszedł Marlon Brando tylko w bluzie i wszyscy piali z zachwytu. To pokazuje jak Hollywood się zmienia.”

Humphrey Bogart (1899–1957) aktor amerykański

Źródło: Sławne cytaty z filmu, "Świat na dłoni Extra", nr 1/2016, s. 98.

O świecie

„Ryszarda Kapuścińskiego poznałem w październiku 2002 roku. Zobaczyłem go, kiedy wychodził z windy w hallu luksusowego hotelu w centrum Buenos Aires. Miał na sobie jasnoniebieską koszulę z krótkim rękawem, jeansowe spodnie w kolorze głębokiego, niemal grafitowego granatu, a na nogach czarne sportowe buty. Skierował się w stronę lobby, gdzie czekaliśmy na niego i pozdrowił wszystkich niezwykle serdecznie, jakby łączyła nas wieloletnia, zażyła przyjaźń.”

Óscar Escamilla (1969)

Źródło: Wstęp, tłum. Andrzej Flisek w: Ryszard Kapuściński, To nie jest zawód dla cyników, Biblioteka Gazety Wyborczej, Warszawa 2013, s. 9.

O przyjaźni , O butach , O czekaniu

„Słońce przylepiło koszulę do pleców, przypalało skórę bez litości, ale zdążyłem. Autobus zakwitł na światłach przed skrzyżowaniem. Na przystanku młode małżeństwo dyskutowało o wielkości pampersów dla bobasa pomrukującego w wózeczku. Neoplan w końcu podjechał i bobas, zdrętwiały ze zdziwienia, znalazł się wewnątrz wraz z wehikułem i rodzicami. Mężczyzna pozwolił małżonce usiąść, a sam trzymał rękojeść spacerówki. Żona zwaliła się ciężko naprzeciwko i mocno wachlując udami chłodziła trójkąt granatowego stroju kąpielowego. Skrawek materiału tym razem nie mógł pobudzać męskości. Jego funkcja publiczna, plażowa, nijak nie przystawała do pokusy zaglądania w kobiece intymności.”

Jacek Wangin (1969) polski poeta i prozaik

Trybalik

O małżeństwie , O rodzicach , O świetle , O słońcu

„… uznaje się pana markiza de Sade i służącego jego Latoura, zbiegłych i nieobecnych, winnymi i przekonanymi o zbrodni trucicielstwa i sodomii (…) skazuje się ich na oddanie w ręce mistrza sprawiedliwości, który zaprowadzi ich na odbycie godziwej pokuty przed głównym wejściem kościoła katedralnego; tam na kolanach, z odkrytą głową i boso, w koszuli i ze sznurem na szyi, trzymając w rękach gorejące świece z żółtego wosku o wadze jednego funta każda, błagać będą o przebaczenie Boga, króla i sprawiedliwość; potem zaprowadzeni zostaną na koniec placu św. Ludwika, gdzie wzniesiony zostanie dla nich specjalny szafot; zetnie się tam głowę panu de Sade, a na wzniesionej na tym samym miejscu szubienicy zawieszony zostanie wspomniany Latour i zadławiony sznurem aż do chwili naturalnej śmierci. Potem ciała pana de Sade i rzeczonego Latoura zostaną spalone, a popioły ich rozrzucone na wietrze. Poza tym skazuje się pana de Sade na trzydzieści liwrów grzywny, a Latoura na dziesięć liwrów, płatnych na rzecz króla…”

Donatien Alphonse François de Sade (1740–1814)

wyrok w sprawie „afery cukierków kantarydowych” ogłoszony 11 września 1772 w Marsylii.
Źródło: Jerzy Łojek, Wiek markiza de Sade, Lublin 1973.

O śmierci , O Bogu , O sprawiedliwości , O przebaczeniu

„Dobrobyt, rozszalały po przeprowadzce zbrojeń na Księżyc, miał, w połączeniu z automatyzacją przemysłu, dość ponure skutki. Russell zwał je epoką jaskiniowej elektroniki. Szerzył się analfabetyzm, tym bardziej, że nawet czeku nikt już nie musiał umieć podpisać, skoro wystarczał odcisk palca, a resztą zajmowały się komputerowe czytniki. (…) W większości przodujących państw zniesiono przymus szkolnej oświaty. "Dzieckiem być" – głosiła doktryna deskolaryzacji – "to tyle, co być skazanym na codzienne uwięzienie w celi tortur psychicznych przezwanych nauczaniem". Tylko wariatowi potrzebna jest wiedza, ile koszul męskich można uszyć z osiemnastu metrów perkalu, jeśli na jedną koszulę wychodzi 7/8 metra… Tak samo zbędne są wiadomości o królach, wojnach, podbojach, wyprawach krzyżowych i wszelkich innych świństwach prehistorii. Geografii najlepiej uczą podróże. Trzeba tylko orientować się w cenach odpowiednich biletów oraz w rozkładzie lotów. Po co obce języki, skoro dość wetknąć do ucha minitranslatorek? Nauki przyrodnicze deprymują i deprawują młodociane umysły… Zresztą kto jako rodzic ma przemożną chętkę kształcenia dziatwy, załatwia to swoim domowym terminalem. Lecz odkąd Sąd Najwyższy orzekł, iż dzieciom tak staroświecko myślących osób przysługuje prawo apelacji od taty i mamy, rodzinno-domowe nauczanie, również terminalowe, zeszło do podziemi…”

Stanisław Lem (1921–2006) polski pisarz, futurysta

Utwory, Pokój na ziemi
Źródło: s. 240

O dzieciach , O wariatach , O wiedzę , O rodzicach

„Jak wiśnia chroniąca w gałęziach
Ostatni pozostawiony owoc,
Tak chronię przy spranej koszuli
Ten jeden jedyny guzik.

Gdy zabraknie pamiątek i nadziei
I gdy ciężar się zda ponad siły,
Sięgam za pazuchę, by dotknąć guzika,
Który przyszyłaś mi ty.”

Knuts Skujenieks (1936)

Źródło: Guzik, tłum. Piotr Szklennik

O sile

„Gadamy o cywilizacji i humanitaryzmie, ale ci, którzy nie są na tyle hipokrytami, by poddawać się samooszustwu, wiedzą, że pod naszymi wykrochmalonymi koszulami czai się dzikus ze wszystkimi swoimi nietkniętymi instynktami. Czasami może być słabszy, ale nie ma obawy, żeby kiedykolwiek umarł. Z drugiej strony przekarmianie go wydaje się nierozsądne.”

Jerome K. Jerome (1859–1927) pisarz angielski

Trzech panów na włóczędze

„Tak we mnie strzelali, bo chodziłem w uprasowanych spodniach, w śnieżnobiałej koszuli, dobrze ostrzyżony. Więc kocha siebie, bo się dobrze ostrzygł. A ja od dziecka chodziłem do fryzjera.”

Bogusław Kaczyński (1942–2016) polski dziennikarz i krytyk muzyczny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

O dzieciach , Kochać się

„Linia karku mężczyzny może zmienić twoje życie. Sposób, w jaki grzebie w kieszeniach, szukając drobnych, może sprawić, ze zaskrzeczy ci serce, a dłonie zziębną. To, jak dotyka twojego łokcia albo nie zapiętego guzika na mankiecie swojej koszuli, jest demonem, którego wypuścił, nawet o tym nie wiedząc, i który natychmiast cię opętuje.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Inne tłumaczenie: Czasem linia męskiego karku może zmienić całe twoje życie. Sposób, w jaki sięga on do kieszeni po drobne, powoduje skurcz serca i chłód dłoni. To, jak dotyka twego łokcia lub nie zapiętego guzika mankietu koszuli, budzi w tobie demony, których istnienia nikt nie był świadom. [Tłum. Mirosław P. Jabłoński]
Pan Fiddlehead

O życiu , Serce

„Źrenic spłoszenie,
świetlista władza,
róża żywopłot
zwinnie przesadza,
w świateł rozbiegu
chmura nabrzmiewa,
już błyskawicą
siecze ulewa,
dołem – jeziora
lustrzany przybór,
miła, ja czekam,
czym prędzej przybądź!
błękit rozmyty
chlusnął na ogród,
suknię zmoczoną
ściągnij na progu,
ale ulewa!
ściągnij koszulę,
deszcz jak dwie strugi
złączy nas czule.”

Miklós Radnóti (1909–1944)

Źródło: Czary

O świetle , O czekaniu

„Na siódmy dzień tygodnia odkłada się przyjemności, spotkania i czystą koszulę.”

Andrzej Mularczyk (1930)

Niedziela

O przyjemności

„Nie będzie przebaczenia,
litość jest bezsilna:
wszystkie matki wietnamskie
dobrze wiedzą,
że jedna koszula
wystarczy na całun.
Amerykanie, Amerykanie!
powiadam wam:
na usprawiedliwienie
trzeba będzie czegoś więcej niż łez,
a wyście przebrali miarę wszystkiego,
nawet nieszczęścia.”

Jean Marcenac (1913–1984)

Źródło: Południe nad Oklahomą, tłum. Julian Rogoziński

O matce , O przebaczeniu

„Cóż, nie zabieram swoich ról do domu, więc trudno, żebym kładąc się spać albo oglądając telewizję, nadal zachowywał się jak Pająk. Natomiast z pewnością pamięć o tym facecie zalegała mi gdzieś nieustannie z tyłu głowy, bo przecież następnego dnia znów miałem wejść w jego skórę. Nie ukrywam, bardzo to było męczące. Codziennie na powrót zakładałem te cztery koszule, pociłem się jak mysz, ale uważam, że było warto.”

Ralph Fiennes (1962) aktor angielski

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=16270

O domu

„Łzy wylane przez kobiety Micka zrujnowały sporo moich koszul.”

Keith Richards (1943) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta (The Rolling Stones)

Źródło: wyborcza.pl, 14 listopada 2010 http://wyborcza.pl/1,75480,8656381,Rolling__Life_.html#ixzz15jK1cbch

O kobietach , O łzach

„Pan Wierzejski opisuje homoseksualistów jako pedofilów, pedofilów jako twórców mafii narkotykowej. Liderzy PiS-u mówią, że strajki lekarzy inspiruje PO, zaś Giertych uważa, że manifestacje przeciwko niemu inspirują geje. Na to wszystko nakłada się kolega Kurski z teorią, że wszystkiemu jest winien dziadek Tuska. Obawiam się, że gdy wszystkie te prawdy objawione trafią do ciasnych głów wszechpolskich zagubionych chłopców, dla których brunatna koszula i wieczorne zapalenie pochodni jest jedynym przejawem wspólnoty i akceptacji – niejeden taki chłopiec może się poczuć wezwany do obrony wartości ogniem i mieczem.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

„Pcheł w żaden sposób nie mogłem wyłapać, były szybsze ode mnie – całkiem zrozumiałe, w końcu lepiej się odżywiały. Wszy mogłem łapać z łatwością, tyle że to nie miało sensu. Jeśli już byłem na nie bardzo zły, przesuwałem paznokciem wielkiego palca po naprężonym na plecach płótnie koszuli i dobrze słyszalna seria trzasków była miarą mojej zemsty, rozkoszowałem się ich zagładą, ale już po minucie mogłem to powtórzyć, choćby dokładnie w tym samym miejscu i znów z dokładnie tym samym rezultatem.”

Imre Kertész książka Los utracony

Los utracony

O zemście , Sens

„Kiedy [pies] Bryś zdechł, płakałem pół dnia. Po obiedzie wdziałem na ubranie białą koszulę, do drugiej taczki, zamiast chorągwi przyczepiłem chustkę, Brysia wpakowałem na taczki, które popychał syn kucharki, Jacek, a ja szedłem przed taczkami, ubrany w ową koszulę i niosąc chorągiew i śpiewałem jakieś pieśni kościelne ku straszliwemu oburzeniu matki. Brysia pochowaliśmy pod gruszką w ogrodzie, naprzeciwko ganku, na prawo. Ale przed pogrzebem wyrwałem mu ze łba kilka włosów i włożyłem je na pamiątkę do pudełka od landrynek.”

Ignacy Chrzanowski (1866–1940) polski historyk literatury

Pamiętnik
Źródło: Marzena Florkowska, Wnosił jasną smugę humoru. Profesor Ignacy Chrzanowski we wspomnieniach, „Alma Mater” nr 92, maj 2007, s. 32.

O matce , O śpiewie , O płaczu , Pudełko

„z pola wracamy syci
szczęśliwi
wianki splataliśmy w płodność
trochę zbrukani pośpiechem
koszule zgniecione spoceniem
ale nietknięta godność
każde z nas brało garściami
i z nieba dawało najlepsze
teraz drżymy zmęczeniem
sycimy siebie powietrzem
i napawamy się pełnią
oboje przecież spełnieni
mocno trzymamy za szczęście”

Piotr Szczepański (plastyk) (1954)

Źródło:

O szczęściu

„Fotografuj zoomem: histeryczny saksofon
zaraz potem czuły niczym dziecko pośród
piskląt; talerze perkusji sypiące refleksami
i bas konający jak zwierzę. A on siedział
i czuwał – z czupryną ognia na głowie
w białej koszuli poplamionej mrokiem.”

Mariusz Baryła (1964)

Źródło: Krzysztof Komeda

O dzieciach , O zwierzętach

„Ciało, którym się opiekowałam, leżało w sali numer jeden.
Sala była biała. I ciało było białe. Mówiło do mnie „córeńko”.Rozsznurowywałam troczki szpitalnej koszuli, a ono wypływało
na prześcieradło i niżej, na szare kwadraty podłogi.
Pachniało koniczyną, zbutwiałym drewnem, piwnicznym dołem.”

Anna A. Tomaszewska (1968) poetka polska

Źródło: Mapa http://www.zeszytypoetyckie.pl/poezja/157-anna-tomaszewska

„Karen to samuraj, którego cesarzem jest firma, żołnierz gotowy do wykonania każdego rozkazu. Jej garnitur jest równie dehumanizujący jak wojskowy mundur. Korporacyjny świat zamienia ludzi w perfekcyjne roboty, wypiera z osobowości. Rozmawiałam z wieloma pracownikami biurowymi, którzy byli przekonani, że straciliby pracę, gdyby włożyli nieodpowiednią koszulę albo skarpetki w złym kolorze.”

Tilda Swinton (1960) aktorka brytyjska

O ludziach , O świecie , O osobowości

„Bliższa koszula ciału niźli suknia.”

Piotr Ciekliński (1558–1604)

„W trumnie dziadek Teoś wyglądał o dziwo żwawo i zadziornie, leżał, jak prawdziwy Ukrainiec, w wyszywanej koszuli i z gładką, pozbawioną zmarszczek twarzą. Żółte miedziane monety o nominale 5 kopiejek ZSRR zasłaniały jego na pół zamknięte oczy od świata.”

Andrij Bondar (1974)

Dziadek Teoś

„(…) mężczyźni nie potrzebują miłości. Potrzebują, żeby ktoś im gotował i prasował ich koszule. No, może jeszcze potrzebują trochę ruchu trzy razy w tygodniu. I to wszystko.”

Tess Gerritsen (1953)

Telefon po północy

O mężczyznach , O gotowaniu

„Zanim Fidel [Castro] dotarł z więzienia do domu, jego koszula była czerwona od szminki.”

Jules Dubois (1910–1966)

odnośnie amnestii na Kubie w 1955.
Źródło: Przemysław Słowiński, Dyktatorzy i ich kobiety. Seks, władza i pieniądze, Wydawnictwo Videograf, Chorzów 2013, ISBN 9788378351320, s. 210.

O kobietach , O pieniądzach , O seksie , O domu

„Czytam scenariusz. Jeśli mam zdjąć koszulę, to idę na siłownię.”

Danny Trejo (1944) aktor amerykański

zapytany, jak przygotowuje się do roli.

O czytaniu , O zdjęciach

„Zobaczyłem smarkacza z rażąco wypomadowanymi włosami, wystrojonego w jasnoróżową koszulę, skórzane spodnie i białe pantofle.”

Bill Black (1926–1965)

o pierwszym spotkaniu z Presleyem.
Źródło: Leszek C. Strzeszewski, Elvis, PWM, Kraków 1986, s. 16.

„Lud ku silniejszemu zazwyczaj się skłania, i od koszul częściej zmienia przekonania.”

Jerzy Czech (1952)

Machiavelli

O ludziach

„Lewicowcy będą dalej potępiać rzekomą dyskryminację kobiet i homoseksualistów – ale nie wśród muzułmanów. Będą kneblować wszystkich – prócz muzułmanów. Będą potępiać seksizm i oburzać się, że naukowiec ogłaszający jedno z najważniejszych wydarzeń w astronomii, jakim było lądowanie próbnika na komecie, nosi koszulę z rysunkiem, który uznali za obraźliwy dla kobiet. Ale o zabijaniu, gwałceniu i segregowaniu kobiet w islamie będą milczeć.”

Agnieszka Kołakowska (1960)

Źródło: Agnieszka Kołakowska: Pochwała obrażania http://www4.rp.pl/artykul/1175384-Agnieszka-Kolakowska--Pochwala-obrazania.html, rp.pl, 30 stycznia 2015

O kobietach

„Mamy cały pakiet propozycji z obszaru polityki społecznej. Mówi się o naszych propozycjach wprowadzenia polityki legalizacji, zamiast polityki penalizacyjnej – w różnych obszarach. Ale my mamy także gotowy projekt ustawy o eksmisji i nowelizację prawa bankowego, gdzie chcemy wprowadzenia zasady „ostatniej koszuli” czy „dachu nad głową”, to znaczy takiego minimum, którego nie można człowieka pozbawić, nawet w przypadku jego bankructwa. A bankructwo – niemożność spłacania długów, kredytów, czynszu za mieszkanie – najczęściej dotyka nie bogaczy, ale ludzi tracących pracę. (…) Tu proponujemy rozwiązanie lewicowe, oparte na dojrzałych rozwiązaniach socjaldemokratycznych.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

Wywiad dla „Krytyki Politycznej”

O ludziach

„W zieleni koszul zetempowskich
gorąca młodość zetempowska –
szerokoplecy Majakowski
ramię wyciąga, jak drogowskaz.”

Witold Dąbrowski (1933–1978) polski poeta, tłumacz literatury rosyjskiej, publicysta. działacz opozycji

Źródło: Poezja, „Życie Literackie” 1956, nr 14 (1 kwietnia), s. 9 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14804

O życiu

„Lepper był politykiem wrażliwym społecznie. Jego troska o ludzi biednych i wykluczonych nie była na pokaz, lecz autentyczna. On prawdziwie i szczerze dążył do tego, żeby poprawić los najbiedniejszych Polaków. On chciał, próbował, myślał o tym, podczas gdy wielu innym nawet myśleć o tym się nie chciało. Lepper nawet jeśli sam nie miał dobrych pomysłów na walkę z biedą i wykluczeniem, to innych zmuszał do szukania (…) Lepper wstrząsnął polityczną elita i salonem i był to wstrząs pozytywny. Jeszcze wtedy, gdy z grzywka opadająca na oczy stawiał pierwsze blokady, albo gdy skuty kajdanami w koszuli z orłem na piersiach szedł do aresztu – pokazywał elitom, że coś jest nie tak, że ludzie mają problemy, że gdzieś tam trochę dalej od rogatek Warszawy, Krakowa czy Gdańska jest prawdziwa bieda, a nawet rozpacz i desperacja. I to było potrzebne, bo elity i salony dostawały już z zawrotu głowy od własnej propagandy sukcesu (…) Lepper był naprawdę dobrym ministrem rolnictwa. Większość spraw rolniczych załatwia się dziś w Brukseli, a Lepper działał tam bez kompleksów, był twardy i uparty, tak jak powinien być minister rolnictwa dużego i najbardziej rolniczego kraju Unii. Dzięki jego twardości i uporowi udało się na przykład wspólnie załatwić (wspólnie, bo i Europarlament brał w tym udział) sprawę dopłat dla producentów owoców miękkich w Polsce. Lepperowi niewątpliwie pomagał w Unii mit i wizerunek niesfornego, kontrowersyjnego polityka, z którym nie ma co się kłócić, bo i tak nie ustąpi. Inna sprawa, że Lepper miał wtedy oparcie w twardej europejskiej polityce całego rządu Jarosława Kaczyńskiego”

Janusz Wojciechowski (1954) polityk polski

Źródło: Trzy zasługi Leppera dla Polski, blog Janusza Wojciechowskiego, 6 sierpnia 2011 http://januszwojciechowski.salon24.pl/330882,trzy-zaslugi-leppera-dla-polski

O losie , O ludziach , O myślach , O sukcesie

„Faszyzm – to nie oddziały SA lub „Czarnych Koszul” maszerujące ulicami. Faszyzm – to urzędnicy w zarękawkach, dyrygujący tym, co ma robić kapitalista w „swojej” fabryce, ojciec ze „swoim” dzieckiem – a czasem: ilu Żydów (albo anty-semitów) posłać do Oświęcimia.”

Janusz Korwin-Mikke (1942) polski polityk

Źródło: blog, 9 maja 2008

O dzieciach , O czasie

„Aby kobieta była szczęśliwa, nie może zmieniać mężczyzn, tak jak się zmienia koszule.”

Honoriusz Balzac (1799–1850) francuski powieściopisarz

O kobietach

„W obcych miejscach i hotelach po pewnym czasie odzywa się tęsknota. Co z tego, że codziennie zmieniają pościel i ręczniki, jeśli chciałoby się owinąć koszulą męża, poczuć jego zapach, zobaczyć syna… Wtedy rodzą się na planie bliskie relacje. Ludzie pękają, zwierzają się.”

Kinga Preis (1971) polska aktorka

Źródło: „Twój Styl” nr 10 (255), październik 2011

O ludziach , O relacjach , O czasie

„Nie zakładam krawata, odpinam guzik koszuli, a nawet dwa. Mam taką potrzebę, żeby coś złamać. Buty zawsze muszę mieć eleganckie. Nie mieszam w stylu Wojewódzkiego, że do garnituru dorzucę conversy. Jestem gadżeciarzem. Lubię ładne rzeczy.”

Borys Szyc (1978) aktor polski

w odpowiedzi na pytanie: „jak wygląda elegancja w twoim wydaniu?”
Źródło: „InStyle” nr 2 (11), luty 2009

O butach

„Przerażająca prawda była taka, że NIKT NIE POTRAFIŁ NICZEGO ZROBIĆ - poeci nie potrafili pisać wierszy, mechanicy nie potrafili naprawiać aut, dentyści nie potrafili wyrywać zębów, fryzjerzy nie potrafili strzyc, chirurdzy odpierdalali fuszerkę skalpelem, pralnie darły koszule i pościel i gubiły skarpetki; chleb i fasola miały w środku małe kamyczki, na których łamały się zęby; futboliści byli tchórzami, serwisanci od telefonów pedofilami; a burmistrzowie, gubernatorzy, generałowie, prezydenci mieli tyle rozumu, co ślimaki łapiące się w pajęczą sieć.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Historie o zwykłym szaleństwie

O prawdzie

„Nie natchnij mnie hymnami, bo nie hymnów trzeba
Tym, którzy w zżartej piersi pod brudną koszulą
Czcze serca noszą.”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Wiersze i aforyzmy, Nowy wybór wierszy
Źródło: Prośba o piosenkę, s. 51

Serce

„Bracia moi Cyganie
śniadoskórzy
smukli
noce gdy gwiazdy zdjęły
koszule chmur
bracia moi Cyganie
podpalają ogniami
I tylko psy przy wozach
warczą na swe sny”

Tadeusz Sokół (1914–1980)

Źródło: Połów ryb w nocy, „Życie Literackie” 1964, nr 15, s. 9 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=1601

O życiu , O psie , O zdjęciach

„Zgrywus, w zeszłym roku pod kostiumem (!) miał koszulę z czarnym krawatem, ale tutaj nie ma żartów!”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o Romørenie.
Skoki narciarskie, Lillehammer 2004

„(…) tak mnie ukształtowali rodzice i babka. Że trzeba mieć maniery. Że człowiek cywilizowany nosi garnitur, koszulę, krawat. Że myje zęby, ma czyste paznokcie. W PRL-u wypisywali o mnie rzeczy nawet dzisiaj wstydliwe. Dla tych, którzy pisali, nie dla mnie.”

Bogusław Kaczyński (1942–2016) polski dziennikarz i krytyk muzyczny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

O rodzicach

„Ładujemy więc klamoty. Dźwigamy ciężkie walizy, pakowne, zasobne, rzucamy je z wysiłkiem na auto. Tam układa się je w stosy, ubija się, upycha, rżnie, co się da, nożem – dla przyjemności i w poszukiwaniu wódki i perfum, które wylewa się wprost na siebie. Jedna z waliz otwiera się, wypadają ubrania, koszule, książki… Chwytam jakieś zawiniątko: ciężkie; rozwijam: złoto, dobre dwie garście: koperty, bransolety, pierścionki, kolie, brylanty…”

Tadeusz Borowski (1922–1951) polski poeta, prozaik i publicysta

Proszę państwa do gazu

O przyjemności , O książkach , O poszukiwaniu , O wysiłku

„Sceny miłosne to łatwizna, nie widzę w nich nic trudnego. Gdybym tylko mógł, w każdym ujęciu ściągałbym koszulę albo chodziłbym nago po planie.”

Colin Farrell (1976) aktor irlandzki

„Chciałabym, chciała…” chodzić w kapeluszu z szerokim rondem, obszernej luźnej koszuli i podwiniętych spodniach po czystej wodzie i patrzeć na swój dom, który stałby gdzieś pod lasem… i być szczęśliwa – tak jak teraz.”

Małgorzata Pieńkowska (1965) polska aktorka

Źródło: Mieszanka o smaku życia - wywiad z Małgorzatą Pieńkowską http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1335/Mieszanka-o-smaku-zycia-wywiad-z-Malgorzata-Pienkowska.html

O domu

„On nosi czerwone koszule, tak jak ja. Można powiedzieć, że wyznaczam trendy nawet wśród milionerów. Jako socjalista w krwawo czerwonej koszuli bronię prawa biznesmena do bycia dobrym człowiekiem i socjalistą.”

Piotr Ikonowicz (1956) polski polityk

o Januszu Palikocie
Źródło: Palikot upomniał się o biednych i pieszczoty się skończyły, gazeta.pl, 28 października 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,10551844,Ikonowicz__Palikot_upomnial_sie_o_biednych_i_pieszczoty.html

„Jeśli nie usuniemy strukturalnych przyczyn frustracji społecznych, to prędzej czy później doczekamy się brunatnych koszul, przy których PiS będziemy wspominać z sentymentem.”

Adrian Zandberg (1979) polski historyk i polityk lewicowy

Źródło: Maciej Stasiński, Polska. Macocha, nie matka, „Gazeta Wyborcza” nr 284 (8617), 5 grudnia 2015, s. 22–23.

O matce

„Szczęśliwy człowiek nie ma koszuli.”

John Heywood (1497–1580)

The happy man's without a shirt.
Źródło: Be Merry Friends

„Byłam nadopiekuńcza. Ja Krzysia nawet strzygłam, bo jemu wciąż szkoda było czasu; albo komponował, albo coś mu się dobrze grało, albo ćwiczył palcówki. Szyłam mu nawet bardzo modne, piękne i kolorowe koszule. Ludzie się zachwycali. To dawało mi ogromne zadowolenie, że sprawiam mu przyjemność i że tak ładnie wygląda. Tak się nim opiekowałam, że nawet przy wyrywaniu zęba stałam za fotelem dentystycznym i trzymałam go za skronie.”

Zofia Komedowa (1929–2009)

o Krzysztofie Komedzie.
Źródło: Komeda, Zośka i inni, sadurski.com, 21 marca 2009 http://www.newsy.sadurski.com/Satyra_Absurdy_Ciekawostki/0/1/1184//Komeda__Zoska_i_inni/

O ludziach , O przyjemności , O czasie

„Diamentową kulą dostaniesz między oczy,
Piorun miliona woltów nagle do gardła skoczy.
Już płonie twa koszula, już twoje ciało płonie,
Na niebie złoty neon wybija imię twoje.”

Marek Dutkiewicz (1949) polski autor tekstów piosenek

Źródło: Diamentowa kula z repertuaru zespołu Lombard

„Kiedy wyjechał po raz pierwszy, zauważyłam, że do niczego się nie nadaję, a tym bardziej do bycia samej. Nie miałam co prać ani prasować, żeby zostawił przynajmniej jedną koszulę, jedną parę spodni, prałabym je w kółko i prasowała. Odpruwałabym guziki i przyszywałabym, a tak to nudziłam się strasznie.”

Monika Mostowik (1975)

Histeryjki o May, Dama pik

„Były momenty, kiedy się chowałam przed ludźmi za protezami, ewentualnie nosząc koszule, żeby nie było widać, że nie mam rąk. Potem stopniowo coś się we mnie przełamało. Udowadniałam sobie i wszystkim, że pomimo wszystko, jestem w stanie zrobić wiele rzeczy.”

Katarzyna Rogowiec (1977) polska sportsmenka, mistrzyni paraolimpijska

Źródło: Joanna Jaraszek, Rozmowa z Katarzyną Rogowiec laureatką konkursu „Człowiek bez barier 2005”, niepelnosprawni.pl, 24 października 2005 http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/14075

„Lubię dobre koszule, eleganckie spinki. Lubię sprawiać sobie odrobinę luksusu, nosić dobrą teczkę, portfel. Zbieram wieczne pióra.”

Michał Kamiński (1972) polityk polski

„Wykupił koszulę, a suknią zastawił.”

Salomon Rysiński (1560–1625)

Źródło: Na wszystko jest przysłowie, op. cit., 84.

„Wrażliwość Kolskiego, jego sposób patrzenia na rzeczywistość, są bliskie temu, co sam odczuwam. Podoba mi się jego dbałość o szczegóły, wyczulenie na prawdę. W kinie wiele osób nie zwraca nawet uwagi na charakteryzację, na to, czy kołnierzyk koszuli bohatera jest wytarty. A Kolski potrafi godzinami to sprawdzać. Sam patynuje kostiumy. W każde ujęcie chce tchnąć życie.”

Bartosz Opania (1970) aktor polski

Źródło: „Zwierciadło” nr 8/2000

O życiu , O rzeczywostości

„Krajowcy niby to myją się ciągle, niby się brzydzą wszystkiego, ale to chyba po swojemu, bo o ochędóstwie i o obrzydliwości nawet pojęcia nie mają. Może Ojciec nie zrozumie dobrze, co mówię o obrzydliwości i ochędóstwie, więc oto parę fakcików dla wyjaśnienia rzeczy: n. p. czarny elegant lub elegantka tłucze na głowie krokodyle (wszy) jeden drugiemu i tąż samą ręką, nie obtarłszy ją wcale, zaraz bierze owoce, mięso i t. p.; albo: pierze we wiadrze lub innem jakiem naczyniu koszulę i t. p., wyjmie tę bieliznę, zgarnie ręką mydliny z powierzchni i napije się tej wody tak, jakby to była najczystsza źródlana; albo nawóz ze stajni wynoszą nie widłami lub łopatą, ale gołą ręką, a myją się co chwila i chcą elegancko wyglądać.”

Jan Beyzym (1850–1912) polski misjonarz, jezuita, błogosławiony Kościoła katolickiego

Źródło: List IV

„Patrząc na bohatera romantycznego, uświadomiłem sobie, jak bardzo łatwo wpadamy w pewne stereotypy. Dlaczego bowiem ma to być zawsze jakiś rozchełstany chłopak w białej koszuli, a nie zgryźliwy, dociekliwy, wręcz matematyczny umysł?”

Jan Frycz (1954) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 stycznia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rozwaznyr.htm

Chłopak

„Serca tak samo biją pod batystową, jak zgrzebną koszulą.”

Ludwika Godlewska (1863–1901) pisarka polska

Kato

Serce

„Przypatrzcie się ich zdaniom, które przygniatają terminologią dernier cri, gdy ich budowa, znakowanie, poprawność gramatyczna, bywa pod zdechłym Medorem. Wspaniały krawat, brudna koszula.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1957-1961

„Zawsze będę miał w pamięci dziarskich druhów „sokołów” i wdzięczne druhny „sokolice” w ich amarantowych koszulach i pięknych szarych, prawie husarskich mundurach, defilujących pieszo i konno na lwowskim Łyczakowie i na śródmiejskich arteriach przy każdej ważniejszej uroczystości czy święcie narodowym.”

Witold Szolginia (1923–1996) polski architekt, autor książek o Lwowie

o przedwojennym lwowskim Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”.
Źródło: „Sokół” – harmonia ducha i ciała https://polskieradio24.pl/39/156/Artykul/777495, polskieradio24.pl, 7 lutego 2016.

„Co wy się burzycie, przecież w końcu robotnik szynki nie je, tak że was to nie dotyczy. Ja wam powiem, że ja jako robotnik miałem przed wojną 2 koszule, a wy na pewno macie teraz po 5–6 koszul co najmniej, więc jest postęp, czy nie ma postępu?”

Władysław Gomułka (1905–1982) polski polityk komunistyczny, I sekretarz KC PZPR

przemówienie do robotników na Żeraniu w 1967 po podwyżce cen mięsa.
Źródło: Andrzej Głowacki, Kryzys polityczny 1970 roku

O wojnie

„Po raz pierwszy zetknąłem się z 17-tysięczną rzeszą żołnierską, która oczekiwała mego przybycia. Do końca życia nie zapomnę ich wyglądu. Ogromna część bez butów i bez koszul. Wszyscy właściwie w łachmanach, częściowo w strzępach starych mundurów polskich, wychudli jak szkielety. Większość pokryta wrzodami wskutek awitaminozy. Ale, ku zdumieniu towarzyszących mi bolszewików z gen. Żukowem na czele, wszyscy byli ogoleni. I cóż za wspaniała żołnierska postawa. Serce mi się ścisnęło, gdy patrzyłem na tych nędzarzy, i zapytywałem się w duchu, czy uda się z nich jeszcze zrobić wojsko i czy zdołają znieść oczekujące ich trudy wojenne. Odpowiedź zjawiała się natychmiast; dość było popatrzeć w te błyszczące oczy, z których wyzierała wola i wiara (…). Pierwszy i – daj, Boże – ostatni raz w życiu przyjąłem defiladę żołnierzy bez butów. Uparli się, że chcą maszerować. Chcą pokazać bolszewikom, że bosymi, poranionymi nogami potrafią na piasku wybić takt wojskowy jako początek swego marszu do Polski.”

Władysław Anders (1892–1970) polski generał

o defiladzie żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR (1941–1942).
Źródło: Bez butów do Andersa https://dorzeczy.pl/historia/63066/Bez-butow-do-Andersa.html, dorzeczy.pl, 29 kwietnia 2018.

O Bogu , O wyglądzie , O woli , O wierze