Cytaty na temat ciotka

Zbiór cytatów na temat ciotka, kobiety, kobieta, powiedzieć.

Cytaty na temat ciotka

„Jedna z ciotek powiedziała, że to, co robię, nie jest zgodne z islamem. Inna nakrzyczała, że nie prowadzę się jak porządna kobieta.”

Sadaf Rahimi (1993)

Źródło: Zuzanna O'Brien, Gdy mistrzyni jest dziewczyną, „Twój Styl”, nr 8 (265), sierpień 2012, s. 98.

Mikołaj Łoziński Fotografia
Andrzej Urbański Fotografia
Alfred Szklarski Fotografia
Katarzyna Skrzynecka Fotografia
Stanisław Lem Fotografia
Tadeusz Chabrowski Fotografia
Rafał A. Ziemkiewicz Fotografia
Joachim Glensk Fotografia
Carmen Laforet Fotografia
Katarzyna Pakosińska Fotografia

„U mnie wszystko musi być na sto procent: dom, praca i wygląd. Na scenie – tylko szpilki, nawet jak grałam w skeczach babcie, ciotki i miałam jakieś barchany na sobie. Okropnie się sprężałam, żeby nadążyć na tych szpilkach za chłopakami.”

Katarzyna Pakosińska (1972) polska artystka kabaretowa

Źródło: Cztery rozwody z wesołą panną. http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,53581,10214249,Cztery_rozwody_z_wesola_panna.html

Władysław Reymont Fotografia
Zbigniew Buczkowski Fotografia

„Moja ciotka kiedyś powiedziała: „cieszę się, że jesteś aktorem, ale pamiętaj – kochaj ludzi, szanuj. Bo to, kim jesteś, im zawdzięczasz.””

Zbigniew Buczkowski (1951) aktor polski

Mądre słowa, prawda?
Źródło: „Rzeczpospolita”, 27 maja 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/korzystnes.htm

Agnieszka Holland Fotografia
Krzysztof Respondek Fotografia
Witold Gombrowicz Fotografia

„Jak ich było pięćdziesięciu, wszyscy byli poetami i każdy wypowie wiersz na cześć profesora R. (który dyskretnie i z taktem dawał do zrozumienia, że mniejsza o niego, poezja grunt). Zawezwałem wtedy kelnera aby mi dostarczył dwóch butelek wina, jedną białego, drugą czerwonego, i obie zacząłem doić! Tymczasem poeci recytowali, R. promieniał, anielskość parowała wraz ze wszystkimi cnotami praktykowanymi w takich wypadkach - skromność, dyskrecja, ale i szlachetność, z uczuciem, z sercem, wszystko było jak wyjęte z najsłodszych snów poetyckich starej ciotki: "piękne" i "czyste". Gdy skończył poeta, ściskano mu dłoń, wołano "brawo!". Ale kiedy na koniec tłusta pindula, niecierpliwie oczekująca swojej kolei, zerwała się rzucając biustem na prawo i lewo, machając rękami, wytoczyła z siebie nowe pęki rymowanych szlachetności, ja mając we wnętrzu czerwone z białym nie wytrzymałem, parsknąłem w plecy Dipie, który też parsknął, ale, że to nie miał komu wsadzić w plecy twarz, parsknął i ryknął twarzą całemu zgromadzeniu!

Zgorszenie. Spojrzenia. Ale oto wstaje czcigodny laureat i kropi: że nie zasłużył sobie, chociaż może i zasłużył, ale raczej nie zasłużył, acz cokolwiek może zasłużył… Wzruszenie. Oklaski. Anioł-prezes-poeta dziękuje i zagrzewa… Atmosfera staje się tak wzniosła i słodka, że Dipi i ja dajemy drała najbliższymi drzwiami, zataczają się, pijani w pestkę, w pędzel, w sztok i w kitę!”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1957-1961

Mikael Niemi Fotografia
Carl Gustav Jung Fotografia
Maria Dąbrowska-Majewska Fotografia
Jordi Sierra i Fabra Fotografia