Cytaty na temat przenikanie (50 cytatów)

Źródło: Edwin Bendyk, Jak przewidywać społeczne zachowania? Wolność w sieciach, polityka.pl, 27 września 2011 http://www.polityka.pl/nauka/czlowiek/1519606,1,jak-przewidywac-spoleczne-zachowania.read

O świecie , O zachowaniu , O rzeczywostości , O wolności

„Jak przeniknąć poza granice dobra i zła.
Początek i kres niewidzialne
Przenikają do nas
I widział Bóg, że było dobre.
Widział – odnajdywał ślad własnej istoty.”

Jan Paweł II (1920–2005) papież, święty Kościoła katolickiego

13

O Bogu

„Przeniknąłem (pół żartem, pół serio) wszystkie święte imiona (których jest wiele
i ciągle się mnożą):
losowo wymieniam tu, dla ciebie, St. Peter Memoriał, który wyrósł (to oczywiste, zbyt oczywiste, bardzo prawdziwe), koło Kafarnaum (czy jak tam się to pisze i wymawia), wśród wykopalisk świeckich i uświęconych (VIA MARIS, MILESTONE, jak grzmi słup graniczny, naszpikowany napisami bez miary i bez normy), over the house of St. Peter:
błąkałem się wraz z bezładną
wycieczkową bandą (nie wyłączając maleńkiej pani z Argentyny), wśród tysięcznych ladies and gentelmen, dostarczanych gratis przez pilnego pilota: (dodaj, w wersji palestyńskiej, Piotrosza, poddanego dogłębnej degustacji, z pewnym docentem z Pisy i innymi ludźmi, na plaży w Tyberiadzie, przed wycieczką statkiem, kiedy ogłuszające tango eksplodowało ekspresyjnie niewyczerpanym potpourrie):
potem, wobec kaprysu pewnego Caprice (to znaczy gallery, która jest jewellery i diament factory, z salą kinową do pokazów), burdel z nieprawdopodobnym zwrotem VAT-u (czy TVA), wkurwiając mnie; pozbawił cię dwóch pereł: to twoje kamienie zodiakalne, znaczą „health, wealth and long life” (horoskop się nie zmienia), ze zniżką 15%:
co do przenikania, jednakże, to w świątyni Afrodyty Hadriana (niesłusznie dziś uznanej za grobowiec świętego), pochylony tanatofil, płaszcząc się, zanurzyłem chciwie moją dłoń, drążącą i nagą, pod niezwykłym ołtarzem, w małą mroźną otchłań warg sromowych prawdy (…).”

Edoardo Sanguineti (1930–2010)

Źródło: Konkluzja, tłum. Monika Woźniak

„TV odebrała życie światu. Pozbawiła go wrażliwości, ograbiła z uczuć, zrobiła z nas ludzi bez oblicza, dokładnie takich samych jak wszyscy pozostali. Epatuje nas gestami niedorozwiniętego małolata (idioty, debila, imbecyla, kretyna), przemawia do nas jałowym szyfrem na zawsze utraconego i trwale nieobecnego znaczenia. Przymknijcie oczy. W tym jednym mgnieniu, wszystko jedno, z rana czy z wieczora, miliony ludzi w waszym mieście, na całym bożym świecie, bezmyślnie gapią się w tę otwartą puszkę Pandory – w ten prawdziwy symbol naszego stulecia. I toną wciąż głębiej i głębiej, w tępym oszołomieniu. W letargu tym przestaliśmy już rozróżniać dobro od zła, prawdę od fałszu – na wylot, bez najmniejszego oporu, przenikają nas błękitnawe, całkowicie sterylne obrazy. To, co przedstawiają, nie ma najmniejszego znaczenia: pustynia, ciało bez głowy, puszka gazowanego napoju, orkiestra symfoniczna, tłumy wrzeszczące na jakichś placach, seksualny stosunek antropoidów.”

Mihajlo Pantić (1957)

TV

O życiu , O ludziach , O świecie , O emocjach

„Rewolucje, mordy, złodziejstwo mają początek w naszych duszach i przenikają na ulice i do naszych domów…”

Matthew Pearl książka Klub Dantego

Postać: Augustus Manning
Klub Dantego

O duszy

„Budynek kościelny był jedynym miejscem, dokąd nie przenikało urzędowe kłamstwo, a kościelna łacina pozwalała zachować wiarę w wartość ludzkiej mowy, poza tym poniżanej i naginanej do najgorszych zadań. (…) Tam jednak, gdzie nie da się określić, co jest obyczajem narodowym, a co religijnym, religia zmienia się w siłę społeczną, konserwatywną i konformistyczną.”

Czesław Miłosz (1911–2004) polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz i krytyk literacki, noblista

o Kościele katolickim w epoce stalinowskiej.
Źródło: Adam Michnik, Rozpacz Miłosza, „Gazeta Wyborcza”, 31 grudnia 2010.

O kłamstwie , O wierze , O religii , O zachowaniu

„(…) na końcu zawsze jest
tamta ściana, przez którą nie przejdziesz, albo
przejdziesz za późno, ponieważ śmierć i przenikanie
zbiegają się ze sobą, dlaczego więc nie
milczeć, nie otulić się
w chusty jak Beduini, którzy zawsze
są w drodze i wcale się tym
nie przechwalają?”

Volker Sielaff (1966)

Źródło: Rozmaite błagania, tłum. Marek Śnieciński‎

O śmierci

„Między wierszami, mówił profesor Muller; musisz czytać między wierszami. Nie chodzi o wydrukowany tekst, który biegnie od lewej do prawej, podając czarno na białym swoją opowieść, tylko o to, co jest pomiędzy, biało na czarnym; musisz czytać spacje i pozwolić, by umysł, czasem tak oporny, zapełnił je słowami, znaczeniami i uczuciami. I właśnie w tej chwili między linijkami tekstu zaczęły się pojawiać inne słowa – słowa, które nie zatrzymywały się na papierze, lecz skądkolwiek przybywały, przenikały wprost do jego skołowanej głowy, jak gdyby książka opowiadała mu zupełnie inną historię.”

José Antonio Cotrina (1972)

Między wierszami

O książkach , O emocjach , O historii , O czasie

„Nie możemy się uchylać od kontaktów z płytkimi ludźmi czy banalnym środowiskiem, jeśli zmusza nas do nich apostolskie zadanie lub obowiązek miłości bliźniego. Nie możemy się też jednak w takiej atmosferze „zagnieżdżać” czy choćby szukać w niej wytchnienia, lecz powinniśmy się w niej czuć jak człowiek obcy i – zamykając niejako wszystkie pory swojej duszy – nie pozwalać jej niepostrzeżenie w siebie przenikać, lecz przeżywać ją stale jako ofiarę.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Przemienienie w Chrystusie
Źródło: s. 185

O duszy

„(…) jeśli kiedyś muzyka folklorystyczna podkreślała regionalne odrębności, tak teraz, ponieważ odległości się zmniejszyły i elementy różnych kultur zaczęły się przenikać, powstała swoista muzyka globalna – world music.”

Věra Bílá (1954–2019)

Źródło: Wojciech Wysocki, Vera Bila: „Waga tradycji”, nuta.pl http://archive.is/o7cYR

O muzyce , O odległości

„Jestem pańskim jedynym studentem? – Surrealistyczna mgiełka, która od początku przenikała całą tę sytuację, teraz spuchła do rozmiarów piramidalnego nonsensu.
– Istotnie. Zapewniam pana jednak, że miewałem gorsze lata. Choć miewałem i lepsze.”

José Antonio Cotrina (1972)

Między wierszami

„Polskę ludową dzieli od Polski oświeconej szczelna bariera komunikacyjna, przez którą w jedną ani w drugą stronę nie przenikają oceny, argumenty, informacje. Mamy do czynienia z rozbiciem społeczeństwa na dwie części, obce sobie nawzajem.”

Karol Modzelewski (1937–2019) polski historyk i polityk

Źródło: Chóry i pienia (2006), cyt. za: Adam Michnik, Karol z Krainy Rogatych Dusz, cz. 3, „Gazeta Wyborcza”, 25–26 czerwca 2011.

O duszy

„Kim jesteś w takim razie?
Przestała gładzić poduszkę, uniosła głowę i spojrzała na niego bez uśmiechu. Patrzyła przez chwilę. Zauważył, że dolne powieki drżą jej lekko. Później powiedziała szeptem:
– Jestem ze świata wirtualnego. Wszystko mogę. Przenikam przez ściany. Dotykam, nie dotykając. Widzisz, że tu leżę chociaż wcale mnie nie ma. Patrzył na nią i coraz dokładniej widział, że była.”

Krystyna Siesicka (1928–2015) polska prozaik, autorka utworów dla młodzieży

Źródło: Kapryśna piątkowa sobota

O uśmiechu

„Owo podległe państwo było wszelako państwem polskim i jako takie postrzegała je większość obywateli. Brak identyfikacji z reżimem nie był równoznaczny z odrzuceniem państwa. Partia i państwo, choć się przenikały, były postrzegane przez ludzi na różnych poziomach. Owe rozdwojenie i niejednoznaczność w postrzeganiu państwa suwerennego/zależnego, naszego/onych miały daleko idące konsekwencje, były jednym z elementów moralnych spustoszeń, które wchodzą w skład „masy spadkowej” PRL.”

Krystyna Kersten (1931–2008) polski historyk

Źródło: Andrzej Friszke, Kerstenowa odbierała PRL mit pięknego początku, wyborcza.pl, 17 lipca 2008 http://wyborcza.pl/1,75515,5465602,Friszke__Kerstenowa_odbierala_PRL_mit_pieknego_poczatku.html?as=1&startsz=x

O ludziach

„Nienawidzę takich tematów tradycyjnie literackich, typu Żydzi, wykluczenie, samotność, miłość, przenikanie się kultur. Nie lubię pisać na temat, na który nie mam nic do powiedzenia. Za to lubię pisać o doświadczeniach, które nie każdemu są dane, a które ja poznałem od podszewki.”

Michał Witkowski (1975) pisarz polski

Źródło: Tomasz Kwaśniewski, Witkowski jedzie tirem, wyborcza.pl, 21 sierpnia 2009 http://wyborcza.pl/1,76842,6946944,Witkowski_jedzie_tirem.html?as=4&startsz=x

O miłości , O samotności

„Panie, nie usiłuję przenikać Twojej wysokości, ponieważ mojego umysłu wcale do niej nie przyrównuję. Ale pragnę dostrzec rąbek prawdy, w którą wierzę i którą miłuje moje serce.”

Anzelm z Canterbury (1033–1109)

Serce

„Upowszechnienie kultury oznacza w dużej mierze wpajanie nowych gustów czy raczej nowych zasad zachowania się, charakterystycznych dla stylu życia klasy wyższej, a powstałych pod wpływem zasad zróżnicowania społecznego i reputacji pieniężnej sformułowanych przez klasy próżniacze. Te nowe wzory zachowania przenikają do modelu życia klasy niższe z modelu obowiązującego część społeczeństwa, żyjącą z dala od produkcji. Trudno więc oczekiwać, aby były to wzory bardziej odpowiednie dla warunków życia klasy niższej niż obecnie wśród niej rozpowszechnione, zwłaszcza że te ostatnie zostały wypracowane w warunkach nowoczesnego życia gospodarczego.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O zachowaniu

„Fakty nie przenikają do świata, w którym żyją nasze wierzenia; one ich nie zrodziły, ani ich nie zniszczą. Fakty mogą zadawać wierzeniom kłam, nie osłabiając ich.”

Marcel Proust (1871–1922) pisarz francuski

„Powinniśmy być dumni z tego, że mamy taką, a nie inną stolicę. Jest wiele pięknych, wspaniałych miejsc, jak Starówka czy parki. Chciałbym żebyśmy rzeczywiście byli w tej Europie, żebyśmy przenikali tak leciutko z Warszawy do Paryża, z Paryża do Rzymu, z Rzymu do Berlina, z Berlina do Londynu. Żeby tak to wyglądało, że rzeczywiście tu jesteśmy.”

Robert Wichrowski (1966)

Źródło: Artur Cichmiński, Stresujące starcie z widzem i krytyką. Z Robertem Wichrowskim rozmawiamy o „Francuskim numerze”, stopklatka.pl, 17 marca 2006 http://archiwum.stopklatka.pl/news/stresujace-starcie-z-widzem-i-krytyka-z-robertem-wichrowskim-rozmawiamy-o-francuskim-numerze-150413

„W oka mgnieniu straszny świt zalał żarem całą ziemię. W jaśniejszym od dziesięciu słońc biało-liliowym błysku, który rozdarł źrenice i boleśnie smagnął wszystko, co wokoło żyło, bujne zarośla – przez płynne przenikanie jednego obrazu w drugi – zamieniły się w szkielety”

Adam Wiśniewski-Snerg (1937–1995) polski pisarz

Anioł przemocy

Obraz

„Inaczej Polakiem jest matka, która wychowuje własne dzieci, a inaczej ojciec, który gros czasu poświęca pracy zawodowej. Matka musi wszczepiać własnym dzieciom nasze najlepsze obyczaje, dbać o stronę moralną, a także zwracać uwagę na poprawność i piękno wysławiania się. Ojciec natomiast powinien wysilić swój rozum, żeby przenikać trudne i zawiłe kwestie dotyczące naszej historii i bieżącej sytuacji, zaprawiać własne dzieci do dyskutowania. Musi też pamiętać o wyrabianiu odpowiedniej tężyzny fizycznej i odporności psychicznej. Nad całością zaś musi dominować idea odzyskania wysokiej kultury polskiej.”

Piotr Jaroszyński (1955)

Źródło: Podróż do serca kultury, naszdziennik.pl, 19 stycznia 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php/dodatek/obrona_zycia/print.php?dat=20080119&id=my11.txt&typ=ii

O dzieciach , Cytaty o pięknie , O historii , O matce

„Akt fizycznego przenikania nie jest na obcość drugiego człowieka sposobem zaradczym.”

Zofia Bystrzycka (1922–2011) powieściopisarka polska

„Totalne zagrożenie zbiorowej tożsamości sprawiało, że dokonywało się wzajemne przenikanie wartości, dotychczas rozdzielanych; wartości społeczne sprzęgły się z narodowymi, świeckie z religijnymi, witalne z sakralnymi (…) intuicja ogniska wartości, wyrażona przez pojęcie godności ludzkiej osoby, stawała się intuicją wspólną; i treścią wspólnej nadziei stawał się obraz możliwego ładu, sprzyjającego wielorakim wymogom godności człowieka.”

Jan Strzelecki (1919–1988) socjolog polski, eseista, działacz społeczny

o okresie niemieckiej okupacji.
Źródło: Próby świadectwa, Warszawa 1971.

Obraz

„Świat się polaryzuje. W zasadzie zawsze chyba tak było, że wschód i zachód były kompletnie różne, ale też kompletnie od siebie oddzielone. A dziś, kiedy granice między nami się zacierają i wzajemnie się przenikamy, pojawia się pytanie do jakiego stopnia jesteśmy w stanie się wzajemnie tolerować i szanować. Zrozumieć czyjąś różnorodność.”

Małgorzata Braunek (1947–2014) polska aktorka

Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=30057

O świecie , Pytanie

„Ujrzałam, że blask wokół Najświętszej Panny stawał się coraz większy, tak że zapalona przez Józefa lampa była już zupełnie niewidoczna. Maryja klęczała na swoim posłaniu w szerokiej rozłożonej wokół niej szacie z twarzą zwróconą na wschód. O godzinie dwunastej w nocy w trakcie modlitwy ogarnął Ją wielki zachwyt. Widziałam, jak wzniosła się nad ziemią, tak że mogłam dostrzec ziemię pod nią. Ręce skrzyżowała na piersi. Blask wokół Niej wzmagał się, a wszystko, nawet rzeczy nieożywione, były w radosnym ruchu; sufit, ściany i podłogi jaskini wydawały się w tym świetle jakby żywe. Teraz nie widziałam już sklepienia, nad Maryją otworzyła się świetlista droga sięgająca z coraz większym blaskiem aż do nieba. Na tej drodze widać było jakiś niezwykły ruch świateł, które zbliżały się i przenikały, przyjmując postać chórów niebieskich. Najświętsza Panna uniesiona w zachwycie, spoglądając na ziemię, uwielbiała teraz swojego Boga, którego Matką się stała, a który jako Jej nowo narodzone, bezbronne Dzieciątko, leżał przed nią na ziemi. Ujrzałam naszego Zbawiciela jako malutkie dziecko, którego światło przyćmiewało cały otaczający blask, leżące na posłaniu przed kolanami Najświętszej Panny. Miałam wrażenie, że jest On bardzo mały i na moich oczach staje się większy. To wszystko było jednak tylko ruchem światła, którego nie jestem w stanie opisać. Najświętsza Panna jeszcze przez chwilę trwała w tym modlitewnym zachwycie; widziałam, że przykryła Dzieciątko pieluszką, lecz jeszcze Go nie dotykała i nie podnosiła. Po dłuższej chwili ujrzałam, że Dzieciątko Jezus się poruszyło i usłyszałam Jego płacz, wówczas Maryja jakby się ocknęła. Podniosła Dzieciątko, owinęła Je w chustę i zbliżyła do piersi. Usiadła i otuliła siebie i Dziecko welonem; myślę, że Maryja karmiła Zbawiciela. W tej chwili ujrzałam też dookoła Niej aniołów w ludzkiej postaci, którzy upadli na twarze wielbiąc Dzieciątko.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Życie Maryi, bł. Anna Katharina Emmerich, Wydawnictwo M, Kraków 2008, s. 150–151.

O życiu , O Bogu , O dzieciach , O aniołach

„Byt i wartość przenikają się ze sobą nawzajem. Byt jest warunkiem wartości, jest ty, co pobudza, wywołuje i wręcz konstytuuje wartość. Wartość z kolei stanowi podstawowy warunek i główny impuls skłaniający człowieka do zmiany otaczającego nas świata.”

Henryk Borowski (1910–1991) polski aktor

Źródło: Wartość jako przeżycie, „Humanitas” 1987, t. 12, s. 77.

„Staram się korzystać ze swoich umiejętności telewizyjnych w aktorstwie i na odwrót. Te dwa światy gdzieś się przenikają. Wszystko musi być dopięte na ostatni guzik. Traktuję to jako wyzwanie tu i teraz – musi być super, nie można sobie odpuścić. To jest ten moment, kiedy trzeba być skoncentrowanym i walczyć! Jest takie powiedzenie amerykańskie – Jesteś tak dobry, jak twój ostatni program. Tak właśnie jest z programami na żywo. Możesz zdobyć setki różnych nagród, ale to ten ostatni program świadczy o tym, co potrafisz.”

Krzysztof Ibisz (1965) polski prezenter telewizyjny

Źródło: Moja mama wie najlepiej! – wywiad z Krzysztofem Ibiszem, 30 marca 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5177/Moja-mama-wie-najlepiej-wywiad-z-Krzysztofem-Ibiszem.html

„Przenikanie się sceny i życia generalnie dotyka wszystkich aktorów. W moim aktorskim małżeństwie nie jest to wielkim problemem. Jesteśmy na tyle niezależni zawodowo, że staramy się nie przenosić spraw rodzinnych do teatru, ale w drugą stronę czasem nam się to nie udaje.”

Bogusława Pawelec (1954) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 27 grudnia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pozegnaniez.htm

O małżeństwie , O czasie

„Późny kapitalizm ustanawia proces polegający na tym, że ostatnie ocalałe, wewnętrzne i zewnętrzne przestrzenie są zajmowane przez prokapitalistyczne rozwiązania – ostatnie pozostałości nieurynkowionych lub tradycyjnych sfer położonych wewnątrz lub poza obrębem rozwiniętego świata – są teraz stopniowo przenikane i kolonizowane.”

Fredric Jameson (1934)

Źródło: The Ideologies of Theory. Essays 1971–1986, University of Minnesota Press, 1988.

„linie, kontury i wypukłości – nocna geometria.
okolica jak z akwareli, tylko nieprawidłowe echo
ta – to, jak przenikanie się światów, niedomykanie
zastawek, powiek.”

Wojciech Roszkowski (poeta) (1974)

Źródło: krajobraz z maskotką w tle

O świecie

„Nowa myśl rodzi się w błysku. Kształty, barwy i zapachy przenikają do niej dopiero z czasem.”

Władysław Grzeszczyk (1935) polski aforysta

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Trzeba zlikwidować wzajemne przenikanie się „dużej” Unii Europejskiej z unią walutową, która ma mniejszy zasięg. To niedopuszczalne, aby wszystkie 27 państw unijnych ustawicznie ingerowało i współdecydowało o sprawach 17 członków strefy euro. W obu kręgach nie operuje się tym samym językiem. (…) Opowiadam się za tym, aby mała rada eurolandu spotykała się w Strasburgu, a nie w Brukseli. Już miejsce szczytu powinno podkreślać różnice między nimi. (…) Instytucje jednej grupy państw są zbyt ociężałe dla drugiej grupy, a tym samym bezwładne. W strefie euro są kraje płatnicy i kraje petenci. Ci, którzy wpłacają pieniądze, powinni nadzorować zabiegających o pomoc.”

Valéry Giscard d'Estaing (1926–2020) polityk francuski

Źródło: rozmowa Romaina Leicka i Georga Mascolo, Parszywa „17”, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 17 września 2012.

O pieniądzach , O pomocy

„Mity są metaforami duchowych mocy człowieka, a te same moce, które przenikają nasze życie, przenikają też życie wszechświata.”

Joseph Campbell (1904–1987)

Źródło: Potęga mitu..., op. cit.

O życiu

„(…) różne dziedziny sztuki się przenikają, tak zresztą jak i sztuka nieustannie przenika się z życiem. Oddzielanie literatury od filmu wydaje mi się sztuczne.”

Piotr Dumała (1956)

Źródło: „Życie”, 21 lutego 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pisanen.htm

O życiu , O sztuce , O literaturze

„Gertruda chwiała się przede mną. Balansowała na wysokich szpilkach. Zrobiła krok do przodu i poczułem nagle, że jakieś fragmenty jej ciała mnie dotykają. Nie byłem w stanie wykrzesać z siebie żadnej reakcji. Dzielił nas dystans nie do przekroczenia. Miałem wrażenie, jakby ta kobieta próbowała rozmawiać z kimś nieobecnym, z kimś, kogo już od dawna nie ma wśród żywych. Jej wzrok zdawał się przenikać przeze mnie jak przez powietrze. Nie potrafiłem nawiązać z nią kontaktu. Ale nie czułem z tego powodu wstydu; raczej zażenowanie i bezradność.”

Charles Bukowski książka Faktotum

Faktotum

O kobietach , O wrażeniach

„Zatem droga poznania Boga pochodzi od jednego Ducha, przez jednego Syna do jednego Ojca. I odwrotnie, naturalna dobroć i świętość natury, i królewska godność, przenikają do Ducha od Ojca przez Jednorodzonego. W ten sposób wyznaje się także hipostazy, a prawowierna doktryna Jednej władzy boskiej nie rozpada się na kawałki.”

Bazyli Wielki (329–379)

Źródło: O Duchu Świętym, 18, 47.

O Bogu , O naturze

„Nie mogłem sobie wyobrazić, że istnieją jeszcze połacie nietkniętej, dzikiej przyrody. To, co pojawiało się przed moimi oczami, przypominało przenikanie do innych czasów, innego świata (…). I wyjątkowo dziwnie było siedzieć w pociągu, który sam w sobie jest wytworem współczesnej technologii, i przemierzać miejsca tak naturalne i niezniszczone przez człowieka.”

David Bowie (1947–2016) angielski piosenkarz i aktor

w 1973, w liście do swojej menadżerki, pisanym z podróży Koleją Transsyberyjską.
Źródło: Marta Panas-Goworska, Andrzej Goworski, David Bowie w drodze przez ZSRR. Jaki świat Ziggy Stardust zobaczył z okien Kolei Transsyberyjskiej, „Ale Historia” http://wyborcza.pl/alehistoria/7,121681,21230138,david-bowie-w-drodze-przez-zsrr-jaki-swiat-ziggy-stardust.html, wyborcza.pl, 16 stycznia 2017.

O świecie , O historii

„Ej Maryśka! Noc się kończy! - i porwał kobietę do tańca. Zderzyli się ciężko, bezwdzięcznie i cieleśnie, by z brzękiem wywalcowac zza stołu pod drzwi, a potem wzdłuż sciany i na powrót, jak ciężarny, dziecinny bąk. Spadła szklanka, brzękneła, ale chrzęst deptanego szkła przepadł w śmiechu Maryśki. Zamiotła czerwonymi włosami powietrze i ogień smagnął nagie ramiona Gacka. Upał jak czarny miód wlewał się oknem i ciała tancerzy wirowały wolno, splecione, związane tą pewnością która zjawia się od pierwszego dotyku i wszystko, co ma się stać, własciwie już się stało. Ciężki od krwi wir wciągał wszystko wokół. Ściany w rzucik, półnagą Sandy z gazety, żółtą kulę żyrandola, stół i satelity popielniczek i naczyń, wersalkę i ciemną Czestochowską za szkłem, podłogę, dreszcz przenikał dom aż po miekką skórę nieba, w którym gwiazdozbiory ocierały się o siebie nazwajem, sunąc ku ciemniejszej niż noc rozpadlinie zachodu i tylko Gacek pozostawał nieruchomy.
Muzyka urwała się raptem, lecz oni kołysali się dalej, jakby dzwięki nie były im potrzebne. Krzesło upadło na podłogę. Edek posłał je kopniakiem w kąt i próbował coś zrobić z kasetą, chociaż nie chciał ani na chwilę wypuścić tancerki z rąk.
- Pić! - zawołała Maryśka, ale butelka była już pusta.
- Co Gacek? Po wódkę też strach? - zaśmiał się Edek.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Tales of Galicia

O nocy , O piciu , O śmiechu , O kobietach

„Zdarzało mi się, że nagle przenikało mnie takie żywe uczucie obecności Bożej, że żadną miarą nie mogłam wątpić o tym, że On jest we mnie albo ja cała w Nim pogrążona.”

Teresa z Ávili (1515–1582) hiszpańska zakonnica i mistyczka, święta Kościoła katolickiego

o decydującym dniu swego doświadczenia mistycznego, Księga życia 10, 1.
Źródło: Benedykt XVI - papież, Św. Teresa od Jezusa - nauczycielką wiernych wszystkich czasów https://www.niedziela.pl/artykul/1397/Sw-Teresa-od-Jezusa---nauczycielka, niedziela.pl

O emocjach

„Dziś byłam w przepaściach piekła, wprowadzona przez Anioła. Jest to miejsce wielkiej kaźni, jakiż jest obszar jego strasznie wielki. Rodzaje mąk, które widziałam: pierwszą męką, która stanowi piekło, jest utrata Boga; drugie - ustawiczny wyrzut sumienia; trzecie - nigdy się już ten los nie zmieni; czwarta męka - jest ogień, który będzie przenikał duszę, ale nie zniszczy jej, jest to straszna męka, jest to ogień czysto duchowy, zapalony gniewem Bożym; piąta męka - jest ustawiczna ciemność, straszny zapach duszący, a chociaż jest ciemność; widzą się wzajemnie szatani i potępione dusze, i widzą wszystko zło innych i swoje; szósta męka jest ustawiczne, towarzystwo szatana; siódma męka - jest straszna rozpacz, nienawiść Boga, złorzeczenia, przekleństwa, bluźnierstwa. Są to męki, które wszyscy potępieni cierpią razem, ale to jest nie koniec mąk, są męki dla dusz poszczególne, które są męki zmysłów, każda dusza czym grzeszyła, tym jest dręczona w straszny, i nie do opisania sposób. Są straszne lochy, otchłanie kaźni, gdzie jedna męka odróżnia się od drugiej; umarłabym na ten widok tych strasznych mąk, gdyby mnie nie utrzymywała wszechmoc Boża. Niech grzesznik wie, jakim zmysłem grzeszy, takim dręczony będzie przez wieczność całą; piszę o tym z rozkazu Bożego, aby żadna dusza nie wymawiała się, że nie ma piekła, albo tym, że nikt tam nie był i nie wie jako tam jest.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek (Dz 741).
Dzienniczek
Źródło: s. Faustyna Kowalska: Widziałam życie wieczne https://www.fronda.pl/a/s-faustyna-kowalska-widzialam-zycie-wieczne,72017.html, fronda.pl

O rozpaczy , O piekle , O cierpieniu , O Bogu

„Upowcy wchodzili na południowe tereny Lubelszczyzny od strony Rawy Ruskiej, zajmując gminy Krystynopol, Chorobrów, Waręż i Bełz, skąd następnie przenikali w głąb powiatów hrubieszowskiego i tomaszowskiego. Obecność kureni UPA na wschodnich obszarach województwa rzeszowskiego stwarzała coraz to większe zagrożenie Zamojszczyzny od południa.”

Jerzy Markiewicz (1928–2015) polski prawnik, historyk publicysta

Partyzancki kraj
Źródło: s. 88–89.

„Był pochmurny dzień. Wieczorem zaczął padać drobny, kłujący deszcz i padał tak uporczywie, że przenikał nie tylko ubranie i skórę, ale nawet duszę. Szmuglerzy, dobrze opatuleni chustami i szalami, siedzą milcząc, skurczeni, na poły obecni, ale jakby nieobecni, patrząc jeden na drugiego, lecz nie dostrzegając się wzajemnie… I nikt nie wie, czego chce, czego potrzebuje, czego mu brak… Zdaje się im, że przesuwające się dokoła cienie to dusze umarłych, które błądzą po tym świecie…”

Ojzer Warszawski (1898–1944) żydowski prozaik, malarz i krytyk sztuki, piszący w języku jidysz

Szmuglerzy
Źródło: s. 163.

O duszy

„Sekty przenikają wszędzie. Wykorzystują przede wszystkim zaangażowanie i braterskie ideały, których obecnie coraz bardziej pragną młodzi ludzie.”

Guy Gilbert (1935) francuski ksiądz katolicki

Krzyk młodych (Cris de jeunes, 1999)
Źródło: s. 155.

O ludziach

„Gromadzę jak najwięcej faktów i przenikam do ludzkich umysłów. Dla pisarza to powinność, dla historyka coś zakazanego, dla biografa coś niewskazanego.”

Gore Vidal (1925–2012) amerykański pisarz, dramaturg, scenarzysta i polityk

„Nasz system określa się potocznie mianem przyjaznego rozdziału państwa od związków wyznaniowych. Obowiązuje zasada równouprawnienia związków wyznaniowych, która wyklucza istnienie Kościoła państwowego. Mamy także zasadę bezstronności światopoglądowej władz publicznych oraz zasadę niezależności państwa i związków wyznaniowych. Z kolei zasada współdziałania państwa i związków wyznaniowych dla dobra człowieka i dobra wspólnego wyklucza antagonizm między tymi podmiotami. Zasady te tworzą w sumie system, który nie rozdziela w sposób klarowny świeckiej sfery państwa oraz sfery religijnej. Istniejące normy stanowią podstawę dla przenikania pierwiastka religijnego w sferę działania państwa.”

Paweł Borecki (1974)

Źródło: Kościół próbuje zawłaszczyć przestrzeń publiczną https://wiadomosci.onet.pl/kraj/kosciol-probuje-zawlaszczyc-przestrzen-publiczna/j162j63, onet.pl, 12 stycznia 2020.