Cytaty na temat pudło (23 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Widzisz kochanie… Istnieje coś takiego jak niebo i coś takiego jak piekło. Coś takiego jak więzienie i coś takiego jak pudło. I tatuś prawdopodobnie trafi do tych wszystkich miejsc oprócz jednego…”

Eminem (1972) Amerykański raper, uznawany za legendę hip-hopu wszech czasów

Źródło: utwór 97 Bonnie & Clyde

O piekle , Kochać się

„A ten krótki postój, który nazywamy życiem i którym tak się strasznie martwimy, to nic innego jak tylko niewielka weekendowa odsiadka w pudle w porównaniu z tym, co przyjdzie wraz ze śmiercią.”

Kurt Cobain (1967–1994) amerykański muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta

Dzienniki (wyd. 2002)

O śmierci

„(…) grałem moją sonatę b-moll, zdarzyła mi się niezwykła przygoda. Wykonałem mniej więcej poprawnie allegro i scherzo i już miałem zacząć marsz [żałobny], gdy nagle ujrzałem wyłaniające się z na wpół otwartego pudła fortepianu przeklęte widziadła, które pewnego, ponurego wieczora ukazały mi się w Chartreuse. Musiałem wyjść, żeby się opamiętać, po czym bez słowa zacząłem grać dalej.”

Fryderyk Chopin (1810–1849) polski kompozytor i pianista XIX wieku

do Solange Clesinger 9 września 1848, opis jednego z koncertów angielskich.
Listy
Źródło: Mieczysław Tomaszewski, Fryderyk Chopin…, op. cit.

„Jestem niesiony w mym cieniu
jak skrzypce
w czarnym pudle.”

Tomas Tranströmer (1931–2015) poeta szwedzki

Źródło: Kwiecień i cisza (1996)

O ciszy

„Nie znam żadnej dorosłej osoby zdrowej na umyśle. Wszyscy mają fioła. Jeśli akurat nie walczą na Bliskim Wschodzie, to ubierają pudle w plastikowe płaszczyki przeciwdeszczowe bądź każą umieszczać swoje ciała w zamrażarce. Albo czytają „Sun”, bo myślą, że to gazeta.”

Sue Townsend (1946–2014) pisarka angielska

Seria Adrian Mole, Bolesne dojrzewanie Adriana Mole’a

O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Skocz w pudło gitary,
Ratunkowym ona kołem.”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

Źródło: Piosenka dla juniora i jego gitary w: Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 253.

„I będzie miejsce w pu… na pudle!”

Paweł Dłużewski (1953) polski artysta kabaretowy i przedsiębiorca

Mecz polityków

„Jej narzeczony był ogromnym mężczyzną – taki miś olbrzymiego wzrostu, barczysty i potężny, ale odnoszący się do niej z ogromną subtelnością. Tę delikatną dziewczynę gorąco pokochał. Kiedyś stali oboje razem. Zaczęło się bombardowanie. Ona się wyrwała, zaczęła uciekać i została trafiona – na jego oczach. Jakiś podmuch zdarł z niej całe ubranie. W szpitalu na Mokotowskiej w kostnicy, wśród kilkunastu trupów, zobaczyłyśmy jej ciało. Leżała tylko w białej koszulce, całej we krwi. To było wzruszające i wstrząsające. Jej narzeczony chciał koniecznie zrobić dla niej trumnę. Trumien już od dawna nie było, większość wydobytych spod gruzów zwłok po prostu zakopywano w ziemi. Ale on zdobył jakieś deski, zbił proste pudło i gdzieś za ulicą Wiejską mieliśmy ją pochować. Trzeba było iść dość daleko, przejść przez cały Plac Trzech Krzyży, w okolicy Instytutu Głuchoniemych. (Wtedy to zobaczyłam zniszczoną moją szkołę Królowej Jadwigi). Narzeczony Wandzi sam wykopał grób, złożył ją do „trumny”, szlochał jak dziecko, a jego łzy padały na ciało Wandzi. Ponieważ co chwilę był nalot, chcieliśmy jak najszybciej zakończyć ten pogrzeb. Tymczasem on ukląkł, złożył całe dłonie jak przy pacierzu i modlił się serdecznie. Wandzia leżała słodko uśmiechnięta, spokojna, uroczo dziecinna, drobniutka w tej swojej koszulce, prawie naga, calutka we krwi. Była jak polski sztandar: biała koszulka i czerwona krew… Nie było księdza, więc my prowadziłyśmy modlitwy – jej narzeczony modlitwę. Potem nakrył swą skrzynkę jakąś deską, rzuciliśmy troszkę ziemi, on sam grób zakopał, usypał kopczyk i postawił krzyż, który wystrugał z odpowiadał. Gdy skończyłyśmy się modlić, on jeszcze zaczął „Pod Twoją obronę” i gdy łkającym głosem mówił, wszyscy płakaliśmy i tak łkając kończyliśmy patyków. Było coś wstrząsającego w żałobie tego olbrzymiego mężczyzny. A myśmy stały, jak zawsze zdumione, że jeszcze żyjemy. Inni odchodzą, a my zostajemy, nawet żadna z nas nie jest ranna.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska Wspomnienie z Powstania Warszawskiego, op. cit., s. 124–125.

O dzieciach , O wspomnieniach , O płaczu , O łzach

„Tymczasem ci z hashslingrz i im podobni coraz głośniej wrzeszczą o „wolności internetu”, a jednocześnie oddają go pod kontrolę czarnych charakterów… Łapią nas na haczyk, bez pudła, wszyscy jesteśmy samotni, biedni, poniżeni, rozpaczliwie chcemy wierzyć w każdą żałosną imitację wspólnoty, jaką chcą nam wcisnąć… Jesteśmy pionkami w grze, Maxi, gra jest ustawiona i skończy się dopiero w chwili zniszczenia internetu.”

Thomas Pynchon (1937) amerykański pisarz

W sieci
Źródło: s. 478

O grach , O charakterze , O wolności

„Przez cały czas, od wczesnego dzieciństwa, we wszystkich instytucjach wbijano mi do głowy, że jestem bezgranicznie szczęśliwa. Zaczęło się to w „ekskluzywnym” przedszkolu w Tbilisi. Do tego przedszkola przyjęto mnie tylko dlatego, że moja ciocia Maro grywała tam dzieciom na fortepianie, żeby dorobić na życie. Była harfistką w konserwatorium, ale w konserwatorium absolutnie nic nie było do ukradzenia. Zresztą ciocia, typowy przeżytek burżuazji, hołdowała staromodnym, przedrewolucyjnym przesądom i gdyby jej nawet rozsypano na pudle fortepianu cukierki, a w orkiestrze znalazłaby kiełbasę, pewno by niczego nie tknęła, choć nieraz ssało ją w żołądku z głodu. Niestety, z harfą na chałturę wybrać się nie sposób. Co innego skrzypce czy obój – można było sobie tłusto dorabiać na pogrzebach i weselach.”

Helena Amiradżibi-Stawińska (1932–2017) polska reżyserka i scenarzystka filmowa, pochodzenia gruzińskiego

Słodkie życie księżniczki (1996)

O życiu , O głodzie , O dzieciach , O czasie

„I nie ma nikogo i nic, i jeździ się po świecie z walizką i z pudłem książek i właściwie bez ciekawości. Co to właściwie za życie: bez domu, bez odziedziczonych rzeczy, bez psów. Gdyby się miało przynajmniej wspomnienia. Ale kto je ma? Gdyby dzieciństwo było, ale jest jak pogrzebane…”

Rainer Maria Rilke (1875–1926) poeta austriacki

O życiu , O książkach , O domu , O dzieciństwie

„W domu księstwa Pronto (adres; Via.
Morbida 13) – dzika chryja:
Głowę, i to w dodatku nieżywą,
Książę znalazł w pudle na pieczywo,
A nikt z służby nie wie, skąd i czyja.”

Edward Gorey (1925–2000) rysownik amerykański, ilustrator

Źródło: Limeryk, „Dekada Literacka” 1991, nr 31, tłum. Stanisław Barańczak

O domu

„A wie pan, że to ciekawe! Nie przyszło mi to w ogóle do głowy. Tak, rzeczywiście! Jeżeli tego człowieka zamordowano, a samolot przez cały czas od owej chwili znajduje się w powietrzu, morderca musi być tu nadal. I, oczywiście, musi być jednym z nas. Zadziwiające!
Pokiwał głową z wyraźną aprobatą, jak gdyby sytuacja ta wydała mu się godna podziwu, i rozejrzał się wokół, pragnąc najwyraźniej przyjrzeć się wszystkim współtowarzyszom podróży. Pudło kryjące czaszkę trzymał teraz na kolanach, obejmując je dłońmi.
– Och, morderca jest na pewno pośród nas… Joe także rozejrzał się. – Co do tego nie może być najmniejszych wątpliwości. Ale przecież nie możemy liczyć na to, że sam przyzna się do popełnienia tej zbrodni. A może możemy?
Znowu przesunął oczyma po ich twarzach i dostrzegł jedynie siedem par oczu wpatrzonych w niego i pełnych oczekiwania.”

Maciej Słomczyński książka Piekło jest we mnie

Piekło jest we mnie (1975)

O czasie

„Szarża szwoleżera miała przynieść prezydentowi zwycięstwo, a przyniosła pudło. Nie można być kowbojem, który z biodra, nie pytając, kto zacz, a dopiero potem pyta, do kogo strzelał.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

o wizycie Lecha Kaczyńskiego w Gruzji.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/0,1574697,0,1,prezydent-nie-moze-byc-kowbojem,wiadomosc.html, 25 listopada 2008

O zwycięstwie

„Kiedy umrę pochowają mnie w pudle z kółkami.”

Tré Cool (1972)

„Los jest ślepy, ale trafia bez pudła.”

Włodzimierz Ścisłowski (1931–1994)

O losie

„Znaleźliśmy obiekty zdjęciowe. Pokazaliśmy je naszym aktorom. Chodziło o to, żeby nie poruszali się w wirtualnej przestrzeni. Żeby jak najwięcej skonkretyzować. Bo to działa na wyobraźnię aktorów. Potem poznali postaci z drugiego, trzeciego planu – swoje dzieci, rodzinę. Z dziećmi oswajali się kilka miesięcy. Arek przez dwa tygodnie praktykował w firmie montującej klimatyzatory. Wszystko po to, żeby na planie nie mieli własnych myśli i odczuć, tylko myśli i odczucia postaci. Na koniec, w przeddzień zdjęć przynieśli do filmowego mieszkania swoje własne, drobne przedmioty, pamiątki. Chcieliśmy, żeby pomieszkali wspólnie z tydzień, pomęczyli na pudłach, w ciasnocie, z jedną łazienką. Ale to nie było możliwe. To był film nisko-budżetowy.”

Krzysztof Krauze (1953–2014) polski reżyser i scenarzysta filmowy

o realizacji filmu Plac Zbawiciela.
Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=33339

O dzieciach , O rodzinie , O myślach , O myśleniu

„Śmierć jest jak użyteczny, ale nie użyty przedmiot, który gdzieś leży w tekturze i folii na pawlaczu, pomiędzy pudłami z bombkami a nie noszonym płaszczem – pewna i gotowa; wystarczy po nią sięgnąć, gdy będzie potrzebna.”

Jacek Dehnel (1980) poeta polski

Brzytwa okamgnienia

O śmierci

„P: Czy zaczynałeś życie ta jak my z wieloma oczekiwaniami, i co cię skłoniło aby je porzucić? Odp: Kiedy miałem sześć-siedem lat czułem się jakbym mieszkał wewnątrz zamkniętego pudła, które zostało sporządzone z nieba i ziemi, i z tego powodu płakałem. Razu pewnego zapytałem matki: „Czy możesz usunąć mnie z tego pudła nieba i ziemi?” Odpowiedziała, „Nie mogę.” Wtedy powiedziałem, „Ja to zrobię.””

Baba Hari Dass (1923–2018)

The Yellow Book, 1974

O życiu , O matce , O płaczu

„Bo jest mowa przyrodzona tamtego narodu, jakoby głośne pudło spuścił z wysokiego wchodu.”

Sebastian Fabian Klonowic (1545–1602) pisarz miejski w Lublinie

o języku niemieckim.
Źródło: Żal

„Marcin pokazał, że nie ma ani kondycji, ani charakteru. Skończyłem go w parterze, który trenuję zaledwie od 3–4 tygodni. Ale mam dla niego nagrodę pocieszenia. On chce uchodzić za wojownika i playboya. Mój sponsor ufunduje dla niego pudło prezerwatyw.”

Przemysław Saleta (1968) bokser polski

po wygranej walce z Marcinem Najmanem.
Źródło: sportfan.pl, 20 września 2010 http://www.sportfan.pl/artykul/20384/wolalbym-stracic-przytomnosc-niz-odklepac-najmanowi-saleta-kpi

O charakterze , O walce

„Osoba, której mam powody ufać, mówiła mi, że widziała jak dzień przed dymisją ministra z budynku MON wynoszono kartonowe pudła do dwóch furgonetek. Prawdopodobnie były to ważne informacje, haki, kwity kompromitujące ludzi, gromadzone w MON przez Macierewicza. Przecież miał pod sobą Służbę Kontrwywiadu Wojskowego, której mógł do tego używać.”

Tomasz Piątek (1974) polski pisarz i dziennikarz

Źródło: Tomasz Piątek: Rosja wykorzystuje PiS https://koduj24.pl/tomasz-piatek-rosja-wykorzystuje-pis/, koduj24.pl, 15 lutego 2018

O ludziach , O pewności siebie

„Jak wszystko w Rosyi za kazienne (rządowe) pieniądze jest liche, tak też i ów statek na cześć namiestnika Syberyi, Korsakowem zwany, był lichem pudłem z jeszcze gorszą obsługą.”

Jan Siwiński (1845–1924) polski pisarz i powstaniec styczniowy

Katorżnik czyli Pamiętniki Sybiraka
Źródło: s. 72.

O pieniądzach