Cytaty na temat zmarszczka

„Zmarszczki. Okopy skóry.”

„Niechaj wiek, nie zazdrość, żłobi zmarszczki na twojej twarzy.”

„Lubię zmarszczki. To moje odznaczenie – pokazują, że żyłam.”

„Uniknęłam rzeczy, którą, niestety, obserwowałam u wielu koleżanek – przerażenia starzeniem się, ciągłego przeglądania się w lustrze i liczenia zmarszczek. Ja wręcz czekałam, kiedy te zmarszczki będą, bo często słyszałam: to świetna rola dla ciebie, ale za 10, 20 lat. Więc się nie martwiłam.”

„Zmarszczka. Fala na rzece czaru.”

„Tutaj ludzie nienawidzą się z miłości. Prowadzą wojnę jakby to była miłości. Bez wojny są jak bez seksu. Sfrustrowani. Tak ich edukują, i rodzina, i szkoła. Większym honorem jest umrzeć za dziadków niż żyć dla wnuków. (…). Męskość to status, który nieustannie należy potwierdzać. Mężczyźni rodzą się ze zmarszczkami na czole od tej ich historycznej odpowiedzialności za naród i potomstwo. Blizny nosi się niczym ordery.”

„Wierzę, że kiedy mnie dopadną zmarszczki, będzie wiele innych metod pozbywania się ich niż skalpel.”

„Usiadła z nami radość
zanurzyła się w dłoni przysnęła w zmarszczce,
na rzęsie
w uśmiechu, na policzkach
szeptała nad wargą
w trąbce Eustachiusza
zaplątała się w twoje wąsy
i moje kłamstwa”

„Żyjemy po to, by się rozwijać i zmieniać. Stawać się lepszymi i ciekawszymi ludźmi, choćby kosztem siateczki zmarszczek na twarzy.”

„Chcę, aby mój syn urodził się we Włoszech. Rodzina jest dla mnie najważniejsza. Moje „hollywoodzkie marzenia” odłożyłam do lamusa. Nie mogę pozostać wieczną „La Muti” z początków mojej kariery, lolitą, która nigdy się nie starzeje. Nie jestem powieściową bohaterką. Jestem kobietą, Włoszką, a we Włoszech macierzyństwo wcale nie jest zaprzeczeniem seksu. I nawet drobne zmarszczki wokół oczu stały się składową częścią mojej urody.”

„Na płótna mnie nie stać, więc na niewielkich tekturkach maluję panienki, czasem muszle albo pejzaż jakiś… Kiedyś szukałem zmarszczek poporodowych i żylaków, teraz urody niedotykalnej. Chociaż jeszcze parę lat temu, gdy rozpętała się burza wokół aborcji, diabli mnie wzięli, że znowu ktoś czepia się kobiet, i namalowałem dwa cykle, które na prywatny użytek nazywam 'Gołe pupy i biskupy.”

„a ludzie lubią snuć
historie o takiej rybce
jak kruche nie jest w Polsce nic
powtórka na żywo
z dnia na dzień nakładka
siatki zmarszczek na skórę
moda wzięła górę
dobranoc pchły na noc”

„Maryja wyprzedza nas wszystkich „na drodze do świętości”, która jest tajemnicą Kościoła jako Oblubienicy bez „skazy czy zmarszczki”. Z tego powodu „wymiar maryjny Kościoła wyprzedza jego wymiar Piotrowy”.”

„Detektyw stawia diagnozę. Jego praca polega na studiowaniu zmarszczek na powierzchni wody i odnajdywaniu kamienia, który ją zmącił na podjęciu nieuchwytnej barwnej nici, szokującej nas w tkaninie.”

„Trzeba by mieć twarz z gipsu, żeby nie było widać zmarszczek. Uśmiechamy się, płaczemy, cierpimy, a wszystko to potem widać na twarzy, i to jest piękne.”

„Panny nawet nie posiwiały, nie miały także zmarszczek. Ich włosy cały czas były czarne jak smoła, a twarze gładkie, tryskające energią. Mimo ciężkiej pracy wciąż brały na siebie nowe obowiązki. Cięły i rąbały drzewo, szorowały, prały, wycierały. Nawet komórki i spiżarnie w ich domu były czyste. W beczce na wodę obręcze lśniły jak srebro. Siostry zamawiały suknie u krawca, a także same szyły dla siebie. Nadawały się do wszystkiego. W ich domu stały ogromne kufry z wyprawą, a w nich pełno było wszystkiego. Obie miały w sobie dość sił i soków, by uszczęśliwić mężczyznę, lecz musiałby to być ktoś mądry, z charakterem, nie żaden rozmamłany ciamajda, niedojda, fajtłapa…”

„Pamiętam dokładnie pierwszą charakteryzację postarzającą, a dokładnie jej próbę przed rozpoczęciem zdjęć. Zamknęłam oczy, usiadłam w fotelu i charakteryzatorka, pani Marysia Dziewulska, przystąpiła do dzieła. Kiedy otworzyłam ponownie oczy natychmiast wpadłam w depresję. Czujesz się tak, jak wyglądasz, a ja wyglądałam na zmęczoną życiem staruszkę. Plamy na twarzy, zmarszczki, siwizna, to naprawdę nie było najprzyjemniejsze doznanie. Jednak dzięki tej charakteryzacji było nam dużo łatwiej dotknąć istoty problemu, z którym jako aktorzy musieliśmy się zmierzyć.”

„To bardzo smutne, że coraz więcej kobiet chce „wymazać” swój wiek i wyglądać jak ktoś w wieku nijakim. Każda zmarszczka opowiada historię kobiety, ja przepadam za historiami.”

„Miłość starzeje się natychmiast, tak jak ubranie, które przestaje być nowe, gdy je raz włożymy na siebie. Wystarczy jednak przyprasować zmarszczki i znowu wygląda jak nowe… A potem znowu starzeje się…”

„W trumnie dziadek Teoś wyglądał o dziwo żwawo i zadziornie, leżał, jak prawdziwy Ukrainiec, w wyszywanej koszuli i z gładką, pozbawioną zmarszczek twarzą. Żółte miedziane monety o nominale 5 kopiejek ZSRR zasłaniały jego na pół zamknięte oczy od świata.”

„Ci, którzy rozśmieszają ludzi, sami nie zawsze ciągle się śmieją. Poza tym nie jestem zawodowym komikiem. Ale przez kilkanaście lat wspólnego życia z Piotrem Gąsowskim nauczyłam się wiele rzeczy obśmiewać. Piotrek strasznie mnie rozśmieszał. Zawdzięczam mu wiele „śmiechowych zmarszczek”. Lubię, gdy na planie lub na scenie panuje wesoła atmosfera. Ale nie strzelam dowcipami na zawołanie.”

„Żyjesz tylko wtedy, gdy patrząc na drzewo, widzisz jego twarz naturalną ze zmarszczkami i kurzymi łapkami, postrzegasz jego duszę. Jeżeli w drzewie widzisz tylko i wyłącznie drzewo, to nie żyjesz, ale trwasz. Czasami trwanie trwa latami i kończy się zgonem twoim w trwaniu na życie.”

„Wieczorem robię rachunek sumienia:
liczę orzeszki ziemne, cukierki, owoce
i większe posiłki, które zdradliwie
pochowały się w komórkach mojego
ciała (…).
Jak je rozpoznaję? Po owocach
ich, oczywiście: osądzam
fałdki, zmarszczki, skazy na skórze,
profil, sylwetkę, gibkość i ciężar. (…)
Marzę o doskonałości
mażę niedoskonałości
modlę się o doskonałości
mdli mnie niedoskonałość.
Dążę do doskonałości
drążę niedoskonałości
– w dniu, gdy osiągnę właściwą
wagę, zostanę wniebowzięta.”

„Dożywocie to nie zmarszczki na życiorysie.”

„Prawdziwa kobiecość polega na tym, że kobieta niczego nie udaje. Jest sobą, potrafi kochać, cechuje ją otwartość. To jest wielka sztuka. Jeśli się uważnie rozejrzymy, zobaczymy, że jest wiele kobiet, które próbują coś ukryć, kombinują. Jesteśmy naprawdę sobą, nie powinniśmy wstydzić się zmarszczek, fałdek na brzuchu itp.”

„Wkurza mnie wymazywanie każdej zmarszczki, upiększanie ludzi, robienie głupich, przymilnych min i stwarzanie w wywiadach wygładzonej historii człowieka. Nie zgadzam się z tym i to nawet mnie prowokuje do coraz gorszych i brzydszych zachowań. Może dlatego chcę być w pewnym sensie odrażająca, brzydka, zła. Po to, żeby zburzyć ten kiczowaty cukierek, który się wszędzie panoszy.”

„Świat jest jak przejażdżka w wesołym miasteczku i kiedy się na nią zdecydujesz, to myślisz, że jedziesz naprawdę, bo tak potężne są nasze umysły. I przejażdżka leci do góry i na dół, i wszędzie dookoła, chwilami jest przerażająco, chwilami spokojnie i jest bardzo kolorowo, i jest bardzo głośno, i jest zabawnie… przez jakiś czas. Niektórzy są na przejażdżce już od dłuższego czasu i zaczynają zadawać pytanie: „ To się dzieje naprawdę czy to tylko przejażdżka?” A inni ludzie, którzy pamiętają, przychodzą do nas i mówią: „Hej, nie przejmuj się, nie bądź wystraszony. Nigdy. Ponieważ… to tylko przejażdżka.”
Ale my… zabijamy tych ludzi.
„ – Uciszyć go! Dużo zainwestowaliśmy w tę przejażdżkę. Uciszyć go! Popatrzcie, jakie mam zmarszczki od zmartwień, popatrzcie na moje grube konto w banku i na moją rodzinę. To musi być prawdziwe.”
– To tylko przejażdżka.
Ale my zawsze zabijamy tych dobrych ludzi, którzy próbują nam to powiedzieć. Zauważyliście to? I pozwalamy demonom rządzić w amoku. Ale to i tak nie ma znaczenia, ponieważ… to tylko przejażdżka. I możemy ją zmienić, kiedy tylko chcemy. To tylko kwestia wyboru. Żadnego wysiłku, żadnej pracy, żadnych oszczędności… Wystarczy wybrać. Teraz. Pomiędzy strachem a miłością. Oczy strachu chcą, abyś założył sobie większy zamek w drzwiach, kupił broń, zamknął się w domu. Oczy miłości zamiast tego postrzegają nas wszystkich jako jedność. Więc oto co możemy teraz zrobić, żeby zmienić świat. Żeby mieć lepszą przejażdżkę. Wziąć całą kasę, którą każdego roku wydajemy na zbrojenia… i przeznaczyć ją na ubranie, wyżywienie i edukowanie biednych tego świata, co zwróciłoby się wielokrotnie. Żadna osoba nie czułaby się wykluczona. A my moglibyśmy podbić wszechświat. Razem. Zarówno ten wewnętrzny, jak i zewnętrzny… na zawsze. W pokoju.”

„Pamiętam, jak wkrótce po dotarciu posiłków na Maltę mój samolot został w bitwie trafiony przez messerschmita 109. Z dymiącym ogonem, zdołałem wylądować, kołami o góry, na małym polu w południowo-zachodniej części wyspy. Trzy stareńkie Maltanki w długich spódnicach i czarnych chustach na głowie pracowały w polu. Kiedy wygramoliłem się z kabiny, jedna z nich podeszła w moim kierunku, potykając się o kamienie. Popatrzyła mi z zatroskaniem w twarz. Łzy, nie słowa, wyrażały jej ulgę. Z prostotą, a zarazem z dostojeństwem, położyła rękę najpierw na skrzydle samolotu, a potem na moim ramieniu. Kiedy wykonywała znak krzyża, pobożnie i niespiesznie, życzliwy uśmiech rozjaśnił jej dobrotliwą, pooraną zmarszczkami twarz. Na moment, na tym pobłogosławionym maltańskim polu, katolicyzm i anglikanizm stały się jednym.”

„Serce nigdy nie ma zmarszczek, ono ma blizny.”

„Nie chciałabym wrócić do wcieleń młodszych panienek. Nie mam problemu z tym, żeby do roli się zmienić, postarzeć, pobrzydzić… Dla mnie najcenniejsze są moje prawdziwe zmarszczki i chcę się starzeć, bo czuję, że zawodowo wszystko jeszcze przede mną.”

„Ja mam mniej lat niż kapeluszy, bo lata lecą, a kapelusze wychodzą z mody… ale kapelusze nie przysparzają zmarszczek.”

„… Zrozumie pan, jakie są dziś kryteria erotycznego doboru. Najważniejszym jest młodość. Dlatego tak wszyscy o nią walczą. Zmarszczki, siwizna, przedwczesna zwłaszcza, budzą takie niemal uczucia, jak przed wiekami – trąd…”

„Czas goi rany, a pogłębia zmarszczki.”

„Jestem miłą, wesołą kulką, która toczy się po ulicy. Myślę, że, jak na pięćdziesiąt osiem lat, wyglądam zupełnie dobrze. Mam ładną skórę i nie mam zbyt głębokich zmarszczek – tłuszczyk ładnie je wypełnia. Przede wszystkim, jestem człowiekiem zadbanym. Uważam, że niezależnie od tego, czy jesteśmy grubsi, czy chudsi, powinniśmy, w miarę swoich możliwości, dbać o siebie. Nie musimy kupować kreacji od najdroższych projektantów, ale jednak szampon i mydło są mile widziane u każdego.”

„Jaka to była sieć zmarszczek! Życie, co przędło nitki tej sieci, musiało być długie, bardzo długie; musiało też nie spoczywać nigdy. Musiało ono rankiem przy ogarku do pracy się brać, a kończyć ją pół ślepo, o pianiu północnych kurów. Musiało na szare wrzeciono swoje wytargać z tej piersi wszystkie włókienka; musiało nić swoją rwać, plątać i znów rwać, i znów plątać, nie wygładzając węzłów, tylko śpiesząc, śpiesząc, śpiesząc…”