Cytaty na temat dział (31 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Stoimy pod Pomnikiem Bohaterów Getta Warszawskiego. Patrzymy w marsowe twarze wykute dłutem Xawerego Dunikowskiego, z dymu i ognia. Twarze tych kilkuset którzy wybrali walkę i śmierć bez nadziei na zwycięstwo by uratować człowieczeństwo, godność i honor. Którzy słabo uzbrojeni stanęli przeciw czołgom, działom ciężkiej broni maszynowej miotaczom płomieni, nieraz tylko z butelką benzyny a nawet z gołymi rękami. Walczyli na ulicach, w gruzach, piwnicach i kanałach. Mężczyźni i kobiety. Chłopcy i dziewczęta. Niemieccy, łotewscy i ukraińscy ludobójcy nazywali ich w swych raportach „podludźmi”, a wspomagających ich Polaków bandytami. Zebraliśmy się, by złożyć hołd i odprawić modły za wszystkich walczących i poległych.”

Bohdan Poręba (1934–2014) reżyser polski

Źródło: Wystąpienie pod Pomnikiem Bohaterów Getta Warszawskiego, 19 kwietnia 2008 http://kulturalny.blox.pl/2008/04/Bogdan-Poreba-Zydowski-Zwiazek-Wojskowy-byl-od.html

O śmierci , O kobietach , O mężczyznach , O zwycięstwie

„W lipcu 1943 r., po aresztowaniu mego poprzednika Gen. Stefana Roweckiego, uwięzionego przez Gestapo, objąłem dowództwo nad Armią Krajową. Żołnierze tej armii nie mieli dział, czołgów i samolotów, jak ich bardziej szczęśliwi Rodacy walczący u boku Sił Brytyjskich i Amerykańskich, ale równie gorąco pragnęli zderzyć się z Niemcami. Celem naszym było pracować na rzecz zwycięstwa Sojuszników, którzy jedynie mogli przywrócić niezależność naszemu Krajowi. Działalność nasza była skierowana przeciwko produkcji żywności, ekwipunku wojskowego, amunicji i wszystkich innych dostaw wojskowych dla Niemców, przede wszystkim zaś przeciwko niemieckim liniom komunikacyjnym. Przeciwdziałaliśmy terroryzmowi okupanta, przeciwstawialiśmy się jego nieludzkim metodom i pociągnęliśmy do odpowiedzialności sądowej brutalnych i kryminalnych przedstawicieli władz okupacyjnych. Nasz wywiad, który pracował dla Naczelnego Dowództwa Sojuszniczego, obejmował swym zasięgiem nie tylko całą Polskę, ale również wschodnie Niemcy oraz zajętą przez Niemców cześć Rosji sowieckiej. Informacje dostarczane przez nas sojusznikom dotyczyły w szczególności operacyjnych posunięć niemieckich na Wschodzie, ich przemysłu wojennego oraz ruchów marynarki w portach bałtyckich. Byliśmy wielce radzi mogąc w lipcu 1944 r. na krótko przed wybuchem bitwy o Warszawę przesłać Wielkiej Brytanii szczegółowy opis i nawet części bomb latających „V 2.””

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Tadeusz Bór-Komorowski w relacjach i dokumentach, opracował Andrzej Kunert, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2000, s. 410.

O relacjach

„Adam Michnik nigdy nie był redaktorem naczelnym „Gazety”. Należy to wydrukować wersalikami. On był ideologiem „Gazety”, jednak jego wpływ zarówno na pracę redakcji, jak i na kształt gazety ograniczał się wyłącznie do stron publicystycznych, do komentarzy i działu politycznego. Całością „Gazety” zawsze zarządzała Helena”

Michał Cichy (1967)

Łuczywo
Źródło: rozmowa Cezarego Michalskiego, „Dziennik – Europa”, 21 lutego 2009 http://niniwa2.cba.pl/wojna_pokolen_przy_uzyciu_cyngli.html

„Sprawy miejskie
Posiedzenie Rady Miejskiej d. 8 stycznia.
(…)
Po uchwaleniu objętych 42 tytułami wydatków zwyczajnych przedstawił sprawozdawca sekcyi skarbowej, r. m. Geisler, dział II wydatków nadzwyczajnych w kwocie 24,880 złr. Kwota ta rozkłada się na nastepujące pojedyncze pozycye: (…) 2) rata roczna dla p. Schmidt-Ciążyńskiego za nabyte kamee i gemmy 3,600 złr.; (…)”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 7, 11 stycznia 1887, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Niemcy nie szczędzili nam niczego. 11 nalotów dziennie, ciągły ostrzał z dział kolejowych, zainstalowanych w Jaktorowie, a także z dwu pociągów pancernych, kursujących wahadłowo w rejonie Dworca Gdańskiego oraz kilkanaście ataków zmasowanych rakietami, które nazywaliśmy „szafami” lub „krowami”. Największą jednak udrękę i niebezpieczeństwo stanowili snajperzy i granatniki.”

Stanisław Sobolewski (1680–1772)

Źródło: Socjaliści w powstaniu warszawskim 1944 r., wybór tekstów Krzysztof Dunin-Wąsowicz, Oficyna Graficzno-Wydawnicza Typografika, Warszawa 2004 http://www.lewicowo.pl/varia/viewpub/tid/2/pid/511.

„Zasadniczo sytuacja w Warszawie nie uległa zmianie. W centrum miasta nadal toczą się bardzo ciężkie walki. Wróg wciąż bezlitośnie niszczy miasto bombardowaniami z powietrza, czołgami, ogniem artyleryjskim, z dział kalibru 75 milimetrów oraz minami wybuchająco-zapalającymi, zrzucanymi przez miotacze min. Śródmieście jest już zniszczone w około czterdziestu procentach, kolejne dwadzieścia procent zabudowań uległo znacznym uszkodzeniom. W doniesieniach z przedmieść także mówi się o straszliwych zniszczeniach. Niemcy kontynuują próbę unicestwienia Warszawy. Straty wśród cywilnej ludności i wśród żołnierzy AK są bardzo wysokie.”

John Ward (1921–1995) Oficer brytyjskich sił powietrznych RAF, w czasie II wojny światowej działający w polskim podziemiu

depesza sierżanta RAF Johna Warda do rządu brytyjskiego, Warszawa, 18 sierpnia 1944.
Źródło: Norman Davies Powstanie ’44, Wydawnictwo Znak, Kraków 2008, s. 410.

O stracie , O walce

„Moją jedyną odpowiedzią jest ogień z karabinów i ostrzał z dział.”

Cai Tingkai (1892–1968)

reakcja na japońskie ultimatum wystosowane podczas tzw. incydentu szanghajskiego (1932).
Źródło: Jonathan Fenby, Chiny. Upadek i narodziny wielkiej potęgi, Kraków 2009, s. 344–345.

O narodzinach

„A więc mijam wielki dział z gorsetami. Niektóre mają napis Venus widoczny oczywiście tylko dla męża, kiedy kobieta rozbiera się w sypialni. Inne – malunek kobiecego popiersia.”

Leszek Talko (1965)

Rodzaj męski (rubryka felietonowa w „Twoim Stylu”)
Źródło: Mój dzień (w 1897), „Twój Styl” nr 4 (297), kwiecień 2015, s. 108.

O kobietach

„Pluton moździerzy
Pod Puckiem stał,
Wzmocniony transportem z NATO,
Dziesięciu żołnierzy,
Piętnaście dział,
Manierka i kalkulator.”

Artur Andrus (1971) polski dziennikarz i poeta

Źródło: Pluton moździerzy

„My zawsze bluzgaliśmy w redakcji, z Helenką i z Adamem, ze wszystkimi – to było środowisko, w którym ja się do pewnego momentu czułem rzeczywiście wolny. Dla mnie wolność polegająca na tym, że się chodzi w krawacie i w marynarce i nie używa brzydkich słów, to jest g…., nie wolność, natomiast w momencie, kiedy Adam zaczął na mnie wsiadać i zaczął mi grozić, że mnie ześle do działu internetu, gdzie Helenka ze mnie zrobi pracownika, który będzie zasuwał od dziewiątej rano do dziewiątej wieczór, ja mu powiedziałem: „Stary, ty mnie chyba masz za kogoś innego, ja nigdy nie piszę na zamówienie”. On wtedy krzyknął do mnie „won!” i wyrzucił mnie z gabinetu, po czym przestał się odzywać, a przecież wcześniej byliśmy przyjaciółmi i ja go nadal uważam za kogoś w rodzaju swojego zastępczego ojca – trochę taką rolę w moim życiu odegrał, tylko przegapił moment, w którym sam zaczął tracić siły. Jest taki moment w życiu człowieka starzejącego się, którego nie można przegapić – moment, kiedy trzeba nauczyć się mieć sojuszników w młodszych. Michnik przegapił ten moment, bo on zawsze był tak silny, że wydawało mu się, że może zaszlachtować żyletką każdego. Przeliczył się i poniósł za to karę, która mu się należała.”

Michał Cichy (1967)

Źródło: rozmowa Cezarego Michalskiego, „Dziennik – Europa”, 21 lutego 2009 http://niniwa2.cba.pl/wojna_pokolen_przy_uzyciu_cyngli.html

O karze , O wolności , O sile

„Na przystanku tramwajowym wypaliłem papierosa, aż do ostatniego tytoniowego włókna, po sam brzeg bibułkowego filtra. Taaak, papieros był jedyną rzeczą, jaką ukrywałem przed moją ukochaną Żabcią, nie zdradzałem jej myślą ani uczynkiem, nie gapiłem się jak wszyscy moi koledzy na biust pani Lucynki z księgowości ani też nie kartkowałem w ubikacji pisemek z gołymi babami, jakie przemycali przez granicę ci dwaj spryciarze z działu eksportu; przynosiłem karnie całą pensję do domu, po drodze nie wymieniając nawet jednego grosika na piwną pianę w „Cyganerii”; gdy mówiłem, że idę na mecz z kolegami, trafiałem faktycznie na trybuny, a nie w opary dymu, unoszącego się ponad karcianymi stolikami i moczyłem usta w alkoholu tylko wówczas, gdy na moje pytające spojrzenie, odpowiadała dyskretnym, widocznym tylko dla nas skinieniem. Nie miałem sobie niemal niczego do zarzucenia, co więcej, odnajdywałem niepowtarzalny, kojący umysł zapach w tej bezprzykładnej poprawności. Podczas gdy moi koledzy, zdradzający swoje żony w każdej szufladzie biurka, cierpieli okrutnie z powodu urojonych małżeńskich ograniczeń, ja byłem wolny od trosk podobno nierozłącznie związanych ze stanem bycia-mężem i bycia-ojcem, nie odczuwałem specjalnie ciężaru obowiązków, jakie spadały niby gradobicie po odejściu od ołtarza; oni cierpieli piekielne męki, gdy ja taplałem się beztrosko po właściwej stronie otchłani dorosłych rozkoszy, może właśnie za to Bóg mnie pokarał?”

Adam Ubertowski (1967)

Trans-Syberia

O Bogu , O domu , O myślach , O odejściu

„Nauka geografii wkracza we wszystkie prawie gałęzie pracy ludzkiej: tak jak w szkole nie ma przedmiotu, który by nie wiązał się ściśle, a nawet koniecznie z nauką geografii, tak w życiu codziennym nie ma zajęcia, w którem by wiadomości, rozumowania i metody geograficzne nie mogły przynieść dużo posiłku i korzyści. Nic w tym dziwnego: nauka ta bowiem opiera się z natury rzeczy na materiałach bardzo różnorodnych, posiada charakter w wysokim stopniu syntetyczny i w każdym ze swych działów styka się z przedmiotami właśnie w szkole i w życiu najważniejszymi – z ziemią martwą, z przyrodą żywą i z człowiekiem. Tu tkwi źródło wielkiego znaczenia wychowawczego, jako też praktycznego nauki geografii.”

Ludomir Sawicki (1884–1928) polski geograf, podróżnik i wydawca

Źródło: Zakłady państwowe a geografia ojczysta, „Przegląd Geograficzny” 1918, t. 1, z. 1–2.

O charakterze , O naturze , O nauce

„9 powodów, które nakazywały i zmuszały do podjęcia walki w Warszawie w 1944:
1. Chęć opanowania Warszawy własnymi siłami przed wkroczeniem Armii Czerwonej.
2. Udowodnienie przed całym światem naszej nieprzerwanej walki z Niemcami, ponieważ o dotychczasowej naszej (w Wilnie, Lwowie, okręgu lubelskim) nie było powiedziane ani słowa.
3. Przez walkę w dużych rozmiarach udowodnić naszą dobrą wolę wspólnego bicia Niemców razem z Armią Czerwoną i na tej platformie szukać rozwiązania zatargu polsko-sowieckiego.
4. Wziąć odwet na Niemcach za prawie pięcioletnie wyniszczenie Narodu polskiego.
5. Sparaliżować działania niemieckie na wschodnim brzegu Wisły, których działanie opierało się prawie całkowicie na warszawskim węźle komunikacyjnym.
6. Przez to umożliwić Armii Czerwonej szybkie sforsowanie Wisły i w ten sposób uchronić Warszawę od zniszczenia.
7. Ogłoszone przez Niemców [wezwanie] 100 000 mężczyzn z Warszawy do pracy nad budową umocnień niemieckich groziło rozbiciem naszej siły i naszych przygotowań i w rezultacie doprowadzić musiałoby do postawienia nas w całkowicie bierną sytuację.
8. Wzgląd na morale żołnierzy AK i społeczeństwa polskiego, które prawie przez pięć lat przygotowywane do walki z Niemcami przez nas samych mogłoby się załamać, gdybyśmy w tej decydującej i nadarzającej się sytuacji tej walki nie podjęli.
9. Uzasadniona obawa, że gdy huk dział zbliży się do Warszawy, nagromadzone elementy i ogólna chęć walki z Niemcami podejmą walkę samorzutnie bez naszego kierownictwa.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

Okulicki podaje dziewięć powodów, które nakazywały i zmuszały do podjęcia walki w Warszawie w sierpniu 1944; 5 kwietnia 1945.
Źródło: Norman Davies, Powstanie ’44, Znak, Kraków 2008, s. 898–899.

O świecie , O sile , O walce

„Sprawy miejskie
Posiedzenie Rady Miejskiej d. 23 stycznia.
(…)
Dział II, tytuł XLIII Wydatki nadzwyczajne przedstawił w imieniu sekcyi skarbowej r. m. Geisler. Z tego działu uchwaliła Rada następujące pozycye: (…) 2) Rata roczna dla p. Schmidta-Ciążyńskiego za nabyte gemmy i kamee 3.600 złr.;”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 20, 25 stycznia 1888, s. , Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Czytanie gazet zawsze zaczynam od działu sportowego. Wiadomości sportowe odnotowują sukcesy ludzi, pierwsze stronice nic prócz porażek.”

Earl Warren (1891–1974) prawnik i polityk amerykański

I always turn to the sports section first. The sports section records people's accomplishments; the front page nothing but man's failures.
Źródło: Robert S. Brown, Daniel J. O'Rourke, Case studies in sport communication http://books.google.pl/books?id=7TqZvCphyDIC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false, Greenwood Publishing Group, 2003, s. 143.

O ludziach , O czytaniu , O sukcesie

„Nie ma dziś dziedziny pracy społecznej, w której czynny udział kobiet nie byłby pożądany. Pragniemy je widzieć we wszystkich działach naszej pracy, wszędzie bowiem rozgrywają się sprawy najżywiej kobiety interesujące.(…) Gdyby spółdzielczość była działem życia, w którym kobieta jest na równi z mężczyzną zainteresowana, wśród członków powinno być przeszło 50% kobiet. Ale kobieta jest znacznie więcej zainteresowana, powinna więc silniej dominować, stanowić jeszcze poważniejszy odsetek, powinna przeważać we wszystkich władzach spółdzielczych. Przewaga ta jednak może tylko być rezultatem faktycznej roli, którą kobieta w życiu spółdzielczym odgrywa.”

Adam Próchnik (1892–1942) działacz socjalistyczny i oświatowy, historyk

Źródło: Kobieta w ruchu spółdzielczym, „Robotnik”, Nr 364, 22 listopada 1935 http://lewicowo.pl/kobieta-w-ruchu-spoldzielczym/.

O kobietach

„Poszerzenie jest wielką szansą dla Hiszpanii i powołaniem Europy. To wielka szansa i poszerzymy Europę. Nadamy impuls dyskusji o najważniejszych działach negocjacji członkowskich.”

José María Aznar (1953) hiszpański polityk

Źródło: PAP, 20 stycznia 2002

O szansie

„Wydaje mi się, że Zagubieni byli o tyle precedensem, że naśladują kino, a nie są kontynuacją telewizyjnej rutyny. To pierwszy serial, którego zakończenie jest naszą decyzją i nie było wymuszone przez dział finansowy.”

Evangeline Lilly (1979) aktorka kanadyjska

Źródło: wywiad Piotra Zawadzkiego, „Gazeta Telewizyjna”, 16 kwietnia 2010.

O decyzjach

„Same dobre opinie zbiera prof. Michał Kleiber, minister nauki, bardzo szanowany w środowisku, mający autentyczny dorobek naukowy i ciekawe plany, gdy idzie o podporządkowanie podległej mu sfery. Wydaje się, że docenia go także sam premier, bowiem ostatnio dział administracji rządowej „informatyka”, o którą toczył się zacięty spór (aspirował do przejęcia kontroli nad nim wicepremier Marek Pol, był też pomysł stworzenia nowego ministerstwa dla Lecha Nikolskiego, szefa doradców premiera), podporządkowany został właśnie ministrowi nauki. Na razie prof. Kleiber jest niewykorzystanym atutem rządu Leszka Millera.”

Janina Paradowska (1942–2016) dziennikarka polska

O politykach lewicy
Źródło: „Polityka”, 20 lipca 2002

O nauce

„Proszę łaskawie przyjąć jako podarunek z okazji Bożego Narodzenia miasto Savannah wraz ze 150 działami, mnóstwem amunicji i 25 tysiącami bel bawełny.”

William Sherman (1820–1891) generał amerykański

tak Sherman napisał do prezydenta Abrahama Lincolna po dotarciu 22 grudnia 1864 do Atlantyku.
Źródło: Nigel Cawthorne, Dowódcy i generałowie. Prawdziwe historie, Grupa Wydawnicza Foksal, Warszawa, 2014, s. 131.

O historii

„Nie chwaląc się, muszę przyznać, że naprawdę dołożyliśmy wszelkich starań, by uniknąć przecieków. Zupełnie, jakby nie chodziło o film, a o jakieś tajne przedsięwzięcie na miarę Projektu Manhattan! Nie robiliśmy na przykład kopii scenariusza dla członków ekipy. Ani scenograf, ani autor zdjęć nie dostali tekstu! Oczywiście, jeśli ktoś potrzebował, mógł udać się do czytelni, gdzie znajdował się zamknięty w sejfie egzemplarz scenariusza. Można było robić notatki, ale po skończonej lekturze tekst z powrotem lądował w sejfie i w ogóle nie opuszczał pokoju. Żaden agent, żaden aktor nie dostał skryptu przed rozpoczęciem zdjęć. Oczywiście odtwórcy głównych ról mogli zapoznać się z tekstem, ale wtedy scenariusz przywoził im do domu specjalny kurier, który czekał przed wejściem. Potem zabierał skrypt i odwoził go na miejsce. Dzięki temu udało się nam zadbać o bezpieczeństwo. Tak naprawdę jednak naszymi największymi sojusznikami w walce o utrzymanie tajemnicy okazali się fani „Indiany Jonesa”. Widzowie po prostu nie chcieli wiedzieć zbyt wcześnie, co się wydarzy w filmie. Chcieli pójść do kina i pozwolić się zaskoczyć. W pewnym momencie doszło do przykrego incydentu, gdy pewna osoba ukradła z planu blisko 4000 zdjęć, które zdradziłyby całą fabułę. Złodziej zaoferował je pewnej stronie internetowej – nie będę wymieniał jej nazwy – która z reguły nie ma oporów przed ujawnianiem tego rodzaju sekretów. Okazało się jednak, że ci ludzie uwielbiają Indianę Jonesa i nie chcieli psuć innym fanom zabawy. Zadzwonili więc do działu prawnego Paramount Pictures, w porozumieniu z FBI przygotowali prowokację i w ten sposób doprowadzili do aresztowania złodzieja. W tej chwili, gdy rozmawiamy, człowiek ten siedzi już w więzieniu. George Lucas nie bierze jeńców. Mnie czasem stać na wielkoduszność, George jednak jest w takich sprawach bezwzględny.”

Steven Spielberg (1946) amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=45855

O ludziach , O pokoju , O domu , O czasie

„Ginęli młodzi studenci politechniki i uniwersytetu konspiracyjnego - nadzieja Przyszłej Polski, ginęli zwyczajnie - na barykadzie i w domach, miażdżeni ogniem Stukasów i dział niemieckich, siekani ogniem siekani ogniem karabinów maszynowych i granatników - i ginęli z uśmiechem. Ani słowa wyrzutu, lecz ciągle jakaś radość promienna płynąca z poczucia dobrze spełnionego obowiązku, obowiązku wytrwania. Czerniaków to ukoronowanie tej atmosfery braterstwa i koleżeństwa, która panowała w batalionie. Połączone znów oddziały „Zośka" i „Parasol" walczą razem, ramię przy ramieniu, ustępując piędź po piędzi ziemi, której utrzymanie wobec przeważających sił wroga jest wręcz niemożliwe. I w tę atmosferę wnika czynnik nowy - bratnia pomoc z drugiego brzegu. I jakkolwiek zawód, jaki nas spotkał, dyktował nieraz słowa gorzkie, to obiektywnie przyznać muszę, że żołnierze polscy, młodzi chłopcy, którzy przyszli nam z pomocą, przylgnęli do nas sercem tak, jak i my do nich w pełnym poczuciu braterstwa. Byłoby niesprawiedliwe, gdybym nie złożył tym młodym i niedoświadczonym w walkach miejskich żołnierzom najwyższego hołdu za ich braterską gotowość pomocy, jaką okazywali. Ginęli z nami razem, a krew ich mieszała się z krwią naszych chłopców, jakby jeszcze raz dowodząc, że braterstwo nasze jest silniejsze niż wszystkie orientacje, a więzy krwi nierozerwalne.”

Ryszard Białous (1914–1992)

Jerzy Białous „Walka w pożodze”

O uśmiechu , O nadziei , O domu , O pomocy

„Gdyby znalazł się rząd, który zechciał zebrać na jednym miejscu wszystkie dzienniki ustaw, zbiory nowych rozporządzeń, przepisów, instrukcji itd. tyczących całego państwa, tudzież każdego ministerstwa – musiałby wystawić całą ulicę nie lada gmachów na pomieszczenie tej manny biurokratycznej. Nikt tego należycie nie zna, a najmniej przełożeni ministerialni; ci bowiem do reszty nie mają czasu na studiowanie ustaw, obowiązujących do wczoraj, gdyż są zajęci bezustannie przygotowaniem ustaw na jutro. Państwo wścibskie, zajęte ogromnie wszystkim, co do niego nie należy, „rozbudowuje się” coraz nowymi działami prawodawstwa.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

O biurokracji
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 89–90.

O czasie

„Ośmielony zainteresowaniem, które Wasza Cesarska Mość raczyła okazać zwykłemu przemysłowcowi z uwagi na pomyślne wyniki jego wysiłków i poniesione przezeń niesłychane ofiary, ważę się raz jeszcze złożyć u stóp Waszej Cesarskiej Mości najpokorniejszą prośbę o przyjęcie i zapoznanie się z prospektem wyrobów produkowanych w moich warsztatach. Pozwalam sobie żywić nadzieję, że zwłaszcza cztery ostatnie stronice z rysunkami stalowych dział, które dostarczam już najprzeróżniejszym rządom państw Europy, zwrócą na chwilę uwagę Waszej Cesarskiej Mości, co usprawiedliwia zarazem zuchwalstwo mojej prośby…”

Alfred Krupp (1812–1887)

z listu do cesarza Napoleona III z 1868
Źródło: Grzegorz Jaszuński, Miliarderzy, wyd. Czytelnik, Warszawa 1971, ISBN 83-07-00070-X, s. 298

O wysiłku

„Głosowałem za nowelizacją ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, bo trzeba było naprawić to, co zepsuła Platforma Obywatelska. Nie wyobrażam sobie, żeby o sprawach związanych z konstytucją decydowali sędziowie, którzy zgodzili się na to, żeby wybrać ich w trybie „na przyszłość”. Z kolei szybki tryb pracy przyjęty przez PiS w Sejmie nazwał „morderczym”. Dostaliśmy poprawki senackie do ustawy o zmianach w działach administracji trzy minuty przed głosowaniem. To ciut niedemokratyczny system.”

Piotr Apel (1984) polski polityk

Źródło: Piotr Apel z Kukiz'15: tryb pracy PiS jest ciut niedemokratyczny, wp. pl, 23 listopada 2015 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Piotr-Apel-z-Kukiz15-tryb-pracy-PiS-jest-ciut-niedemokratyczny,wid,17995124,wiadomosc.html?ticaid=116093

O przyszłości

„Religioznawstwo będzie realizowane jako przedmiot obowiązkowy w liceach ogólnokształcących oraz jako przedmiot uzupełniający do wyboru przez uczniów w innych rodzajach szkół średnich, począwszy od roku szkolnego 1986/7. Na treść tego przedmiotu składa się kilka podstawowych działów: religia jako zjawisko społeczne, religie współczesnego świata, kościoły, religijność, polityka wyznaniowa w PRL oraz problemy światopoglądowe. Traktujemy ten przedmiot poważnie. (…) Chcemy uświadomić młodzieży, że religie świata jako element kulturowy są bardzo zróżnicowane i wywarły bardzo duży wpływ na rozwój poszczególnych krajów i całych cywilizacji. Chcemy również określić rolę i miejsce Kościoła rzymskokatolickiego w historii Polski. I to zarówno pozytywne karty historii Kościoła, jak i te momenty, w których Kościół był zarzewiem nietolerancji. Sądzę, że przedmiot ten będzie miał walor wychowawczy.”

Bolesław Faron (1937) historyk literatury polskiej, polityk

Źródło: wywiad Małgorzaty Jarockiej, „Argumenty”, wrzesień 1985.

O młodzieży , O religii , O historii

„Przezwyciężenie kryzysu i zniesienie bezrobocia winno być skutkiem planowej gospodarki, wykorzystania wszystkich sił produkcyjnych przy pomocy Działu Gospodarki Społecznej, nie obliczonej na zysk, a na zaspakajanie potrzeb ludności. Zapewnienie proletariatowi i jego sojusznikom decydującego wpływu na życie gospodarcze wynika z konstrukcji kierowniczych organów gospodarczych. Podniesienie poziomu życia mas pracujących jest osiągalne przez podwyżkę płac, przewidzianą w statutach gałęzi przemysłu, i przez działalność Działu Gospodarki Społecznej, jak zresztą i przez ogólne ożywienie życia gospodarczego. Zagadnienie klas średnich – a w tym i włościaństwa – znajduje swe rozwiązanie przez pozostawienie im zarówno samodzielności gospodarczej dla drobnych, a częściowo i średnich przedsiębiorstw, jak i przez zapewnienie im możności produkcyjnej pracy, wreszcie przez pozostawienie właścicielom ich majątku, nie przekraczającego określonego maksimum.”

Wiktor Alter (1890–1943) polsko-żydowski działacz socjalistyczny

Źródło: Gdy socjaliści dojdą do władzy…! (Pierwszy etap rewolucji społecznej), „Nowe Pismo” nr 2/1934 http://lewicowo.pl/gdy-socjalisci-dojda-do-wladzy-%E2%80%93-czesc-gospodarcza/.

O życiu , O pomocy

„Kontynenty posiadają linię działu wód, tajemnicze miejsce, poczynając od którego rzeki postanawiają popłynąć na wschód lub na zachód, na północ lub na południe. Ciało ludzkie posiada geografię jeszcze bardziej tajemniczą, linię działu szampana, od której złocisty trunek przestaje płynąć ku inteligencji, tylko rozlewa się ku obszarom wielkiego bezsensu.”

Amélie Nothomb (1967) pisarka belgijska

Tak wyszło

O inteligencji

„Ekspedienci z działu rybnego osłupieli z nożami w dłoniach, lila cudzoziemiec odwrócił się w stronę rabusiów i wtedy wyszło na jaw, że Behemot nie miał racji – twarzy liliowego nie tylko nie brakowało niczego, ale raczej czegoś było w niej za dużo – za dużo obwisłych policzków i rozbieganych oczu.”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita

„Ale nie, o nie! Łżą kusiciele-mistycy, nie ma na świecie żadnych karaibskich mórz i nie pływają po nich odważni do szaleństwa flibusterowie ani korweta nie rusza za nimi w pościg, nie ściele się ponad falami dym z dział. Niczego takiego nie ma i nigdy nie było!”

Michaił Bułhakow (1891–1940) pisarz rosyjski

O szaleństwie

„Żołnierz bije się wspaniale. O 23.00 nieprzyjaciel jest pobity, przejście wolne. Daję rozkaz do marszu i przez radio zawiadamiam inne oddziały. Nie mamy benzyny. Dlatego niszczymy samochody, tak pancerne, jak i osobowe. Tabory przejść nie mogą (…) Do dział zaprzęgamy po cztery konie, gdyż droga przez pola bardzo ciężka, a konie zmęczone. Jadę konno ze sztabem. Kiedy przekraczam szosę Tomaszów – Zamość, trafiam na walkę oddziałów Wołyńskiej Brygady Kawalerii z przybyłym odwodem niemieckim. W walce na granaty i bagnety Niemcy rozbici, dużo jeńców. Idziemy dalej. Walka na przeprawach w Krasnobrodzie. Wspaniały, niezmordowany 25. Pułk Ułanów Wielkopolskich w szarży otwiera przeprawę. Ginie, niestety, prawie cały szwadron. Pułk bierze jeńców i oswabadza kilkuset Polaków wziętych do niewoli. Odbito też szpital z wieloma rannymi. Straty niemieckie dość duże. Niemcy naciskają ze wszystkich stron. Trzeba ochraniać skrzydła, a z tyłu słychać ogień artylerii.”

Władysław Anders (1892–1970) polski generał

o bitwie pod Tomaszowem Lubelskim podczas kampanii wrześniowej 1939.
Źródło: Praca zbiorowa, redakcja Tadeusz Guz, Wojciech Lis, Ryszard Sobczuk, Bitwy pod Tomaszowem Lubelskim w 1939 roku, wydawnictwo Werset, Lublin 2010. ISBN 9788360133675. s. 161–162.

O koniach , O stracie , O walce