Cytaty na temat kąt
strona 2

Arnold Słucki Fotografia

„Przypadkiem
przejrzałem się w lustrze
i krzyknąć miałem już: o j c z e!
Lecz sam się zgarbiłem, jak on,
i szukać zacząłem gdzieś w kącie
koromyseł.”

Arnold Słucki (1920–1972) polski poeta i tłumacz żydowskiego pochodzenia

Źródło: Zdarzenie z lustrem, „Życie Literackie” 1956, nr 9 (26 lutego), s. 2 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14794

Tanya Huff Fotografia
Awerroes Fotografia

„Czy Bóg mógłby stworzyć trójkąt, w którym kąty wewnętrzne nie sumują się do 180 stopni?”

Awerroes (1126–1198)

paradoks omnipotencji, wg innej wersji brzmiał: „Czy byt wszechmogący mógłby stworzyć kamień tak ciężki, że nawet on sam nie mógłby go podnieść?”

Jacques Brel Fotografia
Antoni Dydycz Fotografia
Anna Dymna Fotografia

„Jestem nieśmiała, zawsze wolałam siedzieć w kącie.”

Anna Dymna (1951) polska aktorka

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 25 listopada 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/patrzecs.htm

Władysław Witwicki Fotografia

„(…) wykształcenie matka odebrała tylko elementarne w klasztorze Sakramentek we Lwowie, jej wyobraźnia poetycka, nie wyzyskana i niekształcona, wypowiadała się w wierze w cuda, duchy, zjawy, w zabiegach pobożnych i modlitwach, w żarliwym życiu religijnym jej samej i obu córek, z którymi była w serdecznym porozumieniu. (…) Na choroby w domu pomagała woda z Lourdes i cudowny obrazek Pana Jezusa (…) Nowenny odmawialiśmy wszyscy klęcząc wieczorami przed ołtarzykiem Serca Jezusowego. Wisiał na ścianie pomiędzy łóżkiem matki i siostry, paliła się na nim wieczna oliwna lampka z czerwonego szkła. (…) Nad drzwiami medalik cudowny św. Benedykta chronił od złodziei pokój, w którym i tak trudno było coś ukraść, bo nędza wyglądała z każdego kąta. Św. Antoni Padewski pomagał szukać rzeczy zgubionych, Matka Boska Nieustającej Pomocy ratowała w cięższych i lżejszych chorobach, Niepokalanie Poczęta w małej figurce porcelanowej miała też swój ołtarzyk w pokoju – świeckich obrazków w ogóle nie było na ścianach. Największy obraz na ścianie to było Niepokalane Poczęcie Papuzińskiego.
W zimie chodziliśmy o w pół do siódmej na roraty przed szkołą, do Trzech Króli śpiewaliśmy w domu kolędy, w poście co niedzieli odmawiałem u św. Mikołaja Gorzkie Żale od 4 do 8 po południu, a w piątki wieczorem obchodziłem na klęczkach 14 stacyj Męki Pańskiej. W maju co wieczór zasypiałem podczas Litanii Loretańskiej w kościele Bernardynów lub u św. Mikołaja. (…)
Najbardziej świeckie były miesiące letnie. Wtedy już tylko jakieś 4-godzinne nabożeństwo dziękczynne i ekspiacyjne, dni krzyżowe, Boże Ciało, św. Trójca, św. Piotr i Paweł, Matka Boska Zielna lub imieniny siostry najstarszej i własne nakazywały nabożeństwa poza niedzielami. (…)
I w lecie jednak dzień, zmrok i część nocy wypełniały myśli i nastroje związane z wiarą religijną. Co dzień rano przed śniadaniem trzeba było głośno mówić na klęczkach przed ołtarzykiem Ojcze Nasz, Zdrowaś Mario, Wierzę w Boga, modlitwę do Anioła Stróża i Modlitwę za umarłych na końcu. To samo wieczorem przed snem.”

Władysław Witwicki (1878–1948) polski psycholog, filozof i tłumacz

Źródło: Ankieta w sprawie utraty wiary religijnej

Kenkō Yoshida Fotografia
Roman Dmowski Fotografia
Meryl Streep Fotografia
Krzysztof Stelmaszyk Fotografia
Ławrientij Beria Fotografia

„Czy nie męczy was ciągły widok swoich wyretuszowanych łbów? Mnie bardzo. W swoim pince-nez wyglądam jak dureń. A ty, ty przypominasz prosiaka. Odczuwasz przyjemność, widząc się w każdym kącie ulicy?”

Ławrientij Beria (1899–1953) radziecki działacz komunistyczny, szef NKWD

komentując wygląd Nikity Chruszczowa podczas rozmowy z kolegami.
Źródło: Sergo Beria, Beria, mój ojciec

William Ockham Fotografia

„Wszystkie bowiem skutki efektów naturalnych objawiają się poprzez linie, kąty i figury. Inaczej bowiem niemożliwe byłoby zrozumienie, jaka jest ich przyczyna.”

William Ockham (1285–1349) filozof, teolog angielski

Omnes enim causae effectuum naturalium dantur per lineas, angulos et figuras. Aliter enim imposibile est scire propter quid in illis (łac.)

Urszula Małgorzata Benka Fotografia
Stanisław Stabro Fotografia
Miguel Primo de Rivera Fotografia
Jerzy Grotowski Fotografia
Janusz Wojciechowski Fotografia
Radosław Sikorski Fotografia

„Polska przyjęła taktykę bachora, to znaczy kogoś, kto wrzeszczy w kącie i dorośli muszą się nad nim pochylić, żeby przestał. Tylko, że z bachorem się nie uzgadnia ważnych kwestii. To robią dorośli między sobą.”

Radosław Sikorski (1963) polski polityk, dziennikarz

o kandydaturze Jacka Saryusz-Wolskiego na przewodniczącego Rady Europejskiej.
Źródło: radiozet.pl http://www.radiozet.pl/Radio/Programy/Gosc-Radia-ZET/Artykuly/Gosc-Radia-ZET.-Radoslaw-Sikorski-u-Konrada-Piaseckiego.-7.03.2017r.-00037109, 7 marca 2017.

Constantinos P. Cavafis Fotografia
Andrzej Stasiuk Fotografia

„Ej Maryśka! Noc się kończy! - i porwał kobietę do tańca. Zderzyli się ciężko, bezwdzięcznie i cieleśnie, by z brzękiem wywalcowac zza stołu pod drzwi, a potem wzdłuż sciany i na powrót, jak ciężarny, dziecinny bąk. Spadła szklanka, brzękneła, ale chrzęst deptanego szkła przepadł w śmiechu Maryśki. Zamiotła czerwonymi włosami powietrze i ogień smagnął nagie ramiona Gacka. Upał jak czarny miód wlewał się oknem i ciała tancerzy wirowały wolno, splecione, związane tą pewnością która zjawia się od pierwszego dotyku i wszystko, co ma się stać, własciwie już się stało. Ciężki od krwi wir wciągał wszystko wokół. Ściany w rzucik, półnagą Sandy z gazety, żółtą kulę żyrandola, stół i satelity popielniczek i naczyń, wersalkę i ciemną Czestochowską za szkłem, podłogę, dreszcz przenikał dom aż po miekką skórę nieba, w którym gwiazdozbiory ocierały się o siebie nazwajem, sunąc ku ciemniejszej niż noc rozpadlinie zachodu i tylko Gacek pozostawał nieruchomy.
Muzyka urwała się raptem, lecz oni kołysali się dalej, jakby dzwięki nie były im potrzebne. Krzesło upadło na podłogę. Edek posłał je kopniakiem w kąt i próbował coś zrobić z kasetą, chociaż nie chciał ani na chwilę wypuścić tancerki z rąk.
- Pić! - zawołała Maryśka, ale butelka była już pusta.
- Co Gacek? Po wódkę też strach? - zaśmiał się Edek.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Tales of Galicia

Oscar Wilde Fotografia

„Chyba prawie każdy z nas czuwał kiedyś przed wschodem słońca, już to po jednej z
owych bezsennych nocy, przyprawiającej nas niemal o zakochanie się w śmierci, już to po
jednej z owych nocy lęku i szpetnych uciech, gdy przez komórki mózgu przeciągają
majaki, potworniejsze jeszcze od rzeczywistości, a ożywione tym intensywnym życiem
utajonym we wszelkiej groteskowości, które nadaje również gotykowi trwałą siłę życiową,
gdyż sztuka ta wydaje się przede wszystkim sztuką tych, których dusze zasępia choroba
marzenia. Z wolna białe palce wsuwają się przez firanki i zdają się drżeć. Niby czarne,
fantastyczne postacie - nieme cienie pełzają po kątach pokoju i tam się układają. Na
dworze słychać szelest ptaków w listowiu lub kroki ludzi idących do roboty albo jęki i
westchnienia wiatru, który zlatuje ze wzgórza i okrąża cichy dom, jakby się bał zbudzić
śpiącego, a jednak musiał odwołać sen z jego fioletowej jaskini. Zasłona po zasłonie z
cienkiej przejrzystej gazy z wolna się podnosi, rzeczy odzyskują kształty i barwy i
widzimy, jak nadchodzący dzień oddaje światu dawne jego oblicze. Blade zwierciadła
znów otrzymują swe życie odtwórcze. Wygasłe świece stoją, gdzie je pozostawiliśmy, a
obok nich leży na wpół rozcięta książka, którą czytaliśmy, lub drutem opleciony kwiat,
który nosiliśmy na balu, albo list, który obawialiśmy się przeczytać lub czytaliśmy zbyt
często. Wszystko wydaje się nie zmienione. Ze złudnych cieni nocy wyłania się
prawdziwe, znane nam życie. Musimy je podjąć, gdzie zostało przerwane, i ogarnia nas
uczucie straszne - uczucie konieczności zmuszającej do ciągłego zużywania sił w nużącym
kole codziennych wydarzeń lub też porywa nas dzika tęsknota, by pewnego poranka oczy
nasze otworzyły się na świat, co w mroku na nowo został stworzony ku naszej radości, na
świat, w którym rzeczy mają barwy i kształty nowe albo zmienione lub też kryją w sobie
nowe tajemnice; na świat, w którym przeszłość nie zajmowałaby wcale miejsce albo
bardzo mało, a w każdym razie nie w świadomej formie powinności czy skruchy, bo
nawet wspomnienie radości posiada swą gorycz jak wspomnienie rozkoszy - swój ból.”

Oscar Wilde (1854–1900) angielski poeta, prozaik i dramatopisarz
Lech Janerka Fotografia
Michał Kubiak Fotografia

„Ja, z racji wykonywanego zawodu, nie szukam z nikim zwady, ani spięć. Ale też nie pozostaję dłużny. Staram się jednak unikać stykowych sytuacji, a jeśli się zdarzają, to nie uciekam i nie chowam się po kątach.”

Michał Kubiak (1988) polski siatkarz

Źródło: jastrzebskiwegiel.pl http://www.jastrzebskiwegiel.pl/michal_kubiak_%E2%80%93_pasjonat_siatkowki_motoryzacji_tenisa_oraz_sportow_walki,s245.html

„Czasami ofiary myślą, że łatwiej będzie schować się w kącie, przeczekać. To tak nie działa. Im prędzej zaczniemy stawiać granice, tym lepiej. Wyobrażam sobie, że to jest strasznie trudne, żeby się sprzeciwić. Bo będzie niemiło, niekomfortowo. Tylko to, że mnie ktoś molestuje, to też jest niemiłe i niekomfortowe. A kiedy zaczynam działać, mam poczucie wpływu na sytuację.”

Karolina Kędziora (1975) polska prawniczka i działaczka społeczna

Źródło: Konrad Szczygieł, Molestowanie na uczelniach – dlaczego tak trudno pomóc ofiarom? Wywiad z Karoliną Kędziorą https://oko.press/molestowanie-na-uczelniach-dlaczego-tak-trudno-pomoc-ofiarom-wywiad-z-karolina-kedziora/, oko.press, 16 lipca 2018

Zofia Kossak-Szczucka Fotografia

„W Beskidach widzianych oczami Kossak-Szczuckiej nie ma degradacji środowiska, jakiegoś fatum-siły niszczącej, nawet biografia pisarki też jakoś się dobrze składa z elementów pozornie niezdolnych do złożenia: po powrocie z emigracji, gdy mimo wysiłków nie udaje się Szatkowskim doprowadzić do odbudowy domu-dworku, mieszkają kątem w domku ogrodnika, a później zostają jego jedynymi lokatorami. To tu, w tym małym budyneczku, powstaną najciekawsze książki!”

Zofia Kossak-Szczucka (1889–1968) pisarka polska

Autorka: Renata Jochymek, Zofia Kossak-Szczucka na beskidzkiej ziemi http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Annales_Universitatis_Paedagogicae_Cracoviensis_Studia_Historicolitteraria/Annales_Universitatis_Paedagogicae_Cracoviensis_Studia_Historicolitteraria-r2007-t7/Annales_Universitatis_Paedagogicae_Cracoviensis_Studia_Historicolitteraria-r2007-t7-s111-123/Annales_Universitatis_Paedagogicae_Cracoviensis_Studia_Historicolitteraria-r2007-t7-s111-123.pdf, „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria”, 7, 2007, s. 117.
O Zofii Kossak-Szczuckiej

Zofia Kossak-Szczucka Fotografia
Halldór Kiljan Laxness Fotografia
Jan Duda Fotografia
Marek Niedźwiecki Fotografia

„Podróże, które odbywam po świecie, uświadamiają mi, że tęsknię za Polską, za tym swoim szarym życiem, za bazarkiem nieopodal bloku, za jabłkami lobo. Chociaż zachwycam się australijskimi awokado i mango, to równie mocno doceniam polskie śliwki węgierki i właśnie jabłka lobo. Pod tym kątem jestem patriotą.”

Marek Niedźwiecki (1954) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: „Marek Niedźwiecki: Nigdy nie byłem przebojowy, w odróżnieniu od mojej listy”, gazeta.pl http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,152121,19241516,marek-niedzwiecki-nigdy-nie-bylem-przebojowy-w-odroznieniu.html

„Wykończysz się, Mordimerze – powiedział i splunął w kąt.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Jak Bóg na niebie, wykończysz się.
Oczywiście, takie słowa wsparcia i otuchy były mi wręcz nad wyraz niezbędne. Cichym jeszcze głosem powiedziałem Kostuchowi, co myślę o nim, o jego matce oraz o sposobach, na jakie chędożyło ją okoliczne bydło nierogate. (…)
Miecz aniołów
Źródło: s. 261, wyd. I

Anna German Fotografia