Jane Austen cytaty

strona 13

„Zdarza się, że ludzka natura wznosi się na wyżyny w chwilach próby, ale najczęściej w pokoju chorego widać więcej słabości niż siły. Więcej egoizmu i braku cierpliwości niż szlachetności i męstwa. Na świecie tak rzadko zdarza się prawdziwa przyjaźń! I niestety […], większość ludzi nie traktuje życia poważnie, aż do chwili, w której jest już na to za późno.”

„Wolałbym, żeby młode panie miały mniejszą ilość takich pięknych imion. Nigdy bym się nie mylił, gdyby wszystkie nazywały się Zofia albo coś takiego.”

„Byłoby z nich dobre małżeństwo, bo on bogaty, a ona ładna.”

„Pieniądze mogą dać szczęście tylko tam, gdzie nie możne ono przyjść z innego źródła.”

„Każda rzecz zyskuje czasem, w szczególnych okolicznościach, wartość wyższą niż realna.”

„Kobieta nie może poślubić mężczyzny tylko dlatego, że ten się jej oświadczył, albo dlatego, że ją kocha i potrafi napisać znośny list.”

„Mężczyzna nie przychodzi do siebie po takiej miłości do takiej kobiety… nie powinien przychodzić… tak się nie dzieje.”

„Panno Morland, nikt nie może mieć wyższego mniemania o rozumie kobiet niż ja. W moim przekonaniu natura obdarzyła je tak bogato, że wystarczy im korzystać z połowy tych bogactw.”

„Liczba majętnych mężczyzn na tym świecie nie dorównuje liczbie pięknych kobiet, które na nich zasługują.”

„Człowiek nie kuruje się tak łatwo z takiej miłości do takiej kobiety. A w każdym razie nie powinien.”

„Wokół Luizy zebrała się gromadka ludzi, by ofiarować swoje usługi, jeśli trzeba, a w każdym razie, by rozkoszować się widokiem nieżywej młodej damy, więcej – dwóch martwych młodych dam, bo prawda okazała się dwukrotnie wspanialsza od pogłoski.”

„Jedna połowa ludzi na świecie nie potrafi zrozumieć, dlaczego drugiej połowie coś sprawia przyjemność.”

„Serce każdego człowieka mięknie, gdy uda mu się uciec przed bólem i wrócić do zdrowia.”

„(…) ładnej dziewczynie bowiem potrzeba tylko naturalności, by umysł jej był równie urzekający jak uroda.”

„Ze wszystkich okropnych rzeczy w życiu najokropniejsze jest pożegnanie.”

„Pani Allen (…) znalazła wreszcie znajome damy, miała szczęście znaleźć je w rodzinie swojej najzacniejszej starej przyjaciółki, a koroną tego szczęścia był fakt, że owe znajome były ubrane o wiele skromniej niż ona.”

„Niech go pani zaprosi na obiad, panno Emmo, wybierze mu najlepszy kawałek ryby i kurczęcia, ale wybór żony pozostawi jemu. Proszę mi wierzyć, mężczyzna dwudzistosześcio– czy też dwudziestosiedmioletni potrafi sam dać sobie radę.”

„Uprzejmość nakazywała jej równie gorąco jak Annie pragnąć spaceru z panem Elliotem.”

„Teraz byli sobie obcy; nie, nawet gorzej niż obcy, nigdy bowiem nie mogą się już poznać. Była to wieczna obcość.”

„Każde z nas jest trochę stronnicze ze względu na płeć. I ta stronniczość sprawia, że widzi przede wszystkim przypadki przemawiające za jego własną tezą. A wiele przypadków (i to szczególnie tych najbardziej wymownych) przytoczyć nie sposób, jeśli się nie chce zdradzić czyjegoś zaufania albo powiedzieć czegoś, co nie powinno być powiedziane.”

„Jedyny przywilej, jakiego domagam się dla mojej płci… to móc kochać jak najdłużej, kiedy egzystencja albo nadzieja się skończy.”

„Nieśmiałość to skutek poczucia własnej niższości.”

„Nigdy nie była tak rzetelnie przeświadczona, że mogłaby go pokochać, jak teraz, kiedy wszelka miłość musiała być daremna.”

„Pozwoli pan jednak, że nie będziemy się powoływać na książkowe przykłady. Mężczyźni mają nad nami te przewagę, że sami opowiadają swoje dzieje. Zawsze otrzymywali lepsze wykształcenie i częściej chwytywali za pióro. Nie mogę się zgodzić na żadne dowody zaczerpnięte z książek.”

„Myśl o przeszłości tylko wtedy, kiedy może ci ona sprawić przyjemność.”

„Pielęgniarkom rzeczywiście nie brakuje okazji do obserwacji i jeśli tylko są inteligentne, to warto ich słuchać. Z jakże różnymi ludźmi mają do czynienia! Na pewno stykają się nie tylko z próżnością i kaprysami, ale czasem widzą coś naprawdę interesującego czy wzruszającego. Widują zapewne przykłady płomiennego, bezinteresownego, pełnego wyrzeczeń oddania, heroizmu, męstwa, cierpliwości i rezygnacji, a także prób i poświęceń, które nas najbardziej uszlachetniają. W pokoju człowieka chorego można się nauczyć więcej niż z opasłych tomów. […]”

„Liczba jej dzieci bywała ostatnio dosyć płynna. Przez długie lata miała dwóch synów. Zbrodnia Edwarda i wykreślenie go z listy potomstwa pozbawiły ją, przed kilkoma tygodniami, jednego. W dwa tygodnie później wykreśliła również Roberta, pozbawiając się drugiego syna. Teraz, wskrzesiwszy Edwarda, znowu miała jednego.”

„Jest prawdą powszechnie znaną, że samotnemu a bogatemu mężczyźnie brak do szczęścia tylko żony.”

„Choć Mary pozbawiona była uczuć, które nakazywałyby jej szacunek dla uczuć siostry, w tym momencie naprawdę nie podejrzewała, że rani ją tak boleśnie.”

„Ludzkość cierpi na niedobór mężczyzn, w szczególności zaś mężczyzn, którzy są czegoś warci.”

„Mam nadzieję, że potrafię oddać sprawiedliwość pańskim uczuciom i uczuciom tych, którzy są do pana podobni. Boże broń, bym miała kiedykolwiek nie docenić gorących i wiernych uczuć jakiegokolwiek człowieka! Zasługiwałabym na potępienie. gdybym twierdziła, że tylko kobiety zdolne są do szczerego przywiązania i stałości. Wierzę, że jesteście zdolni i do wysiłków, i do wyrozumiałości, dopóki, przepraszam za to określenie, dopóki macie obiekt swych uczuć. To znaczy, dopóki ukochana żyje, dopóki żyje dla was. Pragnę tylko, by pan przyznał mojej płci jeden przywilej (który wcale nie jest taki godny pozazdroszczenia) - kochania dłużej, jeśli umiłowany nie żyje lub wszelkie nadzieje prysły!”

„Kiedy bowiem ktoś decyduje się postępować w sposób, o którym wie, iż jest niewłaściwy, czuje się urażony, gdy inni spodziewają się po nim czegoś lepszego.”

„Człowiek pokorny duchem potrafiłby się zdobyć na cierpliwość, mądrość pomogłaby mu podjąć decyzję, ale tu w grę wchodziło jeszcze coś innego. Wrodzona giętkość umysłu, która pomaga szukać pocieszenia, która daje siłę, by przekształcić zło w dobro, która ułatwia znalezienie zajęcia pozwalającego oderwać się od własnych ograniczeń. Najwłaściwszy dar niebios.”

„(…) doprawdy, martwiła się tym, że nie potrafi się martwić.”

„Już ustaliliśmy, że będziemy najszczęśliwszą parą na świecie.”

„Admirał miał na gościec zalecone spacery, a pani Croft, biorąc udział we wszystkich jego sprawach, robiła wrażenie osoby, która mogłaby się na śmierć zachodzić, jeśliby miało mu to pomóc.”

„[…] gdy ból mija, jego wspomnienie staje się często przyjemnością. Nie kochamy jakiegoś miejsca mniej tylko dlatego, że doznaliśmy tam bólu. Chyba że był to tylko ból i nic innego […].”

„Gdybym wtedy nie musiała milczeć, nic nie mogłoby mnie powstrzymać, nic, nawet powinność wobec najbliższych, od okazania jawnie, jak bardzo jestem nieszczęśliwa.”

„Doprawdy, to było niemal ponad moje siły siedzieć i wołać na mopsika, żeby nie biegał po rabatach.”

„Dick przez sześć miesięcy znajdował się pod jego opieką i mówił o nim z wielkim, aczkolwiek nieortograficznym uznaniem.”

“He was the proudest, most disagreeable man in the world, and every body hoped that he would never come there again.”

“One can never have too large a party.”

“Such squeamish youths as cannot bear to be connected with a little absurdity are not worth a regret.”

“What could I do! Facts are such horrid things!”

“You shall not, for the sake of one individual, change the meaning of principle and integrity, nor endeavour to persuade yourself or me, that selfishness is prudence, and insensibility of danger security for happiness.”

“Are the shades of Pemberley to be thus polluted?”

“It would be difficult to say which had seen highest perfection in the other, or which had been the happiest: she, in receiving his declarations and proposals, or he in having them accepted.”

“The enthusiasm of a woman's love is even beyond the biographer's.”

“Marry me. Marry me, my wonderful, darling friend.”

“A mind lively and at ease, can do with seeing nothing, and can see nothing that does not answer.”

“Unjust I may have been, weak and resentful I have been, but never inconstant.”

“But to appear happy when I am so miserable — Oh! who can require it?”

“Of this she was perfectly unaware; to her he was only the man who had made himself agreeable nowhere, and who had not thought her handsome enough to dance with.”

“Catherine […] enjoyed her usual happiness with Henry Tilney, listening with sparkling eyes to everything he said; and, in finding him irresistible, becoming so herself.”

“I do regard her as one who is too modest for the world in general to be aware of half her accomplishments, and too highly accomplished for modesty to be natural of any other woman.”

“There is a monsterous deal of stupid quizzing, & common-place nonsense talked, but scarcely any wit.”

“She is probably by this time as tired of me, as I am of her; but as she is too Polite and I am too civil to say so, our letters are still as frequent and affectionate as ever, and our Attachment as firm and sincere as when it first commenced.”

“My affections and wishes are unchanged; but one word from you will silence me on this subject for ever.”

“I don't approve of surprises. The pleasure is never enhanced and the inconvenience is considerable.”

“My Emma, does not every thing serve to prove more and more the beauty of truth and sincerity in all our dealings with each other?”

“When the evening was over, Anne could not be amused…nor could she help fearing, on more serious reflection, that, like many other great moralists and preachers, she had been eloquent on a point in which her own conduct would ill bear examination.”

“And your defect is a propensity to hate everybody."
"And yours," he replied with a smile, "is willfully to misunderstand them.”

“Hope no one adds zombies to this.”

“Those who have not more must be satisfied with what they have.”

“The worst crimes; are the crimes of the heart”

“never could I expect to be so truly beloved and important; so always first and always right in any man's eyes as I am in my father's…”

“Nothing is more deceitful than the appearance of humility.”

“Single women have a dreadful propensity for being poor, which is one very strong argument in favour of matrimony.”

“Were I to fall in love, indeed, it would be a different thing! but I have never been in love; it is not my way, or my nature; and I do not think I ever shall. And, without love, I am sure I should be a fool to change such a situation as mine.”