Cytaty na temat dal (28 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Powiecie, żem jest wariat, lecz przysiąc jestem gotów:
Porządny kot nie mniej niż trzy imiona ma (…)
Gdyś czasem spostrzegł, że w głębokiej medytacji
Twój albo inny kot w dal patrzy w zamyśleniu
To wiedz: ta kontemplacja jest z jednej zawsze racji:
On myśli, myśli, myśli, myśli o Tamtym swym Imieniu,
O swym zmyślnym, wymyślnym, przemyślnym, Niedomyślnym,
Utajonym, niedosięgłym, najbardziej własnym Imieniu.”

Thomas Stearns Eliot (1888–1965) poeta, dramaturg i eseista angielski

Źródło: Jake Page, Jak koty widzą świat i ludzi?, tłum. A. Nowicki, wyd. Bellona, Warszawa 2010, s. 23.

O ludziach , O świecie , O wariatach , O kotach

„Adela już zakłada suknię cienką,
Na wiosnę kwiatki rosną i kwitnie miesiąc maj.
Gdy spytasz ją – dla kogo ta sukienka?
To dla kochasia, który odszedł w siną dal…”

Bogusław Choiński (1925–1976) poeta polski, autor tekstów piosenek, scenarzysta, malarz

Źródło: piosenka W siną dal z rep. duetu Iga Cembrzyńska i Bohdan Łazuka oraz zespołu Babsztyl

O wiośnie , O odejściu

„Muzyka jest jak morze. Stoisz na jednym brzegu i patrzysz w dal, ale dojrzeć drugiego brzegu niepodobna.”

Petroniusz (27–66) rzymski pisarz, filozof i polityk, domniemany autor Satyriconu

Źródło: Henryk Sienkiewicz, Quo vadis

O muzyce , O morzu

„Krytycy to jednonodzy teoretycy skoku w dal.”

Harold Pinter (1930–2008) angielski dramaturg, pisarz, reżyser teatralny i scenarzysta

„Z prawdziwym karabinem
U pierwszych stałem czat…
O, nie płacz nad twym synem,
Co za Ojczyznę padł!…
Z krwawą na kurtce plamą
Odchodzę dumny w dal…
Tylko mi Ciebie, mamo,
Tylko mi Polski żal…”

Artur Oppman (1867–1931) polski poeta okresu Młodej Polski

Źródło: Orlątko

O płaczu , O ojczyźnie

„Źle się dzieje, panie, źle się dzieje. – Nie wiem, czy w ogóle raczył wysłuchać mojej opinii, ponieważ zajęty był powtarzaniem jednego i tego samego. – Coś strasznego schodzi – podniósł wzrok i zapatrzył się w dal – gdzieś z gór…
– A niby co? Włochaty potwór jeżdżący dupą po śniegu?”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Ja, inkwizytor. Dotyk zła
Źródło: s. 292, wyd. I

„Zobaczył ludzi ociekających wodą, w biegu, ubrania i ciała mokre od spryskiwaczy. Na ulicy leżały porozrzucane buty, torebki, laptopy, mężczyzna siedzący na chodniku kaszlał krwią. Papierowe kubki turlały się dziwnie w dal. Świat był też sylwetkami w oknach na wysokości trzystu metrów, padającymi w wolną przestrzeń, i odorem płonącego paliwa, i monotonnym rozdzierającym wyciem syren.”

Don DeLillo Spadając

Źródło: Spadając, 2007

O ludziach , O świecie , O butach , O wodzie

„Świecące niebo, złote gwiazdy, góry, morze i migocząca dal, łąki pełne kwiatów, drzewa w rozkwicie – wszystko jest odbiciem boskiej dobroci.”

Arno Pötzsch (1900–1956)

O morzu

„Czerwone ma podwiązki pod tą suknią,
na wiosnę kwiatki rosną i kwitnie miesiąc maj,
gdy spytasz ją, dla kogo taki luksus –
dla kochasia, który odszedł w siną dal…”

Bogusław Choiński (1925–1976) poeta polski, autor tekstów piosenek, scenarzysta, malarz

Źródło: piosenka W siną dal

O wiośnie , O odejściu

„Jam ciemny jest wśród wichrów płomień boży,
lecący z jękiem w dal – jak głuchy dzwon północy –
ja w mrokach gór zapalam czerwień zorzy
iskrą mych bólów, gwiazdą mej bezmocy.”

Tadeusz Miciński (1873–1918) pisarz i poeta polski

W mroku gwiazd
Źródło: Lucifer

„Ale ty patrząc w dal
Płynąć będziesz wśród fal
Aż sam wreszcie staniesz się falą”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Bob Dylan, 1985

„Nie mam absolutnie nic przeciwko temu, by mężczyzna dal mi oparcie.”

Uma Thurman (1970) aktorka amerykańska

Źródło: wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=25312

„O, targowiska warszawskie! Czyż jest coś bardziej poetyckiego w wielkim mieście niż targowisko? Czyż współczesna, wielkomiejska metropolia zdolna jest zdobyć się na inny objaw plastycznego liryzmu poza kolorową paletą hali targowej? Czy może się cokolwiek równać w sile uczuciowej ekspresji z obraźliwymi rozmowami i zjadliwym targowaniem się przy rytualnym obrzędzie zakupów nabiału i owoców, warzyw i mięsa, ryb i kasz, pieczywa i kartofli? Trzeba być człowiekiem oschłym i zimnym, by nie dać się unieść wzruszeniu na widok gigantycznych połaci surowej wołowiny, by nie zatopić się w smutku wobec czarno-srebrzystych złóż ryb, wobec rozwartych z wysiłku, różowawych pyszczków świeżych karpi, by nie wydać okrzyku zachwytu stanąwszy oko w oko z brunatnymi kopcami włoszczyzny, by nie zatrzymać się w nostalgicznej zadumie przed nieskalaną, śnieżną bielą ciągnących się hen w dal szeregów twarogu! Jedynie człowiek płytki nie ulega tajemniczej poetyczności ciasnych i ciemnych straganów z bielizną, obuwiem i odzieżą, budki z pończochami, czapkami i nićmi, kramów z norymberszczyzną, pasmanterią i konfekcją, stoisk z częściami rowerowymi, zardzewiałym żelastwem, zamkami, kłódkami, rurami do piecyków i odpadkami ślusarskimi. Jedynie człowiek tępy i brutalny nie przystanie w pełnym szacunku podziwie przed grubymi, opatulonymi w zwały odzienia, starymi jak drzewa i głazy przekupkami warszawskimi, przysiadłymi od wieków za kolorowymi szańcami świeżego, smakowitego towaru; i tylko człowiek głupi nie wsłucha się w ich kłótliwy dialog, nabrzmiały surową, zgrzytliwą i prastarą mądrością, wiecznie nową dzięki swej roziskrzonej humorem przyziemności.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O mądrości , O wysiłku , O sile , O wieku

„Jesteśmy nie tylko Obozem Narodowo-Radykalnym, ale również Obozem Wielkiej Wiary. Może są inni na świecie mądrzejsi mądrością książkową, roztropniejsi roztropnością mistrza, przebieglejsi przebiegłością szulera. Ale nikt w Polsce nie wierzy tak silnie jak my. Idziemy naprzód, w dal jeszcze zamgloną, ale już coraz wyraźniejszą, idziemy równo, bez nerwowego pośpiechu, ale i bez wahającej się niepewności. Wyszliśmy małą gromadką, a teraz – spojrzyjmy wstecz: iluż narosło po drodze!”

Jan Mosdorf (1904–1943) polski filozof i publicysta, działacz narodowy

Źródło: "Potężna rwie fala" „Sztafeta”, Tygodnik Narodowo-Radykalny, nr 18 (24), 21-28 maj 1934

O mądrości , O wierze

„Śpi wiśniowy sad,
zasnął nawet wiatr,
w okwieconych gałęziach drzew,
w dal odpłynął dzień,
już rozścielił cień
ciepły zmierzch, podmoskiewski zmierzch.”

Mirosław Łebkowski (1922–2010)

Не слышны в саду даже шорохи,
Всё здесь замерло до утра.
Eсли б знали вы, как мне дороги
Подмосковные вечера. (ros.)
Przekłady
Źródło: rosyjska piosenka Podmoskiewski zmierzch

„Dobrze jest żyć w krainach nieoczywistych, ponieważ ich granice zawierają w sobie więcej przestrzeni, niż wskazuje geografia. To są otchłanie nieznanego, to jest nieskończona dal domysłów, uciekający horyzont wyobrażeń i fatamorgana słodkich przesądów, którym nigdy nie sprosta rzeczywistość.”

Andrzej Stasiuk książka Jadąc do Babadag

Jadąc do Babadag

O rzeczywostości

„Bezkresna dal, dzieląca go od tego nieuchwytnego głosu, spowodowała w nim upadek ducha.”

Gabriel García Márquez książka Miłość w czasach zarazy

Miłość w czasach zarazy (1985)

„Kto pragnie poznać ludzi, musi rozejrzeć się we własnym otoczeniu. Ale kto chce poznać człowieka jako takiego, musi się nauczyć kierować wzrok w dal.”

Claude Lévi-Strauss (1908–2009) francuski antropolog, socjolog i filozof

Źródło: Dieter Thoma, Ład pośród zamętu, „Neue Zürcher Zeitung”, tłum. „Forum”, 16 listopada 2009.

O ludziach

„Masz prawo pisać wiersze, komponować pieśni
Wymyślać różne cuda najnowszej techniki
Sięgać gwiazd i zasiewać w dal strzeliste lasy
Lub w zwyczajnej pracy poprawiać swe wyniki
Masz też prawo sięgać do twórczości pokoleń
Dostrzegać między tobą a księgami związek
Masz prawo robić wszystko co dla ludzi dobre
A także jest to twój człowieczy obowiązek”

Marek Grechuta (1945–2006) polski piosenkarz

Dziesięć ważnych słów
Źródło: Prawo

O ludziach

„Cisza w Stanbury była czymś szczególnym. Przypominała dziewiczość. Jakby świat został na zewnątrz za bramami, pełen respektu i wyzbyty natarczywości. Miejsce spokoju i zapomnienia. Brama się zamykała, całe przeszłe zło i wszystkie przyszłe zagrożenia odsuwały się w dal. Oczywiście jednak było to w rzeczywistości wyłącznie pobożne życzenie. Nic bowiem nie było w porządku, nic a nic, a stare mury, zaklęty park i bezkresna samotność służyły tylko przemilczaniu wszystkich dysonansów. Co ja mówię – dysonansów? To nie do końca prawda. Nie chodziło o dysonanse, tylko o najrozmaitsze obrzydlistwa, zło i nieprawości. O brutalność i ohydę. Tak, o to szło. Prawdopodobnie więc ta słynna cisza w Stanbury była jedynie zespołowym przemilczaniem tego, czego nie można byłoby znieść, gdyby chciano stawić temu czoła. Martwota i milczenie. Jak się dobrze zastanowię, to znacznie bardziej te pojęcia niż ciszę wiążę ze wspomnieniem o Stanbury.”

Charlotte Link (1963)

Przerwane milczenie

O prawdzie , O świecie , O rzeczywostości , O samotności

„Hej trąb, hej trąb,
Srzelecka trąbko, w dal!
A kłuj, a rąb
I w serce lub w łeb pal!”

Władysław Ludwik Anczyc (1823–1883) polski poeta, dramatopisarz, wydawca, tłumacz, działacz ludowy

Źródło: Marsz strzelców

Serce

„Odczuwam nieodpartą potrzebę, jak patrzę na ten uśmiech i na to spojrzenie w bezkresną dal bezrefleksyjnie utkwione, żeby zadedykować panu premierowi refren z pewnej kabaretowej piosenki: „Co by tu jeszcze spieprzyć, panowie, co by tu jeszcze spieprzyć?””

Henryk Goryszewski (1941) polski polityk

VI edycja plebiscytu Srebrne Usta (2001).

O uśmiechu

„Stałem na drodze i patrzyłem, jak odjeżdża czarnym buickiem. Robił się coraz mniejszy i mniejszy. Wyobraź sobie psa, który patrzy w dal, czeka i podskakuje, żeby go zabrać. To najlepszy obraz mojej osoby z tych lat.”

Truman Capote (1924–1984) pisarz amerykański

o swoim dzieciństwie, gdy matka zostawiała go u krewnych.
Źródło: Gerald Clarke, Truman Capote, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2008, tłum. Jarosław Mikos, s. 30.

O matce , O czekaniu , O dzieciństwie , Obraz

„Pieśń porywa mnie w dal, wyzwala wszystko, staję nagle bezradny i zagubiony i dziwie się, że nie rozpadam się na kawałki albo nie wzlatuję jak balon w wieczorne niebo.”

Erich Maria Remarque książka Czarny obelisk

Czarny obelisk (1956)

„Nie będę tedy mówił, ani myślał wcale,
Lecz nieskończona miłość w moje serce spłynie…
I będę szedł jak cygan – w coraz dalsze dale
W przyrodzie, – jak z kobietą, szczęsny w tej godzinie.”

Arthur Rimbaud (1854–1891) francuski poeta

Poezje
Źródło: Wrażenie, w: Liryka francuska. Serya pierwsza http://www.sbc.org.pl/dlibra/info?forceRequestHandlerId=true&mimetype=image/x.djvu&sec=false&handler=djvu&content_url=/Content/24336/_6034_I.djvu, tłum. Bronisława Ostrowska, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 86.

O miłości , O kobietach , O myślach , O wrażeniach

„Tęsknota, słowo zużyte
otwarło mi swoją dal…
Jak różne są rzeczy ukryte
w króciutkim wyrazie żal.”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

Źródło: Żal

„Na skrzydłach mojej pieśni,
Luba, unoszę cię w dal.”

Heinrich Heine (1797–1856) poeta niemiecki

Auf Flügeln des Gesanges,
Herzliebchen, trag' ich dich fort. (niem.)
Intermezzo liryczne (1821–1823)
Źródło: 9, tłum. Stanisław Łempicki

„Angelologia i dal.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

śpiewane też przez Grzegorza Turnaua.
Kronika olsztyńska (1950)