Cytaty na temat wierzchołek (28 cytatów)

„Osiągnięcie wierzchołka danej góry miało dużo mniejsze znaczenie niż sposób, w jaki się tego dokonało. Prestiż zdobywało się atakując najtrudniejsze, najbardziej ryzykowne drogi z minimalną ilością sprzętu, w najśmielszym stylu, jaki można było sobie wyobrazić.”

Jon Krakauer (1954) Amerykański pisarz i dziennikarz

Wszystko za Everest
Źródło: s. 43

„Najwyższa góra świata nadal będzie popularna, bo każdy kraj będzie chciał mieć na jej wierzchołku swego przedstawiciela. Teraz jednak staje się aktualne pytanie – jak zdobywać Mount Everest? Wanda Rutkiewicz rozwiązała nam ten problem. Jako pierwsza z polskich alpinistów weszła na szczyt klasyczną drogą pierwszych zdobywców. Ja zaś byłem przeciwnikiem organizowania polskiej wyprawy narodowej, która zdobywałaby Everest tą właśnie drogą.”

Andrzej Zawada (1928–2000) wspinacz polski

Źródło: Ewa Matuszewska, wywiad z 1980 roku, publikacja w: ANDRZEJ ZAWADA: Nie mam kompleksu Everestu, Zakopane dla Ciebie http://zakopanedlaciebie.pl/pl/rozmowy/andrzej-zawada-.html

O górach , O problemach , Pytanie

„Byłem lekarzem wysokogórskim, więc było mi łatwiej. Pełna świadomość tego, co może się stać, czasem hamowała moje ambicje. Nigdy nie pomyślałem, by wchodzić wysoko za wszelką cenę. Jako lekarz wypraw nie byłem też wyznaczany do zdobywania szczytu. Od tego byli inni, młodsi, mocniejsi, lepsi wspinacze. Wyjątkiem była wyprawa z 1986 r. na Baturę. Wysoki siedmiotysięcznik w Karakorum. Wówczas to był najwyższy niezdobyty szczyt Ziemi. Zresztą do dzisiaj jeden wierzchołek z pięciu jest chyba nadal niezdobyty. Wraz z trzema kolegami z ekipy mieliśmy jakieś szanse wejścia szczytowego. Ale nasze plany pokrzyżowała koszmarna pogoda. Na „niedalekim” K2 poginęło wtedy wielu wspinaczy. Prawdziwa hekatomba.”

Ryszard Długołęcki (1933)

Źródło: Karolina Kowalska, „Być albo nie być” chirurga Ryszarda Długołęckiego, bydgoszcz.gazeta.pl, 2 kwietnia 2013 http://bydgoszcz.gazeta.pl/bydgoszcz/1,48722,13668031,_Byc_albo_nie_byc__chirurga_Ryszarda_Dlugoleckiego.html?as=2

O czasie , O pogodzie

„Ludzie, co łotra królem swym wybrali,
są jak mieszkańcy ruiny bez dachu;
kiedy wierzchołek góry ma się zwalić,
u jej stóp wioska w ciągłym żyje strachu.”

Sakja Pandita (1182–1251)

Drogocenna skarbnica wytwornych maksym
Źródło: str. 113

O ludziach , O strachu

„Chińscy naukowcy w Pekińskim Instytucie Genomiki dokończyli właśnie sekwencjonowanie czwartego ludzkiego genomu na świecie. Planują użycie swojej genetycznej bazy danych do „rozwiązywania problemów związanych ze specyficznymi dla Chińczyków chorobami genetycznymi” (?) oraz do poprawy diagnostyki, prognoz i terapii. Tego rodzaju zjawiska to tylko wierzchołek góry lodowej tego, co dzieje się w Chinach, i nie usłyszymy o tym za wiele w mediach zajętych problemami w Tybecie itp.: chodzi o rozprzestrzenianie się rewolucji biogenetycznej. Podczas gdy na Zachodzie debatujemy bez końca na temat etycznych i prawnych granic eksperymentów i procedur biogenetycznych (…), Chińczycy po prostu je wykonują bez żadnych ograniczeń.”

Slavoj Žižek (1949) słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kulturalny

Źródło: Slavoj Žižek, Życie u kresu czasu, „Krytyka Polityczna”, 19/2009.

O życiu , O chorobach , O czasie

„W centrum miasta (…) wznosiła się wieża zegarowa, (…) być może jedyna rzecz, która jednoczyła wszystkich (…). Powód, dla którego ją zbudowano przyczynił się do podziałów między nimi… Mimo to, aby istnieć, miastu było potrzebne coś, co wszystkich zdołałoby połączyć, jakiś wspólny symbol. Symbolem tym stała się miejska wieża. Jej wierzchołek zwieńczony był domkiem, z którego co godzinę wychodziła olbrzymia kukułka i wołała ludzkim głosem: „Szanowni państwo, zaraz powiem, która godzina!”… Najdziwniejsze, że zawsze kukała nie mniej niż dziewiętnaście razy, ale nie więcej niż dwadzieścia cztery. Z tego powodu w mieście ciągle było późne popołudnie lub noc, nigdy nie świtało, o południu nie było mowy, zresztą nikt nawet nie podejrzewał, że taka pora mogłaby nadejść.(…)
Nie ma sensu ukrywać, że wspomniana kukułka właściwie nie była żadną kukułką, lecz Gedeonem Schmerzem – budowniczym wieży. W trakcie jej wznoszenia zapomniał o schodach, którymi można by zejść, więc skończywszy budować wieżę schował się w domku na górze nie chcąc narażać na szwank krążącej o nim opinii zdolnego architekta… Uznano go za zaginionego… Gedeon żywił się wróblami, które łapał w pułapkę zrobioną z solidnej dachówki, kija i swoich starych szelek. Pił deszczówkę zbieraną do butów… Nie miał łatwego życia. Z czasem zaczęło go to złościć i postanowił używając do tego piór po zjedzonych wróblach przebrać się za kukułkę, co pozwoliło mu bałamutnie mieszać pory dnia i zemścić się za swoje uwięzienie.”

Ljubomir Kanow (1944)

Człowiek kukułka

O butach , O czasie , O nocy , Sens

„Miłości nie da się zobaczyć
a jednak ją widziałem
widziała ją też
kobieta co dawniej
nic nie widziała
nawet jej nie dotknęła
a miała ją w ustach
schodziła z wierzchołka
i się zabiła
czy można jej wierzyć
skoro do dzisiaj żyje?”

Piotr Müldner-Nieckowski (1946)

Źródło: wiersz Szkic o miłości (2012)

O kobietach

„Z hołotą tego rodzaju rozprawiano się dawniej jak z opryszkami, lecz wzrost jej sił wskazywał na głębokie zmiany w systemie porządku, zdrowia, a nawet bezpieczeństwa narodu. Tu właśnie należało rozpocząć dzieło, dlatego wpierw potrzebni byli ludzie prawa i nowi teologowie, którzy widzą zło wyraźnie – od wierzchołka aż po najdelikatniejsze korzenie; a dopiero później cios konsekrowanym mieczem, który jak błyskawica przenika mroki. Dlatego jednostki powinny żyć w związkach mocniejszych i jaśniejszych niż niegdyś, jako poszukiwacze nowego skarbu praworządności. Już chcąc wygrać krótki bieg, żyje się przecież w odmienny sposób. A tu chodziło o szlachetne życie, o wolność i godność człowieka.”

Ernst Jünger (1895–1998) pisarz niemiecki

Na marmurowych skałach

O życiu , O ludziach , O wolności , O złu

„To nie taka łatwa rzecz będzie uczyć się sama i innych na zakonnice… zdałam się na wolę Pana Boga, aby czynił ze mną, co Mu się podoba… Gdy przyszłam, wdrapałam się po drabinie na sam wierzchołek, aby się przypatrzeć tej pracy i pomodlić się… nikt mnie nie widział prócz Pana Boga, którego czułam tak blisko… gdy pomyślałam, że będzie tu na tym miejscu Msza św. i inna chwała Boża, że to miejsce sobie Pan Jezus obrał na mieszkanie, tak odległe od kościoła, od ludzi, przejęta tymi wrażeniami płakałam z radości.”

Maria Teresa Dudzik (1860–1918) polska zakonnica

Wspomnienia. Teresa Dudzik – Historia Zgromadzenia. Archiwum P.O.S. w Rzymie, s. 34–35.
Źródło: o. Joachim Roman Bar OFMConv., s. Karolina Maria Kasperkiewicz Sł. NSJ – Polscy święci. Służebnica Boża Teresa Dudzik. t.7. ATK. Warszawa. 1985, s. 275.

O Bogu , O ludziach , O historii , O wrażeniach

„Jakieś się nabożeństwo w górach uroczyste
Gotuje, szmery biegną ciche po przez wrzosy
Jodła z mgły nocnej czesze rozplecione kosy
I wyłania wierzchołek nad opary mgliste.”

Józef Kościelski (1845–1911) polski działacz polityczny, pisarz

Źródło: Wschód słońca z antologii Ziemia polska w pieśni

O gotowaniu

„Spójrz! W kopertę powietrza
wkładam parzenicę serca i nadaję ten list
z wierzchołka najokazalszej jodły. Sikorka
terkocząca jak anielski dzwonek poniesie ją
w ogień zachodu, co buzuje tuż nad urwiskiem horyzontu.”

Adriana Szymańska (1943)

Źródło: List z gór nie całkiem do Pana Boga, 1995

O Bogu , Serce

„W lecie 1984 roku szczyt Nanga Parbat osiągnęła pierwsza kobieta. Była nią Francuska - Liliane Barrard, która 20 czerwca stanęła na wierzchołku wraz ze swym mężem Muricem Barrardem. Wejście odbyło się flanką Diamir, drogą z 1962 roku.”

Anna Czerwińska (1949) polska alpinistka

Źródło: Nanga Parbat góra o złej sławie, Wydawnictwo Sport i Turystyka, Warszawa 1989, ISBN 832172728X, s.17.

O kobietach , O górach , O sporcie

„Od korony do korzeni
Od wierzchołka do podstawy
Chwała masztom”

Zdzisław Morawski (1927–2005) dziennikarz polski

Źródło: Pieśń żeglarza, „Życie Literackie” nr 21, 24 maja 1964, s. 9 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=1609

O życiu

„Czasem warto zawrócić nawet sto metrów przed szczytem, jeżeli pora jest już zbyt późna albo zmęczenie zbyt duże. Decyzja o odwrocie może być bardzo trudna, gdy wierzchołek jest na wyciągnięcie ręki. Ale zawsze trzeba pamiętać, że wspinaczka nie kończy się na szczycie.”

Sylwia Bukowicka (1978)

Źródło: Na skraju, polityka.pl http://www.polityka.pl/kraj/wywiady/1537643,1,rozmowa-z-sylwia-bukowicka-himalaistka.read

O decyzjach , O czasie , Pora roku

„Chociaż promień widzenia jest tak rozległy (odległość Pikula od Alp Rodniańskich wynosi 240 km.) widok z Popadii ma jedną cechę charakterystyczną; nie widać stąd ani kawałka równiny, ani jednej osady ludzkiej; wzrok gubi się w morzu wierzchołków, połonin, głazów, kosodrzewiny i czarnych górskich stoków, porosłych odwiecznym borem. Śmiało rzecz można, że (nie licząc Tatr, posiadających odrębny charakter) widok z Popadii nie ma sobie równego w Karpatach, na całej ich przestrzeni od Preszburga po Orszowę.”

Mieczysław Orłowicz (1881–1959) geograf polski, krajoznawca

Źródło: Ilustrowany przewodnik po Galicyi, 1919

O charakterze , O odległości

„Księżyc idzie wraz z nami, wielki, okrągły, czysty. Na uśpionych już łąkach czernieją niewyraźnie jakieś zbłąkane kozy między krzakami jeżyn… Ktoś się ukrywa chyłkiem, gdy przechodzimy…. Ponad płotem ogromny migdałowiec, śnieżny od kwiecia i miesiąca, ze zwichrzonym białym obłokiem u wierzchołka, chroni skutą gwiazdami marcowymi drogę…”

Juan Ramón Jiménez książka Srebrzynek i ja

Źródło: Srebrzynek i ja, tłum. Janusz Strasburger

„Król szwedzki dziękował za dobre chęci, obiecywał przyjaźń, zażądał zaś drobiazgu: detronizacji Augusta II.(…) Żądanie detronizacji nie byłoby niedorzecznością, gdyby zamieszkiwali państwo sami magnaci i posesjonaci grubego kalibru. Dla drobiazgu szlacheckiego, dla mieszczanina i chłopa August II nie był jednak kontrahentem, który dobrze zapłacił za wybór, a obiecał dać jeszcze więcej, lecz prawowitym, namaszczonym, ukoronowanym monarchą. Korupcja przeżarła w Rzeczypospolitej same wierzchołki struktury społecznej, co stało niżej, to było ciemne, religijnie sfanatyzowane, przeważnie apatyczne, lecz wcale nie zdradzieckie.”

Paweł Jasienica książka Rzeczpospolita Obojga Narodów

Rzeczpospolita Obojga Narodów, Dzieje agonii, Część III
Źródło: s. 52–53.

O przyjaźni

„Zrozumiałem więc, że drzewo poznania nie ma wierzchołka i że będę się na nie wspinał do końca życia, wciąż widząc tylko cienie.”

Rafał Kosik książka Kameleon

Kameleon (2008)

O drzewach

„Ja jestem z tych, którzy lubią całą drogę do wierzchołka, nie sam wierzchołek. Bawi mnie wszystko, co jest po drodze, nie tylko samo wspinanie, ale i podróż.”

Piotr Morawski (1976–2009) himalaista polski, chemik

Źródło: Wojciech Nowicki, Góry, partnerstwo, życie – rozmowa z Piotrem Morawskim (luty 2008), „A-Zero”, nr 1 (16), 2009, s. 9.

O życiu

„Dno odwrócone do góry mieni się być wierzchołkiem.”

Kazimierz Chyła

„To, co nazywam metaforą, nie istnieje wyłącznie w języku. Język to wierzchołek góry lodowej, metafory znajdują się w mózgu. Myślimy za pomocą metafor. Moralność też wyraża się w metaforach.”

George Lakoff (1941) językoznawca amerykański

Źródło: rozmowa Katarzyny Wężyk, Prawica wojuje na słoniach, „Gazeta Wyborcza”, 23–24 sierpnia 2014.

O myślach , O pomocy , O morzu , O myśleniu

„I gdy na najwyższy zdołasz wejść wierzchołek,
To zobaczysz, że wszystkie inne góry są małe.”

Du Fu (712–770)

Źródło: Spoglądając na Górę Taishan w: Dzwoneczki nefrytowe w księżycowej poświacie. Wybór wierszy chińskich, z chińskiego przełożył Aleksy Dębnicki, Warszawa 2003, str. 84

O górach

„Gdy Spartakus i królowa Amazonek połączyli swoje ciała, z miłosnej gliny wziął się Adam tego dziwnego narodu, co żyje miedzy Bałtykiem a wierzchołkami Tatr i ma w herbie białego orła – ptaka, którego nie można oswoić. Ptak był w klatce od drugiej połowy XVIII wieku, z małą przerwą (przepustką na wolność), jaką dała mu historia między 1918 a 1939 rokiem. Żaden inny naród nie wyprawił tylu wielkich powstań i nie upuścił tyle krwi swoim ciemiężcom, co ów naród. Członkowie żadnego innego narodu nie wspomagali tak często cudzych powstań, jak członkowie tego narodu. Notoryczni buntownicy.”

Waldemar Łysiak książka Najlepszy

Źródło: Najlepszy, Warszawa 1992, s. 71–72

O historii , O ptakach , O wolności , O wieku

„…kiedy czujesz bliskość wierzchołka, zdajesz sobie sprawę, że zwycięstwo jest na wyciągnięcie ręki, bardzo łatwo stracić czujność. Przestać mierzyć siły na zamiary. A kiedy przegapisz pewną granicę, to decyduje już szczęście – czy wyjdziesz z tego cało, czy też nie.”

Krzysztof Wielicki (1950) polski wspinacz, himalaista

Źródło: Krzysztof Wielicki, Piotr Drożdż Mój wybór, Góry Books, Kraków 2014, s. 104.

O szczęściu , O sile , O zwycięstwie

„Babia Góra ma w sobie proszki i zioła do apteki idące (…) najwyższa z gór Tatrów za Lankoroną, tak rzeczona, iz z daleka patrzącym zdaje się niewiasta na skały wierzchu reprezentowana, owcami otoczona. Na góry tej wierzchołku jest jeziorko Oculus Maris.”

Benedykt Chmielowski książka Nowe Ateny

Nowe Ateny

O górach

„W niepowodzeniu bowiem dowiadujemy się o naszej granicy. Dlatego jest ono mocniejszym doznaniem niż sukces. Wejście na wierzchołek znaczy osiągnąć to i nic więcej. Po tym fakcie cel znika. W przypadku niepowodzenia cel pozostaje.”

Reinhold Messner (1944) himalaista włoski

Źródło: R. Messner Moje życie na krawędzi, op. cit., s. 109.

O życiu , O sukcesie , Niepowodzenie

„We wspinaczce [bilans strat] jest to śmierć własna lub przyjaciela albo utrata palców u rąk i nóg, przeciwstawiona krótkotrwałej przyjemności na wierzchołku, dreszczowi przygody, zaspokojeniu irracjonalnego pragnienia. Fakt, że zaspokajając pragnienie nigdy nie można osiągnąć pełni zadowolenia, czyni z niego nałóg. Być może pragnienie tkwi głęboko w absurdalności przedsięwzięcia. Jest ono tak cudownie niedorzeczne i bezsensowne, że aż trzeba je wykonać.”

Joe Simpson (1960)

Źródło: Joe Simpson, drytooling.com.pl, 12 sierpnia 2011 http://drytooling.com.pl/baza/ludzie/1386-joe-simpson

O śmierci , O ludziach , O przyjemności , O stracie

„Budge u szczytu swojej kariery był najlepszy ze wszystkich… Grałem w ciągu ostatnich dwudziestu pięciu lat przeciwko wszystkim największym zawodnikom i mogę powiedzieć, że w okresie pełnych sześciu lat, kiedy był na wierzchołku, tak jako amator i później jako zawodowiec, Budge grał najrówniej. Nikt tak dobrze jak on nie grał przez 365 dni w ciągu roku!”

William Tilden (1893–1953) tenisista amerykański

opinia Tildena o Donie Budge’u zapisana w jego autobiografii My Stary (1948).
Źródło: Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, red. J. Lis, wyd. I, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1979, s. 63.