Cytaty na temat kostka (39 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Kamieniami węgielnymi przewrotów są kostki brukowe.”

Andrzej Majewski (1966) pisarz i fotografik polski

„Kiedyś myślałem, że samobójcy to tchórze, że ten desperacki krok jest ucieczką przed życiem, przed jego problemami i przed odpowiedzialnością. A może samobójcy to ludzie, którzy wygrali w chińczyka z Panem Bogiem, rzucili kostką i kiedy tamten odwrócił głowę, dali dyla, zanim w swojej łasce pozwolił im umrzeć naturalnie lub w wypadku. Teraz wiem, że samobójcy to ludzie całkowicie wolni, a tym samym nieposłuszni, to odważni wariaci, którzy sami wybierają swoje miejsce i czas, ubiegają Pana Boga, prowadzą z Nim jeden do zera.”

Hubert Klimko-Dobrzaniecki (1967) polski pisarz

Kołysanka dla wisielca

O Bogu , O ludziach , O wariatach , O myślach

„Czasem zastanawiam się jeszcze, co mogłabym zrobić dla Ivana, bo nie ma takiej rzeczy, jakiej bym dla niego nie zrobiła, ale Ivan nie żąda, żebym rzuciła się z okna, żebym dla niego skoczyła do Dunaju, żebym wpadła pod samochód (…), on ma tak mało czasu i żadnych potrzeb. Nie chce też, żebym (…) sprzątała jego dwa pokoje, prała i prasowała jego bieliznę, chce tylko wpadać na chwilę, dostać swoją szklankę whisky z trzema kostkami lodu i pytać, co słychać, pozwoli bym i ja zapytała, co słychać u niego.”

Ingeborg Bachmann książka Malina

Malina

O pokoju , O samochodach , O czasie

„Wspomnijmy wreszcie, że św. Andrzej Bobola nie jest jedynym patronem Polski. Już od wieków patronują nam święci męczennicy z początku dziejów naszej Ojczyzny, św. Wojciech i św. Stanisław, związani z Gnieznem i Krakowem – pierwszą i drugą stolicą Polski. Do patronów zaliczmy również św. Stanisława Kostkę, patrona młodzieży. To co specyficzne dla św. Andrzeja Boboli to pasja, z jaką oddawał się ewangelizacji, nie zważając na trudy jakie musiał podejmować, aby dotrzeć z Dobrą Nowiną do człowieka poszukującego. Będąc wiernym posłannictwu Ewangelii pragnął, aby dotarła ona do najdalszych zakątków naszej Ojczyzny. Również i dziś potrzebujemy takiego świadectwa oddania w szerzeniu Ewangelii wszędzie tam, gdzie Pan nas posyła, nieraz aż po męczeństwo. Może dziś już nie chodzi o męczeństwo krwi, ale o wytrwałe świadectwo wierności Ewangelii w życiu codziennym.”

Andrzej Bobola (1591–1657) polski duchowny katolicki, jezuita, święty Kościoła katolickiego

list Episkopatu w związku z uznaniem św. Andrzeja Boboli za Patrona Polski, 30 kwietnia 2002.
O Andrzeju Boboli
Źródło: Święty Andrzej Bobola patronem ewangelizacji w trudnych czasach http://episkopat.pl/swiety-andrzej-bobola-patronem-ewangelizacji-w-trudnych-czasach/, episkopat.pl

O młodzieży , O pasji , O wieku , O ojczyźnie

„Jak dla kobiety w XVIII w. było nie do pomyślenia, żeby pokazała kostkę, tak dla mnie jest nie do pomyślenia, żeby pisać o swoich uczuciach na Facebooku.”

Umberto Eco (1932–2016) włoski filozof i pisarz

Wypowiedzi w wywiadach
Źródło: rozmowa Miłady Jędrysik, Wszyscy mamy paranoję, „Książki. Magazyn do czytania” nr 2/październik 2011.

O kobietach , O książkach , O emocjach , O czytaniu

„No i jest pytanie, czy projekt pod tytułem ścieżki rowerowe to jest mały projekt czy doży? Ja uważam, że w Polsce to jest ogromny projekt. To jest być może projekt, który przekracza nasze możliwości, ale niech tam. Chcę być optymistą. Życiowy rekord pobijemy, jeśli powstaną te rowerowe ścieżki – asfaltowe, a nie z kostki.”

Jan Klata (1973) polski reżyser i dramaturg

Źródło: Wywiad udzielony Cezaremu Michalskiemu na temat „Kinderszenen” Jarosława Marka Rymkiewicza, „Dziennik”, 20 września 2008

Pytanie

„Lubię pić, alkohol rozluźnia ludzi i pomaga w nawiązywaniu rozmowy. To taki hazard; wychodzisz wieczorem się napić, a nie wiesz, gdzie wylądujesz następnego ranka. Może być wspaniale, może nastąpić katastrofa – tak jakbyś rzucał kostką. Różnica pomiędzy samobójstwem a powolną kapitulacją.”

Jim Morrison (1943–1971) amerykański muzyk rockowy i poeta

Źródło: Jerry Hopkins, Danny Sugerman, Nikt nie wyjdzie stąd żywy…, op. cit.

O ludziach , O alkoholu , O piciu , O samobójstwie

„Rano rozpoczął się drugi dzień powstania. W ciągu dnia słyszymy kroki, ktoś pośpiesznie przebiega przez podwórze, ktoś przekopuje przejście między piwnicami. Ciśniemy się do okien. Pierwsi powstańcy! Zwykłe, codzienne ubrania i tylko biało-czerwone opaski na rękawach. (…) Spieszą na pomoc oddziałowi, który zdobywa szkołę naprzeciwko kościoła świętego Andrzeja. Porywa nas entuzjazm. Więc to prawda, że nasi są na ulicach, że Niemcy wyrzuceni z wielu domów, że Śródmieście prawie całe wolne?! Wciskamy chłopcom do kieszeni kostki cukru i papierosy. Ciężka walka trwa, potem jeszcze przez kilka dni bardzo trudny szturm rozgrywający się blisko nas. Bez przerwy jednopiętrowy dom Zmartwychwstanek wstrząsa się i chwieje. Tymczasem pojawiają się bombowce niemieckie i intensywnie pomagają swoim. Po południu znowu krzyk na ulicy, wzywający do budowania barykady. Dziewczęta z internatu wyrywają się do pracy. Podobnie siostry. W pierwszym porywie zapału my także idziemy z innymi.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska, Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 23.

O prawdzie , O domu , O siostrze , O wspomnieniach

„Gdybyście tam byli, moglibyście zobaczyć, że nasze nogi aż po kostki były czerwone od krwi zabitych. Ale cóż jeszcze mam powiedzieć? Nikt nie uszedł stamtąd z życiem; nie oszczędzono ani kobiet, ani dzieci.”

Fulko z Chartres (1059–1127)

fragment opisu zdobycia Jerozolimy w 1099.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 68.

O kobietach , O dzieciach , O książkach , O świecie

„Muzykiem jest się do końca życia. To natura, a nie zawód. Nawet dziś, płacąc na stacji benzynowej, spostrzegłem, że między drobnymi mam wciąż kostki do gitary.”

Jan Pospieszalski (1955) gitarzysta polski (Czerwone Gitary, Voo Voo)

Źródło: Jan Pospieszalski: Z Komorowskim byłem na ty, se.pl, 17 kwietnia 2011 http://www.se.pl/wydarzenia/opinie/jan-pospieszalski-z-komorowskim-byem-na-ty_180895.html

O naturze

„Wzdłuż klepiska ciągnął się polbruk, zaprawdę, powiadam wam, jeśli kiedykolwiek w Polsce wybuchnie rewolucja, jej symbolem będzie właśnie kostka polbrukowa.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 30.

„Dostałem razem z kolegą fuchę w piekle. Kładliśmy kostkę brukową z intencji, od rana. Dorzuć jeszcze kilka dobrych intencji a całe piekło będzie nimi wybrukowane, wskazał mi na niedoróbki. Kończyliśmy, zadowoleni z dobrze wykonanej roboty. No i samopoczucie jak w niebie.”

Marek Konecki (1949)

Kalendarium kpin

O piekle

„Chrzęst kostek lodu przypominał odgłos potrząsanych w kubku kości do gry. Wszystko jest hazardem, a zwłaszcza miłość. Ostatnim razem przegrałam, pomyślała.”

Tess Gerritsen (1953)

Grzesznik (2003)

O miłości

„Kleks w krainie zbuntowanych luster, Skelk na pustyni:
Do mojej wanny proszę wrzucić wiadro kostek lodu i włożyć słomkę!”

Szarlota Pawel (1947–2018) polska malarka i rysowniczka

Jonka, Jonek i Kleks

„Janusz Korwin-Mikke – mój przyjaciel. Prezydent liberałów w Warszawie. Troszeczkę fantasta, robi wrażenie pomylonego, ale swoje osiąga i realizuje. Drukuje, wydaje, jakieś robi historyjki. Szalenie pracowity. Poza tym imponuje mi, bo on tę kostkę węgierską w minutę załatwia nie patrząc, a mnie się to jeszcze do dzisiaj nie udało. A więc geniusz, nie?”

Stefan Kisielewski (1911–1991) polski publicysta, działacz polityczny, kompozytor

o Januszu Korwin-Mikkem w Abecadle Kisiela.

O wrażeniach

„Przestałam się denerwować i na chłodno już kalkuluję, jak się obronić przed mackami wyrastającymi ze ściany i co zrobić z nogami walającymi się po całym pokoiku, tym bardziej, że od uderzenia jednej wypadło mi prawie oko. Kilka razy walczyłam z nimi, bo dusiły mnie szelmy obrzydliwe. Policja odpada, bo nie chcę się mieszać w tą całą sprawę – skończyłoby się to dla mnie jednoznacznie – obcięciem nóg tuż nad kostką, po czym zmarłabym na skutek ubytku krwi. Jestem więc zagrożona w pracy, w domu i na ulicy. Zdana jestem tylko na siebie, ale nie poddam się, niech wiedzą, że Polacy są dzielni, odważni i wytrwali. Marzą mi się gałki oczne szalejące po parkiecie.”

Ewa Klajman-Gomolińska (1966)

Rzeź komunistów

O domu

„Dziś gdy włączamy telewizor, momentami trudno odróżnić, czy to sekwencja jakiegoś serialu, czy już reklama kostek rosołowych. Ta sama estetyka obrazu, te same dialogi i ci sami wykonawcy. Z bohaterów kolejnych reklam dałoby się skomponować zespół niezłego teatru dramatycznego. A z samych spotów – kolejny odcinek serialu.”

Maciej Nowak (1964) Polski krytyk teatralny i kulinarny

Źródło: krytykapolityczna.pl, 31 stycznia 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/MaciejNowak/Jajakokostkarosolwa/menuid-350.html

Obraz

„Nie zamieniłbym tego życia na inne, chociaż aktorstwo to ciężka praca. Nawet gdy było bardzo „pod górkę”, miałem zawsze w kieszeni kostki cukru: dom, żonę, dzieci.”

Marian Pogasz (1931–1999) aktor polski

Źródło: Katarzyna Kolska, Niezapomniany głos Starego Marycha, „Gazeta Wyborcza – Poznań”, nr 64 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/113423.html, 18 marca 2011

O dzieciach , O domu

„Dziwna ta amerykańska kultura. Załamujemy ręce, gdy słynny sportowiec skręci kostkę albo jakiejś gwieździe nie powiedzie się w małżeństwie, ale już mało nas obchodzi, że gdzieś w świecie sto milionów dzieci żyje na ulicach.”

Richard Paul Evans (1962)

Słonecznik (Bliżej słońca; 2006)

O małżeństwie , O dzieciach

„Lubię pić, alkohol rozluźnia ludzi i pomaga w nawiązywaniu rozmowy. To taki hazard; wychodzisz wieczorem się napić, a nie wiesz, gdzie wylądujesz następnego ranka. Może być wspaniale, może nastąpić katastrofa – tak jakbyś rzucał kostką. Różnica pomiędzy samobójstwem a powolną kapitulacją.”

Jerry Hopkins (1935–2018)

Nikt nie wyjdzie stąd żywy. Historia Jima Morrisona

O ludziach , O alkoholu , O piciu , O samobójstwie

„Trafiłam do teatru, gdzie była hierarchia i szczebelki w drabinie, po której trzeba się było piąć. Wymagano talentu, oryginalności i techniki. Mówiło się żartem, że Woszczerowicz straszy po korytarzach: jak się ma złą dykcję albo mówi za cicho, to złapie za kostkę. Partnerzy, wspaniali doświadczeni koledzy, byli wymagający. Wchodziłam na scenę z Aleksandrą Śląską, Janem Świderskim, Czesławem Wołłejką. Nie było żartów. Trzeba było im dorównać. Kiedy graliśmy Mewę zdarzyła się zabawna sytuacja: Śląska w roli Arkadiny grała słynną scenę pożegnania, tymczasem Bohdan Ejmont – w epizodycznej roli rządcy – mówił w tej scenie krótkie zdanie, które ktoś na widowni nagrodził brawami. To oznaczało, że reżyser się pomylił. Zwołano w tej sprawie zebranie, a potem zrobiono próbę.”

Krystyna Janda (1952) polska aktorka

Źródło: „Rzeczpospolita”, 10 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20429

O czytaniu , O pożegnaniu

„Skąd się wzięło słowo sachar? – zapytałam ojca po rosyjsku.
– Od Sahary. Jest taka pustynia w Afryce. Ogromna pustynia, na której nic nie rośnie, bo cała jest z białego piasku. Ten piasek to właśnie cukier, czyli po rosyjsku sachar. W Afryce deszcze padają bardzo rzadko, ale wtedy cukier się topi, a potem, w upale, schnie i powstają wielkie cukrowe głazy… Biada wędrowcowi, który zapuści się na pustynię, w chwili gdy zaczyna się burza piaskowa. Wiatr podnosi całe chmury cukrowego piasku. Cukier skrzypi mu w zębach, zalepia nos i oczy… Niewolnicy-Murzyni pracują tam w straszliwym upale: Ładują piasek cukrowy do worków i wysyłają do różnych krajów. A dla tych, co lubią pić herbatę na prikusku, tną cukrowe głazy na kostki specjalnymi tarczami.
– Czy ta Sahara nie leży w Rosji? – zdziwiłam się.
– Nie… Jeszcze nie – odparł ojciec.
– To dlaczego jej nazwa pochodzi z rosyjskiego sachar? Ojciec zastanawiał się chwilę.
– Bo większość, a może nawet wszystkie nazwy wymyślili Rosjanie – powiedział z dziwnym uśmieszkiem. – Im szybciej to sobie przyswoisz, tym łatwiej ci będzie
iść przez życie.”

Helena Amiradżibi-Stawińska (1932–2017) polska reżyserka i scenarzystka filmowa, pochodzenia gruzińskiego

Słodkie życie księżniczki (1996)

O życiu , O piciu , O herbacie

„Figura kwadratowa, równokątna w kwadraturze jest najstabilniejsza i najsolidniejsza, toteż kiedy jest sześcianem, to znaczy właśnie kwadratowa w sześciu ścianach, jak w kostce.”

Geofroy Tory (1480–1533)

Źródło: Champfleury (1529), tłum. Leszek Brogowski

„Babka nie odezwała się słowem, dopóki nie wróciliśmy do Pensjonatu Grillparzer, gdzie zauważyliśmy, że pod drzwiami WC jest szpara stopę czy może nawet więcej i że przypominają dolną połowę drzwi amerykańskiego pisuaru saloonu z westernów. – Całe szczęście, że skorzystałam z toalety w restauracji – odezwała się babka. – Coś odrażającego! Będę musiała wytrzymać całą noc, żeby się nie wystawiać na widok publiczny, gdzie każdy przechodzący mógłby sobie oglądać moje kostki.”

John Irving książka Świat według Garpa

Świat według Garpa (1978)

O szczęściu , O nocy

„W postaci św. Stanisława Kostki pozostało coś, co jest niezmienne i jakże charakterystyczne dla was – współczesnego młodego pokolenia: to świat marzeń, ambicji, pragnień i życiowych celów, które posiada każdy młody człowiek. Niezależnie, czy jest synem szlachcica żyjącym w XVI wieku, czy młodym człowiekiem, chłopcem, dziewczyną, który przyjechał tu dziś, aby wyruszyć w drogę do Rostkowa. Dlatego kiedy przypatrujemy się postaci i życiu świętego Stanisława, bez wahania możemy powiedzieć, że jest on dla nas ciągle żywym i aktualnym przykładem. jest drogowskazem do świętości.”

Piotr Libera (1951) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: homilia przed kościołem farnym w Przasnyszu na rozpoczęcie XXV Pieszej Pielgrzymki z Przasnysza do Rostkowa (miejsca urodzin św. Stanisława Kostki), 22 września 2007

O świecie , O urodzinach , O wieku

„Ach, Wodzisław, Wodzisław, nic tu nie zostało do odgruzowania spod nalotu najntisów, może generalny kształt rynku, uliczek jak w Pompejach, ale każde polskie miasto to Pompeje przygniecione gównem-samostrojem jak pyłem wulkanicznym. Tak naprawdę, musiałeś przyznać, lubiłeś to wszystko, lubiłeś te wyciorane zebry na ulicach, te najntisowe plomby z kosmosu, te twingo, transity i cinquecenta poparkowane jednym kołem na ulicy, a drugim na chodniku, te zakłady fryzjerskie, (…) te niemieckie auta z napisem „Niemiec płakał jak sprzedawał” i patrząc na ten napis, zawsze się zastanawiałeś, co by Polak musiał sprzedać własnej produkcji, żeby po tym płakać (…). Lubiłeś to tandetne ogarnięcie, ten idiotyczny dobór materiałów, ten odlewany z betonu otaczający dziurę w samym centrum miasta (…).
Lubiłeś to wszystko tak, jak się lubi rzeczy po prostu znane od dzieciństwa i kojarzące się z domem. Rzeczy dla Polski pospolite, rzeczy ojczyste, najojczystsze, najpolstsze – sympatyczny pysk małego fiata 126p, zielone drogowskazy, litery układające się w słowo POLSKA, gdzie „P” wydaje się zawsze uśmiechnięte i które to słowo, zapisane, odbiera się bardziej jako jeden hieroglif niż zbitkę liter, czarno-białą krowę na zielonym tle, przeżuwającą beznamiętnie i gapiącą się na twój samochód, gdy przejeżdżasz, krój okien w blokach, kiosk Ruchu, dom-kostkę z białego pustaka, z dachem układającym się w północny zarys Polski.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 159.

O samochodach , O domu , O dzieciństwie , O płaczu

„Nasza narodowa tragedia to tylko osiadanie na mieliźnie i, co najwyżej, brodzenie po kostki w lodowatej wodzie. Od tego się nie umiera, za to z pewnością można dostać kataru, a w ekstremalnych wypadkach nawet zapalenia oskrzeli. (…) Rejs, któremu nie przyświeca jakikolwiek cel, to zarówno metafora ludzkiego życia, jak i sytuacji społeczno-gospodarczej Polski. Statek przedstawiony w komedii Marka Piwowskiego jest statyczny (…). Wszelkie zmiany (także ruch) są tylko ułudą.”

Maciej Łuczak (1964)

o filmie Rejs
Źródło: Rejs, czyli szczególnie nie chodzę na filmy polskie, Prószyński i S-ka, Warszawa 2002.

„Teksty Barańczaka są niezwykle trudne. Poeta niemal żongluje słowami, także ich znaczeniami i skojarzeniami. Od wielu dni ciągle tkwię w świecie Barańczaka. „Oceaniczne bryzy wiejcie w nas, nawet w snach zamiera wdech”, ale już w następnych wersach: „nawet w snach zapiera dech”. Albo „śpiewamy dźwięczny hymn”, ale też: „śpiewamy wdzięczni hymn”. To powoduje, że cały czas trzeba być niezwykle skupionym. Kiedyś podczas próby na moment przed pieśnią X pomyślałem, że muszę wykonać gest. I to spowodowało zerwanie nici, jaka jest między pieśniami; wszystko się posypało niczym kostki domina.”

Andrzej Biegun (1955)

Źródło: Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz, Jeszcze nie jest za późno, „Dziennik Polski”, 11 lutego 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/27042

O zerwaniu , O snach , O śpiewie , O czasie

„Młodzi wierzą, że miłość to kostka cukru uwięziona między prętami małżeńskiej klatki.”

Jaroslav Seifert (1901–1986) poeta czeski, noblista

O miłości

„znam zawęża
zakres. płata figle. powiadamia łeb
o spadkach przy szukaniu kostek
cukru. przy sięganiu po tę łyżkę
która – klnę się – była właśnie
w kącie stołu.”

Aleksander Pietraszunas (1985)

Źródło: tetryk

„Pomyśl, Kostek, ja mam dwadzieścia pięć lat. Powtórz za mną, no, powtarzaj: dwadzieścia pięć lat! Ty rozumiesz, co to jest dwadzieścia pięć lat? Mnie się zdaje, że ja jestem stary, ale to jest młodość, rozumiesz przecie, młodość. A ja jeszcze nie żyłem. I co, nigdy żyć nie będę?”

Jarosław Iwaszkiewicz (1894–1980) polski poeta i pisarz

Cytaty z prozy, Wzlot

„Trudno zapanować nad radością w takim momencie. Zawsze uważam na siebie w kole, bo tam jest niebezpiecznie, ale trudno spodziewać się, że skręcę kostkę, podskakując. Czułam jakieś niesamowite emocje. Wybuchłam, chciałam pobiec do trybun, do znajomych.”

Anita Włodarczyk (1985) polska lekkoatletka

Źródło: polskatimes.pl http://www.polskatimes.pl/sport/inne/154946,anita-wlodarczyk-trudno-bylo-zapanowac-nad-radoscia,id,t.html

O sporcie , Radość

„Matematyka uczy myślenia. Możemy trenować myślenie na sudoku, kostce Rubika, krzyżówkach. Ale wydaje się, że najlepiej do tego służy matematyka. (…) Biegłość, jaką nabywamy, rozwiązując problemy matematyczne, jest uniwersalna. Liczy się nie tylko samo rozwiązanie, ale jak zaatakować problem, jaką przyjąć strategię jego rozwiązania.”

Michał Szurek (1946) polski matematyk, publicysta

Źródło: Szkoła myślenia http://www.ceo.org.pl/portal/b_szkola_myslenia_doc?docId=53315

O szkole , O myślach , O problemach , O matematyce

„Pierwsze, co rzuciło się w oczy Akwili, gdy spoglądała na ich gościa, to że dziewczyna wszędzie nosi biżuterię. Potem dowiedziała się, że gdy przebywało się choć chwilę w jej towarzystwie, nieustannie trzeba było odczepiać bransoletkę od wisiora lub (co kiedyś naprawdę się zdarzyło, choć nikt nie wiedział jak) kolczyk od łańcuszka zdobiącego kostkę. (…) Większość tego, co na sobie nosiła, miała dzięki mocom magicznym chronić ją przed różnymi rzeczami, ale nie znalazła jak dotąd żadnego amuletu, który uchroniłby ją przed tym, że wyglądała cokolwiek głupio”

Terry Pratchett (1948–2015) angielski pisarz

Kapelusz pełen nieba. Opowieść ze Świata Dysku (2004)

„Brykietami nazywał ludzi, którzy nie robili nic, żeby ratować siebie albo innych, kiedy hitlerowcy doszli do władzy, ludzi, którzy gotowi byli pokornie iść do komór gazowych, jeżeli hitlerowcy sobie tego zażyczyli. Oczywiście słowo brykiet oznacza sprasowaną kostkę pyłu węglowego, rzecz ogromnie ułatwiającą transport, magazynowanie i spalanie.”

Kurt Vonnegut książka Matka noc

Matka noc

O ludziach

„Na stole między kluczem a kostką magi.
namalowała cukrem-pudrem
Boga tylko dla siebie
Wszedłem do kuchni Ona cicho
zdmuchnęła Boga ze stołu
na wypastowane linoleum
a palec dała mi do oblizania
Moje oczy zamknęły się natychmiast
jak centralny zamek i w ustach poczułem
Jego ciało i smak”

Krzysztof Siwczyk (1977)

Źródło: „Rysunek palcem”

O Bogu

„Wiem, że to po prostu choroba, i w razie zawału czy złamanej kostki bez skrupułów poddałbym się leczeniu – więc czemu mam się wstydzić?
Ponieważ to kolejny z wielu dowodów, że jestem do niczego.”

Jodi Picoult (1966)

Tam, gdzie ty (2012)

O chorobach

„Niektórzy oceniali Księdza Jerzego jako działacza „Solidarności”, jako mieszającego się niepotrzebnie do polityki kapłana, wręcz jako człowieka szukającego własnej chwały. Te wątpliwości zostały pokonane pod natchnieniem Ducha Świętego, dzięki jednoznacznej, czystej postawie Jana Pawła II, który od początku widział Księdza Jerzego jako Męczennika. I podobnie odczuwał to lud Boży, zwłaszcza ci, którzy gromadzili się w parafii św. Stanisława Kostki. Widziałem to, bo z wieloma osobami rozmawiałem, modliliśmy się wspólnie, żeby proces beatyfikacyjny w swoim czasie był wszczęty.”

Stanisław Małkowski (1944) polski duchowny katolicki, działacz opozycji w PRL

Źródło: Wziął narzędzia Boże i nimi zwyciężył, naszdziennik.pl, 5 czerwca 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20100605&typ=zj&id=zj82.txt

O Bogu , O ludziach , O czasie

„Jego krótka droga życiowa z Rostkowa na Mazowszu przez Wiedeń do Rzymu była jak gdyby wielkim biegiem na przełaj, do tego celu życia każdego chrześcijanina, jakim jest świętość.”

Jan Paweł II (1920–2005) papież, święty Kościoła katolickiego

o Stanisławie Kostce.
13
Źródło: Do wyższych rzeczy jestem stworzony https://opoka.org.pl/biblioteka/P/PR/echo-2011–36-stach.html, opoka.org.pl, 16 września 2011.