Cytaty na temat konsument (48 cytatów)

„Dobrze wytresowani konsumenci – a takimi jesteśmy w zasadzie wszyscy, i to w coraz młodszym wieku – mają tendencje do postrzegania świata jako magazynu produktów. Relacja między klientem i towarem staje się wzorcem dla wszystkich innych związków, także międzyludzkich. Obowiązują przy tym dwa założenia. Po pierwsze – towar musi sprawiać przyjemność. Po drugie – nie ma żadnego powodu, by dochować wierności produktowi, jeśli nie spełnia już swej roli lub pojawią się bardziej obiecujące oferty.”

Zygmunt Bauman (1925–2017) polski socjolog, filozof, eseista

Źródło: Samotni chodzą stadami, rozmowa Hansa von der Hagena, „Süddeutsche Zeitung”, tłum. „Forum”, 26 kwietnia 2011

O przyjemności , O relacjach , O wieku

„Wpadał do cukierni dwa razy dziennie: rano, koło wpół do jedenastej zazwyczaj robił zakupy, po południu zaś, koło szóstej gapił się tylko. Gapił się na nią. Gapił się z przekonaniem, iż to jego święte prawo, gwarantowane przez Federację Konsumentów. Adi była jednak pewna, że nie tylko patrzy, ale za każdym razem coś zabiera. Coś, za co nie płaci. Coś z niej.”

Alek Popow (1966)

Droga do Syrakuz. Opowiadania niesamowite, Stały klient

„Z tego festiwalu zrobiono folklorystyczny festyn. Pomysł, że w tym roku będziemy nagradzać młodych, w przyszłym roku będziemy nagradzać kobiety, a za dwa lata będziemy nagradzać inwalidów jakoś do mnie nie trafiają. (…) Gdynia wydaje mi się jedną wielką mistyfikacją – blichtr, sława, reflektory, polskie Cannes, to takie trochę polskie dżinsy. Tak naprawdę, gdyński festiwal powinien być miejscem refleksji. Kinematografia bowiem jest odzwierciedleniem naszej zbiorowej podświadomości. To powinno być miejsce w którym kreują się nasze postawy wobec kraju. Zamiast zachwycać się tym, że dzieci ustawiają się tam w kolejce po autografy, powinniśmy raczej zadbać o to, żeby te dzieci zaczęły oglądać filmy, dzięki którym zaczną zadawać jakieś pytania, zaczną rozmawiać na nieco wyższym poziomie niż konsumenci produkcji spod znaku reality show.”

Piotr Szulkin (1950–2018) polski reżyser, scenarzysta, pisarz

o Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Piotr Szulkin odkrywa tajemnice „Ubu króla” http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18132, stopklatka.pl, 16 stycznia 2004.

O kobietach , O dzieciach , O tajemnicy , Pytanie

„Gdyby nasze banki, oferując konsumentom kredyty, stosowały europejskie standardy, nie trzeba byłoby ustalać limitów na odsetki w ustawie. Innej drogi nie ma, żeby skutecznie chronić konsumentów przed lichwą.”

Aldona Michalak (1955) polski polityk

Źródło: Limity dla odsetek od kredytów, rp.pl, 7 grudnia 2004 http://new-arch.rp.pl/artykul/518428.html

O ustawie

„Producenci też są konsumentami i nie możemy zapomnieć o ich interesach.”

Tsutomu Hata (1935–2017) japoński polityk, premier

Źródło: Krystian Karolak, K. Karolak: Elity japońskiego kręgu władzy za rządów Partii Liberalno-Demokratycznej, polska-azja.pl, 3 lipca 2012 http://www.polska-azja.pl/2012/07/03/k-karolak-elity-japonskiego-kregu-wladzy-za-rzadow-partii-liberalno-demokratycznej/

„Otoczeniem współczesnej polityki są media, sondażownie, agencje PR, agencje reklamy, czyli wszystko to, co jednocześnie przynależy do sfery biznesu. W Polsce traktowanie wyborców jak konsumentów, a polityków jak produktów zostało stosunkowo łatwo zaakceptowane z powodu utożsamienia po 1989 r. wolnego rynku z demokracją, po tym jak komunistyczna dyktatura wykluczała je na równi. Tymczasem logika demokracji i logika wolnego rynku stoją ze sobą w sprzeczności, podobnie jak cenzus majątkowy i zasada równego głosu. Tam, gdzie pieniądz rozstrzyga o sile politycznej, kiedyś mówiliśmy, że istnieje plutokracja, a nie demokracja.”

Sławomir Sierakowski (1979) socjolog i publicysta polski

Źródło: Lewica pewna siebie, krytykapolityczna.pl, 12 sierpnia 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/KrytykaPolitycznawmediach/SierakowskiLewicapewnasiebie/menuid-47.html

O pieniądzach , O demokracji , O biznesie , O sile

„Podoba mi się, że w Ameryce najbogatsi konsumenci w zasadzie kupują te same rzeczy, co biedni. Siedzisz przed telewizorem i pijesz Coca Colę, i wiesz, że prezydent pije colę, Liz Taylor pije colę, i myślisz sobie, że ty też możesz pić colę.”

Andy Warhol (1928–1987) malarz i wszechstronny artysta amerykański, prekursor pop-artu

Źródło: Eustachy Bielecki, Andy Warhol: Geniusz czy szaleniec? http://www.wiadomosci24.pl/artykul/andy_warhol_geniusz_czy_szaleniec_180372.html, wiadomosci24.pl, 2 lutego 2011.

O myślach , O piciu , O myśleniu

„Unia Europejska zaangażowała swój autorytet po stronie banku UniCredito Italiano w sporze z rządem polskim. Unia nie bierze pod uwagę klasycznej rzymskiej zasady Pacta sunt servanda – umów się dotrzymuje, a bank UniCredito umów nie dotrzymał. Unia nie bierze pod uwagę, że w wyniku działań banku nastąpi monopolizacja usług na rynku polskim. W sumie urzędnicy Unii Europejskiej dbają o interes i korzyść banku UniCredito Italiano. Czy tą postawą urzędnicy Unii chcą dowieść, że teza o obronie konsumentów, przedsiębiorców i konkurencyjności przez instytucje europejskie jest frazesem? A naprawdę liczy się wyłącznie korzyść wielkiego kapitału. Na taki dyktat my polscy posłowie nie wyrażamy zgody.”

Dariusz Grabowski (1950) polityk polski

Źródło: wystąpienie w Parlamencie Europejskim, 22 marca 2006 http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+CRE+20060322+ITEM-015+DOC+XML+V0//PL&language=PL&query=INTERV&detail=3-192

O szkole

„Smak wyrabia się przy zdecydowanej przewadze produkcji towarowej nad każdym innym rodzajem produkcji. Wytwarzanie wyrobów jako towaru przeznaczonego na rynek prowadzi do tego, że warunki, w których są produkowane, zresztą nie tylko społeczne w postaci wyzysku, ale i techniczne, pozostają coraz częściej poza kręgiem ludzkich spostrzeżeń. Konsument, który jako zleceniodawca rzemieślnika był lepszym czy gorszym fachowcem (…), jako klient nie posiada najczęściej wiedzy fachowej. Nastawiona na tanie towary produkcja masowa zmuszona jest przy tym ukrywać kiepską jakość; w większości przypadków jest ona wręcz zainteresowana niekompetencją klienta.”

Walter Benjamin (1892–1940) niemiecki filozof, teoretyki kultury, tłumacz, krytyk literacki i eseista

Paryż II Cesarstwa według Baudelaire’a
Źródło: Anioł historii. Eseje, szkice, fragmenty, wybór i oprac.H. Orłowski, Poznań 1996, s. 335.

O aniołach , O historii , O wiedzę

„Konsumenci, podejmując decyzję o kupnie, odwołują się bardziej do wizerunku marki niż do rzeczywistości, jaką jest sam towar. Jeśli więc marki mogą mieć większą wartość niż to, co fizycznie się za nimi kryje, mogą też tę wartość tracić – i to w mgnieniu oka! Bo percepcja to delikatna sprawa.”

Matt Haig (1975)

Porażki marek. Największe wpadki rekinów biznesu

O rzeczywostości , O decyzjach

„Cofaliśmy się przez ostatnie 30 lat. Bogaci biznesmeni tacy jak ja, nie stwarzają miejsc pracy. One są raczej konsekwencją systemu ekonomicznego w którym pętla sprzężenia zwrotnego była pobudzana przez konsumentów z klasy średniej – a kiedy oni mają się świetnie, biznesy rosną, zwiększają zatrudnienie i przynoszą zysk właścicielom. Dlatego opodatkowanie bogatych, by finansować inwestycje, przynosi korzyści wszystkim. To wielki interes zarówno dla klasy średniej, jak i dla bogatych.”

Nick Hanauer (1959)

We’ve had it backward for the last 30 years. Rich businesspeople like me don’t create jobs. Rather they are a consequence of an ecosystemic feedback loop animated by middle-class consumers, and when they thrive, businesses grow and hire, and owners profit. That’s why taxing the rich to pay for investments that benefit all is a great deal for both the middle class and the rich. (ang.)
Źródło: Jim Tankersley, Too Hot for TED: Income Inequality, nationaljournal.com, 16 maja 2012 http://nationaljournal.com/features/restoration-calls/too-hot-for-ted-income-inequality-20120516

„Generalnie polska żywność postrzegana jest jako żywność wysokiej jakości i wyrabiana w sposób tradycyjny. Konsumenci, a jest ich w samej Unii Europejskiej ponad pół miliarda, doceniają zwłaszcza polskie wędliny, nabiał, a także słodycze i alkohole. Do tej grupy dołączają również owoce i mrożonki warzywne.”

Marek Sawicki (1958) polski rolnik i polityk ruchu ludowego

Źródło: hurtidetal.pl http://www.hurtidetal.pl/c_article_more.php/aid,2030/title,Wywiad-z-Markiem-Sawickim-Ministrem-Rolnictwa-i-Rozwoju-Wsi/place,img/

„Wypasieni konsumenci których każda nowość kręci
Dla nich wszystkie te starania dla nich to się wszystko kręci
Tylko trochę ludności coś tam jeszcze produkuje
Cała reszta tylko usługuje oraz informuje”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kazik solo
Źródło: utwór Wiek XX z płyty Melassa

O wieku

„Każdy konsument, który by za przykładem Diogenesa żądał wyeliminowania wszystkich prestiżowych, zbytkownych elementów ze swej konsumpcji, nie mógłby na współczesnym rynku zaspokoić swych najbardziej podstawowych potrzeb. A nawet gdyby chciał zaspokoić swoje potrzeby wyłącznie drogą własnego wysiłku, miałby trudności z pozbyciem się swoich nawyków myślowych. Nie mógłby więc wykonać dóbr potrzebnych do przeżycia jednego dnia nie wyposażając – instynktownie i przez przeoczenie – produktów przez siebie wytworzonych w jakieś prestiżowe, quasi-dekoracyjne elementy wymagające zbędnej pracy.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O wysiłku

„Jeśli korporacja coś opatrzyła hasłem: „Przedsmak Liturgii Niebieskiej!”, to konsument ma w to wierzyć. Jednym słowem, Kościół to coś takiego jak serek „Sekret Mnicha”. Też się teraz repozycjonuje na rynku. Na którym zresztą Kościół jest monopolistą. Ma monopol na Zbawienie.”

Tomasz Piątek (1974) polski pisarz i dziennikarz

Źródło: Tłumaczenie z Hołowni, „Krytyka Polityczna” nr 20–21/2010.

„Paranoidalne programy statecznych obywateli, nie mając się czym zajmować, dążą do wychwytywania i wzmacniania najsłabszych sygnałów o istnieniu zewnętrznego wroga. Takie wyolbrzymienie w histerycznej infosferze rozdziela się jako obraz położenia między konsumentów terroru, którzy pośrednie poczucie bycia zagrożonym przyjmują jako wspomożenie przemiany materii.”

Peter Sloterdijk (1947)

Kryształowy pałac. O filozoficzną teorię globalizacji
Źródło: s. 225.

Obraz

„Problem polega nie na tym, czy w istniejących warunkach, wobec określonych obyczajów i nawyków indywidualnych, rzeczony wydatek zapewnia spokój ducha indywidualnemu konsumentowi, lecz na tym, czy niezależnie od przemijających gustów, zwyczajów i konwencjonalnych kryteriów przyzwoitości poprawia on warunki życia i zapewnia większa z niego satysfakcję. Zwyczajowy wydatek należy zaklasyfikować jako marnotrawstwo tylko wówczas, jeśli jest on podyktowany rywalizacja majątkową – to znaczy wówczas, gdy można stwierdzić, że zwyczaj wydawana pieniędzy na ten ceł nie ugruntowałby się i nie stałby się obowiązujący, gdyby nie obowiązywała rywalizacji o prestiż majątkowy lub sukces ekonomiczny.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O problemach , O sukcesie

„„Solidarność” była zjawiskiem charakterystycznym dla minionego już społeczeństwa producentów, gdy w społeczeństwie konsumentów jest już tylko z nostalgii poczętą fanaberią, choćby nawet członkowie nowego wspaniałego świata konsumentów roili się w tych samych sklepach i w tych samych dniach i godzinach, wiedzeni przez „niewidzialną rękę rynku” z tym samym powodzeniem, z jakim zaganiani byli do taśm montażowych przez szefów i wynajętych przez nich nadzorców.”

Zygmunt Bauman (1925–2017) polski socjolog, filozof, eseista

Źródło: krytykapolityczna.pl, 11 marca 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/BaumanOprzetrwaniuTymrazemsocjaldemokracji/menuid-1.html

Nostalgia

„Po wzniesieniu Kryształowego Pałacu może nastać tylko „krystalizacja” ogółu stosunków (…) Krystalizacja oznacza zadanie normatywnego upowszechnienia nudy i zapobieżenia ponownemu wdarciu się „historii” do posthistorycznego świata. Wspomaganie i chronienie łagodnego odrętwienia to przyszłościowy cel wszelkiej władzy państwowej. W naturalny sposób gwarantowana przez konstytucję nuda przystroi się w szaty projektu: jej psychospołeczna melodia rozpoznawcza to nastrój wymarszu na wyprawę, jej podstawową tonacją jest optymizm. Rzeczywiście, w posthistorycznym świecie wszystkie znaki muszą wskazywać przyszłość, w niej bowiem spoczywa jedyna obietnica, którą bezwarunkowo należy złożyć konsumentom: że komfort nie przestanie płynąć i rosnąć.”

Peter Sloterdijk (1947)

Kryształowy pałac. O filozoficzną teorię globalizacji
Źródło: s. 214.

O historii , O nastroju , O optymiźmie , O przyszłości

„Hamulec: konsument szybkości.”

Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

„Wszelka jednostka nie przyczyniająca się niczem do dobra pospolitego, jest zawadą i szkodnikiem w organizmie społecznym, zmusza bowiem społeczeństwo, żeby się z nią liczyć jako z konsumentem, podczas gdy jednostka taka nie liczy się wcale ze społeczeństwem, a częstokroć działa na jego szkodę. To nieprawda, jakoby sam fakt czyjegoś istnienia pomnażał zasoby ogółu! […]. Obok przeludnienia fizycznego, liczbowego istnieje przeludnienie moralne, tj. zbyt wielka mnogość obojętnych na dobro ogółu; ilość większa, niż organizm społeczny strawić zdoła. Fizyczne przeludnienie bywa nieraz pobudką do szukania dróg nowych i staje się fundamentem ekspansji narodowej, ale tylko natenczas, jeżeli społeczeństwo jest zdrowe. Przeludnienie moralne sprowadza zawsze upadek sprawy publicznej i to tem dotkliwszy, głębszy, cięższy, im liczebniejszym jest ten naród.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Uwaga: Oryginalne wydanie z 1921 roku; Poznań-Warszawa
Źródło: Polskie Logos a Ethos 1921, t. II, Wyd. Księgarnia św. Wojciecha, str. 169

„Stworzenie przez selfizm ideologii wrogiej dyscyplinie, posłuszeństwu i odraczaniu gratyfikacji okazało się pożyteczne ze względu na wzrastające zapotrzebowanie gospodarek zachodnich na konsumentów. Podkreślanie znaczenia stałego poszukiwania nowych doświadczeń, przy jednoczesnym odrzucaniu hamowania i tłumienia dążeń, było prawdziwym dobrodziejstwem dla przemysłu stojącego za reklamami. Doświadczał on bowiem malejącej skuteczności odwoływania się jedynie do statusu społecznego czy samej jakości produktu. Większość haseł i sloganów selfizmu doskonale nadaje się do reklam: Zrób to teraz! Zdobądź nowe doświadczenie! Jesteś tego wart!”

Paul Vitz (1935)

Psychologia jako religia
Źródło: s. 113

O poszukiwaniu

„Trzeba wreszcie skończyć z tym, co ekonomiści nazywają „eksternalizacją”, polegającą na nieuwzględnianiu kosztów społecznych i środowiskowych w PKB i zaliczaniu ich do kosztów nieproduktywnych. Eksternalizacja to przeniesienie na ekosystem towarzyszących produkcji kosztów ekologicznych i degradacji środowiska. To także złożenie na barki społeczeństw i jednostek kosztów produkcji (opieka socjalna, warunki pracy), których producent nie chce wziąć na siebie. To w końcu zrzucenie na konsumentów ryzyka zdrowotnego, którego nie chce się wziąć pod uwagę”

Daniel Cohn-Bendit (1945)

odpady toksyczne itd.
Co robić?

„Czy chleb lub bułka kosztują dziś taniej? A nam się ciągle oferuje ceny zbyt niskie. Nie ma tu więc żadnej relacji między płatnościami, które się daje rolnikom, a tym, co się oferuje konsumentom. Tu tkwi całe zło.”

Jerzy Chróścikowski (1953) senator V i VI kadencji

Źródło: Rolnicy: Rząd nas lekceważy, naszdziennik.pl, 27 września 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20080927&typ=po&id=po51.txt

O relacjach , O złu

„W dzisiejszym świecie konsument zastąpił obywatela.”

Zygmunt Bauman (1925–2017) polski socjolog, filozof, eseista

Źródło: Publicystyczny komentarz socjologów, red. Jan Szczepański, Wydawn. Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, 2006, s. 403.

„Dzisiaj pytania są mniej więcej te same co w czasach Wielkiego Kryzysu lat 30., który zapoczątkował ich (Keynesa z Hayekiem) spór.(…) Według Hayeka uzdrowienie gospodarki wymaga cięcia inwestycji i zwiększania oszczędności konsumentów, a według Keynesa, przeciwnie, ograniczenie skłonności do oszczędzania i wzrostu konsumpcji dla podtrzymania oczekiwanych zysków spółek. Hayek żąda zaciskania pasa, Keynes – większych wydatków. Oto dlaczego Hayek przegrał w latach 30. w starciu z Keynesem. Chodzi nie tylko o to, że polityka cięcia przerostów wiodła do politycznej katastrofy np. w Niemczech wyniosła do władzy Hitlera.”

Robert Skidelsky (1939)

Źródło: Keynes kontra Hayek: dogrywka, „Gazeta Wyborcza”, 27–28 sierpnia 2011.

Pytanie

„Amerykańscy konsumenci, których wydatki odpowiadają za 70 procent aktywności gospodarki, nie mają wystarczająco dużo kasy, żeby ich zakupy popchnęły ją naprzód – a nie mogą już dłużej pożyczać, tak jak to robili przed kryzysem roku 2008.”

Robert Reich (1946)

Źródło: Dlaczego gospodarka nie może wrzucić drugiego biegu?, krytykapolityczna.pl, 16 czerwca 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/ReichDlaczegogospodarkaniemozewrzucicdrugiegobiegu/menuid-1.html

„Najczęstszą przyczyną zatrudniania służby domowej w średniozamożnym domu jest oficjalnie niemożność podołania pracy, której wymaga od członków rodziny prowadzenie dużego nowoczesnego domu. Natomiast przyczyny tej niemożności są dwie: 1) wszyscy członkowie rodziny mają zbyt dużo „obowiązków towarzyskich” oraz 2) praca domowa jest zbyt ciężka i jest jej zbyt wiele. Można je zatem przeformułować w sposób następujący: 1) tyrańska zasada przyzwoitości nakłada na tych ludzi obowiązek poświęcania swego czasu i wysiłku praktykowaniu próżnowania na pokaz w postaci spotkań towarzyskich, przejażdżek, przynależności do klubu, uprawiania sportu czy działalności charytatywnej i temu podobnych zajęć towarzyskich. Ludzie poświęcający tym zajęciom swój czas i siły wyznają prywatnie, że wszystkie te czynności – jak również związane z nimi dbałość o strój i inne przejawy próżnowania na pokaz – są niezwykle uciążliwe, ale, niestety, nieuniknione. 2) Na skutek obowiązku konsumpcji dóbr na pokaz mechanizm życia domowego stał się tak skomplikowany i uciążliwy w prowadzeniu, że chcąc utrzymać na odpowiednim poziomie mieszkanie, umeblowanie, liczne antyki, bibeloty, dbać o stroje i zachować ceremoniał posiłków, konsumenci wszystkich tych dóbr nie mogą samodzielnie dać sobie rady z tą wielką machiną. Osobisty kontakt z ludźmi wynajętymi do pomocy w codziennych zabiegach koniecznych do utrzymania się „na poziomie” jest na ogół nieprzyjemny, lecz cierpi się ich obecność, a nawet się im płaci, by złożyć na ich barki część tej niezbędnej a uciążliwej konsumpcji. Znoszenie obecności służby domowej i specjalnej służby osobistej jest w dużym stopniu zrzeczeniem się wygód osobistych na rzecz wewnętrznej potrzeby utrzymania się na poziomie.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ludziach , O zachowaniu , O domu , O wysiłku

„Tendencja do przekształcania demokratycznego społeczeństwa w rynkowe jest w gospodarce rynkowej niemal nie do zatrzymania. Zaczynamy bowiem zakładać, że nasza wolność jako konsumentów to esencja wolności, i przenosimy ten transakcyjny model relacji dotyczących wymiany dóbr materialnych na inne sfery życia społecznego – stosunki między ludźmi, życie publiczne, sposoby organizowania systemu świadczeń społecznych. Mechanizmy rynkowe zaczynają rządzić funkcjonowaniem naszych społeczeństw.”

Michael Sandel (1953)

Źródło: rozmowa Piotra Burasa i Magdy Tilszer, Nie daj się urynkowić, „Gazeta Wyborcza”, 5–6 lipca 2014.

O życiu , O wolności , O relacjach

„We Francji najbardziej wpływowymi centrami zysku są banki i sieci handlowe – innymi słowy dwa sektory pośredniczące między producentem a konsumentem; dwa sektory całkowicie wymykające się opodatkowaniu VAT. Podatek ten przynosi spore zyski państwu, ale jednocześnie jest niesprawiedliwy i wybitnie antyredystrybucyjny, pozostawiając na uboczu to, co ma w działalności gospodarczej znaczenie fundamentalne.”

Daniel Cohn-Bendit (1945)

Co robić?

„Tym razem powszechne odczucie jest jednak wyraźnie takie, że cierpimy na skutek ich fundamentalistycznych recept – przede wszystkim na skutek obsesji deregulacyjnej, która rynki finansowe zamieniła w kompletnie nieprzejrzystą dżunglę, ale też na skutek powodowanego przez neoliberalizm wzrostu rozwarstwienia, które zniszczyło popyt wewnętrzny w Ameryce i zmusiło rząd do zgody na udzielanie skrajnie ryzykownych kredytów konsumentom.”

Naomi Klein (1970) dziennikarka i pisarka kanadyjska

Źródło: polityka.pl, 1 grudnia 2008 http://www.polityka.pl/swiat/rozmowy/275298,1,rozmowa-z-autorka-ewangelii-antyglobalizmu.read

O cierpieniu

„Banki uwielbiają się odwoływać do wolnego rynku, choć same działają na rynku, który jest bardzo regulowany. Odwołują się też do swobody zawierania umów, co jest kompletnym absurdem, bo konsument nie ma żadnej możliwości dyskusji. Dostaje wydrukowaną umowę i może ją podpisać lub nie. Jeśli jej nie podpisze, ma do wyboru umowy w innych bankach, również wydrukowane, które może podpisać lub nie. Dlatego państwa, aby bronić konsumentów, zaczęły wprowadzać zestawy klauzul niedozwolonych, które nie mogą się znaleźć w umowach. Ale korporacje w Polsce lekceważą to sobie. Przykład sprzedawania takich produktów jak polisolokaty pokazuje, że sektor finansowy jest kompletnie zdegenerowany. Przecież ci, którzy to wymyślili, doskonale wiedzieli, że okradają z tych 50 tysięcy, które często były jedynymi pieniędzmi klienta! Potrzeba jakiejś drastycznej interwencji państwa do zatrzymania tych ludzi. Puściły im wszystkie hamulce moralne.”

Cezary Kaźmierczak (1964)

Źródło: Banki są bezpieczne. A ty? http://wyborcza.pl/magazyn/1,143557,17671235,Banki_sa_bezpieczne__A_ty_.html, wyborcza.pl, 28 marca 2015

O ludziach

„Polska stanowi jeden z najważniejszych rynków eksportowych dla norweskich ryb i owoców morza. Cenimy sobie pozycję, jaką norweskie produkty zdobyły wśród polskich konsumentów.”

Harald V (1937)

podczas wizyty w Polsce w maju 2012.
Źródło: Pałac Prezydencki: Anna i Bronisław Komorowscy wydali przyjęcie na cześć norweskiej pary królewskiej, expressilustrowany.pl, 9 maja 2012 http://expressilustrowany.pl/palac-prezydencki-anna-i-bronislaw-komorowscy-wydali-przyjecie-na-czesc-norweskiej-pary-krolewskiej,artykul.html?material_id=4faad33416f1dae17e000000

„Tego typu praktyki naruszają zbiorowe interesy konsumentów, którzy prawie każdego dnia zasypywani są informacjami niezamówionymi.”

Adam Ołdakowski (1955) inżynier rolnik i polityk

fragment interpelacji poselskiej ws. SPAM-u.

„Nie ma kultur doskonałych, wszystkie kultury są jakoś ułomne, czegoś im brak. Kontakt z innymi kulturami może te braki uzupełniać. Z drugiej strony, aby lepiej zrozumieć i docenić własną kulturę, trzeba mieć jakąś skalę porównawczą. Dlatego właśnie warto poznawać inne kultury, nie kosztem kultury własnej, lecz dla pełniejszego rozwoju własnej osobowości. Dzięki odpowiedniej postawie unikniemy pułapek multikulturalizmu, w ramach którego kultury sprowadza się do strojów i posiłków, by docelowo stworzyć globalistę, czyli człowieka bez kultury. Narzędziem globalizacji jest tolerancja, która działa zazwyczaj w jedną stronę: akceptuj innych, ale nie siebie. Ale gdy nikt nie będzie siebie szanował, to kultury narodowe znikną, zostanie tylko pracownik, klient i konsument. To będzie jakiś homunkulus. Nam chodzi o kulturę dla człowieka jako osoby.”

Piotr Jaroszyński (1955)

Źródło: Kultura dla człowieka, naszdziennik.pl, 31 grudnia 2011 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20111231&typ=my&id=my09.txt

O osobowości

„Jak wiadomo, przy wyborze artykułów użytkowych kupujący kierują się bardziej wykończeniem i wykonaniem towaru niż jakimiś oznakami jego praktycznej użyteczności. Towary, by można je było sprzedać, muszą „zawierać w sobie” pokaźną ilość pracy włożonej w nadanie im oznak przyzwoitej kosztowności, która uzupełnia ich zgodną z przeznaczeniem wartość użytkową. Ten zwyczaj uznawania widocznej kosztowności za kryterium użytecz-ności dobra wpływa na podniesienie kosztów produkcji artykułów konsumpcyjnych. Uczula on nas na taniość i uzbraja przeciw niej utożsamiając jakość z kosztem. Konsument w sposób naturalny dąży do nabywania potrzebnych mu artykułów po jak najniższej cenie, jednakże zwyczajowo rozpowszechniony wymóg widocznej kosztowności, jako legitymacji i części składowej użyteczności towaru, skłania go do odrzucania jako marnych gatunkowo artykułów nie charakteryzujących się dość wysokim stopniem marnotrawstwa na pokaz.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Oto właściciele ziemscy – na czym im zależy? By ziemia była płodna, a pogoda sprzyjająca. Ale co z tego wynika? Że zboża będzie pod dostatkiem, a cena się obniży, a więc zyskają na tym ci, którzy nie mieli majątku. Oto producenci – o czym nieustannie myślą? Aby udoskonalać swoją pracę, zwiększać moc maszyn, zdobywać surowce na jak najlepszych warunkach. A do czego to wszystko prowadzi? Do obfitości i niskiej ceny produktów, to znaczy, że wszystkie wysiłki podejmowane przez producenta, który się tego nawet nie domyśla, przekształcają się w zysk konsumenta, którym także ty jesteś. To samo dotyczy wszystkich zawodów. Co więcej, także kapitaliści podlegają temu prawu. Oni są bardzo zajęci zarabianiem pieniędzy, oszczędzaniem, czerpaniem korzyści z tego wszystkiego, co robią. To bardzo dobrze, ale im większy sukces odnoszą, tym bardziej przyczyniają się do zwiększania kapitałów i siłą rzeczy do obniżania procentu. A kto czerpie korzyść z obniżania procentu? Czyż najpierw nie pożyczkobiorcy, a w końcu konsumenci produktów, które są wytwarzane dzięki kapitałom?
Nie ma zatem wątpliwości, że końcowy rezultat wysiłków każdej klasy to dobro wspólne wszystkich klas.”

Frédéric Bastiat (1801–1850) francuski ekonomista

Kapitał i zysk z kapitału
Źródło: s. 174–175

O myślach , O wysiłku , O sile , O sukcesie

„Zyski są siłą napędową gospodarki rynkowej. Im większe są zyski, tym lepiej są zaspokajane potrzeby konsumentów.”

Ludwig von Mises (1881–1973) ekonomista austriacki

Profits are the driving force of the market economy. The greater the profits, the better the needs of the consumers are supplied. (ang.)

O sile

„Bo pod rządami wolnorynkowego fundamentalizmu stosunki rynkowe rozciągnęły swoją władzę na sferę publiczną i sprowadziły ludzi do roli konsumentów lub towarów konsumpcyjnych, skutecznie ograniczając ich zdolność do rozwijania pełni intelektualnych i emocjonalnych możliwości, które mogłyby z nich uczynić krytycznych obywateli”

Henry Giroux (1943)

Źródło: Casino Capitalism and Higher Education

O ludziach

„Na wolnym rynku każdy zarabia według miary własnej skuteczności w spełnianiu życzeń konsumentów. W ekonomii państwowej redystrybucji każdy zarabia proporcjonalnie do własnych możliwości ograbiania producentów.”

Murray Rothbard (1926–1995) ekonomista amerykański

„Stara, dobra Sieć oparta na WWW po prostu umiera. Jako konsumenci coraz mniej jej potrzebujemy, coraz chętniej bowiem korzystamy z zamkniętych aplikacji. Doskonałym przykładem jest rozwój Facebooka, zamkniętej sieci która wyrosła w Internecie na gigantyczny superwęzeł koncentrujący ruch kontrolowany de facto całkowicie przez Marka Zuckerberga.”

Chris Anderson (1961)

Źródło: wired.com, 17 sierpnia 2010 http://www.wired.com/magazine/2010/08/ff_webrip/all/1

„David Lubars, jeden z szefów agencji reklamowej Omnicom Group, wyjaśnia podstawową zasadę, którą kieruje się przemysł reklamowy, ze znacznie większą otwartością niż większość jego kolegów po fachu. Konsumenci, powiada „są jak karaluchy – spryskujesz ich spryskujesz, a oni natychmiast się uodparniają.””

Naomi Klein książka No Logo

No Logo

„Konsument w państwie ekonomicznym, jak monarcha w państwie konstytucyjnym, panuje, ale nie rządzi. Korzysta on, co najwyżej, z przysługującego mu prawa powstrzymania się od nabycia danego przedmiotu w ogóle, lub przynajmniej od nabycia go w danych warunkach.”

Zygmunt Heryng (1854–1931)

„Partia Zielonych buduje demokrację energetyczną. Energetyka jest zbyt ważna, żeby zostawić ją przedsiębiorstwom energetycznym, które zmonopolizowały rynek energii w Polsce i zmuszają konsumentów do płacenia wysokich rachunków.”

Dariusz Szwed (1967) polski działacz ekologiczny, polityk

podczas debaty energetycznej zorganizowanej w Senacie RP w październiku 2008.

O demokracji

„Budowanie elektrowni jądrowej w Polsce to jak wlewanie wody do dziurawego wiadra. Najpierw musimy pozatykać dziury, modernizując sieci energetyczne z lat 70. i podnosząc efektywność energetyczną produkcji i konsumpcji energii. Poza tym konieczne jest wymuszenie konkurencji na monopolistach – ale rząd premiera Tuska zajmuje się promocją energetyki jądrowej, która wzmocni monopol, zamiast dbać o konkurencję i chronić konsumentów przed monopolistami.”

Dariusz Szwed (1967) polski działacz ekologiczny, polityk

podczas programu w radiu Tok FM podsumowującego przyjęcie pakietu klimatyczno-energetycznego UE, 15 grudnia 2008.

„Biurokracja niemiecka mówiła o "odżydzeniu" (Entjudung) jako metodzie usunięcia "nadwyżki konsumentów".”

Sven Lindqvist (1932–2019) szwedzki dziennikarz

"Exterminate All the Brutes": One Man's Odyssey into the Heart of Darkness and the Origins of European Genocide

„Niemcy zrobili fatalny ruch, który doprowadził do ruiny gospodarkę wschodnioniemiecką: ustalili zawyżony kurs marki wschodniej w stosunku do zachodniej. Kanclerz Kohl w kampanii wyborczej obiecał kurs wymiany, który był dobry dla konsumentów, ale zabójczy dla pracowników. Skutek był taki, że prawie wszystkie przedsiębiorstwa wschodnioniemieckie przynosiły straty, co wymagało z kolei ogromnych subsydiów, aby tę gospodarkę podtrzymać. Ilekroć tam byłem, mówiłem, że w ten sposób dokonali we wschodnich Niemczech pokojowego bombardowania własnej gospodarki.”

Leszek Balcerowicz (1947) polski polityk i ekonomista

Gospodarka niemiecka.
Trzeba się bić z PiS o Polskę
Źródło: Rozdział V. Życie poz polityką w: Trzeba się bić z PiS o Polskę, Wydawnictwo Czerwone i Czarne, Warszawa 2016, ISBN 9788377002186, s. 198.

O stracie

„Tatarski pojął, czym się różni era rozkładu imperializmu od epoki pierwotnej akumulacji kapitału. Na Zachodzie zamawiający i copywriter razem usiłują zrobić pranie mózgu konsumentowi, a w Rosji to copywriter ma za zadanie zrobić wodę z mózgu zleceniodawcy.”

Wiktor Pielewin (1962) pisarz rosyjski

Generation ,P’
Źródło: s. 31.

O wodzie