Cytaty o jedzeniu (165 cytatów, strona 2)

„Zabawa w łóżku jedzeniem? Świetny pomysł! Niektórzy polecają bardziej cukinię, przetestuj i sama zdecyduj.”

Sue Johanson (1930)

odpowiedź na wątpliwości kobiety, czy autoerotyczne praktyki z wykorzystaniem ogórka stanowią zboczenie
Źródło: Zuzanna O’Brien, Mistrzynie… http://www.styl.pl/magazyn/w-swiecie-kobiet/news-mistrzynie-dobrych-rad,nId,635753,nPack,2, op. cit.

O kobietach

„Nie mam żadnej obsesji na punkcie jedzenia, ale lubię mistykę rodzinnego stołu.”

Keith Botsford (1928–2018)

Źródło: Marek Bieńczyk, Jedno udane życie, tygodnik.onet.pl, 27 maja 2008 http://tygodnik.onet.pl/37,0,10383,2,artykul.html

O życiu

„Zawsze podobał mi się pomysł, żeby wziąć ślub w Paryżu, gdzie Tony dorastał. To będzie piękna uroczysta gala z wielką pompą, wykwintnym jedzeniem i najlepszym szampanem. Gdybyśmy brali ślub w Teksasie, nie byłoby tak romantycznie. Bawilibyśmy się przy dźwiękach muzyki country, a goście tańczyli na drewnianej podłodze i jedli barbecue na podwórzu.”

Eva Longoria (1975) aktorka amerykańska

o swoim ślubie.
Źródło: „Cosmopolitan”

O ślubie

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„Żaden człowiek nie jest w stanie pogodzić się z faktem niepełnosprawności swojego dziecka. Nam udało się tak Magdę poprowadzić, że choć nie mówi i nie chodzi, to zdała maturę. Nikt w środowisku lekarskim nie dawał na to żadnej szansy. Ale to przede wszystkim zasługa mojej żony, która zrezygnowała z pracy jako farmaceutka, ograniczyła życie towarzyskie i zajęła się Magdą. Nie wstydzę się przyznać, że ja nie miałbym na to tyle sił. Natomiast sfera życia uczuciowego naszej córki jest już poza nami. Bo możesz zorganizować rehabilitację, zorganizować dzień, wiedzieć, kiedy jest czas na jedzenie, a kiedy na spacer… Ale uczuć nie jesteś w stanie zorganizować. I jak widzisz problemy, to jest ci na swój sposób trudno. No bo zawsze pojawić się może sytuacja związana z bezsilnością.”

Zbigniew Izdebski (1956) seksuolog polski

Źródło: Zbigniew Izdebski opowiada nam o swoich relacjach z córką, o miłości, cierpieniu i seksie gazetalubuska.pl, 24 grudnia 2009 http://www.gazetalubuska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20091224/WYWIADY/853213943

O życiu , O dzieciach , O seksie , O emocjach

„Jak wiele starszych dam – niania Ogg była bezdenna otchłanią dla darmowego jedzenia.”

Terry Pratchett książka Carpe Jugulum

Carpe Jugulum (1998)

„Mając świadomość, z jakim ogromem cierpienia zwierząt i zniszczeniem środowiska wiąże się jedzenie mięsa, nie potrafiłabym brać w tym udziału.”

Izabela Sowa (1969)

Źródło: viva.org http://web.archive.org/web/20101130094528/http://www.viva.org.pl/fileadmin/pliki/wege1str.pdf

O cierpieniu , O zwierzętach

„Na ogół twoje gotowanie jest lepsze, niż ci się zdaje. A jeśli jedzenie jest naprawdę okropne, jak z pewnością było w przypadku mojej podróbki jaj po florencku, wtedy kucharka musi zacisnąć zęby, znieść to z uśmiechem i wyciągnąć wnioski z własnych błędów.”

Julia Child (1921–2004)

Moje życie we Francji (wyd. 2007)

O uśmiechu , O gotowaniu

„Gotowanie jest ważną rzeczą w macierzyństwie. Myślę, że dzieci mają zakodowane, że ich mamy są najlepszymi szefami kuchni, ale ja nie gotuję. Na szczęście udowodniłam swoją wartość innymi drogami niż jedzenie. Dlatego cieszę się, że nie muszę martwić się o codzienne gotowanie.”

Kajol (1974)

Źródło: Hindustantimes.com, cyt. za: Miesiąc miodowy trwa, Kajoldevgan.dbv.pl http://kajoldevgan.dbv.pl/news.php?readmore=116

O szczęściu , O dzieciach , O myślach , O macierzyństwie

„Kobiety są traktowane jak towar, przechodzą z rąk do rąk. Ceny są niewielkie – sto dolarów. Kiedy „wojownicy” Proroka nasycą się nimi i nikt nie chce ich odkupić, zabijają je, podrzynając im gardła. Ponad dwieście jazydzkich kobiet na górze Singar rzuciło się w przepaść, aby nie wpaść w ręce ludzi z ISIS. W obozie dla uchodźców Baadra usłyszeliśmy opowiadanie o kobiecie, która błagała o oddanie jej trzyletniego dziecka. W końcu jeden z oficerów ISIS zgodził się to zrobić. Najpierw musiała zjeść obiad z islamistami. Pierwszy kęs sprawił, że wypluła słone mięso i zemdlała. Inna kobieta wykupiła z Mosulu ciało swego męża. Islamiści przyjęli ją grzecznie, podali obfity posiłek. Po jedzeniu poprosiła o oddanie ciała.”

Witold Gadowski (1964)

Już to zrobiliśmy – zaśmiał się żołnierz ISIS. Zjadła własnego męża.
Źródło: Tomasz Plaskota, W imię Allacha (wywiad z Witoldem Gadowskim o Państwie Islamskim w Iraku), „Angora” nr 20 (1300), 17 maja 2015, s. 18.

O kobietach , O dzieciach , O ludziach

„Z demokracją w Ameryce Środkowej jest jak z dzieckiem – nikt nie daje dziecku od razu wszystkiego do jedzenia. Ja daję memu ludowi wolność, ale na swój sposób.”

Anastasio Somoza García (1896–1956)

Źródło: Artur Gruszczak, Ameryka Środkowa z serii Historia państw świata w XX wieku, op. cit., s. 149.

O dzieciach , O ludziach , O demokracji , O historii

„Przy stole nie powinno się mówić o polityce, stresach czy życiowych problemach, bo to niezbyt korzystnie wpływa na trawienie.”

Dorota Kamińska (1955) aktorka polska

Źródło: Kamińska przy jedzeniu rozmawia o... jedzeniu, teletydzien.pl, 29 listopada 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-kaminska-przy-jedzeniu-rozmawia-o-jedzeniu,nId,717744

„W przygodzie ze sportem bardzo ważne jest to, żeby młody zawodnik pojeździł, nie wchodził na boisko, ale pojeździł, otrzepał się z hotelami, wioską olimpijską, jedzeniem, atmosferą wielkich imprez, żeby wiedział, że obok niego będzie stał mistrz olimpijski w różnej dyscyplinie sportu, świetni siatkarze i żeby nie miał otwartej buzi. Żeby z kącików nie ciekła mu ślina.”

Łukasz Kadziewicz (1980) siatkarz polski

Źródło: Sylwetka siatkarza http://www.reprezentacja.net/siatkowka/aktualnosci/8577

O sporcie

„Prawie wszystko, co ukradłem, wydałem na wyśmienite jedzenie i luksusowe życie.”

Frank Abagnale (1948) amerykański ekspert od zabezpieczeń czeków, eks-oszust

cytat z autobiografii
Źródło: Stuart Gordon, Księga oszustw z serii Księgi osobliwości, op. cit., s. 16.

O życiu

„Czy silnym jest ten, który przezwyciężając wielkie trudności, dokonuje zadziwiających czynów, choć robiąc to z wielkim wysiłkiem i narażając się na zmęczenie, czy ten, który spędza cały dzień, siedząc w fotelu, przegrzebując tylko od czasu do czasu żar w kominku i wkładając jedzenie do ust?”

Anne Brontë książka Lokatorka Wildfell Hall

Lokatorka Wildfell Hall

O wysiłku , O czasie

„Święta religijne możną by określić, jako tabu. W sensie ekonomicznym dni świąteczne niewątpliwie mają stanowić porę zastępczego próżnowania na rzecz tego bóstwa lub świętego, w którego imieniu nałożone zostało tabu i dla którego należy powstrzymać się od różnych użytecznych zajęć. Cechą charakterystyczną wszystkich tych okresów religijnego próżnowania jest mniej lub bardziej surowe tabu, zakazujące wykonywania wszelkich czynności, mogących przynieść pożytek człowiekowi. W przypadku dni postnych ostentacyjne powstrzymywanie się od czynności użytecznych i czynności podtrzymujących materialne życie człowieka jest dodatkowo podkreślone przez obowiązkowe powstrzymanie się od jedzenia, zapewniającego życiową wygodę i zadowolenie.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O życiu , Sens

„Spanie nago w stylu francuskim
jest sposobem spania
ślimaki po francusku
to sposób jedzenia ślimaków
we wszystkim chodzi zawsze o sposób
na przykład jak pozbyć się małżonka
jak jeść arbuzy
i sto jeden sposobów kochania się
w tysiąc i jedną noc”

Ying Di (1937)

Źródło: Spanie nago w stylu francuskim, tłum. z języka niemieckiego Marek Śnieciński

O nocy , Kochać się

„Jedzenie bobu jest zbrodnią, którą da się porównać ze zjadaniem głów własnych rodziców.”

Pitagoras (-585–-495 p. n. e.) grecki matematyk i filozof,

Pitagoras wierzył, że bób stanowi „metempsychotyczny” łącznik między ziemią, a piekłem.

O piekle , O rodzicach

„Tutaj,
Kiedy obrzeża miasta stały się zielone,
Snop księżyca zerka przez las,
Kiedy wciąż chłodne są zbocza wzgórz,
Przykucają byki po jedzeniu,
Pod tymi skałami za stromymi dla kóz,
Strzegącymi swoich źródeł,
Wytworny trędowaty wśród kwiatów.”

Jean-Joseph Rabearivelo (1901–1937)

Źródło: Pierwszy tak znany poeta z Afryki, afryka.org, 30 czerwca 2007 http://afryka.org/afryka/pierwszy-tak-znany-poeta-z-afryki,news/

„Kiedy wszystko cię przeraża, potrzebujesz marzeń nawet bardziej niż jedzenia.”

Silvana de Mari (1953)

Źródło: Ostatni elf, 2004, W.A.B. 2008.

„Średniowiecze pozostawiło nam mnóstwo informacji o tym, co w danym czasie uważane było za zachowanie pod względem towarzyskim właściwe. Również i tu szczególną rolę odgrywały przepisy o zachowaniu się przy stole. Jedzenie i picie zajmowało wówczas w życiu towarzyskim miejsce jeszcze bardziej poczesne niż dzisiaj (…).”

Norbert Elias (1897–1990) niemiecki socjolog

Źródło: Przemiany obyczajów w cywilizacji Zachodu, wyd. 1969, tłum. Tadeusz Zabłudowski

O zachowaniu , O piciu , O czasie

„Oczywiście, niezaprzeczalnie, zdarzały się przypadki, że kiedy Żydowi zabrakło pieniędzy, a był przechowywany dla pieniędzy albo dla wszystkich zabrakło jedzenia, chłop pozbywał się Żyda, zabijając go. Ale też Żydzi, wychodząc z kryjówek, ściągali na siebie wroga i złapani, denuncjowali Polaków, u których się ukrywali. Ginęli Polacy. Czy nam to osądzać?”

Barbara Stanisławczyk (1962)

Źródło: Stanisławczyk: Żydzi czasem denuncjowali Polaków u których się ukrywali. Czy nam to osądzać?, Polskatimes.pl, 18 marca 2011 http://www.polskatimes.pl/artykul/381587,stanislawczyk-zydzi-czasem-denuncjowali-polakow-u-ktorych-sie-ukrywali-czy-nam-to-osadzac,2,id,t,sa.html

O czasie

„Pokochałam Włochy. Szczególnie Rzym, który każdego wita z otwartymi ramionami. Wszyscy tu żyją chwilą, czego Amerykanie za bardzo nie potrafią. To naprawdę cudownie zobaczyć, jak wiele radości daje Włochom jedzenie.”

Julia Roberts (1967) aktorka amerykańska

Źródło: „InStyle” nr 10/2010

„Ktokolwiek pragnie wolności, powinien zrozumieć te istotne fakty, mianowicie:
że każdy człowiek, który oddaje pieniądze w ręce „rządu” (tak zwanego), oddaje w jego ręce miecz, który będzie użyty przeciw niemu samemu do wydarcia odeń większej ilości pieniędzy, a także do utrzymania go w poddaniu arbitralnej woli tego „rządu”;że ci, którzy zabierają jego pieniądze bez jego zgody, użyją ich do dalszego jego obrabowywania i zniewalania, jeśli ośmieli się w przyszłości opierać ich żądaniom;że jest doskonałym absurdem przypuszczenie, że jakakolwiek grupa ludzi mogłaby zabierać pieniądze jakiegoś człowieka bez jego zgody w takim celu, w jakim twierdzą, że to robią, to jest chronienia go; dlaczego oni mieliby życzyć sobie go chronić, jeśli on sam sobie tego nie życzy? Przypuścić, że robiliby tak jest takim samym absurdem, że zabraliby jego pieniądze bez jego zgody po to, by kupić mu jedzenie czy ubranie, jeśli on sam tego nie chce;że jeśli jakiś człowiek chce „ochrony”, sam potrafi się o to ułożyć i nikt nie ma jakiegokolwiek powodu rabować go w celu „chronienia” go wbrew jego woli;że jedyne zabezpieczenie, jakie ludzie mogą mieć dla swej politycznej wolności polega na trzymaniu pieniędzy we własnych kieszeniach, o ile nie mają ubezpieczeń, ściśle ich satysfakcjonujących, które będą używane tak, jak sobie oni tego życzą, dla ich korzyści, a nie szkody;że żadnemu tak zwanemu rządowi nie można ufać ani na chwilę, ani podejrzewać go o uczciwe cele, dopóki nie zależy on od całkiem dobrowolnego poparcia.”

Lysander Spooner (1808–1887)

O pieniądzach , O ludziach , O wolności , O przyszłości

„Jeśli jeszcze znoszę kobiety, to tylko nadziewane, i to jedzeniem z dobhej hestauhacji. Kobieta z dobrą pulahdą w śhodku, to jednak smakowitsze niż ta sama kobieta wypełniona, rzekłbym, po phostu kahtoflami lub kaszą ghyczaną.”

Witold Gombrowicz książka Operetka (dramat)

Postać: Szarm
Operetka

O kobietach

„Nie mieliśmy nic do jedzenia, prócz ryżu. Na śniadanie, obiad i kolację jedliśmy ryż. Czasami mieliśmy też mięso, ale to wszystko. Do tego ograniczała się nasza dieta: mięso i ryż. Niektóre rodziny nie miały ani ryżu ani mięsa. Sytuacja ich była tragiczna. W epoce Carnavalesa, między lutym a marcem jedli wyłącznie ziemniaki.”

Evo Morales Ayma (1959) polityk boliwijski

Źródło: lewica.pl, 29 października 2006

„E, co tam – nie wolno! (…) I jedząc z wielkim mlaskaniem i siorbaniem ów chłodnik, wyrecytowała:
Czego się dzieciom zabrania:
przy piciu siorbania,
przy jedzeniu mlaskania,
min przeróżnych strojenia,
drapania i gryzienia,
z kapiszonów głośnego strzelania,
bójek i wszelkiego kuksania,
talerzy wylizywania,
języka pokazywania
najsurowiej się zabrania!
A komu to odpowiada,
niech spokojnie w kątku siada
jako ciche, grzeczne cielę.
Ale mnie te zakazy z żadnej nie nęcą strony!
Koniec. Kropka. I wiersz już skończony.”

Mira Lobe książka Babcia na jabłoni

Źródło: Babcia na jabłoni (1965), tłum. Maria Kurecka

O dzieciach , O piciu , O babci

„Kiedyś dla kaprysu przez sześć dni nie jadłem. Nie było to trudne. Szóstego dnia odczuwałem mniejszy głód niż pod koniec drugiego. Znam ludzi, a może znasz ich i ty, którzy każąc rodzinie lub pracownikom przez sześć dni nie jeść, czuliby się jak przestępcy. Jednak ci sami ludzie skazują rodzinę i pracowników na życie bez słowa uznania przez sześć dni, sześć tygodni, a czasem i sześćdziesiąt lat. A przecież uznania potrzebują oni tak samo jak jedzenia!”

Dale Carnegie (1888–1955)

Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi

O życiu , O głodzie , O ludziach , O rodzinie

„Nie wierzymy, że zażywanie „lekarstw”, narkotyków lub chemikaliów ma jakąkolwiek uzdrawiającą lub terapeutyczną wartość. W rzeczywistości, wszystkie lekarstwa, narkotyki oraz chemikalia są trujące oraz toksyczne dla ludzkiego organizmu. Dodatkowo, na tej samej zasadzie, nie wierzymy w spożywanie witamin, minerałów, lub dodatków enzymatycznych (wszystko powinno być dostarczane przez normalny pokarm), ani w używanie sztucznych barwników, konserwantów, ani rafinowanego lub modyfikowanego genetycznie jedzenia.”

Ben Klassen (1918–1993)

Zdrowe Życie

O rzeczywostości

„Rodzice byli ubogimi rolnikami. W domu brakowało jedzenia. Tata wysyłał więc całą naszą dziesiątkę nad rzekę po wodę. Kto ostatni wrócił do domu, nie jadł obiadu. Młodsze rodzeństwo miało fory, ale ja i tak wygrywałam ze wszystkimi.”

Veronica Campbell-Brown (1982) jamajska lekkoatletka

Źródło: Zuzanna O’Brien, Gdy mistrzyni jest dziewczyną, „Twój Styl” nr 8 (265), sierpień 2012, s. 99.

O domu , O rodzicach , O wodzie , O rodzeństwie

„Jak można przeżyć w niegościnnym środowisku, nie zaprzeczając pewnym faktom związanym z otaczającą nas rzeczywistością? Uśmiechasz się i udajesz, że twój świat jest luksusowy, ziemia żyzna, wokół mnóstwo wody i jedzenia. Wtedy pustynia nie wydaje się taka zła.”

Jonathan Kellerman (1949)

Kiedy pęka tama…

O świecie , O rzeczywostości

„Jedzenie jest istotnym składnikiem zrównoważonej diety.”

Fran Lebowitz (1950)

„Pan jest rozrzutny: trzeba bowiem wiedzieć, że o wiele zdrowiej jest przejść się pieszo niż korzystać z powozu, a co do jedzenia – cudze przyjęcie jest zawsze najlepsze.”

Fryderyk II Wielki (1712–1786)

słowa skierowane do własnego dyplomaty, proszącego o podwyższenie funduszu reprezentacyjnego.

„Czyszczenie zębów uryną jest zwyczajem Hiszpanów. Resztki jedzenia winno się z nich usuwać, nie za pomocą noża albo pazurów, na psią czy kocią modłę, i nie serwetką, ale wykałaczką z mastykowca, albo piórkiem lub kosteczką uda koguta czy kury.”

Erazm z Rotterdamu (1466–1536) niderlandzki humanista

Źródło: O wytworności obyczajów chłopięcych, tłum. Aleksandra Górska

O pomocy

„Jedzenie, picie, sen, miłość cielesna – wszystko z umiarem.”

Hipokrates (-460–-370 p. n. e.) grecki lekarz

O miłości , O piciu , O snach

„Siedź gorliwie w medytacji! Siedzenie w medytacji jest najważniejsze. Dobrze jest siedzieć w medytacji przynajmniej trzydzieści pięć lat, zaspokajając głód niewielką ilością jedzenia i trzymając zamknięte drzwi swych zmysłów. Nie czytaj sutr, nie rozmawiaj z nikim! Jeśli będziesz ćwiczył długo i wytrwale, owoc tego będzie słodki, jak dla małpy słodkie jest ziarno orzecha. Ale niewielu będzie to dane.”

Dayi Daoxin (580–651)

Źródło: Beata Szymańska, Chiński buddyzm – chan, Kraków 2009, str. 66

O głodzie , O czytaniu

„Po przełomie 1989 roku Polska przeszła także rewolucję kulinarną. Wróciła kultura jedzenia.”

Paweł Potoroczyn (1961)

Źródło: 4. Europejski Festiwal Smaku w Lublinie, culture.pl, wrzesień 2012 http://www.culture.pl/kalendarz-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/L6vx/content/4-europejski-festiwal-smaku-w-lublinie

„Mieszkanie spełniało kilka funkcji. Funkcję spania, funkcję czytania, funkcję jedzenia, funkcję malowania się i funkcję nie-myślenia. Wszystkie funkcje koncentrowały się na zaścielonym żółtą kapą łóżku.”

Grażyna Plebanek (1967) polska filolog polska i pisarka

Pudełko ze szpilkami

O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Niechże tedy pilności przyłożą rodzice, aby syny swoje temi naukami wyćwiczyli, … aby je powściągali od rozkoszy; bo gdzie te panują, tam się cnota ostać nie może… A nie tylko niech i je ciągną do mierności jedzenia i picia, ale też niech je zwyczają ku wycierpiemu zimna i gorąca i twardej pościeli: tylko tego strzec, aby co siłom ich i zdrowiu nie szkodziło, o które trzeba pilne staranie mieć, aby myśl wolniejsza była a do wszytkiego gotowsza i ostrzejsza. Niechby im też zakazowali towarzystwa ze złemi ludźmi, słowa i sprawy wszytkie ich niechajby sterowali ku czci a przystojności, ku sprawiedliwości, skromności, cichości i ku skłonności; zaś sprośności, krzywdy, gniewu, zazdrości, nadętości, zbytku i okrutności niecił się im każą pilno strzec… Niechajże tedy tego pilnie patrzą, aby chłopięta i dzieweczki pierwszych młodych lat swych nie wiodły w próżnowaniu; niechaj się starają, aby zawżdy co robiły i iżby liczbę roboty ich od nich wybierali.”

Andrzej Frycz Modrzewski książka Commentariorum de Republica emendanda libri quinque

O poprawie Rzeczypospolitej (1551)
Źródło: Księga I. O obyczajach, tłum. Cyprian Bazylik

O zdrowiu , O sprawiedliwości , O myślach , O piciu

„(…) Pozwolił sobie położyć na talerzu jeden taki zawijas, popatrzył na żonę i podjął męską decyzję. W zamiarze odkrojenia kawałka wbił w to widelec, pocisnął nożem i strumień gorącego tłuszczu trafił go prosto w oko.
– Jezus Mario! – krzyknął. – Co to jest?!
– Przypuszczam, że wszelki wypadek – odparła spokojnie pani Krystyna, wycierając sobie tłuszcz z włosów, bo również przystąpiła do jedzenia, tak jak jej mąż.”

Joanna Chmielewska (1932–2013) polska pisarka powieści sensacyjnych

Wszelki wypadek

O decyzjach

„Indianie dużo jedzą, jedzenie przyciąga ich uwagę i dla dobrego posiłku przybędą nawet z najdalszych okolic.”

Anastasio Somoza García (1896–1956)

Źródło: Artur Gruszczak, Ameryka Środkowa z serii Historia państw świata w XX wieku, Wydawnictwo Trio, Warszawa 2007, ISBN 9788374361323, s. 146.

O historii , O wieku

„(…) człowiek może przeżyć trzydzieści dni bez jedzenia, trzy bez picia i tylko jeden dzień bez pochlebstw…”

Chufo Llorens (1931)

Władca Barcelony

O piciu

„A czemu nie mielibyśmy porozmawiać o tym przy kolacji? (…)
– Przy kolacji?
– Tak, przy kolacji. Wiesz, to kiedy siadasz sobie wieczorem i wkładasz jedzenie do ust.”

Tanya Huff (1957) kanadyjska pisarka

Postacie: Vicki, Michael
Cena krwi (1991)

„Najlepsze jedzenie powstaje w domu, z miłości.”

Keith Botsford (1928–2018)

Źródło: Marek Bieńczyk, Jedno udane życie, tygodnik.onet.pl, 27 maja 2008 http://tygodnik.onet.pl/37,0,10383,3,artykul.html

O życiu , O domu

„Nadzwyczajna różnorodność zachowań seksualnych ludzkich jest jednak dziełem kultury, nie natury, i równie mało można ją z postanowień natury wydedukować, jak z faktu, iż natura kazała nam się odżywiać, można wydedukować menu wszystkich restauracji paryskich i reguł savoir-vivre'u przy jedzeniu.”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

Mini wykłady o maxi sprawach (1997–2003)

O zachowaniu , O naturze

„Nadzieja jest dobrym śniadaniem, lecz kiepską wieczerzą/ale złą kolacją.”

Francis Bacon (filozof) (1561–1626) angielski filozof

O nadziei

„Nie troszczę się o jedzenie, picie, ani mieszkanie, natomiast śledzić nowe zjawiska to jest jedynym moim pragnieniem.”

Carl Scheele (1742–1786) chemik szwedzki

Źródło: Andrzej Kajetan Wróblewski, Uczeni w anegdocie – aptekarz http://archiwum.wiz.pl/2001/01021700.asp, „Wiedza i życie” nr 2/2001.

O życiu , O piciu , O wiedzę

„Socjalizm! To jest w ogóle niefortunne słowo… Co socjalizm naprawdę oznacza? Jeśli ludzie mają coś do jedzenia i jakieś przyjemności, to wtedy mają socjalizm.”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

tłumacząc na zebraniu partyjnym (nazistowskich liderów) w 1929, co oznacza przymiotnik „socjalistyczna” w nazwie NSDAP.
Źródło: Henry A. Turner, German Big Business and the Rise of Hitler, Oxford University Press, 1985, s. 77.

O ludziach , O przyjemności

„Wiele kobiet, również aktorek, ma fałszywe wyobrażenie o sobie. Dlatego tak często powtarzam przesłanie tego filmu: trzeba czerpać radość z pełni życia, w tym także z jedzenia.”

Julia Roberts (1967) aktorka amerykańska

o filmie Jedz, módl się, kochaj.
Źródło: „InStyle” nr 10/2010

O kobietach , Radość

„Obiecałem również sobie, że jak rozpoczniemy sezon, to na pewno będę już trochę mówił po polsku. Dobry początek już jest, bo bardzo mi smakuje polskie jedzenie.”

Michał Baranowicz (1989)

Źródło: reprezentacja.net http://reprezentacja.net/siatkowka/seniorzy/aktualnosci/28250_michal_baranowicz_gra_w_resovii_jest_dla_mnie_szansa

„Jeśli mam być szczery, to doświadczenie uwięzienia w czasach schyłkowego Breżniewa było dużo mniej dotkliwe. Nikt nas nie bił ani nie groził, że zabije, jeśli nie podpiszemy lojalki – jak w 1993. Nie było też tak, żeby nie dawali nam jedzenia, choć w 1993 trwało to tylko dwa dni. Za Breżniewa wszystko było bardzo zbiurokratyzowane, rutynowe. Po prostu wsadzili nas i co kilka tygodni przyjeżdżał jakiś znudzony biurokrata z KGB, który prowadził przesłuchanie.”

Boris Kagarlicki (1958)

spytany, jak to jest być dysydentem dwóch systemów.
Źródło: rozmowa Sławomira Sierakowskiego i Michała Sutowskiego, „Krytyka Polityczna” nr 27–28/2011.

„Rzadko jednak zaprzątam sobie tym głowę. Co za różnica, jaka jest prawda, przecież dzięki niej nie zdobędę jedzenia.”

Suzanne Collins książka Igrzyska śmierci

Trylogia Igrzyska śmierci, Igrzyska śmierci

O prawdzie

„Mądry generał usiłuje wyżywić swoich ludzi z ziemi nieprzyjaciela. Każdy buszel jedzenia odebranego wrogowi wart jest dwudziestu przyniesionych z domu.”

Sun Tzu (-543–-495 p. n. e.)

O ludziach , O domu

„Wszyscy przeczuwamy niebezpieczeństwo. Nasze jedzenie powstaje kosztem ogromnego cierpienia. Gdy ktoś proponuje nam obejrzenie filmu o produkcji mięsa, spodziewamy się horroru. Możliwe, że wiemy więcej, niż nam się wydaje. Wolimy jednak odsuwać od siebie tę świadomość. Jedząc mięso, spożywamy udręczone zwierzę. Z białka pochodzącego od torturowanych stworzeń powstają nasze mięśnie.”

Jonathan Safran Foer książka Jedzenie zwierząt

Eating Animals

O zwierzętach , O cierpieniu

„Jednakże zdołałem pojąć, jak fałszywym mitem jest haute cuisine, wytworna kuchnia (…) Już sama strata czasu na ich przygotowanie jest nonsensem (…) Panuje również złudny pogląd, że przyrządzenie niezwykle wyszukanej potrawy to zajęcie bardziej 'twórcze' niż gotowanie rzeczy prostych. (…) Pretensjonalna angielska gospodyni nie tylko myli się uważając umiejętność przygotowywania pracochłonnych, wyszukanych potraw za cnotę, lecz także często wykorzystuje ten swój bałamutny kunszt z myślą o tych, którzy w istocie nie znajdują żadnej przyjemności w jedzeniu. Większość moich przyjaciół z teatru była już tak zalana, kiedy podawano pierwsze solidne danie, że nie miała na nie wcale apetytu albo prawie nie zdawała sobie sprawy, co przed nimi postawiono.”

Iris Murdoch (1919–1999) anglo-irlandzka pisarka i filozofka

The Sea, the Sea

O gotowaniu , O przyjemności , O stracie , O myślach

„Na początku często z Niilą dyskutowaliśmy, czy nasze granie można uznać za knapsu. Słowo jest tornedalsko-fińskie i oznacza "babski", zatem coś, czym zajmują się tylko kobiety. Można by powiedzieć, że rola mężczyzn w Tornedalen ogranicza się tylko do jednego: nie być knapsu. Brzmi to jasno i zrozumiale, ale całość komplikują specjalne reguły, wymagające dziesiątków lat na przyswojenie, coś, czego są w stanie doświadczyć zwłaszcza mieszkający tu mężczyźni z południowej Szwecji. Pewne zajęcia są knapsu z założenia, zatem mężczyźni powinni ich unikać. Są to na przykład: robótki ręczne, zmiana zasłon, tkanie chodników, dojenie, podlewanie kwiatów i tym podobne. Drugą grupą są zajęcia definitywnie męskie: ścinanie drzew, polowanie na łosie, budowanie chat na zrąb, spławianie drewna i bójki na potańcówkach. Od dawien dawna świat podzielony był na dwie części, wszyscy wiedzieli, o co chodzi. Ale przyszedł dobrobyt. I nagle pojawiły się setki nowych zajęć i informacji, które wprowadzają pewien zamęt. Ponieważ pojęcie to przez stulecia kształtowało się wśród ludu nieświadomego zachodzących procesów, definicje nie nadążały. Oprócz kilku dziedzin. Silniki na przykład są domeną mężczyzn. Silniki spalinowe są bardziej męskie od elektrycznych. Samochody, śnieżne skutery i piły motorowe zatem nie są knapsu. Czy natomiast facet może szyć na maszynie? Ubijać śmietanę mikserem? Doić krowy automatyczną dojarką? Wyjmować naczynia ze zmywarki? Czy prawdziwy mężczyzna może odkurzać swój samochód, zachowując taki sam szacunek, jakim cieszył się wcześniej? Macie tu kwestie do przemyślenia. Jeszcze więcej kłopotów sprawiają inne nowinki. Czy na przykład jedzenie niskotłuszczowej margaryny jest knapsu? Posiadanie farelki w samochodzie? Kupowanie żelu do włosów? Medytowanie? Pływanie z maską? Używanie plastra? Wkładanie psiej kupy do specjalnego plastikowego worka?”

Mikael Niemi książka Popular Music from Vittula

Popular Music from Vittula

O piciu , O kobietach , O mężczyznach , O ludziach

„Nie pojmuję, jak można nie palić, kto nie pali, dobrowolnie pozbawia się, że tak powiem, najlepszej cząstki życia, w każdym razie wielkiej przyjemności. Budząc się już się cieszę, że w ciągu dnia będę mógł palić, a przy jedzeniu znów się na to cieszę, a nawet mogę powiedzieć, oczywiście z pewną przesadą – że jem tylko po to, aby później zapalić. Ale dzień bez tytoniu byłby dla mnie szczytem szarzyzny, byłby dniem zupełnie pustym i bez żadnego powabu, a gdybym musiał sobie rano powiedzieć:dzisiaj nie ma nic do palenia-sądzę, że nie znalazłbym wcale odwagi, żeby wstać, słowo daję, że zostałbym w łóżku.”

Thomas Mann (1875–1955) prozaik niemiecki, noblista

O przyjemności

„Śniadanie w Hermitage z przypadkowo poznanym A. i jego żoną. Jedzenie zalatuje - proszę wybaczyć - bardzo luksusowym klozetem, właściwie nie wiem dlaczego ale, kiedy zawisłem na krawędzi tych apetycznych frykasów, w gęstej dystynkcji kelnerów, byłbym przysiągł, że to klozet. Zresztą spać mi się chciało. Może dlatego.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1953 - 1956

„W społeczeństwach, w których tylu ludzi cierpiało głód, ci, którzy byli od niego wolni, narzucali sobie posty. Głód zawsze stanowił formę pewnego oczyszczenia. Religie monoteistyczne kładą silny nacisk na stan braku pokarmu, starając się narzucić post, czyli kontrolowaną formę głodu, i udowodnić, że jakiś bóg i jego słudzy potrafią zmusić nas do robienia tego, czego byśmy inaczej nie zrobili. Zmusić do zadawania sobie gwałtu dla oddania hołdu najbardziej absolutnej władzy. Religia musi być narzucana wbrew naturze. Jest to kultura w postaci ekstremalnej: kultura, która tłumaczy ten świat, stwarzając inne. Post jest triumfem kultury, pomnikiem jej dumy. W myśleniu religijnym – takim, które zakłada, że istnieje coś lepszego niż ludzie, czyli że my, ludzie, jesteśmy rasą niższą – jedzenie stanowi wyraz słabości. Bylibyśmy lepsi, gdybyśmy nie musieli jeść. Jedzenie zawsze było pojmowane jako powinność przykra, niska. Istoty wyższe są od niej wolne. Tradycja chrześcijańska nie wspomina nigdzie, żeby Bóg cokolwiek jadł; w grecko-rzymskiej, na przykład, antropomorficzni bogowie żywili się nektarem i ambrozją. Post jest właściwy aniołom – twierdzili chrześcijanie – wykracza poza to, co naturalne. Pościć to znaczy akceptować zakłócenie naturalnego porządku, przyjąć porządek kulturowy, religijny, który jawi się jako nadprzyrodzony, czy raczej prenaturalny, uprzedni w stosunku do natury, stwarzający ją. Natura to dekadencja – ciało to dekadencja. Do dekadencji prowadzi karmienie ciała; to, co nadprzyrodzone, naprawia, koryguje ciało. Nie ma nic bardziej prymitywnego niż jeść, aby zaspokoić głód.”

Martín Caparrós (1957)

El hambre

O myślach , O myśleniu , O naturze , O cierpieniu

„Dziadek odparł na to opryskliwie, że elektryczność to najbardziej niedorzeczny wynalazek ze wszystkiego, co dotarło z południowej Szwecji. Rozpuściła i ludzi, i zwierzęta, zmniejszyła wytrzymałość na chłód, popsuła widzenie po ciemku, hałasem uszkodziła dzieciakom słuch i sprawiła, że nie mogą jeść nieświeżego jedzenia, co najlepiej wykorzeniało tornedalską wytrzymałość i cierpliwość, bo wszystko teraz wykonywane jest z rosnącą wciąż prędkością przez silniki. Wkrótce pewnie też seks zastąpi się elektrycznością, bo to przecież i wymagające wysiłku, i wywołujące poty, a te, jak wiadomo, uważa się za przestarzałe.”

Mikael Niemi książka Popular Music from Vittula

Popular Music from Vittula

O zwierzętach , O wytrzymałości , O ludziach , O seksie

„Najważniejszymi produktami gospodarki XXI wieku nie będą samochody, tekstylia ani jedzenie, ale ciało, mózg i świadomość – a więc sztuczne życie. (…) Ci superludzie mieliby takie zdolności fizyczne i poznawcze, które znacznie przewyższałyby nasze obecne. Lepszą pamięć, wyższą inteligencję, silniejsze, bardziej odporne ciało. Być może mały ułamek ludzkości uzyska niemal boskie przymioty, a większość społeczeństwa pozostanie bez zmian. Powstanie klasa ludzi bezużytecznych. (…) Superludzie będą się prawdopodobnie bardziej różnić od nas niż my od neandertalczyków czy szympansów. Z tego względu należałoby mówić o nowym gatunku.”

Yuval Noah Harari (1976) izraelski historyk i profesor

Źródło: rozmowa Guido Mingelsa, Homo Deus, „Der Spiegel”, tłum. „Forum” nr 8, 14–27 kwietnia 2017.

O inteligencji , O życiu , O ludziach , O wieku

„Wraz ze wzrostem różnorodności amerykańskiego społeczeństwa, niebezpieczeństwo podziałów jest wyższe niż kiedykolwiek. A nie jesteśmy już chrześcijańskim narodem, przynajmniej nie tylko. Jesteśmy też narodem żydowskim, islamskim, buddyjskim, hinduistycznym i narodem niewierzących. I nawet, gdybyśmy byli tylko chrześcijanami i wykluczyli wszystkich innowierców ze społeczeństwa, to czyjego chrześcijaństwa uczylibyśmy w szkołach? Jamesa Dobsona czy Ala Sharptona? Które fragmenty Biblii kształtowałyby naszą politykę? Księga Kapłańska, która pochwala niewolnictwo i uważa jedzenie skorupiaków za nieczyste? Czy może Księga Powtórzonego Prawa, która nakazuje ukamienować wątpiące dziecko? A może Kazanie na Górze, fragment tak radykalny, że chyba nawet nasz Departament Obrony nie przetrwałby jego stosowania. Więc zanim damy się porwać, poczytajmy Biblię.”

Barack Obama (1961) Amerykański polityk, 44. prezydent USA

Wiara nie czyta Biblii…
1 marca 2008.
Źródło: portal Interia http://fakty.interia.pl/raport/wybory_2008_usa/news/wielka-obietnica-baracka-obamy,1169846

O dzieciach

„Pod wpływem ignorancji ludzie myślą, że fabryki zapewnią im szczęście. Czyżby? Ziemi nie brakuje, można więc uprawiać zboże dla siebie i mieć jedzenia pod dostatkiem. Fabryki nie wyprodukują zboża czy mleka. To z powodu uprzemysłowienia na świecie brakuje żywności. Kto ma produkować zboże, skoro wszyscy pracują w miastach wytwarzając śrubki i nakrętki? Rozwiązaniem problemów ekonomicznych jest proste życie i wzniosłe myślenie.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 145.

O myślach , O myśleniu , O życiu , O szczęściu

„Kiedy tylko w Polsce dzieje się coś niegodnego, to na czas tych wydarzeń polskość ulega magicznemu zniknięciu. A kiedy dzieje się coś heroicznego, to polskość w równie magiczny sposób się pojawia. Puff! I w ten sposób, biorąc pierwszy z brzegu przykład: w relacji Perechodnika polscy mieszkańcy Otwocka rabują pożydowskie mienie i cóż tu się dzieje, puff!, po prostu nie mają nic z polskością wspólnego i nikt się w Polsce za ich i im podobnych uczynki nie musi w żaden sposób poczuwać do odpowiedzialności. Dlaczego? A dlatego, że rabując pożydowskie mienie zachowywali się niegodnie, a przecież Polacy w czasie wojny zachowywali się godnie, z wyjątkiem jakichś marginalnych niejasnej proweniencji szmalcowników, więc jeśli już, to ci mieszkańcy Otwocka byli szmalcownikami, nie Polakami. Proste? Proste. Gdyby zaś w tym czasie nosili ukrywającym się Żydom jedzenie, to znowu, puff!, w ich czynach Polska jaśniałaby w całym swoim tajemnym i wspaniałym blasku.”

Szczepan Twardoch (1979) polski pisarz fantasy

Źródło: „Puff. Polskość ulega magicznemu zniknięciu”. Szczepan Twardoch drwi ze słów premiera https://wiadomosci.wp.pl/puff-polskosc-ulega-magicznemu-zniknieciu-szczepan-twardoch-drwi-ze-slow-premiera-6221059195385985a, wp.pl, 16 lutego 2018.

O relacjach , O wojnie , O czasie

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Pracodawcy dadzą czas na jedzenie, czas na sen; obawiają się czasu na myślenie.”

Gilbert Keith Chesterton (1874–1936) pisarz angielski

O myślach , O czasie , O snach , O myśleniu

Cytaty o jedzeniu strona 2

Cytaty o jedzeniu
strona 2