Karol Irzykowski cytaty

strona 2

„Z wielkiej odwagi można popełnić wielkie głupstwo.”

„Pisać – znaczy to czynić się zrozumiałym.”

„Film bywa głupim i banalnym. Ale niekoniecznie musi być takim, bo głupota i banalność bynajmniej nie tkwią w jego istocie.”

„Przypadek jest nie tylko wypadkową nieobliczalnych, ważnych sił żyjących poza człowiekiem, on także ściąga dookoła siebie siły tkwiące w samym człowieku, staje się odczynnikiem natury ludzkiej i demaskuje ją lub apoteozuje.”

„Dla dziewicy nie ma ważniejszego momentu nad ten, w którym nią być przestaje, a każdy przedtem zwalczony bunt krwi, każde stłumione westchnienie powiększa wartość jej ofiary.”

„Dobrzy chrześcijanie wyobrażają sobie, że Pan Bóg ma najpotężniejszą kartotekę.”

„Są stoły o kulawych nogach, pod które podkłada się – Biblię.”

„Człowiekiem być to znaczy być samym wśród ludzi. Indywidualizm – dzierżawa pewnej idei.”

„Kocha się dopiero wtedy naprawdę, gdy między obojgiem nie stoi ani Bóg, ani moralność.”

„Prócz skrawka natychmiastowej chwili cały świat składa się z tego, co nie istnieje.”

„Wszechświat jest zwierzęciem, które nas widzi, słucha i zapamiętuje.”

„Nic dziwnego, że doczekaliśmy się takiego Balzaka jak nasz Uniłowski.”

„Prawie wszystkie światopoglądy opierają się na kombinowaniu jakichś sprzeczności i są zawsze narażone na zarzut niekonsekwencji.”

„Z grzeczności musiałem udawać, że się nie poznaję na jej oszustwie.”

„Aforyzm święci i kłamie krótkością.”

„Paradoksalnym faktem jest, że bardzo często im osobistszą jest liryka autora, tym lepiej trafia do serca czytelnikowi.”

„Głupota jest też pewnym sposobem używania umysłu.”

„Więcej bredni powiedzieć może głupiec w pięciu minutach niż mędrzec przez pięć lat odgadnąć.”

„W ciemności nie biec, sprawdzać otoczenie rękami, strzec się wybojów, drzew, kamieni, wymijać zygzakiem przedmioty – jest wbrew naturze, wbrew popędom, jak wszelka wiedza. Ciemność, przekreśliwszy oko, wymaga, żeby w niej mknąć, płynąć i rozpływać się.”