Karol Irzykowski cytaty

„Kara przychodzi zwykle w ten sposób, że wygląda jak krzywda.”

„Jest rzeczą obrzydliwą, do jakiego stopnia człowiek potrafi szczerze przymilić się.”

„Nie wszystko, co płynie z rozumu, jest mądre, bo i głupota ma w rozumie, w intelekcie swoje źródło.”

„Nie mogę zasnąć, bo sam ze sobą nigdy się nie nudzę.”

„Lepiej z mądrym zgubić niż z głupim znaleźć – mówi przysłowie. Ale najgorzej jest z głupim zgubić, a to się dzieje najczęściej.”

„Ludzie wzdychają do względności i względów.”

„Nawet człowiek samotny nie mógłby się czuć samotnym bez tła, które tworzą inni ludzie.”

„Gdy tysiąc ludzi mówi to samo, to jest to albo vox Dei, albo wielkie głupstwo.”

„Strasznie mi niegdyś imponowali ludzie, którzy mi nie odpisywali na listy; uważałem ich za jakieś wyższe istoty.”

„Mania prześladowcza, Ludzie, rzucając bliźniemu kłody pod nogi, dodają: to nie kłody, to tylko twoja bujna wyobraźnia.”

„Są westchnienia, uczucia, myśli święte i tkliwe, słowa i czyny szalone, pieszczoty nie wykonane, pomysły na wpół pomyślane, które wiecznie czekają nad jakimś brzegiem, czy i na nie przyjdzie kiedyś pora? Ale nikt nie próbuje wykrzyczeć się, wypłakać, wygadać, zapomina o tym swoim świecie, ogranicza jego rozrost, skazuje go wreszcie na zaumarcie.”

„Ja pierwszy…”

„Pewne myśli i idee same mają talent.”

„Aforyzm jest zdradliwy, czasem żadnymi świecidełkami, nie można ukryć w nim braku myśli.”

„Gdyby tak ustanowić święto słuchania cudzych argumentów?”

„Prócz świata największa zagadką dla człowieka jest drugi człowiek.”

„Pan chce być w porządku wobec życia? Ale życie zawsze Pana oszuka, życie jest świnią.”

„Życie jest prowizorium, lecz powinno być mądrze urządzone.”

„Dzieje są coraz to inną proporcją i formą połączenia pierwiastka irracjonalnego z racjonalnym.”

„Tylu namnożyło się proroków wołających na puszczy, aż się puszcza nimi zaludniła.”

„Odkrył, że jest zbrodniarzem (niedołęgą, głupcem), i postanowił żyć z sobą samym w dobrej komitywie. I życie mu upływa na tolerowaniu siebie.”

„Wszelka kultura pewnego dnia pokazuje swą smutną prawdę – prawdę przeładowanego, a pustego magazynu.”

„Jej naśladowanie miłości jest więcej warte niż prawdziwa miłość niejednej.”

„Ciało dopiero przez erotyzm staje się interesujące i symboliczne.”

„Moda jest zbiorowym plagiatem, przy którym nie ma poszkodowanego.”

„W olbrzymiej większości wypadków życiem jest właśnie to, że żyć nie można…”

„Im mniej kto jest praktyczny, tym zachłanniejszy bywa na małe korzyści.”

„Literaci polscy nie czytają mnie – a ja nie czytam ich, moja zemsta jest w każdym razie ilościowo większa.”

„Najstraszniejsze jest nienawidzić siebie, wstydzić się siebie, a jednak nie móc od siebie uciec, wciąż do siebie wracać i dlatego siebie przeklinać.”

„Czy kalambur wywołany diablikiem drukarskim i pochwycony potem przez autora jest plagiatem?”

„Miłość jest wzajemnym świętokradztwem.”

„Niezawodnie bardzo imponujące, bardzo szanowne i bardzo perspektywiczne jest to słowo: konieczność. A przede wszystkim wygodne. Daje jakąś złudę pewności wśród chaosu. Uspokaja. Zdejmuje odpowiedzialność. Udaje, że wszystko, choćby było najgorszym, jest przynajmniej w porządku. Jest najsubtelniejszym sposobem samobójstwa. A przy tym ma taki dźwięk spiżowy, nieubłagany.”

„Człowiek nie wytworzył sobie jeszcze ideału, za który by było warto umierać, ale lubi w ogóle za coś umierać. I to jest na razie najlepsze.”

„Włażą we własne korzenie!”

„Nałożyliśmy sobie dobrowolnie pęta na fantazję. Od chwili, kiedy człowiek sam na prawdę zaczął latać, Pegaz musi orać.”

„Jesteśmy zamknięci w akwarium; rozbijanie swoich nosów o jego ściany to mowa ludzka.”

„Może pomyłka jest przewidzianym z góry wynikiem pewnego mechanizmu.”

„Rozumienie, wyrozumienie i porozumienie – od tego zależą losy świata.”

„Przyjacielu, żeby cię rozweselić, opowiem ci moje nowe zmartwienie. Szablony zawsze zwyciężają.”

„Uczciwość jest cnotą, która dużo kosztuje.”

„Świat dzisiejszy jest tak urządzony, że nawet przy najlepszej woli otoczenia dokonuje się bezimienna zbrodnia na każdej jednostce. Nikt nie winien i winni są wszyscy. Dzieje się wciąż to samo, co w ścisku podczas pożaru.”

„Przelana krew może być tak samo symbole bezradności jak wybita szyba.”

„Ludziom często wydaje się, że większa prawda musi leżeć w pobliżu większej nieprzyjemności.”

„Tkwi w człowieku pewna mistyczna zaborczość, która „widzieć” utożsamia z „mieć.””

„Pocałunek jest granicą, gdzie kończy się gra duchów, a zaczyna gra ciał. W tej perspektywie jest doskonałym tematem do kina.”

„Nie rób drugiemu, co tobie niemiło – czy to znaczy: rób drugiemu, co tobie miło?”

„Prawda jest kopciuszkiem, stoi u drzwi półotwartych, czeka aż ją wpuszczą. Najchętniej bywa używana do zmywania naczyń.”

„Najlepszą reklamą dla kogoś, kto ma coś do powiedzenia, jest milczenie.”

„Prawdziwą, typową formą współżycia duchowego jest poezja.”

„Nawet bohaterstwo nie jest, jak się zwykle mówi, przezwyciężeniem śmierci na rzecz życia; jest ono tylko dlatego piękna, że rzuca cień śmierci na życie i czyni je na nowo tajemniczym.”

„Miłość jest dziwną syntezą egoizmu i altruizmu; bywają wypadki, w których z drapieżnym egoizmem jest bardziej do twarzy niż z flegmatycznym zrzeczeniem się praw swoich. Gdy dusze mają się stać wzajemnie swoją własnością, wtedy ustają „zasadnicze prawa człowieczeństwa.””

„Niczego nie można do końca przemyśleć, wszystko można do końca przetrwać.”

„Nie ma osoby tak głupiej ani tak antypatycznej, z którą by nie można obmawiać osoby trzeciej.”

„O wiele łatwiej jest zapamiętać sobie o ludziach złe [plastyczne] niż dobre [abstrakcja]. Zło jest charakterystyczne, dobre jest banalne.”

„Dostojny bzik tragiczności.”

„Kot nie porzuca łapania myszy mimo wynalezienia łapek.”

„Mówią, że się zgadzają. Nie lubię przeciwników, których nigdy nie ma w domu.”

„(…) wielkie charaktery, jak latarnie morskie, świecą daleko w ciemności.”

„Jeżeli czwartym wymiarem będzie czas, to piątym będzie śmierć.”

„Żyć to znaczy: dopiero przygotować się do życia. Umieramy w chwili, kiedy byśmy mogli na dobre zacząć. Ale Najwyższy Sędzia mówi: Nie dam się oszukać, to właśnie było życie.”

„Kto umiera, tego akcje na chwilę rosną.”

„Wciąż jeszcze przechodzą brodem przez rzekę odważnie, gdy już most jest gdzieś zbudowany.”

„Szacunek i miłość są to kapitały, które koniecznie gdzieś umieścić należy. Więc się je daje komukolwiek na kredyt (…).”

„W polityce zamiast grać wciąż tasuję karty.”

„Śmierć – jedyna przyjemność, której nie można odczuć.”

„Dzieła poetyckie są nieraz akumulatorami jakiejś energii, której użytek jest jeszcze nie znany.”