Cytaty na temat aktor (1415 cytatów, strona 5)

„Człowiek rodzi się aktorem, tak jak rodzi się księciem. Nie gra się po to, żeby zarabiać na życie. Gra się po to, żeby kłamać, żeby siebie okłamywać, żeby można było być tym, kim nie można być, ponieważ ma się dosyć bycia tym, kim się jest. Gra się dobrych, bo jest się złym, świętych, bo jest się podłym, morderców, bo jest się kłamcą z urodzenia. Gra się, aby się nie znać, i gra się, ponieważ zna się siebie za dobrze. Gra się, bo kocha się prawdę, i gra się, ponieważ nienawidzi się prawdy. Gra się, bo zwariowałoby się, nie grając. To nie moje! Ale jest w tym styl, i szyk i dużo racji.”

Piotr Fronczewski (1946) aktor polski

Źródło: Dariusz Domański, Aktor o stu twarzach, „Przekrój” nr 13, 26 marca 1995.

O życiu , O grach , Kochać się

„Dziecko to widz bardzo uczciwy i wymagający. W dodatku mam świra na punkcie muzyki dla dzieci, nienawidzę uproszczonych struktur muzycznych, które próbuje im się ładować do głowy. Pokoleniu walkmanów i discmanów powinno się grać jak najlepszą muzykę i w ogóle traktować je serio. Ale robienie porządnych przedstawień dla dzieci jest pracochłonne i męczące, bo muszą być dynamiczne, rządzą się innymi prawami i żądają innego aktorstwa.(…) Spektakle trzeba grać rano, a wcześniej potrzeba czasu na rozśpiewanie się. Często traktowane są przez aktorów jako zło konieczne, więc z czasem zamieniają się w wyrobnictwo. W dodatku ten typ pracy nie jest w Polsce szanowany, a krytyka nie zauważa takich kreacji. Dopiero sukces tytułu albo znane nazwisko działa jak lokomotywa.”

Jerzy Bielunas (1950)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 25 lutego 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dzieciw.htm

O dzieciach , O złu , O czasie , O sukcesie

„Wszyscy aktorzy w Indiach mają wielkie wsparcie, ponieważ ludzie kochają ich za pracę i kreatywność. Mam nadzieję, że tak będzie nadal.”

Amitabh Bachchan (1942) indyjski aktor

Źródło: Rafał Stanowski, Megagwiazda Bollywood zakochana w Krakowie, Onet.pl, 13 kwietnia 2011 http://film.onet.pl/wiadomosci/megagwiazda-bollywood-zakochana-w-krakowie,1,4240602,wiadomosc.html

O ludziach , O wsparciu , Kochać się

„Czyż dla nas świeżość słów, uczucie młode
utracić – to nie tak, jak dla malarza – wzrok,
lub dla aktora – głos, swobodny krok,
albo dla pięknej kobiety – urodę?”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Białe ptaki (1917)
Źródło: Czyż dla nas świeżość słów…, tłum. Seweryn Pollak

O kobietach , O emocjach

„Kiedy zostałam wyróżniona pierwszy raz, czułam się, jakbym wyleciała w kosmos. To było takie surrealistyczne. Potem zastanawiałam się: I co teraz? Musiałam sobie przypomnieć, dlaczego jestem aktorką. Bo chcę opowiadać historie.”

Hilary Swank (1974) aktorka amerykańska

o otrzymaniu pierwszego Oscara w 1999.
Źródło: „InStyle”, 4/2011

O historii

„To był szok. Szczególnie dla mojej rodziny. Zresztą nie tylko dla mojej, bo właśnie wychodziłam za mąż. Przyszli teściowie z niepokojem patrzyli na to, że skandalizująca kobieta dostaje się do ich rodziny. A że byli to ludzie z wielką klasą, nie skomentowali tego. Było wokół tego tyle szumu, że żałowałam, iż zdecydowałam się na tę scenę. Choć Kardiogram nie epatował seksem i dziś nikt nie zwróciłby uwagi na taki kilkusekundowy epizodzik. Grałam żonę, która zdradza męża. Jest w swoim związku bardzo nieszczęśliwa i otwiera się dopiero przy kochanku. Trzeba było to jakoś pokazać, więc ten mój nagi biust był usprawiedliwionym zabiegiem artystycznym. Pamiętam, z jakim szacunkiem, wręcz pietyzmem podchodziła do kręcenia tej sceny ekipa. Reżyser powiedział: „Dziś mamy takie specjalne zdjęcia, wszyscy muszą wyjść, zostaje tylko operator.””

Anna Seniuk (1942) aktorka polska

To było niczym jakieś misterium – oczekiwanie w skupieniu, aż aktorka będzie gotowa, by wykazać się taką odwagą.
jako pierwsza polska aktorka pokazała w filmie biust.
Źródło: „Twój Styl”, 4 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26345

O kobietach , O ludziach , O seksie , O kochankach

„Chciałbym wyjaśnić, ze najbardziej interesuje mnie kameralny 'teatr aktora', teatr, w którym reżyser pozostaje na uboczu, niedostrzegalny. Zdecydowanie rażą mnie widowiska (w teatrze, filmie, telewizji), w których działanie reżysera jest nazbyt widoczne.”

Jerzy Antczak (1929) polski reżyser

Źródło: wywiad Elżbiety Smoleń-Wasilewskiej, „Film” 38/1968

„Zawsze trochę się boję, że przerwę ujęcie w ważnej chwili i coś mi umknie. W długim ujęciu kumulują się emocje. Taki sposób pracy niesie jednak olbrzymie ryzyko, jest większe prawdopodobieństwo popełnienia błędu. Paradoksalnie wymaga to olbrzymiej dyscypliny na planie filmowym, cała ekipa, nie tylko aktorzy muszą być bardzo skoncentrowani.”

Bohdan Sláma (1967) czeski reżyser filmowy, scenarzysta, aktor i pedagog

Źródło: Beata Zatońska, Najważniejsze są relacje między ludźmi, tvp.info, 7 stycznia 2013 http://tvp.info/opinie/wywiady/najwazniejsze-sa-relacje-miedzy-ludzmi/9668096

O błędach , O relacjach

„Im dłużej jestem aktorem, tym więcej znajduję sposobów na czyszczenie się z roli, na takie resetowanie, bo inaczej człowiekowi pękłaby głowa.”

Robert Więckiewicz (1967) aktor polski

Źródło: „Zwierciadło”, 2007, nr 3/1925.

„Wielkie aktorki: Nina Andrycz, Hanka Bielicka mawiają, że teatr jest zaborczy, nie lubi się dzielić. Cieszę się, że widzowie pamiętają i wciąż oglądają tryptyk o Kargulach i Pawlakach czy Noce i dnie. Ale ja postawiłam na rodzinę. Chciałabym, żeby moje dzieci wspominały dom rodzinny z taką czułością, jak ja swój, w Czeladzi.”

Ilona Kuśmierska (1948) aktorka polska

Źródło: „Kurier Lubelski”, 28 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/postawilamna.htm

O dzieciach , O rodzinie , O domu

„(…) staram się nigdy nie dzielić aktorów na zawodowców i amatorów. Jednym i drugim poświęcam całą swoją energię.”

Ulrich Seidl (1952) austriacki filmowiec

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13543

„Pamiętam swój pierwszy raz na Broadwayu. To była sztuka „Equus”. Pytam, jak będzie wyglądało przyjęcie po premierze, jeśli zrobimy klapę. Aktorka Marian Sedes powiedziała mi wtedy, że od razu się zorientuję: „Pójdziemy na kolację do Sardiego. Jeśli recenzje okażą się kiepskie, wszyscy wstaną i wyjdą”.”

Anthony Hopkins (1937) aktor brytyjski

Źródło: Sean Macaulay, Tony i demony, „The Daily Telegraph”, tłum. „Forum”, 26 kwietnia 2011.

O sztuce

„Na świecie jest tylu znakomitych, utalentowanych aktorów, o których często nawet nie słyszymy. Warto angażować takich ludzi, choćby po to, by widzowie mogli zobaczyć coś nowego, coś, co ich zaskoczy. Styl gry, z którym się do tej pory nie zetknęli.”

Angelina Jolie (1975) aktorka amerykańska

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41400

O ludziach

„Na pewno współpraca z aktorami i reżyserami otwiera przestrzeń nowych inspiracji. Myślę, że tyle samo z doświadczeń Dada wniosłem w prace, które wykonywałem w teatrach dramatycznych, ile dostałem w zamian, przyglądając się pracy reżyserów i aktorów w tych teatrach. To oczywiście odbijało się w kolejnych produkcjach Dada. W offie dużo łatwiej eksperymentować, bawić się, proponować często karkołomne formuły stylistyczne.”

Leszek Bzdyl (1964) polski choreograf, tancerz i reżyser teatralny

Źródło: „Teatr” 2001, nr 4

O myślach , O współpracy , O myśleniu

„Byłam chyba pierwszą aktorką w Polsce, która grała do końca ciąży. Nie przyszło mi do głowy, żeby Julka po urodzeniu pracowała ze mną na planie. To koledzy z ekipy filmowej przekonali mnie, że nie ma sensu, abym grała z obcym dzieckiem, podczas gdy Julka czekała z moją siostrą w pokoju obok. Raz wzięłam córkę na plan podczas karmienia, spróbowaliśmy i udało się. (…) nie płakała, a ja miałam ją przy sobie.(…) możliwość bycia w pracy z dzieckiem jest luksusem. Wtedy jednak wiele osób przyglądało mi się podejrzliwie. Tymczasem z Julki wyrosła mądra dziewczynka, nie ma zapędów gwiazdorskich. Szybko uczy się tekstu, jest otwarta, gra naturalnie, dobrze się z nią pracuje. Wydaje mi się, że dlatego, iż Julka niemal od urodzenia powtarzała kwestie, z łatwością przyswaja teraz języki obce i lubi się ich uczyć.”

Małgorzata Ostrowska-Królikowska (1964) aktorka polska

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Rodzinne życie z pasją, „Magazyn Familia”, 20 sierpnia 2009 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Rodzinne_zycie_z_pasja,1772,91.html

O życiu , O dzieciach , O pokoju , O grach

„(…) bardzo często już na etapie pisania wyobrażam sobie konkretne sceny, wiem, jak będą wyglądać na ekranie. Dlatego moje scenariusze mogą się czasami wydawać mocno ogólnikowe. Traktuję je jako swego rodzaju notatki. Opisuję na przykład jakąś scenę zaledwie jednym zdaniem – widzę ją oczami wyobraźni, więc dłuższy opis mi niepotrzebny. Nie martwię się tym, że aktorzy mogą czegoś nie zrozumieć. Jestem od tego, żeby wszystko im wytłumaczyć, przekazać moją wizję. Później, na planie, wszyscy razem staramy się ową wizję zrealizować. Z mojego doświadczenia mogę też powiedzieć, że aktorzy lubią takie krótkie scenariusze, bez rozwlekłych didaskaliów i opisów przyrody. Lakoniczne opisy pozwalają im na wiele inwencji w odegraniu sceny – a przy tym stanowią dla nich pewne wyzwanie.”

Sofia Coppola (1971) amerykańska aktorka, scenarzystka i reżyser filmowa, a także fotografik i projektantka mody

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Walentynkowy prezent dla Tokio. Sofia Coppola specjalnie dla Stopklatki, 20 lutego 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18680, tłum. Krzysztof Lipka-Chudzik

„Sztuką nie jest grać kogoś. Sztuką jest wcielić się w postać w taki sposób, aby aktor stał się bohaterem, a bohater aktorem. Brzmi groźnie, ale w rzeczywistości wystarczy dobrze poznać bohatera, spróbować przeżyć jego przygody i zastanowić się, jak ja bym się zachował i co bym powiedział, gdybym był na jego miejscu.”

Piotr Deszkiewicz (1986)

Źródło: Justyna Borowiecka, Nie bać się naturalności! Wywiad z producentem filmowym Piotrem Deszkiewiczem http://www.wiadomosci24.pl/artykul/nie_bac_sie_naturalnosci_wywiad_z_producentem_filmowym_230626.html, Wiadomości24.pl, 18 kwietnia 2012

O zachowaniu , O rzeczywostości

„Jeśli traktujemy aktorstwo tylko jako zawód, czyli zarabianie pieniędzy – to nie ma żadnego problemu. Natomiast, jeśli traktujemy go jako rodzaj ekspresji – jest on sferą szaleństwa. Pomiędzy dionizyjskim a apolińskim podejściem do sztuki aktorstwo jest bliskie dionizjom. To jest rodzaj zatracania się. Przez dwie, trzy godziny wolno nam się zatracać, zaprzedawać własną duszę. Takich wariatów – aktorów kochamy. Nie lubimy polonistów aktorstwa, ale kochamy szaleńców, dla których zatracanie się w roli jest wyznawaniem jakiegoś potwornego boga, wyznawaniem potwornej herezji. Idę w to całym sobą. Jeśli tylko lenistwo mnie nie dopada.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„Dziennik Polski”, 2 kwietnia 2010

O Bogu , O wariatach , O duszy , O szaleństwie

„Moje wątki i moje postaci traktuję jak autor dramatyczny. Teatrem są moje obrazy, aktorami moje figury, które działaniem i gestami odgrywają nieme sceny.”

William Hogarth (1697–1764)

Źródło: Maria Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, wyd. II, popr., Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1986, s. 340.

O wieku , O malarstwie , Obraz

„(…) jeżeli aktor jest w teatrze repertuarowym, powinien podporządkować się jego regułom. Gdyby każdy z 80 aktorów zespołu Narodowego miał inny pomysł na swoją pracę poza sceną – nie doszłoby do żadnego spektaklu (…). Dyrekcja wywiesiła nam kwietniowy repertuar już w styczniu. (…) 9 kwietnia siedziałam z kolegami w garderobie, w kostiumach, w perukach, do końca miałam nadzieję, że Grażyna Szapołowska przyjdzie. O godz. 18.55 Jan Englert powiedział, że może nam zrobi numer, wpadnie w ostatniej chwili i zagramy. To, co się stało, nie mieści się w głowie.”

Ewa Wiśniewska (1942) polska aktorka

o tym, że Grażyna Szapołowska nie przyszła na zaplanowany spektakl, za co następnie została zwolniona dyscyplinarnie przez dyr. teatru, Jana Englerta.
Źródło: Jacek Cieślak, Nie lubię siedzieć w jednym garnku, „Rzeczpospolita” nr 104, 6 maja 2011 http://www.rp.pl/artykul/9131,653665-Nie_lubie_siedziec__w_jednym_garnku.html

„Grałem w piłkę do 15. roku życia i myślałem, że właśnie tym chcę się zajmować przez całe życie, ale potem uznałem, że nie zależy mi na piłce tak bardzo, jak powinno i wybrałem mniej istotny zawód, zostając aktorem.”

Colin Farrell (1976) aktor irlandzki

O życiu , O myślach , O myśleniu

„Czerń węgla, dominująca, była zawsze w powietrzu, oddychało się nią, natomiast biel śniegu pojawiała się zimą i znikała na wiosnę, przeciwnie niż biel rozwieszonych ubrań, która przypominała o sobie tylko wtedy, kiedy wychodziło słońce (gdy padał deszcz, woda zlewała ze sobą oba kolory i krajobraz stawał się dziwaczny, podobny do zaparowanej szyby lub telewizora Martiniana, włączonego po raz pierwszy). Tak czy owak za każdym razem, gdy przywołuję w pamięci Olleros, nieważne, z tamtej czy innej epoki, wszystkie ukazujące mi się obrazy są czarno-białe i odsyłają mnie w sposób nieunikniony do filmów, w których krajobrazy i aktorzy byli cieniami i które utożsamiałem zawsze z prawdziwym kinem: kinem, które nie wiedziało jeszcze, podobnie jak my, że świat jest kolorowy.”

Julio Llamazares (1955) pisarz hiszpański

Sceny z niemego kina

O świecie , O wiośnie , O wodzie , O zimie

„Wykonałem numer, który może posłużyć jako przykład przyszłym pokoleniom. Jeżeli nie jesteś zadowolony z tego, co robisz – przestań występować. Dwanaście lat nie graj, potem wracasz i wtedy każdy powie: nie, on wcale nie był taki kiepski, jak myślałem. To jest moja recepta na sukces. Grałem w przeszłości bardzo dobre role, ale okazuje się, że teraz to nie ma żadnego znaczenia. Proporcje bardzo ciepłego przyjęcia, którego doznałem, z tym, co rzeczywiście zrobiłem, są żadne. Być może po prostu od dawna nie oglądano aktora tego typu i takiego rodzaju grania. Z aktorów w tak podeszłym wieku, którzy wychodzili na scenę, pamiętają już tylko Solskiego. Jeden z recenzentów napisał o mnie: „Wyszedł na scenę i już nic nie musi.””

Andrzej Łapicki (1924–2012) aktor polski

To widocznie wystarczyło do pozytywnej oceny.
Źródło: „Teatr” 12/08, 12 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pmstw.htm

O myślach , O sukcesie , O wieku , O przeszłości

„Wachlarz wciąż jest używany w operze i operetce, choć najczęściej nie najlepiej. Dlaczego? Przecież można się jeszcze dowiedzieć od starszych aktorek, jak się nim posługiwać. Można też popatrzeć na portrety i grafiki dawnych mistrzów malarstwa i rzeźby.”

Marta Stebnicka (1925)

Źródło: Michał Mizera, Cacka z szylkretu, „Business Class” nr 81, lipiec-sierpień 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/119973.html

O malarstwie

„Wiecie do kogo się modlę? Do Joego Pesci. Joe Pesci. Po pierwsze, uważam że to dobry aktor. Dla mnie to się liczy. Poza tym sądzę, że Joe Pesci byłby w stanie zrobić rzeczy, z którymi Bóg ma poważne problemy. Kiedyś prosiłem Boga, żeby zrobił coś z moim hałaśliwym sąsiadem i jego psem. I nic! Joe Pesci naprostowałby tego frajera w przeciągu pięciu minut! Niesamowite, co można zdziałać przy pomocy zwykłego kija bejsbolowego.”

George Carlin (1937–2008) amerykański aktor komediowy

You Are All Diseased (1999)

O Bogu , O pomocy

„W Moskwie jest jeden aktor, który występuje z jego piosenkami, ale to są zupełnie nowe aranżacje. Po śmierci w 1980 r. Wysocki był jeszcze jakiś czas popularny. Dziś zrobiono z niego muzeum, pomnik. Jest jak piękna sukienka z XIX wieku – nie założysz jej na ulicę, ale będziesz ją chronił, pokazywał od czasu do czasu, że istnieje.”

Żanna Gierasimowa (1966)

o Włodzimierzu Wysockim.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 26 stycznia 2007 https://web.archive.org/web/20080327051049/http://www.teatry.art.pl/!Rozmowy/wndk.htm

O śmierci , O czasie , O wieku

„Miałem kilka fajnych ról. Byłem aktorem do wszystkiego i do ról dramatycznych i komediowych. Chciałbym jeszcze u schyłku dnia zagrać niemą rolę. Chciałbym zagrać Wiarusa w Warszawiance. Piękna postać, piękna… Wchodzi, podaje szarfy, list i wychodzi.”

Ryszard Zaorski (1928–2019)

Źródło: Urszula Makselon, Wiarus do wynajęcia, „Śląsk” nr 9, 3 października 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/124814.html

„Zawód jest egocentryczny – to prawda, ale czym on właściwie jest? Aktor mówi, co człowiek widzi, czuje, dlaczego płacze, czego pragnie. To przecież samo życie. Nie można przed nim uciekać. Potrzebna jest inna ważna umiejętność – umieć na chwilę wyłączyć się z codziennego pędu życia i natłoku spraw. Nauczyłam się, że są momenty, w których wszystko muszę zostawić. To może być nawet krótka chwila, ale wtedy musi być bardzo intensywna. Przychodzę do teatru jako jedna z pierwszych. I wtedy myślę już tylko o roli, przedstawieniu, wyłączam telefon. Po spektaklu nie wychodzę szybko. Robię sobie pauzy, żeby ochłonąć, „zebrać się.””

Maja Komorowska (1937) polska aktorka

o aktorstwie.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 24 marca 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mkomorowska.htm

O życiu , O prawdzie , O myślach , O płaczu

„Po prostu nie chciał być uznawany za aktora jednej roli, bo przecież miał sporą filmografię. Był nie tylko Janosikiem, ale i Adamem Nowowiejskim w „Panu Wołodyjowskim”, Michałem w „Brzezinie”, Malutkim w „Kolumbach”, Jaśkiem w „Weselu” Andrzeja Wajdy, itd., itp. Po latach cieszył się, że młodzież kojarzy go jako komendanta 13 posterunku, nie wytykając mu Janosika.”

Agnieszka Fitkau-Perepeczko (1942)

o Marku Perepeczce.
Źródło: Anna Wiejowska, Był piękny, „Gazeta Pomorska”, 26 listopada 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bylpi.htm

O młodzieży

„Ciekawe, jak zareagowałby sławny gwiazdor, gdyby się dowiedział, że jest podobny do jednego aktora w Polsce.”

Przemysław Sadowski (1975) aktor polski

odpowiedź na to, że jest podobny do Richarda Gere'a, w 2003.

„Niektórzy mówią, że kamera nigdy nie kłamie. A ja mówię: oczywiście, że kłamie. I właśnie po to jest! W teatrze to niemożliwe. Nie można wyjść na scenę i udawać dobrego aktora. Każdy idiota zobaczy to w ciągu pięciu sekund. A kino bardzo często robi z nas idiotów. Po to właśnie istnieje.”

John Malkovich (1953) aktor amerykański

Źródło: Materiały Teatru, 26 kwietnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/spo.htm

„Talent – nie cierpię tego słowa! Wszyscy, którzy kończą szkołę teatralną, mają talent i nadają się do tego zawodu. Los aktora zależy od szczęścia i ludzi, których napotka na swojej drodze. Co ci po talencie, jeśli nie masz pracy i nie możesz go rozwijać. Wtedy pozostaje spakować talent i zacząć sprzedawać na bazarze”

Małgorzata Buczkowska (1976) aktorka polska

Wariant: Talent – nie cierpię tego słowa! Wszyscy, którzy kończą szkołę teatralną, mają talent i nadają się do tego zawodu. Los aktora zależy od szczęścia i ludzi, których napotka na swojej drodze. Co ci po talencie, jeśli nie masz pracy i nie możesz go rozwijać. Wtedy pozostaje spakować talent i zacząć sprzedawać na bazarze
Źródło: Trudne decyzje Małgosi Buczkowskiej http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1337:70.html

O losie , O ludziach

„Jerzy jest rzeczywiście człowiekiem złamanym. Musi uporać się ze stresami swojego zawodu i z niespełnieniami, jakie przynosi mu życie prywatne. Ma problemy z alkoholem, ze sobą. To cena, jaką płaci za balansowanie na granicy dobra i zła, za stykanie się na co dzień ze zbrodnią i śmiercią. Ale jest znakomitym profesjonalistą, który pracuje w bardzo ciężkich warunkach. Dla aktora zagranie postaci tak skomplikowanej i niejednoznacznej to bardzo ciekawe zadanie.”

Robert Gonera (1969) polski aktor

o Jerzym Pawlaku, bohaterze serialu Glina.
Źródło: Mam swoja drogę, encyklopediateatru.pl http://www.encyklopediateatru.pl/artykuly/4008/mam-swoja-droge

O życiu , O śmierci

„Do jej powstania przyczynił się Krzysztof Majchrzak, choć on na razie nic o tym nie wie. Konrad Imiela zauważył, że aktor ilekroć udziela wywiadu, podsumowując jakąś myśl, mówi: „I to jest moja legitymacja”. Zespół jest właśnie zbiorem takich idei i postaw, które traktujemy jako swoje legitymacje.”

Sambor Dudziński (1974) polski aktor, wokalista i kompozytor

o nazwie zespołu Legitymacja.

O myślach , O myśleniu

„Wolę grać role charakterystyczne, bo są one bogatsze. A dobre role charakterystyczne są najczęściej rolami negatywnymi. Obszar zła jest bardziej pociągający i pełen tajemnic. Ale dla mnie jako aktora tak naprawdę nie ma znaczenia.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„Gazeta Krakowska”, 2 września 2006
Źródło: Wywiad http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cdzy.htm

O tajemnicy

„Myślę, że odkryłam wielu aktorów. Jedną z takich osób jest Samuel Palmer.”

Monika Figura (1967)

Źródło: Odkryć przyszłą gwiazdę – wywiad z Moniką Figurą, 18 sierpnia 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5432/Odkryc-przyszla-gwiazde-wywiad-z-Monika-Figura.html

O miłości , O myślach , O myśleniu

„Rozmawiałam z mężem, Jackiem Pawlakiem, który też wtedy już był aktorem, i on mi wprost powiedział: „Słuchaj, to jest lektura, za 10–20 lat to zawsze będzie Nad Niemnem i jeśli to dobrze zagrasz, to nie ma się czego obawiać. Bierz.””

Iwona Katarzyna Pawlak (1963) polska aktorka filmowa i teatralna

o decyzji dotyczącej zagrania w ekranizacji powieści Nad Niemnem.
Źródło: Iwona Katarzyna Pawlak: co się dziś dzieje z gwiazdą „Nad Niemnem”?, film.onet.pl, 25 czerwca 2013 http://film.onet.pl/wiadomosci/publikacje/wywiady/iwona-katarzyna-pawlak-co-sie-dzis-dzieje-z-gwiazd,1,5548903,wiadomosc.html

O decyzjach

„Aktor, reżyser, scenograf – wszystkie te elementy muszą ze sobą współbrzmieć, a jeżeli nie współbrzmią, to musi też to być konsekwentny wybór. Widz jest tu dla nas przestrzenią rezonującą – to jest tak jak skrzypce lub inny instrument – jeśli nie rezonuje, to nie tworzy się w nim ta przestrzeń współbrzmienia, napięcia, odbioru, myślenia i tego wszystkiego, co się nazywa spektaklem niewytłumaczalnej często magii.”

Jerzy Kalina (1944) polski rzeźbiarz, performer, scenograf

Źródło: „Ad Spectatores”, 7 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pbjp.htm

O myślach , O myśleniu

„Jestem jak najdalszy od mitologizowania zawodu aktora. Dla mnie to jakieś nieporozumienie, kiedy ktoś mi porównuje to do odprawiania co wieczór mszy, wypruwania flaków, czegoś tam przeżywania. Coś przeżyć to ma widz i tylko on. Jest to jedyna prawda o tym zawodzie. Aktor może zwymiotować, zsikać się czy popłakać na scenie, ale jeśli widza nie będzie to obchodzić, nie ma to wtedy żadnego znaczenia. Być może ten, kto nas z tej sceny czy ekranu najbardziej wzrusza i wstrząsa naszą rzeczywistością, umie to robić na pstryknięcie i tylko technicznie? Mnie, jako widza, zupełnie to nie obchodzi. Dla mnie ważne jest to, co ja wtedy czuję. Jakimi środkami aktor to osiąga, pozostaje absolutnie drugorzędną sprawą. Sam jestem aktorem wyznającym dość kontrowersyjną tezę, że dziewięćdziesiąt procent sytuacji, które my, aktorzy, mamy odegrać, zdarzają nam się w życiu na co dzień i to niezapowiedzianie. Nie jesteśmy do nich w żaden sposób przygotowani. Wielkość aktorstwa polega na tym, kiedy ktoś w tej jednej sekundzie jest w stanie uwierzyć w ten cały, założony świat, a potem przekonać do tego widzów. Dlatego jestem bardzo daleki od nadawania temu zawodowi jakiejś większej rangi, jeśli mówimy akurat o pewnym posłannictwie czy misyjności. Chwile szczególne, urzekające owszem się zdarzają, ale naprawdę nie ma powodu robić z tego od razu religii.”

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50238

O prawdzie , O świecie , O religii , O rzeczywostości

„Jest naprawdę dobrym reżyserem. To czego dokonuje jest jak operacja chirurgiczna, reżyseria sprawia mu większą przyjemność niż aktorstwo i ma coś do powiedzenia. Uwielbia aktorów, lubi proces budowania roli, jak i film od technicznej strony. Ma wszystko, co powinien mieć dobry reżyser.”

Robert Elswit (1950) filmowiec amerykański

o George'u Clooneyu.
Źródło: Aneta Klemke, Oscar w zasięgu ręki. Rozmawiamy z nominowanym w tym roku do Nagrody Akademii Robertem Elswitem, stopklatka.pl, 24 lutego 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=30041

O przyjemności

„Polska kinematografia powstała tak naprawdę po 1945 roku, w najbardziej niesprzyjających warunkach ograniczeń nie tylko cenzuralnych, lecz także technicznych. Przedwojenne studia filmowe spłonęły. Nasze najważniejsze filmy robiliśmy w studiach filmowych w Łodzi, które zostały przebudowane z sali sportowej. Wszyscy wiedzieliśmy jedno, że kino przedwojenne to jest nasz największy wróg. Nie widzieliśmy w nim dla siebie żadnych sojuszników ani wśród aktorów, ani reżyserów. Ja zresztą nigdy nie pracowałem z aktorami, którzy grali przed wojną. Chcieliśmy zrobić coś swojego i tak powstały filmy Munka, Kawalerowicza, Hasa. Poza tym polskie kino budziło zainteresowanie. To były fantastyczne czasy. Wszyscy zaczynaliśmy i wierzyliśmy, że kino może być też polską sztuką.”

Andrzej Wajda (1926–2016) polski reżyser filmowy

Źródło: Kinga Mieszaniec, Kino idzie za opowieścią, „Alma Mater” nr 91, kwiecień 2007, s. 63.

O wojnie , O studiach

„Jaki ze mnie aktor? Przypadkowo, towarzysząc koleżance, znalazłam się na egzaminach do szkoły teatralnej. Siedziałam w bufecie, Waldi Dyła zrobił mi kawę i tak od słowa do słowa… ktoś wypełnił za mnie podanie, wepchnął za drzwi, gdzie trwały egzaminy na wydział lalkarski. Nawet świadectwa maturalnego nie miałam przy sobie.”

Lidia Schneider (1968–2011)

Źródło: Małgorzata Potoczak-Pełczyńska, Lidia Schneider już nie zagra, „Nowiny Jeleniogórskie”, 26 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129899.html

O kawie

„Ateneum cieszy się wielkim uznaniem widzów i bez wątpienia mniejszym ze strony krytyki i ludzi teatru. Publiczność przychodzi tutaj głównie dla ukochanych aktorów, repertuar nie ma chyba dla nich takiego znaczenia.”

Izabella Cywińska (1935) polski reżyser teatralny, b. minister kultury i sztuki

Źródło: „Dziennik”, 14 listopada 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kzrzu.htm

O ludziach

„Nie zapomnę jak spikerka w telewizji po ostatnim odcinku powiedziała: „Z ulgą żegnamy ten nieudany serial wyprodukowany w Zespole X”. Ja o mało nie umarłem wtedy. No a potem okazało się, że to kultowe dzieło, a ja zdobyłem sobie sławę reżysera od uczuć. I zaczęli mi proponować inne. Ja lubię filmować, pracować szybko, aktorzy i ekipy mnie lubią. Z drugiej strony to chyba naturalny bieg rzeczy. Młodzi do Oscara, starzy do kasy!”

Radosław Piwowarski (1948) polski reżyser, scenarzysta i aktor filmowy

o serialu Jan Serce.

O emocjach

„W zawodzie aktora talent często odchodzi na drugi plan. Wielką rolę odgrywa natomiast szczęśliwy zbieg okoliczności. Trzeba poza tym znać swoje walory i umieć je pokazać.”

Konrad Imiela (1972) aktor polski

Źródło: „Życie”, 19 października 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kimiela1.htm

O życiu

„Mogę się śmiać do łez przy „Czarnej Żmii” albo przy „Świętym Graalu”. Mam na półce całą kolekcję DVD, długo ją kompletowałem. A co do wyglądu… Rowan Atkinson też jest podobno bardzo poważny – poza ekranem oczywiście. Ja tak nie umiem się zmieniać, na aktora się nie nadaję, absolutnie. Musi być piekielnie trudno przekonać widzów do jakiejś postaci, zwłaszcza gdy aktor jest zupełnie odmiennym typem charakterologicznym niż grana przez niego postać.”

Marcin Możdżonek (1985) siatkarz polski

Źródło: reprezentacja. net http://www.reprezentacja.net/siatkowka/seniorzy/aktualnosci/28112_mozdzonek_nie_ma_dobrych_polskich_komedii

O wyglądzie

„(…) przyszli aktorzy już na pierwszym roku powinni grać duże role, by – nim przystąpią do dyplomu – mieli ich na koncie pięć czy siedem. Program przewidywał więcej rozmów pozwalających młodym ludziom uświadomić sobie różnice między teatrem a filmem. Na moich zajęciach zawsze filmujemy to, nad czym pracowaliśmy i wspólnie analizujemy materiał. Kładę nacisk na integrację przedmiotów. Chodzi o to, by studenci niekoniecznie osobno uczyli się szermierki czy tańca. Może lepiej przygotować spektakl wykorzystując te elementy.”

Jan Machulski (1928–2008) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza – Łódź” 2003, nr 153

O tańcu

„W mojej pracy ze studentami staram się ich uczyć pewnej świadomości. Nie prowadzę ich za rączkę, pozwalam im do wszystkiego dojść samemu, tylko lekko nimi sterując. Najważniejsze w dzisiejszych czasach to to, żeby aktor potrafił być samodzielny, myślący, świadomy, wrażliwy i nie wstydzący się swojego wnętrza oraz osobowości.”

Agnieszka Glińska (1968) polska aktorka

Źródło: Pegaz, TVP, cyt. za: Monika Mokrzycka-Pokora, Agnieszka Glińska, culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_glinska_agnieszka

O osobowości , Myślący

„Jeśli się chce ten zawód traktować poważnie - jako stałe obcowanie z najlepszą literaturą, najlepszymi utworami, jako stały rozwój artystyczny - to oczywiście jest szansa na to, by być szczęśliwym, nawet będąc zupełnie nieznanym aktorem.”

Wiktor Zborowski (1951) aktor polski

Źródło: Beata Kęczkowska, "Mistrz i Małgorzata", Michaił Bułhakow (audiobook z serii "Mistrzowie Słowa", biblioteka gazety wyborczej), Warszawa 2012, s. 20.

O literaturze , O szansie

„Co jakiś czas muszę coś zmieniać. Jestem tak zwanym niespokojnym duchem, szybko się nudzę i w związku z tym muszę próbować nowych rzeczy. Zresztą dla samej psychiki aktora ważne jest, aby miał on taką możliwość. Ja bardzo głęboko wchodzę w postaci i kiedy gram dużo dramatycznych ról, potem źle się to na mnie odbija. Dopiero wtedy zaczynam się dobrze czuć, kiedy mogę przekładać to wcieleniami komediowymi.”

Stanisława Celińska (1947) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=44284

O czasie

„Chcę robić kino, które gwarantuje widza. Nie interesują mnie tzw. filmy festiwalowe, które obejrzy 300 osób. Poza tym lubię, przystępując do zdjęć, wiedzieć, że film ma już zagwarantowanego dystrybutora. Ale to nie tak, że gardzę kinem niezależnym. Nakręciłem przecież właśnie film z Julianem Schnablem, to kino niszowe, ale jednocześnie wiem, że ten obraz, ze względu na temat, czy aktorów, trafi do widza.”

Janusz Kamiński (1959) polski operator filmowy i reżyser działający w USA

Źródło: wywiad Michała Burszty, filmweb, 30 listopada 2007, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/baza-film-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/janusz-kaminski

Obraz

„Jeśli któreś z moich dzieci zostanie aktorem przewrócę się w grobie.”

Clark Gable (1901–1960) aktor amerykański

O dzieciach

„Aktor, który uważa się za wiecznego, bez względu na to, jak jest wielki, okazuje się śmieszny. Ten, kto bierze siebie zbyt serio, jest martwy. Jesteśmy tutaj tylko po to, żeby w pełni przeżyć naszą fantazję.”

Vincent Cassel (1966) aktor francuski

Źródło: rozmowa Borja Hermoso, Brzydal i brutal, „El País”, tłum. „Forum”, 13 lutego 2012.

O fantazji

„Czasem jest tak, że ta forma zabija człowieka w tej rzeczywistości, czyli aktora, komedianta, nadwrażliwca, który wszystko przykrywa jakby pewną formą, jakby ta forma go zabija.”

Robert Talarczyk (1968) polski aktor i reżyser

Źródło: „Dziennik Teatralny”, 2 lipca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/njcz.htm

O rzeczywostości , O czasie

„Aktor musi być zawsze odszczepieńcem. Nigdy tak jak wszyscy. Tworzyć w samotności, wybuchać ekstazą twórczą na oczach innych. A potem znowu do swojej celi! Cela nie w sensie wyobcowania ze społeczeństwa, ale w sensie umiejętności poświęcenia siebie samego pracy twórczej.”

Wsiewołod Meyerhold (1874–1940)

Źródło: Przed rewolucją (1905–1917)

O samotności , Sens

„Mogę być odbierany jako aktor grający w komediach romantycznych albo stricte aktor komediowy. Jestem jednak przekonany, że widzowie będą pamiętać również inne wcielenia.”

Piotr Adamczyk (1972) polski aktor

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=68798

„Postanowiłem zrobić film Oszołom o nieżyjącym Michale Faltzmanie – odkrywcy afery FOZZ. Wydawało mi się, że to dobry moment, bo telewizją rządziła prawica. Faltzman, dociekliwy księgowy zdemaskował wielką aferę prania pieniędzy przeznaczonych na oddłużenie polskiego długu. Afera była tak oczywista i namacalna, że wzbudziła moją niechęć do narracyjnej tautologii. Opowiedziałem więc tę historię jako wstęp do realizacji filmu fabularnego. Aktor Jerzy Światłoń przygotowując się do tej roli rozmawia z wieloma ludźmi, którzy znali Faltzmana. I tu zaciera się właściwie granica między fabułą i dokumentem. Dodatkowo aktor gra w teatrze postać Konrada z Wyzwolenia Wyspiańskiego. Kwestie ze „sceny z maskami” zupełnie niewiarygodnie pasowały do opowieści o Faltzmanie. Padały jak memento. Ten film został przyjęty już znacznie gorzej. Ukazała się m. in. wzmianka w „Polityce”, że utrudniam działalność polityczną Balcerowiczowi, który właśnie miał zostać szefem Unii Wolności.”

Jerzy Zalewski (1960) reżyser i scenarzysta polski

Źródło: Prywatna wojna – rozmowa z Jerzym Zalewskim, poloniainfo.se, 23 lutego 2001 http://www.poloniainfo.se/artykul.php?id=363

O wojnie , O domu , O historii , O grach

„(…) uważam, że to najzdolniejszy aktor młodego pokolenia.”

Ryszard Zatorski (1955)

o Macieju Zakościelnym.
Źródło: Reżyser Ryszard Zatorski o filmie „Dlaczego nie!”, kinomaniak.pl, 16 stycznia 2007 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/14,1

„(…) bardzo cenię teatr, bo to dla mnie podstawa. Czasami aktorzy serialowi spotykają się na scenie i… jest to dla nich kompromitacja. Teatr to kopalnia – tu uczy się zawodu, nabiera szacunku do pracy, dochodzi do roli. Wszystkie inne rzeczy służą zarabianiu pieniędzy. Jak jest robota, to się ją bierze. Jednak nie za wszelką cenę. Na przykład zagrałem w jednym serialu dwa dni, po czym stwierdziłem, że to będzie jakaś masakra i podziękowałem.”

Zbigniew Suszyński (1961) aktor polski

Źródło: Adrianna Ośmiałowska, Teatr to dla mnie podstawa, „Gazeta Pomorska” nr 127, 4 czerwca 2005 http://www.e-teatr.pl/en/artykuly/13128.html

„Jako aktorka przekazywałam ludziom obce słowa, a własny tekst jest całkowicie mój, więc bardziej mnie zadowala.”

Vivienne Plumb (1955)

Źródło: Wywiad http://fraza.univ.rzeszow.pl/numer/nr57-portrety_3.php

„Felieton to gorąca rzecz. Podjęłam decyzję, żeby pisać felietony literackie, a nie publicystyczne. Chciałam, by moje felietony aluzyjnie traktowały rzeczywistość. To moja tama, by nie wykorzystywać felietonu do promocji siebie, niszczenia wrogów i kreowania przyjaciół. Nigdy nie lubiłam sytuacji, w której dostawałam fory. A tu jako aktorka mogłam to felietonowe poletko wykorzystać do pisania, że właśnie obcięłam włosy i że kocham swoje dzieci. Nie zrobię bożka ze swojego życia, choć pewnie to przyjemne.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 8 maja 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/joannasz.htm

O dzieciach , O rzeczywostości , O decyzjach , Kochać się

„Przypominam sobie uwagi starego, bardzo utalentowanego aktora prowincjonalnego i cenionego reżysera, który, zdenerwowany bezradnością młodej adeptki, nie mogącej należycie zagrać sceny przerażenia, zawołał groźnie:
– Niech pani zejdzie ze sceny! Jak zawołam „już”, proszę wpaść i krzyknąć.
Młode stworzenie schodzi ze sceny ze łzami w oczach; doświadczony reżyser-praktyk obnaża obie połowy, które w całości noszą umowną nazwę „czterech liter”, celuje nimi wprost na drzwi, po czym tragicznym, grobowym głosem woła:
– Już!
Ofiara wpada na scenę. Parę sekund oniemienia, a potem przejmujący krzyk przerażenia.
– Bardzo dobrze! – woła rozpromieniony reżyser.”

Karol Adwentowicz (1871–1958) polski aktor i reżyser

Bardzo dobrze! Niech pani ten obraz zachowa w oczach do premiery, a będzie świetnie!
Źródło: Wspominki, Warszawa 1960.

Obraz , Łza

„W wojnie domowej w Syrii biorą udział trzej aktorzy: reżim Asada, Wolna Armia Syryjska i dżihadyści, których wspiera reżim. Ten niby-alians powstał właśnie po to, by skuteczniej niszczyć opozycję i zastraszać Zachód. Taką samą taktykę stosowała algierska armia podczas wojny domowej w latach 90. A także Rosjanie, którzy aby dostać przyzwolenie na brutalne dławienie czeczeńskich dążeń do niepodległości – zarazili Kaukaz wirusem islamizmu. Ludzie na Zachodzie nienawidzą Baszara al-Asada. Ale jeszcze bardziej boją się terrorystów. A reżim codziennie ten strach podsyca.”

Gilles Kepel (1955)

Źródło: rozmowa Bartosza Wielińskiego, Chaos u bram Europy, „Gazeta Wyborcza”, 14–15 września 2013.

O wojnie , O ludziach , O strachu

„Po prostu zrozumiałam, że się pomyliłam. Wychowałam się w teatralnym domu i było dla mnie oczywiste, że zostanę aktorką. Zdałam więc do szkoły i byłam przekonana, że to jest mój cel w życiu. Nie narzekałam na brak pracy. Czułam jednak, że uprawianie tego zawodu jest bolesne i zupełnie mnie wykańcza. Kiedy zaczęłam robić muzykę, okazało się, że nie muszę tak strasznie cierpieć, żeby wyrazić siebie, a jednocześnie sprawia mi to niewiarygodną radość. Jestem zdania, że najlepsza sztuka bierze się z wygłupu i zabawy. Aktorstwo było dla mnie jak wyrąbywanie w mękach chodnika w kopalni – a muzyka jest wyzwoleniem. Do aktorstwa wrócę, jak tylko dojrzeję do tego, żeby tak nie bolało.”

Maria Peszek (1973) aktorka i piosenkarka polska

Źródło: „Dziennik”, 29 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zcsuk.htm

O sztuce , O muzyce , O domu , O cierpieniu

„Kiedy ja zdawałem do szkoły teatralnej, to było nas na jedno miejsce 12 osób, a teraz jest 40. Zupełnie tego nie rozumiem, tym bardziej że szkół aktorskich jest wiele. Dzisiejsi studenci aktorstwa wiedzą, że nie muszą być aktorami.”

Jan Prochyra (1948–2015) aktor polski

Źródło: „Angora” 29/03 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bratl.htm

„Mnie się polskie seriale bardzo podobają, jestem ich wielkim wielbicielem. Do moich ulubionych należą Klan i Świat według Kiepskich, ale w tym drugim chyba nie umiałbym się odnaleźć, bo wymaga od aktorów dość specyficznego stylu aktorstwa.”

Daniel Olbrychski (1945) polski aktor

Źródło: Daniel Olbrychski jest wielkim fanem polskich seriali!, teletydzien.pl, 1 października 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-daniel-olbrychski-jest-wielkim-fanem-polskich-seriali,nId,638923

O świecie

„Nie chodziłem na żadne lekcje, moją szkołą było podglądanie aktorów, z którymi pracowałem.”

Leonardo DiCaprio (1974) aktor amerykański

Źródło: „To i Owo” nr 12, 23 marca 2010, s. 5.

„Ojcem chrzestnym tego pomysłu był (…) Henryk Bista, z którym mieszkałem kiedyś w jednym bloku. Byłem wówczas 16-letnim chłopakiem, gdy pewnego dnia, wychodząc na spacerze swoim psem Bartkiem, zobaczył mnie z piłką pod pachą i zapytał: – Słuchaj, byłeś kiedyś w teatrze? – A po co? – odparłem. – No wiesz, bo to takie magiczne miejsce. A w ogóle wiesz, że ja jestem aktorem? – ciągnął – No wiem, ale to co? – dopytywałem, – No to przyjdź kiedyś na jakąś sztukę – zachęcał. Tak też się stało. Zabrał mnie na spektakl raz, dragi, trzeci, zapraszał za kulisy, na próby i tak jakoś we mnie teatr zaczął się osadzać. W końcu zrodziła się myśl, by pójść w jego ślady. Jak się później okazało, wcale nie było to takie łatwe (…). Do szkoły teatralnej zdawałem pięć razy.”

Grzegorz Pawłowski (1957)

o tym, jak został aktorem.

O myślach , O myśleniu , Chłopak

„W Australii się urodziłem i opuściłem ją, kiedy miałem dwadzieścia pięć lat. Nie pracowałem więc tam jako aktor aż do momentu, gdy zaangażowano mnie do roli w Klapsie. Za podstawową różnicę należy uznać budżet, który oznacza mniej czasu na nakręcenie tego samego materiału. Nie ukrywam, że kocham entuzjazm, z jakim pracuje się w zawrotnym tempie w australijskiej telewizji, co stoi w opozycji do amerykańskich produkcji. Chodzi mi o pewną energię i sposób, w jaki prowadzi ona do końcowego efektu. Zresztą, znowu jestem w Australii, gdzie gram w piątej serii miniserialu Underbelly, co jest niesamowicie ekscytujące.”

Jonathan LaPaglia (1969) aktor australijski

Źródło: Michał Hernes, Nie zadzierać z Tonym Soprano, stopklatka. pl, 25 kwietnia 2012 http://archiwum.stopklatka.pl/news/nie-zadzierac-z-tonym-soprano,wiecejNewsow,9

O czasie , Kochać się

„Leonardo DiCaprio to wspaniały mężczyzna i wybitny aktor. Zawsze był moim najbliższym przyjacielem. Uwielbiam go.”

Kate Winslet (1975) aktorka angielska

Źródło: „In Style”, marzec 2009.

„Dla większości aktorów motywacją do występowania w telewizji są pieniądze. Pieniądze zarobione w teatrze nie pozwalają na utrzymanie rodziny.”

Anna Ilczuk (1981) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza Stołeczna”, 10 września 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/csgo.htm

O pieniądzach , O motywacji

„Moja żona ma taką koncepcję, że genetyka determinuje moje wybory obsadowe. Bo ona na przykład wygląda jak jedna aktorka z Akumulatora 1. Mój pięcioletni synek wygląda dokładnie jak Andriej Chalimon, czyli filmowy Kola. W którymś filmie obsadziłem też ponoć swojego sobowtóra. A tata – to wiadomo.”

Jan Svěrák (1965) czeski reżyser filmowy

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=43020

„Unikam zaszufladkowania, uwielbiam odkrywać nowe aspekty mojej osobowości, a pomaga mi w tym aktorstwo. Każda rola to przygoda. Myślę, że każdy mógłby być aktorem. To naprawdę nic trudnego.”

Josh Hartnett (1978) aktor amerykański

O myślach , O osobowości , O myśleniu

„Gdy podjąłem decyzję, że będę występował w M jak miłość, [żona] zapytała, czy zdaję sobie sprawę, z czym to się wiąże. Wtedy zacząłem sobie przypominać zetknięcia z widownią. Zaczepiali nas ludzie i nie byli zadowoleni z tego, jak zachowuje się jej bohaterka. Pytali, czy ma zamiar dalej tak postępować. Często byli źli. Moja żona jest bardzo delikatnym człowiekiem i miała kłopoty z przejściem do innego tematu. Ktoś opowiadał mi też historię o aktorze, który grał w serialu osobę niepełnosprawną. Po ujęciu wstał z wózka inwalidzkiego i zszedł z planu. Podbiegła do niego kobieta i zaczęła krzyczeć, że jest kłamcą.”

Mariusz Bonaszewski (1964) polski aktor

Źródło: Zły, czy dobry? – wywiad z Mariuszem Bonaszewskim, 29 grudnia 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6663/Zly-czy-dobry-wywiad-z-Mariuszem-Bonaszewskim.html

O miłości , O kobietach , O ludziach , O historii

„Gdy byłam w przedszkolu chciałam być panią nauczycielką. W I klasie szkoły podstawowej, gdy zobaczyłam, jak naprawdę wygląda praca nauczyciela, zapragnęłam być panią doktor. Za to w II klasie podstawówki przygotowywaliśmy się do wystawienia na koniec roku spektaklu. Dostałam rolę Wróżki ABC i byłam tym okropnie przejęta! Pamiętam piękny kostium, który Mama uszyła mi ze swojej ślubnej sukni… Niestety, rozchorowałam się i, na miesiąc przed końcem roku szkolnego, Mama wysłała mnie nad morze – żebym nawdychała się jodu. No i nie zagrałam wymarzonej roli… Od tego momentu postanowiłam: zostanę aktorką! Moja nauczycielka historii myślała, że wybiorę historię. Moja nauczycielka niemieckiego, że germanistykę. Mama, że będę prawnikiem… A ja, wbrew wszystkim, złożyłam papiery do Filmówki!”

Anna Zagórska (1964) polska aktorka

Źródło: Anna Zagórska – Mama marzyła, że zostanę prawnikiem http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/822/Anna-Zagorska-Mama-marzyla-ze-zostane-prawnikiem.html

O historii , O myślach , O nauczycielach , O morzu

„Jako brytyjski aktor grywałem często w teatrze, w sztukach Czechowa, Ibsena, no i oczywiście Szekspira. Na scenie nauczyłem się, że najlepsze role napisane są tak, aby to, co w nich najistotniejsze, widać było dopiero między wierszami.”

Damian Lewis (1971) aktor brytyjski

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Zagrałem Bonda. Gwiazda „Homeland” w Stopklatce!, stopklatka.pl, 24 października 2012 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=91783

O gwiazdach

„Teatr odkryłem dopiero na trzecim roku szkoły. A zostałem aktorem, by grać w filmach. Uwielbiam patrzeć, jak świetnie są wykorzystywani dobrzy aktorzy. Też chciałbym. Na razie jednak tak dużo gram w teatrze, że nie mam czasu jeździć na castingi.”

Michał Kościuk (1981)

Źródło: Marta Paluch, Mówią, że mam twarz mordercy, „Polska Gazeta Krakowska” nr 274, dodatek, 25 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128000.html

O czasie

„Czy zauważyli państwo, że w ciągu ostatnich lat kabaret amatorski, oczywiście amatorski nierzadko już jedynie z nazwy, zdominował telewizyjną rozrywkę w gatunku, który dawniej nazywany był estradą? Czyli wszystkie telewizyjne transmisje z sal, w których siedzi publiczność prawdziwa (…). (…) przedtem też większość (…) artystów-rozśmieszaczy do żadnych szkół aktorskich nie chodziła, ale często trafiał się na estradzie także ktoś po szkole (…). Dziś ze świecą by szukać.
Dzieje się tak zapewne dlatego, że aktor od zarania jest ćwiczony w sztuce pokazywania tego, co wypracował na próbach (…). Tak zwany amator będzie to robił tylko w wypadku, gdy występ został radośnie i głośno przyjęty przez publiczność. Jeżeli nie – amator zmienia, poprawia (…), a publiczność to właśnie wybiera, bo kocha improwizację i wyjątkowość każdego występu. Owszem, wymóg głośnej reakcji widowni stwarza pokusę obniżania lotów, ale na szczęście nie wszyscy jej ulegają (…).”

Jacek Fedorowicz (1937) polski satyryk i aktor

Źródło: Kabaret na szkle. Felieton Jacka Fedorowicza, „Gazeta Wyborcza”, 23 kwietnia 2008 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/2734

O szczęściu , O czytaniu , Kochać się

„Jeśli ktoś myśli, że jest spełnionym aktorem, to wydaje mi się, że jest to jego gwoździem do trumny.”

Łukasz Simlat (1977) polski aktor

Źródło: Podróż w głąb siebie http://film.wp.pl/id,39575,name,Lukasz-Simlat,osoba_wywiady.html?T%5Bpage%5D=2

O myślach , O myśleniu

„Zawsze pozostaje nadzieja, że twarz w reklamie zwróci uwagę jakiegoś dobrego reżysera. Kolega z roku wiele lat robił reklamę Knorra, a teraz gra jedną z głównych ról w Klanie. Cóż, te nowele, serialiki dają aktorowi twarz. Od tego można się odbić.”

Michał Kula (1955)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Częstochowa, 9 lutego 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/staramsi.htm

O nadziei , O grach

„Nie odnalazłam w sobie co najmniej kilku cech, które powinna mieć aktorka. Nie lubię publicznych występów, wstydzę się pokazywania uczuć. Mam też dość wybujałe poczucie niezależności, więc niechętnie podporządkowuję się innym.”

Agnieszka Glińska (1968) polska aktorka

Źródło: Jan Bończa-Szabłowski, Jesteśmy manipulowani, „Rzeczpospolita”, 7 kwietnia 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/aglinska2.htm

O emocjach

„W serialach grają aktorzy teatralni, więc i teatralne przesądy przechodzą razem z nimi do filmu. Np. jak upadnie scenariusz, to trzeba go przydeptać. Nie powinno się gwizdać, chyba że w ramach roli, bo to może przynieść nieszczęście. W teatrze nie je się też pestek, bo to znaczy, że będzie bieda…”

Bogdan Baer (1926–2002) polski aktor

Źródło: Małgorzata Karnaszewska, Bogdan Baer – Cieszę się, że nie jestem amantem http://www.nadobre.pl/18876/bogdan-baer-ciesze-sie-ze-nie-jestem-amantem.html

O nieszczęściu

„Jeszcze nigdy nie przyjęłam żadnej roli w telenoweli. Powód jest prosty – kreowanie postaci przez wiele lat niekorzystnie wpływa na rozwój aktora. Aktor staje się w pewnym momencie zwykłą maszynką. Zamiast grać odtwarza daną scenę. Kilkakrotnie odmówiłam już takich ról. I nie żałuję.”

Marta Żmuda Trzebiatowska (1984) polska aktorka telewizyjna, filmowa i teatralna

Źródło: Tomasz Bielicki, Z motyką na słońce, „Nowości” nr 63, 17 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/113259.html

O słońcu

„Uważam, że jest zupełnie na odwrót niż mówił Godard. Kino to nie prawda 24 razy na sekundę, to kłamstwo 24 razy na sekundę. Aktorzy udają, że są kimś, kim nie są, w sytuacjach i miejscach, które są nieprawdziwe. Dzień udaje noc, suche udaje mokre, Vancouver udaje Nowy Jork, utarte ziemniaki udają śnieg. Budynek to plan z cienkimi ścianami, słońce to lampa, a odgłosy ulicy zapewniają spece od dźwięku. To wszystko iluzja, ale wygrywają ci, którzy sprawią, że fantazja jest najbardziej realna, emocjonująca i najbardziej angażująca.”

James Cameron (reżyser) (1954) reżyser kanadyjski

Źródło: Variety http://www.variety.com/article/VR1117983864.html?categoryid=1043&cs=1

O prawdzie , O kłamstwie , O fantazji , O słońcu

„Dla aktora to świetna zabawa, a zarazem ciekawe przeżycie, wcielić się w postać, która stanowi jego kompletne przeciwieństwo.”

Patrick Dempsey (1962) aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Ten serial dał mi naprawdę wiele. Patrick Dempsey rozmawia z Yolą specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 25 lipca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47543

„Nie jestem przeciwnikiem seriali, jeśli są robione artystycznie, a nie są papką, którą widz ogląda, bo akurat w tym czasie, razem z aktorami je zupę i w których dominują dialogi: „Ile słodzisz”? „Trzy łyżeczki.””

Jan Englert (1943) aktor polski

W czymś takim nie chcę grać!
Źródło: „Tele Tydzień”, 27 października 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mamzw.htm

O czasie

„Jeśli stworzy się pewne przesłanki dramaturgiczne, pozwalające zorientować się widzowi w kierunkach myślenia bohatera, to aktor w zasadzie może przekazać treść myśli.”

Edward Żebrowski (1935–2014) polski scenarzysta i reżyser

Źródło: wywiad Elżbiety Smoleń-Wasilewskiej, „Film”, 46/1971

O myślach , O myśleniu

„Moje życie uległo drastycznej zmianie. Nie mam już prywatności, ale w większości wypadków mi to nie przeszkadza. To cena popularności. Ale również… ludzie lepiej cię traktują. To trwa już od dwóch lat, ale wolę się nie przyzwyczajać, bo łatwo to stracić. Ale miło jest gdy aktorzy, których lubisz i podziwiasz podchodzą do ciebie i składają ci gratulacje.”

George Clooney (1961) aktor amerykański

o popularności.

O życiu , O ludziach

„Mnie w tej chwili szalenie absorbuje dociekanie złożoności psychologicznej każdej postaci. Bo czy utwór klasyczny czy współczesny, czy przedstawia problematykę filozoficzną, polityczną czy moralną, wszędzie człowiek ma prawo być skomplikowany. (…) nieprawda to dla aktora słowo najgroźniejsze. I wydaje mi się, że właśnie współczesne aktorstwo polega w dużej mierze na tym, co ogólnie nazywamy przybliżeniem odtwarzanej postaci do widza. Co to znaczy przybliżać? To znaczy pokazywać ją w wielu aspektach, zróżnicować wewnętrznie (…).”

Aleksandra Śląska (1925–1989) polska aktorka

wypowiedź z 1964.
Źródło: Aleksandra Śląska 1925–1989, red. B. Lasocka, Warszawa 1990

„Chciałabym zacząć grać w niemieckich produkcjach. Jestem dwujęzyczna, urodziłam się Hamburgu, mieszkałam tam przez pierwszych parę lat swojego życia i ta kultura jest mi bliska. Przez to, że znam język, czuję, że bez problemu poradziłabym sobie. To jest zawsze doświadczenie dla aktora, który bez wyzwań nie istnieje.”

Laura Samojłowicz (1985) aktorka polska

Źródło: Ilona Leć, „Śnił mi się «Taniec z gwiazdami», «Polska Kurier Lubelski» nr 221, 22 września 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/124227.html

O tańcu

„(…) wolę, jak nie jestem rozpoznawana przez widzów. Wtedy czuję się bardziej usatysfakcjonowana jako aktorka, ponieważ wiem, że moja praca i praca charakteryzatorów nie poszła na marne.”

Dorota Lulka (1959)

po wygranym Plebiscycie na Najpopularniejszego Aktora Sceny Letniej w Orłowie.
Źródło: Agata Kirol, Widzom podoba się Bidula, „Gazeta Wyborcza Trójmiasto (Gdańsk)”, 190/2005, 17 sierpnia 2005.