Cytaty na temat wyrób (16 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Z prac obozowych najwięcej pociągała młodzież pionierka. W tej też dziedzinie Drużyna specjalizowała się ze szczególnym upodobaniem. Wyroby Drużyny znajdują już duże uznanie na pierwszej wystawie harcerskiej. Dobre wyszkolenie pionierskie pozwala mi przy pomocy czterech chłopców prowadzić skutecznie kurs pionierki w obozie w Skolem w roku 1913.”

Michał Affanasowicz (1887–1949) polski instruktor harcerski, harcmistrz i inżynier

O młodzieży , O pomocy

„Posiadamy znakomite technologie w dziedzinie optyki i elektroniki. Eksportujemy swoje wyroby na cały świat. A możecie dziś zagwarantować, że po sprzedaniu naszej lornetki angielskiej firmie nie trafi ona do jakiegoś problematycznego kraju? A zobaczcie, ile tam amerykańskiej i angielskiej broni.”

Alaksandr Łukaszenka (1954) białoruski polityk, prezydent

Źródło: BBC, 4 października 2002

O świecie

„Ręcznie robiona srebrna łyżka, warta dziesięć do dwudziestu dolarów, nie jest bardziej użyteczna – w podstawowym znaczeniu tego słowa – od łyżki z tego samego metalu wykonanej fabrycznie. Może nawet nie być bardziej użyteczna od łyżki wykonanej fabrycznie z jakiegoś „podłego” metalu, np. z aluminium, która kosztuje około dziesięciu, dwudziestu centów. Srebrna łyżka jest zwykle nawet mniej wygodna i mniej praktyczna w zastosowaniu domowym. Oczywiście łatwo zwrócić uwagę, że jedna z głównych funkcji, jeżeli w ogóle nie główna, kosztowniejszej łyżki została w tym rozumowaniu pominięta; ręcznie robiona łyżka odwołuje się do naszego smaku estetycznego, zaspokaja poczucie piękna, podczas gdy fabryczna, wykonana z pospolitego metalu nie duży niczemu prócz zwykłej funkcji jedzenia. Rzecz wygląda rzeczywiście tak, jak głosi przytoczona uwaga, lecz po bliższym zastanowieniu okaże się, że uwaga ta jest tylko pozornie słuszna. Albowiem: 1) chociaż oba materiały, z których są zrobione nasze łyżki, są ładne i przydatne do celów, do których zostały przeznaczone, materiał, z którego zrobiona jest ręcznie kuta łyżka, jest sto razy kosztowniejszy, mimo że bardzo nieznacznie przewyższa ten drugi fakturą i koloiytem i nie jest wiele lepszy w praktycznym użytkowaniu; 2) gdyby okazało się, że łyżka rzekomo ręcznie robiona jest tylko zręczną imitacją ręcznego wyrobu, mimo że tak dobrą, iż różnicę w fakturze i linii może zauważyć tylko fachowe oko po dokładnym przyjrzeniu się, wartość użytkowa tej łyżki, włączając satysfakcję, jaką czerpie użytkownik z podziwiania jej piękna, spadłaby natychmiast o osiemdziesiąt, dziewięćdziesiąt procent, lub nawet więcej; 3) jeśli obie łyżki byłyby do tego stopnia identyczne, że maszynowy wyrób zdradzałaby tylko waga – identyczność formy i koloru przydałaby bardzo niewiele wartości łyżce fabrycznej, ani nie apelowałaby do „poczucia piękna” użytkownika, chyba że tańsza łyżka byłaby modną nowością lub koszt jej produkcji byłby wyższy od nominalnego.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O jedzeniu

„To, że nie mam swojej strony, na której miałbym się „chwalipięcić swoimi wyrobami” to wcale nie znaczy, że nie mam szacunku dla tej nieprawdopodobnej zdobyczy geniuszu postneandertalczyka. Szczerze mówiąc, ja też korzystam często z informacji tą drogą. Natomiast przyjąłem postawę wyczekującą w nadziei, że Internet jako arena wolnej myśli będzie pozbawiona myśli swawolnej – czego życzę wszystkim ludziom dobrej woli w XXI wieku.”

Czesław Niemen (1939–2004) polski piosenkarz, kompozytor i autor tekstów piosenek

Źródło: czat portalu Wirtualna Polska, 27 grudnia 2000

O myślach , O wieku , O myśleniu

„Smak wyrabia się przy zdecydowanej przewadze produkcji towarowej nad każdym innym rodzajem produkcji. Wytwarzanie wyrobów jako towaru przeznaczonego na rynek prowadzi do tego, że warunki, w których są produkowane, zresztą nie tylko społeczne w postaci wyzysku, ale i techniczne, pozostają coraz częściej poza kręgiem ludzkich spostrzeżeń. Konsument, który jako zleceniodawca rzemieślnika był lepszym czy gorszym fachowcem (…), jako klient nie posiada najczęściej wiedzy fachowej. Nastawiona na tanie towary produkcja masowa zmuszona jest przy tym ukrywać kiepską jakość; w większości przypadków jest ona wręcz zainteresowana niekompetencją klienta.”

Walter Benjamin (1892–1940) niemiecki filozof, teoretyki kultury, tłumacz, krytyk literacki i eseista

Paryż II Cesarstwa według Baudelaire’a
Źródło: Anioł historii. Eseje, szkice, fragmenty, wybór i oprac.H. Orłowski, Poznań 1996, s. 335.

O aniołach , O historii , O wiedzę

„Zawsze jednak i wieś coraz większą uwagę zwracała na miejskie wzory, na wyroby przemysłowe, które z wolna zaczęły wypierać ludowe, chłopskie. II wojna światowa, okupacja, ruchy migracyjne na niespotykaną dotąd skalę naruszały izolację wsi. A potem, już w okresie PRL, dokończyły dzieła walka z analfabetyzmem, szkoła powszechna, radio – i co bardzo ważne – kontakty z kulturą i cywilizacją miejską za sprawą migracji młodzieży z przeludnionych wsi do miast.”

Aleksander Jackowski (1920–2017) etnograf i historyk sztuki

Źródło: Polska sztuka ludowa (2002)

O wojnie , O młodzieży , O szkole , O sztuce

„Równowaga jest podstawą tubylczego myślenia. Dostajesz tylko wtedy, kiedy dajesz. Tym, którzy wykorzystują elementy tubylczych kultur lub po prostu kupują indiańskie wyroby, brakuje tej podstawowej wzajemności. W rezultacie mogą przeczytać książkę czy mieć pamiątkę, ale sens tego gdzieś się zagubił.”

Winona LaDuke (1959) amerykańska działaczka praw Indian i ochrony środowiska

O myślach , O myśleniu , Sens

„Dawniej rzecz była czymś więcej niż tylko wyrobem, artefaktem, wytworem. Stanowiła widomy atrybut naszego człowieczeństwa, miała swój własny, odrębny od innych charakter, nawet gdy wszystkie należały do tego samego rodzaju i przeznaczone były do tej samej funkcji (…) Dawni ludzie niekiedy przez całe życie pracowali tą samą siekierą, jedli ciągle tą samą łyżką, chodzili w tych samych butach, które często dziedziczyli również ich potomkowie. Rzeczy stawały się częścią ludzi i ich losów, towarzyszyły im na dobre i na złe, były ich wsparciem i ratunkiem w świecie wrogiej, opornej materii.”

Zdzisław Skrok (1950)

Źródło: Wymowność rzeczy, wyd. Iskry, ISBN 978-83-244-0212-0, s. 39.

O życiu , O losie , O ludziach , O butach

„Niemniej każdy staje czasami w obliczu dokonania pewnych wyborów. I dokonać ich musi. Czasami musisz odpowiedzieć sobie na pytanie, czy jesteś już człowiekiem, czy dopiero wyrobem człowiekopodobnym.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Alicja

Pytanie

„Egzorcysta odwrócił się, słysząc charakterystyczny brzęk trzydziestu butelek jednocześnie przekształcanych w tulipany. Trzydziestu tubylców patrzyło na niego ponuro, trzymając w dłoniach wyszczerbione flaszki.
(…)
– To ma być tulipan? – Jakub spojrzał na narzędzie mordu w dłoni tamtego.
A potem parsknął homeryckim śmiechem. Sięgnął na ladę po pustą flaszkę i jednym zręcznym ruchem przerobił ją na broń.
– O kurde – sapnął menel.
Wyrób Jakuba już na pierwszy rzut oka był o kilka klas doskonalszy. Światło żarówki połyskiwało na szklanych drzazgach. Wszystkie były idealnie kształtne i, co najważniejsze, znakomicie wyprofilowane.
– To co, sprawdzimy, kto z nas lepszy? – zapytał egzorcysta zaczepnie. – Urządzimy zawody?
Przeciwnik skinął głową. Siegnął po flaszkę z tanim winem i zębami odgryzł szyjkę razem z korkiem. Spojrzał wyzywająco. Jakub nie wyśmiał go tylko z grzeczności. Sięgnął po dwie. Kucnął i z wysokości trzydziestu centymetrów upuścił je na podłogę.
Pyk, pyk – odpadły denka. Złapał butelki za szyjki i zręcznie odwrócił w powietrzu. Trzymał w dłoniach dwa jakby wielkie kielichy pełne aromatycznej pryty, a nie rozlał przy tym ani kropli.
Szczęki opadły z trzaskiem. Tłum zafalował w podziwie.
– Mistrzu – wykrztusił wódz.”

Andrzej Pilipiuk książka Zagadka Kuby Rozpruwacza

Wybacz naszą nieuprzejmość. Nie wiedzieliśmy, kto zawitał w nasze progi.
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Zagadka Kuby Rozpruwacza
Źródło: Łowy na Młotkowca

O śmiechu , O świetle

„Ośmielony zainteresowaniem, które Wasza Cesarska Mość raczyła okazać zwykłemu przemysłowcowi z uwagi na pomyślne wyniki jego wysiłków i poniesione przezeń niesłychane ofiary, ważę się raz jeszcze złożyć u stóp Waszej Cesarskiej Mości najpokorniejszą prośbę o przyjęcie i zapoznanie się z prospektem wyrobów produkowanych w moich warsztatach. Pozwalam sobie żywić nadzieję, że zwłaszcza cztery ostatnie stronice z rysunkami stalowych dział, które dostarczam już najprzeróżniejszym rządom państw Europy, zwrócą na chwilę uwagę Waszej Cesarskiej Mości, co usprawiedliwia zarazem zuchwalstwo mojej prośby…”

Alfred Krupp (1812–1887)

z listu do cesarza Napoleona III z 1868
Źródło: Grzegorz Jaszuński, Miliarderzy, wyd. Czytelnik, Warszawa 1971, ISBN 83-07-00070-X, s. 298

O wysiłku

„Czuję, że ziemska cywilizacja właśnie tym wynalazkiem ostatecznie podpisała na siebie wyrok śmierci i otworzyła śluzy, przez które wypłynie jad zagłady. Już wcześniej nietrwałość wyrobów sprawiała, że żyli pośród gór śmieci. Internet pozwolił wprowadzić ten śmietnik bezpośrednio do domów, serc i umysłów.”

Andrzej Pilipiuk książka Rzeźnik drzew

Rzeźnik drzew

O śmierci , Serce

„Gdy przejął tygodnik, powiedziałem, że czuję się, jakbym oddał córkę do domu publicznego. Podtrzymuję to. Zeszmacił w mojej ocenie pismo całkowicie. (…) To, co on tworzy, to są wyroby prasopodobne. Żadnej samodzielnej myśli, tylko konfekcja. I powtarzanie opinii wygłoszonych już wcześniej w „Gazecie Wyborczej.””

Marek Król (1953) dziennikarz polski, działacz polityczny

o Tomaszu Lisie.
Źródło: Marek Król o Tomaszu Lisie: Zeszmacił „Wprost”, dziennik.pl, 27 marca 2012 http://wiadomosci.dziennik.pl/media/artykuly/384901,marek-krol-o-tomaszu-lisie-zeszmacil-wprost.html

O domu , O myślach , O myśleniu

„Cały proces stanowi syntezę funkcjonowania kapitalizmu: naukowcy osiągają postęp techniczny, który może przynieść korzyść tysiącom ludzi. Pracują jednak dla prywatnej firmy, tak więc korzyści czerpie tylko firma. A za nimi stoi państwo, gwarantujące odbieranie zysków: na mocy prawa patentowego wszyscy muszą mu płacić.
W tym układzie postęp techniczny nie jest dążeniem do poprawy życia ludzi, lecz troską o pomnażanie bogactwa nielicznych.
(Wielkie korporacje bioinżynieryjne są oczywiście bardzo sprytne. Wprowadzają niewielkie zmiany do patentów, które są bliskie wygaśnięcia, żeby rozszerzyć stan posiadania – i dalej zarabiać. Czasem stwarzało to sytuacje zgoła absurdalne: firma teksaska Rice-Tec uzyskała w 1977 roku patent na ryż basmati, który jest uprawiany przez Hindusów i Pakistańczyków od tysiącleci. Albo weźmy tylko Monsanto, które ma patent na pszenicę nap bal, używaną do wyrobu podpłomyków chapati – najpopularniejszego chleba w Indiach – i zachowuje tę własność w Stanach Zjednoczonych).”

Martín Caparrós (1957)

El hambre

O bogactwie , O ludziach , O czasie

„Kupiec musi również badać i wprawnie próbować, do jakiego rodzaju towaru ma lepszą rękę, ponieważ niektórzy są zręczni i odpowiedni do handlu kruszcami, niektórzy różnymi artykułami żywnościowymi, niektórzy niewolnikami, inni drobnymi towarami, jakimi są wełna, bawełna, pieprz i tym podobne, itd., niektórzy wyrobami, niektórzy suknem i rękodziełami, niektórzy bydłem, jedni do wysyłania na wschód, jedni na zachód, inni na północ, jedni wysyłając towar, inni jadąc osobiście, i tak jednemu pasuje jedno, a drugiemu co innego. I tak to przebiega, jak ukazuje ci to nauka rachunku Ptolemeusza w Astrologii, ponieważ do wszystkiego dochodzi się od narodzin i początków.”

Benedykt Cotruglio książka Księga o sztuce handlu

Księga o sztuce handlu
Źródło: Księga I, Rozdział X - Ogólne zasady i porządek wymiany handlowej, s. 69

O narodzinach , O nauce

„Nauczycielstwo domaga się pozycji w społeczeństwie, odpowiadającej powołaniu nauczyciela. Niechaj nie będzie tak, iż do tego zawodu zgłaszają się ci, których zdolnościowo lub sytuacyjnie nie stać na kandydowanie do zawodów gospodarczych. Niechaj się ustali w społeczeństwie przeświadczenie, że urabianie młodych jaźni jest przynajmniej równie ważne jak wyrób maszyn, skoro człowiek ma kierować maszyną a nie maszyna - dławić człowieka. Niechaj ulegnie zatarciu granica między światem wytwórców nauki a światem szerzycieli jej wyników, niechaj badacz będzie nauczycielem a nauczyciel badaczem. I wreszcie, niechaj nauczyciel ma zapewnione warunki prawdomówności, bo atmosfery prawdomówności potrzebuje jego istota w tej samej mierze, w jakiej zdrowe płuca potrzebują zdrowego świeżego powietrza. Należy się to wszystko nauczycielstwu, skoro pełne jest ono dobrej woli, woli służenia, wedle najlepszych umiejętności swoich, dziełu kształtowania dusz, wzbogacania umysłów, usprawniania rąk, z myślą o godnych sympatii istotach na całym świecie, o współobywatelach, o Polsce, o tym, by gospodarczą strukturę socjalizmu wypełnić treścią duchową odpowiadającą najwyższym jej celom.”

Tadeusz Kotarbiński (1886–1981) polski filozof

Sprawność i błąd
Źródło: s. 15

O myślach , O myśleniu , O nauce , O nauczycielach