Cytaty na temat czyszczenie (31 cytatów)

„Sztuka czyści duszę z codziennej warstwy kurzu.”

Pablo Picasso (1881–1973) hiszpański malarz, rzeźbiarz

O sztuce , O duszy

„Byłem zaszokowany tym, w jaki sposób media przedstawiają emigrantów. Jak szczury, które ukrywają się pod pokładem. Nie będzie przesadą, jeśli porównam ten obraz do tego, w jaki sposób pokazywano Żydów w nazistowskiej propagandzie. Dzieje się tak prawdopodobnie nieświadomie. Ale my, czyści i schludni Europejczycy pilnujący prawa i porządku, jesteśmy przeciwstawieni wizerunkowi niedomytych i nieogolonych uchodźców.”

Éric-Emmanuel Schmitt (1960) pisarz francuski

Źródło: Kamilla Staszak, Bóg to nie firma wysyłkowa http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,53668,8357033,Bog_to_nie_firma_wysylkowa.html, „Wysokie Obcasy”, 10 września 2010

O Bogu , Obraz

„Mróz czyści powietrze, które staje się tak czytelne,
że aż kłuje w oczy. Nad wyraźnym zakończeniem
horyzontu nieco sprany błękit, linia lasu prowadzi
do linii tego, co utrzymuje w nas równy rytm.”

Teresa Radziewicz (1970)

Źródło: Biel, biel, biel [w:] Lewa strona, wyd. Stowarzyszenie Literackie im. K. K. Baczyńskiego, Łódź 2009, s. 22.

„Ten, kto wymyślił wino, powinien zostać mianowany Bogiem. Powinni mu stawiać pomniki ze złota, ze spiżu, z marmuru… Któż jak nie on potrafił pocieszyć wszystkie dzieci prawdziwych Bogów, które jakoś w bożym świecie nie potrafiły znaleźć sobie miejsca. I tylko słodki napój osuszał ich łzy, czyścił umysły, odsuwał choć o trochę, o troszeczkę wszelkie strapienia. Powiecie, że to ułuda? Że nieprawda, że wino to kłamstwo, jeno miraż pociechy? Cóż… Może. Ale Bogowie nie dają nawet tego. (…) Kłamstwo leczy! Dzięki ci, dobry człowieku! Co byśmy bez ciebie zrobili? (…) Jak bardzo bez ciebie bylibyśmy samotni. A tak możemy, przynajmniej, nakłamać sobie, że wszystko jest w porządku, że nie jesteśmy sami, że wszystko ułoży się jakoś. Że zły los nie jest taki zły (kurwa, dzięki tobie choć przez chwilę naprawdę w to uwierzymy!), że nie wszystko przepadnie, że będziemy żyć wiecznie młodzi, że, wreszcie, nie będzie nic nas obchodzić.”

Andrzej Ziemiański książka Achaja

Achaja

O Bogu , O losie , O dzieciach , O kłamstwie

„Postanowiłem opisać, jak to się przyczyniłem dla nauki. Bardzo szanują nauką. Wiem, jak trudno jest się uczyć. Skończyłem dwie klasy szkoły specjalnej i znam się na tym. Dlatego mam dla nauki wielki szacunek. Te dwie klasy kończyłem przez sześć lat, aż się nauczyłem pisać i czytać. Uczeni, jak coś zrobią dla nauki, to piszą sprawozdania. Więc i ja muszę napisać sprawozdanie, żeby opisać, jak się dla nauki przyczyniłem.(…)
gdy tylko skończyłem te dwie klasy, zaraz poszedłem do pracy w Instytucie Kosmologii i Kosmografii. Nie wiem dokładnie, co to jest kosmologia i kosmografia, ale pracuje mi się dobrze. Zamiatam korytarze, czyszczę popielniczki i myję klozety. Najlepiej lubię myć klozety, bo mi się to świetnie udaje. Są bardzo czyste i piękne, gdy je wyszoruję ryżową szczotką i proszkiem.”

Jerzy Siewierski (1932–2000)

Źródło: Sprawozdanie

O nauce , O czytaniu

„Prawy Jarosław zagarnął dla siebie w 2005 r. podczas wyborów do parlamentu największego kartofla, zręcznie jednak zacisnął zęby i zrezygnował z urzędu premiera, i wyczarował z pustej ręki Kazimierza Marcinkiewicza. (…) Obydwoje udowodnili, że z przodu i z tyłu są czyści. Lech zabronił mężczyznom w Warszawie paradować z gołymi tyłkami, Jarosław zaś mieszka z własną matką, ale przynajmniej bez ślubu.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

tłumaczenie z gazeta.pl artykułu Petera Köhlera w „Tageszeitung”.

O matce , O ślubie

„Poszłam do wojska bez zadawania żadnych pytań, wierzyłam, że tak należy. Takie ściśle określone zbiorowe doświadczenia – wspólne czyszczenie broni czy trening na strzelnicy – stwarzają poczucie przynależności; i to jest bardzo ważne dla państwa, by funkcjonowało i mogło przetrwać.”

Yael Bartana (1970)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-sztuki-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/yael-bartana

Trening , Pytanie

„To najlepszy i najwybitniejszy znawca historii II wojny światowej. Badacz, dla którego miarodajne są źródła, a nie poglądy historiografii, opinie kolegów, czy wrzask mediów. Człowiek, któremu z racji ogromnych zasług – zebrania lub odtajnienia i udostępnienia kluczowych dokumentów III Rzeszy, czapką buty czyścić by trzeba. Historyk tej miary, że ma prawo napisać i powiedzieć wszystko. A, że do tego głosi prawdę i niektóre jego poglądy są odległe od tak ukochanego przez polską prasę wysokonakładową bajdurzenia w stylu „politycznej poprawności.””

Paweł Wieczorkiewicz (1948–2009) historyk polski

Narobił sobie oczywiście wpływowych wrogów.
o Davidzie Irvingu, czołowym negacjoniście Holokaustu, antysemicie i polonofobie (oskarżył m.in. Jana Pawła II o udział w zbrodniach wojennych).
Źródło: Bogdan Reszka, Polityczna poprawność, a prawda historyczna, „Templum Novum”, marzec 2006.

O wojnie , O prawdzie , O butach , O historii

„Ale umieranie to nie bułka z masłem. A samobójstwa nie można umieścić na liście Rzeczy do Zrobienia pomiędzy czyszczeniem rusztu od grilla a podparciem chwiejącej się sofy cegłą. To decyzja o tym, żeby już nigdy nic nie zrobić, całus posłany nicości. Bez względu na to, co ludzie mówią, samobójstwo wymaga charakteru. Jest to coś dla bohaterów i męczenników, dla ludzi prawdziwie próżnych.”

Zadie Smith książka Białe zęby

Białe zęby (2000)

O ludziach , O charakterze , O decyzjach , O samobójstwie

„Przełomy dobrze robią, czyszczą umysł i kartę SIM w telefonie z niepotrzebnych już numerów. Staram się być konsekwentna i mieć plan, a przełomy, zmiany, jak zwał tak zwał, dyktuje los. Z nim nie wygrasz.”

Karolina Korwin-Piotrowska (1971) polska dziennikarka i felietonistka

Źródło: onet.pl http://uroda.onet.pl/moda/poczulam-sie-jak-demon-seksu,1,4832773,artykul.html

O losie , O seksie , O modzie

„Im dłużej jestem aktorem, tym więcej znajduję sposobów na czyszczenie się z roli, na takie resetowanie, bo inaczej człowiekowi pękłaby głowa.”

Robert Więckiewicz (1967) aktor polski

Źródło: „Zwierciadło”, 2007, nr 3/1925.

„Palikot mógłby prezydentowi RP co najwyżej czyścić buty.”

Ryszard Czarnecki (1963) polityk polski

o Januszu Palikocie.
Źródło: onet.pl http://wiadomosci.onet.pl/1882148,11,item.html, 16 grudnia 2008

O butach

„Kiedy mój wujek stracił żonę, zapytał mamę, jak czyści się piekarnik. Ku jego zdziwieniu, piekarnik okazał się „samoczyszczący”. To wspomnienie stało się moim punktem wyjścia. Chciałam uchwycić uczucie utraty kogoś bliskiego, które przejawia się w najbardziej trywialnych elementach codzienności.”

Norah McGettigan (1976)

o swoim filmie Sanctuary.

O emocjach , O wspomnieniach

„Gołębie siedzą na drutach telefonicznych,
lakierują paznokcie przed południowym słońcem,
fotografują też widoki z lotu ptaka,
czyszczą czasem obrączki nieślubne.
(…) siedzicie i patrzycie z góry na człowieka
on na was i na swoją nieco odmienioną czapkę.”

Paulina Bisztyga (1978) polska wokalistka, kompozytorka i poetka

Teksty utworów
Źródło: Kantylena na okolice (2)

O ptakach , O czasie

„Polak nie czyściłby butów Niemcowi, nawet gdyby miał za to ponieść śmierć. Francuz zrobiłby to chyba dopiero pod grozą rewolweru. A i Niemiec, gdyby – przeciwnie – miał czyścić buty Anglikowi, uznałby to za poniżenie honoru narodowego. Ale Anglik może to robić bez żadnej ujmy dla siebie i calego imperium, nie rażąc nawet nikogo. Jest to tak mocno ugruntowana wyższość, że aż umyka potocznej świadomości i odbiera znaczenie próbom życia. Wszystkim dokoła następuje się raz po raz na wrażliwe odciski honoru narodowego, że podskakują, klną i pienią się. Ale noga honoru angielskiego jest wolna od odcisków, nikt jej nie może urazić. Jest to arystokratyczna wyższość pełnego osiągnięcia nad brakiem pewności siebie dorobkiewicza. Stary arystokrata może pozwolić sobie na wszystko, porusza się w kręgu dobrego wychowania przekazanym jego świadomości przez szereg pokoleń, poza krąg ten nie może się wydobyć, choćby nawet pragnął, bo każdy postępek przemienia się w jego ręku w czarodziejski sposób na czyn dobrego wychowania. Ale niech identyczny postępek spróbuje popełnić przeciętny dorobkiewicz, zmrozi wszystkich chamstwem, zostanie wyproszony za drzwi.”

Stanisław Dygat książka Jezioro Bodeńskie

Jezioro Bodeńskie
Źródło: wyd. KiW 1987, s. 34–35.

O pewności siebie , O śmierci , O butach

„Nasi ludzie ponownie uśmiechają się. Nie noszą już mundurów wojskowych i nie czyszczą regularnie swojej broni. Nie przywdziewają żałoby. Wierzą w swoją przyszłość i przyszłość dla swoich rodzin. W końcu jesteśmy pewni siebie, bo nie jesteśmy już zrozpaczeni. Możemy czekać tak długo, aż świat opamięta się.”

Siergiej Bagapsz (1949–2011)

Źródło: Czekamy na olimpiadę w Soczi, geopolityka.org, 17 października 2009 http://www.geopolityka.org/panstwa-nieuznawane/abchazja/226-czekamy-na-olimpiade-w-soczi

O ludziach , O świecie , O czekaniu , O przyszłości

„Ja nauczyłem waszych ojców czyścić zęby.”

Óscar Bonilla (1918–1975)

do robotników, z którymi rozmawiał podczas jednej z wizyt w zakładach pracy i dzielnic robotniczych.
Źródło: Carlos Prats, Dziennik chilijskiego żołnierza, czyli prawo ponad życie (wpis z 15 stycznia 1974), Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, tłum. Alicja Zalewska, Warszawa 1979, ISBN 8311064067, s. 114.

O życiu

„Snu wieczystego… unikną zatem ci jeno, którzy już za żywota umieli skierować sumienia ku światu wyższemu. Wtajemniczeni, Adepci, stoją na skraju takiej drogi. Zyskawszy pamięć, anamnesis wedle wyrażenia Plutarcha, zyskują wolność, zrywają więzy, w wieńcu laurowym celebrują „misteria” i widzą, jak na ziemi ciżba tych, którzy nie są wtajemniczeni i którzy nie są „czyści”, tłoczy się i popycha w błocie i ciemnościach.”

Julius Evola (1898–1974) włoski filozof

Źródło: La tradizione eremetica, Rzym 1971.

O świecie , O wolności

„Bądźmy silni, czyści i wierni; u kresu naszej niedoli oczekuje nas największa chwała świata, chwała ludzi którzy nie ustąpili.”

Charles de Gaulle (1890–1970) prezydent Francji

Soyons fermes, purs et fidèles; au bout de nos peines, il y a la plus grande gloire du monde, celle des hommes qui n’ont pas cédé.
przemówienie z 14 lipca 1943.

O ludziach

„Rozwiązał się mój ponad roczny problem napletka… Musiałem jak każdy rodzic nauczyć pierworodnego zdejmować napletek i czyścić co trzeba.”

Michał Wiśniewski (1972) polski wokalista i autor tekstów

o pięcioletnim synu Xavierze.
Źródło: wp.pl - Złote Usta 2008 http://muzyka.wp.pl/id,78882,size,2,galeria.html z 23 grudnia 2008

O muzyce , O problemach , O rodzicach

„Żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym. Znaczy to, że w naszej warszawskiej epoce tramwaj wzniósł się do roli symbolu. Oczywiście tramwaj wyraża miejską jednostkę komunikacyjną, taką samą jak trolejbus czy autobus. Mówi się: żyjemy życiem takim czy innym, wtedy gdy życie owo dobywa z człowieka jego najistotniejsze cechy. Czyli że w zetknięciu z nim człowiek objawia się w całej okazałości. Przepełniony irracjonalnie tramwaj warszawski stanowi doskonały odczynnik, przekonujemy się w nim codziennie, jacy jesteśmy i jak bardzo żyjemy życiem tramwajowym. W chwili gdy najbliższy bliźni demoluje nam śledzionę, unicestwia czar dopiero co kupionego płaszcza, niweczy z trudem przyszyte guziki, gasi brutalnie przepiękny połysk żarliwie wyczyszczonych butów, gniecie na miazgę wiezione dla dzieci ciastka, uśmiecha się przepraszająco, pakując nam w usta rękaw od kurtki, w której przed chwilą czyścił kominy lub wypakowywał stare śledzie – w takiej chwili, powtarzam, instynkty, jak działa żaglowej fregaty, wysuwają się groźnie z burt naszych dusz. Wtedy dopiero spostrzegamy z przerażeniem, jacy potrafimy być pierwotni, dzicy, egoistyczni, kłótliwi, nietolerancyjni, zaślepieni, krótkowzroczni. Z drugiej strony – ileż wspaniałych wartości dostrzegamy naraz w życiu, gdy uda nam się wepchnąć jako ostatni do rozchodzącego się w szwach autobusu, gdy przygodny sąsiad, wisząc na stopniu, odstąpi nam trzy centymetry kwadratowe miejsca, akurat tyle, by postawić na nich szpic buta, gdy złapany rozpaczliwie za krawat ten, który już do połowy tkwi w środku, uśmiechnie się bez pretensji i przygnie nas mocnym ramieniem, gdy wreszcie starsza pani, której, prąc ku wyjściu, strąciliśmy kapelusz, porwali w strzępy gazety i wgnietli całą zawartość siatki z masłem, jajami i marmoladą w biust, uśmiechnie się z tramwajową melancholią i powie smutne, lecz przebaczające: – Nie szkodzi… – Wtedy widzimy, jak dalece potrafimy być solidarni, wyrozumiali, ludzcy i coś ciepłego rozpływa się nam jak słodka, rozgrzana czekolada koło serca. Nic nie wzbudza w nas tak nieprzytomnej złości i bezmyślnej chęci awantur, jak niekończące się wyczekiwanie na wypchane ludźmi trolejbusy, do których nie można się dostać, jak tępota, brutalności i nieuprzejmość w tramwaju, o nic nie będziemy się sprzeczać i kłócić tak namiętnie, jak o grubiaństwa współpasażerów i bezduszną wrogość konduktorów. Ale też nic nie wzbudza w nas takiego uczucia zadowolenia, satysfakcji i wygody, jak widok wyczekiwanego numeru na ulicznym horyzoncie i stwierdzenie, że znajdziemy w nim miejsce siedzące. Tramwaj wyzwala w nas dziś w Warszawie cenną bezpośredniość przeżywania i dlatego żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O życiu , O wrogości , O dzieciach , O uśmiechu

„Byłem w tych latach tak namiętnym cyklistą, że nie robiłem prawie kroku pieszo i nawet w ulewny deszcz, w kaloszach i lodenowej pelerynie, jeździłem wszędzie na rowerze. Wnosiłem swój wehikuł do mieszkania na trzecim piętrze, gdzie miał stałe miejsce w kuchni. Przed południem, po pracy, zawsze odwracałem go kołami do góry i czyściłem. (…) W letnie popołudnia jeździłem z książką na kierownicy do lasku w Schleissheim.”

Thomas Mann (1875–1955) prozaik niemiecki, noblista

Źródło: Szkic autobiograficzny

„Do tej pory nie mam samochodu, a ostatecznie, przez tyle lat, mogłabym. Nie mam komórki ani tego diabła komputera. Nie chcę być niewolnikiem pewnych rzeczy. Ktoś zapytał mnie kiedyś: „A jakimż to niewolnikiem lodówki można być?” Jak to jakim – ile razy trzeba tam zaglądać, czyścić, coś kłaść. A co ja tam mogę wkładać? Gospodarstwa nie prowadzę, 5 deka szynki na śniadanie – na to mi lodówka nie jest potrzebna.”

Krystyna Feldman (1916–2007) aktorka polska

Źródło: stopklatka. pl, wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22004

„Czyszczenie zębów uryną jest zwyczajem Hiszpanów. Resztki jedzenia winno się z nich usuwać, nie za pomocą noża albo pazurów, na psią czy kocią modłę, i nie serwetką, ale wykałaczką z mastykowca, albo piórkiem lub kosteczką uda koguta czy kury.”

Erazm z Rotterdamu (1466–1536) niderlandzki humanista

Źródło: O wytworności obyczajów chłopięcych, tłum. Aleksandra Górska

O jedzeniu , O pomocy

„Z wielką dbałością myjemy twarz i czyścimy ubranie, a zapominamy o tym, by oczyścić swoje wewnętrzne życie.”

Dalajlama V (1617–1682)

Nauki mądrości na stopniach ścieżki do oświecenia
Źródło: Glenn H. Mullin, Czternastu dalajlamów. Spadkobiercy oświeconej mądrości, tłum. z angielskiego Olena Waśkiewicz, 2008, str. 262

O życiu , O zapominaniu

„Boże, jeśli spytasz, czego chcemy, zobaczysz, że niczego od Ciebie nie chcemy, a jeśli zechcesz sprawdzić, co mamy, zobaczysz, że niczego nie posiadamy, a jeśli zapragniesz w ogniu nas spalić, zobaczysz, że wytrzymać nie możemy go wcale. Słabi jesteśmy i niczego nie mamy, w posłuszeństwie Tobie czyści i niczym nie skalani, potrzebujący i z pustymi rękami.”

Abdullah Ansari (1006–1089)

Monadżat
Źródło: część V, cyt. za: literaturaperska.com http://www.literaturaperska.com/ansari/manadzat6.html

O Bogu

„Ja sam słucham jazzu, metalu, popu, funku, R&B, muzyki świata, country, muzyki klasycznej. I uwielbiam wyszukiwać mistrzów w tych wszystkich gatunkach. Naprawdę umiem docenić pracę, jaką wykonał dany muzyk, niezależnie od tego, co gra. Widziałem europejskich muzyków folkowych, którym wszyscy rockmani mogliby czyścić buty. Skrzypkowie, goście grający na bałałajkach – jamujący sobie w barach, najlepsi muzycy, jakich widziałem w życiu! To uczy pokory. Jeśli ci się wydaje, że jesteś świetny, wierz mi – tylko ci się wydaje.”

Steve Lukather (1957)

Źródło: „Co się stało z 'peace & love'?”, interia.pl, 19 lutego 2013 http://muzyka.interia.pl/wywiady/wywiad/steve-lukather/news/co-sie-stalo-z-peace--love,1894718

O muzyce , O butach , O grach

„Powiedzcie, czy istnieje jeszcze poza Niemcami kraj, w którym się raczej uczy nosa zadzierać niż czyścić.”

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

„Żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym. Znaczy to, że w naszej warszawskiej epoce tramwaj wzniósł się do roli symbolu. Oczywiście tramwaj wyraża miejską jednostkę komunikacyjną, taką samą jak trolejbus czy autobus. Mówi się: żyjemy życiem takim czy innym, wtedy gdy życie owo dobywa z człowieka jego najistotniejsze cechy. Czyli że w zetknięciu z nim człowiek objawia się w całej okazałości. Przepełniony irracjonalnie tramwaj warszawski stanowi doskonały odczynnik, przekonujemy się w nim codziennie, jacy jesteśmy i jak bardzo żyjemy życiem tramwajowym. W chwili gdy najbliższy bliźni demoluje nam śledzionę, unicestwia czar dopiero co kupionego płaszcza, niweczy z trudem przyszyte guziki, gasi brutalnie przepiękny połysk żarliwie wyczyszczonych butów, gniecie na miazgę wiezione dla dzieci ciastka, uśmiecha się przepraszająco, pakując nam w usta rękaw od kurtki, w której przed chwilą czyścił kominy lub wypakowywał stare śledzie – w takiej chwili, powtarzam, instynkty, jak działa żaglowej fregaty, wysuwają się groźnie z burt naszych dusz. Wtedy dopiero spostrzegamy z przerażeniem, jacy potrafimy być pierwotni, dzicy, egoistyczni, kłótliwi, nietolerancyjni, zaślepieni, krótkowzroczni. Z drugiej strony – ileż wspaniałych wartości dostrzegamy naraz w życiu, gdy uda nam się wepchnąć jako ostatni do rozchodzącego się w szwach autobusu, gdy przygodny sąsiad, wisząc na stopniu, odstąpi nam trzy centymetry kwadratowe miejsca, akurat tyle, by postawić na nich szpic buta, gdy złapany rozpaczliwie za krawat ten, który już do połowy tkwi w środku, uśmiechnie się bez pretensji i przygnie nas mocnym ramieniem, gdy wreszcie starsza pani, której, prąc ku wyjściu, strąciliśmy kapelusz, porwali w strzępy gazety i wgnietli całą zawartość siatki z masłem, jajami i marmoladą w biust, uśmiechnie się z tramwajową melancholią i powie smutne, lecz przebaczające: – Nie szkodzi…”

Leopold Tyrmand książka Zły

Wtedy widzimy, jak dalece potrafimy być solidarni, wyrozumiali, ludzcy i coś ciepłego rozpływa się nam jak słodka, rozgrzana czekolada koło serca. Nic nie wzbudza w nas tak nieprzytomnej złości i bezmyślnej chęci awantur, jak niekończące się wyczekiwanie na wypchane ludźmi trolejbusy, do których nie można się dostać, jak tępota, brutalności i nieuprzejmość w tramwaju, o nic nie będziemy się sprzeczać i kłócić tak namiętnie, jak o grubiaństwa współpasażerów i bezduszną wrogość konduktorów. Ale też nic nie wzbudza w nas takiego uczucia zadowolenia, satysfakcji i wygody, jak widok wyczekiwanego numeru na ulicznym horyzoncie i stwierdzenie, że znajdziemy w nim miejsce siedzące. Tramwaj wyzwala w nas dziś w Warszawie cenną bezpośredniość przeżywania i dlatego żyjemy tu, w Warszawie życiem tramwajowym.
Zły

O życiu , O dzieciach , O uśmiechu , O butach

„Jestem przerażony tym, że PiS i prezes Kaczyński wyciągnęli wnioski z tej książki, a opozycja mniej. Wprawdzie pisowcy publicznie mówili, że książkę napisał nieodpowiedzialny narkoman, ale jednak wyrzucili Macierewicza i prawie wszystkich jego współpracowników. Zrobili totalną czystkę w Ministerstwie Obrony – i to nie zwyczajną czystkę polityczną, tylko taką, jaką się robi, kiedy się czyści gniazdo szpiegów albo przestępców. W tym przypadku można przypuszczać, że to było gniazdo i jednych, i drugich.”

Tomasz Piątek (1974) polski pisarz i dziennikarz

o reakcjach na książkę Tomasza Piątka pt. Macierewicz i jego tajemnice
Źródło: Tomasz Piątek: Rosja wykorzystuje PiS https://koduj24.pl/tomasz-piatek-rosja-wykorzystuje-pis/, koduj24.pl, 15 lutego 2018

O książkach

„Twitter to jest przestrzeń bez dialogu, gdzie antysystemowcy odreagowują swoje frustracje. Ja ich zresztą demonstracyjnie czyszczę, żeby nie tracić czasu na wariatów. Skupiam się na swej pracy. Bywały takie dni, że miałem po 100 wpisów dziennie. Na początku wszyscy myśleli, że były wicepremier zwariował. Pisali, że mi się nudzi, bo jestem bezrobotny. Jak skończył się rząd to cały grudzień spałem. Po 16 godzin dziennie. Oglądałem filmy i czytałem zaległe lektury. 1 stycznia wstałem i stwierdziłem, że muszę oczyścić dyski. Wyrzuciłem z komputera wszystko co dotyczyło polityki.”

Janusz Piechociński (1960) polski polityk

o korzystaniu z Twittera.
Źródło: "Plus Minus", 18-19 sierpnia 2018 r.

O myślach , O myśleniu , O czasie , O czytaniu