Cytaty na temat kolo (44 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Niewolnictwo nigdy nie zostało zniesione, po prostu zostało rozciągnięte na wszystkie kolory.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Źródło: Zbiór korespondencji Bukowskiego Reach for the Sun. Selected letters 1978–1994 vol. 3

„Dziś zamknij oczy, policz do dziesięciu,
pstryczek, nim otworzysz je, życie nabierze sensu,
kolory tęczy znów chwycisz bez trudu,
bo życie to największy ze wszystkich cudów.”

Buka (1988)

Wspaniały widok na nic interesującego
Źródło: utwór Zamknij oczy

O życiu , Sens

„Natura umysłu, która jest czysta i jedyna, jest jak czysta, przejrzysta woda, która została pomieszana w różnokolorowych butelkach. Możemy nazwać ją czerwoną wodą, żółtą wodą, zieloną wodą etc. ale sama woda jest wciąż czysta i zawsze taka była. Jeśli głupiec przyjdzie i da się nabrać na kolory, chce je wszystkie wypróbować.”

Ajahn Lee (1907–1961)

The Craft of the Heart

O głupcach , O naturze , O wodzie

„A gdy tęczę przeznaczą już do rozbiórki,
wszystkie kolory twoich paznokci
zostawią mi wściekłe rysy na plecach.
Kochanie, wciąż mam dla ciebie
kalejdoskop.”

Zuzanna Ogorzewska (1983)

Źródło: Powrót

Kochać się

„Fotowoltaika ma się komponować z budynkami. Folię z ogniwami perowskitowymi wystarczy rozwinąć na ścianie i podłączyć kable. Ponieważ ogniwa perowskitowe mogą być tak cienkie, kąt padania promieni słonecznych przestaje odgrywać tak istotną rolę jak w przypadku ogniw nieorganicznych. Jeśli to jest 300 nm, niezależnie od kąta przechodzi przez nie w zasadzie taka sama ilość światła. Ogniwa perowskitowe można też oczywiście montować na dachach. Tutaj zaletą – w porównaniu do ciężkich ogniw krzemowych – jest ich lekkość, dzięki czemu można nimi pokryć dużo większe powierzchnie. Ogniwo perowskitowe to w zasadzie waga folii, na którą ją nałożymy. Dodatkowo ogniwa perowskitowe dają większe możliwości zastosowania fotowoltaiki w architekturze niż ogniwa krystaliczne. Mogą mieć bowiem różne kolory i mogą być przeźroczyste. Cel to fotowoltaika totalnie zintegrowana z budynkami. Praktycznie niewidoczna.”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Olga Malinkiewicz gościem specjalnym Greentechcamp.pl 2014 http://gramwzielone.pl/energia-sloneczna/12538/olga-malinkiewicz-gosciem-specjalnym-greentechcamppl-2014, gramwzielone.pl, 5 września 2014

„Połączenie i przemieszanie kosztowności z wartością estetyczną można pokazać na przykładzie sposobu ubierania się i urządzenia mieszkania. Zasada reputacji przesądza o fasonach i kolorze stroju, materiale, z jakiego jest wykonany i ogólnej sylwetce, jaką należy prezentować aktualnie. Niedostosowanie się do tych nakazów razi nas jako pogwałcenie kanonów estetycznych. Modny ubiór spotyka się z prawdziwą i niekłamaną aprobatą. Rzeczy modne podobają nam się natychmiast i najczęściej jest to całkowicie szczere. Włochate materiały i krzykliwe kolory rażą nas, gdy modne są rzeczy z gładkich tkanin i w spokojnym tonie. Tegoroczny model fantazyjnego kapelusza bardziej odpowiada naszym gustom estetycznym niż równie fantazyjny model zeszłoroczny, chociaż z perspektywy ćwierćwiecza bądź wieku trudno byłoby, jak sądzę, ocenić, który z nich jest piękniejszy.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O wieku

„Kolory, inaczej niż kształty – które pozostają niezmienne, z wyjątkiem przypadków, kiedy urabia je czas – ewoluują i przeobrażają się w zetknięciu ze światłem oraz wraz ze zmianą nastroju odbijającego je oka. Dlatego kino, które jest ruchome, a co za tym idzie, zmienne, nie zachowuje kolorów, ale odkrywa je na nowo (przez co są zawsze prawdziwe), i dlatego fotografie, będące z założenia nieprzemijającym światłem oraz spojrzeniem, opisują świat nie takim, jakim był, ale takim, jakim zdarzyło mu się raz być, a co za tym idzie, jakim mógł być na wiele różnych sposobów.”

Julio Llamazares (1955) pisarz hiszpański

Sceny z niemego kina

O świecie , O zmianach , O czasie

„Oto znów chwila, kiedy kolory zmierzchają, a życie staje się szare w bezsilnych dłoniach.”

Erich Maria Remarque (1898–1970) pisarz niemiecki

Łuk triumfalny (1945)

O życiu

„Pracę w tym medium [fotografia kolorowa] traktuję w dalszym ciągu jako pracę malarską, jedynie formy i kolory nakładane są inna techniką.”

Mariola Przyjemska (1963)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_przyjemska_mariola

„(…) w pierwszym momencie uderzającym wrażeniem było to, że kiedy przyszliśmy od strony ulicy do późniejszej Rydlówki, domu nie było widać z ulicy, był całkowicie ukryty. Kiedy szło się ścieżką, wyboistą, troszkę pod górę, ponad chodnikiem, ten dom nagle wyłaniał się z drzew. Było piękne późne wrześniowe popołudnie. Niesamowite kolory, szczególny rodzaj światła, jakieś maleńkie mgiełki, dymy, które dochodziły z pobliskich pól, bo wtedy tam były jeszcze pola, i pojawiający się nagle w tym otoczeniu niewielki dom, troszkę jakby wkopany w ten teren, od razu wprawił nas w zupełnie wyjątkowy nastrój.”

Ewa Miodońska-Brookes (1939)

o odwiedzinach domu, w którym odbyło się wesele Lucjana Rydla z Jadwigą Mikołajczykówną.
Źródło: Anna Czabanowska-Wróbel, NIEPRZERWANY DIALOG. O Wyspiańskim i tajemnicach jego twórczości, „Alma Mater”, nr specjalny, 2007, s. 16, 17.

O tajemnicy , O domu , O górach , O nastroju

„Coś, co oddala się od nas w czasie albo w przestrzeni, jest jak obraz, który ma na początku wyraźne kontury, wypełnione różnorodnością kształtów. Później formy się zacierają, kolory bledną lub zmieniają się nieoczekiwanie. Powstają jakieś załamania, przesunięcia, odbicia, rozszczepienia, echa, nowe światła i cienie, kształty przypadkowe i niespodziewane. I czasem nie wiadomo, czy to, co spostrzegamy, jest naszym obrazem wewnętrznym, czy jest to ślad dalekiej rzeczywistości, tak jak widok dawno zatopionego miasta albo głosy ludzi, których już nie ma.”

Rafał Augustyn (1951) polski kompozytor

o swoim utworze Atlantyda I (1981).
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/dz_augustyn_atlantyda_1_i_2

O ludziach , O rzeczywostości , O czasie , Obraz

„(…) chciałem tworzyć dla dzieci. Uznałem, że jest to rodzaj twórczości, który daje największe możliwości. Na przykład jeśli chodzi o kolory. Można w pełni korzystać z własnej fantazji i wyobraźni. Wcześniejsza praca była zbyt nudna.”

Sven Nordqvist (1946)

Źródło: Agata Hołubowska, Tworzenie dla dzieci daje największe możliwości – rozmowa ze Svenem Nordqvistem http://qlturka.pl/2015/12/11/tworzenie-dla-dzieci-daje-najwieksze-mozliwosci-rozmowa-ze-svenem-nordqvistem/, qlturka.pl, 11 czerwca 2013

O dzieciach , O fantazji , O literaturze

„Spróbuje udawać, że nic się nie zdarzyło, rozpaczliwie szukając normalności, ale na próżno. Wszystko będzie wydawało się nieco inne niż wczoraj. Nie całkowicie inne, tylko troszeczkę. Jedzenie będzie smakowało trochę inaczej. Powietrze będzie miało nieco inny zapach. Kolory ukażą niemal niedostrzegalne odcienie.”

Harlan Coben (1962) amerykański pisarz

Cykl z Myronem Bolitarem, Krótka piłka (1996)
Źródło: rozdział 36

O jedzeniu

„Preferuję Indie buddyjskie, nie hinduskie. Byłam tam dwa razy, raz na północy w średnich Himalajach. Spokój, piękne wioski, czułam się jak w bajce. Piękne przestrzenie. Góry. Kolory. Uśmiechy tubylców. Za drugim razem pojechałam na wyspy Andamany na Oceanie Indyjskim. Tylko prawdziwi podróżnicy tam dojeżdżają. Widziałam tam najpiękniejszą plażę na świecie. Piasek jest koloru cegły, na nią schodzi turkus Oceanu Indyjskiego przecięty pasem zielonych palm i błękitem nieba. Wokół żywej duszy. Po raz pierwszy w życiu poczułam, że otula mnie granat. Niebywałe przeżycie.”

Anita Sokołowska (1976) polska aktorka

Źródło: Bohdan Gadomski, Jestem szczęśliwą osobą, „Tygodnik Angora” nr 39/2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/147170.html

O uśmiechu , O duszy

„Czerń węgla, dominująca, była zawsze w powietrzu, oddychało się nią, natomiast biel śniegu pojawiała się zimą i znikała na wiosnę, przeciwnie niż biel rozwieszonych ubrań, która przypominała o sobie tylko wtedy, kiedy wychodziło słońce (gdy padał deszcz, woda zlewała ze sobą oba kolory i krajobraz stawał się dziwaczny, podobny do zaparowanej szyby lub telewizora Martiniana, włączonego po raz pierwszy). Tak czy owak za każdym razem, gdy przywołuję w pamięci Olleros, nieważne, z tamtej czy innej epoki, wszystkie ukazujące mi się obrazy są czarno-białe i odsyłają mnie w sposób nieunikniony do filmów, w których krajobrazy i aktorzy byli cieniami i które utożsamiałem zawsze z prawdziwym kinem: kinem, które nie wiedziało jeszcze, podobnie jak my, że świat jest kolorowy.”

Julio Llamazares (1955) pisarz hiszpański

Sceny z niemego kina

O świecie , O wiośnie , O wodzie , O zimie

„Czuję się zobowiązany zaprotestować przeciwko szarpaniu dobrej opinii naszych księży, co jest przecież atakiem niewybrednym znanych nam pewnych grup i środowisk. Dziś przybierają one coraz to inne kolory, ale zawsze wywodzą się od ojca kłamstwa.”

Józef Michalik (1941) polski duchowny katolicki, arcybiskup

w 2001 w liście pasterskim na temat oskarżeń o pedofilię proboszcza z Tylawy.
Źródło: Małgorzata Bujara, Jestem zła. Nie wierzę, że abp Michalik się zmienił. I nie wierzę w lapsus, wyborcza.pl, 8 października 2013 http://wyborcza.pl/1,75248,14745627,Jestem_zla__Nie_wierze__ze_abp_Michalik_sie_zmienil_.html

O kłamstwie

„Marilyn Monroe jest po prostu jedną z wielu osób. (…) zainteresowała mnie w niej jej uroda, a jest ona rzeczywiście piękna; jeśli zaś chodzi o rzeczy piękne w ogóle – są nimi zapewne ładne kolory.”

Andy Warhol (1928–1987) malarz i wszechstronny artysta amerykański, prekursor pop-artu

„Nie masz zapewne kraju, który by mniej był podobny do naszego jak ten, w którym przyszło mi odpocząć po wojnie, po wrzawie paryskiej i po dalekiej podróży… Cały horyzont od wschodu kordylierami pociągnięty, olbrzymimi najeżony cyplami, których kolory mienią się od wejścia słońca aż do jego zachodu.”

Ignacy Domeyko (1802–1889) polski geolog i mineralog, badacz Ameryki Południowej

w liście do swego stryja, o Chile, kraju do którego Domeyko wyemigrował.
Źródło: Jolanta Klimowicz, Moje Chile, Warszawa 1973

O wojnie

„Zdradziła mnie. Jest czternasty lipca, święto Francuzów, słońce praży jak piec, zieleń wiotczeje, czyjeś imieniny, jezioro srebrzy się, a nad nim opary, a wyżej mewy, a wyżej obłoczki niczym pupy niemowląt, a najwyżej błękit, niebieskość, seledyn, fiolet, kosmiczna głębia pełna niepotrzebnych planet, zbytecznych gwiazd, bezsensownych mgławic układających się w jakieś Drogi Mleczne, które prowadzą donikąd. No i po co to wszystko?
Pytam:
po co jest życie?
po co człowiek?
po jakie licho ludzkość, w dodatku podzielona idiotycznie na kraje, narody, społeczeństwa, rasy, wyznania, kolory?
dlaczego chłopcy kochają się w dziewczynach, a dziewczęta w chłopcach, tylko nie w tych co należy i nie na długo, nie na zawsze, choć przysięgają z iskrą w oku, że kochać będą przez wieczność?
dlaczego głupota góruje nad rozwagą, brutalna siła nad subtelnością, wulgarność nad humorem, przyziemność nad fantazją?
dlaczego mój ojciec pije?
dlaczego matka nie rzuci go do stu piorunów?
dlaczego dorośli ludzie na wysokich stanowiskach, skąd rządzi się światem, są zajęci głównie grożeniem sobie, prowokacjami i produkcją coraz to doskonalszych środków do rozbicia kuli ziemskiej na atomy?
dlaczego Jagoda mnie okłamała?”

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

Wyspa szatana

O życiu , O ludziach , O głupocie , O świecie

„Wszystko jest czarne. Świat naprawdę traci kolory, gaśnie światło. Jakby ktoś poruszył pokrętłem od telewizora. Wieczna, zimowa noc. Wszystko robi się ciężkie, nieruchome… Nawet twoje ciało. Masz ochotę tylko leżeć, wszystko jest ci obojętne, chcesz tylko umrzeć. Czas w ogóle nie płynie. Nie ma przyszłości. Każda chwila jest taka sama. Jesteś zanurzony w oceanie zimnego bólu, bez światła i bez dźwięku – cały czas mówi płaskim, bezbarwnym głosem. – Twoje myśli to ciągły chaos. Nie wiesz, co się dzieje, nie wiesz już, kim jesteś. Wiesz tylko, że jesteś szlamem, najniższą formą życia, winną każdej zbrodni. Boisz się decyzji. Wszystkich. Nie umiesz ich podjąć. Jak można coś robić, kiedy nic nie ma sensu, kiedy nie ma przyszłości, a pewne są tylko cierpienie i śmierć? Nie masz też sił, by próbować coś zmienić. Jesteś pustą, wystygłą skorupą. Wyładowaną baterią. Twoje ciało zmienia się w ciemną trumnę. Czujesz, jak się rozkłada, jak wysycha w nim energia życiowa. Rozsypuje się, starzeje. Z każdym oddechem jest coraz ciemniej i masz coraz mniej sił. Toniesz w ciemnej, zimnej wodzie.”

Maciej Rajk (1984)

Miłość i inne pajęczyny (2009)

O śmierci , O świecie , O myślach , O decyzjach

„Przez twą twarzprzepływa mleczna łzakolory niewinności znikają”

Christian Belwit (1956–2003) polski poeta i piosenkarz

Źródło: *** (Przez twą twarz)

Łza

„To jest tak, że budzisz się rano, a wszystko wokół jest szare. Niebo szare, słońce szare, miasto szare, ludzie szarzy i myśli szare. I jest tylko jedno wyjście – znowu się napić. Wtedy robi się lżej. Wtedy wracają kolory.”

Siergiej Łukjanienko (1968) rosyjski pisarz

Nocny patrol
Źródło: s. 354

O ludziach , O myślach , O słońcu , O myśleniu

„(…) nie dzieliłbym kobiet na nacje, karnacje, kolory włosów. Ludzie dzielą się na czystych i brudnych, mających poczucie humoru i nie mających, myślących wolno i myślących szybko.”

Bronisław Cieślak (1943) dziennikarz polski, aktor, działacz polityczny

Źródło: Jeszcze nie dokonuję rachunku całego życia, „Halo!”

O kobietach , O ludziach

„Chcę, żeby moja ulica była szalona, żeby jezdnie, sklepy i kamienice zawirowały w szalonym tańcu, dlatego deformuję kontury i fałszuję kolory.”

Jean Dubuffet (1901–1985) francuski malarz i rzeźbiarz

Dubuffet o cyklu Paris Circus (1961–1962).
związane z cyklami obrazów

O tańcu

„Kiedy polskim dziennikarzom i innym moralistom pokazuje się stręczycielstwo, zepsucie wyższych klas, zablokowany awans młodych kobiet itp., kiedy pokazuje się to wszystko w pięknie wystylizowanych, a nawet (o zgrozo!) brutalnych amerykańskich filmach, to chętnie się użalą, pokiwają głowami i westchną, jakie to życie jest trudne. Kiedy ktoś podstawi im pod nos obrazek z własnego podwórka, ze świętym oburzeniem skomentują, że kolory dobrał nie takie, a w ogóle to złą metodę wybrał – obrazki są pfe! Trzeba było napisać wiersz.”

Agata Szczęśniak (1980)

Źródło: Latkowski, pisz wiersze, krytykapolityczna.pl, 7 czerwca 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20130607/szczesniak-latkowski-pisz-wiersze

O życiu , O kobietach

„Spotykamy się i jedno dla drugiego jest tajemnicą. Widzimy to, co chcemy widzieć. Idealizujemy się nawzajem za pomocą własnych fantazji. Kiedy się poznajemy, najpierw jesteśmy czystymi tabliczkami, nie mamy o sobie żadnej wiedzy. W oczach nowo poznanej osoby jesteśmy dziewiczy. Jesteśmy doskonali. Doskonali, bo każdy wybiera kolory, jakich pragnie, i maluje obraz, jaki chce zobaczyć.”

Eric Jerome Dickey (1961)

Genevieve (2005)

O tajemnicy , O fantazji , O wiedzę , O pomocy

„Dalekie ścieżki, po których jabłądziłem kiedyś w pogoni dnia,i kwiaty, które witały nas,w żółte kolory zamienił czas.”

Marek Gaszyński (1939) polski dziennikarz i prezenter muzyczny

Źródło: Barwy jesieni, piosenka z repertuaru Czerwonych Gitar (muz. Seweryn Krajewski)

O czasie , O Kwiatach

„Gieniusia była moją ciotką. To ona wyhaftowała wyprawkę na moje narodziny. Nie pamiętam, kiedy zaczęłam się jej uważnie przyglądać, mogłam mieć siedem albo osiem lat. Śniada, czarnowłosa, ubrana w soczyste kolory, z purpurową szminką na ustach i krwistym lakierem na paznokciach, na tle szaroburej powojennej ulicy wyglądała jak tęcza. Mężczyźni przystawali i odwracali za nią głowy, kobiety opuszczały wzrok, nagle zasmucone. Gieniusia nie miała jednak szczęścia w miłości. Świadczyła o tym fotografia z niedokładnie odciętym mężczyzną, z którego zachował się fragment nogawki i buta. Nie wiem, jak miał na imię.”

Asja Łamtiugina (1940) polska aktorka

Gieniusia

O kobietach , O mężczyznach , O butach , O zachowaniu

„Nie rzeczywistość sama, ale serce, z jakiem ku niej przystępujemy, daje rzeczom kształty i kolory.”

Henryk Sienkiewicz książka Na marne

Źródło: Na marne, rozdz. IV, wyd. S. Demby, Warszawa 1901, s. 68–69.

O rzeczywostości , Serce

„Nie chcę tylko pokazywać mojej góry. Trzeba mieć kolory w głosie. Jeśli śpiewasz normalnie przez cały czas, brzmi to przyjemnie, ale niczego nie wyraża.”

Weselina Kacarowa (1965)

O śpiewie , O czasie

„Po raz pierwszy malarz pokusił się tutaj o przekroczenie tradycyjnych konwencji. Jakby uwolnił z ram portretu postać, zwróconą gestem i spojrzeniem poza pole widzenia; nie skamieniałą (…), ale ruchliwą (…); nie wpisaną (…) w płaszczyznę obrazu (…), ale cofniętą w głąb mrocznej przestrzeni, z której promień światła wydobywa tylko te kształty i kolory, które zwrócone są ku niemu.”

Marek Rostworowski (1921–1996) polski historyk sztuki, działacz państwowy

o obrazie Dama z gronostajem Leonarda da Vinci.
Źródło: Gry o damę (1994)

Obraz

„reaguję na impulsy (znak)
reaguję na kolory (znak)
oto ściany cztery to jest świat
oto światła które dają znak
oto sygnał abym spał
oto sygnał abym jadł
oto sygnał bym się śmiał”

Grzegorz Ciechowski (1957–2001) polski muzyk rockowy

Z utworów
Źródło: Psy Pawłowa, Nieustanne tango (1984)

O świecie , O psie

„Trudno jest wytrwać, gdy wszystko zdaje się stracone.
Trudno jest marzyć, gdy marzenia twoje depczą.
Trudno jest stać gdy chcą cię rzucić na kolana.
Marzyć o słońcu gdy wokoło strugi deszczu.
Lecz przysięgaliśmy na orła i na krzyż,
na dwa kolory, te najświętsze w Polsce barwy,
na czystą biel i na gorącą czerwień krwi,
na wolność żywych i na wieczną chwałę zmarłych.”

Andrzej Kołakowski (1964)

Źródło: Przysięga

O marzeniach , O wolności , O zmarłych

„Bon powiedział: „Kawałek dalej jest taki kolo. Jeśli chcesz mieć tatuaż, to ten koleś jest wybitny! Robi wszystko za jednym razem, tak jakby ci to wypalał!” Zamierzał dać dodatkowy tusz do swoich kolorów, by nieco bardziej świeciły, więc poszedł i sobie je zrobił. Miał już jeden poniżej pasa. Powiedziałem: „Kurwa mać, Bon! Ty to dzielny jesteś! Tak po prostu tam włazisz i sobie to robisz.””

Angus Young (1955) australijski muzyk rockowy (AC/DC)

Maksimum rock’n’rolla

O tatuażu

„Siedzę tu, pod gontem już cały lipiec. Pada w Szczyrku i pada. Będzie tak lało do końca wakacji? Boli siedzenie od siedzenia. Czuję tyłek najwyraźniej. Brzuch też boli, pusty bardzo. Hałas w kiszkach, chcenie kwasów. Głowa jednak nie pozwala wchodzić nogom do chałupy. Opór w mózgu. Stożek w kuli piknął znowu chłopca czoło. Dzień za dniem tak przesiaduję w drzwiach Huczkowej z ołówkami i kredkami. Rosną góry na papierze. Za to w nocy tylko słucham – rozpluskania, rozbębnienia – ziemi z wodą. Przetwarzam dźwięki na kolory. Widzę barwną prędkość.”

Jacek Durski (1943)

Źródło: Okno

O wodzie , O wakacjach , O prędkości

„A w dzieciństwie wszystko jest inaczej. Bijatyki kończą się najwyżej łzami, kolory są bardziej jaskrawe a miłość może być tylko jedna i na zawsze.”

Siergiej Łukjanienko (1968) rosyjski pisarz

Źródło: Fałszywe lustra

O miłości , O dzieciństwie , Łza

„W każdym z nas jest potencjał. Problem tylko w tym, żeby ktoś wyciągnął z danej osoby to, co jest w niej najfajniejsze, wszystkie jej kolory.”

Lidia Sadowa (1985) aktorka polska

Źródło: Spełnić marzenia! http://www.barwyszczescia.pl/3843/spelnic-marzenia.html

O marzeniach , O problemach

„Zorganizowano marsze, malowano kwiatki na chodnikach, w różne kolory, kredkami o kolorach całej tęczy. Dla mnie jest to nawiązanie do LGBT, bardzo wyraźne.”

Mariusz Błaszczak (1969) polski polityk

o reakcji na zamachy terrorystyczne w Francji w 2016.
Źródło: dziennik.pl http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/526487,szokujace-slowa-szefa-mswia-o-reakcji-ue-na-zamachy-mowi-o-kredkach-w-kolorze-lgbt.html, 15 lipca 2016

„Oto ja wobec wszystkich człowiek przy zdrowych zmysłach
Znający życie i śmierć to co żyjący znać może
Który poznałem cierpienia i radości miłości
Który potrafiłem niekiedy narzucać swoje myśli
Znający wiele języków
Który niemało podróżowałem
Ja co widziałem wojnę w Artylerii i Piechocie
Raniony w głowę z czaszką trepanowaną pod chloroformem
Który straciłem najlepszych przyjaciół w straszliwej bitwie
Wiem o starym i nowym ile poszczególny człowiek może o tym wiedzieć
I nie dbając dzisiaj o tę wojnę
Między nami i dla nas przyjaciele moi
Rozstrzygam ten długi spór tradycji i wynalazczości
Porządku i Przygody

Wy których usta są na podobieństwo ust Boga
Usta które są samym porządkiem
Bądźcie wyrozumiali kiedy nas porównujecie
Z tymi co byli doskonałością porządku
Nas którzy wszędzie wietrzymy przygodę

Nie jesteśmy waszymi wrogami
Chcemy wam dać rozległe i dziwne dziedziny
Gdzie kwiat tajemniczości prosi chętnych o zerwanie
Są tam nowe ognie kolory nigdy nie widziane
Tysiąc nic nie ważących fantazmów
Którym trzeba nadać realność
Chcemy wykryć dobroć niezmierzoną krainę gdzie wszystko milknie
Jest również czas który można ścigać albo zawrócić
Litości dla nas walczących zawsze na krańcach
Bezkresu i przyszłości
Litości dla naszych błędów litości dla naszych grzechów

Oto i lato pora gwałtowna nastała
I młodość moja zgasła jak podmuch wiosenny
O słońce to już zbliża się Rozum płomienny
I czekam
Aż za urodą którą na koniec przybrała
Abym kochał ją miłą i szlachetną pójdę
Nadchodzi i z daleka
Przyciąga mnie jak siłą stali magnetycznej
Ma postać prześlicznej
Rudej

Jej włosy ze złota tak jasno
Świecące się nigdy nie zgasną
Jak ognie pyszniące się będą
Śród róż herbacianych co więdną

Ale śmiejcie się śmiejcie się ze mnie
Ludzie zewsząd ludzie tutejsi
Bo tyle jest rzeczy których wam nie śmiem powiedzieć
Tyle jest rzeczy których nie dacie mi powiedzieć
Zlitujcie się nade mną”

Guillaume Apollinaire (1880–1918) francuski poeta

O myślach , O myśleniu , O zerwaniu , O życiu

„To tak samo, jak z budowaniem dworca. Jeżeli coś ma duże znaczenie albo ważny cel, to z powodu niewielkiej pomyłki wcale nie rozwieje się, nie przepadnie. Trzeba najpierw zbudować dworzec, nie musi być doskonały. Prawda? Bez dworca pociąg nie będzie się miał gdzie zatrzymać. I nie będzie można powitać drogich nam osób. Jeżeli odkryje się jakieś usterki, zawsze będzie je można potem w razie potrzeby usunąć. Najpierw zbuduj dworzec. Specjalny dworzec dla niej. Taki, na którym pociąg mimowolnie będzie chciał się zatrzymać, nawet jeśli nie będzie tam miał żadnej sprawy. Stwórz sobie taki dworzec w myślach, nadaj mu konkretne kolory i kształty. Wyryj gwoździem w fundamencie swoje nazwisko i tchnij w niego życie. Masz w sobie taką moc. Przecież przepłynąłeś sam nocą zimne morze.”

Haruki Murakami (1949) pisarz japoński

色彩を持たない多崎つくると、彼の巡礼の年

O morzu , O prawdzie , O życiu

„Najbardziej lubię koniec grudnia, kiedy ciemno robi się o czwartej. Mogę włożyć pidżamę, łyknąć środek nasenny, położyć się do łóżka z butelką wina i książką. Tak żyję od lat. Słońce wstaje o dziewiątej, zanim człowiek się umyje i wypije parę kaw, robi się południe i trzeba przetrwać już tylko cztery godziny, co zazwyczaj udaje mi się bezboleśnie. Ale wiosna jest nie do zniesienia, niekończące się cudowne zachody słońca, jak w jakiejś pieprzonej operze, wciąż nowe kolory, nowe blaski; raz postanowiłem zostać tu przez całą wiosnę i lato; myślałem, że umrę, co wieczór byłem na skraju samobójstwa, przez ten zmrok, który godzinami nie chciał zapaść.”

Michel Houellebecq (1956) francuski prozaik, eseista, poeta i autor piosenek

La Carte et le territoire

O wiośnie , O myślach , O myśleniu , O samobójstwie

„W kosmosie nie ma nic, co dałoby nam szczęście. Tu na Ziemi mamy wszystko, co najcenniejsze we wszechświecie. Na jednym kwiatku, na jednym jesiennym liściu można zobaczyć, wszystkie kolory istniejące w kosmosie. To mi wystarcza. W moim odczuciu przyszłość niewiele ma do zaoferowania jednostce. Niszczymy ludy pierwotne, grupy etniczne, a przecież wszyscy należymy do jakiejś grupy etnicznej, jesteśmy ludami pierwotnymi, żyjemy na tej planecie i musimy o nią wspólnie dbać. Musimy też troszczyć się o zwierzęta. Ilekroć doprowadzamy do wyginięcia jednego ze zwierząt, działamy na własną szkodę. To tak, jakbyśmy ucinali sobie palec, w ten sposób okaleczamy własne ciało.”

Eric Burdon (1941) wokalista angielski (The Animals)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 7 maja 1998.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 317.

O zwierzętach , O szczęściu , O ludziach , O przyszłości

„Prawda jest taka, że jesteście Państwo organicznie niezdolni do zaakceptowania tego faktu, że mogą istnieć rządy i partie, które różnią się od was poglądami i że te poglądy mają dobre racje. Pluralizm w Unii Europejskiej to jest taki pluralizm jak w przypadku Forda modelu T: mogły być wszystkie kolory, pod warunkiem że był to kolor czarny. W Unii Europejskiej wszystkie poglądy są dobre, pod warunkiem, że to są poglądy zgodne z ortodoksją Unii Europejskiej.”

Ryszard Legutko (1949) filozof polski, działacz polityczny

Źródło: Debata na temat sytuacji w Polsce – Strasburg, 13 września 2016 http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+CRE+20160913+ITEM-008+DOC+XML+V0//PL&language=PL&query=INTERV&detail=2-769-000

O prawdzie , O kolorach

„Wszystko jest czarne. Świat naprawdę traci kolory, gaśnie światło. Jakby ktoś poruszył pokrętłem od telewizora. Wieczna, zimowa noc. Wszystko robi się ciężkie, nieruchome… Nawet twoje ciało. Masz ochotę tylko leżeć, wszystko jest ci obojętne, chcesz tylko umrzeć. Czas w ogóle nie płynie. Nie ma przyszłości. Każda chwila jest taka sama. Jesteś zanurzony w oceanie zimnego bólu, bez światła i bez dźwięku – cały czas mówi płaskim, bezbarwnym głosem.”

Maciej Rajk (1984)

Twoje myśli to ciągły chaos. Nie wiesz, co się dzieje, nie wiesz już, kim jesteś. Wiesz tylko, że jesteś szlamem, najniższą formą życia, winną każdej zbrodni. Boisz się decyzji. Wszystkich. Nie umiesz ich podjąć. Jak można coś robić, kiedy nic nie ma sensu, kiedy nie ma przyszłości, a pewne są tylko cierpienie i śmierć? Nie masz też sił, by próbować coś zmienić. Jesteś pustą, wystygłą skorupą. Wyładowaną baterią. Twoje ciało zmienia się w ciemną trumnę. Czujesz, jak się rozkłada, jak wysycha w nim energia życiowa. Rozsypuje się, starzeje. Z każdym oddechem jest coraz ciemniej i masz coraz mniej sił. Toniesz w ciemnej, zimnej wodzie.
Miłość i inne pajęczyny (2009)

O nocy , O świetle , O czasie , O świecie