Cytaty na temat wydział (40 cytatów)

„6 września 2012 roku na zawał serca zmarł 56-letni profesor Jerzy Urbanowicz, matematyk i kryptograf, szef wydziału kryptograficznego Służby Kontrwywiadu Wojskowego stworzonej przez Antoniego Macierewicza po rozwiązaniu Wojskowych Służb Informacyjnych.”

Jürgen Roth (1945–2017) niemiecki dziennikarz

Tajne akta S. Smoleńsk, MH-17 i wojna Putina na Ukrainie.
Źródło: s. 202

O matematyce , Serce

„Ubolewam, że jest on absolwentem naszego wydziału. Pisał u mnie doktorat, znam go 20 lat i jest on dobrym prawnikiem, ale dobry prawnik powinien wiedzieć co to jest demokratyczne państwo prawne, co to jest Trybunał Konstytucyjny i co to jest Konstytucja. (…) Andrzej Duda nie przejął się niczym. Nie chcę go usprawiedliwiać, bo złamanie przez niego konstytucji jest poza dyskusją, ale wydaje mi się, że nie zrobił tego swoją samodzielną decyzją.”

Jan Zimmermann (1949)

o Andrzeju Dudzie.
Źródło: Promotor Andrzeja Dudy krytykuje swojego doktoranta, dziennik.pl, 3 grudnia 2015 http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/507262,prof-jan-zimmermann-z-uj-prezydent-andrzej-duda-zlamal-konstytucje-trzykrotnie.html

O decyzjach

„Proszę iść na jakikolwiek wydział psychologii i popatrzeć, kim są studenci i wykładowcy. Spotka pani albo zwariowanych amatorów krótkofalowców, albo innych zapaleńców z wyraźnymi zaburzeniami osobowości. A i tak są to akurat ci najzdolniejsi.”

Thomas Harris Milczenie owiec

Milczenie owiec

O osobowości

„Sprawy miejskie
Posiedzenie Rady Miejskiej d. 1 kwietnia.
(…)
Z porządku dziennego r. m. Dr F. Jakubowski uzasadnia wnioski co do nabycia przez gminę dla Muzeum Narodowego zbioru kamei i gem p. Schmidta-Ciążyńskiego. Sprawozdawca podnosi wysoką wartość tego zbioru, jakiego nie posiada w takiej ilości żadna instytucya, a zbiór ten mieści 2,500 sztuk kamei i gem. Wartość tę zbioru sprawdzili wysłani do Wiednia pp. Maryan Sokołowski i Zygmunt Cieszkowski. Za zbiór ten, którego wykaz szczegółowy odczytuje sprawozdawca, zażądał właściciel wypłaty rocznej renty w sumie 3,600 złr. Suma ta przedstawia się jako mała w porównaniu z wartością zbioru, lecz ponieważ było za ciężko dla Rady ponosić takową wyłącznie, dlatego zwrócono się do Sejmu z prośbą o subwencyę jak najwyższą na ten cel, a Sejm przeznaczył 1,000 złr., przez co umożliwił nabycie zbioru. Prócz kamei i gem oﬁaruje p. Schmidt-Ciążyński dla Muzeum 61 obrazów, które się już tam znajdują i 67 sztuk obrazów, które tymczasowo do Rapperswylu posłał, a których odebranie będzie połączone z pewnemi trudnościami. W ocenienie szczegółowe zbioru nie wdaje się sprawozdawca, znanym on jest bowiem z wystawy Sobieskiego, i prosi wreszcie Radę o przyjęcie wniosków, które brzmią następnie:
1) Gmina miasta Krakowa nabywa od p. Konstantego Schmidt-Ciążyńskiego zbiór kamei i gemm na własność, na rzecz Muzeum Narodowego w Krakowie, za rentę dożywotnią p. Konstantemu Schmidt Ciążyńskiemu, rocznie począwszy od 1 stycznia. 1885 w ilości 3600 zł. aw. w ratach półrocznych z góry opłacać się mającą. 2) Nabycie dokonanem zostaje na podstawie wykazu inwentarycznego dołączonego. 3) Renta roczna, w ustępie 1) określona, wypłacaną będzie w ten sposób, iż na ten cel użytą będzie suma 1000 złr. przez Sejm krajowy na ten cel przeznaczona, zaś resztę, w ilości 2600 złr. wa. wypłacać będzie gmina m. Krakowa z funduszów bieżących. 4) Poleca się Sekcyi skarbowej, aby fundusz na zapłacenie renty tegorocznej obmyśliła i do dyspozycyi Pana Prezydenta pozostawiła, tudzież, aby na przyszłość odpowiednie fundusze w budżecie rocznym zamieszczała. 5) Do zawarcia i podpisania umowy z p. Konstantym Schmidt Ciążyńskim, upoważnia Rada miejska Pana Prezydenta, tudzież Radców pp. Dra Faustyna Jakubowskiego i Dra Henryka Jordana.
Po otwarciu dyskusyi nad wnioskami, zabiera głos r. m. Baranowski, który sądzi, iż właśnie dlatego, że Muzeum jest Narodowe, Sejm powinien dać większą subwencyę, a mianowicie 2,600 złr., miasto zaś mogłoby się przyczynić kwotą 1,000 złr. Zawielki to ciężar dla gminy, dlatego oświadcza, iż głosować będzie przeciw wnioskom.
R. m. Dr Warschauer rozbiera szczegółowo charakter wydatków miejskich i dzieli takowe na egoistyczne, tj. potrzebne na budowę bruków, kanałów itd., i na wydatki krajowe, do których miasto przyczyniać się musi. Ani z jednego, ani z drugiego funduszu wydatku na nabycie kamei czynić nie można. Mówca był przeciwny założeniu Muzeum, które obecnie już kosztuje gminę 3,000 złr., a które przysporzyło miastu dwóch urzędników i woźnego. Niezawodnie jest ładnie, żeby były Muzea, galerye; niezawodnie, że zbiór rzeczony jest cenny, że ma pretium affectionis; niezawodnie, że ma gmina pewne obowiązki względem kraju, ale nie tak wielkie, bo przypuśćmy, że Sejm w którymkolwiek roku nie da subwencyi, to wtedy cały jej ciężar spadnie na miasto, za rzecz, która nie jest w ścisłym związku z Muzeum Narodowem, chyba o tyle, o ile działy sztuki wogóle mają związek ze sobą. Mówca doradza, aby i zamożne prywatne osoby przyczyniły się do nabycia, i proponuje następujący rozkład kwoty: Sejm niech da 1/3, miasto 1/3 i ludzie prywatni 1/3. Pieniądze są, trzeba je dać.
R. m. prezes Majer jest za wnioskami, ale musi się usprawiedliwić, dlaczego. Wiele jest prawdy w słowach mówcy poprzedniego, i gdyby nie pewne względy, nie mógłby oświadczyć się za nabyciem zbioru. Na wszelkie targi, jak podobny, bo inaczej układu na przeżycie nazwać nie można, wzdryga się jego sumienie, inna rzecz bowiem, jeżeli rodzice odstępują dzieciom majątek, a sobie zastrzegają rentę. Przyznaje mówca, że zbiór ten, to rzecz przydatna, ale pierwej iść powinny potrzeby konieczne. Gdyby nie było Muzeum Narodowego, to nikomu nie postałoby w głowie nabywanie zbioru, ale skoro Muzeum jest, to naszym obowiązkiem, aby się rozrastało. Znawcy powiadają, że nabytek robimy za cenę stosunkowo niską; znawcy w Wiedniu orzekli, iż wartość samego materyału, nie licząc wartości sztuki, oszacować można na 40,000 do 50,000 złr. Ale to wszystko mając na względzie, nie mógłby jeszcze mówca za nabyciem wotować, gdyby nie zasiłek, jaki przeznaczył Sejm w kwocie 1,000 złr., a nie traćmy nadziei, że usiłowaniom naszych posłów uda się więcej uzyskać. Drugim względem, skłaniającym mowcę do głosowania za nabyciem, jest zapewnienie, że znajdzie się fundusz i to taki, iż miasto ciężaru nie poniesie.
R. m. Dr Machalski wyjaśnia poprzedniemu mówcy, iż niema najmniejszej niemoralności co do zachodzącego tu dożywocia, bo ono jest uświęconem we wszystkich społeczeństwach cywilizowanych. Rada nie spekuluje tu na życie niczyje, a życie p. Schmidta-Ciążyńskiego jest w ręku Boskiem.
R. m. Rehman zapytuje, czy subwencya Sejmu jest jednorazową, czy też będzie udzielaną i na przyszłość.
R. m. Romanowicz wyjaśnia, że jest to datek roczny, więc nie potrzeba będzie wnosić petycye, bo odnośną kwotę będzie wstawiał co roku Wydział krajowy; nie chroni to wszakże tej rubryki od tego, że może się za nią nie podnieść większość rąk, czego przecież po reprezentacyi kraju przypuścić nie można, aby się w tym względzie taka większość nie znalazła.
Sprawozdawca Dr F. Jakubowski dodaje do wyjaśnienia r. m. Machalskiego tę uwagę, że jeżeli rodzice dzieciom majątek zostawiają, a sobie rentę dożywotnią zastrzegają, to tutaj obywatel przychodzi i mówi: oddaję wam wszystko, co mam, całą moją własność, dajcie mi rentę dożywotnią. Tu propozycya wychodzi z jego strony i jemu wolno tak postąpić; Co do r. m. Warschauera, który mówi: niech ktoś da, to nie od nas zawisło, by dał, ani Sejmu także do większej oﬁary zmusić nie możemy, Sejmu, który w trudnych warunkach oﬁarował 1000 złr. Jeżeli zaś ktoś ma dać, to nie od nas także zawisło, ale trzeba rozpocząć składać datki, a radca Warschauer rozpoczął od proponowania datków. Radca Warschauer dzieli także wydatki na niższe i wyższe, lecz ile razy przychodzimy z żądaniem niższych wydatków, to nam mówią o wyższych, ile zaś razy żądamy wydatków na wyższe cele, to nam mówią o brukach, kanałach itd. Gdy szło n. p. o szkołę przemysłową, to mówiono: po co szkoła przemysłowa! I zdaje się, ze słów p. Warschauera, jak gdyby gmina Krakowa mogła tylko kanały i bruki budować i ten jedynie miała obowiązek. Muzeum, przeciw któremu występuje p. Warschauer, ma dziś dziesięć razy większą wartość, niż suma, jaką na nie gmina wydała. Sprawozdawca wskazuje i na te wyższe cele, jakie miasto Kraków ma do spełnienia wobec kraju i narodu i prosi jeszcze raz o uchwalenie wniosków.
W głosowaniu imiennem, zarządzonem na wniosek r. m. Epsteina, głosowali za: Armółowicz, Dr Bobrzyński, Dr Bochenek, Geissler, Dr Hajdukiewicz, Dr F. Jakubowski, Dr Jakubowski Maciej, Dr Jordan, Dr Kasparek, dyrektor Kieszkowski, Knaus. JE. Dr Kopff, Dr Kohn, Dr Lisowski, Dr Majer, Dr Machalski, Muczkowski, hr. Potocki, Romanowicz, Dr Rosenblatt, Dr Straszewski, Szpakowski, hr. Tamowski, Zaremba, Dr Zatorski, Dr Zoll. Razem 26 głosów.
Przeciw głosowali: Dr Asnyk, Baranowski, Birnbaum, Epstein, Grosse, Gwiazdomorski, Kwiatkowski, Dr Oetinger, Rehman, Stockmar, Dr Warschauer, Zieleniewski. Razem 12 głosów.
Wstrzymali się od głosowania: Chęciński, Dr Domanski, Fedorowicz, Feintuch, wiceprezydent Friedlein, Goebel, Dr Horowitz, X. Midowicz, Mendelsburg, Schwarz.
Nieobecni: Chrzanowski Leon, Goldgardt, Matusińsiki, hr. Mieroszowski, Mirtenbaum, Dr Pareński, Dr Pieniążek, Dr Retinger, Rzewuski, Spira, Dr Weigel.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 76, 3 kwietnia 1885, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

Obraz , O życiu , O pieniądzach , O dzieciach

„Michał Listkiewicz jest premierem tej sprawy, a członkowie wydziału dyscypliny PZPN jego ministrami.”

Jan Tomaszewski (1948) piłkarz polski (bramkarz)

komentarz do zatrzymania Dariusza Wdowczyka.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/0,1544335,wiadomosc.html

„Sama szkoła (…) na pewno nie dała mi żadnej aktorskiej metody. I dzięki Bogu… Ona nigdy nie upewniła mnie, że w czymś jestem dobra i to potrafię i tego mam się trzymać. Tam nikt się nie koncentrował na szybkim wyniku, wskazywaniu, kto w czym będzie najlepszy i na odwrót. Czas sobie mijał i tyle. Dobre jest to, że można było ze studentami wydziału reżyserskiego wspólnie pracować i w ten sposób się uczyć. Robiłam tak przez trzy lata, zbierając przez ten czas największe doświadczenie.”

Katarzyna Maciąg (1982) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 5 lutego 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=62895

O Bogu , O szkole , O czasie

„Końcówka studiów i pierwsze lata po nich to był fantastyczny okres w moim zawodowym życiu. Z teatru pędziłem do telewizji, z telewizji na plan filmowy, a z planu znów do teatru, w którym rzeczywiście nagrałem się za wszystkie czasy. Mimo to natychmiast po skończeniu wydziału aktorskiego zdecydowałem się na studiowanie reżyserii. Ciągnęła mnie ta dziedzina teatralnej roboty, a i nie miałem złudzeń, co do moich warunków. Patrzyłem realistycznie. Nie jestem najwyższego wzrostu, głos mam taki sobie. Może idealnie nadawałem się do ról zahukanych inteligentów w kinie moralnego niepokoju, ale do jakich jeszcze? A co w teatrze? Poza tym, jak mówię, czułem, że w reżyserii spełnię się bardziej.”

Tadeusz Bradecki (1955)

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 10 sierpnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cszt.htm

„Bardzo szybko prysł mit szkoły filmowej. Pewnie także dlatego, że wybrałem Wydział Operatorski, ale szybko zorientowałem się, że robienie zdjęć mnie nie interesuje. A może było odwrotnie, tak mało rozwijał mnie mój wydział, że postanowiłem być reżyserem. Albo robiłem tak kiepskie zdjęcia, że musiałem zmienić zawód… Już nie pamiętam.”

Wojciech Smarzowski (1963) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: wywiad Zdzisława Pietrasika, „Polityka”, 3/2005

„W młodości marzyłem o tym, żeby zostać reżyserem filmowym. (…) Mój ojciec, który był pragmatykiem, szybko obliczył, że jako reżyser nie znajdę pracy. Natomiast w kraju zniszczonym przez wojnę na pewno nie grozi mi bezrobocie w zawodzie architekta. Ponieważ byłem posłusznym dzieckiem, posłuchałem ojca i w 1947 roku zdałem egzaminy na Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej.”

Zdzisław Beksiński (1929–2005) polski malarz, rzeźbiarz, fotografik i grafik komputerowy

Źródło: Zdzisław Beksiński: malował swoje sny, „Konfrontacje”, 1989 http://www.cialo-umysl-dusza.pl/strefa-dobrych-mysli/138-zdzislaw-beksinski-malowal-swoje-sny

O dzieciach , O duszy

„Sprawozdanie
DYREKCYI MUZEUM NARODOWEGO
za czas od 1 sierpnia 1883 do końca 1884 r.
(…)
Do pierwszych zajęć komitetu zaliczyć wypada starania o nabycie zbiorów kamei i intaglii pana Schmida-Ciążyńskiego, – wysłanie delegatów do Wiednia w celu porozumienia się z ich właścicielem i zasiągnięcia zdania znawców wiedeńskich o wartości zbioru. Komitet kilkakrotnie udawał się do Wys. Wydziału krajowego i Wys. Sejmu o subwencyą w celu umożebnienia gminie miasta nabycia do Muzeum zbioru gliptycznego, prośba ta w roku bieżącym pomyślny skutek otrzymała oświadczeniem Wys. Sejmu, że zobowiązuje się płacić rocznie 1000 złr., jeżeli miasto przyjdzie do ugody z p. Schmidem.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 61, 15 marca 1885, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Grałam w szkolnym kółku teatralnym, jeździłam na warsztaty, chodziłam na spektakle, robiłam wywiady z aktorami. Wtedy chciałam zostać dziennikarką i pisać o teatrze, ale szybko zorientowałam się, że bardziej pociągają mnie zakurzone kulisy niż wyczyszczone krzesła na widowni… Co prawda najpierw zdałam na polonistykę, ale już wiedziałam, że to nie to. W szkole teatralnej miałam mnóstwo kolegów. Pytali mnie dlaczego nie studiuję aktorstwa, tylko chcę być „pismakiem”. Nie miałam odwagi od razu po maturze pójść na egzamin. Ale kiedy już się zdecydowałam pojechać do Krakowa, na wymarzony wydział aktorski zdałam za pierwszym razem. Czułam, że to była odpowiednia chwila, że musi się udać.”

Bożena Stachura (1974) polska aktorka

Źródło: Wjazd do polskiego kina - wywiad z Bożeną Stachurą http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1726/Wjazd-do-polskiego-kina-wywiad-z-Bozena-Stachura.html

O prawdzie

„Jaki ze mnie aktor? Przypadkowo, towarzysząc koleżance, znalazłam się na egzaminach do szkoły teatralnej. Siedziałam w bufecie, Waldi Dyła zrobił mi kawę i tak od słowa do słowa… ktoś wypełnił za mnie podanie, wepchnął za drzwi, gdzie trwały egzaminy na wydział lalkarski. Nawet świadectwa maturalnego nie miałam przy sobie.”

Lidia Schneider (1968–2011)

Źródło: Małgorzata Potoczak-Pełczyńska, Lidia Schneider już nie zagra, „Nowiny Jeleniogórskie”, 26 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129899.html

O kawie

„W modelu neoliberalnym kapitał napływa tylko do obszarów gwarantujących szybki zwrot inwestycji. Dlatego w Polsce powstało wiele prywatnych uczelni humanistycznych, lecz nie utworzono żadnego prywatnego wydziału chemii lub biotechnologii; podobnie jak nie powstał żaden prywatny szpital oferujący leczenie onkologiczne, choć nie brakuje klinik stomatologicznych i ortopedycznych. Kosztowne i nierentowne kierunki kształcenia czy leczenia nadal finansowane są ze środków publicznych.”

Edwin Bendyk (1965) polski publicysta

Źródło: Fałszywa alternatywa, 2009 r.

„Sprawy miejskie.
Posiedzenie Rady miejskiej dnia 22 grudnia.
(…)
P. o. sekretarza prezydyalnego p. Banaś odczytuje pisma do Rady nadeszłe, z których wymieniamy ważniejsze. I tak: (…) pismo Wydziału krajowego zawiadamiające, iż Sejm upoważnił go do wypłaty corocznie kwoty 1,000 złr. na dożywocie dla p. Schmidta-Ciążyńskiego, jeśli Kraków nabędzie te zbiory dla Muzeum Narodowego; (…)”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 296, 24 grudnia 1884, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Na wydział aktorski zdawałem w sumie osiem razy przez cztery lata do różnych szkół aktorskich. Za każdym razem proponowano mi, bym poszukał sobie innego zawodu. Wszyscy mówili, że nie umiem mówić i dobrze się ruszać. W ogóle nic mi podobno nie wychodziło. Na szczęście od początku wierzył we mnie pan prof. Aleksander Bednarz, za co bardzo mu dziękuję.”

Marek Kałużyński (1975)

Źródło: „Gazeta Łódzka”, 2 maja 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mkaluzynski.htm

O szczęściu

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 15 grudnia.
(…)
Sprawa zakupna gem i kamei. Wydział krajowy zawiadomił reprezentacyę miejską pismem z dnia 21 listopada br., że wys. Sejm krajowy, wskutek petycyi o subwencyę, uchwalił wstawić w budżet krajowy roku 1885 kwotę 1000 złr., jako zaliczkę na rentę dożywotnią dla p. Schmidta-Ciążyńskiego na przypadek, jeżeli zakupno jego zbioru gem i kamei na rzecz Muzeum narodowego przyjdzie do skutku.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 289, 16 grudnia 1884, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Wśród absolwentów naszego wydziału są osoby, które przywiązują wagę do ślubowania i takie, które to ślubowanie łamią. Nie chcę mówić więcej.”

Andrzej Zoll (1943) polski prawnik, rzecznik praw obywatelskich

o Andrzeju Dudzie jako absolwencie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego
Źródło: Andrzej Zoll: Nie rozumiem Kaczyńskiego. Obywatel został sam http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/andrzej-zoll-nie-rozumiem-kaczynskiego-obywatel-zostal-sam/8p01wz1, onet.pl, 26 stycznia 2017.

„A nie, to w takiej sytuacji byłbym pierwszym, który Piszczka by bronił. Bez przesady, pół roku zawieszenia we wszystkich rozgrywkach oznaczałoby zrobienie z niego polskiego symbolu korupcji, a tak przecież nie było. Nie no, to już byłaby k…. przesada. Co innego nie grać przez pół roku w kadrze, czyli raptem przez 1,5 meczu, a co innego w klubie. Ale właśnie taki jest skutek działania szalonych ludzi z Wydziału Dyscypliny. Różni tam już bywali, a teraz mamy kolejnego „fenomena”. Chcą wykorzystać swoje pięć minut, ogrzać się w mediach, tylko że w ich decyzjach materii i rozumu jest bardzo mało. Gdyby Piszczkowi groziła dyskwalifikacja na wszystkich frontach, to powinien z nią walczyć na śmierć i życie.”

Zbigniew Boniek (1956) polski piłkarz, trener i działacz sportowy

o dyskwalifikacji Łukasza Piszczka.

O życiu , O śmierci , O ludziach , O decyzjach

„Wiadomości artystyczne, literackie i naukowe.
(…)
Komitet Muzeum narodowego odbył dnia 22 b. m. posiedzenie, na którem Prezydent miasta odczytał pismo Wydziału krajowego w przedmiocie subwencyi na zakupno przez miasto Kraków zbiorów p. Schmidta Ciążyńskiego. Ze względu na udzieloną już przez Sejm krajowy subwencyą 500 złr., Wydział krajowy oświadcza, że w b. r. do zakupna zbiorów niczem się przyczynić nie może, po zbadaniu jednak wartości zbiorów w sposób w reskrypcie wskazany, obiecuje do Sejmu uczynić odpowiedni wniosek. Po dyskusyi w tej sprawie przeprowadzonej, przyjęto jednomyślnie wniosek więc prezydenta p. Muczkowskiego przeznaczenia, jako przyczynek do zakupna zbiorów p. Schmidta-Ciążyńskiego, dotacyi rocznej 500 złr przez Sejm krajowy dla Muzeum narodowego przeznaczonej i upoważniono Prezydenta m. do zawiadomienia Rady m. o uchwale tej. skoro Rada m. przystąpi do nabycia wzmiankowanych zbiorów. (…)”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 293, 25 grudnia 1883, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Antek nie do końca poszedł w nasze ślady. Wybrał po prostu podobną branżę. Pracuje, grając, ale zamierza być reżyserem. Mówi, że nie chce kończyć wydziału aktorskiego. Gdy Antek był mały, pracowałam w teatrze. Zabierałam go tam często, marząc jednocześnie, aby moje dziecko wybrało sobie jakiś normalny zawód. Przesiadywał w rekwizytorni, przymierzał hełmy. Jasiek też czekał w garderobie na zakończenie spektaklu. Chłopcy przesiąkli atmosferą teatru, ale dzięki temu recytowali przedstawienia na pamięć, poznawali dobrą literaturę. Są humanistami, choć Jasiek ma zdolności matematyczno-fizyczne.”

Małgorzata Ostrowska-Królikowska (1964) aktorka polska

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Rodzinne życie z pasją, „Magazyn Familia”, 20 sierpnia 2009 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Rodzinne_zycie_z_pasja,1772,91.html

O życiu , O dzieciach , O literaturze , O czekaniu

„Śpiewam od 5. roku życia, kiedy miałam 6 lat, byłam na pierwszym festiwalu. Później to jakoś płynęło i toczyło się własnym życiem – byłam w szkołach muzycznych, w centrum sztuki wokalnej, trafiłam na wydział aktorski w Warszawie, przy czym cały czas śpiewałam. A teraz wyszedł singiel i zaczęło się wokół tego zamieszanie. Nic nowego tak naprawdę się nie dzieje, po prostu cały czas śpiewam.”

Ewelina Babiarz (1988)

Źródło: Zdzisław Furgał, Ewelina Babiarz: „Niebanalna dziewczyna z Szansy”, nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/2/174/

O śpiewie , O czasie

„Czymś innym jest wiedza naukowa a czymś innym polityka. Uniwersytet nie jest właściwym miejscem dla załatwiania interesów partyjnych oraz osobistych interesów, do czego zmierza kwestionowana przeze mnie uchwała. Ma ona charakter polityczny i stanowi próbę wciągnięcia naszego Wydziału w walkę polityczną. Pod pozorami troski o demokrację kryje się w uchwale dążenie do przejęcia władzy przez jej inspiratorów. Uchwała została napisana przez tych lub z inspiracji tych, którzy utracili władzę polityczną i przywileje w rezultacie ostatnich wolnych wyborów parlamentarnych. Wyrazem rzeczywistej wolności obywatelskiej – którą uchwała kwestionuje – jest chociażby możliwość jawnego organizowania przez twórców tej uchwały oporu prawników polskich wobec legalnie wybranej władzy. Nie wdając się w dyskusję ze stwierdzeniami uchwały, chcę podkreślić, że w czasie długiej kadencji rządów PO nie było prób podejmowania na naszym Wydziale uchwał krytykujących oczywiste nieprawidłowości rządów Platformy Obywatelskiej.”

Maria Szyszkowska (1937) polska działaczka polityczna, filozof

zdanie odrębne do uchwały Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego z dnia 12 grudnia 2016 w sprawie naruszania ładu konstytucyjnego przez władze państwowe Rzeczypospolitej.
Źródło: Stanowisko odrębne w związku z uchwałą Rady Wydziału Prawa i Administracji UW w dniu 12 XII 2016 http://strony.wpia.uw.edu.pl/zarzadzeniauchwaly/files/2016/12/201612141453_0001.pdf, wpia.uw.pl, 12 grudnia 2016.

O demokracji , O charakterze , O wiedzę , O wolności

„Przygotowujący się do kapłaństwa – notabene uczyłem takich blisko 50 lat – studiują 6 lat, w tym nie tylko teologię, ale także filozofię, psychologię, socjologię, pedagogikę i literaturę. Wszyscy kończą magisteriami na wydziałach uniwersyteckich. Wielu z nich robi jeszcze doktoraty. Liberał powinien wiedzieć, że neoprezbiter ma wykształcenie dużo bardziej gruntowne, głębokie i szersze niż początkujący dziennikarze. Poza tym krytykowani przez liberałów proboszczowie są dużo mądrzejsi niemal od wszystkich polityków i demagogów medialnych. Przede wszystkim są sto razy bardziej uczciwi i patriotyczni. Co więcej, i przeciętny robotnik czy chłop polski przewyższa wyraźnie większość liberalnych inteligentów. Skrajni liberałowie bowiem wyglądają na szalonych.”

Czesław Bartnik (1929) polski teolog, duchowny katolicki, poeta

Źródło: Kościół polski w oczach liberała, naszdziennik.pl, 26 czerwca 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20080626&typ=my&id=my11.txt

O wykształceniz , O literaturze

„Ja jestem z takiego pokolenia, które szło do szkoły, czy studiowało, po to, żeby nie pójść do wojska. Więc ja byłem na filmoznawstwie… rok i zostałem wyrzucony. Chociaż to też nie do końca w ten sposób, bo w tym czasie dostałem się do szkoły filmowej na wydział operatorski.”

Wojciech Smarzowski (1963) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22378

O czasie

„Ku sobie pchnął nas Krzysztof Zanussi, który był moim profesorem na wydziale reżyserii w Katowicach. Ponieważ podobały mu się moje szkolne prace powiedział żebym po zrobieniu dyplomy zgłosiła się do Studia Tor. Obiecał mi pomóc w zrealizowaniu debiutu. Oczywiście kiedy tylko skończyłam szkołę skontaktowałam się z Krzysztofem Zanussim. Przedstawiłam mu nieco nieudolny scenariusz, poruszający podobne tematy, które później znalazły się w Pręgach. Zanussi dał mi wtedy telefon do Wojciecha Kuczoka twierdząc, że powinnam się skontaktować z tym pisarzem ponieważ jego zdaniem mamy podobną wrażliwość i być może przyniesie to jakieś ciekawe efekty. Kiedy zadzwoniłam do Wojtka okazało się, że nasza znajomość sięga dziesięciu lat. Poznaliśmy się w pociągu, jadąc na dzień otwarty na wydział aktorski. Oboje chcieliśmy być aktorami. Wojtek z aktorstwa zrezygnował. Ja jeszcze kilkakrotnie próbowałam. Bezskutecznie. Potem kiedy studiowałam w Katowicach reżyserię ciągle widywaliśmy się ponieważ Wojtek przychodził na zajęcia z dramatopisarstwa.”

Magdalena Piekorz (1974) polska reżyser i scenarzystka filmowa

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=21920

O studiach

„Jarosław Kaczyński, wspominając rangę udziału Lecha Kaczyńskiego jako doradcy MKS w sierpniu 1980 r., miał rację. Następnego dnia po przybyciu na strajk tzw. doradców warszawskich, prof. Jadwiga Staniszkis na niejawnym spotkaniu w hali wydziału W-3 Stoczni Gdańskiej wyjaśniła nam rolę, jaką mają do spełnienia owi doradcy. Zrozumieliśmy, że w zasadzie są oni emisariuszami władzy komunistycznej. Ich podstawowym zadaniem miało być przekonanie nas do rezygnacji z postulatu dotyczącego wolnych związków zawodowych. Na tym spotkaniu rozważaliśmy możliwość zrezygnowania z ich „doradczych” usług, ale został już opublikowany komunikat i nie chcieliśmy mieszać ludziom w głowach. W gronie członków prezydium MKS związanych z WZZ Wybrzeża zdecydowaliśmy, że naszymi doradcami, do których mamy zaufanie, pozostaną Jadwiga Staniszkis, Lech Kaczyński i Jan Olszewski. Od tego momentu moje zaufanie do doradców warszawskich było równe zaufaniu do komisji rządowej.”

Andrzej Kołodziej (1959)

Źródło: „Tramwajarki” atakują, naszdziennik.pl, 4 września 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20100904&typ=my&id=my12.txt

O zaufaniu

„Nie marzyłam, by zostać aktorką filmową i zawojować świat, kroczyć po czerwonych dywanach, w pięknych sukniach. Na początku myślałam, by jako aktorka skryć się za maską i parawanem, dlatego też zdecydowałam się na wydział lalkarski w rodzinnym Wrocławiu. Te studia jednak szybko mnie rozczarowały, więc za namową Igora Przegrodzkiego postanowiłam zdawać na wydział aktorski.”

Ewa Skibińska (1963) aktorka polska

Źródło: „Rzeczpospolita”, 6 kwietnia 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/eskibinska.htm

O świecie , O myślach , O studiach , O myśleniu

„Byłem na drugim roku budownictwa, na ówczesnej politechnice w Brześciu. Jednocześnie działałem w niezależnej organizacji socjaldemokratycznej „Młoda Gromada”. Zaprosił mnie dziekan wydziału i powiedział, że jeżeli brakuje mi czasu na działalność społeczną, to on mi go zapewni. Wkrótce była sesja i kilka dni przed nią zmieniono mi temat pracy zaliczeniowej z informatyki. Nie byłem w stanie napisać jej na czas. Zostałem skreślony z listy studentów.”

Siarhiej Pielasa (1976) białoruski i polski dziennikarz

o przyczynach skreślenia z listy studentów Brzeskiego Państwowego Uniwersytetu Politechnicznego.

O czasie

„Ależ dzień Sądu jest trywialny.
W tę ostatnią godzinę czasu
prowadzę obronę doktoratu. Autor
usprawiedliwił się już z błędów druku w swojej osobowości
a recenzent wstępnie zdezawuował
to co nazywaliśmy dotąd naszą epoką.
Rada Wydziału patrzy ukradkiem zbita z tropu
i przemyca mi przerażony cytat:
„Szybko: czy istnieją inne życia?”
Może jednak. Przecież tutaj jest połowa mnie.”

Kjell Espmark (1930)

Źródło: Sąd Ostateczny, tłum. Leonard Neuger

O czasie , O osobowości

„Podejmując tę decyzję, miałem blade pojęcie o aktorstwie. Jeśli już, to interesowała mnie raczej poezja. Do szkoły teatralnej zdawałem za namową przyjaciół, chyba dla sprawdzenia siebie. Rodzice nic nie wiedzieli aż do ostatniego etapu egzaminów, jednocześnie zdawałem bowiem na wydział lekarski Śląskiej Akademii Medycznej. I dostałem się!”

Tadeusz Bradecki (1955)

o wyborze zawodu aktora.
Źródło: „Dziennik Zachodni”, 10 sierpnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cszt.htm

O rodzicach , O decyzjach

„– Przyszedł do pana poszkodowany rolnik. I rzucił panu na biurko martwą kurę! A pan nawet nie zerknął!
Staszewski rechotał w duchu.
– Miałem odmówić requiem?
– Pan powiedział na widok denata: „Wydział zabójstw piętro wyżej”!(…) A poszkodowany był krewnym komendanta!!!”

Andrzej Ziemiański (1960) polski pisarz

Breslau forever
Źródło: s. 358

„Z Łodzią związane jest całe moje dorosłe życie od chwili, gdy jako chłopiec z prowincji w wieku 18 lat zostałem przyjęty na Wydział Elektryczny PŁ. Tutaj przeszedłem wszystkie szczeble kariery naukowej, od asystenta stażysty do profesora zwyczajnego. Tutaj też odkryłem największą pozazawodową pasję mojego życia – żeglarstwo. Brałem udział w dalekomorskich i oceanicznych rejsach akademickich – m. in. w wyprawie studentów i pracowników wyższych uczelni łódzkich, uhonorowanej w 1986 r. nagrodą Rejs Roku za przepłynięcie Atlantyku w skrajnie trudnych warunkach na jachcie s/y Stomil.”

Dominik Sankowski (1946)

Źródło: Łódź może być miastem przyszłości, dzienniklodzki.pl, 2 listopada 2010 http://www.dzienniklodzki.pl/blogiwyborcze/dominiksankowski/327328,lodz-moze-byc-miastem-przyszlosci,id,t.html

O życiu , O wieku , O przyszłości

„Sprawy miejskie.
Posiedzenie Rady miejskiej dnia 10 lipca.
(…)
Prezydent zwraca uwagę, iż na ostatniem posiedzeniu odczytanem było pismo p. Schmidta-Ciążyńskiego, zapytujące, czy i kiedy Rada zamyśla nabyć jego zbiory dla Muzeum Narodowego? Zapytuje więc Prezydent, czyby sprawy tej nie traktować na dzisiejszem posiedzeniu?
R. m. F. Jakubowski, oświadcza, iż przyczyną nie traktowania dotąd sprawy nie jest obojętność dla niej, ale to właśnie, że sprawa nie jest jeszcze tak skompletowaną, nie ma tak silnej podstawy, aby mogła przyjść przed Radę. P. Prezydent wszakże miał od kilku posłów sejmowych zebrać deklaracyę, iż zbiory p. Schmidta-Ciążyńskiego przedstawiają pewną wartość i pieniężną i artystyczną i godne są, aby je nabyto dla Muzeum. Do dziśdnia tych deklaracyj nie ma, a na ich zasadzie dopiero ma Wydział krajowy oświadczyć się, o ile poprze nabycie zbiorów. Zaczepiono mówcę, jakoby dla nieprzyniesienia aktów nie referował w tej sprawie, ależ zna on ją tak dobrze, iż na pamięć mógłby ją Radzie przedłożyć. Nie jego wrzekomo niechęć, jak fałszywie twierdzono, jest powodem opóźnienia nabycia, ale wskazana powyżej przyczyna.
Prezydent powołuje się na to, iż był także zaczepionym, mimo, że sprawę stawiał na porządku dziennym. Do podpisania potrzebnych dla Wydziału krajowego deklaracyj zaproszonych było 8 posłów. Pięciu z nich nadesłało już deklaracyę, trzy zaś są oczekiwane.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 159, 12 lipca 1884, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie , O obojętności

„Czy ktoś może sobie wyobrazić, że Zapasiewicz uchodził za niezdolne dziecko w utalentowanej teatralnej rodzinie? Bo pochodził z rodziny wielkich Kreczmarów, współtwórców tego, co w Polskim teatrze znaczące. I ku ich przerażeniu nieśmiały, zamknięty w sobie Zbigniew uciekł z wydziału chemii, gdzie studiował, i dał się wciągnąć tam, gdzie trzeba kochać samego siebie i z wiarą pozwalać na siebie patrzeć.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

o Zbigniewie Zapasiewiczu.
Źródło: „Gazeta Wyborcza” nr 167, 18–19 lipca 2009 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/76756.html

O dzieciach , O rodzinie , O wierze , Kochać się

„Ukończyłam wydział wokalny szkoły muzycznej II stopnia i wydział fortepianu, więc pomysł nagrania płyty wydawał mi się naturalny.”

Aleksandra Nieśpielak (1973)

Źródło: „Widziałam wartość i sens w tym, co robię” (rozmowa z Olą Nieśpielak), muzyka.wp.pl, 23 grudnia 2010 http://muzyka.wp.pl/interviewId,602226,title,Widzialam-wartosc-i-sens-w-tym-co-robie-rozmowa-z-Ola-Niespielak,wywiad.html?ticaid=1ba40

O muzyce

„Biurokracja żyje i żywi się fikcjami. Na swych stołkach urzędowych jest jak głuszec po gałęziach, i podobnież „jako głuszec, gdy tokuje nic nie widzi, nic nie czuje”; traci wprost zdatność dostrzegania rzeczywistości. Urzędnik pochodzi z wydziału prawniczego, z tego wydziału prawdziwie fikcyjnego; na uniwersytet nie uczęszczał, egzaminy pozdawał ze skryptów, a potem poprzestawać musi na bezlitosnej fikcji życia, jaką jest żywot urzędnika. Załatwia sprawy, jakich nigdy nie obserwował w życiu; nie znając się na niczym, rozstrzyga o wszystkim. Zamkną go w kancelarii i każą mu rządzić.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

O biurokracji

O rzeczywostości

„Żadna z tez zawartych w przedmiotowej uchwale Rady Wydziału z 12 grudnia 2016 nie wytrzymuje krytyki, w szczególności w świetle obiektywnych kryteriów analizy i interpretacji prawnej zdarzeń i działań w niej ocenianych.”

Kamil Zaradkiewicz (1972) polski prawnik

stanowisko wobec uchwały Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego z dnia 12 grudnia 2016 w sprawie naruszania ładu konstytucyjnego przez władze państwowe Rzeczypospolitej.
Źródło: Zdanie odrębne do uchwały Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego z 12 grudnia 2016 r. http://strony.wpia.uw.edu.pl/zarzadzeniauchwaly/files/2016/12/kz_zdanie_odrebne.pdf, wpia.uw.pl, 12 grudnia 2016

„Jeśli chodzi o sposób prowadzenia spraw, regulują to konkretne przepisy, ale każdy sędzia ma swój styl. Jest też w swoim orzekaniu niezależny i nie trzeba zbyt daleko wchodzić w niezawisłość sędziowską. Jeśli się wypowiada w ramach obowiązujących przepisów, jego prawo. Trybunał reprezentuje prezes, w związku z tym w sprawach Trybunału, tych ogólnych, musi się wypowiedzieć on albo osoba, którą upoważni. Nie uważam, że mam wyłączność na wypowiedzi. Jeśli sędziowie uznają, że chcą w jakiejś sprawie zabrać głos, to mogą. To jest potem kwestia oceny tej wypowiedzi, czego ona dotyczy. Jeśli zaś chodzi o samą organizację Trybunału, to spróbuję przenieść trochę różnych elementów organizacyjnych. Kiedy przejmowałam Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Sądzie Okręgowym w Poznaniu, to był najbardziej obciążony wydział. Na jednego sędziego przypadało około tysiąca spraw. Po roku doprowadziłam razem z zespołem do tego, że było to ok. 200 spraw.”

Julia Przyłębska (1959) polska prawniczka, sędzia Trybunału Konstytucyjnego

o Trybunale Konstytucyjnym.
Źródło: Prezes TK Julia Przyłębska: zwrócimy ten Trybunał obywatelom http://www.tvp.info/28641249/prezes-tk-julia-przylebska-zwrocimy-ten-trybunal-obywatelom, tvp. info, 16 stycznia 2017.

„Wiemy, że pewna, w istocie rzeczy nieliczna, lecz skoncentrowana na kilku wydziałach humanistycznych Uniwersytetu Warszawskiego grupa pracowników naukowych ponosi szczególną odpowiedzialność za ostatnie wydarzenia. Ci pracownicy nauki tacy jak profesorowie Brus, Baczko, Morawski, Kołakowski, Bauman, zwalczając od wielu lat politykę naszej partii z pozycji rewizjonistycznych – świadomie i z premedytacją sączyli wrogie poglądy polityczne w umysły powierzonej ich pieczy młodzieży, byli duchowymi inicjatorami wichrzycielskich poczynań.”

Władysław Gomułka (1905–1982) polski polityk komunistyczny, I sekretarz KC PZPR

przemówienie na spotkaniu z warszawskim aktywem partyjnym wygłoszone 19 marca 1968.
Źródło: Przemówienie na spotkaniu z warszawskim aktywem partyjnym wygłoszone 19 marca 1968 https://www.mpolska24.pl/post/4240/przemowienie-na-spotkaniu-z-warszawskim-aktywem-partyjnym-wygloszone-19-marca-1968, mpolska24.pl, 8 kwietnia 2013.

O młodzieży , O nauce

„Do tej pory rozpatrzyliśmy połowę z postulatów kadrowych. Na 7 przypadków tylko 3 osoby zostały ukarane i to karami regulaminowymi, w tych przypadkach odrzuciliśmy żądania zmian personalnych. Jak się czujemy teraz? Nieswojo i głupio! Ciągaliśmy przecież ludzi, co do których wysunęła załoga bezpodstawne zarzuty. Z czego wynikły te pomówienia? Myślę, że w większości z utraty kontaktu między kierownictwem zmian i wydziałów a robotnikami, z osłabienia tych więzi. Ale nie chciałbym tego uogólniać.”

Włodzimierz Pucek (1946–2000) Działacz związkowy

o strajku w Zakładach Przemysłu Bawełnianego „Frotex”.
Źródło: TW „Zetor” donosi http://tygodnikprudnicki.pl/tygodnik-arty-2257-tw_8222;zetor8221;_donosi.html, tygodnikprudnicki.pl

O karze , O ludziach , O myślach , O myśleniu