Cytaty na temat cesarstwo (43 cytatów)

„Ty mnie uczyniłeś tak wielką, Panie, że gdybyś dał mi cesarstwo świata całego, to by mi nie wystarczyło!”

Krystyna (królowa Szwecji) (1626–1689) królowa Szwecji

do Boga we swych wspomnieniach.
Źródło: Jean des Cars, Kobiety, które zawładnęły Europą. Najpotężniejsze królowe, op. cit., s. 79.

O kobietach , O Bogu

„Jak wiadomo, 1 maja 2004 roku Polska, podobnie jak inne państwa Europy Środkowej, została przyłączona do Unii Europejskiej, w której wiodącą role odgrywają Niemcy. W ten sposób Niemcy po 90 latach doprowadziły do zwycięstwa I wojnę światową. Jeśli porównamy cele wojenne Niemiec z tamtej wojny i stan, jaki wytworzył się w Europie Środkowej po 1 maja 2004 roku, to nie możemy oprzeć się wrażeniu daleko idącej zbieżności. Cele Cesarstwa Niemieckiego w Europie Środkowej i Wschodniej można zamknąć w jednym słowie: Mitteleuropa.”

Stanisław Michalkiewicz (1947) polski pisarz i publicysta

Źródło: Via dolorosa IV Rzeczypospolitej, tygodnik „Najwyższy Czas!” 14 lipca 2006

O wojnie , O wrażeniach , O czasie

„Ekonomiści, którzy twierdzą, że kapitalizm najlepiej współistnieje z demokracją, bardzo się mylą. Już w latach 30. minionego wieku cesarstwo japońskie udowodniło, że kraj totalitarny może odnosić większe sukcesy gospodarcze niż sąsiedzi. Podobnie było z hitlerowskimi Niemcami i faszystowskimi Włochami. Na dodatek za Hitlera i Mussoliniego oba kraje zrobiły wielki postęp w rozwoju technologii. Chiny podążają tą samą drogą. Doskonale opanowały sztukę wykorzystywania systemu totalitarnego do czerpania korzyści gospodarczych.”

Antoine Brunet

Źródło: Eryk Kozieł, Strach ma „chińskie oczy”, wiadomosci24.pl, 24 listopada 2011 http://www.wiadomosci24.pl/artykul/strach_ma_chinskie_oczy_218491.html

O strachu , O demokracji , O sukcesie , O wieku

„Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego nie miało nic wspólnego z Rzymem ani w ogóle z cesarstwem.”

Voltaire (1694–1778) francuski pisarz epoki Oświecenia, filozof, dramaturg i historyk

„Tak niedorzecznych pomysłów nie było w Europie, odkąd Dioklecjan próbował regulować ceny warzyw i owoców w cesarstwie rzymskim.”

Boris Johnson (1964) polityk brytyjski

o projekcie urzędowego ograniczenia premii dla finansistów z City.
Źródło: „Forum”, 11 marca 2013.

„Królestwo bajki graniczy z cesarstwem nędzy.”

Witold Kowalski (1963)

„Z woli Boga władamy cesarstwem, które przeszło na nas od Jego Boskiego majestatu.”

Justynian I Wielki (482–565) cesarz bizantyjski

Źródło: Steven Runciman, Teokracja bizantyjska, przeł. Maria Radożycka-Paoletti, wyd. Książnica, Katowice 2008, s. 59.

O Bogu

„Obaj z Kapuścińskim uważaliśmy, że nasza cywilizacja jest znacznie bardziej krucha niż cesarstwo rzymskie, bo za bardzo opieramy się na technice. Jeśli zepsuje się rower, to do naprawy wystarczą obcęgi i jakieś drobiazgi. Ale jak padnie twardy dysk, to koniec.”

Werner Herzog (1942) reżyser niemiecki

Źródło: wywiad Michała Chacińskiego Historie są jak złodzieje, „Duży Format”, 6 maja 2010.

O historii

„Tych chrześcijan, którzy pragnęli oderwać historię Chrystusa od judaizmu i skupić się na mesjanizmie Jezusa i dziejach rozprzestrzeniania się chrześcijaństwa w cesarstwie rzymskim. Droga do oczyszczenia i odkupienia grzechów – jak pokazywał przypadek Aryjczyka Longinusa – wiedzie tylko przez walkę i rozlew krwi.”

Sidney D. Kirkpatrick (1955)

Źródło: Hitler i święte insygnia, Wydawnictwo Literackie, 2012.

O historii , O walce , Chrystus

„Biorąc pod uwagę naszą ogromną granicę z Chinami i szczególnie korzystną sytuację, wchłonięcie przez Rosję znacznej części Cesarstwa Chińskiego jest tylko kwestią czasu.”

Siergiej Witte (1849–1915) polityk rosyjski

do Mikołaja II, w 1903.
Źródło: Henry Kissinger, Dyplomacja, Warszawa 2002, s. 183.

O czasie

„Wszyscy uważają, że trudno jest rządzić cesarstwem, bowiem trudno rządzić narodem. Nie rozumieją, że to urzędnikami trudno jest kierować, a nie ludem.”

Tang Zhen (1630–1704)

Qianshu
Źródło: Jacques Gernet, Inteligencja Chin: społeczeństwo i mentalność, Warszawa, Wydawnictwo Fu Kang, 2008, s. 71.

O ludziach , O inteligencji

„Niech cały świat ujrzy wyraźnie, że choć otacza Nas blask godności i chwały Cesarstwa Rzymskiego, to przecież rzymska godność nie odbiera Nam właściwości istoty ludzkiej i cesarski majestat nie wyklucza omyłek.”

Fryderyk I Barbarossa (1122–1190) Święty Cesarz Rzymski z rodu Hohenstaufów

Źródło: Romoaldi Archiepiscopi Salernitani Chronico, cyt. za: Ernst W. Wies, Fryderyk Barbarossa – mit i rzeczywistość, przeł. W. Radwański, Warszawa 1996.

O świecie , O rzeczywostości

„Państwo powstało z potrzeby utrzymania w karbach przeciwieństw klasowych, a jednocześnie samo powstało wśród konfliktów tych klas, to z reguły jest ono państwem klasy najsilniejszej, ekonomicznie panującej, która przy jego pomocy staje się również klasą panującą politycznie i w ten sposób zdobywa nowe środki do ciemiężenia i wyzyskiwania klas uciskanych. Tak więc państwo starożytne było przede wszystkim państwem właścicieli niewolników do ciemiężenia niewolników, podobnie jak państwo feudalne było organem szlachty do ciemiężenia pańszczyźnianych i poddanych chłopów, a nowożytne państwo przedstawicielskie jest narzędziem wyzysku pracy najemnej przez kapitał. Bywają jednak w drodze wyjątku okresy, w których walczące ze sobą klasy są tak bliskie równowagi, że władza państwowa, jako pozorna pośredniczka, chwilowo uzyskuje pewną samodzielność w stosunku do nich. Tak było z monarchią absolutną XVII i XVIII wieku, utrzymującą równowagę między szlachtą a mieszczaństwem; tak było z bonapartyzmem Pierwszego, a zwłaszcza Drugiego Cesarstwa we Francji, który wykorzystywał proletariat przeciwko burżuazji, a burżuazję przeciwko proletariatowi. Najnowszym wydaniem tego rodzaju równowagi, w której panujący i poddani wyglądają jednakowo komicznie, jest nowe niemieckie państwo narodu bismarkowskiego: kapitaliści i robotnicy są tu utrzymywani w równowadze i równomiernie oszukiwani na rzecz podupadłych junkrów pruskich. Ponadto w większości znanych z historii państw prawa przyznawane obywatelom stopniuje się według majątku, przez co stwierdza się wyraźnie, że państwo jest organizacją klasy posiadającej dla obrony przed nieposiadającą. Tak było już w ateńskich i rzymskich klasach majątkowych. Tak było w średniowiecznym państwie feudalnym, gdzie wpływ polityczny był uzależniony od wielkości posiadanego gruntu. Tak ma się rzecz w cenzusach wyborczych nowożytnych państw przedstawicielskich. To polityczne uznanie różnic majątkowych bynajmniej nie jest jednak rzeczą istotną. Przeciwnie - oznacza ono niski stopień rozwoju państwowego. Najwyższa forma państwa, republika demokratyczna, która w naszych nowożytnych stosunkach społecznych staje się coraz bardziej nieuniknioną koniecznością oraz formą państwa, w której jedynie rozegrać się może ostateczna, decydująca walka pomiędzy proletariatem a burżuazją - republika demokratyczna nie zna oficjalnie różnic własnościowych. Bogactwo sprawuje w niej władzę pośrednio, ale za to tym pewniej. Z jednej strony, wprost w postaci korupcji urzędników, czego przykładem klasycznym jest Ameryka, z drugiej zaś - w postaci sojuszu między rządem a giełdą. Jest on tym łatwiej urzeczywistniany, im bardziej rosną długi państwowe i im bardziej towarzystwa akcyjne koncentrują w swych rękach nie tylko transport, lecz i samą produkcję, znajdując znów swój punkt oparcia w giełdzie. Uderzający pod tym względem przykład oprócz Ameryki stanowi najnowsza Republika Francuska, a poczciwa Szwajcaria odznaczyła się również na tym polu. Ze jednak dla tego braterskiego sojuszu rządu z giełdą niekoniecznie potrzebna jest republika demokratyczna, tego dowodzi oprócz Anglii nowe państwo niemieckie, gdzie nie wiadomo kogo wyżej wyniosło głosowanie powszechne - Bismarcka czy Bleichrodera. I wreszcie klasa posiadająca panuje bezpośrednio przy pomocy powszechnego prawa głosowania. Dopóki klasa uciskana, a więc w naszym wypadku proletariat, jeszcze nie dojrzała do wyzwolenia się własnymi siłami, będzie ona w większości swej uznawała istniejący ustrój społeczny za jedynie możliwy i pod względem politycznym będzie się wlokła w ogonie klasy kapitalistów, będzie jej skrajnie lewym skrzydłem (…).”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa (1884)

O historii , O sile , O wieku , O pomocy

„Wszyscy myślą o nieuniknionym upadku cesarstwa, a rok 1869 (data następnych wyborów powszechnych) będzie dla cesarstwa datą decydującą, jak niegdyś rok 1852 dla republiki. W oczekiwaniu tego podwajam wysiłki i studia, by się przygotować do czynnego i godnego udziału w wydarzeniach. Śledzę bieg wszystkich spraw.”

Léon Gambetta (1838–1882) francuski polityk

słowa z 1866.
Źródło: Irena Koberdowa, Leon Gambetta, op. cit., s. 60.

O myślach , O wysiłku , O studiach , O myśleniu

„Gdziekolwiek powstała monarchia, zawsze na początku władca był albo emanacją Boga, albo Jego potomkiem lub przynajmniej arcykapłanem, człowiekiem powołanym przez Boga, aby sprawować pieczę nad ludem. Jednakże cesarstwo, które zwykliśmy zwać bizantyjskim, miało szerszą koncepcję. Uważało się za cesarstwo uniwersalne. Teoretycznie biorąc, powinno objąć wszystkie narody ziemskie, które, w sensie idealnym, powinny wszystkie być członkami jednego prawdziwego Kościoła chrześcijańskiego, ortodoksyjnego Kościoła cesarstwa. I tak jak człowiek został stworzony na obraz Boga, tak ludzkie królestwo na ziemi zostało utworzone na obraz Królestwa niebieskiego.”

Steven Runciman (1903–2000) brytyjski historyk i dyplomata

Źródło: Teokracja bizantyjska, przeł. Maria Radożycka-Paoletti, wyd. Książnica, Katowice 2008, s. 7–8.

O Bogu , O ludziach , Obraz , Sens

„Na koronę mego cesarstwa! to, co widzę, większe jest niż wieść głosiła. Nie godzi się takiego i tak wielkiego męża, jakby jednego z dostojników, księciem nazywać lub hrabią, lecz [wypada] chlubnie wynieść go na tron królewski i uwieńczyć koroną.”

Otton III (980–1002) cesarz niemiecki

o Bolesławie Chrobrym, podczas Zjazdu gnieźnieńskiego (Kronika Galla Anonima).

„Są ludzie, co złożyli przysięgę Republice jednej i niepodzielnej, potem przysięgę Dyrektoriatowi w pięciu osobach, potem Konsulatowi w trzech osobach, potem Cesarstwu w jednej osobie, potem pierwszej Restauracji, potem znowu Cesarstwu, wreszcie przysięgli Restauracji drugiej i coś jeszcze zachowali dla Ludwika Filipa. Ja tak bogaty nie jestem. Idę za orszakiem pogrzebowym starej monarchii jak pies nędzarza.”

François-René de Chateaubriand (1768–1848) francuski pisarz, polityk i dyplomata

O ludziach , O zachowaniu

„Gryzie mnie jeden problem – powiedział król przełykając solidny kęs pieczeni. – Zagadnienie, nazwijmy to, ekonomiczne. Jaki mamy deficyt królewien w cesarstwie?
– Myślę, że brakuje dwudziestu, może trzydziestu…
– A gdyby tak nie zabijać krasnoludów, tylko wykradać im kolejne dziewczyny?
– Ale po co?
– Na eksport, ty tępaku!”

Andrzej Pilipiuk książka Zagadka Kuby Rozpruwacza

Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Zagadka Kuby Rozpruwacza
Źródło: Jakub Wędrowycz i 7 krasnoludów

O dziewczynach , O myślach , O piekle , O problemach

„Straciłem państwo – spuściznę po moich przodkach. Na mnie kończy się ród cesarski, którzy kontynuowało tylu cesarzy-przodków przede mną. Pragnę zamknąć oczy, by nie widzieć zniszczonego cesarstwa lub kraju pod władzą tyrana. Rezygnuję z życia, gdyż nie chcę go zawdzięczać najgorszemu i najbardziej znienawidzonemu spośród moich poddanych.”

Chongzhen (1611–1644)

list do Li Zichenga.
Źródło: Wasilij Sidichmienow, Ostatni cesarze Chin, Katowice 1990, s. 10.

„Jestem chrześcijaninem, ale takim, który jest jednocześnie chrześcijaninem i poganinem, Grekiem… Kiedy w badaniach widzę, jak w cesarstwie rzymskim zmagają się z sobą chrześcijanie i poganie, moje serce jest rozdarte, bo jestem jednocześnie po obu stronach…”

Zygmunt Kubiak (1929–2004) polski pisarz, eseista, tłumacz, propagator kultury antycznej

Źródło: Zygmunt Kubiak, culture.pl, 2001 http://magazyn.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_kubiak_zygmunt

Serce

„Zdobyłem cesarstwo, siedząc na koniu.”

Liu Bang (-256–-195 p. n. e.)

Źródło: Praca zbiorowa, 2005, Wielka Historia Świata, t.4, Polskie Media Amer.Com, str. 146, ISBN 83-7425-029-1.

O historii , Koń

„Myśl cesarstwa i rządu francuskiego zwrócona była ku Meksykowi, a o nas nie myślano, nie interesowano się…”

Władysław Czartoryski (1828–1894)

Źródło: Pamiętniki, cyt. za: Jan Drohojowski, Ameryka Łacińska z bliska, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1968, s. 219.

O myślach , O myśleniu

„Hitleryzm nie jest „przyjacielem i dobrym sąsiadem”, lecz przysięgłym wrogiem wolności i niezawisłości narodów Jugosławii. Hitler wskrzesza stare, niemieckie cesarstwo i idee cesarza Wilhelma – kontynuowania polityki „drang nach Osten” – parcia na wschód. Ta droga prowadzi także przez Jugosławię do Egejskiego Morza. Pomaga mu w tym Mussolini, który chce dla siebie Dalmacji…”

Josip Broz Tito (1892–1980) komunistyczny polityki jugosłowiański

Źródło: Jerzy Woydyłło, Tito jakiego nie znamy, rozdział VII Polska to początek

O wolności

„Nie zamierzam niczego zmieniać. To, co uczynił mój ojciec, było słuszne (…). Szczęście Polski zależy od jej całkowitego złączenia się z ludem mojego cesarstwa. Żadnych złudzeń, panowie, żadnych złudzeń!”

Aleksander II Romanow (1818–1881) car Rosji

w maju 1856 do witających go Polaków. W oryginale przemówił po francusku: Point de reveries, messieurs!
Źródło: Paweł Wieczorkiewicz, Aleksander II [w:] Andrzej Szwarc, Marek Urbański, Paweł Wieczorkiewicz, 100 postaci, które tworzyły historię Polski, wyd. Świat Książki, Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media, Warszawa 2000, ISBN 837311288X, s. 306, 307.

O szczęściu , O ludziach , O książkach , O świecie

„Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wybitny brytyjski, angielski historyk, zresztą przy okazji także członek tamtejszego parlamentu, Edward Gibbon w jednej z najważniejszych książek, jakie powstały, „Zmierzch i upadek Cesarstwa Rzymskiego”, napisał następujące słowa: „Cesarstwo Rzymskie nie upadło samo, ono zostało zamordowane”. Przyjmując tę konwencję, bierzemy udział w mordowaniu naszej cywilizacji. To nie jest oczywiście coś, co przesądza o jej upadku, ale to jest jeden z elementów, które będą powodować, i powodują, że ona jest rozsadzana, jej fundamenty są niestety rozsadzane – są rozsadzane tego typu dokumentami. Nie róbmy tego, ponieważ to nie jest tak, że życie powoduje próżnię. Ta próżnia zostanie zastąpiona przez inną cywilizację. W Europie Zachodniej to widać. Odcięto się od chrześcijaństwa, od cywilizacji zachodniej, wchodzi islam, wchodzi cywilizacja zupełnie sprzeczna, gdzie rzeczywiście jest problem przemocy. Czy tego rzeczywiście państwo chcecie, żeby nasza cywilizacja upadła i żeby została zastąpiona przez inną, która akurat, jeżeli chodzi o przemoc, jest najgorszą z możliwych?”

Zbigniew Girzyński (1973) doktor nauk humanistycznych, polityk

podczas głosowania nad ratyfikacją konwencji o zapobieganiu przemocy.

O życiu , O książkach , O problemach

„Każdy poddany, od urzędników i wojowników aż po najprostszego człowieka, powinien posiadać możliwość osiągnięcia swego celu życiowego i wykorzystania swych zdolności w sposób przynoszący korzyść. Należy wyzbyć się dotychczasowych nawyków i zwyczajów; sprawiedliwość i bezstronność według naturalnych zasad powinny stać się podstawą wszelkich działań. Ze wszystkich stron świata winny być przyjmowane umiejętności i wiedza w celu stworzenia mocnych postaw cesarstwa.”

Mutsuhito (1852–1912)

deklaracja z 1869
Źródło: H. Tomalska, Świat-Europa-Polska w latach 1795-1939. Historia dla szkół średnich zawodowych, Warszawa 1994

O świecie , O sprawiedliwości , O historii , O wiedzę

„Średniowiecze czekało na bohatera Graala i na to, by Głowa Cesarstwa Rzymskiego stała się wizerunkiem i samym objawieniem „Króla Świata”… Niewidzialny władca był także widzialnym i wieki środka… miały również poczucie, że są również wiekami centrum… Niewidzialne i niezniszczalne centrum, monarcha, który miał znowu się przebudzić, tenże bohater, mściciel i odnowiciel, nie są fantazjami martwej przeszłości, mniej lub bardziej romantycznej, lecz prawdą tych, którzy dzisiaj jako jedyni mają prawo mówić o sobie, że są żywymi.”

Julius Evola książka The Mystery of the Grail

Źródło: Il mistero del Graal, Rzym 1983.

O fantazji , O czekaniu , O wieku , O przeszłości

„Ludwik XVIII ogłosił Kartę, która była aktem pojednania pomiędzy restauracją a rewolucją. Została tam zagwarantowana nienaruszalność własności z epoki napoleońskiej i utrzymany status szlachty cesarstwa; zadeklarowano równość obywatelską i podstawowe wolności. Nawet królobójcom obiecano zapomnienie win.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

jako argument przeciwko lustracji i dekomunizacji.
Źródło: Ultrasi rewolucji moralnej, „Gazeta Wyborcza” nr 88, wydanie Warszawa, 16–17 kwietnia 2005, „Gazeta Świąteczna”, s. 13; załącznik b

O wolności

„Kto na sobie samym polega, cesarstwo zdobędzie.”

Shang Yang (-390–-338 p. n. e.)

„Niemiecki brak solidarności przejawia się, między innymi, w namiętności do składania donosów. Towarzysząc naszym sąsiadom od czasów kiedy stało się to tylko możliwe – a zatem od narodzin biurokracji w Cesarstwie Wilhelma – namiętność ta nie opuszczała ich ani w Republice Weimarskiej, ani w Trzeciej Rzeszy, ani też w obu powojennych państwach niemieckich, czy w zjednoczonej Republice Federalnej. Funkcjonuje ona w tym narodzie do dzisiaj pod przykrywką swoistej formy lojalności wobec politycznego systemu, jako wynik rozpadu indywidualizacji. W latach Trzeciej Rzeszy był on tak duży, iż nie istniała potrzeba utrzymywania rozbudowanego aparatu inwigilacji. Donosicielstwo w wystarczający sposób wypełniało zapotrzebowanie koncentracyjnych obozów. Aż 80% wyroków wydano w tym czasie na podstawie donosów. W latach 1974–1985 na terenie RFN dwie trzecie przestępstw politycznych wykryto dzięki denuncjacji. O NRD nie trzeba nawet wspominać. Politolog Falco Werkentin uważa wręcz, iż donosicielstwo sprawia, po prostu, Niemcom radość.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Podglądanie sąsiada – „Suplement” Nr 2–3/2000

O narodzinach , O czasie , Radość

„Nie wolno niewiernym, choćby nawet nie uznawali cesarstwa rzymskiego, zabierać państw ich, posiadłości lub przywilejów, ponieważ bez grzechu za sprawą Boga je posiadają, który to wszystko bez różnicy stworzył dla człowieka, którego ukształtował na swój obraz. (…) Pisma cesarskie udzielone krzyżowcom z Prus albo innym w sprawie zajęcia ziem niewiernych żadnych im nie dają praw, ale raczej oszukują wiernych w Chrystusie, ponieważ nikt nie daje nic z tego czego nie posiada, ani też tego rodzaju dokumenty, ani papieży, ani cesarzy nie mogły im dać jakichkolwiek uprawnień, szczególnie przeciw prawu naturalnemu i Bożemu. (…) Wszelkie prawo naturalne, boskie, kościelne i świeckie potępia zwalczających tych, którzy pragną żyć w pokoju.”

Paweł Włodkowic (1370–1435) polski pisarz i prawnik

Źródło: O władzy papieża i cesarza wobec niewiernych, 1416, w: Krzysztof Baczkowski, Dzieje Polski późnośredniowiecznej, Kraków 1999.

O Bogu , O pokoju , O oszukiwaniu , Obraz

„Zarzucają wam, że żadnego prawa uznać nie chcecie. Gdy was wezwą przed cesarza, mówicie, że należycie do Kościoła i do papieża, który was założył. Gdy zaś zostaniecie oskarżeni przed papieżem, mówicie, że podlegacie cesarstwu. I tak nikt od was nie może otrzymać sprawiedliwości.”

Zygmunt Luksemburski (1368–1437) cesarz rzymsko-niemiecki

o zakonie krzyżackim.
Źródło: Jacek Woroniecki, Św. Jacek Odrowąż i sprowadzenie Zakonu Kaznodziejskiego do Polski, Wydawnictwo Esprit SC, Kraków – Katowice 2007, s. 121.

O sprawiedliwości

„Tyś car jedyny dla wszystkich chrześcijan pod tym niebem. Kościół Starego Rzymu upadł z powodu herezji. Bramy drugiego Rzymu rozrąbali toporami Turcy. Ale Cerkiew moskiewska – nowy Rzym – lśni nad całym światem. Uważaj i słuchaj, pobożny carze, wszystkie cesarstwa chrześcijańskie zeszły się w twoim jedynym, albowiem dwa Rzymy upadły, trzeci stoi, a czwartego nie będzie, gdyż twoje królestwo chrześcijańskie przez żadne inne nie zostanie zastąpione.”

Filoteusz z Pskowa (1450–1525) rosyjski mnich i uczony

Źródło: list do wielkiego księcia moskiewskiego Wasyla III Rurykowicza (ok. 1515 r.), cyt. za: Eligiusz Podolan, Spór o formę feudalizmu rosyjskiego w historiografii rosyjskiej XVIII-XIX wieku, zgora.pl http://zbc.uz.zgora.pl/Content/906/Elek1.htm

O świecie , O wieku

„Cesarstwo to pokój.”

Napoleon III Bonaparte (1808–1873) prezydent Francji i cesarz Francuzów

Źródło: Piotr Małyszko, Słownik postaci historycznych, wyd. ParkEdukacja, Bielsko-Biała 2006, s. 71.

O pokoju

„Kto wam dał prawo udzielać nam rad? My liczymy się tylko z własnym sumieniem i nie znamy was. Wy nas wzywacie do powstania, panowie robotnicy! To wyście zrobili cesarstwo, więc je teraz zwalczajcie!”

Jules Favre (1809–1880) polityk francuski

do delegacji robotników, która domagała się dymisji deputowanych Paryża, którzy mimo bycia przedstawicielami ludu nie wzięli udziału w demonstracjach w sprawie włoskiej na początku listopada 1867.
Źródło: Irena Koberdowa, Leon Gambetta, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1959, s. 73.

O ludziach , O książkach , O wiedzę

„Kto zechce badać specyfikę sztuki rzymskiej, nie znajdzie jej w żadnej innej części Cesarstwa w stanie tak czystym, z tak drobnymi odchyleniami innych cech, jak w Arles, w Nîmes, w Saint-Rémy, w Vienne.”

Heinz Kähler (1905–1974)

Źródło: Rome et son empire (1962), cyt. za: Jean Paul Couchoud, Sztuka francuska I, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1985, tłum. Eligia Bąkowska, s. 24.

O sztuce

„Taka sława, taki masowy odbiór – wielka władza. Tak! Ja cesarzem, oni moim cesarstwem, moimi poddanymi. Rządzę ich duszami, ich uczuciami. Ma rację, pomyślałem. Daniel O. był potężnym władcą. Jako Azja, Kmicic, Borowiecki rządził milionami. Rządził moją rodziną. Odebrał mi żonę (…).”

Edward Redliński (1940) polski pisarz i publicysta

Telefrenia

O rodzinie , O emocjach , O duszy

„Celem Cesarstwa Japońskiego jest stworzenie nowego porządku, trwałej stabilizacji w Azji Wschodniej. Aby ustanowić ten porządek, jest niezbędne zwiększenie współpracy w polityce, ekonomice i kulturze, między Japonią, Mandżukuo i Chinami.”

Fumimaro Konoe (1891–1945) japoński polityk, premier Japonii

przemówienie do parlamentu, 3 sierpnia 1938.
Źródło: Baabar, Historia Mongolii, Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa 2005, str. 464–465.

O historii , O współpracy

„Od dłuższego już czasu zaczęliśmy ze strony cesarza Francuzów doznawać postępowania, które dowodziło nieprzyjaznych jego względem Rosji zamiarów; atoli spodziewaliśmy się, że zmienimy je, posługując się łagodnymi i pokojowymi środkami. Skorośmy w końcu spostrzegli, że powtarzają się bezustanne najbardziej jawne obelgi, zostaliśmy mimo Naszych pokojowych chęci zmuszeni do uzupełnienia i skupienia Naszych armii. Jednakowoż nie straciliśmy jeszcze nadziei dojścia do pojednania i, zatrzymując się u granic Naszego Cesarstwa i nie łamiąc pokoju, byliśmy gotowi do obrony. Wszystkie jednak użyte przez Nas łagodne środki nie zdołały zapewnić Nam owego upragnionego pokoju. Cesarz Francuzów wypowiedział Nam pierwszy wojnę, atakując nagle Nasze wojsko pod Kownem. Widząc więc, że nic nie zdoła go skłonić do poparcia Naszych pokojowych pragnień, nie mamy przeto innej rady, jak wezwać pomocy Wszechmocnego, świadka i mściciela prawdy, i przeciwstawić Nasze siły siłom nieprzyjaciela.”

Aleksander I Romanow (1777–1825) car Rosji

odezwa do swych wojsk przed wybuchem wojny rosyjsko-francuskiej z Napoleonem I Bonapartem
Źródło: Paweł Klint, Piotr Galik, Zrozumieć przeszłość. Dzieje nowożytne. Podręcznik do historii dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Część 2. Zakres rozszerzony, Nowa Era, Warszawa 2014, ISBN 978-83-267-1797-0, s. 451.

O wojnie , O pokoju , O historii , O sile

„Oczywiście, będzie Unia wspólnych wartości, Unia wspólnej waluty, wspólnego budżetu euro, Unia wspólnej polityki zagranicznej i obronnej oraz archipelag suwerenistów. UE, szczególnie w przeszłości, często była przyrównywana do starożytnego Rzymu. Pamiętajmy, że imperium nie było jednością. Za czasów republiki był Rzym zamieszkany przez obywateli rzymskich oraz prowincje, które zamieszkiwali foederati albo soci – przyjaciele, sojusznicy Rzymu. Oni korzystali z Pax Romana (pokoju rzymskiego), ale nie z pełni praw. Rzymianie traktowali ich jak barbarzyńców, a z czasem byli to również barbarzyńcy, których osadzano na terenie cesarstwa. Niech nie zabrzmi to pesymistycznie, ale wobec tego, co dzieje się obecnie, taki scenariusz kierunku integracji europejskiej, fatalny dla Polski, uważam za możliwy.”

Radosław Sikorski (1963) polski polityk, dziennikarz

Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/7,75398,24392712,radoslaw-sikorski-dla-wyborczej-polska-robi-wszystko-by.html, 24 stycznia 2019

O czasie , O pokoju , O przeszłości

„Ponieważ święto Zmartwychwstania obchodzono w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca, również Boże Narodzenie umiejscowiono astronomicznie, wyznaczając je na 25 grudnia, czyli przesilenie zimowe. Po raz pierwszy słyszymy o nim w pewnym kalendarzu rzymskim w 354 roku. Ale trzeba też zauważyć, że chrześcijanie schrystianizowali po prostu rzymskie święto narodzin Słońca Niezwyciężonego, inaczej Heliosa, czy irańskiego Mitry, którego dzień narodzin przypadał na 25 grudnia i podobnie jak Chrystus urodził się w skalnej grocie. Bóg ten miał wielu wyznawców w cesarstwie rzymskim.”

Maria Dzielska (1942–2018) polska uczona, profesor nauk humanistycznych

Źródło: Maria Dzielska: Nie wyobrażam sobie świata bez chrześcijaństwa https://www.rp.pl/Wywiady-i-rozmowy/312219943-Maria-Dzielska-Nie-wyobrazam-sobie-swiata-bez-chrzescijanstwa.html, rp.pl, 31 lipca 2018.

Chrystus , O narodzinach , O Bogu

„Jak można sobie wyobrazić dzisiejszy świat bez chrześcijaństwa, skoro dziesiątki, setki tysięcy – mówi się, że nawet ponad 100 tysięcy rocznie – ludzi oddaje swoje życie za wiarę w Afryce, na Bliskim Wschodzie, w Indiach? W obliczu tej hekatomby, którą teraz obserwujemy, prześladowania chrześcijan w Cesarstwie Rzymskim, gdy w ciągu niemal trzech wieków zginęło śmiercią męczeńską ok. 10 tys. ludzi, wydają się dziełem nie surowych władców i sędziów, lecz łagodnych owieczek.”

Maria Dzielska (1942–2018) polska uczona, profesor nauk humanistycznych

Źródło: Maria Dzielska: Nie wyobrażam sobie świata bez chrześcijaństwa https://www.rp.pl/Wywiady-i-rozmowy/312219943-Maria-Dzielska-Nie-wyobrazam-sobie-swiata-bez-chrzescijanstwa.html, rp.pl, 31 lipca 2018.

O życiu , O śmierci , O ludziach , O świecie

„Pełno Polaków kręci się w Cesarstwie, w Niemczech, w Ameryce, nawet w ubogiej Szwecji, gdzie są wyzyskiwani przez kapitalistów, niecierpiani przez robotników i żyją w nędzy. Jednocześnie nasz przemysł zalewają Niemcy, a jeżeli sami nie przychodzą, to przynajmniej zasypują nas towarami.”

Bolesław Prus (1847–1912) polski pisarz i publicysta

Kroniki tygodniowe
Źródło: t. 8, PIW, Warszawa 1959, s. 38.