Dzieło
Joseph and His Brothers
Thomas MannTristan
Thomas MannThomas Mann słynne cytaty
Źródło: Pajac, [w:] Nowele, tłum. Leopold Staff, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 73.
Die Askese ist ein Faß ohne Boden, ein unergründlich Ding, weil sich die Versuchungen des Geistes darin mit den sinnlichen Versuchungen vermischen, und ein Stück Arbeit ist es damit wie mit der Schlange, der zwei Köpfe nachwachsen, wenn man ihr einen abschlägt. (niem.)
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 106–107.
Thomas Mann Cytaty o miłości
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 127.
Thomas Mann: Na czasie cytaty
Thomas Mann cytaty
Joseph and His Brothers
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 126.
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 122.
„Kto kocha bardziej, jest zawsze podległy i musi cierpieć.”
Źródło:Tonio Kröger, [w:] Nowele, tłum. Leopold Staff, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 127.
„Literat to człowiek, któremu pisać jest trudniej niż innym ludziom.”
Wariant: Pisarz to człowiek, któremu pisanie przychodzi trudniej niż innym ludziom.
Źródło: Tristan, [w:] Nowele, tłum. Leopold Staff, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 111.
„Artysta podobny jest księciu, ponieważ podobnie jak on wiedzie żywot reprezentacyjny.”
Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
„Człowiek jest podobny bogom, jeśli doznaje uczuć.”
Czarodziejska góra
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 133.
„Głęboka jest studnia przeszłości. Czy nie należałoby jej nazwać bezdenną?”
Źródło: Józef i jego bracia, t. 1, tłum. Edyta Sicińska, Czytelnik, Warszawa 1967, s. 5.
Źródło: Prawo [w:] Ostatnie nowele, tłum. Andrzej Dołęgowski, Czytelnik, 1958, s. 206.
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 115–116.
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 33.
Denn eine solche läßt uns aufhorchen auf alles, was nicht ganz still darin ist, und worin die Stille im Traume redet, wir aber hören es auch wie im Traum. (niem.)
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 18.
Źródło: Szkic autobiograficzny
Źródło: Oszukana [w:] Ostatnie nowele, tłum. Andrzej Dołęgowski, Czytelnik, 1958, s. 285.
Herz ist sentimentaler Schwindel. Man soll nicht Herz nennen, was ganz etwas anderes ist. Unser Herz spricht doch wahrhaft nur unter Zustimmung des Urteils und der Vernunft. (niem.)
Źródło: Oszukana [w:] Ostatnie nowele, tłum. Andrzej Dołęgowski, Czytelnik, 1958, s. 297–298.
Źródło: Tonio Kröger, [w:] Nowele, tłum. Leopold Staff, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 147–148.
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 20–21.
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 37.
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 8–9.
„Człowiek ma prawo posługiwać się rzeczywistością dla poznania prawdy – to mu zostało dane.”
Das ist dem Menschen erlaubt und gegeben, daß er sich der Wirklichkeit bediene zur Anschauung der Wahrheit. (niem.)
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 21.
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 139–140.
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 122.
Zamienione głowy
Źródło: Ostatnie nowele, tłum. Walentyna Kwaśniakowa, Czytelnik, 1958, s. 21.
„… i pojął z przerażeniem, że u kresu wszechrzeczy jest jedynie ciało, kły i pazury.”
The Magic Mountain
„…żaden nastrój nie może oprzeć się zwycięsko biegowi godzin.”
The Magic Mountain
„Bo gdy mówią tylko oczy, rozmowa toczy się przecież na "ty"…”
The Magic Mountain
The Magic Mountain
„Wiem, że emigrant niewiele w Niemczech znaczy.”
Eseje, mowy i studia
Źródło: Ansprache im Goethejahr [w:] Politische Schriften und Reden, t. 3, Frankfurt am Main 1968, s. 310, w przekładzie Huberta Orłowskiego [z:] Hubert Orłowski, Wstęp [w:] Thomas Mann, Doktor Faustus. Żywot niemieckiego kompozytora Adriana Leverkühna, opowiedziany przez jego przyjaciela, przeł. Maria Kurecka i Witold Wirpsza, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2018, s. 8.
Eseje, mowy i studia
Źródło: Moje czasy [w:] Moje czasy. Eseje, tłum. Wojciech Kunicki, wybór, wstęp Hubert Orłowski, Poznań 2002, s. 466 [za:] Hubert Orłowski, Wstęp [w:] Thomas Mann, Doktor Faustus. Żywot niemieckiego kompozytora Adriana Leverkühna, opowiedziany przez jego przyjaciela, przeł. Maria Kurecka i Witold Wirpsza, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2018.