Cytaty na temat garnitur (47 cytatów)

„Politycy chodzą w nienagannie skrojonych garniturach, ale to jak je skroili jest naganne.”

Andrzej Majewski (1966) pisarz i fotografik polski

„Lepiej, żebyś był tym jedynym w swetrze pośród garniturów, a nie jedynym w garniturze wśród koszul i swetrów.”

Audrey Hepburn (1929–1993) aktorka amerykańska pochodzenia holenderskiego

Źródło: Sean Hepburn Ferrer, Audrey Hepburn. Uosobienie elegancji

„Trzy życzenia? – upewnił się. – No to po pierwsze, żeby Jakuba Wędrowycza diabli wzięli.
Dżin pstryknął palcami. W knajpie zmaterializowały się dwa diabły. Asmodeusz w powyciąganym garniturze i Boruta w poprzypalanym kontuszu.
– Gdzie jesteśmy? – diabeł szlachcic rozejrzał się.
– Macie zabrać tego tam do piekła.”

Andrzej Pilipiuk książka Zagadka Kuby Rozpruwacza

Sasza wskazał Jakuba.
– Jego już próbowaliśmy – warknął Boruta.
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Zagadka Kuby Rozpruwacza
Źródło: Trzy życzenia

O piekle

„Przed wojną Leon Wyrwicz, kabareciarz z Krakowa, nazywał siebie monologistą. Mnie też się to określenie podoba. Dzisiaj ten rodzaj kabaretu nazywają stand-upem. Przy pierwszych występach eksperymentowałem jeszcze z rekwizytami, strojami. Ale powoli rezygnowałem z tego, zostając tylko w garniturze. Żadnej przebieranki.”

Andrzej Grabowski (1952) aktor polski

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 16 października 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24706

O wojnie , O czytaniu

„Pytał mnie pan, jaki wpływ wywarła na mnie Łódź – większy wpływ wywarł chyba właśnie handel zagraniczny. W handlu nie ma miejsca na ideologie i szowinizmy – tutaj Arab musi się dogadać z Żydem, komunista z kapitalistą. Podpisanie kontraktu nigdy nie wyglądało tak, że siedzą naprzeciwko dwie ponure grupy w garniturach. Tak wyglądały najwyżej negocjacje ze Związkiem Radzieckim w ramach RWPG. Kontrakty często zawierało się podczas kolacji, na nieformalnych spotkaniach. Trzeba było umieć zrobić dobre wrażenie, uśmiechnąć się, opowiedzieć dowcip, pogadać o sztuce, łowiectwie, hazardzie i kobietach, myśleć pozytywnie. A wszystkie swoje urazy i uprzedzenia zostawiało się w domu.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Wywiady i spotkania
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, maj 2002

O kobietach , O domu , O myślach , O wrażeniach

„Po finale odbierzemy medale, wejdziemy pod prysznic, rywalizacja się skończy. Więc po co te fochy? A po medale wyjdziemy w złotych czepkach i kąpielówkach. Problem tylko, że nie ma sklepów z taką liczbą jednakowych kompletów. Miało być w złotych garniturach, w kapeluszach i z cygarami, ale takie stroje mam tylko ja i Daniel Pliński.”

Łukasz Kadziewicz (1980) siatkarz polski

O problemach

„Wszędzie panuje chaos. Ludzie po prostu rzucają się na wszystko w zasięgu ręki: komunizm, zdrową żywność, zen, surfing, balet, hipnozę, terapię grupową, orgie, rowery, zioła, katolicyzm, podnoszenie ciężarów, podróże, ucieczkę od rzeczywistości, wegetarianizm, Indie, malarstwo, rzeźbę, pisanie, komponowanie, dyrygenturę, wyprawy z plecakiem, jogę, kopulację, hazard, alkoholizm, wędrówki bez celu, mrożony jogurt, Beethovena, Bacha, Buddę, Chrystusa, samobójstwo, szyte na miarę garnitury, podróże odrzutowcem do Nowego Jorku, dokądkolwiek… Te fascynacje zmieniają się nieustannie, mijają, ulatują bez śladu. Ludzie po prostu muszą znaleźć sobie jakieś zajęcia w oczekiwaniu na śmierć. To chyba dobrze, że istnieje jakiś wybór.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Kobiety

O śmierci , O ludziach , O rzeczywostości , O samobójstwie

„Nie cierpię Platformy, bo nie cierpię oślizgłych sztywniaków w urzędniczych garniturach, pozbawionych własnych poglądów, sypiących niespójnymi obietnicami na prawo i na lewo, demonstracyjnie fotografujących się na studniówkach czy na boiskach piłkarskich dla zasymulowania witalności, syntetycznych produktów politykopodobnych, których każde słowo jest prześwietlane w badaniach fokusowych niczym nowy smak jogurtu.”

Wojciech Orliński (1969) polski dzienikarz

Źródło: No i już po ciszy, blog Wojciecha Orlińskiego, 26 listopada 2006 http://wo.blox.pl/2006/11/No-i-juz-po-ciszy.html

O cierpieniu

„Przez całe liceum marzyłem, aby w szkole rozbić głową szybę. Po prostu nagle wstać i jebnąć głową. Zrobić coś, żeby zobaczyli, że mam w dupie to, o czym mówią, żeby wyrazić bezkresne cierpienie. Wydawało mi się, że jak rozbiję tę szybę, już nigdy nie będę taki jak oni. W końcu po godzinie czajenia się i zbierania na odwagę, rozwaliłem okno w domu, nie z bańki, bo bałem się o oczy, ale pięścią. I myślę, że się udało. Nie uległem mieszczańskiemu schematowi. Nigdy nie pracowałem w żadnej firmie, nie byłem na etacie, nie chodziłem do pracy w garniturze.”

Tymon Tymański (1968) polski kompozytor, instrumentalista, poeta, prozaik

Źródło: „Playboy” nr 11, 2004

O domu , O myślach , O cierpieniu , O myśleniu

„Chodzi tu o same filary systemu – przegniłego i skorumpowanego. Członkowie elity wiedzą doskonale, jak bardzo władza jest skorumpowana, wierzcie mi, wiedzą to lepiej, niż ktokolwiek w tej sali. I wiedzą też o tym ci policjanci, którzy za 37 dolarów za godzinę pracują jako ochroniarze Goldman Sachs, i codziennie oglądają tych facetów w garniturach za 8 tysięcy dolarów, którzy mijają ich, jakby byli powietrzem. Siła, którą my posiadamy, dochodzi do głosu poprzez przejrzystość, poprzez prawdziwą demokrację, poprzez konsensus i przez regułę non-violence.”

Chris Hedges (1956)

fragment przemówienia z 18 marca 2012 r. na LeftForum w Nowym Jorku.
Źródło: Siła prawdy, przeł. M. Sutowski, krytykapolityczna.pl, 22 marca 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/HedgesSilaprawdy/menuid-1.html

O demokracji , O sile

„Poseł Karski! Powiedzmy po nazwisku! Przecież ten poseł w tej chwili w czarnym garniturze opowiada różne rzeczy, wspomina Prezydenta, wspomina przyjaciół. Poseł Bielan – był na pokładzie i nazywał tych ludzi tchórzami. Jeden z ludzi, którzy zginęli na pokładzie, też nazywał ich tchórzami. To są ludzie, którzy przyczynili się do rozpadu normalnego funkcjonowania wojsk lotniczych. Taka jest prawda i to trzeba jasno powiedzieć.”

Tomasz Hypki (1959)

Źródło: wywiad dla portalu Onet.tv http://www.bibula.com/?p=20420

O ludziach , O prawdzie

„Jednak proszę spróbować mnie zrozumieć: w garniturze czułbym się jak pajac… Przy okazji wyborów prezydenckich na siłę wduszono mnie w garnitur i krawat… Garnitury z tego okresu dawno już porozdawałem.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: „Polityka”, 21 marca 1998

O sile

„'Herbatniki'
Wydarzyło się to faktycznej osobie, a jestem nią ja. Chciałem złapać pociąg. Było to w kwietniu 1976 roku, w Cambridge w Wielkiej Brytanii. Zostało jeszcze trochę czasu do odjazdu pociągu. Poszedłem po gazetę, by porozwiązywać krzyżówkę, po kawę i paczkę herbatników. Usiadłem przy stoliku. Opiszę wam scenerię – jest niezwykle ważne, abyście bardzo wyraźnie ją ujrzeli. A więc tu mamy stolik, tu gazetę, filiżankę z kawą, herbatniki. Naprzeciwko mnie siedzi mężczyzna, całkiem przeciętny gość w biznesowym garniturze, z teczką. Nic nie wskazywało na to, aby miał zrobić cokolwiek dziwnego. A jednak zrobił: nagle pochylił się do przodu, wziął do ręki herbatniki, rozerwał opakowanie, wyjął jednego i zjadł.
Muszę powiedzieć, że z takiego typu rzeczami my Brytyjczycy bardzo źle sobie radzimy. W naszej historii, naszym wychowaniu, naszej edukacji nie ma nic, co uczyłoby nas, jak zachować się w stosunku do kogoś, kto w biały dzień kradnie nam herbatniki. Wiadomo, co by się stało, gdyby rzecz miała miejsce na dworcu South Central w Los Angeles. Natychmiast rozpoczęłaby się strzelanina, zjawiłyby się helikoptery, CNN, rozumiecie… w końcu zrobiłem to, co zrobiłby każdy czerwonokrwisty Brytyjczyk: zignorowałem wydarzenie. Gapiłem się w gazetę, wziąłem łyk kawy, próbowałem zrozumieć artykuł, w tekst którego się wpatrywałem, nie byłem jednak w stanie nic pojąć, z wyjątkiem powtarzania w myśli: „Co mam robić?”.
W końcu uznałem: „Trudno, muszę coś zrobić”. Próbując z całych sił nie zauważać, że w tajemniczy sposób paczka została otwarta, wyjąłem herbatnik. Pomyślałem sobie: „To go uspokoi”. Nie uspokoiło, bowiem po chwili powtórzył to, co przedtem. Wziął następny herbatnik. Ponieważ za pierwszym razem nic nie powiedziałem, za drugim jakby trudniej było podnieść temat: „Przepraszam bardzo, trudno tego nie zauważyć, ale…”. Nic by to nie dało.
Zjedliśmy całą paczkę. Było w niej co prawda tylko osiem herbatników, ale sprawa zdawała się trwać wieczność. On brał herbatnik, ja brałem herbatnik, on brał herbatnik. Kiedy skończył, wstał i odszedł. Wymieniliśmy pełne znaczenia spojrzenia, po czym poszedł sobie, ja zaś głęboko odetchnąłem i opadłem ciężko na oparcie krzesła.
Wkrótce podstawiono pociąg, dopiłem kawę, wstałem i podniosłem gazetę, pod którą leżały moje herbatniki. Tym, co szczególnie lubię w tej opowieści, jest wrażenie, że gdzieś po Anglii przez ostatnie ćwierć wieku krąży całkowicie przeciętny facet, który ma do opowiedzenia identyczną historię – tyle tylko, że brakuje jej puenty.”

Douglas Adams (1952–2001) brytyjski pisarz

z przemowy do pracowników Embedded Systems, 2001

O losie , O prawdzie , O facetach , O zachowaniu

„Nie zabrałem ze sobą nawet koncertowego garnituru. Chopina uczyłem się z płyt, które mama przywiozła kiedyś z Warszawy. Zaledwie trzy lata studiowałem pianistykę w Moskwie, wyjazd na konkurs traktowałem jako atrakcyjną wycieczkę zagraniczną, szczytem marzeń było dla mnie przejście do II etapu. Kiedy okazało się, że mam grać w finale wpadłem w panikę. W Domach Towarowych Centrum nie było garnituru, który by na mnie nie wisiał. Towarzystwo im. Chopina wynajęło więc krawca, który w ciągu doby uszył mi garnitur z czarnego aksamitu. W nim ku swojemu przerażeniu, ja chłopiec z dżungli, wygrałem I nagrodę.”

Đặng Thái Sơn (1958)

Źródło: wyborcza.pl, 1 października 2010 http://wyborcza.pl/1,90539,8442205,Konkurs_Chopina_i_dla_Chopina.html#ixzz11C2GVpua

O domu

„Powiśle ma inny charakter – tu między pasiastymi leżakami stoi mgła z Wisły (…). Są tu ortaliony z Pragi i sztuczne futra z Nowego Światu, garnitury z Centrum i skóra, także naga – Ursynowa. A wszystko to trze o siebie i iskrzy. Kłębi się gwałtownie i niestrudzenie. Jest to bałagan doskonały – wzorcowa ekspresja wyjątkowego miasta. W potłuczonym szkle nad ranem odtwarza się jego historia, w ostrych zapachach i rozdzwonionych domofonach – spełnia się teraźniejszość: krnąbrna, niezrozumiała, również podszyta wandalizmem. Łobuzem jest to miasto, typem spod ciemnej gwiazdy.”

Paweł Soszyński (1979) polski literaturoznawca, krytyk teatralny i pisarz

Źródło: Warszawa jest łobuzem http://www.dwutygodnik.com/artykul/3881/, Dwutygodnik.com nr 89/2012.

O świecie , O historii , O charakterze

„Pośrodku życia bywa że śmierć przychodzi:
bierze miarę z człowieka. O tej wizycie
zapomina się, życie trwa. Lecz garnitur
szyje się cichcem.”

Tomas Tranströmer (1931–2015) poeta szwedzki

Półgotowe niebo
Źródło: Czarne widokówki, II, tłum.L. Neuger

O życiu , O śmierci , O zapominaniu

„Jestem zakochana. Może nie wiem, czym jest poważna, dorosła miłość, chodząca w garniturze i z teczką, podpisująca zobowiązania, kredyty zaufania.”

Manuela Gretkowska (1964) pisarka polska

Polka

O miłości , O zaufaniu

„Przypominałem sobie te ich cygara, wykwintne garnitury. Myślałem o dużych porcjach steków, jazdach długimi krętymi alejami wiodącymi do pięknych domostw. Beztroskie życie. Podróże do Europy. Piękne kobiety… Czy oni są ode mnie aż o tyle mądrzejsi? Jedyne, co nas różni, to pieniądze i pragnienie ich gromadzenia.”

Charles Bukowski książka Faktotum

Faktotum

O życiu , O kobietach , O pieniądzach , O myślach

„(…) jako jego gwiazda nadal jestem normalnym chłopakiem z sąsiedztwa, a nie figurą woskową. Uprawiam antylans. Jeżdżę gorszym samochodem niż mógłbym i noszę stare ubrania, które mi wiszą na dupie. Jestem permanentnie nieogolony i mam włosy, nad którymi dawno przestałem panować. Nigdy w życiu nie byłem u kosmetyczki. Zgroza! A najgorsze mam garnitury – podobno kompletnie niemodne, bo niewystarczająco wytaliowane. Niektórzy styliści proponują mi swoje usługi za darmo, z litości. Poza tym mieszkam w bloku, chodzę do sklepu po bułki…”

Marcin Prokop (1977) dziennikarz polski

Źródło: „Playboy” nr 9, 2008 cyt. za: Marcin Prokop, wywiadowcy.pl http://wywiadowcy.pl/marcin-prokop/

O miłości , O gwiazdach , Chłopak

„Lubię filmy z Bondem. Podobały mi się jego gadżety, garnitury czy aston martin. Podobało mi się jak był ubrany. Cała stylizacja. Te smokingi. To jakby odzwierciedlało trochę moją pracę. Ja jeździłem porsche, on astonem martinem. Widziałem pewne podobieństwo.”

Tomasz Kaczmarek (1976) polski funkcjonariusz Policji i Centralnego Biura Antykorupcyjnego

Źródło: Wyznania agenta Tomka, wyborcza.pl, 29 listopada 2010 http://wyborcza.pl/1,75478,8736406,Wyznania_agenta_Tomka.html#ixzz1T17Wssgy

„No cóż… był okres, kiedy kobietom imponowały wstążeczki na mundurze. Przyszedł okres, kiedy imponuje mercedes i komisowy garnitur.”

Anna Kłodzińska (1915–2008) dziennikarka i autorka kryminałów milicyjnych.

Dwa włosy blond

O kobietach

„Karen to samuraj, którego cesarzem jest firma, żołnierz gotowy do wykonania każdego rozkazu. Jej garnitur jest równie dehumanizujący jak wojskowy mundur. Korporacyjny świat zamienia ludzi w perfekcyjne roboty, wypiera z osobowości. Rozmawiałam z wieloma pracownikami biurowymi, którzy byli przekonani, że straciliby pracę, gdyby włożyli nieodpowiednią koszulę albo skarpetki w złym kolorze.”

Tilda Swinton (1960) aktorka brytyjska

O ludziach , O świecie , O osobowości

„(…) w polskim filmie aktorzy są zazwyczaj marnie odziani, w przeciwieństwie do swoich amerykańskich kolegów. Nie mówiąc o tamtejszych gangsterach, bo to już prawdziwa rewia mody – wspaniałe garnitury, płaszcze, kapelusze.”

Zbigniew Buczkowski (1951) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 27 maja 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/korzystnes.htm

„Wydawałem w różnych małych i dużych wydawnictwach. Małe to były tak biedne, że nie było ich stać na to, żeby ze mną porozmawiać, natomiast duże były tak bezczelne, że przysyłały jakąś panią od marketingu, która na mnie krzyczała, żebym chodził w garniturach, bo wizerunek wydawnictwa psuję.”

Marcin Świetlicki (1961) polski poeta, dziennikarz i muzyk rockowy

Źródło: wywiad dla Konrada Wojtyły, 2007

„Zawsze podobała mi się praca reportera. Przejmują mnie ludzkie historie. Dlatego jak robię spektakl o więźniu, to idę do więzienia. Jak o wojnie, to piję wódkę z żołnierzami. Teatr to wehikuł, którym możesz wjechać w różne miejsca, komentować rzeczywistość jak kiedyś Arystofanes. Mam wrażenie, że do Szekspira, Becketta czy Czechowa jeszcze nie dorosłem. Zaczytuję się nimi, ale nie sądzę, bym miał im coś do zaproponowania. To nie jest garnitur szyty na moją miarę.”

Łukasz Witt-Michałowski (1974)

Źródło: Agnieszka Mazuś, Komandos na scenie, „Dziennik Wschodni” (dodatek) nr 78, 24 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115810.html

O wojnie , O historii , O piciu , O wrażeniach

„Kiedy byłem dzieckiem nie miałem innego pragnienia, niż grać na gitarze i dostać się do rock’n’rollowego zespołu. Naprawdę nie lubię być facetem w białym garniturze na przodzie. Tak, jak w zespole The Beatles byłem tym, który siedział cicho z tyłu i pozwalał ego innych być na przodzie.”

George Harrison (1943–2001) brytyjski muzyk rockowy, członek The Beatles

I had no ambition when I was a kid other than to play guitar and get in a rock ’n’ roll band. I don’t really like to be the guy in the white suit at the front. Like in the Beatles, I was the one who kept quiet at the back and let the other egos be at the front. (ang.)

O dzieciach , O facetach

„Kiedy ja rano zdawałem egzamin do szkoły teatralnej, on wieczorem bronił pracy magisterskiej. W tym samym garniturze. Był mój i uszyty na miarę. Taki, jaki nosił Marek Grechuta – dwurzędowy, wcięty. Dziś może trudno w to uwierzyć, ale byłem dosyć podobny do Grechuty. Dziewczyny w mieście wiedziały, że ja to ja, a mimo to podchodziły do mnie i prosiły o autograf, który w imieniu Grechuty im dawałem.”

Andrzej Grabowski (1952) aktor polski

Źródło: Robert Taborski, Z gęby w gębę, „Gazeta Wyborcza” nr 100, „Wysokie Obcasy”, 1 maja 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/116291.html

O dziewczynach

„Powiedziałem sobie, że zrobię wszystko, aby stracić dziewictwo przed szesnastymi urodzinami. To był mój najważniejszy cel w życiu. No i umówiłem się na randkę. Przyszedłem w poliestrowym garniturze, z wielkim bukietem kwiatów. A dziewczyna wita mnie w dżinsach! Przez całą noc czułem się jak idiota. Kto wie, może rzeczywiście jestem dziwakiem? (…) Wyszczerzyłem zęby i zniosłem to jakoś. Poszliśmy chyba na spacer (…) Zawsze na randkach przydarzały mi się dziwne rzeczy. Któregoś wieczoru dziewczyna zaprosiła mnie do siebie, no i po drodze strasznie zachciało mi się, hm, do łazienki. No, ale na dworze raczej trudno o łazienkę. Postanowiłem więc wejść pod most i tam zrobić co trzeba. No i w trakcie wszystkiego pojawił się jakiś facet. „Co ty tu robisz?” – zaczął pytać. Kiedy zorientował się, co jest grane, zaczął się ze mnie strasznie nabijać. Skląłem go wtedy naprawdę potwornie, używając najmocniejszych słów, jakie tylko znałem. No i dobrze, facet sobie poszedł, a ja ruszyłem w dalszą drogę. Gdy wreszcie dotarłem na miejsce, dziewczyna otwiera drzwi, patrzę – a za nią stoi ten gość z mostu. Okazało się, że to jej brat. Takie historie zdarzają mi się bez przerwy.”

Jim Carrey (1962) aktor kanadyjski

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Chciałbym wyskoczyć z ekranu. Rozmowa z Jimem Carreyem, stopklatka. pl, 12 kwietnia 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=8217, tłum. Krzysztof Lipka-Chudzik

O facetach , O historii , O urodzinach , O nocy

„(…) na co dzień nie chodzę w garniturze pod krawatem i nie jeżdżę mercedesem… To chyba najbardziej ludzi zaskakuje. Słyszę: „To pan? Taki zarośnięty?”. Wtedy tłumaczę, że tak właśnie działa magia ekranu.”

Sebastian Cybulski (1982) aktor polski

Źródło: 500xBARWY: „Od złego do dobrego”. Wywiad z Sebastianem Cybulskim, 25 listopada 2010 http://www.barwyszczescia.pl/15499/500xbarwy-od-zlego-do-dobrego.html

O ludziach

„Pół godziny po północy. Stał na szczycie południowo-zachodniej wieży Oakland Bay Bridge, na wysokości jakichś pięćdziesięciu pięter nad stalowoszarą zatoką i zastanawiał się: na nogi, czy na głowę? Miał na sobie czarny garnitur. Wahał się przez chwilę, bo pożałował garnituru. Lubił dotyk jedwabiu na skórze. No trudno…”

Christopher Moore (1957)

Krwiopijcy

„Irytują mnie już od dawna te moje role lirycznych i przystojnych, zagubionych, w wykwintnych garniturach. Chętnie zagrałbym obdartego włóczęgę.”

Marek Barbasiewicz (1945) polski aktor

Źródło: Marek Barbasiewicz http://www.halohans.tv/?p=146#more-146

„Dobrze jest być rockową gwiazdą. Wchodzisz do restauracji ubrany jak palant, kiedy powinieneś mieć ze sobą garnitur.”

Fred Durst (1970) wokalista amerykański (Limp Bizkit)

„Gdybym się przejmował tymi, którzy mówią, że Borek to playboy, bo nałożył sobie żel na włosy… Albo że zabawia się w dyskotekach… Gdyby te opinie robiły na mnie wrażenie, to pewnie zrobiłbym sobie grzeczny przedziałek, ściągnął ciemne okulary, sprzedał dobre garnitury i zamknął się w studiu. Dla mnie ważna jest praca i widz.”

Mateusz Borek (1973) polski dziennikarz sportowy

Źródło: wp.pl, 16 czerwca 2006 http://media.wp.pl/kat,1022939,page,2,wid,8353406,wiadomosc.html

O wrażeniach

„jeszcze długo potem
miałeś swoją półkę w szafie
tylko garnitury oddałyśmy bezdomnym
twoje biurko jest już zajęte
siedzę przy nim teraz ja
i piszę o tobie wiersze
twój sekretarzyk od dawna
kryje cudze tajemnice
tylko zegar nie chce
wybijać godzin bez ciebie (…)
miałeś tato takie piękne myśli
one teraz żyją we mnie
miałeś tato takie piękne ręce…”

Iwona Zielińska-Zamora (1954)

Źródło: ***, „Sekrety ŻAR-u” 2007, nr 1 http://www.pzn-mazowsze.org.pl/kultura/klub_zar/sekret16/sek_16.html#poezja

O tajemnicy , O myślach , O myśleniu

„To ma być garnitur? (…) Z komunii panu został?”

Marta Obuch (1975)

Odrobina fałszerstwa

„(…) tak mnie ukształtowali rodzice i babka. Że trzeba mieć maniery. Że człowiek cywilizowany nosi garnitur, koszulę, krawat. Że myje zęby, ma czyste paznokcie. W PRL-u wypisywali o mnie rzeczy nawet dzisiaj wstydliwe. Dla tych, którzy pisali, nie dla mnie.”

Bogusław Kaczyński (1942–2016) polski dziennikarz i krytyk muzyczny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

O rodzicach

„Mówi nam się, żebyśmy żyli tak jak dotychczas, bo inaczej pokażemy terrorystom, że wygrali. Rzeczywiście, czy coś może zdenerwować talibów bardziej niż lesbijka w garniturze, przemawiająca do widowni pełnej Żydów?”

Ellen DeGeneres (1958) amerykańska aktorka komediowa, scenarzystka

Źródło: Emmy Awards, 4 listopada 2001

„Mężczyźni są nieobecni – ogromnie brakuje wzorców męskich. Ojciec jest nieobecny w domu, politycy nie budzą zaufania, hierarchowie kościelni też nie za bardzo, generałowie zniewieścieli. Szkoła też jest sfeminizowana. Nie ma wzorów w filmach i serialach. Polski katolicyzm sprawia, że mamy więcej kobiecego pierwiastka kulturowego. Nasz kraj ma zdecydowanie żeński charakter. Kobiety mają dużo silnych wzorców kobiecych, łącznie z kultem maryjnym. Natomiast mężczyźni w religii nie mają wzorców męskich. Liturgia w Kościele ma charakter żeński, kult maryjny ma charakter żeński, księża to są mężczyźni w sukienkach. W krajach zachodnich księża chodzą w garniturach i koloratkach. Inaczej mówiąc: od strony kulturowości nie dochodzą wzorce męskie.”

Zbigniew Lew-Starowicz (1943) polski lekarz, ekspert seksuologii

Źródło: interia.pl, Populacja Piotrusiów Panów http://kobieta.interia.pl/uczucia/news-populacja-piotrusiow-panow,nId,433222

O kobietach , O mężczyznach , O szkole , O religii

„Oczywiście, to zamknięcie sceny politycznej wynika przede wszystkim z systemu finansowania partii. W zamkniętym systemie komercyjnie zorganizowanej sceny politycznej rozprzestrzenia się model agenta Smitha z Matrixa: samopowielającego się androida „na funkcji”. Smith obsługuje maszynerię kontroli, chociaż sam jej nie programuje. To on jest programowany. Nie muszę chyba dodawać, że agent Smith, czyli po naszemu pan Nikt, jest dość młodym facetem w dość drogim garniturze. (…)
Tak. Ale ten model polityka-androida ma wielkie zalety. Jest odporny, wytrzymały, wydajny. W Boga wierzyć nie musi, wystarczy, że wierzy w Kościół i rynki finansowe. Może trochę się ta wiara zachwiała przy ostatnim kryzysie, ale nie na tyle, żeby przeprogramować podstawy. Postpolityk jest elastyczny i kompatybilny. (…) Barwna i różnorodna, a zarazem merytoryczna i ideowa scena polityczna zanikła na rzecz technokratycznego zarządzania emocjami, konfliktami i procedurami.”

Kazimiera Szczuka (1966) polska historyczka literatury

Źródło: krytykapolityczna. pl, 8 czerwca 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/content/view/8205/1/

O Bogu , O wierze , O facetach

„Ada Sari była niezwykła, zaczynając od stroju. Przed wyjazdem do filharmonii i Teatru Wielkiego, gdzie jej towarzyszyłem, krawcowa projektowała jej stroje, a szewc z tego samego materiału robił buciki, zwane prunelkami. Miała ich 40 czy 60 par. Proszę pana – do każdej sukni prunelki. Na głowę zarzucała czarną woalkę z czarnymi kropkami, nazywała je muchami. Do tego szal wenecki spięty na dwa lwy, które w oczach miały brylanty. Na szyi na złotym łańcuchu zawieszała aparat do patrzenia, bo nie używała okularów, była to soczewka oprawiona złotem z brylantem w uchwycie. Dobierała garnitur biżuterii, czyli jeden rodzaj kamienia: brylanty, szmaragdy albo perły. Ada Sari żyła jak w akwarium – sama nigdzie się nie poruszała. W Ministerstwie Kultury prowadzony był kalendarz jej wyjazdów i minister wysyłał samochód. Pamiętam, podczas przerwy w Teatrze Wielkim szliśmy przez hol, ja młodziutki, szczupły chłopiec, ona wielka gwiazda, trzymała mnie pod rękę, a po obydwu stronach wszyscy gięli się w ukłonach. Ada Sari kłaniała się uprzejmie, ja pytałem: „Kim jest ten pan?”, a ona uśmiechnięta odpowiadała: „Nie mam pojęcia”, i szliśmy dalej.(…) Ona nigdy nie była w sklepie. Uczennice żartowały: „Maestra, ile kosztuje jajko?”. A ona: „Pięć złotych.””

Bogusław Kaczyński (1942–2016) polski dziennikarz i krytyk muzyczny

A kosztowało 40 groszy. Jej się myliły waluty, bo ciągle była w innym kraju.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

O samochodach , O gwiazdach

„Foki noszą garnitur na wysoki połysk.”

Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

„Światek humanitarny od dawna już nie łagodzi cierpień i nie nosi sandałów. Dzisiaj humanitaryści raczej epatują eleganckimi garniturami.(…) Tam, gdzie pojawiają się organizacje humanitarne, miejscowi przywódcy zaczynają nagle jeździć drogimi samochodami i budują piękne domy.”

Linda Polman (1960)

Źródło: Linda Polman „Karawana kryzysu. Za kulisami przemysłu pomocy humanitarnej”, dziennikwschodni.pl, 22 września 2011 http://www.dziennikwschodni.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20110922/KULTURA10/579938154

O cierpieniu , O pomocy

„Ada Sari była niezwykła, zaczynając od stroju. Przed wyjazdem do filharmonii i Teatru Wielkiego, gdzie jej towarzyszyłem, krawcowa projektowała jej stroje, a szewc z tego samego materiału robił buciki, zwane prunelkami. Miała ich 40 czy 60 par. Proszę pana – do każdej sukni prunelki. Na głowę zarzucała czarną woalkę z czarnymi kropkami, nazywała je muchami. Do tego szal wenecki spięty na dwa lwy, które w oczach miały brylanty. Na szyi na złotym łańcuchu zawieszała aparat do patrzenia, bo nie używała okularów, była to soczewka oprawiona złotem z brylantem w uchwycie. Dobierała garnitur biżuterii, czyli jeden rodzaj kamienia: brylanty, szmaragdy albo perły. Ada Sari żyła jak w akwarium – sama nigdzie się nie poruszała. W Ministerstwie Kultury prowadzony był kalendarz jej wyjazdów i minister wysyłał samochód. Pamiętam, podczas przerwy w Teatrze Wielkim szliśmy przez hol, ja młodziutki, szczupły chłopiec, ona wielka gwiazda, trzymała mnie pod rękę, a po obydwu stronach wszyscy gięli się w ukłonach. Ada Sari kłaniała się uprzejmie, ja pytałem: „Kim jest ten pan?”, a ona uśmiechnięta odpowiadała: „Nie mam pojęcia”, i szliśmy dalej.”

Ada Sari (1886–1968) śpiewaczka polska

Źródło: Dariusz Zaborek, Ja, Maria Callas, „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

O samochodach , O gwiazdach

„mego mężczyznę trzeba najpierw ustanowić
niektórzy mówią zdjąć szary garnitur
ta nobilitacja na pewno się przyda
w okolicznościach intymnych potem
odsypać księżycowych opiłków
i trochę podmalować duszę
choćby na granatowo”

Bożena Budzińska (1957–2005)

Źródło: Odwieczne tematy, „Dekada Literacka” 1998, nr 5 (141); Landrynkowy areszt, Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy Świadectwo 1999

O duszy , O zdjęciach

„Moje nieszczęście polega na tym, że chociaż mam szczupłą, skupioną twarz intelektualisty, wyglądam za młodo na swoje stanowisko. Trudno uwierzyć, że jestem profesorem fizyki na dużym uniwersytecie. Na szczęście włosy mi nieco przedwcześnie posiwiały… Poza tym na terenie uczelni zazwyczaj noszę te żałobne, workowate tweedowe ubrania – etatowy strój uniwersyteckich wykładowców. Te garnitury, okrągłe okulary w metalowej oprawie i kolekcja krawatów w zdechłych odcieniach składają się na obraz typowego profesora.”

Jack Finney (1911–1995)

Twarz z fotografii

O nieszczęściu , O szczęściu , Obraz

„Kiedy biskup dorabia sobie genealogię książęcą, bo przecież jest księciem Kościoła, ma maniery książęce, pałace, limuzyny, pierścienie, to nadrabia brak znamienitych korzeni genealogicznych. A te egzotyczne stroje, dużo strojniejsze niż zwykła sutanna, ze zdobnymi pasami, stułami, kapami? Przecież im bardzo blisko do kontusza. Na Zachodzie biskupi chodzą zazwyczaj w garniturach.”

Stanisław Obirek (1956) teolog polski, były jezuita

Źródło: Stanisław Obirek: Jak Jan Paweł II wychował nam kler http://wyborcza.pl/magazyn/7,124059,23949790,stanislaw-obirek-jak-proboszcz-jan-pawel-ii-wychowal-nam-kler.html, wyborcza.pl, 22 września 2018.

„Że te wytarte buty, za duże spodnie, stare, sfatygowane garnitury to tylko i wyłącznie przykrywka. Król nie jest nagi, ma całkiem drogie szaty, siedzi na tronie na Srebrnej i zarządza swoim majątkiem. To jest oczywiście patologia.”

Robert Biedroń (1976) polski polityk i działacz środowiska gejowskiego

Jarosławie Kaczyńskim i spółce Srebrna
Źródło: Robert Biedroń: Jeśli potwierdzą się biznesowe powiązania polityków, należy znacjonalizować majątek PiS http://www.tokfm.pl/Tokfm/7,103087,24412137,robert-biedron-w-poranku-tok-fm.html?utm_medium=push&utm_source=pushpushgo&utm_campaign=Biedro%C5%84maj%C4%85tekPiS, tokfm.pl, 30 stycznia 2019.

O butach