Cytaty na temat anegdota (29 cytatów)

„Artykuł Sida Olsena w magazynie „Time” rozpoczynał się anegdotą, którą usłyszeli reporterzy afiliowani przy SHAEF na temat „nieprzewidywalnego” i błyskawicznie się przemieszczającego Pattona. Aliancki oficer zapytał kiedyś Ike’a, w jakim obszarze Niemiec znajduje się teraz Patton. „Cholera, nie wiem – odparł Eisenhower.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

Już od trzech godzin nie mam od niego meldunku”.

„Najważniejsza jest natomiast próba rozwiązania tej bardzo poważnej sprawy dowcipem czy zbyciem ją anegdotą, jak usiłowała to na swój sposób zrobić posłanka Wanda Łyżwińska. Ślubna Stanisława Ł., komentując zaistniałą sytuację żołnierskimi słowami: „dobre chłopy, skoro jeszcze mogą…”, mężowi nie pomogła, a nawet może i zaszkodziła. Jej jedynym sukcesem może być tylko nominacja w konkursie „Cytat roku 2007.””

Ryszard Czarnecki (1963) polityk polski

Źródło: blog Ryszarda Czarneckiego, 4 grudnia 2006

O sukcesie

„W jakiejś gazecie przeczytałem, że jeden z nich nosi dumną ksywę „Mózg” i przypomniała mi się anegdota: idącego ulicą potężnie zbudowanego mężczyznę zaczepia jakiś okularnik o posturze Woody’ego Allena, pytając: „Po co ci głowa?”. A ten odpowiada: „Jem nią.””

Krzysztof Siwczyk (1977)

Coś w tym jest.
Źródło: Książki jak markowe wino, polityka.pl, 16 marca 2011 http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/felietony/1513888,1,kawiarnia-literacka.read#ixzz1IugBMfxZ

O książkach , O winie

„Mogę powiedzieć dowcip sytuacyjny. W 2003 roku w Sejmie toczyła się dyskusja w obronie zwierząt. Czekaliśmy na głosowania i jeden z posłów nachylił się między mną a Krzysztofem Jurgielem i zaczął opowiadać anegdotę, że w związku z wejściem do Unii chłopi postanowili sprowadzić do Polski jakieś egzotyczne zwierzę. Otworzyli atlas i wskazali zebrę. I ta zebra stoi przed obórką z krową i bykiem… Atmosfera ciężka, nikt z nikim nie rozmawia, ale zebra – zwierzę nowoczesne – chce rozluźnić atmosferę, więc pyta krowę: Kto ty jesteś? Odpowiedź: krowa. – A co ty dajesz? – Mleko. Rozmowa się urywa. Po chwili zebra odwraca się do byka: – Kto ty jesteś? – Byk. – A co ty dajesz? – Oj, mała, zdejmij tę piżamkę, to ci pokażę… Z ustawą o ochronie zwierząt zawsze kojarzy mi się ta rozmowa.”

Przemysław Gosiewski (1964–2010) polski prawnik i polityk

odpowiedź na pytanie o dowcip

O ustawie , O czekaniu , O zwierzętach

„Na koniec opowiem anegdotę o stanie wojennym, ale uprzedzam, że jest prawdziwa, gorzka i przewrotna. Wezwał mnie kiedyś wysoki urzędnik resortu kultury. Straszył, mówił, jakie mają na nas haki, a w końcu zapytał, po co występuję w kościołach. Odpowiedziałem, że wszystko jest takie szare, a tam widzę same uduchowione twarze. A on na to: „Co pan pier…, przecież połowa to nasi!””

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 5 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ozobl.htm

„Dziś jeden z naszych kolegów, pan Ambasador Tomasz Turowski, który niedawno wrócił z Kuby, opowiadał anegdotę o spotkaniu dyplomatów z Fidelem Castro. W czasie rozmowy z korpusem Fidel Castro przedstawiał obecną sytuację na Kubie, zwracając uwagę na to, co się na Kubie poprawiło. Jeden z gości spotkania zagadnął go w pewnym momencie w sprawie kubańskich prostytutek, kiedyś bowiem Fidel mówił, że Kuba była wielkim domem publicznym dla bogatych Amerykanów, i zapewniał że on tę sytuację zmieni. Okazuje się jednak, że żadna zmiana nie zaszła, a bieda wciąż pcha w tę stronę bardzo wiele osób. Fidel zgodził się, jednocześnie dodając, że dzięki rewolucji Kubanki, które trudnią się tym procederem, maja dziś wyższe wykształcenie. Tu pojawia się pytanie, ujęte swego czasu przez słynnego polskiego pisarza w krótkiej fraszce: „Jeżeli ludożerca je nożem i widelcem, to czy to jest postęp?” [Stanisław Jerzy Lec „Myśli nieuczesane””

Jarosław Gugała (1959) polski dziennikarz i dyplomata

przyp. red.]
Źródło: Kuba: 1959 - 2006, 2006 http://www.solidarnizkuba.pl/panelcalosc.

O wykształceniz , O domu , O myślach , O zmianach

„Jak zwykle czynnik czasu (140 scen w 55 dni!) gra decydującą rolę. Oczywiście doświadczony rekwizytor zdaje sobie z tego sprawę. Wołam ich jednak, doświadczonych rekwizytorów, i opowiadam anegdotę o czołgu. Na zdjęciach miał być czołg. Dzień przed zdjęciami okazało się, że z czołgiem są kłopoty, za to będzie motocykl z karabinem maszynowym w koszu. W dniu zdjęć okazało się, że jest dwóch facetów z taczką. Z tym że jeden ma czas tylko do czternastej.”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Tańczący z VIP-ami

O grach , O czasie

„Według mnie najpierw trzeba namalować obraz, a potem wyniknie z tego jakaś anegdota. Nie znoszę literackich podtekstów, nachalnych historyjek. Pod tym względem dla mnie mistrzem był Goya: przede wszystkim to jest przepiękne malarstwo, a potem można wypatrywać, co tam jest przedstawione.”

Jerzy Piotrowicz (1943–1999)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_piotrowicz_jerzy

O malarstwie , Obraz

„(…) nieokreśloność (często bliska abstrakcji), niedopowiedzenie, zagadka, autonomiczne walory estetyczne obrazów w połączeniu z wyszukanymi technikami realizacyjnymi (nierzadko elektronicznymi) tworzyły niepowtarzalny klimat jego filmów, w których anegdota (jeśli w ogóle była obecna) posiadała raczej pretekstowy charakter.”

Piotr Kamler (1936)

Źródło: „Kino” 10/91

O charakterze , Obraz

„One-man-show jest taką formą, gdzie improwizacja jest istotnym elementem przedstawienia i tu rzeczywiście około 30% spektaklu opiera się na spontaniczności: ja pytam ludzi, oni mi odpowiadają, ja na te odpowiedzi reaguję i buduję anegdotę na tym, co w danej chwili usłyszę. Wymaga to wiele odwagi, dużego refleksu, ale również przygotowania i pełnej gotowości na natychmiastowe zmiany.”

Rafał Rutkowski (1973)

Źródło: Joanna Garbarczyk, Schematyczność czy improwizacja?, „Dziennik Teatralny, Katowice”, 9 maja 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/28800

O ludziach , O czytaniu

„Pewien bardzo fajny satyryk (…) opowiadał kiedyś w gronie, w którym ja byłem: „Panowie, nie chciałem Wam mówić, ale zmarła mi żona”. Paraliż. To nie jest anegdota, to jest prawdziwa historia. „No to co, kiedy pogrzeb?”, „No pogrzeb będzie za parę dni”, „No tak, jestem już zmuszony, bo ona zmarła parę dni temu”. Szydził, czy drwił, czy przekraczał pewne granice tylko po to, żeby ten żałosny świat nie próbował zrozumieć, docenić albo wczuć się w jego ból.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: W roli głównej, TVN Style

O bólu , O świecie , O historii , O zmarłych

„Wszyscy ważni ludzie służb, a Kiszczak przeszedł w nich wszystkie szczeble, nie tylko znają wiele ważnych tajemnic, ale często też mają wiele życiorysów, wiele miejsc urodzenia, wielu rodziców, wiele legend. Kim był więc Kiszczak, tego do końca nie wiemy. Z pewnością był człowiekiem inteligentnym, komunikatywnym, który potrafił nawiązywać dobre kontakty z wieloma ludźmi. Często sypał anegdotami, miał pod ręką jakąś anegdotę, bon mot, ale nigdy nie powiedział słowa za dużo. Tak był szkolony i taki miał charakter. Nawet gdy ktoś wiedział, z kim ma do czynienia, potrafił wzbudzić sympatię rozmówcy. (…) Miał wyjątkowo dobre układy w Moskwie, z którą łączyły go więzi partyjne, wojskowe i bezpieczniackie. Nie przypominam sobie, żeby inny polityk w PRL-u tak wiele połączeń z kremlowską centralą.”

Jerzy Eisler (1952) historyk polski

Źródło: Krzysztof Różycki, Generał, który się kadrom nie kłaniał, „Angora” nr 46 (1326), 15 listopada 2015, s. 7.

O ludziach , O tajemnicy , O charakterze , O rodzicach

„Pamiętam anegdotę świetnego przedwojennego pisarza i historyka, Stanisława Cata-Mackiewicza. On w latach 30. w „Słowie Wileńskim” pisał o tym, że nie może się nadziwić, dlaczego starzy Wilniucy mają zbiorowe przekonanie, że polityka to kurwa, a Anglicy to złodzieje. W Wilnie uważano to za absolutną oczywistość. Tak jest postrzegana polityka, a ludzie mają prawo, by wyrażać tego typu opinie, także dzisiaj. Ja natomiast nigdy tak nie uważałem, mam o niej bardzo dobre zdanie.”

Jan Rokita (1959) polski polityk

o polityce.
Źródło: „Dlaczego” nr 106, 1 sierpnia 2009

O ludziach

„Zanussi daje olbrzymią swobodę twórczą na planie. Mogę powiedzieć, że jeśli chodzi o kształt plastyczny jego filmów, jestem ich autorem. W jego filmach bardziej chodzi o spór idei niż o psychologię czy anegdotę. Taka decyzja jest równoznaczna z wyborem specyficznego widza. Zanussi przyznaje, że interesuje go „jego” widz, wierzy, że taki widz istnieje. [Istotnie] jest rodzaj widowni, którą dopiero takie filmy są w stanie poruszyć. Gdyby ktoś zapytał, jaki wpływ na moją pracę ma pozorny chłód Zanussiego – odpowiem: żaden. Ja po prostu też wierzę w to kino. Zanussi widzi świat bardzo precyzyjnie, tak jak on jest zbudowany. Wszystkie jego filmy działy się w rzeczywistości bardzo konkretnej, równocześnie w każdym z tych filmów istniały elementy wkraczające w inny wymiar. Moim zadaniem był wybór takiego sposobu obrazowania, aby ten wymiar dodatkowy podkreślić.”

Sławomir Idziak (1945) polski operator filmowy

Z doświadczeń operatora
Źródło: „Kino” 6/1986

O świecie , O rzeczywostości , O decyzjach

„Ja mówiłam o jakimś wielkim swoim uznaniu i fascynacji tą osobą. Owszem, naśladowałam ten głos, ale była to pewna anegdota. Życzliwa anegdota z lekką kpiną. Nie było tam natomiast cienia mowy o tym, że ta osoba jest niepełnosprawna, włącznie z tym, że ja na początku programu powiedziałam, że nie wiem, kto to jest (…).”

Kazimiera Szczuka (1966) polska historyczka literatury

odpowiedź na fakt ukarania telewizji Polsat za nadanie programu, w którym Szczuka naśladowała głos Magdaleny Buczek

„Obraz, zanim się stał jakąkolwiek anegdotą, jest przede wszystkim powierzchnią płaską, pokrytą kolorami w pewnym określonym porządku.”

Maurice Denis (1870–1943)

Źródło: Maria Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, wyd. II, popr., Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1986, s. 7.

O wieku , O malarstwie , Obraz

„Ta samonapędzająca się, frenetyczna cyrkulacja kapitału jest dowodem, że pieniądz stanowi ostateczną rzeczywistość naszego życia, że jest bestią, której nigdy nie oswoimy. Tak jak miłość, ideologia jest ślepa. Co z tego, że my w coś nie wierzymy? W pewnym sensie to ideologia wierzy za nas.
Zacytuję moją ulubioną anegdotę. Niels Bohr, wielki fizyk, miał kiedyś gościa. Zobaczył on nad drzwiami Bohra końską podkowę – jak pan wie, podkowa ma odganiać złe duchy. Zapytał Bohra: „Słuchaj, Niels, czy ty naprawdę w to wierzysz?”. Na co Bohr odpowiedział: „Oczywiście, że nie. Ale powiesiłem ją, ponieważ powiedziano mi, że ona działa nawet gdy się w nią nie wierzy”.”

Slavoj Žižek (1949) słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kulturalny

Źródło: Wywiad w Newsweeku, 5 stycznia 2010 http://www.newsweek.pl/magazyn/artykuly/Europa/zizek-dla-newsweeka--dlaczego-kapitalizm-zawsze-zwycieza,51206,6

O miłości , O pieniądzach , O rzeczywostości , Sens

„Pierwszy rok, fuksówka. Aktorzy biegają po korytarzach, śpiewają jakieś piosenki, są poprzebierani i pomalowani. Akademia jest bardzo specyficzną uczelnią. Są tacy, którzy zakochują się w jej atmosferze i nie wychodzą prawie z budynku. Trafiłam na świetny rok. Do dziś trzymamy się razem. Prawie każdy robi coś w teatrze. Mieliśmy spory dystans do rzeczywistości, uwielbialiśmy plotki. Na równi ceniliśmy anegdotę historyczną z bieżącą plotką obyczajową. Grupa była otwarta, chcieliśmy wiedzieć, byliśmy aktywni, cały czas na tak, szliśmy do przodu.”

Joanna Nawrocka (1981)

wspomnienia o Akademii Teatralnej.
Źródło: Mam Ochotę, „Exclusiv” nr 95/92/12-10/01-11, 7 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108737.html

O rzeczywostości , O śpiewie , O czasie

„Jeżeli państwo pozwolą to przypomnę teraz taką anegdotę o Goldim.
Kiedyś odwiedzili go w jego domu znajomi, właściwie można powiedzieć „posiadłości”, bo to jest ogromny dom z garażem, do którego się wjeżdża i z dachem imitującym skocznię narciarską… I ci znajomi weszli do środka, szukają Goldiego, ale jego nigdzie nie ma. Wchodzą do łazienki, pokoju łaziennego właściwie, bo to jest 40 metrów kwadratowych, jacuzzi na środku, kolorowe monitory… Ale go tam także nie ma. Idą więc do jego sypialni, gdzie stoi łóżko wodne… water bed… i też nic. Aż w końcu jeden z nich mówi: „Chodźmy na górę. On ma tam taką komórkę, w której lubi siedzieć.””

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Poszli i faktycznie Goldi tam był! Siedział pod pierzyną!
anegdota o Andreasie Goldbergerze.
Skoki narciarskie, Bischofshofen 2005

O pokoju , O domu , O górach

„Monika Olejnik: I na koniec, anegdota Janusza Zemke: dlaczego prezydent nie lubi Sikorskiego?
Janusz Zemke: Pan prezydent Lech Kaczyński ma co najmniej jedną wspólną cechę z marszałkiem Polski Józefem Piłsudskim, obaj nie cierpią Sikorskiego.”

Janusz Zemke (1949) polityk polski

Źródło: wywiad w Radiu Zet, 31 stycznia 2008, za: gazeta.pl http://deser.gazeta.pl/deser/1,83454,4885646.html

O cierpieniu

„Pamiętam kolację z posłami SLD w knajpie sejmowej, było nas 17, policzyłem. W całej tej grupie tylko ja nie byłem pracodawcą. Siedzimy, pijemy i poseł Henryk Długosz z Kielc – ten od późniejszej afery starachowickiej – opowiedział anegdotę następującą: „Przyszedł do mnie taki cizio na budowie i powiedział, że założy w mojej firmie związek zawodowy. To ja mu na to, że od dzisiaj kołki w stropy będzie wkręcał ręcznie, a nie wiertarką. I wiecie co? Nie ma związku zawodowego. Ha, ha, ha.””

Piotr Ikonowicz (1956) polski polityk

I wszyscy się śmieją! Jeden poseł lewicy drugiemu takie żarciki zasuwa. Taka to u nas była lewica.
Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, „Duży Format”, wyborcza.pl, 4 grudnia 2013 http://wyborcza.pl/duzyformat/1,127823,15074248,Piotr_Ikonowicz__Musze_sie_troche_kurczyc.html

O piciu

„Miałem (…) benefis w radio, w „trójce”, Bronek Maj to prowadził i taką ładną anegdotę opowiadał, którą sprytnie dostosował do mnie. Mówił, że dotarł do starego profesora z polonistyki, który przypominał sobie z trudem: „Stuhr, Stuhr, był taki student w latach siedemdziesiątych, nawet niezły student, pilny, dyplom odebrał i słuch po nim zaginął.””

Jerzy Stuhr (1947) polski aktor i reżyser

Źródło: Maria Malatyńska, Okiem Jerzego Stuhra: Co i jak warto pamiętać, „Polska Gazeta Krakowska” nr 82, 8 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114882.html

„W świecie fotografików od wielu lat krąży anegdota dotycząca spotkania Ernesta Hemingwaya i Irvinga Penna. Pisarz nigdy nie był zadowolony ze swoich portretów. Jednak fotografia autorstwa Penna spodobała się Hemingwayowi. Spytał więc fotografia: „Zrobił Pan takie ładne zdjęcie. Jakiego aparatu Pan używa?”. Można przypuszczać, że takie postawienie kwestii rozeźliło Penna. Odparł więc krótko: „A Pan pisze takie ładne książki. Jakiej marki jest Pańska maszyna do pisania?”.”

Irving Penn (1917–2009) fotograf amerykański

Źródło: Wojciech Tkaczyński, Co to znaczy „aparat profesjonalny”? Porównanie aparatów Bronica ETRSi i Bronica RF 645, „Pozytyw” nr 51, 2003–10.

O książkach , O zdjęciach

„O narodotwórczej roli kultury doskonale wiedzieli nasi wrogowie. Dlatego rozpoczynali od rozstrzeliwania kultury i jej ludzi, zanim stawiali pod ścianą i zamykali w obozach koncentracyjnych pozostałą część społeczeństwa. Po 1945 roku uderzenie poszło w dobrą pamięć o II Rzeczpospolitej. W sens walki w 1939, podczas okupacji i na Zachodzie. Podjęli je ochoczo artyści, naukowcy i publicyści, zmobilizowani przez sowieckich komisarzy typu Jerzego Borejszy, Aleksandra Forda czy Julii Brystygier. Po mordach na profesorach Uniwersytetu Jagiellońskiego i Lwowskiego, eksterminacjach w Oświęcimiu i Katyniu, oraz ubeckich czystkach, pozostało wolne miejsce po polskiej inteligencji. Oto prawdziwe źródło dzisiejszej sytuacji w kulturze i prawdziwy rodowód na siłę narzucanych społeczeństwu „autorytetów”. Konieczna jest weryfikacja kartoteki Julii Brystygierowej. Bowiem z jej czasów wywodzi się ponura anegdota: „Jak zostać członkiem Związku Literatów?””

Bohdan Poręba (1934–2014) reżyser polski

„Wydać jedną książkę i dwóch kolegów”.
Źródło: Ocalić Polskość! cz. I http://www.wicipolskie.org/index.php?option=com_content&task=view&id=3769&Itemid=56

O ludziach , O inteligencji , O sile , O walce

„(anegdota o Polonii w Londynie opowiedziana przez Kazimierza Kutza):… delegacja szkoły polskiej, nasi najlepsi eksportowi filmowcy: Cybulski, Kobiela, Wajda, Kutz, Pawlikowski pewnie - cała ta grupa, pojechali na jakiś festiwal do Londynu, poczuli, że jest tu miejsce Polaków, może warto by do nich trafić, poszli do knajpy polskiej oficerów RAF-u. Siadają, knajpa zamilkła kompletnie, cisza. Cybulski tak chciał, jakoś tak, mając ten swój wielki wdzięk sytuację rozładować, podchodzi do nich, właściwie nikt nie reaguje na Cybulskiego i jego wdzięk. I w pewnym momencie od baru wstał taki facet, popatrzył na nich, podszedł i powiedział: „won!”.”

Jerzy Zalewski (1960) reżyser i scenarzysta polski

Źródło: Program Jerzego Zalewskiego „Pod prąd” - Prawda o Andrzeju Wajdzie i filmowcach z PRL-u, rozmowa z Piotrem Włodarskim, autorem książki „Pan Andrzej” http://hej-kto-polak.pl/wp/?p=30272, odcinek 34, „TV Puls”

O prawdzie , O książkach , O facetach , O ciszy

„Minister Sikorski na Litwę się nie wybiera. Ogłosił, że nie będzie z Litwinami rozmawiał, dopóki nie zrealizują naszych postulatów dotyczących mniejszości polskiej. Taka postawa ministra przypomina anegdotę o pewnym skaucie, który ślubował, że dotąd do wody nie wejdzie, dopóki się pływać nie nauczy. Minister też nie będzie jeździł, nie będzie rozmawiał, nie będzie negocjował, ale czeka na efekt.”

Jan Widacki (1948) polski prawnik i dyplomata

Źródło: W wakacyjnym tyglu, „Przegląd” nr 31/2011 http://www.przeglad-tygodnik.pl/pl/artykul/jan-widacki-galicji-21,

O czekaniu

„Ile się w tym kraju czyta książek? Co się dzieje ze sprzedażą gazet? Niech państwo – a jest tu sporo pracowników naukowych – powie, jak wygląda przeciętny wywiad z kandydatem, który przychodzi na wyższe uczelnie. (…) Jasne, jest x miejsc w Polsce, które są fantastycznym zaprzeczeniem tego procesu, o którym mówimy. Tylko będę się upierał: to jest margines. Kiedyś w telewizji, jak zaczynałem pracę było takie powiedzenie, które brzmiało, jak anegdota, teraz zaczynam się obawiać, że to nie jest anegdota, brzmiało: „ludzie nie są tacy głupi jak nam się wydaje, są dużo głupsi”. (…) Ktoś z państwa słusznie może powiedzieć, a ja się nawet od razu zgodzę, bez stawiania zarzutu, że jestem hipokrytą, przecież mógłbym rozmawiać o literaturze, robić poważniejsze programy. (…) Nie dowiozę 2,5 mln widzów, to program znika. I ktoś powie: „pojawią się inni, lepsi”.”

Tomasz Lis (1966) polski dziennikarz telewizyjny

Źródło: debata „Dlaczego głupiejemy?”, Uniwersytet Otwarty Uniwersytetu Warszawskiego, 25 marca 2010 http://www.uo.uw.edu.pl/debata/dlaczego_glupiejemy

O ludziach , O książkach , O literaturze , O czytaniu

„Czuję się profesjonalnym reżyserem, który może w sposób zawodowy opowiedzieć każdą anegdotę.”

Janusz Zaorski (1947) polski reżyser, scenarzysta i producent filmowy

Źródło: rozmowa z Jerzym Górzańskim, „Film” nr 4/1985

„Nasze osobiste przekonanie o braku demokracji potwierdza fakt, że na Zachodzie powszechne jest ograniczanie wolności słowa oraz cenzura. Wiadomości niewygodne dla liberalnej elity są kontrolowane wspólnie przez państwowych przywódców i technologicznych potentatów. Jeśli ktoś temu nie wierzy, niech przyjrzy się stronom internetowym, niech wejdzie w sieć mediów społecznościowych i zobaczy, jakimi przebiegłymi i przewrotnymi środkami eliminowane są negatywne wiadomości i materiały źródłowe dotyczące imigrantów, i jak europejskich obywateli pozbawia się możliwości konfrontacji z rzeczywistością. Liberalna koncepcja wolności opinii rozwinęła się już do tego stopnia, że różnorodność poglądów uważa się za ważną tylko do momentu, w którym ze zdziwieniem stwierdza się, że istnieją odmienne poglądy. Liberalna wolność prasy przypomina nam starą, sowiecką anegdotę: jak by nie składać części z sowieckiej fabryki rowerów, to na koniec i tak zawsze wychodzi z tego broń maszynowa. Jakkolwiek by nie składać liberalnej wolności prasy, na koniec i tak zawsze wychodzi z tego cenzura.”

Viktor Orbán (1963) węgierski polityk

o cenzurze
Źródło: wykład na XXIX Wolnym Uniwersytecie Letnim w Tusnádfürdő (Băile Tușnad) http://orbanviktor.pl/wolny-uniwersytet-w-tusnadfurdo-baile-tusnad-wyklad/, orbanvictor.pl, 28 lipca 2018

O rzeczywostości , O wolności , O demokracji