Cytaty na temat zaopatrzenie (24 cytatów)

„Zastał Rosję pracującą z drewnianymi pługami, a zostawił ją zaopatrzoną w głowice atomowe.”

Józef Stalin (1879–1953) przywódca ZSRR

cytat przypisywany Winstonowi Churchillowi, ale brak potwierdzających go źródeł.
Źródło: Encyclopaedia Britannica z 1964, tom V, s. 250.

„Niską cenę pracy należy przypisać niedostatkowi kapitału, stosunkowo prymitywnemu zaopatrzeniu zakładów i stąd niskiej wydajności pracy.”

Ludwik Landau (1902–1944)

Dochody z pracy najemnej w 1929

„Wszyscy słuchają mp3, więc takie brzmienie stało się standardem. Ale sprzęt szybko się rozwija, technologia jest coraz tańsza i nawet odtwarzacze mp3 brzmią coraz lepiej. Ludzie naprawdę zakochani w muzyce w końcu zaopatrzą się w dobre głośniki. Wtedy okaże się, że mp3 brzmi okropnie. I jeśli nie będą mogli dostać swoich ulubionych utworów w dobrej jakości, to przestaną ich słuchać.”

Leszek Biolik (1965)

Źródło: Głosuję za ciszą – rozmowa z Leszkiem Biolikiem, ziemianiczyja.pl, 31 sierpnia 2010 http://www.ziemianiczyja.pl/2010/08/

O ludziach

„Powstanie Warszawskie zorganizowane, podjęte i prowadzone przez generałów i pułkowników, było – jak mało która bitwa – dziełem dwudziestolatków, ich sprawą, ich czynem, ich wielką życiową przygodą. Przyjęli je oni za własne i nasycili sobą, nadając mu ten kształt i tę atmosferę, którą znamy z tysięcznych przekazów: z pamiętników i wspomnień, piosenek i wierszy, z całej powstańczej literatury. Zawdzięczało im powstanie nie tylko atmosferę. Zawdzięczało także swoje uporczywe trwanie, aż do ostatecznego wyczerpania się możliwości walki, pomimo braku broni, zaopatrzenia i żywności. Oni spowodowali, że ta często do rzezi podobna walka zachowała się w pamięci społecznej nie tylko jako koszmar, ale także jako wielki i piękny zryw młodzieży, wspartej przez przytłaczającą większość ludności stolicy. Bo także jest prawdą, i to prawdą nie do podważenia, że wszędzie tam, gdzie powstanie nabrało charakteru walki nie pozbawionej szans powodzenia, gdzie trwało nieco dłużej i nie zaczynało się od rzezi, jak na Ochocie i Woli, zaakceptowane zostało przez ogół warszawiaków. I dlatego dzień 1 sierpnia gromadzi dziś na cmentarzu wojskowym w Warszawie, tak jak gromadził przez tyle lat, tłumy nie tylko byłych żołnierzy powstania, ale także ogromne rzesze tych, którzy przeżyli je nie na barykadzie i nie z bronią w ręku. Obok tych, którzy stracili wtedy swoich najbliższych, przychodzą tu co rok tacy, którzy nie mają nikogo ze swoich na tym cmentarzu. Powstanie bowiem było sprawą nie jakiejś garstki szaleńców, którzy wydali miasto na łup pożarów i pod kule żołdaków, lecz było i jest sprawą ludu Warszawy, który podobnie jak ci chłopcy i te dziewczęta w opaskach, przyjął je za swoje własne.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 119–120

O ludziach , O młodzieży , O zachowaniu , O literaturze

„Istniały również poważne argumenty, które przemawiały przeciwko rozpoczynaniu walki z Niemcami w Warszawie:
1) Nieuregulowane stosunki dyplomatyczne polsko-sowieckie. Z tego powodu nie wiadomo, jak się do tej walki ustosunkuje rząd sowiecki. Wysuwana była uzasadniona obawa, że rząd sowiecki wstrzyma celowo dalsze posuwanie się Armii Czerwonej ze względów dyplomatycznych i pozostawi nas odosobnionych w walce w Warszawie, co wcześniej czy później doprowadzić musi do klęski.
2) Brak porozumienia z dowództwem Armii Czerwonej i z tego powodu niemożność uzgodnienia naszego działania z działaniem Armii Czerwonej.
3) Obawa, że siły własne w Warszawie są zbyt małe i że nie wytrzymamy walki przez dłuższy czas, to znaczy do sforsowania Wisły przez Armię Czerwoną. Obawa ta w rachunku matematycznym była uzasadniona. Specjalnie ważna była sprawa zaopatrzenia w amunicję i brak w dostatecznej ilości środków walki z czołgami niemieckimi, jak również całkowity brak broni ciężkiej (artyleria, miotacze min) oraz brak broni przeciwlotniczej i wsparcia, względnie osłony przez lotnictwo. Generał „Monter” – Chruściel wyznaczony na dowódcę tej walki oświadczył, że ma amunicję na pięć dni walki.
4) Obawa, że na skutek walki będą wielkie ofiary wśród ludności cywilnej i być może duże zniszczenie miasta, jeśli Armia Czerwona wstrzyma swoje natarcie. Ten ostatni argument nie był przekonywujący. Ludności Warszawy i bez walki groziły straty na skutek ewakuacji i prac nad niemieckimi umocnieniami w pobliżu linii frontu, prócz tego nie podejmując walki musiały dojść do tego straty natury moralnej i bardzo prawdopodobne wywiezienie zdolnych do pracy na teren Reichu, a miasto w wypadku zatrzymania się frontu na Wiśle, bez naszej walki musiało ulec zniszczeniu.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

Okulicki podaje cztery argumenty przeciwko rozpoczynaniu walki z Niemcami w Warszawie w sierpniu 1944; 5 kwietnia 1945.

O wsparciu , O naturze , O sile , O stracie

„Po ponad trzech latach takiego życia Rushdie wystosował apel, o którym wspominaliśmy. Mówi, że już nie może żyć w taki sposób, że próbował wszystkiego, aby uzyskać od swych współbraci w wierze „przebaczenie”, ale zawsze spotykał się z gniewnymi odpowiedziami, zaopatrzonymi w uwagę, że obraza reputacji Proroka jest grzechem niewybaczalnym w tym życiu i nie do odpokutowania w życiu przyszłym.”

Vittorio Messori książka Czarne karty Kościoła

Czarne karty Kościoła
Źródło: s. 238.

O wierze , O przebaczeniu

„Liberalizm występuje na rzecz prywatnej własności środków produkcji nie z dbałości o interesy właścicieli, ale dlatego, że oczekuje od opierającego się na własności prywatnej systemu gospodarczego lepszego zaopatrzenia.”

Ludwig von Mises (1881–1973) ekonomista austriacki

Źródło: Socjalizm

„Samo ostateczne rozwiązanie, czyli misja specjalna powierzona [Reinhardowi] Heydrichowi (…) czyli eksterminacja Żydów, nie była przewidziana prawem Rzeszy. Był to rozkaz Führera (…) a [Heinrich] Himmler, Heydrich i Pohl, stojący na czele administracji i zaopatrzenia, odgrywali swoje role. Zgodnie ze stosowaną wówczas interpretacją, której nikt nie kwestionował, rozkazy Führera były prawem.”

Adolf Eichmann (1906–1962) niemiecki funkcjonariusz nazistowski, zbrodniarz wojenny

Źródło: Howard J. Langer, Księga najważniejszych postaci II wojny światowej, tłum. Marek Rudowski, wyd. Bellona, Warszawa 2008, s. 349.

O wojnie

„Naszym celem w Tunezji musi być zyskanie tak dużo czasu, jak tylko możliwe, aby ewakuować, jak tylko można najwięcej doświadczonych żołnierzy, którzy mogą być użyci do walk w Europie. Wiemy z doświadczenia, że nie ma nadziei na dostawy zaopatrzenia i wyekwipowania armii w Tunezji, co oznacza, że będziemy musieli zmniejszyć liczbę żołnierzy, aby sformować mniej, ale lepiej uzbrojonych jednostek. Gdyby alianci rozpoczęli ofensywę, która miałaby przynieść ostateczne rozwiązanie, musielibyśmy skracać front krok po kroku i ewakuować coraz więcej żołnierzy samolotami, statkami i okrętami wojennymi. […] Gdy anglo – amerykańskie wojska zakończą ostatecznie podbój Tunezji, niczego tam nie znajdą poza paroma jeńcami. W ten sposób zostaną pozbawieni owocnego zwycięstwa, tak jak my byliśmy pod Dunkierką.”

Erwin Rommel (1891–1944) niemiecki generał

po przegranej bitwie (o El Alamein) był przekonany (E. Rommel), że Afryka jest już stracona dla Niemców. Owe słowa zapisał po powrocie z Afryki do Europy.

O czasie

„Strażacy' – naród wesoły, zaopatrzony w sikawki i toporki, zawsze to przyjemniejsze dla cywila niż włazić bezpośrednio w armatnią lufę. Poza tym strażacy zawsze będą sprawiać wrażenie dobrze bawiących się, rozbrykanych mężczyzn, bo sikawka im w tym pomaga. Powaga, z jaką ją traktują, czyni z nich miłych żartownisiów. Jeśli do tego dorzuci się hełmy dziesięć razy za duże, urocze samochody z dzwonkami jak u krów szwajcarskich, trampoliny, drabiny, skoki przez rękaw, skoki przez prześcieradło – wszystko to czyni z tej miłej organizacji sikaczy małe przedsiębiorstwo rozrywkowe.”

Jerzy Afanasjew (1932–1991) polski pisarz, poeta i reżyser

Źródło: Pan A. (opowiadanie)

O wrażeniach

„Wydatki na wojsko rzeczywiście są dość wysokie, bo około 26 mld zł; w ustawie budżetowej znajdują się one pod pozycją „Obrona narodowa”. Jednak gdy im się dobrze przyjrzeć, zobaczymy, że koszt zakupu uzbrojenia to niewielka pozycja. Większość pochłaniają środki przeznaczone na zatrudnienie, zaopatrzenie, usługi remontowe. Podobnie rzecz się ma z bezpieczeństwem publicznym. Okazuje się, że większość pieniędzy pochłaniają struktury, które funkcjonują w tle, więziennictwo czy Straż Graniczna. Więziennictwo to ok. 2 mld zł, a np. CBA–100 mln złotych. Do więziennictwa możemy dodać emerytury Służby Więziennej, które są schowane w budżecie Ministerstwa Sprawiedliwości. Podobnie Agencja Wywiadu – jej budżet roczny to najwyżej jedna trzecia budżetu ostatniego filmu o Jamesie Bondzie.”

Krzysztof Bosak (1982) polski polityk

Źródło: Kosmiczna mapa wydatków http://www.naszdziennik.pl/wp/9688,kosmiczna-mapa-wydatkow.html, naszdziennik. pl, 12 września 2012.

O sprawiedliwości , O ustawie

„Zarządy i personel warszawskich bibliotek naukowych składają się z ludzi wyjątkowo uprzejmych i gotowych pomóc literatom w ich pracy. Niestety w bibliotekach tych brak wielu książek jak najbardziej mi niezbędnych. Jedno British Museum w Londynie lepiej jest w książki polskie i rosyjskie zaopatrzone niż wszystkie razem biblioteki warszawskie.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Europa in flagranti
Źródło: s. 105

O ludziach , O książkach

„Polskie społeczeństwo jest nudne. Spełniło się marzenie towarzysza Gomułki, a w tej chwili jest to również marzenie pana prezesa, żeby tu był kompletnie jednolity naród. Żadnych odchyleń, żadnych obcych języków, żadnej różnorodności. Powszechny schabowy i koniec. W tym akurat władza ludowa nawalała permanentnie, bo zawsze miała kłopoty z mięsem, więc nie spełniała narodowo-socjalistycznego zadania zaopatrzenia każdego obywatela w kotlet schabowy z kapustą. Tylko kapusty starczało. Społeczeństwo ma być jednorodne, klęczące w kościołach, przed kościołami i klęczące przed zasadami wpajanymi przez rządzącą partię.(…) Władza usiłuje stworzyć społeczeństwo według określonego modelu, który bardzo mi nie odpowiada. To jest irracjonalne dążenie do zamkniętego społeczeństwa, które już dawno przebrzmiało.”

Tadeusz Rolke (1929) fotografik polski

Źródło: Tadeusz Rolke: Depresja szoruje i kłuje, i ma kamienie w butach http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/7,53668,21089537,tadeusz-rolke-depresja-szoruje-i-kluje-i-ma-kamienie-w-butach.html?disableRedirects=true, wysokieobcasy.pl, 9 grudnia 2016.

O butach

„Po ponad trzech latach takiego życia Rushdie wystosował apel, o którym wspominaliśmy. Mówi, że już nie może żyć w taki sposób, że próbował wszystkiego, aby uzyskać od swych współbraci w wierze „przebaczenie”, ale zawsze spotykał się z gniewnymi odpowiedziami, zaopatrzonymi w uwagę, że obraza reputacji Proroka jest grzechem niewybaczalnym w tym życiu i nie do odpokutowania w życiu przyszłym.”

Salman Rushdie (1947) pisarz brytyjski

Źródło: Vittorio Messori, Czarne karty Kościoła, przeł. ks. Antoni Kajzerek, Księgarnia św. Jacka, Katowice 1998, s. 238.

O wierze , O przebaczeniu

„Zdrowy rozum jest to rzecz ze wszystkich na świecie najlepiej podzielona, każdy bowiem sądzi, iż jest w nią tak dobrze zaopatrzony, iż nawet ci, których we wszystkim innym najtrudniej jest zadowolić, nie zwykli pragnąć go więcej, niźli posiadają.”

Kartezjusz książka Rozprawa o metodzie

Źródło: Rozprawa o metodzie, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński

„Mało jest obecnie w Polsce ludzi szczęśliwych. Prawie każdemu zawsze czegoś brakuje, zazdrość i zawiść występuje powszechnie. Niekorzystne odżywianie powoduje złe zaopatrzenie mózgu w części zamienne i energię, a mózg taki jest mózgiem człowieka bezrozumnego, któremu musi być zawsze źle. Bardzo mało nieszczęśliwych jest wśród optymalnych i nawet jeśli jeszcze mają powody do bycia nieszczęśliwymi, bywają dużo mniej nieszczęśliwi od innych. Odpowiedź znajdziemy w Biblii: „Wszystkie dni głupiego są złe, a mądry ma gody ustawiczne.””

Jan Kwaśniewski (1937–2019) polski lekarz i propagator diet

Dieta optymalna
Źródło: s. 135, 136

O ludziach , O zazdrości

„Kiedy już mowa o szpitalach warszawskich, to muszę wyrazić całkowitą satysfakcję, którą, wierzę, podziela każdy cudzoziemski lekarz w tej stolicy, co do nadzwyczajnego porządku i obfitości, z jaką są zaopatrzone w każdy przedmiot niezbędny do wykonywania sztuki lekarskiej.”

Paul Eve (1806–1877)

wpis z pamiętnika niedługo po przybyciu do Warszawy w 1831.
Źródło: Michał Różycki, Jankes w powstaniu listopadowym, „Focus Historia” nr 11 (91)/2014 (listopad), s. 62.

O historii

„W tamtych czasach byłem strasznie dumny, że pracuję w Urzędzie Bezpieczeństwa, choć funkcję tam sprawowałem nader mizerną. Około dziewiątej rano obchodziłem pokoje, zbierałem raporty i dostarczałem je do Kancelarii. Po południu, koło piątej, powtarzałem ten obchód, by zmienić zużyte taśmy w maszynach do pisania i zaopatrzyć je w czysty papier. Korytarze przemierzałem, poruszając się na srebrzystym wózku akumulatorowym: lubiłem rozpędzać się na gładkiej wykładzinie i słyszeć, jak świszczą na zakrętach małe pękate opony. To było wszystko.”

Alek Popow (1966)

Droga do Syrakuz. Opowiadania niesamowite, Raport złożony (Raport gotowy)

O pokoju

„Ci, co zarzucają „Solidarności”, że nie ograniczyła się do żądań czysto związkowych, operują eufemizmem lub nie wiedzą, co mówią. Postawa czysto związkowa polegałaby na żądaniu dalszego wzrostu płac i pełnego zaopatrzenia rynku (…) itp., bez oglądania się na problemy gospodarcze, z którymi boryka się nasz wspólny pracodawca. W warunkach 1981 r. byłaby to najkrótsza droga do konfrontacji.”

Karol Modzelewski (1937–2019) polski historyk i polityk

w 1986 r.
Źródło: Adam Michnik, Karol z Krainy Rogatych Dusz, cz. 2, „Gazeta Wyborcza”, 24 czerwca 2011.

O duszy

„Godna podkreślenia była rola, jaką w tym trudnym okresie odegrały komitety blokowe. (…) Komitety blokowe w tym pierwszym okresie, znowu podkreślam, z naszej inicjatywy, zarządziły, ażeby ludność ta, początkowo jeszcze dość ruchliwa, budowała przejścia z piwnicy do piwnicy. Mieliśmy cały system komunikacyjny. (…) Rola komitetów blokowych była tak duża, iż potrafiły one zmobilizować i przekonać ludność o tym, że wysiłek fizyczny w postaci przebijania przejść i odgruzowywania jest konieczny dla ratowania życia ludzi. Zwykle nie pisze się w relacjach, że sieć podziemnych przejść odegrała bardzo dużą rolę w zaopatrzeniu i komunikacji, a także ewakuacji w przypadku „położenia się” całego domu.”

Stanisław Sobolewski (1680–1772)

Źródło: Socjaliści w powstaniu warszawskim 1944 r., wybór tekstów Krzysztof Dunin-Wąsowicz, Oficyna Graficzno-Wydawnicza Typografika, Warszawa 2004 http://www.lewicowo.pl/varia/viewpub/tid/2/pid/511.

O ludziach , O domu , O komunikacji , O wysiłku