Cytaty na temat wstrząs (26 cytatów)

„Są w życiu takie momenty, kiedy skrywane uczucia do innej osoby – tłumiona niechęć lub szalona miłość – wydobywają się na powierzchnię świadomości z niezwykłą wyrazistością; czasem przybiera to postać wręcz fizycznego wstrząsu, którego nie sposób zapomnieć.”

William Styron książka Wybór Zofii

Wybór Zofii

O miłości , O emocjach , O czasie

„Po raz pierwszy targnął mną i niemal cisnął o ziemię wstrząs śmierci. Tak jakby wyszeptano mi do ucha brutalną wróżbę: Cokolwiek zrobisz, w tym roku albo za sto lat, i tak będziesz martwy na zawsze.”

Gabriel García Márquez książka Rzecz o mych smutnych dziwkach

Rzecz o mych smutnych dziwkach

O śmierci

„Jan Paweł II był już od dłuższego czasu wyczerpany tak, że ludzie mogli się spokojnie przygotować na jego śmierć. W czwartek 31 marca 2005 r. przeżył wstrząs septyczny, zatrucie całego organizmu. Po tym dla wszystkich było jasne, że nie ma nadziei na jego wyzdrowienie. Lekarze zapewniali, że można otoczyć papieża opieką lekarską również w jego domu. Dlatego zrezygnowaliśmy z ponownego umieszczenia Ojca Świętego w szpitalu. Ostatnie godziny życia powinien spędzić u siebie. Kilka godzin przed śmiercią Jan Paweł II był obecny z nami duchem, spokojny i odprężony. Można było dostrzec, że wyruszył na spotkanie z Panem dzięki swojej ogromnej, wewnętrznej wolności (…) Papież do końca zachował pełną świadomość, słuchał mszy, czytań i medytacji. Wiele osób go odwiedziło: kardynałowie, biskupi i przyjaciele, którzy chcieli go zobaczyć raz jeszcze i prosić o jego błogosławieństwo. To było także jego życzenie. Był całkiem spokojny i świadomy swego stanu zdrowia, odpowiadał za pomocą gestów. Wszyscy, którzy go odwiedzili, byli poruszeni jego duchową obecnością. W sobotę po południu (2 kwietnia 2005 r.) stopniowo zaczął tracić świadomość. Uczestniczył jeszcze w wieczornej mszy przed Niedzielą Miłosierdzia Bożego, po której zasnął spokojnie. Klęczeliśmy wokół papieża leżącego w półmroku. Towarzyszyliśmy mu naszą obecnością i modlitwą aż do „progu nadziei”, który wtedy przekraczał.”

Mieczysław Mokrzycki (1961) polski arcybiskup

Źródło: Jego śmierć poruszyła niebo i ziemię – Mieczysław Mokrzycki, były papieski sekretarz, o spuściźnie Jana Pawła II, portal.polscott.com, 1 maja 2011 http://www.portal.polscott.com/2011/05/01/jego-smierc-poruszyla-niebo-i-ziemie-%e2%80%93-mieczyslaw-mokrzycki-byly-papieski-sekretarz-o-spusciznie-jana-pawla-ii/

O śmierci , O ludziach , O zachowaniu , O domu

„Burżuazja, w swych najbardziej żywotnych i zdolnych do walki z proletariatem odłamach – aby uniknąć przebudowy społecznej – weszła na drogę rewolucji politycznej. Dzięki temu zgrupowała w zasięgu swego rozporządzania warstwy nastawione rewolucyjnie, ale jeszcze zachowujące psychikę reakcyjną: kombatantów, drobnomieszczaństwo, pracowników umysłowych i liczne w całej Europie masy zdeklasowanych – wytwór wielkich wstrząsów dziejowych. Te masy, oddzielone całą przepaścią sposobu myślenia od zorganizowanych klas pracujących, ale posiadające dużą własną dynamikę rewolucyjną, poparły faszyzm jako rewolucję polityczną, która jednak dochodząc do władzy, przekształciła się w system zorganizowanej reakcji.”

Kazimierz Zakrzewski (1900–1941)

Źródło: Czy „narodowcy” są faszystami?, „Front Robotniczy”, nr 51, 20 października 1936. http://lewicowo.pl/czy-%E2%80%9Enarodowcy%E2%80%9D-sa-faszystami/

O myślach , O walce , O myśleniu

„Istotną cechą obecnego kryzysu finansowego jest to, że nie został on spowodowany jakimś zewnętrznym wstrząsem jak np. szok naftowy (OPEC) (…) ten kryzys został wywołany przez sam system.”

George Soros (1930) amerykański inwestor giełdowy, jeden z założycieli Fundacji im. Stefana Batorego

Źródło: The Crisis And What To Do About It, „New York Review of Books”, 4 grudnia 2008.

„Główny przekaz dla władzy i dla społeczeństwa zamyka się w tym, że trzeba umieć wyrażać swój sprzeciw, nie poddawać się prowokacjom i nie niszczyć kraju. My już wyczerpaliśmy limit wstrząsów, nie mamy prawa do kolejnej rewolucji.”

Cyryl I (1946) duchowny rosyjski, prawosławny patriarcha Moskwy i Wszechrusi

w wywiadzie dla rosyjskiej telewizji z okazji świąt Bożego Narodzenia.
Źródło: Wacław Radziwinowicz, Rosyjska cerkiew nie chce rewolucji, wyborcza.pl, 8 stycznia 2011 http://wyborcza.pl/1,75477,10929594,Rosyjska_cerkiew_nie_chce_rewolucji.html

„Żadne pogróżki nie wpłyną na moje wystąpienia publiczne, ich plan jest powszechnie znany i na pewno się nie przestraszę, choćby wytoczyli przeciwko mnie armaty. Przeżyłem Hitlera, Stalina i szereg różnych wstrząsów, to przeżyję też „Prawdziwych Polaków.””

Władysław Bartoszewski (1922–2015) polski polityk, działacz społeczny, historyk

na temat listów z obelgami i pogróżkami podpisanych przez anonimowych „Prawdziwych Polaków”, które dostał po tym, jak udzielił poparcia Bronisławowi Komorowskiemu.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 15 czerwca 2010

„Przyjazd na Zachód jest dla człowieka ze Wschodu dużym wstrząsem, gdyż w obcowaniu z innymi – poczynając od tragarza i szofera taksówki – nie napotyka na żaden opór – są oni zupełnie rozluźnieni, brak im tej wewnętrznej koncentracji, która wyraża się w opuszczeniu głowy albo w latających niespokojnie oczach, gadają, co im ślina na język przyniesie, śmieją się głośno; czyż to możliwe, aby stosunki pomiędzy ludźmi mogły być aż tak proste?”

Czesław Miłosz książka Zniewolony umysł

Zniewolony umysł

„Nawyki myślowe jednostki tworzą organiczną całość ukierunkowaną na cele użyteczne dla życia ludzkiego. Próby włączenia doń marnotrawstwa i bezużyteczności jako celów życia powodują silne wstrząsy. Wstrząsów tych można jednak uniknąć, kierując uwagę na jakiś pseudo-cel, np. na ćwiczenia w sprawności lub na rywalizację.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ćwiczeniach

„Doktrynalna nietolerancja Kościoła uratowała świat przed chaosem. Nietolerancja polega na uznaniu za aksjomat prawdy politycznej, rodzinnej, prawdy społecznej i prawdy religijnej – prawd pierwszych i świętych, które nie podlegają dyskusji, ponieważ same są podstawą wszelkiej dyskusji. To prawdy, których nie można nawet na chwilę poddać w wątpliwość, gdyż bez nich inteligencja od razu zachwieje się, wahając się pomiędzy prawdą a błędem, co powoduje zaciemnienie i wstrząs dla gładkiego lustra rozumu ludzkiego. To tłumaczy dlaczego społeczeństwo wyemancypowane od Kościoła traci czas na efemeryczne i bezpłodne dyskusje, których rezultatem może być tylko całkowity sceptycyzm, skoro mają one za punkt wyjścia sceptycyzm całkowity. Kościół i Kościół tylko ma święty przywilej dyskusji użytecznych i płodnych.”

Juan Donoso Cortés (1809–1853)

O świecie , O błędach , O inteligencji , O czasie

„Jej śmierć w wieku trzydziestu ośmiu lat była wstrząsem dla całej rodziny. Został po niej nie skończony sweter, który robiła na drutach dla pasierba, na jego dziesiąte urodziny, i trochę pieniędzy uciułanych na operację…”

Asja Łamtiugina (1940) polska aktorka

Gieniusia

O śmierci , O urodzinach , O wieku

„Osaczony zewsząd nawałem nakazów, zwyczajów, pragnień, pełen pogmatwanych i zepchniętych w podświadomość instynktów, człowiek – a ściślej jego pozycja, stała się na tyle niebezpieczna, na tyle niewymiarowa, arbitralna, tak zarazem tragiczna i groteskowa, że nigdy jeszcze napisanie powieści nie było rzeczą łatwiejszą. Ale też i powstająca literatura jest rozpaczliwie nieznośna. Otaczają nas narody nadwrażliwych przygłupów, najmniejszy wstrząs może wywołać nie kończące się, mordercze konwulsje.”

Louis-Ferdinand Céline (1894–1961) pisarz francuski

O literaturze

„Dobre maniery mają dziś, w powszechnym odczuciu, wartość samą w sobie: nabrały charakteru sakramentalnego, na ogół niezależnego od tego, co wyrażały dawniej. Odstępstwa od zasad dobrego wychowania stały się czymś samo przez się odrażającym, a dobre wychowanie jest w opinii większości nie tylko zewnętrzną oznaką doskonałości, ale integralną cechą szlachectwa duszy. Mało co wywołuje w nas taki wstrząs wewnętrzny, jak złamanie przepisów dobrego wychowania. Tak daleko posunęliśmy się w przypisywaniu dobrym manierom rzeczywistej wartości, że tylko nieliczni z nas, jeżeli w ogóle ktokolwiek, potrafią dokonać rozróżnienia między wykroczeniem przeciw etykiecie a cechami charakteru człowieka, który to wykroczenie popełnił. Można przebaczyć złamanie wiary, ale nigdy złamania zasad dobrego wychowania. „Człowiek – to jego maniery.””

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O wierze , O duszy , O przebaczeniu , O charakterze

„Historycznie biorąc, wstrząs rewolucyjny i wynalazek demokracji to zjawiska ze sobą powiązane i wzajemnie od siebie zależne, składające się na ogromną przemianę polityczną i społeczną: 14 lipca zdobyto Bastylię, a sześć tygodni później Zgromadzenie Konstytucyjne uchwaliło Deklarację praw człowieka i obywatela. Politycznie i socjologicznie są to jednak zjawiska odrębne, a doświadczenie rewolucyjne dowodzi, że zarazem uzupełniają się one i wchodzą ze sobą w sprzeczność. W istocie kryzysy i konwulsje rewolucyjne, szczególnie zaś momenty kulminacyjne, podczas których lud mobilizuje się i masowo powstaje, poddają instytucje przedstawicielskie ciężkiej próbie.”

Bronisław Baczko (1924–2016) polski filozof i historyk myśli społecznej

fragment wstępu.
Źródło: Rewolucja. Władza, nadzieje, rozterki, przeł. Wiktor Dłuski, wydawnictwo słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2010.

O ludziach , O demokracji

„Było to moje pierwsze spotkanie z okrucieństwem w miejscu, które Broom nazwał rajem. Okrucieństwo białych panów szło w parze z ich zachłannością, która, niczym apetyt jakiegoś odrażającego robaka, nigdy nie miała końca. Wstrząs, jaki wtedy przeżyłam, był głęboki. Wpatrywałam się w tę kobietę tak długo, aż stała się maleńkim kopczykiem (…).”

Celia Rees (1949) brytyjska pisarka

Postać: Nancy Kington
Piraci!
Źródło: rozdział 9

O kobietach

„Lepper był politykiem wrażliwym społecznie. Jego troska o ludzi biednych i wykluczonych nie była na pokaz, lecz autentyczna. On prawdziwie i szczerze dążył do tego, żeby poprawić los najbiedniejszych Polaków. On chciał, próbował, myślał o tym, podczas gdy wielu innym nawet myśleć o tym się nie chciało. Lepper nawet jeśli sam nie miał dobrych pomysłów na walkę z biedą i wykluczeniem, to innych zmuszał do szukania (…) Lepper wstrząsnął polityczną elita i salonem i był to wstrząs pozytywny. Jeszcze wtedy, gdy z grzywka opadająca na oczy stawiał pierwsze blokady, albo gdy skuty kajdanami w koszuli z orłem na piersiach szedł do aresztu – pokazywał elitom, że coś jest nie tak, że ludzie mają problemy, że gdzieś tam trochę dalej od rogatek Warszawy, Krakowa czy Gdańska jest prawdziwa bieda, a nawet rozpacz i desperacja. I to było potrzebne, bo elity i salony dostawały już z zawrotu głowy od własnej propagandy sukcesu (…) Lepper był naprawdę dobrym ministrem rolnictwa. Większość spraw rolniczych załatwia się dziś w Brukseli, a Lepper działał tam bez kompleksów, był twardy i uparty, tak jak powinien być minister rolnictwa dużego i najbardziej rolniczego kraju Unii. Dzięki jego twardości i uporowi udało się na przykład wspólnie załatwić (wspólnie, bo i Europarlament brał w tym udział) sprawę dopłat dla producentów owoców miękkich w Polsce. Lepperowi niewątpliwie pomagał w Unii mit i wizerunek niesfornego, kontrowersyjnego polityka, z którym nie ma co się kłócić, bo i tak nie ustąpi. Inna sprawa, że Lepper miał wtedy oparcie w twardej europejskiej polityce całego rządu Jarosława Kaczyńskiego”

Janusz Wojciechowski (1954) polityk polski

Źródło: Trzy zasługi Leppera dla Polski, blog Janusza Wojciechowskiego, 6 sierpnia 2011 http://januszwojciechowski.salon24.pl/330882,trzy-zaslugi-leppera-dla-polski

O losie , O ludziach , O myślach , O sukcesie

„Myślenie o kulturze i mediach wymaga więc dzisiaj perspektywy „n+1”, zakładającej, że licznik wersji w każdej chwili może przeskoczyć o jeden, sygnalizując kolejny wstrząs, kolejną zmianę istotnych parametrów. To oznacza otwartość na zmianę, elastyczność działań oraz gotowość udzielenia votum zaufania zjawiskom nowym, zamiast bezwiednego brania strony medialnego ancien régime’u.”

Alek Tarkowski (1977)

Źródło: Kultura kornukopii, culturecongress.eu http://www.culturecongress.eu/theme/theme_masses_of_culture/biweekly_tarkowski_mass_of_culture

O zaufaniu , O myślach , O myśleniu

„Robert Sheckley był mistrzem ekstrapolacji, socjologii połączonej z satyrą. Z przyjemnością wspominam wstrząs, jaki w latach pięćdziesiątych jego opowiadania wywarły na mój umysł podatny na wpływy. (…) Mimo że opublikował około dziesięciu powieści, znany jest jako autor utworów o mniejszej objętości.”

Martin H. Greenberg (1941–2011)

Źródło: notka biograficzna w Isaac Asimov przedstawia najlepsze opowiadania science-fiction (1958)

O przyjemności

„Jest to dla mnie wielki wstrząs. Do końca nie wierzę w to, że to było samobójstwo.”

Danuta Hojarska (1960) polski rolnik i polityk

o śmierci Andrzeja Leppera.
Źródło: Była posłanka Samoobrony: ludzie, którzy się wieszają, robią to w nocy, a nie w dzień, onet.pl, 5 sierpnia 2011 http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/byla-poslanka-samoobrony-ludzie-ktorzy-sie-wieszaj,1,4814508,wiadomosc.html

O śmierci , O ludziach , O samobójstwie

„Jesteśmy rzecznikami Studenckiego Komitetu Solidarności, ośrodka opozycji, który funkcjonował w latach 1977–1980. Działalność w tym komitecie uznajemy za tytuł do dumy. Tym większy wstrząs wywołała w nas wiadomość, że jeden z nas, nasz przyjaciel i działacz SKS Lesław Maleszka przez cały ten czas współpracował ze Służbą Bezpieczeństwa.”

Lesław Maleszka (1952) dziennikarz polski

O Lesławie Maleszce
Źródło: list otwarty [kilkanaście podpisów], „Rzeczpospolita”, 6 listopada 2001

O czasie

„Jechałem do Krakowa coś tam załatwiać. To było w czasie konklawe. Wracając nastawiłem radio w samochodzie. Udało mi się Watykan przechwycić. I nagle słyszę: Habemus papam i tak dalej. Carolum cardinalem Wojtyla. Trochę mi się kierownica pokręciła. To był niesamowity wstrząs, ale radosny, ogromnie radosny wstrząs. Jechałem w zagłębiu górniczym i na przystankach byli ludzie, a ja tak zwalniałem samochodem, otwierałem okno i krzyczałem: „Mamy papieża! Kardynał Wojtyła!” A ci z przystanku, nie wiem co to za ludzie byli, patrzą co to za wariat, niektórzy nawet pokazywali tak [gest pukania się palcem w czoło – przyp. ], co to za wariat krzyczy z tego samochodu. To była wielka radość.”

Stanisław Szymecki (1924)

Źródło: wywiad z abp Szymeckim http://www.centrumjp2.pl/mediatekajp2/szymecki-stanislaw-ks-abp/, centrumjp2. pl, 17 października 2012

O ludziach , O wariatach , O czasie , Radość

„Wieżę w formie ściętego stożka wzniesiono pośrodku sowchozu „Rodzicielskie Zagródki” ze sprasowanych, zbrykietowanych w ręcznej prasie cegieł. W przedsionku wieży znajdowała się wydzielona zagroda i jakkolwiek jeszcze nie miała oprzyrządowania, było to miejsce uśmiercania zwierząt prądem o wysokim napięciu. Wisokowski i Główno nie chcieli psuć jakości mięsa przedśmiertnym przerażeniem i rozpaczliwą agonią żywych stworzeń poddanych działaniu mechanicznych narzędzi. W elektrycznej zagrodzie przeciwnie, zwierzę zostanie uprzednio poddane pieszczotom, a śmierć nastąpi w momencie ukontentowania najlepszą karmą. Obraz zwierząt pędzonych na piechotę przez bezkresy na zjedzenie do miast albo nawet zamkniętych w niewoli wagonów, wywoływał w Wisokowskim duchowy i ekonomiczny wstrząs. Krowy, a osobliwie byki, są zbyt wrażliwe, aby mogły znosić jazdę koleją, widok miast i ryczącą industrializację. Stworzeniom rozstrajają się nerwy, bez ustanku wysypują z siebie nawóz i tracą konsumpcyjną wagę. Wyliczono, że podczas jazdy koleją na odległość tysiąca wiorst krowy chudną o dziesięć i więcej procent, byki zaś całkiem marnieją, gryząc się tym, że już nigdy nie przyjdzie im się parzyć…”

Andriej Płatonow (1899–1951) pisarz rosyjski

Juwenilne morze

O śmierci , O odległości , O zwierzętach , Obraz

„Jestem gotów dostarczyć publiczności całkowicie zdrowych wstrząsów emocjonalnych. Nasza cywilizacja stała się do tego stopnia opiekuńcza i troskliwa, iż nie mamy już możności odczuwać instynktownych dreszczy lęku. Tymczasem ażeby ocknąć się z odrętwienia i zapobiec bezwładowi, można jeszcze wywoływać owe dreszcze sztucznie. Film wydaje mi się właśnie najlepszym środkiem do tego celu.”

Alfred Hitchcock (1899–1980) brytyjski reżyser i producent filmowy

Źródło: Stanisław Grzelecki, 3000 m sensacji, op. cit., s. 49.

„Podobno słowa to tylko słowa i nijak się mają do czynów. Podobno nikt jeszcze nie zmienił świata samym gadaniem. Bywają jednak sytuacje, kiedy słowa – nieważkie, niewinne na pozór – działają jak ukryty podziemny wstrząs. W tym samym miejscu, w którym jeszcze chwilę wcześniej biegła wspólna droga, otwiera się głęboka, ziejąca przepaść. Można jeszcze przerzucać liny, można nawet budować mosty, ale nad przepaścią, która już nie zniknie.”

Katarzyna Leżeńska (1963)

Źródło: Studnia życzeń

„Niesłychane posunięcie ze strony kardynałów, a jakież mądre, jakie nowe otwiera perspektywy! Przez kraj przeszedł dreszcz, absolutny, autentyczny wstrząs – historia ruszyła przecież naprzód w tym sowieckim grajdołku. I znowu głupota władz – ileż intryg robili ostatnio właśnie przeciw Wojtyle! I żadnych z tego nie wyciągną konsekwencji, nie wyrzucą nawet tego głupiego Kąkola!”

Stefan Kisielewski (1911–1991) polski publicysta, działacz polityczny, kompozytor

o wyborze Karola Wojtyły na papieża w 1978 r.
Źródło: histmag.org https://histmag.org/Wybor-Karola-Wojtyly-na-papieza-i-jego-wplyw-na-opor-wobec-komunizmu-15845?fbclid=IwAR2dth5Tt-ZLNuyL5h9pEVoeeoWe0Jhuel8xjs_LHOMfEZxA1cT0xX2fJNA, 16 października 2017

O głupocie , O historii

„Do najpoważniejszych wstrząsów ostatniego okresu należy zaliczyć dwa wielkie zamachy; ofiarą jednego z nich padł SS-Brigadeführer Kutschera. Członkowie nacjonalistycznego ruchu oporu przygotowali ten zamach tak precyzyjnie, że można go nazwać koronkową robotą. Przy jednym z ranionych sprawców znaleziono szkic, z którego wynikało, że plan zamachu opracowany był do najdrobniejszych szczegółów włącznie z pozycjami zajmowanymi przez poszczególnych jego wykonawców i kolejnością strzałów.”

Hans Frank (1900–1946) nazista, gubernator Generalnego Gubernatorstwa

o Akcji Kutschera z 1 lutego 1944.
Źródło: Hans Frank, Okupacja i ruch oporu w dzienniku Hansa Franka 1939–1945, Tom II, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1970. s. 408.