Jane Austen cytaty

strona 11

„Zdarza się, że ludzka natura wznosi się na wyżyny w chwilach próby, ale najczęściej w pokoju chorego widać więcej słabości niż siły. Więcej egoizmu i braku cierpliwości niż szlachetności i męstwa. Na świecie tak rzadko zdarza się prawdziwa przyjaźń! I niestety […], większość ludzi nie traktuje życia poważnie, aż do chwili, w której jest już na to za późno.”

„Wolałbym, żeby młode panie miały mniejszą ilość takich pięknych imion. Nigdy bym się nie mylił, gdyby wszystkie nazywały się Zofia albo coś takiego.”

„Byłoby z nich dobre małżeństwo, bo on bogaty, a ona ładna.”

„Pieniądze mogą dać szczęście tylko tam, gdzie nie możne ono przyjść z innego źródła.”

„Każda rzecz zyskuje czasem, w szczególnych okolicznościach, wartość wyższą niż realna.”

„Kobieta nie może poślubić mężczyzny tylko dlatego, że ten się jej oświadczył, albo dlatego, że ją kocha i potrafi napisać znośny list.”

„Mężczyzna nie przychodzi do siebie po takiej miłości do takiej kobiety… nie powinien przychodzić… tak się nie dzieje.”

„Panno Morland, nikt nie może mieć wyższego mniemania o rozumie kobiet niż ja. W moim przekonaniu natura obdarzyła je tak bogato, że wystarczy im korzystać z połowy tych bogactw.”

„Liczba majętnych mężczyzn na tym świecie nie dorównuje liczbie pięknych kobiet, które na nich zasługują.”

„Człowiek nie kuruje się tak łatwo z takiej miłości do takiej kobiety. A w każdym razie nie powinien.”

„Wokół Luizy zebrała się gromadka ludzi, by ofiarować swoje usługi, jeśli trzeba, a w każdym razie, by rozkoszować się widokiem nieżywej młodej damy, więcej – dwóch martwych młodych dam, bo prawda okazała się dwukrotnie wspanialsza od pogłoski.”

„Jedna połowa ludzi na świecie nie potrafi zrozumieć, dlaczego drugiej połowie coś sprawia przyjemność.”

„Serce każdego człowieka mięknie, gdy uda mu się uciec przed bólem i wrócić do zdrowia.”

„(…) ładnej dziewczynie bowiem potrzeba tylko naturalności, by umysł jej był równie urzekający jak uroda.”

„Ze wszystkich okropnych rzeczy w życiu najokropniejsze jest pożegnanie.”

„Pani Allen (…) znalazła wreszcie znajome damy, miała szczęście znaleźć je w rodzinie swojej najzacniejszej starej przyjaciółki, a koroną tego szczęścia był fakt, że owe znajome były ubrane o wiele skromniej niż ona.”

„Niech go pani zaprosi na obiad, panno Emmo, wybierze mu najlepszy kawałek ryby i kurczęcia, ale wybór żony pozostawi jemu. Proszę mi wierzyć, mężczyzna dwudzistosześcio– czy też dwudziestosiedmioletni potrafi sam dać sobie radę.”

„Uprzejmość nakazywała jej równie gorąco jak Annie pragnąć spaceru z panem Elliotem.”

„Teraz byli sobie obcy; nie, nawet gorzej niż obcy, nigdy bowiem nie mogą się już poznać. Była to wieczna obcość.”

„Każde z nas jest trochę stronnicze ze względu na płeć. I ta stronniczość sprawia, że widzi przede wszystkim przypadki przemawiające za jego własną tezą. A wiele przypadków (i to szczególnie tych najbardziej wymownych) przytoczyć nie sposób, jeśli się nie chce zdradzić czyjegoś zaufania albo powiedzieć czegoś, co nie powinno być powiedziane.”

„Jedyny przywilej, jakiego domagam się dla mojej płci… to móc kochać jak najdłużej, kiedy egzystencja albo nadzieja się skończy.”

„Nieśmiałość to skutek poczucia własnej niższości.”

„Nigdy nie była tak rzetelnie przeświadczona, że mogłaby go pokochać, jak teraz, kiedy wszelka miłość musiała być daremna.”

„Pozwoli pan jednak, że nie będziemy się powoływać na książkowe przykłady. Mężczyźni mają nad nami te przewagę, że sami opowiadają swoje dzieje. Zawsze otrzymywali lepsze wykształcenie i częściej chwytywali za pióro. Nie mogę się zgodzić na żadne dowody zaczerpnięte z książek.”

„Myśl o przeszłości tylko wtedy, kiedy może ci ona sprawić przyjemność.”

„Pielęgniarkom rzeczywiście nie brakuje okazji do obserwacji i jeśli tylko są inteligentne, to warto ich słuchać. Z jakże różnymi ludźmi mają do czynienia! Na pewno stykają się nie tylko z próżnością i kaprysami, ale czasem widzą coś naprawdę interesującego czy wzruszającego. Widują zapewne przykłady płomiennego, bezinteresownego, pełnego wyrzeczeń oddania, heroizmu, męstwa, cierpliwości i rezygnacji, a także prób i poświęceń, które nas najbardziej uszlachetniają. W pokoju człowieka chorego można się nauczyć więcej niż z opasłych tomów. […]”

„Liczba jej dzieci bywała ostatnio dosyć płynna. Przez długie lata miała dwóch synów. Zbrodnia Edwarda i wykreślenie go z listy potomstwa pozbawiły ją, przed kilkoma tygodniami, jednego. W dwa tygodnie później wykreśliła również Roberta, pozbawiając się drugiego syna. Teraz, wskrzesiwszy Edwarda, znowu miała jednego.”

„Jest prawdą powszechnie znaną, że samotnemu a bogatemu mężczyźnie brak do szczęścia tylko żony.”

„Choć Mary pozbawiona była uczuć, które nakazywałyby jej szacunek dla uczuć siostry, w tym momencie naprawdę nie podejrzewała, że rani ją tak boleśnie.”

„Ludzkość cierpi na niedobór mężczyzn, w szczególności zaś mężczyzn, którzy są czegoś warci.”

„Mam nadzieję, że potrafię oddać sprawiedliwość pańskim uczuciom i uczuciom tych, którzy są do pana podobni. Boże broń, bym miała kiedykolwiek nie docenić gorących i wiernych uczuć jakiegokolwiek człowieka! Zasługiwałabym na potępienie. gdybym twierdziła, że tylko kobiety zdolne są do szczerego przywiązania i stałości. Wierzę, że jesteście zdolni i do wysiłków, i do wyrozumiałości, dopóki, przepraszam za to określenie, dopóki macie obiekt swych uczuć. To znaczy, dopóki ukochana żyje, dopóki żyje dla was. Pragnę tylko, by pan przyznał mojej płci jeden przywilej (który wcale nie jest taki godny pozazdroszczenia) - kochania dłużej, jeśli umiłowany nie żyje lub wszelkie nadzieje prysły!”

„Kiedy bowiem ktoś decyduje się postępować w sposób, o którym wie, iż jest niewłaściwy, czuje się urażony, gdy inni spodziewają się po nim czegoś lepszego.”

„Człowiek pokorny duchem potrafiłby się zdobyć na cierpliwość, mądrość pomogłaby mu podjąć decyzję, ale tu w grę wchodziło jeszcze coś innego. Wrodzona giętkość umysłu, która pomaga szukać pocieszenia, która daje siłę, by przekształcić zło w dobro, która ułatwia znalezienie zajęcia pozwalającego oderwać się od własnych ograniczeń. Najwłaściwszy dar niebios.”

„(…) doprawdy, martwiła się tym, że nie potrafi się martwić.”

„Już ustaliliśmy, że będziemy najszczęśliwszą parą na świecie.”

„Admirał miał na gościec zalecone spacery, a pani Croft, biorąc udział we wszystkich jego sprawach, robiła wrażenie osoby, która mogłaby się na śmierć zachodzić, jeśliby miało mu to pomóc.”

„[…] gdy ból mija, jego wspomnienie staje się często przyjemnością. Nie kochamy jakiegoś miejsca mniej tylko dlatego, że doznaliśmy tam bólu. Chyba że był to tylko ból i nic innego […].”

„Gdybym wtedy nie musiała milczeć, nic nie mogłoby mnie powstrzymać, nic, nawet powinność wobec najbliższych, od okazania jawnie, jak bardzo jestem nieszczęśliwa.”

„Doprawdy, to było niemal ponad moje siły siedzieć i wołać na mopsika, żeby nie biegał po rabatach.”

„Dick przez sześć miesięcy znajdował się pod jego opieką i mówił o nim z wielkim, aczkolwiek nieortograficznym uznaniem.”

“Maybe it’s that I find it hard to forgive the follies and vices of others, or their offenses against me. My good opinion, once lost, is lost forever.”

“My idea of good company, Mr. Eliot, is the company of clever, well-informed people who have a great deal of conversation; that is what I call good company.”

“The one claim I shall make for my own sex is that we love longest, when all hope is gone.”

“She was happy, she knew she was happy, and knew she ought to be happy.”

“Did not you? I did for you. But that is one great difference between us. Compliments always take you by surprise, and me never.”

“Where shall we see a better daughter, or a kinder sister, or a truer friend?”

“And you are never to stir out of doors till you can prove that you have spent ten minutes of every day in a rational manner.”

“Oh! write, write. Finish it at once. Let there be an end of this suspense. Fix, commit, condemn yourself.”

“There, he had seen every thing to exalt in his estimation the woman he had lost, and there begun to deplore the pride, the folly, the madness of resentment, which had kept him from trying to regain her when thrown in his way.”

“You have bewitched me body and soul.”

“I am all astonishment.”

“One man's style must not be the rule of another's.”

“If things are going untowardly one month, they are sure to mend the next.”

“We can all begin freely—a slight preference is natural enough; but there are very few of us who have heart enough to be really in love without encouragement.”

“What one means one day, you know, one may not mean the next. Circumstances change, opinions alter.”

“This is an evening of wonders, indeed!”

“And sometimes I have kept my feelings to myself, because I could find no language to describe them in.”

“She was feeling, thinking, trembling about everything; agitated, happy, miserable, infinitely obliged, absolutely angry.”

“Money is the best recipe for happiness.”

“I never could be so happy as you. Till I have your disposition, your goodness, I never can have your happiness.”

“When so many hours have been spent convincing myself I am right, is there not some reason to fear I may be wrong?”

“I often think," she said, "that there is nothing so bad as parting with one's friends. One seems to forlorn without them.”

“Have you any other objection than your belief of my indifference?"

- Elizabeth Bennet”

“My dear Alicia, of what a mistake were you guilty in marrying a man of his age! Just old enough to be formal, ungovernable, and to have the gout; too old to be agreeable, too young to die.”

“Time will generally lessen the interest of every attachment not within the daily circle.”

“Sitting with her on Sunday evening — a wet Sunday evening — the very time of all others when if a friend is at hand the heart must be opened, and every thing told…”

“I leave it to be settled, by whomsoever it may concern, whether the tendency of this work be altogether to recommend parental tyranny, or reward filial disobedience.”

“Sense will always have attractions for me.”

“It is very difficult for the prosperous to be humble.”