Cytaty na temat oszczędności (62 cytatów)

„Oszczędność jest regułą umysłów gnuśnych. Jest ona bez wątpienia lepszą od rozrzutności, ale też nie ma wątpliwości, że nie jest tak dobra, jak użytek.”

Henry Ford (1863–1947) przemysłowiec amerykański, twórca masowej motoryzacji

„Ach, co za oszczędność czasu – zakochać się od pierwszego wejrzenia!”

Janina Ipohorska (1914–1981)

O czasie

„Pieniądz to dobro wspólne – jak telefon czy transport autobusowy – i należy pobierać niewielką opłatę za korzystanie z niego. Innymi słowy należy wprowadzić ujemne, a nie dodatnie stopy procentowe. (…) Jeśli nie można gromadzić oszczędności w formie pieniężnej, ludzie inwestują je w coś co zaprocentuje w przyszłości wartością dodaną. W rezultacie taka forma pieniądza spowodowałaby nadzwyczajny boom.”

Bernard Lietaer (1942–2019)

Źródło: rozmowa Sary van Gelder, Ponad chciwością i niedostatkiem, „Zielone Brygady. Pismo ekologów” nr 5 (185), lipiec 2003 http://zb.eco.pl/publication/ponad-chciwoscia-i-niedostatkiem-p1630l1

O pieniądzach , O ludziach , O przyszłości

„Sprzeciwiajmy się jakimkolwiek historyjkom o tym, że potrzebujemy „więcej Europy”, bo w dzisiejszych warunkach oznacza to tylko żelazną klatkę zinstytucjonalizowanych oszczędności.”

Janis Warufakis (1961)

Źródło: Europe’s Left After Brexit https://www.jacobinmag.com/2016/09/european-union-strategy-democracy-yanis-varoufakis-diem25/, tłum. Jakub Dymek, „Jacobin”, wrzesień 2016.

„Jedyną atrakcję zapowiadały przedłużające się zdjęcia do teatru telewizji, kryminału, przypominającego legendarną „Kobrę”. Aktorzy wyłaniali się z charakteryzatorni w odpowiednich kostiumach, sporo osób było w policyjnych mundurach. Sensację budził aktor z dużą ilością czerwonej farby na głowie, imitującej ranę zadaną ostrym narzędziem. Na razie pił kawę, jakby fakt, że za chwilę wyniosą go na noszach w charakterze zwłok, nie robił na nim wrażenia.
Dopadła go charakteryzatorka, prosząc, by nie czynił szczególnie ekspresyjnych gestów, bo farba, której użyli, nie należy do najlepszych.
– Głupie oszczędności – mruknął poirytowany. – Już i tak parę kropel wleciało mi do filiżanki.
Cała ekipa miotała się po studiu, usiłując przygotować scenę odkrycia morderstwa.
– Co ty tu robisz? – warczał przez zęby reżyser do scenografa. – Po co mu podkładasz pod łeb te papiery? Na gołej podłodze będzie się lepiej kadrowało! I to jeszcze kolorowe gazety? Zwariowałeś?
– Mówiłeś, że ma być interesująco – bronił się wystraszony scenograf. – Patrz, tu są nawet gołe baby.
– Zabierz sobie do domu! Pusta podłoga i to jeszcze brudna!
Z filozoficznym spokojem aktor grający trupa położył się w końcu w wyznaczonym miejscu.
– Błagam, tylko mało dubli – poprosił.”

Marta Węgiel (1960)

Nie będę tak leżał godzinami.
Przypadkowy kadr

O domu , O kawie , O wrażeniach , O charakterze

„Ponieważ „[[filozofowie prawa” nauczają, że państwo jest wszechmocne, nieomylne, a wyższe ponad wszelką moralność tak dalece, iż moralnym jest wszystko, cokolwiek ono obmyśli i nakaże – więc też nikomu z urzeczonych tą filozofią nie przejdzie przez myśl, jakoby państwo mogło być złodziejem, oszustem, rabusiem. Jeżeli zarządzi coś takiego, co uchodzi może za przestępstwo (a choćby najcięższą zbrodnię) wobec etyki, to tylko w życiu prywatnym, albowiem moralność może dotyczyć tylko prywatnego. To samo, całkiem to samo, przestaje być niemoralnym, gdy dotyczy życia publicznego, gdy wychodzi od państwa, gdyż wszystko staje się w jednej chwili moralnym, gdy się dzieje pod firmą państwa. Tak cudotwórcze państwo kręci myślą obywateli, posiadając władzę umoralniania wszystkiego. Cokolwiek państwo obmyśli, to wszystko jest dobrym i moralnym. Cóż jest wtedy moralnym w życiu publicznym? To, co państwo każe i tylko to. Chcąc wiedzieć, co jest dobrym, należy zapytać ministra. Jeżeli zaś minister się zmieni, dobro również; mogłoby się nawet zdarzyć, że na wręcz przeciwne. Oto jest nauka o państwie, dziś obowiązująca. Wolno więc państwu dokonywać zmiany waluty w taki sposób, żeby obedrzeć obywateli ze znacznej części majątku; wolno redukować oszczędności, poskładane w rozmaitych kasach publicznych; wkroczyć pomiędzy wierzyciela a dłużnika w taki sposób, żeby dłużnik znalazł w prawie pisanym upoważnienie do okradzenia wierzyciela; wolno by nawet skasować całkiem hipoteki (chętki nie brak); godzi się wydawać ustawy mieszczące w sobie wolne żarty z własności prywatnej; wolno rządowi rzucić hasło do unieważnienia umów, a w pewnych okolicznościach nadawać osobom prawo szafowania cudzą własnością (np. w ustawie lokatorskiej) itd. itd. Słowem: wolno wszystko.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Dwoistość etyki. Prawo prywatne a publiczne
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 123.

O ustawie , O myślach , O nauce , O morzu

„Pod koniec swojego życia już prawie na nikogo nie mógł liczyć. Okradziono mu mieszkanie, skradziono oszczędności całego życia. Najwybitniejszy polski pilot myśliwski trafił we wrześniu do zakładu opieki ze śladami pobicia.”

Tadeusz Płoski (1956–2010) biskup polowy WP

o Stanisławie Skalskim
Źródło: Pogrzeb asa polskiego lotnictwa, wp.pl, 19 listopada 2004 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Pogrzeb-asa-polskiego-lotnictwa,wid,6157864,wiadomosc.html

„Lekarzy nienawidzi się z przekonania albo z oszczędności.”

Marie von Ebner-Eschenbach (1830–1916) pisarka austriacka

„Uśmiechnął się oszczędnie; gdyby oszczędność uśmiechów przynosiła jakieś profity, niechybnie dorobiłby się fortuny.”

Jacek Sobota (1969) polski autor fantastyki

Padlina

O uśmiechu

„Potrzebujemy zupełnie innego programu, który nie będzie koncentrował się na oszczędnościach, lecz na stymulowaniu wzrostu gospodarczego i tworzeniu miejsc pracy.”

Aleksis Tsipras (1974) grecki polityk

Źródło: Anna Widzyk, Lider greckiej SYRIZY apeluje do Niemców o solidarność, wyborcza.pl, 22 maja 2012 http://wyborcza.pl/1,91446,11777752,Lider_greckiej_SYRIZY_apeluje_do_Niemcow_o_solidarnosc.html

„Finansujemy te „oszczędności”, przechodząc z długu w dług. Ta cała konstrukcja, by użyć sformułowania Bogusława Grabowskiego, przypomina Trójkąt Bermudzki. Emitujemy obligacje po to, by sfinansować deficyt – ale OFE wykupują je za pieniądze, których brak jest właśnie… źródłem deficytu.”

Jolanta Fedak (1960)

o skutkach reformy emerytalnej z 1999 r.
Źródło: krytykapolityczna.pl, 10 marca 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Wywiady/FedakDemografiatofetysz/menuid-77.html

O pieniądzach

„Co zobaczysz w swoim mentalnym lustrze, jeśli postawisz przed nim pytanie: Jak zarabiać więcej? Zgadza się – jego odbiciem będzie Jak wydawać mniej? Znacznie łatwiej utrzymać kapitał, który już masz, niż zdobyć nowy. Pomogą Ci w tym dwie mądre siostry, którym na imię: Oszczędność i Negocjacja.”

Maciej Dutko (1979)

Targuj się! Zen negocjacji

O siostrze , Pytanie

„Ci sami ekonomiści, którzy uczą studentów o kreowaniu pieniądza przez bank, mogą jednocześnie uważać, że zaciąganie kredytów przez państwo zmniejsza pulę kredytową dla prywatnych klientów. Ci sami, których niepokoi spadek wydatków gospodarstw domowych jako zły znak dla koniunktury, natychmiast o tym zapominają, gdy mowa choćby o małej podwyżce płac minimalnych, bo to ma zwiększyć bezrobocie. Nieekonomiści nie powinni myśleć, że ekonomistów zawsze obowiązuje logika…
Dlatego bardzo ważne jest zrozumienie, że to inwestycje wytwarzają oszczędności. Jeżeli się więcej inwestuje, to tym samym zwiększa się dochód narodowy, a część tego dochodu narodowego stanowią oszczędności. Tymczasem popularne rozumienie tej zależności przyjmuje punkt widzenia indywidualnego przedsiębiorcy.”

Tadeusz Kowalik (1926–2012)

Źródło: rozmowa Sławomira Sierakowskiego, Kowalik: Od Stiglitza do Keynesa (wywiad z 2005) http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/gospodarka/20140730/kowalik-od-stiglitza-do-keynesa, krytykapolityczna.pl, 30 lipca 2014.

O myślach , O zrozumieniu , O myśleniu , O zapominaniu

„Ubodzy ludzie mają ubogie nawyki. Powszechnym ubogim nawykiem jest poddawanie się niewinnej sugestii: „Sięgnij po oszczędności”. Bogaci wiedzą, że oszczędności służą tylko do tego, by generować więcej pieniędzy, a nie do płacenia z tych pieniędzy rachunków.”

Robert Kiyosaki (1947) amerykański ekonomista, teoretyk inwestowania

Bogaty ojciec, biedny ojciec

O ludziach

„Dzisiejsza strategia działania doprowadzi jednak raczej do przesilenia i chaotycznej restrukturyzacji. Dlaczego Grecy, Portugalczycy i Irlandczycy mieliby godzić się na lata dotkliwych oszczędności i anemicznego wzrostu po o tylko, by uratować francuskie i niemieckie systemy bankowe? Może to się uda, może poczucie przynależności do wspólnej waluty jakoś pomoże im przetrwać trudy recesji, ale osobiście w to wątpię.”

Kenneth Rogoff (1953) amerykański szachista i ekonomista

Źródło: Kenneth Rogoff: Kula śniegowa już się toczy http://wyborcza.biz/biznes/1,109170,9720387,Kenneth_Rogoff__Kula_sniegowa_juz_sie_toczy.html, wyborcza.biz, 9 czerwca 2011.

O biznesie

„Nie ma i nie będzie łatwych rozwiązań. Jest za to wiele rozsądnych propozycji, o które musimy teraz wspólnie zawalczyć. Dzisiejszy wybór Greków jest wyborem epokowym i śmiałym. Głęboko wierzę, że w tym referendum wybraliśmy właściwą drogę. To nie jest i nie było nigdy pytanie o to, czy Grecja ma zostać w Unii i w strefie euro. To nie był plebiscyt za Europą ani przeciwko. Dziś Grecy zabrali głos i jasno powiedzieli, jakiej Europy pragną – nie jest to Europa cięć, oszczędności i bailoutów, jest to Europa solidarności i demokracji.”

Aleksis Tsipras (1974) grecki polityk

Źródło: Tsipras: Grecy powiedzieli, jakiej Europy pragną, krytykapolityczna.pl, 6 lipca 2015 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/wybory-europy/20150706/tsipras-grecy-powiedzieli-jakiej-europy-pragna

O demokracji , Pytanie

„Skąpstwo jest większym przeciwieństwem oszczędności niż hojność.”

François de La Rochefoucauld książka Maksymy i rozważania moralne

Maksymy i rozważania moralne

„Opanowywanie czasu (tj. celowe nim rozporządzanie) stanowi w cywilizacji czynnik ważniejszy, niż opanowywanie przyrody i przestrzeni. Czym w przestrzeni meta, tym w czasie jest termin. Wyznaczaniem terminów na swoje czynności ogranicza człowiek swoją swobodę, a zatem opanowuje samego siebie; wyrabia wolę i wytwarza duchową siłę twórczą. Tędy droga, by stać się panem życia. Wraz z opanowywaniem czasu rozwija się etyka. Rodzi się pilność w imię oszczędzania czasu, zapobiegliwość, oszczędność, myśl o dalszej przyszłości, wreszcie poczucie obowiązku względem następnego pokolenia. Postęp zawisł od takich, którzy patrzą poza własny zgon, poza grób, na przyszłość dzieci i wnuków.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

O postępie
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 85.

O dzieciach , O myślach , O sile , O czasie

„Dostaję dziesiątki listów i esemesów od emerytów, rencistów, którzy mają zaoszczędzone niewielkie kwoty w bankach. Mają pretensje, że rząd nie kocha emerytów, a młodym pracownikom oferuje ulgi od oszczędności na przyszłe emerytury. Obecnym emerytom każe zaś płacić od ich oszczędności podatek Belki. Czy rząd zamierza nadrobić to zaniedbanie?”

Maria Wiśniowiecka (1945–2017) polski polityk

fragment wystąpienia w Sejmie, 31 marca 2004

Kochać się

„Życie poświęcone wielkiej miłości właściwie nie ma nic wspólnego z posiadaniem i pragnieniem posiadania, które należą raczej do dziedziny takich pojęć jak oszczędność, przywłaszczenie i chciwość.”

Robert Musil (1880–1942) pisarz austriacki

O życiu

„Dominująca obecnie forma fałszywej, perwersyjnej świadomości – to, co nazywam ideologią trywialnie pojmowanej racjonalizacji ekonomicznej, czyli hojność dla lepiej sytuowanych i program oszczędności dla warstw niższych – pozostaje w sprzeczności z tradycyjnymi emancypacyjnymi ideałami oświecenia, sprawiedliwości, solidarności i równości. Ten płytki, konformistyczny wobec istniejących warunków zmysł rzeczywistości powoduje erozję moralności politycznej i tym samym zagraża fundamentom naszej demokracji.”

Oskar Negt (1934)

Źródło: wywiad Romaina Leicka, Marks nie dla idiotów, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 30 sierpnia 2010.

O sprawiedliwości , O demokracji , O rzeczywostości

„Przede wszystkim, mówiąc serio, najważniejsze jest zdrowie. W tym [aktorskim] fachu trzeba mieć końskie zdrowie i umieć o nie dbać. Mało kto zdaje sobie sprawę, jak potwornie wyczerpująca jest ta praca. Dwanaście, czternaście godzin dziennie i tak przez trzydzieści, czterdzieści dni w warunkach przypominających hutę, platformę wiertniczą albo łódź podwodną, z producentami, którym najłatwiej robi się oszczędności na wygodzie ekipy. Czterdzieści stopni w cieniu, ja w futrze i w peruce, garderoba bez klimatyzacji, kilo podkładu, pudru i szminki na twarzy. Lunch time zbyt krótki, żeby się rozebrać i rozcharakteryzować. Żyć się odechciewa, a co dopiero pracować. Albo temperatura w wytwórni w okolicach zera, a ja mam grać roznegliżowana. Ile tak można? A przecież czasem kręci się pięć, sześć filmów rocznie i w każdym trzeba stworzyć odmienną, oryginalną postać. Trzeba się umieć zregenerować po czymś takim. Niech pan popyta moje koleżanki, ile czasu dochodzą do siebie po miesiącu zdjęć. Można mieć talent, sex-appeal, osobowość, i co tam jeszcze trzeba i odpaść z powodu słabej kondycji, przeziębień, złej diety.”

Grażyna Szapołowska (1953) polska aktorka

Źródło: rozmowa ze Staszkiem Radeckim, „Playboy”, nr 12/1994.

O zdrowiu , O czasie , O osobowości

„Chyba [Tadeusz Minc] obejrzał Szewców Witkacego i mnie wybrał. Pierwsze jego pytanie brzmiało: „Czy umiesz gwizdać na palcach?”. Po tym pytaniu zagrałem główną rolę w jego inscenizacji Woyzecka Buechnera. On mnie nauczył oszczędności środków i dokonywania trudnych wyborów wbrew sobie, bo też grałem w kilku jego przedstawieniach.”

Stanisław Melski (1955)

Źródło: Gloria Artis dla Melskiego, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 3 online, 5 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108686.html#

Pytanie

„Konsumpcja stanowi o wiele istotniejszy element poziomu życia w mieście niż na wsi. Wśród ludności wiejskiej częściowo zastępują ją oszczędności, a częściowo udogodnienia w gospodarstwie domowym, o których, dzięki sąsiedzkiej plotce, wszyscy wiedzą akurat tyle, by mogły one pełnić rolę świadectwa przyzwoitej pozycji materialnej. Te udogodnienia domowe i umożliwione przez nie próżnowanie – jeśli można mówić tu o próżnowaniu – da się, oczywiście, zaliczyć do konsumpcji na pokaz. To samo zresztą w dużym stopniu dotyczy oszczędności. Fakt, że miejska warstwa rzemieślnicza oszczędza mniej niż farmerzy i inni mieszkańcy wsi spowodowany jest na pewno przede wszystkim mniejszą skutecznością oszczędzania jako środka reklamy w mieście niż na wsi. Na wsi wszyscy wiedzą wszystko o wszystkich, a już szczególnie o sytuacji majątkowej każdego. Dodatkowe pokusy, na jakie wystawieni są rzemieślnicy i klasy pracujące w mieście, mogą same przez się nie skłaniać do większej rozrzutności, jednakże w połączeniu z podwyższonym standardem przyzwoitego poziomu konsumpcji znaczą bardzo wiele.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Różnica fundamentalna między lewicą i prawicą polega na zdolności do dzielenia tego bogactwa oraz usuwaniu przeszkód w tworzeniu równych szans. Ze wszystkich krajów euro Hiszpania jest bodaj jedynym, który nie obciął wydatków na edukację. W tym roku mimo oszczędności wydatki te sięgnęły rekordowego poziomu 5 proc. PKB. Nie oszczędzamy na zdrowiu, nadal mamy 100-procentowo darmową publiczną służbę zdrowia. Dwa filary państwa socjalnego pozostały nienaruszone.”

José Luis Rodríguez Zapatero (1960) polityk hiszpański

Źródło: wyborcza.pl, 1 kwietnia 2011 http://wyborcza.pl/1,97738,9363373,Zapatero__Hiszpania_da_sobie_rade_sama__Na_100_proc_.html#ixzz1IZ6bOqMr

O zdrowiu , O bogactwie

„(…) oszczędność i skromność wyszła filmowi na dobre. Prostota w kadrze jest siłą tej komedii.”

Andrzej Grabowski (1952) aktor polski

o filmie Atrakcyjny pozna panią...
Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=16597

O sile

„Nawet kloszard jest w stanie odłożyć 1500 euro oszczędności.”

Jacques Séguéla (1934)

Źródło: Zabójcze puenty, „Forum” nr 17, 21 sierpnia-3 września 2015, s. 82.

„Bogactwo: oszczędności wielu w rękach jednego.”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Wiersze i aforyzmy, Jarmark rymów

O bogactwie

„Oszczędność jest to umiejętność unikania zbędnych wydatków.”

Seneka Młodszy (-4–65 p. n. e.)

Źródło: Myśli

O myślach , O myśleniu

„Fakt, że dwie trzecie polskiego społeczeństwa nie ma żadnych oszczędności oznacza, że osiągane dochody zaledwie wystarczają na przeżycie. Decyzja o przeznaczeniu części tych dochodów na przyszłą emeryturę jest niezwykle trudna, a w przypadku szczególnie niskich dochodów i zadłużeniu wręcz niemożliwa. A zatem likwidacja państwowego przymusu ubezpieczeń społecznych musi oznaczać, że obok ludzi pracujących na czarno bez ubezpieczenia lub na umowach śmieciowych pojawi się kolejna duża grupa, która po zakończeniu pracy zawodowej będzie zmuszona żyć z pomocy socjalnej lub przymierać głodem.”

Piotr Ikonowicz (1956) polski polityk

Źródło: Pozory wolności, krytykapolityczna.pl, 22 stycznia 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20130122/ikonowicz-pozory-wolnosci

O głodzie , O ludziach , O decyzjach , O wolności

„Od dłuższego czasu w Europie i USA nie mówi się o niczym innym jak tylko o oszczędnościach. Polityka zwalczania bezrobocia poszła w kąt. I to wbrew opinii publicznej.(…) Jakby tego było mało, Europejski Bank Centralny i Rezerwa Federalna (USA) zamierzają podnosić stopy procentowe, jakby chciały pogorszyć sytuację. Dokąd to nas zaprowadzi? Do powielenia błędu z 1937 roku, kiedy to przedwczesny program oszczędności zachwiał amerykańską gospodarką, która dopiero co zaczęła się podnosić po Wielkim Kryzysie.”

Paul Krugman (1953) ekonomista amerykański

Źródło: Floyd Norris, ... i odpuść nam nasze długi, „The New York Times”, tłum. „Forum”, 25 lipca 2011.

O błędach , O czasie

„Polski pracownik już jest tani. W wielu przypadkach różnica między nim a niewolnikiem przestała być widoczna. Podam przykład oferty zatrudnienia, jaką dał jeden z nowo powstałych marketów. Chce zatrudnić pracowników na pół etatu, za 800 zł brutto. To jakiś absurd, za co ci ludzie mają żyć? Więc jak słyszę, że w Polsce pracownik jest drogi, to się pytam, ile w takim razie warta jest praca? Ciągle tylko słyszymy, że jest kryzys, nie ma pieniędzy, firmy będą zwalniać. A potem czytam w gazetach, że oszczędności przedsiębiorców są rekordowe. To gdzie tu sprawiedliwość?”

Piotr Duda (1962) związkowiec, przewodniczący NSZZ "Solidarność"

Źródło: rozmowa Marty Piątkowskiej, Polski pracownik już jest tani, wyborcza.biz, 22 października 2012 http://wyborcza.biz/biznes/1,101716,12711286,Piotr_Duda_z__S___Polski_pracownik_juz_jest_tani.html#ixzz2A2V5sFU4.

O ludziach , O sprawiedliwości , O biznesie , O czytaniu

„Duże oszczędności – zgoda, ale do tego także wzrost, żeby naród nie popadł w depresję.”

Antonis Samaras (1951)

Źródło: Grecka opozycja krytykuje pomysł referendum, forbes.pl, 2 listopada 2011 http://www.forbes.pl/artykuly/sekcje/wydarzenia/grecka-opozycja-krytykuje-pomysl-referendum,21212,1

„Tak czy owak, każdego roku, udaje nam się uciułać trochę oszczędności, które nazywamy Funduszem Placka z Owocami.”

Truman Capote książka Bożonarodzeniowe wspomnienie

Bożonarodzeniowe wspomnienie

„Jak będzie wyglądał w przyszłości świat, jeśli nie zaczniemy o niego dbać? Nie jestem szaloną ekolożką, ale działam na swój sposób małymi krokami. Wyczuliłam się bardzo na oszczędność papieru. Na próbie odmówiłam Kasi Herman przyjęcia kolejnej wersji scenariusza – każda liczy po kilkadziesiąt stron! Po co brać nowy wydruk, skoro na poprzednim, można nanieść drobne zmiany? Zaoszczędzimy kawałek drzewa.”

Izabela Kuna (1970) aktorka polska

Źródło: Eko Iza, 2010 http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1392:40.html

O świecie , O przyszłości

„Zwolennicy oszczędności i wolnorynkowi radykałowie mówią, że wydatki publiczne zawsze są złe. Ale one ogromnie zwiększają potencjał gospodarki. Gdzie byśmy byli bez dobrego transportu publicznego? Ile miliardów euro marnuje się przez zły transport?”

Robert Skidelsky (1939)

Źródło: rozmowa Adama Leszczyńskiego, Tylko państwo nas uratuje, „Gazeta Wyborcza”, 23–24 marca 2013.

„Gdyby żadne inne procesy ekonomiczne ani elementy współzawodnictwa nie zakłócały działania opisanego mechanizmu, w wyniku walki o pieniądz ludzie staliby się przedsiębiorczy i oszczędni. Efekt taki da się rzeczywiście zaobserwować wśród klas niższych, dla których normalnym sposobem zdobywania środków utrzymania jest praca produkcyjna. Odnosi się to szczególnie do klas pracujących w osiadłych społeczeństwach rolniczych, w których istnieje pewien podział własności i których prawa oraz obyczaje zapewniają tym klasom mniej lub bardziej określony udział w użytkowaniu produktów swojej pracy. Klasy niższe nie mogą w żaden sposób uniknąć pracy, więc fakt, że pracują, nie jest dla nich poniżający, przynajmniej wobec innych członków tej klasy. A nawet odwrotnie, ponieważ praca jest uznanym i akceptowanym sposobem ich życia, odczuwają pewną zabarwioną rywalizacją dumę z opinii dobrego, efektywnego pracownika. Jest to zazwyczaj jedyne dostępne dla nich pole współzawodnictwa. Wśród ludzi, którym możliwość zdobycia własności i okazję do rywalizacji daje jedynie działalność produkcyjna walka o prestiż oparty na posiadaniu powoduje wzrost pracowitości i oszczędności.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O pieniądzach , O ludziach , O walce

„Ekonomiści, którzy całe swoje zawodowe życie poświęcili na tłumaczenie teorii równowagi cyklu gospodarczego, odkrywają teraz, że powierzyli swoje oszczędności Berniemu Madoffowi.”

Paul Krugman (1953) ekonomista amerykański

Economists who have spent their entire careers on equilibrium business cycle theory are now discovering, in effect, that they invested their savings with Bernie Madoff. (ang.)
Źródło: blog Paula Krugmana, 27 stycznia 2009 http://krugman.blogs.nytimes.com/2009/01/27/madoff-economics/

O życiu

„Dzisiaj pytania są mniej więcej te same co w czasach Wielkiego Kryzysu lat 30., który zapoczątkował ich (Keynesa z Hayekiem) spór.(…) Według Hayeka uzdrowienie gospodarki wymaga cięcia inwestycji i zwiększania oszczędności konsumentów, a według Keynesa, przeciwnie, ograniczenie skłonności do oszczędzania i wzrostu konsumpcji dla podtrzymania oczekiwanych zysków spółek. Hayek żąda zaciskania pasa, Keynes – większych wydatków. Oto dlaczego Hayek przegrał w latach 30. w starciu z Keynesem. Chodzi nie tylko o to, że polityka cięcia przerostów wiodła do politycznej katastrofy np. w Niemczech wyniosła do władzy Hitlera.”

Robert Skidelsky (1939)

Źródło: Keynes kontra Hayek: dogrywka, „Gazeta Wyborcza”, 27–28 sierpnia 2011.

Pytanie

„Dlaczego martwe ziemie nazywamy "zmianami klimatycznymi"? Dlaczego mówimy o "polityce oszczędności", gdy chodzi o zorganizowaną napaść na inne państwa?”

Saskia Sassen (1947) amerykańska socjolog i ekonomistka

Źródło: Zabójcze puenty, „Forum”, nr 4, 20 lutego-5 marca 2015, s. 82.

„W przypadku braku standardu złota, nie ma sposobu aby uchronić oszczędności przed konfiskatą za pomocą inflacji.”

Alan Greenspan (1926) ekonomista amerykański

Źródło: Gold and Economic Freedom (1966)

O pomocy

„Argumentacja na rzecz zajęcia się deficytem budżetowym stała się przykrywką ataku na płace i świadczenia. A „oszczędność” to tylko kryptonim przekazywania bogactwa i władzy w ręce coraz mniejszej liczby ludzi.”

Michał Kalecki (1899–1970) polski ekonomista

Źródło: Aditya Chakrabrotty, Wizjoner z Polski: Jak sobie radzić z kryzysem, „The Guardian”, w: Brytyjczycy czytają Kaleckiego, przeł. Andrzej Ehrlich, „Gazeta Wyborcza”, 25–26 maja 2013.

O ludziach , O czytaniu , O bogactwie

„Dla oszczędności zagaście światło wiekuiste, gdyby miało mi kiedyś zaświecić.”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

notatka zapisana na godzinę przed śmiercią.
Wiosny i jesienie. Wiersze dawne i nowe
Źródło: A. Thomas, Górecki, PWM 1998, s. 34, 35, tłum. E. Gabryś.

O śmierci , O świetle

„Potęga matematyki, polega na pomijaniu wszystkich myśli zbędnych i cudownej oszczędności operacji myślowych.”

Ernst Mach (1838–1916) fizyk austriacki

Die Stärke der Mathematik beruht auf der Vermeidung aller unnötigen Gedanken, auf der größten Sparsamkeit der Denkoperationen. (niem.)

O myślach , O matematyce , O myśleniu

„Polityka oszczędności nie tworzy dobrobytu. Tworzą go stabilne, dobrze płatne miejsca pracy, rozsądna redystrybucja dochodu narodowego, wysoko finansowane, sprawnie działające usługi publiczne. Jeśli Europa ma się wydobyć z kryzysu, potrzebuje prorozwojowej polityki, której kosztów nie są w stanie ponosić obywatele, dla których choćby praca na stabilnej posadzie z przyzwoitym wynagrodzeniem jest szczytem marzeń.”

Jakub Majmurek (1982)

Źródło: Socjalizm albo barbarzyństwo, krytykapolityczna.pl, 7 maja 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/MajmurekSocjalizmalbobarbarzynstwo/menuid-197.html

„Świat jest jak przejażdżka w wesołym miasteczku i kiedy się na nią zdecydujesz, to myślisz, że jedziesz naprawdę, bo tak potężne są nasze umysły. I przejażdżka leci do góry i na dół, i wszędzie dookoła, chwilami jest przerażająco, chwilami spokojnie i jest bardzo kolorowo, i jest bardzo głośno, i jest zabawnie… przez jakiś czas. Niektórzy są na przejażdżce już od dłuższego czasu i zaczynają zadawać pytanie: „ To się dzieje naprawdę czy to tylko przejażdżka?” A inni ludzie, którzy pamiętają, przychodzą do nas i mówią: „Hej, nie przejmuj się, nie bądź wystraszony. Nigdy. Ponieważ… to tylko przejażdżka.”
Ale my… zabijamy tych ludzi.
„ – Uciszyć go! Dużo zainwestowaliśmy w tę przejażdżkę. Uciszyć go! Popatrzcie, jakie mam zmarszczki od zmartwień, popatrzcie na moje grube konto w banku i na moją rodzinę. To musi być prawdziwe.”
– To tylko przejażdżka.
Ale my zawsze zabijamy tych dobrych ludzi, którzy próbują nam to powiedzieć. Zauważyliście to? I pozwalamy demonom rządzić w amoku. Ale to i tak nie ma znaczenia, ponieważ… to tylko przejażdżka. I możemy ją zmienić, kiedy tylko chcemy. To tylko kwestia wyboru. Żadnego wysiłku, żadnej pracy, żadnych oszczędności… Wystarczy wybrać. Teraz. Pomiędzy strachem a miłością. Oczy strachu chcą, abyś założył sobie większy zamek w drzwiach, kupił broń, zamknął się w domu. Oczy miłości zamiast tego postrzegają nas wszystkich jako jedność. Więc oto co możemy teraz zrobić, żeby zmienić świat. Żeby mieć lepszą przejażdżkę. Wziąć całą kasę, którą każdego roku wydajemy na zbrojenia… i przeznaczyć ją na ubranie, wyżywienie i edukowanie biednych tego świata, co zwróciłoby się wielokrotnie. Żadna osoba nie czułaby się wykluczona. A my moglibyśmy podbić wszechświat. Razem. Zarówno ten wewnętrzny, jak i zewnętrzny… na zawsze. W pokoju.”

Bill Hicks (1961–1994) amerykański komik i satyryk

Występ w Queens Theatre w Londynie (1992)

O ludziach , O świecie , O strachu , O rodzinie

„Potrzebujemy wzrostu gospodarczego! To mój priorytet. Dyscyplina budżetowa – tak niezbędna jest stosowana już od miesięcy, może nawet lat. Jeśli nie nadamy nowego napędu gospodarce europejskiej, same oszczędności i dyscyplina nic nie dadzą.”

François Hollande (1954) Prezydent Francji

Źródło: wywiad Europa to nie okienko kasowe, „Duży Format”, 18 października 2012.

„Rozrzutność wiedzie ku utracie skromności, a oszczędność ku skąpstwu. Brak skromności gorszy jest jednak od skąpstwa.”

Konfucjusz (-551–-479 p. n. e.) chiński myśliciel, filozof, nauczyciel i polityk, twórca konfucjanizmu; jego nauki głęboko wpłynęł…

„(…) jeden był, ale umarł z oszczędności.”

Krzysztof Piasecki (1949) polski satyryk, artysta kabaretowy, dziennikarz i prezenter telewizyjny

o skąpcach.
Europa da się lubić, odc. 18

„Wobec wzrostu cen na arenie międzynarodowej, siła i znaczenie Euro chroni zdolność zakupową obywateli Unii i ich oszczędności.”

Mario Draghi (1947)

Źródło: Prezes Banku Włoch podsumowuje sytuację gospodarczą kraju, wp.pl, 4 czerwca 2008 http://media.wp.pl/kat,1022939,wid,10020905,wiadomosc.html?ticaid=1d645

O sile

„Z panem Ogdenem dobił trudnej transakcji, wymuszając całego świniaka za dwie linijki Symonidesa.
Pan Bellington, stary samotnik, dał złoty zegarek za aforyzm Heraklita. Twierdził, że zrobił dobry interes.
Staruszka, pani Heath, wymieniła funt pierza gęsiego za trzy zwrotki poematu pod tytułem „Atalanta w Kaledonii” autorstwa niejakiego Swinburne'a.
Pan Mervin, właściciel restauracji, kupił kompletną krótką odę Katullusa, charakterystykę Cycerona pióra Tacyta i dziesięć wersów z Katalogu Okrętów Homera. Dał za to wszystkie swoje oszczędności.
Ja sam niewiele miałem, jeśli idzie o pieniądze i dobra materialne. Lecz za wyświadczone mu usługi Smith ofiarował mi jeden akapit z Montaigne'a, powiedzonko przypisywane Sokratesowi i dziesięć wyrwanych z kontekstu wersetów Anakreonta.”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

Źródło: Mnemon

O pieniądzach

„System oszczędności – to system prawdziwie proletariacki, to system twardej oszczędności ludzi wyrosłych z nędzy, znających wartość każdego grosza.”

Feliks Dzierżyński (1877–1926) polski i rosyjski działacz komunistyczny

Źródło: Feliks Dzierżyński. Wielki syn narodu polskiego, wyd. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1951, s. 25

O ludziach

„Mam pytanie do ministra Patera. Na wprowadzenie 2-stopniowej instancji orzekającej ZUS zamierza wydać 55 mln zł. Jest to wstępny szacunek. Według mnie będzie to kwota o wiele wyższa. Czy w dobie szukania oszczędności, szczególnie w ramach planu Hausnera, jest to sensowne? Czy nie powinno się powrócić do poprzedniego, ale mniej kosztownego, 1-stopniowego orzecznictwa ZUS?”

Maria Wiśniowiecka (1945–2017) polski polityk

wystąpienie w Sejmie, 30 marca 2004

Pytanie

„Oszczędność, bracie, oszczędność, przygrzane resztki przysmaków z pogrzebowej stypy można wszak podać na ucztę weselną.”

William Shakespeare (1564–1616) angielski poeta i dramatopisarz

„Większą skłonność do hulaszczego życia, którą da się zaobserwować wśród drukarzy niż u przeciętnych robotników, należy więc przypisać, przynajmniej w pewnej mierze, częstszym zmianom miejsca pobytu i co za tym idzie, bardziej przypadkowym i przemijającym kontaktom z ludźmi. Jednakże istotną przyczyną tych skłonności do hulanki jest, ostatecznie, to samo pragnienie zamanifestowania swojej wyższości i dobrobytu, która skłania francuskiego chłopa do oszczędności i pracowitości, a amerykańskiego milionera do fundowania szkół, szpitali i muzeów. Gdyby nakaz konsumpcji na pokaz nie był poważnie ograniczony przez inne, przeciwstawne cechy ludzkiej natury, ludzie żyjący w takich warunkach, w jakich żyją współczesne miejskie klasy pracujące i rzemieślnicy, w ogóle nie byliby w stanie oszczędzać, bez względu na wysokość swoich zarobków.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ludziach , O naturze

„Lapidarność, z jaką Tochman opowiada o potwornościach wojny i jej toksycznych konsekwencjach, wywołuje potężny efekt właśnie dzięki oszczędności stylu: okrucieństwo mówi samo za siebie, nie potrzebuje opisu ani koloryzowania.”

Wojciech Tochman (1969) polski dziennikarz

Źródło: „The Times”.

O wojnie

„Co do reformy administracji, to jedyną reformą jest nieustanne mnożenie posad, za które płaci podatnik. Rządy „Solidarności” to przyrost biurokracji w tempie większym niż za komuny, przed czym zresztą ostrzegaliśmy już w 1980 r. Obecnie w ramach reformy administracji i oszczędności rząd proponuje nam wydanie jeszcze kilkunastu bilionów na utworzenie powiatów i starostw z legionem kolejnych urzędników. Odbywa się to pod hasłem: Władza bliżej obywatela. Obywatel docenia, że będzie miał bliżej do urzędu, ale wie też, że wścibski urząd będzie miał bliżej do niego, i niekoniecznie się z tego cieszy.”

Janusz Korwin-Mikke (1942) polski polityk

w Sejmie 1. kadencji, 27 maja 1993.

„Dla swojego dobra musicie zacząć inaczej myśleć. Przyjaciołom pożyczacie ostatni grosz, nie martwiąc się, co będzie, gdy wam skończą się pieniądze. Na dzieci wydajecie wszystkie oszczędności, nie zostawiając sobie nic na starość. Harujecie anonimowo w firmach mężów, nie myśląc, co będzie, gdy dojdzie do rozwodu. Chcę, żebyście zaczęły się troszczyć o siebie!”

Suze Orman (1951)

Źródło: Zuzanna O’Brien, Mistrzynie dobrych rad http://www.styl.pl/magazyn/w-swiecie-kobiet/news-mistrzynie-dobrych-rad,nId,635753,nPack,2, „Twój Styl” nr 10 (267), październik 2012, s. 136

O kobietach , O pieniądzach , O dzieciach , O starości

„Niektórym się wydaje, że czubkiem można zostać ot tak, ni z gruchy, ni z pietruchy. Ze na przykład najspokojniej w świecie spacerujesz sobie z rodziną, aż tu nagle doskakujesz do drzewa i zaczynasz je kopać, dopadasz wózeczka i plujesz dzidziusiowi w ryło, podnosisz nogę i obsikujesz kulę kaleki, jednym słowem - odbija ci. Albo inaczej, zwyczajnie szykujesz się do spania, ucałowałeś rodziców, przyjaciół, żonę, dzieci, meble, oszczędności, ubranka, bojler, umywalkę, podeszwy swoich butów, muszlę klozetową. Po prostu dostajesz hyzia.

Nie, nie i jeszcze raz nie.

To może jeszcze inaczej - przeglądasz pocztę, popijając poranną kawę (zachowanie w normie, tylko trochę niezdrowe dla pęcherza) i trafiasz na wredny list na swój temat, anonim. Sklecono go przy pomocy liter powycinanych z różnych piśmideł, których nie czytujesz, pośrednio zmuszając cię tym sposobem do ich lektury. - Łajdaki! Nie uda się wam! - wydzierasz się z pianą na ustach i ciach! dostajesz kuku na muniu. Bo zachodzące w mózgownicy procesy chemiczne uległy zakłóceniu, jako że bolą cię zęby. Albo dlatego, że w dzieciństwie mamusia i tatuś nie kochali cię dość mocno, bo słońce grzeje coraz słabiej, a księżyc wchodzi przez okno dwanaście po północy.

Nie. nie. nie. NIE.

NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE.

Kto jak kto. ale ja znam się na tym i mogę stwierdzić, że ci, którzy tak mówią, po prostu bredzą. Nigdy w życiu nie zająłbym tak eksponowanej pozycji, na samym szczycie hierarchii chorób umysłowych, gdybym nie poświęcał każdej sekundy na ciężką, wytrwałą, drobiazgową pracę nad sobą i swoimi uzdolnieniami. Jeśli człowiek nie stawia sobie wymagań, to do niczego nie dojdzie. Dzisiejsza młodzież chciałaby dostać świra - bo to całkiem fajne - ale bez tego wysiłku, który jest niezbędny. Owszem, być szurniętym to nic trudnego. Ale żeby zostać prawdziwym, wielkim, pierwszorzędnym szaleńcem, na to - wierzcie mi - trzeba się nieźle napocić. A czasami trochę wypić: nie jestem wymagający, trzy kieliszki wystarczą. Ale przede wszystkim, przede wszystkim, przede wszystkim - z czego nie zdajemy sobie sprawy i czego powtarzać nigdy dość - świrowanie to wynik zbiorowego wysiłku! Tak, koleżanki i koledzy, zatkało was, co? "Jak to? Wariowanie to zajęcie grupowe? Ten się chyba z głupim widział!" No dalej, lżyjcie mnie, nie żałujcie sobie. Och, przyznaję, że niełatwo to znieść, ale kiedy za twoimi plecami stoi murem zespól, wszystko staje się prostsze. A ja, czego nie należy zapominać, mam najlepszą ekipę na świecie. Byłem we wszelakich szpitalach, u najróżniejszych psychiatrów. Wszyscy połamali sobie na mnie zęby. Najbardziej nieustępliwi, którzy od pierwszego spotkania wyrokowali z okrutnym uśmieszkiem: "To nic takiego, nic poważnego, raz dwa wróci pan do siebie." No i co? Figa z makiem. Jak wysiadają ci mądrale, teraz, gdy nikt, nawet najciemniejsza z pielęgniarek nie może zaprzeczyć, że jestem przykładem najwspanialszego, najelegantszego, najosobliwszego obłędu w stylu francuskim z końca dwudziestego wieku? Ale ja nigdy, przenigdy nie zapominam, nawet gdy piję samotnie, że udało mi się dzięki innym, dzięki mojemu zespołowi. To on przypominał mi nieustannie, że świat jest przeciw mnie, że ludzie chcą moich pieniędzy i mojej śmierci, że nie spoczną, dopóki nie wymażą mnie z listy żyjących.

Dziękuję.

Dziękuję wam wszystkim.”

Roland Topor (1938–1997) pisarz i rysownik francuski pochodzenia polskiego

Dziennik Paniczny

O kawie , O zapominaniu , O piciu , O rodzicach