Karol Irzykowski: Na czasie cytaty

„Pan Bóg świat stworzył, a potem zaczął się nim bawić.”

„Nie wszystko, co płynie z rozumu, jest mądre, bo i głupota ma w rozumie, w intelekcie swoje źródło.”

„Nie bolą mnie te głupstwa, które już zrobiłem, ale te, które mam jeszcze zrobić.”

„To, co się pospolicie nazywa intelektualizmem, powinno się raczej nazywać szablonem. U nas ludzie myślą, że każdy, który myśli, tym samym już dobrze myśli.”

„Nie mogę zasnąć, bo sam ze sobą nigdy się nie nudzę.”

„Prócz świata największa zagadką dla człowieka jest drugi człowiek.”

„Jest rzeczą obrzydliwą, do jakiego stopnia człowiek potrafi szczerze przymilić się.”

„Pan chce być w porządku wobec życia? Ale życie zawsze Pana oszuka, życie jest świnią.”

„Dziwne jest, że człowiek jest dumny raczej z tego, co mu dała natura, niż z własnych zasług.”

„Lepiej z mądrym zgubić niż z głupim znaleźć – mówi przysłowie. Ale najgorzej jest z głupim zgubić, a to się dzieje najczęściej.”

„Radzili nad kryzysem kultury i poszli grać w brydża.”

„Życie jest prowizorium, lecz powinno być mądrze urządzone.”

„Dzieje są coraz to inną proporcją i formą połączenia pierwiastka irracjonalnego z racjonalnym.”

„Nawet człowiek samotny nie mógłby się czuć samotnym bez tła, które tworzą inni ludzie.”

„Tylu namnożyło się proroków wołających na puszczy, aż się puszcza nimi zaludniła.”

„Odkrył, że jest zbrodniarzem (niedołęgą, głupcem), i postanowił żyć z sobą samym w dobrej komitywie. I życie mu upływa na tolerowaniu siebie.”

„Wszelka kultura pewnego dnia pokazuje swą smutną prawdę – prawdę przeładowanego, a pustego magazynu.”

„Jej naśladowanie miłości jest więcej warte niż prawdziwa miłość niejednej.”

„Ciało dopiero przez erotyzm staje się interesujące i symboliczne.”