Cytaty na temat studio (41 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Okna Motown Studio wychodziły na park i pamiętam jak patrzyłem przez nie na bawiące się tam dzieci. Przyglądałem im się ze zdumieniem – nie umiałem wyobrazić sobie takiej wolności, takiego beztroskiego życia – i pragnąłem bardziej niż czegokolwiek takiej swobody. Żałowałem, że nie mogę rzucić tego wszystkiego i żyć tak jak one.”

Michael Jackson (1958–2009) amerykański muzyk, kompozytor i autor tekstów

Źródło: autobiografia Moonwalk

O dzieciach , O wolności

„Miej tylko tyle, co można zabrać ze sobą: poznaj języki, poznaj obce kraje, poznaj ludzi. Niech pamięć będzie twoją sakwą podróżną. Zapamiętuj! Zapamiętuj! Tylko te gorzkie ziarna może kiedyś wzejdą. Rozejrzyj się dokoła – otaczają cię ludzie. Może któregoś z nich będziesz potem wspominał całe życie i palce gryźć będziesz, żeś go nie wypytał. I mów mniej – a więcej usłyszysz. Między wyspami Archipelagu rozsnute są cienkie nici żywotów ludzkich. Przędą się, stykają ze sobą – choćby w takim półciemnym, turkoczącym wagonie, później znów rozchodzą się na wieki, ty zaś nastaw ucha na ciche ich brzęczenie i na równy stukot, co dochodzi spod podłogi. To postukuje przecież – wrzeciono życia.”

Aleksander Sołżenicyn (1918–2008) rosyjski prozaik, noblista

Archipelag Gułag

O życiu , O ludziach , O wieku

„Nie było żadnych granic. Naszymi idolami byli The Beatles i Jimi Hendrix, a „The White Album” był dla nas biblią pokazującą, jak można być wolnym i twórczym. Zabawki mieliśmy dużo lepsze niż The Beatles. Powstało studio. Byliśmy jak malarze, którym dano wolność, zapewniając zestaw puszek pięknej farby.”

Brian May (1947) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta

Źródło: rozmowa Neila McCornicka, „The Daily Telegraph”, tłum. „Forum”, 10 października 2011.

O wolności

„Obecnie, kiedy króluje technika komputerowa, pracuje się inaczej. Aktor jest sam w studio, a jak się „zatnie”, to zaczyna od momentu, w którym się pomylił. Nie wiem, czy jest lepiej – na pewno łatwiej.”

Emilian Kamiński (1952)

o dubbingu.
Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/kaminskiemilian/

„Miałam szczęście. Od razu wchodziłam na scenę za koleżanki, które były w ciąży. A kiedy teatr podzielono, wyodrębniono dwie placówki. Scenę przejął Józef Szajna i powstało „Studio””

Jolanta Lothe (1942) aktorka polska

ja z mamą zostałam u niego.
o początkach kariery teatralnej.
Źródło: Mam dwa światy, Tygodnik „Angora” 2011, nr 12 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/113167.html

O szczęściu

„Te ciotki z drewna, bejcowane, wypolerowane, to były alegorie. Wolność – jako kobieta zrzucająca parandżę. Macierzyństwo – z golutkim niemowlakiem. Było też parę kobiet z mieczami. I były po prostu – kobiety. O dużych piersiach. I nie do wiary szerokich biodrach. Z cienką talią. Z długimi, skłębionymi włosami. Nie wiedziałem wtedy, nie wiedziałem, jak nazywała się ta jedna – z owocem granatu w dłoniach. A druga – szczupła, szczuplutka – z burzą włosów wzlatujących do sufitu.
W nocy zeskakiwały z półek i właziły na parapet. A przecież były z drewna. Poruszały się z trudem. Bolało je, kiedy zginały stawy. Często spadały na podłogę. Na dywan. Nieraz budził mnie stukot spadających gołych ciotek. Chowałem głowę pod kołdrę i długo nie mogłem zasnąć, aż wiatr, który przypadkiem uwiązł w okiennych szparach, zalizywał ich drewniane rany.
O świcie znów wszystkie były na miejscach. Posypywały się kurzem – dla niepoznaki. A ja i tak wiedziałem, wiedziałem!…”

Sasza Griszczenko (1983)

Wstecz. Długi wiersz prozą

O kobietach , O wierze , O wolności , O macierzyństwie

„Gdy kończę pracę, zostawiam postać w studio i zajmuję się swoim życiem. Nigdy nie zabieram tego ze sobą do domu.”

Liam Neeson (1952) północnoirlandzki aktor

Źródło: wywiad, 2005 http://film.onet.pl/wiadomosci/publikacje/wywiady/tajemniczy-pomocnik-batmana,1,3806444,wiadomosc.html

O domu

„Telewizja rano była jeszcze bardziej ospała i niemrawa niż zawsze, ale rozeszło się już po korytarzach, że policja aresztowała winnych zabójstwa, ktoś przebąkiwał o żywej Agacie, o skutym w kajdanki Marianie, transmisji w studio. Głównych bohaterów wydarzeń jeszcze nie było, więc tylko informacyjni dziennikarze przerzucali się coraz to bardziej nieprawdopodobnymi wersjami wypadków.
– Podobno kradł i Sławomir go nakrył!
– Wielkie co – prychnął inny. – Wszyscy kradną, i żeby za to zabijać? Przecież świat by zginął.
– A Agata udawała tylko, że nie żyje, potem mu się pokazała i on się przestraszył.
– A co? Przebrała się za wampira?
– Miała swojego ochroniarza w telewizji, tajniaka.
– Co ty powiesz, tego młodego?
– No, i nakrył Jarka, gdy ten grzebał pod Agaty samochodem…
– To jednak Jarek? A ja stawiałem na Jacka!
– Tak? A ja na tego zarozumialca z Warszawy!
Stojąca za kioskiem Zofia podniosła oczy do nieba, to jest kadra świetnie poinformowanych dziennikarzy, nic dziwnego, że potem zdarzają się kretyńskie wpadki w programach, no cóż, trzeba im wszystko będzie jakoś łopatologicznie wyjaśnić, bo te idiotyzmy pójdą w świat.”

Marta Węgiel (1960)

Przypadkowy kadr

O świecie

„Żyjemy sobie byle żyć,
i w nocy nie śni nam się nic –
nie wabi nas wędrowny szlak
ni stukot kół, ni morski wiatr,
ktoś inny się w głębiny pcha,
lecz co tam ujrzy oprócz dna?
Po co ten hazard? My od lat
wolimy swój spokojny świat.”

Włodzimierz Wysocki (1938–1980) rosyjski aktor, pieśniarz, poeta

Źródło: Żyjemy sobie byle żyć (Мы все живём как будто, но…)

O świecie

„Z jakiejś dziwnej przyczyny dostałam szansę zrobienia z nim wirtualnego duetu [z Elvisem Presleyem]. To było bardzo interesujące. Na początku sam pomysł wydał mi się trochę straszny, ale postanowiłam spróbować, bo dlaczego nie? Uwielbiam tę piosenkę. To było magiczne uczucie kiedy nagrywałam wokal w moich wielkich słuchawkach i wydobywał się z nich głos Elvisa, tak jakby był ze mną w studio. Zamknęłam nawet oczy żeby sobie to lepiej wyobrazić.”

Russian Red (1985)

Źródło: Zdzisław Furgał, Russian Red: „Zamknęłam oczy i poczułam obecność Elvisa”, 2011 http://www.nuta.pl/wywiady/d/2/177/?pnum=2

O emocjach

„Można powiedzieć, że zostałam wrzucona na głębokie wody. W 2002 roku otrzymałam propozycję użyczenia głosu Hermionie w grze Harry Potter i Komnata Tajemnic. Tam pod okiem wspaniałego reżysera dźwięku Tomka Niezgody, stawiałam swoje pierwsze kroki. Jego wskazówki bardzo mi pomogły, za co jestem mu szalenie wdzięczna. Kolejnym krokiem było studio Eurocom, gdzie współpracowałam z Andrzejem Precigsem. Zawrotne tempo pracy sprawiło, że była to dla mnie niezła „szkoła przetrwania”. Patrzenie na tekst, na time-cody, „kłapy”, obcojęzyczny tekst w uchu – nie było to dla mnie łatwe zadanie zsynchronizować wszystko w jednym czasie.”

Joanna Pach (1980)

Źródło: Rafał Dratkowicz, Joanna Pach-Żbikowska, Dubbingowe wywiady, sierpień 2011 http://www.dubbing.pl/wywiady/pachjoanna/

O tajemnicy , O szkole , O grach , O czasie

„Postawiłem sobie za główny, dziennikarski obowiązek propagowanie tych wartości, które rozwijają człowieka, kształtują jego charakter i dumę. O wiele prościej jest usiąść w studio z gościem i rozmawiać, aniżeli nałożyć dres i pokonać 15 km biegiem.”

Tomasz Hopfer (1935–1982) polski dziennikarz

Źródło: Biegi.pl

O charakterze

„Nie bawiło mnie wystawanie w korytarzach różnych szacownych instytucji, które miały i dzieliły pieniądze na produkcję filmową. Ja byłem w komfortowej sytuacji, bo robiąc filmy fabularne, znalazłem uliczkę, która poprowadziła mnie do branży reklamowej. Moje studio żyło z produkcji filmów reklamowych przez ostatnie 9–10 lat. Miałem z czego żyć, jednocześnie tęskniąc za fabułą. W tym czasie wyprodukowałem sześć filmów fabularnych, kilkanaście dokumentów i programów telewizyjnych.”

Piotr Dzięcioł (1950) polski producent filmowy

Źródło: Hubert Kuberski, Piotr Dzięcioł o oscarowej promocji „Ediego” i planach produkcyjnych http://archive.fo/QGd4X, stopklatka.pl, 7 grudnia 2002

O pieniądzach , O czasie

„Producent muzyczny przypomina nauczyciela, który wskazuje dobre i słabe strony. Trzeba mieć autorytet, ale też być przygotowanym na pomyłki. (…) Najważniejsze, by w studiu stworzyć taką atmosferę, w której nikt nie będzie pod presją czyjegoś ego. I w której nikt nie będzie marudził na kilkugodzinne testy jakiegoś rozwiązania. Zależy mi, aby muzycy postrzegali studio jako ekscytujące laboratorium, w którym ciągle coś buzuje.”

Brian Eno (1948) brytyjski muzyk rockowy

Źródło: Bartek Chaciński, Złamana pieczęć http://www.dwutygodnik.com/artykul/4501/, Dwutygodnik.com nr 107/2013.

O nauczycielach

„Sine ira et studio: Clausewitz ani nie aprobuje, ani nie potępia, a jedynie rejestruje. (…) Każdy kto dzisiaj podejmuje namysł nad wojnami i strategią, musi wznieść barierę oddzielającą jego inteligencję od współczucia. (…) Demokraci i liberałowie, jeśli tylko właściwie go zrozumieją, muszą co najmniej czerpać nauki z jego rygoru pojęciowego.”

Raymond Aron (1905–1983) francuski filozof, socjolog, teoretyk polityki i publicysta polityczny

Źródło: Clausewitz, II; cyt. za: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności…, op. cit., s. 223–224.

O inteligencji , O nauce

„Przed nami nie było nic, oprócz rzeki, lasu i bagien. Równiny pokrytej kępami zarośli, która ciągnęła się nie wiadomo dokąd. W milczeniu podziwialiśmy plamy kolorów i żyłkowania traw wierzchniego odzienia lądu, zatopionego w syropie wieczornego światła. Z daleka zobaczyliśmy blask ogniska, które przygasło, gdy skierowaliśmy tam spojrzenia, słysząc plusk wody, stukot wioseł w dulkach. Właściwie nie musiałem wiosłować, nurt sam nas niósł. Mieliśmy przed sobą wiele dni, aby gdzieś dopłynąć.”

Marzena Broda (1965) polska pisarka, poetka i dramaturg

Luka

O trawie

„Będę robił ten teatr [Teatr Studio] dla siebie i dla moich przyjaciół. Uczciwie i, mam nadzieję, mądrze. Jeżeli będą tu powstawać rzetelne spektakle i interesujący artystycznie teatr, to znajdą się i widzowie. Nie zależy mi na tym, żeby tu przychodzili dwudziesto – czy nastolatkowie. Chcę, żeby przychodzili ludzie inteligentni, ciekawi świata i sztuki, którą chcemy im proponować.”

Zbigniew Brzoza (1957) polski reżyser

Źródło: „Rzeczpospolita”, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/baza-teatr-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/zbigniew-brzoza

O ludziach

„Aktorstwa nie wyssałam jednak z mlekiem matki. Dopiero tuż przed maturą w Gdańsku wzięłam udział w konkursie recytatorskim. Zajęłam drugą lokatę w kraju i pomyślałam o szkole teatralnej. Pierwszy sezon spędziłam w warszawskiej Syrenie z fantastyczną atmosferą, którą tworzyli między innymi Stefcia Górska, Dymsza, Krukowski, Olsza. Później ambitnie poszłam do Kazimierza Brauna do Lublina, by po roku wrócić do warszawskiego Klasycznego. Wkrótce nastał Józef Szajna i stworzył Teatr Studio, z którego trafiłam do Teatru Narodowego, gdzie byłam do 1982 roku.”

Jolanta Lothe (1942) aktorka polska

Źródło: „Rzeczpospolita”, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_lothe_jolanta

O matce

„Wiem, że są marzenia, aby papież odwiedził studio Radia Maryja. Te marzenia pozostaną tylko marzeniami.”

Jan Chrapek (1948–2001) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: Życie, 6 czerwca 1999

O życiu , O marzeniach

„Świat aktorski jest tak skonstruowany, że w pewnym momencie stykamy się z wieloma artystami na planie filmowym, w studio telewizyjnym, na deskach teatru. Ostatnio Grzegorz Wons zapytał mnie: „Skąd się znamy?”. Na co ja odpowiedziałem: „Panie Grzegorzu, najprawdopodobniej z telewizji. Ja oglądałem Pana, a Pan oglądał mnie”.”

Mirosław Siedler (1961)

Źródło: Jarosław Grabarczyk, Rozmowa kontrolowana, „Dziennik Elbląski”, 20 kwietnia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/28422

O świecie , O czytaniu

„Kiedy na przykład niezależny producent ma długi, bo mu produkcja nie wyszła albo się nie sprzedała, albo nawet wszystko się udało, ale ministerstwo nie wypłaca pieniędzy z zwartych umów (co właśnie się dzieje od blisko roku), to ów producent osobiście za te długi odpowiada i musi spłacać np. z własnego majątku. Jest zrujnowany… Natomiast kiedy państwowe studio bankrutuje, do czego zresztą do tej pory w praktyce nie doszło, bo zawsze ministerstwo „pomagało”, jego dyrektor bierze teczkę, wychodzi i niczym się nie przejmuje, a to, co sobie wypłacił w międzyczasie, pchając studio w długi, jest jego prywatną nienaruszalną własnością. Długi zaś pozostają do spłacenia ministrowi, czyli budżetowi państwa, zatem – nam wszystkim. Ktoś się bawi naszym kosztem…”

Konrad Szołajski (1956)

Źródło: Wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=9404

„Wciągnęła mnie działalność polityczna i telewizja. Byłem posłem na Sejm I kadencji, współtworzyłem ustawę o radiofonii i TV, która regulowała rynek mediów. Potem pojechałem do Kanady studiować reżyserię filmową. Kiedy wróciłem, zacząłem przygotowywać felietony dla „5,10,15”, wymyślać quizy do programów dla młodzieży. Wtedy autorka zapytała, kto je poprowadzi. Pytałem kolegów w Studio, ale nikt nie chciał się w nie bawić. Wtedy telewizyjne występy były obciachem. Aktorzy myśleli, że jak poprowadzą program dla młodzieży, przestaną dostawać poważne role. Wreszcie sam stanąłem przed kamerą i tak się zaczęło. Potem szybko wpadłem w wir telewizji, pojawiły się kolejne projekty. I już nie wróciłem na deski. Chociaż słabość do magii teatru została z lat łódzkiej Filmówki.”

Krzysztof Ibisz (1965) polski prezenter telewizyjny

o przerwie w byciu aktorem teatralnym
Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”, 18 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24114

O młodzieży , O ustawie , O myślach , O czytaniu

„Dorota Gawryluk pokazuje jaką jest gwiazdą. Prowadziła program o podobnie do innego programu brzmiącym tytule A dobro Polski i tam tydzień w tydzień pokazywała, że odpowiada głównie na pytanie „A dobro PiS-u?”. Więc jakby potwierdza po dwóch latach słuszność decyzji, którą podjąłem dwa lata temu. (…) Anchor w programie informacyjnym może być tylko jeden, bo numer jeden może być tylko jeden, bo w normalnej telewizji, profesjonalnej telewizji nie może być prowadzącym ktoś, kto nie zna żadnego języka obcego, nie może być ktoś, kto jest nieoczytany, nie może być ktoś, kto nie zna świata, nie może być ktoś, kto nie ma doświadczeń dających szanse na rywalizowanie z konkurencją. Poza tym – brutalnie – nowy program, nowa nazwa, nowa grafika, nowe studio, musi być nowy prowadzący. Czyjaś twarz kojarzyła się przecież ludziom z czymś, co było tutaj na antenie wcześniej, co było kompletną porażką.”

Tomasz Lis (1966) polski dziennikarz telewizyjny

o Dorocie Gawryluk i decyzji Lisa, o tym, że nie będzie prowadzić Wydarzeń.

O decyzjach , Pytanie

„Uwielbiam wchodzić do studia i patrzeć na kolejne wyzwanie jak na białe płótno. Dzięki temu mogę namalować obraz od podstaw. Jeśli nie masz żadnych założeń ani oczekiwań, możesz stworzyć dokładnie to, na co masz ochotę w danym momencie. W życiu prywatnym jest trochę inaczej, ale studio to mój drugi dom, więc tam obowiązują inne zasady.”

Martin Garrix (1996) holenderski DJ

Źródło: Katarzyna Gawęska, Martin Garrix: z dnia na dzień moje życie całkiem się zmieniło, muzyka.onet.pl, 6 grudnia 2016 http://muzyka.onet.pl/wywiady/martin-garrix-z-dnia-na-dzien-moje-zycie-calkiem-sie-zmienilo-wywiad/fbjqkd

O życiu , O muzyce , O domu , O studiach

„Kiedy komponowałem muzykę do mojego pierwszego solowego albumu, wyjechałem w góry. Zupełnie odciąłem się od świata. Miałem książki, płyty i sprzęt, który służył do komponowania. Pozbyłem się wszystkiego co mogło mi przeszkadzać. Nie miałem ani telefonu ani telewizora. Natomiast kiedy komponuję muzykę filmową, warunki zmuszają mnie do pracy studyjnej. Zamykam się wtedy w moim studio w Paryżu. To jest miejsce wyposażone w wyrafinowany sprzęt. Specjalnie przystosowany do realizacji nagrań muzyki filmowej. Tak więc zamyka się w studio z powodów technicznych. To bardziej praktyczne.”

Éric Serra (1959) kompozytor francuski

Źródło: Jadwiga Polus, Eric Zawodowiec. Rozmowa z kompozytorem Luca Bessona, Stopklatka.pl, 8 czerwca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=46372

O książkach

„Żeby zrobić film animowany 3D, trzeba mieć więcej pieniędzy niż na animację klasyczną. Jest to niezwykle drogie przedsięwzięcie, o ile ma być ono zrobione bardzo dobrze, dając na końcu niesamowity efekt. Aby taki film zrobić trzeba mieć też talent na miarę Tomasza Bagińskiego i studio, co najmniej takie, jak Platige Image.”

Zbigniew Żmudzki (1950) polski producent filmowy

Źródło: Ten Oscar jest dla nas wszystkich. Rozmowa ze Zbigniewem Żmudzkim ze studia Se-ma-for https://archiwum.stopklatka.pl/news/ten-oscar-jest-dla-nas-wszystkich-rozmowa-ze-zbigniewem-zmudzkim-ze-studia-se-ma-for-150239, stopklatka.pl, 27 lutego 2008

„Kiedy przyszedłem do SMF po 7 latach pracy w bielskim studio, byłem nastawiony bardzo tradycyjnie. Ale otoczenie moich nowych kolegów, którzy rekrutowali się z warszawskiej ASP, spowodowało zmianę. (…) Zrezygnowałem z konturu, kreski konturowej, tak że postać była określona tylko plamą – prosto z pędzla na celuloid.”

Witold Giersz (1927)

Źródło: „Film” nr 6, 1982

„Poznaliśmy się kiedy mieliśmy po 18 lat. Spotkaliśmy się w studio nagraniowym. Grałem wtedy partię gitary dla pewnego francuskiego piosenkarza, który był kolegą Luca. Tak to się zaczęło. Luc pewnego dnia wpadł do studia, żeby go odwiedzić. Nie miał jeszcze żadnych szczególnych filmowych osiągnięć na swoim koncie. Wtedy asystował przy jakimś filmie. I kiedy Luc zobaczył, jak improwizuję, doszedł do wniosku, że muszę być kompozytorem. Kilka miesięcy później, rozpoczął pracę nad swoim pierwszym filmem krótkometrażowym pod tytułem L'avant-dernier. Wtedy poprosił mnie o skomponowanie do niego muzyki. W pierwszej chwili odmówiłem. Powiedziałem mu: – Nie. Ja nie jestem kompozytorem. Jestem tylko muzykiem. – Ale on nalegał mówiąc: – Ależ owszem. Wiem, że jesteś kompozytorem.”

Éric Serra (1959) kompozytor francuski

Za co mu dzisiaj dziękuję.
o Luku Bessonie.
Źródło: Jadwiga Polus, Eric Zawodowiec. Rozmowa z kompozytorem Luca Bessona, Stopklatka.pl, 8 czerwca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=46372

O studiach

„Obsadzenie Johna Travolty [w filmie Pozdrowienia z Paryża] było pomysłem Luka Bessona. Studiując jego karierę zauważamy, że z każdą rolą zmienia się nie do poznania, inaczej się ubiera, ścina włosy, bawi się swoim wizerunkiem. Wax to przerysowana postać agenta, który często strzela bez chwili zastanowienia. Travolta prezentuje styl gry typowy dla Actor’s Studio, eksperymentuje na planie i jego postać powoli ewoluuje. Jonathan Rhys-Meyers pracuje zupełnie inaczej, zna wszystkie kwestie na pamięć, przyjeżdża na plan skrupulatnie przygotowany. Właściwie idealnie pasują do swoich postaci.”

Pierre Morel (1964)

Źródło: Reżyser Pierre Morel o filmie „Pozdrowienia z Paryża”, „Monolith”, 16 lutego 2010 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/110,1

„Okno w jej pokoju w Hermitage’u było uchylone i słyszałem regularny stukot piłeczek tenisowych, dalekie okrzyki graczy. Skoro wciąż jeszcze istnieli sympatyczni, podnoszący na duchu głupcy, którzy, ubrani w białe stroje, przerzucali piłki nad siatką, znaczyło to, że ziemia nadal się kręci i że mamy przed sobą jeszcze kilka godzin wytchnienia.”

Patrick Modiano (1945) francuski pisarz

Willa „Triste”
Źródło: rozdział 3

O pokoju

„Pierwszy raz zetknąłem się z dubbingiem, będąc w zespole Fasolki. Najwidoczniej poszukiwano dziecięcych głosów, więc ktoś z produkcji zgłosił się do Fasolek, wybrano mnie i tak pierwszy raz znalazłem się w studio. Był początek lat 90., miałem z 7 lat i zaproszono mnie do roli prosiaczka w Kubusiu Puchatku. Zamiast dubbingować, zacząłem powtarzać to samo co mówi postać po angielsku… Chyba nie byłem rozgarniętym dzieckiem, więc współpraca się zakończyła i wróciłem do śpiewania w Fasolkach. Po kilku latach z castingu dostałem się do Teatru Polskiego Radia, gdzie najpierw uczyłem się pod okiem Jana Warenyci, a potem nagrywałem słuchowiska. Na stanowisku kierownika produkcji, pracował tam Romuald Cieślak, który wyłowił mnie do studia Master Film. Potem już poszło. Byłem sprawny i elastyczny, poza tym umiałem już pracować z mikrofonem, więc zacząłem grać w innych studiach.”

Grzegorz Drojewski (1983)

Źródło: wywiad, styczeń 2011 http://www.dubbing.pl/wywiady/

O dzieciach , O poszukiwaniu , O studiach , O współpracy

„Prowadząc rozmowy w telewizyjnym studio, staram się stawiać moim gościom właściwe pytania: pytania etyczne.”

Antónia Mészáros (1976)

Źródło: Antónia Mészáros, culturecongress.eu http://www.culturecongress.eu/people/meszaros_antonia

Pytanie

„Studio filmowe to ludzie i organizacja, a nie sprzęt. Nie mogę ograniczać się do zakupu jednej lub dwóch kamer i będę potem zmuszał operatorów do pracy na moim sprzęcie. Wypożyczam sprzęt od firm specjalistycznych, które z tego żyją. Ja zainwestowałem w studio: halę zdjęciową, zaplecze do budowy dekoracji, postprodukcję w postaci dwóch zestawów montażowych AVID i studia dźwiękowego).”

Piotr Dzięcioł (1950) polski producent filmowy

Źródło: Hubert Kuberski, Piotr Dzięcioł o oscarowej promocji „Ediego” i planach produkcyjnych http://archive.fo/QGd4X, stopklatka.pl, 7 grudnia 2002

O ludziach , O studiach

„Bo władzę ma ten, w czyich rękach jest studio telewizyjne, a szerzej – media w ogóle. Potwierdzają to krwawe walki, jakie w ostatnich latach toczyły się o władzę w Bukareszcie, Tbilisi, Wilnie i Baku – buntownicy starali się zdobyć budynek telewizji, a nie lokale rządu, parlamentu, czy gabinet prezydenta.”

Ryszard Kapuściński (1932–2007) polski reportażysta, dziennikarz, pisarz i publicysta

O mediach

O walce

„- Wiesz, Tsukuru – głos Eri wydobywał się spomiędzy jej palców. - Mam do ciebie prośbę.
- Jaką?
- Czy mógłbyś mnie przytulić?
Tsukuru pomógł jej wstać i objął ją. Dwie duże piersi przylgnęły do niego jak jakiś dowód. Na plecach czuł ciepło jej dłoni. Miękki, mokry policzek dotknął jej szyi.
- Myślę, że już nigdy nie będę mogła wrócić do Japonii – wyszeptała. Jej ciepły, wilgotny oddech musnął jego ucho. - Bo wszystko by mi przypominało Yuzu. I nasze…
Tsukuru nic nie powiedział, tylko mocniej ją objął.
Stali tak objęci, prawdopodobnie widoczni przez otwarte okno. Ktoś mógł tamtędy przechodzić. Edvard z dziećmi mógł w każdej chwili wrócić. Ale takie rzeczy nie miały znaczenia. Niech ludzie sobie myślą, co chcą. Musieli się tu teraz obejmować ze wszystkich sił. Musieli się zbliżyć i razem odegnać długi cień złego ducha. Prawdopodobnie Tsukuru po to tu przyjechał.
Bardzo długo – ile to mogło trwać? - stali tak blisko siebie. Biała firanka nadal nieregularnie kołysała się na wietrze, policzki Eri nadal były mokre, a Alfred Brendel nadal grał utwory z "Roku drugiego. Włochy: Sonet Petrarki nr 47" i "Sonet Petrarki nr 104". Tsukuru dokładnie je wszystkie pamiętał. Mógłby je zanucić z pamięci. Po raz pierwszy zdał sobie sprawę, jak głęboko wsłuchiwał się w nie sercem.
Nic więcej nie mówili. Słowa nie miały mocy. Jak tancerze, którzy przestali się poruszać, stali tylko cicho objęci, poddając się nurtowi czasu. Był to czas, w którym mieszały się przeszłość, teraźniejszość i prawdopodobnie także trochę przyszłości. Między ich ciałami nie było luk, jej ciepły oddech w regularnych odstępach owiewał jej szyję. Tsukuru zamknął oczy i poddając się brzmieniu muzyki, wsłuchiwał się w odgłos bicia serca Eri, który nakładał się na stukot małej łódki uderzającej o pomost.”

Haruki Murakami (1949) pisarz japoński

色彩を持たない多崎つくると、彼の巡礼の年

O myślach , O myśleniu , Serce , O dzieciach

„Przypomnę trochę strasznie dawne czasy. Wtedy, kiedy dinozaury jeszcze były, a ludzie nie mieli strzelb i nowoczesnej broni, która pozwoliłaby ich zabić. Wie pani co robili? Rzucali kamieniami w tego dinozaura. Wiadomo, że od jednego rzucenia na pewno nie padł. Ale jeśli przez miesiąc, dwa rzucali tymi kamieniami, to go na tyle osłabili, że mogli go pokonać. [w rozmowie z Agnieszką Burzyńską w studio telewizyjnym Fakt24. pl - na temat konieczności wywierania presji na PiS]”

Ewa Kopacz (1956) polska polityk

Źródło: dziennik.pl https://wiadomosci.dziennik.pl/polityka/artykuly/590331,ewa-kopacz-dinozaury-kamienie-polowanie.html, 31 stycznia 2019

O ludziach

„Nie wiedziałam nic kiedy go poznałam. Nauczył mnie jak patrzeć na rzeczy jego oczami. Dalí był moim nauczycielem. Pozwolił mi używać swoich pędzli, farb i płótn, więc mogłam ćwiczyć godzinami podczas gdy on pracował w tym samym studio. Surrealizm był dla mnie dobrą szkołą. Słuchanie Dalego było lepsze niż zajęcia w jakiejkolwiek szkole plastycznej.”

Amanda Lear (1939) francuska piosenkarka i aktorka

I knew nothing when I first met him. He taught me to see things through his eyes. Dalí was my teacher. He let me use his brushes, his paint and his canvas, so that I could play around while he was painting for hours and hours in the same studio. Surrealism was a good school for me. Listening to Dalí talk was better than going to any art school. (ang.)
Źródło: Salvador Dali Centennial Magazine – Amanda Lear http://www.3d-dali.com/centennial-magazine/e-9-muse.htm (ang.) 3d-dali.com (15 June 2004). [dostęp 2018-07-15]

O nauczycielach

„Najważniejsze to mieć własny sprzęt. Jeśli możesz przeznaczyć pięć tysięcy dolarów na nieduży komputer, który pozwoli ci nagrywać 24-bitowy dźwięk bardzo dobrej jakości, wtedy możesz nauczyć się programować i masz własne studio. Do tworzenia dochodzi niejednokrotnie właśnie w trakcie nagrywania, a także podczas gry. Drugą ważną sprawą jest wytrwałość i sposób wyrażania. Tego też trzeba się nauczyć. Często zdarza się, że spośród ludzi, którzy przychodzą do mnie, żeby zaprezentować swoje nagrania, najsilniejsze motywacje wykazują ci, którzy mieli najtrudniejsze dzieciństwo. A zatem moja końcowa rada brzmi: miej trudne dzieciństwo.”

Peter Gabriel (1950) brytyjski muzyk rockowy, wokalista i flecista

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Londyn, 9 maja 2000.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 20.

O motywacji , O ludziach , O dzieciństwie

„Koncertowanie zawsze było dla nas ważne. Myślę, że mogę powiedzieć, iż nasza działalność ma dwa obszary: trasy koncertowe i nagrywanie w studio.”

Andrew Fletcher (1961–2022) muzyk brytyjski (Depeche Mode, Client)

z wywiadu z 2 września 2001 w Warszawie
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 86.

O myślach , O myśleniu

„To było jak sen. Słuchałem jej wokalu w studio nagraniowym – piękne doświadczenie. Jej głos i moc, jej interpretacja – wszystko było genialne. Jest profesjonalistką, dba o punktualność.”

Christina Aguilera (1980) amerykańska piosenkarka

Ricky Martin, zapytany o współpracę z Aguilerą.
O Christinie Aguilerze
Źródło: Digital Spy https://www.digitalspy.com/music/a328386/ricky-martin-interview-livin-la-vida-loca-was-perfect/

O snach

„Wystarczyło, że przerzuciłem się na fotografowanie zwierząt w studio – na białym albo czarnym tle – i ludzie nagle zaczęli zwracać na nie uwagę.”

Joel Sartore (1962)

Źródło: rozmowa Tomasza Ulanowskiego, Portret przed zagładą. Zagrożone gatunki na zdjęciach Joela Sartore'a, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/7,127290,22505102,portret-przed-zaglada-zagrozone-gatunki-na-zdjeciach-joela.html, wyborcza.pl, 16 października 2017.

O zwierzętach , O ludziach