Cytaty na temat bombardowanie (44 cytatów)

„Bombardowanie dla pokoju jest jak pieprzenie dla cnoty!”

Jared Leto (1971) aktor amerykański

Bombing for peace is like fucking for virginity! (ang.)

O pokoju

„Wszystko w porządku, bombardowanie trwało 4 godziny, jeden pies nie żyje.”

Robert Baden-Powell (1857–1941) brytyjski wojskowy, pisarz, twórca skautingu

meldunek z czasu oblężenia twierdzy Mafeking, której obroną kierował Baden-Powell.
Skauting

O czasie

„W sztabie obrony Lwowa – w tym samym budynku na Pl. Bernardyńskim – coś się zmieniło! Nie mury i nie szyby w oknach, wciąż całe mimo nalotów i bombardowania artyleryjskiego. I nie ludzie, wciąż ci sami. Więc co? W powietrzu jakieś bezmierne przygnębienie. Nie ciekawi meldunku o bitwie trzydniowej o wzgórza nad Lwowem, zakończonej przed godziną pełnym sukcesem. Coś się stało, co przekracza zwyczajne triumfy lub niepowodzenia codziennego życia żołnierskiego na wojnie. Gen. Langner z pułkownikiem Rakowskim, szefem sztabu gen. Sosnkowskiego, który pozostał we Lwowie, proszą mnie do gabinetu dowódcy. (…) W nocy z 16 na 17 września Sowiety przekroczyły granicę polską. Zamiar niewiadomy.”

Stanisław Maczek (1892–1994) generał polski

o obronie Lwowa w 1939.
Źródło: Stanisław Maczek, Od podwody do czołga. Wspomnienia wojenne 1918-1945, wydawnictwo Ossolineum, Wrocław - Warszawa - Kraków 1990. s. 79–80.

Niepowodzenie , O wojnie , O ludziach , O sukcesie

„Myśmy oszczędzali miasta, nie robiliśmy szkód, myśmy się nie zachowywali jak Niemcy, czy inni barbarzyńcy. Tylko nasz żołnierz był od razu przyjacielem i na rękach noszonym wybawcą. Szybkość i zaskoczenie są tymi elementami, dzięki którym można o wiele więcej zdziałać niż wielką ilością bombardowań, użytej amunicji i nagromadzonego sprzętu.”

Stanisław Maczek (1892–1994) generał polski

Źródło: Gen. Maczek: Bijcie się twardo, ale po rycersku https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/576419,Gen-Maczek-Bijcie-sie-twardo-ale-po-rycersku, polskieradio.pl, 11 grudnia 2017.

„Jedyny język, jaki byli w stanie zrozumieć, to ten, którego użyliśmy podczas bombardowań. Kiedy (…) ma się do czynienia ze zwierzęciem, trzeba je traktować jak zwierzę.”

Harry S. Truman (1884–1972) prezydent USA

w odpowiedzi na list Federalnej Rady Kościołów (Federal Council of Churches) w sprawie ataków nuklearnych na Hiroszimę i Nagasaki.
Źródło: Fred Jerome, Akta Einsteina, tłum. Krzysztof Kurek, wyd. Amber 2003, s. 66.

O zwierzętach

„Najpierw następuje szok, który paraliżuje całe społeczeństwo. Zamach stanu, bombardowania, wojna, krach ekonomiczny. A kiedy społeczeństwo zostanie przez ten szok sparaliżowane, niezwłocznie pojawiają się chicagowscy chłopcy albo ich uczniowie i kładą na stole swoje uniwersalne recepty: otwarcie gospodarki, deregulacja, prywatyzacja, obniżenie podatków. Jeżeli mimo szoku ktoś zaprotestuje, to albo trafia za kraty – jak w Chile czy Argentynie – albo dostaje łatkę komunisty, więc zamiast brać udział w debacie gospodarczej, musi się tłumaczyć ze zbrodni Stalina i Mao. Dzięki temu fundamentaliści rynkowi ze szkoły chicagowskiej mogą całkiem bezkarnie przedstawiać siebie jako jedynych obrońców wolności i wmawiać wszystkim, że jedyną ekonomią rynkową jest ekonomia rynkowego fundamentalizmu.”

Naomi Klein (1970) dziennikarka i pisarka kanadyjska

Źródło: polityka.pl, 1 grudnia 2008 http://www.polityka.pl/swiat/rozmowy/275298,1,rozmowa-z-autorka-ewangelii-antyglobalizmu.read

O wojnie , O wolności

„Dla zrozumienia dziejów powstania 18 stycznia 183031 roku, dla wyjaśnienia genezy jego klęski i powodów zmarnowania tak olbrzymich szans i możliwości, konieczne jest podkreślenie faktu zasadniczego: wszyscy, a przynajmniej prawie wszyscy, późniejsi członkowie władz narodowych w czasie powstania listopadowego (z wyjątkiem chyba tylko Joachima Lelewela), kierownicy polityki wewnętrznej i zagranicznej powstania, wszyscy generałowie i większość wyższych oficerów armii polskiej w roku 1831–ludzie, których takim zaufaniem obdarzyli organizatorzy spisku – w noc 29 listopada 1830 roku byli przerażeni i wstrząśnięci wybuchem walki, byli gotowi do najbardziej drastycznych posunięć, by ruch ten natychmiast i w zarodku stłumić, byli zdecydowani na podjęcie zaciętych walk ulicznych z patriotycznym tłumem pospólstwa, ze „zbuntowanymi” oddziałami wojskowymi, na kartaczowanie i szarże kawaleryjskie przeciwko ludności cywilnej, na artyleryjskie bombardowanie Warszawy – byle tylko o świcie 30 listopada przywrócić w stolicy sytuację z rana dnia 29 listopada.”

Joachim Lelewel (1786–1861) polski historyk i działacz polityczny

Źródło: Jerzy Łojek, Szanse powstania listopadowego. Rozważania historyczne. Instytut Wydawniczy Pax, wyd. 3, Warszawa 1986, ISBN 8321107761, s. 9.

O ludziach , O zaufaniu , O zrozumieniu , O czasie

„Putin nie tylko jest świetnym ekspertem od krucjat (wszak popi błogosławili czołgi wyruszające na muzułmańską Czeczenię) i znawcą bombardowań (dzięki nim Grozny wyglądał jak Warszawa w 1944). Słusznie wyczuwa, że potępienie Kaddafiego stawia jego własne czyny na Kaukazie w fatalnym świetle.”

André Glucksmann (1937–2015)

Źródło: wyborcza.pl, tłum. Ludwika Włodek, 1 kwietnia 2011 http://wyborcza.pl/1,98077,9363399,Dlaczego_walczymy.html#ixzz1IZC7P2R7

„W grudniu pogoda wypowiedziała miastu wojnę. Najpierw bombardował je grad, później nękały mroźne wiatry. No a teraz ciągle pada ten nieznośny śnieg.”

Lilian Jackson Braun (1913–2011)

Kot, który się włączał i wyłączał
Źródło: rozdział I

O pogodzie

„Ziemia przetrwała gorsze rzeczy niż my. Trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów, ruchy tektoniczne, dryf kontynentalny, rozbłyski słoneczne, plamy na słońcu, burze magnetyczne, zmiany biegunów magnetycznych, setki tysięcy lat bombardowania przez asteroidy, meteory i komety, globalne powodzie i pożary, promieniowanie kosmiczne, epoki lodowcowe… i niby jakieś plastikowe torebki i aluminiowe puszki mają jej zrobić różnicę?”

George Carlin (1937–2008) amerykański aktor komediowy

Jammin' in New York (1992)
Wariant: Ziemia przetrwała gorsze rzeczy niż my. Trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów, ruchy tektoniczne, dryf kontynentalny, rozbłyski słoneczne, plamy na słońcu, burze magnetyczne, zmiany biegunów magnetycznych, setki tysięcy lat bombardowania przez asteroidy, meteory i komety, globalne powodzie i pożary, promieniowanie kosmiczne, epoki lodowcowe... i niby jakieś papierowe torby i aluminiowe puszki mają jej zrobić różnicę?

„Dla zrozumienia dziejów powstania 1830 i 1831 roku, dla wyjaśnienia genezy jego klęski i powodów zmarnowania tak olbrzymich szans i możliwości, konieczne jest podkreślenie faktu zasadniczego: wszyscy, a przynajmniej prawie wszyscy, późniejsi członkowie władz narodowych w czasie powstania listopadowego (z wyjątkiem chyba tylko Joachima Lelewela), kierownicy polityki wewnętrznej i zagranicznej powstania, wszyscy generałowie i większość wyższych oficerów armii polskiej w roku 1831 – ludzie, których takim zaufaniem obdarzyli organizatorzy spisku – w noc 29 listopada 1830 roku byli przerażeni i wstrząśnięci wybuchem walki, byli gotowi do najbardziej drastycznych posunięć, by ruch ten natychmiast i w zarodku stłumić, byli zdecydowani na podjęcie zaciętych walk ulicznych z patriotycznym tłumem pospólstwa, ze „zbuntowanymi” oddziałami wojskowymi, na kartaczowanie i szarże kawaleryjskie przeciwko ludności cywilnej, na artyleryjskie bombardowanie Warszawy – byle tylko o świcie 30 listopada przywrócić w stolicy sytuację z rana dnia 29 listopada.”

Jerzy Łojek (1932–1986) polski historyk i pisarz

Źródło: Jerzy Łojek, Szanse powstania listopadowego. Rozważania historyczne. Instytut Wydawniczy Pax, wyd. 3, Warszawa 1986, ISBN 8321107761, s. 9.

O ludziach , O zaufaniu , O zrozumieniu , O czasie

„Sprawa trochę z tabloidu, a jednak cała opinia światowa bardzo przeżywa to zamknięcie. Jesteśmy bombardowani pierwszymi szczegółami na temat pokojówki. Okazuje się, że być może jest nosicielką wirusa HIV. Robi się z tego telenowela. Niemniej konsekwencje wcale nie są zabawne, bo Strauss-Kahn jest skończony, a Fundusz musi znaleźć nowego szefa. Z jednego incydentu troszkę może nadmiernie aktywnego erotycznie polityka-ekonomisty zrobiła się afera globalna.”

Adam Szostkiewicz (1952)

Źródło: gazeta.pl, „Facet ma przerąbane” - publicyści o Strauss-Kahnie, 19 maja 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,9625967,_Facet_ma_przerabane___Publicysci_o_Strauss_Kahnie.html

O facetach

„Mamy tylko dwie gitary, bas i perkusję i naprawdę jedyne kolorowanie, jakiego używamy, to ja czarujący na gitarze. Wszystko chcemy utrzymać na minimalistycznym poziomie, chyba myślimy w sposób artystyczny, by trzymać się podstaw. Dobre zespoły rockandrollowe zawsze są pozbawione wodotrysków. Zawsze uważałem, że najlepsze kapele rockowe mają w sobie ten bluesowy element. W dzisiejszych czasach bombardują nas image’em i zaczyna to wyglądać, jakby wygląd był najważniejszy, myślę, że chyba się trochę pogubili.”

Angus Young (1955) australijski muzyk rockowy (AC/DC)

Maksimum rock’n’rolla

O myślach , O wyglądzie , O myśleniu

„Niesłychanie wysoko oceniam podróż prezydenta Lecha Kaczyńskiego do Tbilisi. Pierwszy raz poczułem się dumny z tego, że prezydent mojego państwa w tak godny sposób, a zarazem tak zgodny z polskim i moim wyobrażeniem etosu wolności, honoru, tradycji historycznej i rozumu politycznego dał temu wyraz w Gruzji. Kaczyński zrobił maksimum tego, co mógł w tym momencie zrobić. Była to sytuacja nadzwyczajna, bo bombardowano gruzińskie miasta. W takiej sytuacji należy szukać nadzwyczajnych odpowiedzi. I Kaczyński ją znalazł. (…) On po prostu przypomniał pewne rzeczy. Słowo „walczyć” należy rozumieć symbolicznie. Sam fakt jego przyjazdu do Gruzji był elementem sprzeciwu wobec imperialnej polityki Kremla.”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

Źródło: Adam Michnik, Polska zdała gruziński egzamin, wyborcza.pl, 9 września 2008 http://wyborcza.pl/1,101421,5676687,Adam_Michnik__Polska_zdala_gruzinski_egzamin.html

O wolności

„Jej narzeczony był ogromnym mężczyzną – taki miś olbrzymiego wzrostu, barczysty i potężny, ale odnoszący się do niej z ogromną subtelnością. Tę delikatną dziewczynę gorąco pokochał. Kiedyś stali oboje razem. Zaczęło się bombardowanie. Ona się wyrwała, zaczęła uciekać i została trafiona – na jego oczach. Jakiś podmuch zdarł z niej całe ubranie. W szpitalu na Mokotowskiej w kostnicy, wśród kilkunastu trupów, zobaczyłyśmy jej ciało. Leżała tylko w białej koszulce, całej we krwi. To było wzruszające i wstrząsające. Jej narzeczony chciał koniecznie zrobić dla niej trumnę. Trumien już od dawna nie było, większość wydobytych spod gruzów zwłok po prostu zakopywano w ziemi. Ale on zdobył jakieś deski, zbił proste pudło i gdzieś za ulicą Wiejską mieliśmy ją pochować. Trzeba było iść dość daleko, przejść przez cały Plac Trzech Krzyży, w okolicy Instytutu Głuchoniemych. (Wtedy to zobaczyłam zniszczoną moją szkołę Królowej Jadwigi). Narzeczony Wandzi sam wykopał grób, złożył ją do „trumny”, szlochał jak dziecko, a jego łzy padały na ciało Wandzi. Ponieważ co chwilę był nalot, chcieliśmy jak najszybciej zakończyć ten pogrzeb. Tymczasem on ukląkł, złożył całe dłonie jak przy pacierzu i modlił się serdecznie. Wandzia leżała słodko uśmiechnięta, spokojna, uroczo dziecinna, drobniutka w tej swojej koszulce, prawie naga, calutka we krwi. Była jak polski sztandar: biała koszulka i czerwona krew… Nie było księdza, więc my prowadziłyśmy modlitwy – jej narzeczony modlitwę. Potem nakrył swą skrzynkę jakąś deską, rzuciliśmy troszkę ziemi, on sam grób zakopał, usypał kopczyk i postawił krzyż, który wystrugał z odpowiadał. Gdy skończyłyśmy się modlić, on jeszcze zaczął „Pod Twoją obronę” i gdy łkającym głosem mówił, wszyscy płakaliśmy i tak łkając kończyliśmy patyków. Było coś wstrząsającego w żałobie tego olbrzymiego mężczyzny. A myśmy stały, jak zawsze zdumione, że jeszcze żyjemy. Inni odchodzą, a my zostajemy, nawet żadna z nas nie jest ranna.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska Wspomnienie z Powstania Warszawskiego, op. cit., s. 124–125.

O dzieciach , O wspomnieniach , O płaczu , O łzach

„Dla mnie szczytem zdrady jest, gdy dziennikarz wyraża pogląd, że bombardowania były dobrą lekcją dla Serbów.”

Slavko Ćuruvija (1949–1999)

Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, tłum. Roman Niedballa, Videograf II, Katowice 2004, s. 65.

O kobietach , O zdradzie

„Jeszcze przed upadkiem Warszawy hydra antysemityzmu zaczęła podnosić głowę. Zdarzało się niejednokrotnie, że do schronów w domach czysto polskich nie przyjmowano Żydów, nawet w chwilach bombardowania (…) Gdy oficyna naszego domu została trafiona bombą, mieszkańcy szukali azylu w schronie przy ul. Leszno 13. Z motywów antysemickich odmówiono nam, pomimo iż w naszym domu nie było w ogóle schronu.(…) Antysemityzm ujawnił się w długich ogonkach przy Wiśle, przy których wydawano mieszkańcom wodę. Na żądanie antysemickiej łobuzerii utworzono oddzielne ogonki żydowskie i oddzielne aryjskie. Na 50 aryjczyków dopuszczono 5 Żydów do wody. Żydów, wracających z wodą, przewracano, wylewano im wodę, bito, katowano. W rezultacie, po całodziennym wyczekiwaniu w ogonku, Żyd wracał do domu posiniaczony, pobity, bez wody.”

Emanuel Ringelblum (1900–1944) polski historyk narodowości żydowskiej

Stosunki polsko-żydowskie w czasie drugiej wojny światowej. Uwagi i spostrzeżenia
Źródło: s. 45–46.

O domu , O wodzie

„Zasadniczo sytuacja w Warszawie nie uległa zmianie. W centrum miasta nadal toczą się bardzo ciężkie walki. Wróg wciąż bezlitośnie niszczy miasto bombardowaniami z powietrza, czołgami, ogniem artyleryjskim, z dział kalibru 75 milimetrów oraz minami wybuchająco-zapalającymi, zrzucanymi przez miotacze min. Śródmieście jest już zniszczone w około czterdziestu procentach, kolejne dwadzieścia procent zabudowań uległo znacznym uszkodzeniom. W doniesieniach z przedmieść także mówi się o straszliwych zniszczeniach. Niemcy kontynuują próbę unicestwienia Warszawy. Straty wśród cywilnej ludności i wśród żołnierzy AK są bardzo wysokie.”

John Ward (1921–1995) Oficer brytyjskich sił powietrznych RAF, w czasie II wojny światowej działający w polskim podziemiu

depesza sierżanta RAF Johna Warda do rządu brytyjskiego, Warszawa, 18 sierpnia 1944.
Źródło: Norman Davies Powstanie ’44, Wydawnictwo Znak, Kraków 2008, s. 410.

O stracie , O walce

„W teatrze szukam poważnego traktowania widza. Zwłaszcza Teatr Telewizji ma szansę poszerzyć horyzonty odbiorcom, którzy nie chodzą do teatru na co dzień, za to z ekranu bombardowani są telenowelami. Dzięki teatrowi mogą poczuć, że należy im się coś bardziej wartościowego niż guma do żucia dla oczu”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Źródło: Joanna Derkaczew, Test na inteligenta, „Gazeta Wyborcza” nr 121, dodatek „Telewizyjna”, 25 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139907.html

„Byłyśmy już bardzo zmęczone – nie miałyśmy już na nic siły. Nieraz czułam, że powinnam prowadzić modlitwę i coś działać, ale sił brakło. Siedziałam skulona w kącie piwnicy pół żywa. Przecież ani jednej nocy nie pospałyśmy normalnie. Ciągłe bombardowania – w dzień samoloty, w nocy pociski; nie było ani chwili ciszy i spoczynku. To, co przeżywałyśmy po północnej stronie Alej, wydawało się rajem. Widać było, że to jest już wykańczanie Warszawy. Ponieważ Niemcy wezwali ludność do wyjścia, każdy kto nie wyszedł był skazany na śmierć. Zgodnie z zapowiedzią bombardowanie było bez pardonu, nie liczyli się z niczym.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 126–127.

O śmierci , O sile , O wspomnieniach

„Powiedzmy od razu jedno: nikt nie kocha wojny. Ja oczywiście nie kocham wojny. Być zmuszony ją toczyć nie sprawia nie sprawia mi żadnej radości. Zatem nie piję szampana z powodu rakiet wystrzelonych na Sajgon. Ale szczerze mówiąc, od chwili, kiedy ta wojna istnieje, trzeba ją toczyć. A w dniu, kiedy te bombardowania znów zostaną zawieszone, zapytam pana Nixona: "Dlaczego? Co chce pan przez to osiągnąć? Co pan osiągnął?". Nie, ja nie poproszę, żeby przerwano bombardowania. One mają cel, a jeśli chce się osiągnąć cel, musimy bombardować. Mademoiselle, mówiąc jako wojskowy, powiem pani, że wojna jest tym mniej okrutna, im krótsza.”

Nguyễn Văn Thiệu (1923–2001) prezydent Wietnamu Południowego

w wywiadzie udzielonym Orianie Fallaci w styczniu 1973 w Sajgonie

O wojnie , O historii , O piciu , Kochać się

„(…) mam prawo wykorzystywać rzeczywistość do kompletowania mojej historii. Jeśli jestem bombardowana ogromną ilością komunikatów, to w zdrowym odruchu używam ich po mojej myśli, a nie przeciwko sobie. Chcę budować moje historie z tego, co jest najłatwiej dostępne, już oswojone, przynajmniej w sferze wizualnej, fizycznej.”

Agnieszka Brzeżańska (1972)

Źródło: Karol Sienkiewicz, Agnieszka Brzeżańska, culture.pl, październik 2007 http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_brzezanska_agnieszka

O historii , O myślach , O rzeczywostości , O myśleniu

„Ireneusz Mazur: Nerwowo w tej asekuracji.
Jerzy Mielewski: Jak przy bombardowaniu!
Ireneusz Mazur: No cóż, w końcu jesteśmy w Berlinie
Jerzy Mielewski: Nie ma się z czego śmiać.”

Jerzy Mielewski (1980) polski dziennikarz sportowy i komentator

Źródło: podczas meczu Ligi Mistrzów Berlin-Resovia, grudzień 2014

„Katedra jest wypełniona po brzegi berlińczykami poszkodowanymi przez bombardowania i panuje w niej uroczysty nastrój. Niestety akustyka nie jest zbyt dobra, ale Furtwängler porywa Filharmoników do niezrównanych wyczynów. Wykonane zostają „Concerto Grosso” Händla, „Symfonia Es-dur” Mozarta i „V Symfonia” Beethovena. Od czasu jak go słuchałem ostatni raz, Furtwängler jeszcze bardziej dojrzał.”

Joseph Goebbels (1897–1945) niemiecki polityk nazistowski, minister propagandy

13 lutego 1944.
Dzienniki (1923–1945)

O nastroju , O czasie

„Bomby nie pokonają Daisz (Państwa Islamskiego). Można to uczynić tylko przez zmiany polityczne w regionie. Najważniejsze z nich to demokratyzacja krajów Półwyspu Arabskiego i Zatoki, odsunięcie Asada, odrzucenie konfesjonalizmu w Iraku i wycofanie wsparcia dla tego systemu ze strony Teheranu i Waszyngtonu oraz zerwanie z antykurdyjskim nacjonalizmem Ankary. Problem w tym, że bombardowania zaczęto właśnie po to, aby tych zmian uniknąć.”

Przemysław Wielgosz (1969)

Źródło: Clausewitz w Kobane, krytykapolityczna.pl, 10 października 2014 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/swiat/20141010/wielgosz-clausewitz-w-kobane

O wsparciu , O problemach , O zerwaniu

„Przypomnijmy sobie niesławne oblężenie Sarajewa w latach 1992–1995: to, że „normalne” europejskie miasto z pół milionem mieszkańców będzie otoczone, zagłodzone, regularnie bombardowane, a jego obywatele zastraszeni ogniem snajperów itd.., że wszystko to będzie trwało przez trzy lata, przed rokiem 1992 uznano by za coś niewyobrażalnego – zachodnie mocarstwa mogły z łatwością przełamać oblężenie i stworzyć bezpieczny korytarz prowadzący do miasta. (…) A potem, bardzo szybko, zaczęto traktować oblężenie jako coś „normalnego”…”

Slavoj Žižek (1949) słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kulturalny

Źródło: Życie u kresu czasu, „Krytyka Polityczna”, 19/2009.

O życiu , O czasie

„Chłopiec przygląda mi się chwilę.
– Pani pewnie ze Śródmieścia?
Nie odpowiadam.
– To nic. Przyzwyczai się pani. U nas wszystko chodzi jak w zegarku. Czołg wali 40 razy. Jeżeli ucichnie, to znaczy że był i odjechał. W innym wypadku czeka nas jeszcze 40 strzałów. Bombardują też regularnie co pół godziny. Przylecą, rzucą swoje i dalej można chodzić spokojnie. Wiemy nawet kiedy mają obiad i kiedy idą spać. Do wszystkiego można przywyknąć, przekona się pani.”

Teresa Wilska (1926)

Notatka dotycząca 24 sierpnia 1944
Oszczędzajcie filipinki

O czekaniu

„Wydałem rozkaz wszczęcia jawnej walki w Warszawie dnia pierwszego sierpnia 1944, w chwili gdy armia czerwona znajdowała się u samych wrót naszej stolicy i kiedy wszystkie względy wojskowe zdawały się wskazywać, że chwila dojrzała do otwarcia bitwy na tym odcinku. Wydałem te rozkazy ufając, że bitwa rozpoczęta wewnątrz miasta przez nasze siły zostanie niezwłocznie poparta przez wojska sowieckie, przez wznowioną ofensywę, przez bombardowanie niemieckich obiektów wojskowych, przez rzucanie nam materiałów wojennych. Nie zamierzam ani oskarżać, ani odpierać zarzutów. Muszę jednak podkreślić, że kosztem niesłychanych poświęceń uczyniliśmy wszystko, co leżało w ludzkiej mocy, by w naszym Kraju wziąć udział w wysiłku wojennym Sojuszników i aby przyspieszyć nasze wyzwolenie. Było również naszym życzeniem wykazanie naszej dobrej woli oraz uczynienie możliwym porozumienia dzięki wspólnej walce przeciwko wspólnemu wrogowi. Jest straszną tragedią naszego Narodu, że cel ten nie został osiągnięty i że w godzinie zwycięstwa nad Niemcami Polska nie odzyskała ani niezależności, ani wolności. Dla mnie szczególnie smutną i tragiczną jest świadomość, że tysiące mych byłych żołnierzy obecnie wypełniają sowieckie więzienia i obozy koncentracyjne. Pragnę również podkreślić, że autorytet moralny Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych oraz ich przywódców i głębokie zaufanie, jakim cały Naród Polski ich obdarzał, były dla nas źródłem natchnienia i otuchy, z którego czerpaliśmy konieczną siłę do prowadzenia naszej walki.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Tadeusz Bór-Komorowski w relacjach i dokumentach, opracował Andrzej Kunert, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2000, s. 411.

O zaufaniu , O wysiłku , O wolności , O sile

„To cholerne bombardowanie nic nie dało. Zrzucili więcej bomb niż w całej Europie w czasie wojny i gówno z tego wyszło.”

Robert McNamara (1916–2009) polityk amerykański

w 1968, na posiedzeniu rządu na temat wojny wietnamskiej.
Źródło: National Archives and Records Administration, cyt. za: Oliver Stone's Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 7

O wojnie , O czasie

„Film Jana Rybkowskiego „Dziś w nocy umrze miasto” opowiada o jednej tragicznej nocy dywanowego bombardowania Drezna. Sam Rybkowski przeżył to bombardowanie.”

Beata Tyszkiewicz (1938) aktorka polska

Nie wszystko na sprzedaż (2004)
Źródło: s. 83

„Pierwszą poważną wpadką Tomasza Lisa w tym programie było wymienienie tygodnika „Myśl Polska” w gronie pism „ordynarnie antysemickich”. Akurat tak się złożyło, że dzień wcześniej tytuł ten obchodził 70-te urodziny. 20 marca 1941 r. w Londynie bombardowanym przez hitlerowską Luftwaffe ukazał się pierwszy numer i pismo z niewielkimi przerwami wychodzi do dziś, przeniesione w 1993 roku do Warszawy, co jest ewenementem na naszym rynku prasy. Przez cały ten czas jest znaczącym periodykiem politycznym na emigracji, a obecnie głównym przedstawicielem myśli narodowo-demokratycznej w Polsce.”

Bogusław Kowalski (1964) polski historyk i polityk

Źródło: Blog Bogusława Kowalskiego http://www.blog.boguslawkowalski.pl/rzetelny-i-uczciwy-jak-tomasz-lis/

O myślach , O urodzinach , O czasie , O myśleniu

„Uważam, że związek pomiędzy cywilizacją a okrucieństwem jest dokładnie odwrotny, niż zakłada Lem. Brutalność ludzi zwiększa się coraz bardziej. Proszę zwrócić uwagę, że wszystkie starożytne czy średniowieczne kaźnie i tortury, które nam się wydają nieprawdopodobnie okrutne, wcale nie miały takiego wymiaru dla ówcześnie żyjących ludzi. Przekonanie o ich wyjątkowej brutalności jest po prostu wynikiem projekcji w przeszłość naszych współczesnych norm i wyobrażeń. Powszechna w dawnych czasach pogarda dla życia – celowo tutaj używam tego słowa – powodowała, że okrucieństwo było właściwie na porządku dziennym. A jeśli było na porządku dziennym, to traciło walor wyjątkowości, przestawało być okrucieństwem. Wbicie na pal, ucięcie ręki czy wyłupienie oczu odbywało się bez najmniejszej dawki sadyzmu. To była po prostu sprawiedliwa kara za przestępstwo, którą kat wykonywał pogwizdując. Co więcej, sam skazany był przekonany, że na karę zasłużył, a co to za kara, która mało boli? Natomiast w dzisiejszych czasach, gdy słyszę o bombardowaniach, napalmie i bestialstwach służb specjalnych w różnych krajach, nie mogę się opędzić od myśli, że w tym wszystkim tkwi wyłącznie sadyzm i absolutne zbydlęcenie. W tym sensie okrucieństwo zadawane przez ludzi cywilizowanych wydaje mi się znacznie gorsze od brutalności naszych przodków.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Historia i fantastyka
Źródło: s. 5, 6.

O ludziach , O karze , O myślach , O przeszłości

„Jesteśmy gotowi w każdej chwili do walki o Warszawę. Przybycie do tej walki brygady spadochronowej będzie miało olbrzymie znaczenie polityczne i taktyczne. Przygotujcie możliwość bombardowania na nasze żądanie lotnisk pod Warszawą. Moment rozpoczęcia walki zamelduję.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

depesza do Londynu, Warszawa, 25 lipca 1944.
Źródło: Powstanie Warszawskie, Warszawa 2004, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, s. 27.

O walce

„Bombardowanie angielskim jest wszechobecne.”

Halina Satkiewicz (1928–2012)

Źródło: Anna Zdolińska, Rozmowy slangiem, „Cogito” nr 8/2000, s. 19.

„(…) w Berlinie sytuacja przedstawiała się zupełnie inaczej niż w pozostałej części kraju. Mimo nieustannych bombardowań i wojennych ograniczeń życie towarzyskie toczyło się nieustannie. Berlińskie kobiety robiły wszystko, żeby dobrze się ubierać i żeby dobrze wyglądać. Hitler nienawidził ich, Goebbels zresztą również. Hitler w ogóle nienawidził kobiet, przede wszystkim dlatego, że się ich bał. Jego relacje z kobietami zawsze były sztuczne, teatralne. Przy nich był tchórzem i dodatkowo jeszcze bał się, że jego strach się wyda. Goebbels z kolei nie cierpiał Niemek z Berlina za to, że nie chciały iść do pracy w fabrykach. To były damy, które pragnęły żyć, jak na damy przystało.(…) Przyjęcia, muzyka i seksualne eskapady były w tym środowisku na porządku dziennym.”

Max Färberböck (1950)

Źródło: Wywiad, 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=2599

O życiu , O kobietach , O strachu , O muzyce

„To nie czas na zastanawianie się, kto konkretnie był zaangażowany w konkretne zamachy terrorystyczne. Winni są wszyscy, którzy uśmiechali się, widząc, jak umierają amerykańscy patrioci. Nie potrzebujemy żadnych dokładnych dochodzeń. Nie potrzebujemy żadnej międzynarodowej koalicji. Nasz kraj został zaatakowany przez fanatyczną, morderczą sektę. Musimy dokonać inwazji na te kraje, zabić ich przywódców, a pozostałych nawrócić na chrześcijaństwo. W czasie wojny przeprowadzaliśmy dywanowe bombardowania niemieckich miast. Zabijaliśmy cywilów. Trudno, taka jest wojna.”

Ann Coulter (1961)

w 2003 r.
Źródło: Mariusz Zawadzki, Trudne rozliczenie z atakiem na Saddama, „Gazeta Wyborcza”, 19 marca 2013.

O wojnie , O czasie

„Sam Hall to piosenka angielska, a więc Sam Hall powinien być Brytyjczykiem. Przybył do Ameryki z rodzicami, powiedzmy, jakieś 38 lat temu jako trzyletnie dziecko i naturalizował się razem z nimi, zanim jeszcze wprowadzono całkowity zakaz imigracji. Wychował się w dolnej części East Side, twardy dzieciak nowojorskich slumsów. Świadectwa szkolne zaginęły w bombardowaniu, ale twierdził, że ukończył 10 klas. Żadnych krewnych. Kawaler bez rodziny i bez określonego zawodu. Pracował gdzie popadło jako robotnik niewykwalifikowany.”

Poul Anderson książka Sam Hall

o tworzeniu tożsamości.
Sam Hall

O dzieciach , O rodzicach

„Zgodnie z najnowszymi danymi naszego wywiadu teologicznego, Szatan zamierza rozwinąć swe siły na tych koordynatach – generał dotknął odpowiednich miejsc na mapie swoim tłustym palcem wskazującym. – W pierwszym rzucie jego sił znajdą się diabły, demony, sukuby, inkuby i cała reszta szeregowców. Bael będzie dowodził prawym skrzydłem, Buer – lewym. Jego Wysokość Szatan zachowa dla siebie dowództwo trzonu sił, znajdującego się w centrum.
– Taktyka raczej średniowieczna – wymamrotał generał Dell.(…)
– Kontynuując – odezwał się najwyższy generał – za pierwszą linią obrony Szatana znajdą się wskrzeszeni grzesznicy oraz liczne elementarne siły piekielne. Upadłe anioły działać będą jako jego eskadry bombowe. Wylecą im naprzeciw automatyczne myśliwce przechwytujące Della.
Generał Dell uśmiechnął się posępnie.
– Po nawiązaniu bezpośredniego kontaktu bojowego korpus automatycznych czołgów generała MacFee przebijać się będzie w stronę środkowej części szyku nieprzyjaciela – kontynuował Fetterer – wspierany przez automatycznych fizylierów generała Ongina. Generał Dell pokieruje bombardowaniem zaplecza wroga za pomocą ładunków wodorowych. Natarcie powinno być silnie skoncentrowane i miażdżące. Ja zaś rzucę tu i tu – dotknął palcem dwóch odpowiednich miejsc na mapie – oddziały zmechanizowanej kawalerii.”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

Źródło: Bitwa

O aniołach , O sile , O pomocy

„Co bombardują samoloty NATO w Jugosławii? Stacje telewizyjne.”

Ryszard Kapuściński (1932–2007) polski reportażysta, dziennikarz, pisarz i publicysta

O mediach

„Na podwórko wpadł Niemiec na spienionym koniu i zażądał mydła. Gdy się umył, podjechał samochód i go zabrał. Koń został, lecz nie na długo. Podczas bombardowania zwierzę znikło. Zaraz po tym przez wieś przeszli żołnierze Armii Czerwonej. Gdy wreszcie nastała cisza, wziąłem mamę na rower i ruszyliśmy w stronę Białej Podlaskiej. To, co zobaczyliśmy na trasie, było wstrząsające. Wszędzie leżało mnóstwo zwłok. Poznaliśmy prawdziwy koszmar wojny.”

Wacław Kowalski (1916–1990) aktor polski

o końcowym czasie II wojny światowej.
Źródło: „Słowo Polskie”, cyt. za: Przecie on nasz podlaski, tutejszy http://wesly.republika.pl/waclawkowalskipodlasiak.html

O wojnie , O samochodach , O ciszy , O czasie

„Niektórzy żołnierze z mojego oddziału postrzegali ludzi, których wioski bombardowali, jako głupich żółtków. Ja natomiast widziałem w nich zwyczajnych ludzi będących w tarapatach, cierpiących i nie mogących się z nami komunikować i okazywać swoich potrzeb. Śmierć mojej matki sprawiła, że także delfiny zacząłem postrzegać w inny sposób. Już nie patrzyłem na nie jako na rzeczy, które należy łapać i więzić, lecz zacząłem widzieć w nich żywe, czujące istoty, a ludzi, którzy na nie polowali, jako zbyt ograniczonych, by mogli je zrozumieć.”

Ingrid Newkirk (1949)

Wolność dla zwierząt

O śmierci , O ludziach , O matce

„Będziemy bombardować terytorium Niemiec dzień i noc, coraz bardziej zaciekle, miesiąc po miesiącu będziemy zrzucać coraz większą liczbę bomb, pogrążymy naród niemiecki w rozpaczy większej niż ta, w której pogrążył on całą ludzkość.”

Winston Churchill (1874–1965) premier Wielkiej Brytanii

na konferencji w Casablance w styczniu 1943.

O nocy

„Niemcy zrobili fatalny ruch, który doprowadził do ruiny gospodarkę wschodnioniemiecką: ustalili zawyżony kurs marki wschodniej w stosunku do zachodniej. Kanclerz Kohl w kampanii wyborczej obiecał kurs wymiany, który był dobry dla konsumentów, ale zabójczy dla pracowników. Skutek był taki, że prawie wszystkie przedsiębiorstwa wschodnioniemieckie przynosiły straty, co wymagało z kolei ogromnych subsydiów, aby tę gospodarkę podtrzymać. Ilekroć tam byłem, mówiłem, że w ten sposób dokonali we wschodnich Niemczech pokojowego bombardowania własnej gospodarki.”

Leszek Balcerowicz (1947) polski polityk i ekonomista

Gospodarka niemiecka.
Trzeba się bić z PiS o Polskę
Źródło: Rozdział V. Życie poz polityką w: Trzeba się bić z PiS o Polskę, Wydawnictwo Czerwone i Czarne, Warszawa 2016, ISBN 9788377002186, s. 198.

O stracie

„Była to dla mnie chwila doniosła. Rozumiałem całą trudność przyszłego zadania Korpusu. Zaciekłość walk w mieście Cassino i na wzgórzu klasztornym były już wówczas dobrze znane. Mimo że klasztor Monte Cassino był bombardowany, mimo że oddziały i czołgi sojusznicze dochodziły przejściowo na sąsiednie wzgórza, mimo że z miasta Cassino zostały tylko gruzy, Niemcy utrzymali ten punkt oporu i nadal zamykali drogę do Rzymu.”

Władysław Anders (1892–1970) polski generał

o bitwie o Monte Cassino, w książce Bez ostatniego rozdziału.
Źródło: Sowieci twierdzili, że nie chcemy bić Niemców. 75 lat temu ruszyło natarcie na Monte Cassino https://www.tvp.info/42583662/sowieci-twierdzili-ze-nie-chcemy-bic-niemcow-75-lat-temu-ruszylo-natarcie-na-monte-cassino, tvp.info, 11 maja 2019