Cytaty na temat serial (91 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Rola musi być wyzwaniem, nie ważne, czy jest mała, czy duża, czy to serial, czy fabuła.”

Bartłomiej Topa (1967) polski aktor

Źródło: Beata Zatońska, Rola musi być wyzwaniem, tvp.info, 8 lutego 2013 http://tvp.info/opinie/wywiady/rola-musi-byc-wyzwaniem/10026006

„Ludziom zawsze bardziej podoba się prosty serial niż ambitne kino. Z serialem można się szybciej i łatwiej utożsamić. Poważne kino zmusza do zadumy, refleksji, a czasem skrajnych emocji, które potrafią widza wyczerpać. Kino, teatr i literatura to sztuka tworzenia rzeczywistości, a nie jej odtwarzania. Kino ambitne to sztuka wyrafinowana i elitarna. Nie dla wszystkich. Jeżeli kogoś zainteresuje, to bardzo dobrze, a jak nie, to nie.”

Kinga Preis (1971) polska aktorka

Źródło: Kinga Preis: Wolę kino ambitne, PAP, 9 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/112571.html

O sztuce , O literaturze , O rzeczywostości , O czasie

„Serial odniósł sukces, a na mnie niespodziewanie spadła ogromna popularność. Nigdy nie miałam do czynienia z masową popularnością, ale myślę, że jest ona przejściowa. Jeżeli ktoś widzi we mnie tylko serialową postać, to jest to jego problem, a nie mój.”

Joanna Żółkowska (1950) polska aktorka teatralna i filmowa

o roli w serialu Klan.
Źródło: „Gazeta w Bydgoszczy”, 29 września 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jzolkowska.htm

O myślach , O problemach , O sukcesie , O myśleniu

„Wiedziałem, że podobają mi się rzeczy, które cieszą małą grupkę ludzi. Lubię też jednak rzeczy mainstreamowe. W ramach eksperymentu chciałem zobaczyć, jak wiele tego, co lubię, mogę przemycić do kultury masowej. To był mój cel. A równocześnie chciałem, żeby serial podobał się jak największej liczbie osób.”

Matt Groening (1954) amerykański twórca filmów animowanych

Źródło: Bartek Koziczyński, 333 popkultowe rzeczy… lata 90., wyd. Vesper, Poznań 2011, ISBN 978-83-7731-064-9, s. 466.

O ludziach

„Teatr jest i tu i teraz. Czegoś raz zagranego podczas jednego spektaklu, nie można już powtórzyć. Pomyłki nie są wskazane. Dobrze, jak się trafia w same dziesiątki, co się jednak nigdy nie udaje. Tymczasem w kinie takich trafień można wykonać dosyć sporo. Z drugiej strony, na przykład serial, może być też swego rodzaju relaksem, zwłaszcza kiedy mam świadomość, że zawsze mogę coś powtórzyć. Jest to też inna praca, o dziwo mniej stresująca. Kiedy gram wieczorem w teatrze, cały dzień zostaje podporządkowany temu wystąpieniu. Muszę do chwili spektaklu bardzo się pilnować, szczególnie w sferze emocjonalnej. Nie może mi zabraknąć potem, na przykład łez… Tego dnia trzeba także uważać na dietę. Teatr jest swego rodzaju zakonem. Natomiast w serialu czy filmie czuję po prostu większy luz. To znaczy dzisiaj, ponieważ w czasach kiedy wystarczało taśmy jedynie na dwa duble, już tak lekko nie było.”

Stanisława Celińska (1947) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=44284

„Wszystko bardzo fajnie, byle mieć do tego dystans. Bo serial się skończy, a życie będzie biec dalej. Dla mnie punktem odniesienia jest teatr. I jestem szczęśliwy, że jestem w Narodowym, tu jest fantastyczny zespół o niebywałym potencjale. Za rok, dwa to będzie hegemon na mapie teatralnej Polski, czego sobie i kolegom życzę.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

Źródło: „Viva!” nr 8, 13 kwietnia 2004

O życiu

„Tęsknię za tą postacią oraz za oglądaniem go w niedzielne wieczory podczas emisji „Detektywa”. Byłem szczęśliwym człowiekiem, gdy przez 6 miesięcy robiliśmy ten serial, ponieważ żyłem wtedy we własnym świecie.”

Matthew McConaughey (1969) aktor amerykański

o swojej roli w serialu Detektyw i ewentualnym powrocie do niej.

„Faceci [piłkarze] nie noszą majtek, bo im się wrzynają! Zakładają legginsy na gołe ciało, żeby nie wyleciało im nic przez nogawkę.(…) Niektórzy nie lubią. I dlatego na YouTube można znaleźć filmiki, jak im coś wypada.”

Diana Bielińska (1988)

Źródło: Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke, Panie i kopanie, „Playboy” nr 6, 2008

„Gdy kręciliśmy serial, miałem luźny stosunek do tego, co robiłem. Uważałem nawet, że tę rolę powinien grać aktor pochodzenia góralskiego.”

Marek Perepeczko (1942–2005) aktor polski

o serialu Janosik.
Źródło: Ach, ten Janosik http://katowice.naszemiasto.pl/inne/specjalna_artykul/532499.html

„Jako niezdecydowana na temat swojej przyszłości nastolatka czasem siadałam przed telewizorem i myślałam: – Ale im fajnie: mogą być aktorem i lekarzem równocześnie, a ja będę musiała coś wybrać. Były to same początki serialu i czas, kiedy naprawdę myślałam o medycynie – byłam laureatką olimpiady z biologii. Na dobre i na złe wydawało się rozwiązaniem idealnym. A tu proszę: skończyłam liceum, studia aktorskie, a serial na mnie poczekał! I do tego ma się świetnie! Spełniło się jedno z moich marzeń.”

Agnieszka Judycka (1983) polska aktorka

Źródło: Joanna Rutkowska, Nina pokaże pazurki, teletydzien.pl, 3 lutego 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-nina-pokaze-pazurki,nId,432535

O myślach , O studiach , O czasie , O przyszłości

„Dziś na czele prezydenckiego BBN stoi gen. Stanisław Koziej. W latach 1978–1981 w Sztabie Generalnym LWP opracowywał plany ataku wojsk Układu Warszawskiego na państwa Europy Zachodniej. W 1987 roku jako członek egzekutywy PZPR brał udział w organizowanym przez GRU kursie Sztabu Generalnego ZSRR, a jako szef BBN w III Rzeczypospolitej zaprosił specjalnie do Warszawy sekretarza Rady Bezpieczeństwa przy prezydencie Rosji generała KGB Nikołaja Patruszewa, skądinąd osobistego przyjaciela Putina. Gen. Koziej był podwładnym płk. Ryszarda Kuklińskiego, którego jako człowieka i szefa wspomina dobrze, ale nie potrafi do dziś zaakceptować jego współpracy z obcym wywiadem. Ciekawe, że ZSRR, jak i pewnie dzisiejsza Rosja, nie są według gen. Kozieja niczym „obcym” dla Polski”

Wojciech Reszczyński (1953) polski dziennikarz

Źródło: W cieniu Moskwy, „Nasza Polska”, 15 maja 2012 http://naszapolska.pl/index.php/component/content/article/42-gowne/3057-w-cieniu-moskwy

O współpracy

„Serial, choć nie jest szczytem moich marzeń, pozwala mi ćwiczyć warsztat.”

Aneta Todorczuk-Perchuć (1978) polska aktorka

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Życie bez rutyny, „Magazyn Familia”, 21 sierpnia 2010 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Zycie_bez_rutyny,3396,91.html

O życiu

„Rzeczywistość nie jest podobna do telenoweli – chociaż ludzie chcą, żeby była. Serial udaje, że odzwierciedla życie i doszło już do tego, że życie chce koniecznie upodobnić się do serialu.”

Marta Klubowicz (1963) aktorka polska

Źródło: Polski serial wygrywa we Włoszech, culture.pl, wrzesień 2012 http://www.culture.pl/kalendarz-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/L6vx/content/polski-serial-wygrywa-we-wloszech

O życiu , O ludziach , O rzeczywostości

„Opisałem, jaka jest sytuacja człowieka skazanego na zapomnienie. Moich filmów i spektakli dla Teatru Telewizji nie powtarza się od lat, serial „Polonia Restituta” też trafił na półkę. Od czasu do czasu puszczają tylko „Hubala”. Napisałem, że mam masę nowych pomysłów, gotowe scenariusze. Wystarczyłby przecież jeden gest ze strony premiera, żeby namówić telewizję na realizację tych planów.”

Bohdan Poręba (1934–2014) reżyser polski

o liście do Jarosława Kaczyńskiego

O czasie

„Dostaję propozycje od różnych reżyserów, ale nie wyobrażam sobie, żebym w tej chwili nagle rzucił wszystko i przestał grać House'a. To dla mnie nie tylko przyjemność, ale i źródło utrzymania. Gram tę postać już od sześciu lat, mało który aktor ma w życiu tyle szczęścia. Nie tak dawno słyszałem w radiu rozmowę, z której wynikało, że przeciętny okres zatrudnienia w banku czy firmie ubezpieczeniowej wynosi trzy i pół roku. Trzy i pół roku! Kiedy zaczynałem karierę, do pracy w banku szło się z myślą, że człowiek spędzi w tej instytucji czterdzieści lat, aktorstwo zaś związane było z wielkim ryzykiem. Teraz wszystko się pozmieniało. Aktor ma stabilniejsze zajęcie niż urzędnik z firmy ubezpieczeniowej. Nie chce się wierzyć, ale tak to wygląda. Oczywiście mam świadomość, że serial kiedyś dobiegnie końca i trzeba będzie poszukać sobie innego źródła zarobku. Nic, co dobre, nie trwa wiecznie.”

Hugh Laurie (1959) aktor brytyjski

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61631

O przyjemności , O myślach , O myśleniu

„Zawsze kiedy próbuje się streścić serial w jednym słowie wychodzi się na głupka. Rzecz o prawdzie.”

David Shore (1959) kanadyjski pisarz i scenarzysta filmowy

Źródło: Dr House – Oficjalny przewodnik po serialu

„Mogę sobie łatwo wyobrazić taką sytuację. Jest rok 2006. Komisja w szesnastym składzie po raz dwudziesty piąty przesłuchuje Michnika i stwierdza, że zgubił on list do swego przyjaciela z dzieciństwa pisany na wiosnę 2003 roku. Tak ważna i sensacyjna wiadomość zostaje ogłoszona małą czcionką na siedemnastej stronie gazety codziennej. Tymczasem Rywin poddał się operacji plastycznej oraz kuracji odchudzającej i zaczął od końca 2005 roku kręcić serial telewizyjny (oczywiście dla TVP) pod tytułem Magnetofon.”

Paweł Śpiewak (1951) polski socjolog i historyk idei

O wiośnie , O dzieciństwie

„(…) lista przebojów to nic innego, jak wieloodcinkowy serial z Elvisem Presleyem w roli głównej.”

Jack Good (1931–2017)

w czasach popularności Elvisa Presleya.
Źródło: Leszek C. Strzeszewski, Elvis, PWM, Kraków 1986, s. 201.

„(…) życzyłbym sobie, żeby ludzie ocenili „Zakazane imperium” jako dobrze napisany, jeszcze lepiej zagrany, znakomicie wyreżyserowany, inteligentny serial dla dorosłych. Pewien krytyk napisał, że „Zakazane imperium” zaciera granice pomiędzy telewizją a kinem. Taka wizytówka mi wystarczy. Jestem szczęśliwy.”

Terence Winter (1960)

Źródło: Katarzyna Kasperska, Terence Winter: Dla „Zakazanego Imperium” nadszedł kres, stopklatka.pl, 14 września 2014 http://stopklatka.pl/wywiady/-/134423769,terence-winter-dla-zakazanego-imperium-nadszedl-kres?page=2

O ludziach

„Nie lubię Seksu w wielkim mieście. Jest zbyt agresywny. Owszem jest zabawny, ale z drugiej strony działa na mnie w sposób, którego nie lubię. Uważam, że w kobietach jest znacznie więcej niż pokazuje to ten serial.”

Julie Delpy (1969) aktorka francuska

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22393

O kobietach , O seksie

„Nie jestem bezkompromisowym typem, który choćby miał jeść tynk ze ściany, nie przyjmie jakiejś roli, bo ma wizję wyłącznie działań artystycznych. Granice kompromisu ustawiam jednak tak, żeby mieć poczucie, że nie robię czegoś wbrew sobie. Jestem świadomy, że dla wielu ludzi na zawsze pozostanę Markiem Mostowiakiem. Dotarło to do mnie ostatnio, jak patrzyłem na jakichś amerykańskich aktorów serialowych i pomyślałem, że w ogóle nic o nich nie wiem, są postaciami z ekranu i takimi dla mnie pozostaną. Wiem, że kiedyś serial się skończy i mogę nie mieć innych propozycji.”

Kacper Kuszewski (1976) aktor polski

Źródło: Wciąż szukam swojego miejsca http://www.boutique.com.pl/tekst_archiwum.php?id=1470

O ludziach

„Masz pojęcie jak będzie wyglądał świat za 50 lat? Starsze panie będą siedzieć przy stoliku, by zagrać sobie w brydża i wszystkie będą miały tatuaże na pulchnych rękach. Boże święty! Kto by chciał mieć wytatuowaną babcię?! – Ethel zapaliła papierosa i westchnęła ciężko. – A ja przecież pamiętam czasy, gdy chłopcy nosili się schludnie. A dziś wszyscy chcą wyglądać niechlujnie. To przez Policjantów z Miami. Odkąd puścili ten serial, mężczyźni przestali się golić! Jak Boga kocham, ludzie są tacy głupi… Coś się robi modne i nagle wszyscy to robią! Gdzie się podział indywidualizm? Wcale bym się nie zdziwiła, gdyby najpierw w telewizji przebojem okazał się jakiś program o naturystach, a następnego dnia cała Ameryka przestała nosić ubrania!”

Fannie Flagg (1944) pisarka i aktorka amerykańska

Wciąż o tobie śnię

O mężczyznach , O Bogu , O ludziach , O świecie

„Jeśli dodać do tego proporcje pomiędzy zainteresowaniem, jakie wzbudził niemiecki serial Nasze matki, nasi ojcowie a kompletnym brakiem zainteresowania dzisiejszą niemiecką polityką w Europie; proporcje pomiędzy zainteresowaniem, jakie budzi masakra na Wołyniu w czasie II wojny światowej, a brakiem zainteresowania aktualną polityką na Ukrainie, a także polityką wschodnią UE oraz jakąkolwiek niehistoryczną polską polityką wschodnią – to można śmiało powiedzieć, że żyjemy w kraju, który ma wyłącznie przeszłość, a nie ma teraźniejszości. Narracje teraźniejszości błądzą gdzieś pomiędzy „ochroniarzami Kaczyńskiego” i „cygarami PO”. A więc tak jakby ich w ogóle nie było. Nie nadają sensu niczyjemu życiu, życiu żadnej jednostki, żadnej grupy społecznej, poza częścią dziennikarzy i PR-owców, którzy z tych szczątkowych i zredukowanych „narracji teraźniejszości” żyją zawodowo.”

Cezary Michalski (1963) polski eseista i prozaik

Źródło: Niewolnicy resentymentu, krytykapolityczna. pl, 25 czerwca 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/felietony/20130625/niewolnicy-resentymentu

O wojnie , O matce , O czasie , O przeszłości

„Nie wiem, kim tak naprawdę jestem pod względem wyznawanych przeze mnie wartości. Nie ufam politykom, ale pod względem światopoglądowym na pewno jest mi najbliżej do liberalnej lewicy, chociaż czasami lubię popadać sobie nawet w intelektualny anarchizm. Gdy widzę naszych polityków, od razu przypomina mi się utwór wykonywany przez Guernicę y Luno Skurwysyny z rządu. Z rozmarzeniem jednak patrzę na poziom kultury, gdy oglądam na TVP 2 mój ulubiony serial Czas honoru, który był obecny jeszcze w pokoleniu Kolumbów. Przede wszystkim jestem jednak człowiekiem z krwi i kości, który posiada jakieś zalety, ale nie jest też pozbawiony bardzo wielu wad. Od dawna nie chodzę już do Kościoła, ale bardzo lubię słuchać mądrych ludzi Kościoła, do których zaliczam abp. Józefa Życińskiego czy ks. Adama Bonieckiego z „Tygodnika Powszechnego.””

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Lubię bywać w teatrze i upajać się wspaniałymi spektaklami, z których wydobywam intelektualną głębię i jestem oczarowany ich artystyczną wielkością.
Wszyscy byli odwróceni

O ludziach , O czasie

„Ten serial dał mi naprawdę wiele. Ludzie kojarzą mnie przede wszystkim dzięki małemu ekranowi. Oczywiście kino to zupełnie inna para kaloszy.”

Patrick Dempsey (1962) aktor amerykański

o serialu Chirurdzy.
Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Ten serial dał mi naprawdę wiele. Patrick Dempsey rozmawia z Yolą specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 25 lipca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47543

O ludziach

„Lubiłam się bawić w takie zwykłe zabawy: w dom, sklep, bank. Chciałam być pielęgniarką, nauczycielką, czyli pociągały mnie praktyczne profesje. Chociaż przypominam sobie również całe wakacje zabawy w serial Dempsey i Makepeace na tropie, więc może coś „artystycznego” się we mnie tliło. Poza tym byłam strasznym urwisem, chodziłam poobijana, odnosiłam też cięższe rany, dwa razy konieczne były szwy. Do szóstego roku życia byłam nieznośna, ale wyszumiałam się i od tamtej pory jestem grzeczniejsza.”

Joanna Gleń (1978)

o swoim dzieciństwie.
Źródło: Wołali na mnie „Baronowa” - druga część wywiadu z Joanną Gleń, serialową Malwiną http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:914.html

O domu , O wakacjach , O dzieciństwie

„Nie jestem rzecznikiem prezydenta. Pan, jako historyk, doskonale wie, że Kościół poza swoimi wartościami ma swoją politykę. Jeśli pan tego nie wie, polecam obejrzeć serial o Borgiach, to pan zobaczy. Zwracam panu uwagę na to, że jest nauczanie Kościoła i jest polityka Kościoła. Proszę nie udawać dziecka!”

Tomasz Nałęcz (1949) polski polityk, historyk

do Marka Jurka.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,9883783,Klotnia_o_aborcje_w_radiu_ZET__Ta_ustawa_to_nakaz.html, 3 lipca 2011

O dzieciach

„Raz na kilka miesięcy ożywiona hałasem partyjnego wołania podnosi się z politycznych katakumb Zyta Gilowska. Z wielką energią pyszczy i wykrzykuje epitety pod adresem swojego niedawnego brata, po czym znika na wiele tygodni i – ani o niej słychu, ani widu. Aż do następnego razu, do następnego wołania. Dziwne to jakieś: strzygą, horrorem i cmentarzyskiem zalatuje. Jakby nam emitowano wciąż ten sam telewizyjny serial: Mumia I, Mumia II, Mumia III, Mumia – reaktywacja, Mumia – reanimacja, Mumia – powrót do przeszłości.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

o Zycie Gilowskiej.
Źródło: blog Janusza Palikota http://wiadomosci.onet.pl/blogi/palikot.blog.onet.pl,377014764,blog.html, 12 maja 2009

O przeszłości

„Nie zapomnę jak spikerka w telewizji po ostatnim odcinku powiedziała: „Z ulgą żegnamy ten nieudany serial wyprodukowany w Zespole X”. Ja o mało nie umarłem wtedy. No a potem okazało się, że to kultowe dzieło, a ja zdobyłem sobie sławę reżysera od uczuć. I zaczęli mi proponować inne. Ja lubię filmować, pracować szybko, aktorzy i ekipy mnie lubią. Z drugiej strony to chyba naturalny bieg rzeczy. Młodzi do Oscara, starzy do kasy!”

Radosław Piwowarski (1948) polski reżyser, scenarzysta i aktor filmowy

o serialu Jan Serce.

O emocjach

„Jest jedna rzecz, której jako fan i widz nie mogę̨ zaakceptować́. To moment, w którym widzę̨, że serial jest przedłużany ze względów komercyjnych. Jest tyle świetnych historii, które niepotrzebnie są̨ rozciągane w czasie. Czasami aż̇ nie mogę̨ uwierzyć́, ile projektów, pomimo tylu lat istnienia na antenie, wciąż̇ jest realizowanych dla telewizji.”

Terence Winter (1960)

Źródło: Katarzyna Kasperska, Terence Winter: Dla „Zakazanego Imperium” nadszedł kres, stopklatka.pl, 14 września 2014 http://stopklatka.pl/wywiady/-/134423769,terence-winter-dla-zakazanego-imperium-nadszedl-kres

O historii , O czasie

„Ciekawe jest to, że bardzo pozytywnie odbierają go głównie inteligenci, którzy odnajdują jego teatralność, potrafią bawić się konwencją i absurdem. I chyba zauważają przewrotność warstwy obyczajowej. Inni z kolei pewnie z tych samych powodów nie widzą w nim sensu i odczuwają irytację. Ale znam takich, którzy po początkowym odrzuceniu, gdy zrozumieli, o co tu chodzi, oglądają już każdy odcinek. Poza tym ważne jest to, że to nasz serial, a nie zagraniczny szablon. Autor Krzysiek Jaroszyński jest mistrzem krótkiej formy. Te 25 minut odcinka jest zawsze doskonale skonstruowane.”

Paweł Wawrzecki (1950) aktor polski

o granej przez siebie postaci – dra Kidlera.
Źródło: Rafał Bryndal, Cały on, cały doktor Kidler, „Gazeta Wyborcza Telewizyjna”, 19 marca 2011 http://wyborcza.pl/1,106359,9250244,Caly_on__caly_doktor_Kidler.html

Sens

„Nie miałbym nic przeciwko temu, by moja książka była tak postrzegana i czytana jak bestsellery Irvinga Stone'a. Zamęt jest mutacją, a może inaczej – jest przypadkowo finalnym kształtem wcześniejszych scenariuszy filmowych ułożonych w serial opowiadający o życiu Mickiewicza. Stąd wszelkie fantazje (zwłaszcza dialogowe), choć starałem się trzymać tam, gdzie trzeba, znanych i potwierdzonych faktów. Nie nazwałbym tej książki ani ściśle biografią, ani powieścią, przywiązałem się do określenia – opowieść. I niech tak będzie. Opowiadam swoją wersję historii, które się zdarzyły lub które mogły się wydarzyć. Całe życie Mickiewicza jest owiane gęstą mgławicą tajemnic i niedopowiedzeń; bardzo rzetelnie prowadzona od lat kronika jego życia i twórczości nadal jest nieukończona, a w częściach zrealizowanych ileż jest wariantów i niepewności…”

Piotr Załuski (1945)

Źródło: Michał Hernes, Poeci i żandarmi, czyli serial o Mickiewiczu, stopklatka.pl, 11 października 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=81544

O życiu , O tajemnicy , O książkach , O fantazji

„(…) ten serial chyba nie ma końca.”

George Clooney (1961) aktor amerykański

o serialu Ostry dyżur.
Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Wyjdą z tego jakieś potwory. George Clooney, „Ostatni wielki gwiazdor”, specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 20 czerwca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=46652

„Wspaniale jest mieć tylu czytelników i fanów, którzy w większości są bardzo miłymi ludźmi, mówią, jak podobają im się moje książki i serial, ale jest ich tylu, że to nigdy się nie kończy. No i te nieszczęsne selfie! Gdybym mógł klaśnięciem dłoni spalić wszystkie telefony z aparatem na świecie, zrobiłbym to bez wahania!”

George R.R. Martin (1948) amerykański pisarz fantasy i science fiction

Źródło: wywiad dla „The Guardian”, George R.R. Martin: skończę, kiedy skończę, onet.pl http://ksiazki.onet.pl/george-r-r-martin-skoncze-kiedy-skoncze/decdj

O książkach

„Co jest dobre na serial, to nie wypali w życiu.”

Tatiana Polakowa (1959)

Postać: Oleg Borysewicz Lalin
Ekskluzywny macho

„No cóż, przeturlał się człowiek z tą Jagną przez niejeden stóg siana. Ten serial dał mi więcej sławy niż wszystkie role romantyczne w teatrze.”

Ignacy Gogolewski (1931) aktor i reżyser polski

o roli w serialu Chłopi.
Źródło: „Dziennik Polski”, 9 marca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mistrzm.htm

„Jeśli chodzi o serial, wszystko raczej jest już pokazane. Scenarzyści osnuwają postaci pewną tajemnicą, ale ona się w końcu ujawnia. Inaczej jest w teatrze, gdzie tekst dramatu ukazuje tylko niektóre wycinki z życia postaci. Żeby znać motywy jej postępowania, wspólnie z reżyserem opowiadamy o niej więcej, niż napisał autor. W serialu, w którym jestem teraz, zastanawiam się bardziej nad atmosferą panującą wokół mojej postaci. Nie zadaję sobie pytań intelektualnych, posługuję się intuicją.”

Maja Hirsch (1977) aktorka polska

Źródło: Nie jestem przezroczysta – wywiad z Mają Hirsch http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1896/Nie-jestem-przezroczysta-wywiad-z-Maja-Hirsch.html

O tajemnicy , Pytanie

„Aktorzy wiedzą, ile trzeba włożyć ogromu pracy w serial, by nie pozwolić i sobie, i innym dać się zaszufladkować. Staram się grać w serialu jak najlepiej potrafię. Cieszę się, gdy reżyser jest w stanie zaproponować mi coś nowego. I dzięki temu okazuje się, że zwykła scena przy śniadaniu staje się rozmową o życiu i niespełnionych marzeniach. Trochę koloryzuję, ale w istocie w tym serialu zdarzają się takie momenty i to jest bardzo fajne.”

Małgorzata Pieńkowska (1965) polska aktorka

Źródło: „Dzięki Marysi zachciało mi się żyć” - rozmowa z Małgorzatą Pieńkowską, 29 listopada 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6569/Dzieki-Marysi-zachcialo-mi-sie-zyc-rozmowa-z-Malgorzata-Pienkowska.html

„Kwaśniewski zachował się jak pijany wójt z Koziej Wólki.”

Alfred Budner (1950) polski rolnik i polityk

Źródło: wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 7 września 2007 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata5.nsf/851e81387c160e4fc125745f00379393/77c392dc3943440cc125746600409594?OpenDocument

O zachowaniu

„(…) moja ingerencja w serial kończy się na pisaniu książek, na tworzeniu tych powieści. Resztę oddaje ekspertom. Nie zawiodłam się jak do tej pory – uważam, że każdy z nas powinien robić to, na czym się zna. Ja się nie znam na telewizji, nie mam pojęcia, co się sprawdzi, a co nie na ekranie. Dlatego też zgadzam się na jakieś drobne zmiany w scenariuszu. W serialu są wątki, motywy, czy postaci, których nie ma w powieści. Zostały wprowadzone i świetnie zafunkcjonowały.”

Charlaine Harris (1951)

o serialu Czysta krew.
Źródło: Czy wampiry istnieją naprawdę? Autorka „Czystej krwi” Charlaine Harris specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 9 marca 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=63775

O książkach

„W końcu ile filmów kręci się w Polsce? Kręci się seriale, więc w nich się gra. Niektórzy mówią, że serial to coś gorszego. Dla mnie to jednak wielka gotowość zawodowa. Maratończyk, który bije rekordy dystansów, codziennie musi przebiec kilkadziesiąt kilometrów dla rozgrzewki. Seriale są dla mnie taką rozgrzewką.”

Leon Niemczyk (1923–2006) aktor polski

Źródło: „Dziennik Polski”, 6 grudnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/maratonp.htm

O grach

„Kiedy przez tak długi okres gra się jakąś postać, to raczej ona nabiera cech aktora, a nie na odwrót. Serial ma to do siebie, że opowiada zwykle o rzeczach prozaicznych. Rzadko mówi się tam o tak wielkich namiętnościach jakie mają miejsce w sztukach Szekspira czy w prozie Dostojewskiego. Dlatego to serialowe wejście w postać nie jest aż tak silne i tak rzutujące na psychikę aktora, jak to się może czasami zdarzyć przy pracy nad skomplikowaną rolą w teatrze czy filmie.”

Dominika Ostałowska (1971) aktorka polska

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18942

O grach

„Ten serial jest jak zbyt mocny drink, który ci miesza w głowie. Ale każdy od czasu do czasu ma ochotę na coś takiego”

Jennifer Carpenter (1979)

Źródło: „Gazeta Telewizyjna”, 29 stycznia 2010.

O czasie

„Naprawdę nie mam pojęcia, na czym polega sekret popularności Doktora House'a. I chyba nie chcę tego wiedzieć. Jeśli pozna się rozwiązanie, cała zagadka błyskawicznie straci urok. I wtedy serial się skończy.”

Hugh Laurie (1959) aktor brytyjski

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61631

O stracie

„(…) dzieciństwo w teatrze jest bardzo przyjemne. Widzi się wiele ciekawych rzeczy… Do tej pory pamiętam taki moment, gdy po przedstawieniu stałam za kulisami i mogłam na chwilę wejść na scenę. I nagle zrobiło mi się tak jakoś dziwnie… Poczułam, że jestem w naprawdę szczególnym miejscu. Miałam wtedy zaledwie kilka lat, więc to musiało być naprawdę silne uczucie, skoro pamiętam je do dzisiaj! Ale, niestety: gdy w końcu sama zostałam aktorką, to się już nie powtórzyło. Na scenie zawsze towarzyszył mi stres czy skupienie, ale już bez takiego „dreszczu”… Zresztą, na początku, wcale nie chciałam być aktorką. Marzyłam, żeby pracować z dzikimi zwierzętami. Najpierw myślałam o ogrodzie zoologicznym, ale później, gdy pojawił się serial „Elza z afrykańskiego buszu”, moje aspiracje wzrosły. Praca na łonie natury, na sawannie… To dopiero wyzwanie! A potem ktoś mi uprzytomnił, że jak już skończę zoologię, to prawdopodobnie będę uczyć w szkole. No i jakoś mi przeszło… Później był okres, gdy bardzo lubiłam malować. Ale przełomowy moment nastąpił, gdy miałam anginę i nie chodziłam przez to do szkoły. Z nudów zaczęłam sobie nagrywać na magnetofon wiersze. I tak mnie to wciągnęło, że rok później zdawałam do szkoły teatralnej!”

Hanna Mikuć (1955) aktorka polska

Źródło: Hanna Mikuć – Zostałam aktorką przez... anginę http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/821/Hanna-Mikuc-Zostalam-aktorka-przez-angine.html

O emocjach , O myślach , O naturze , O zwierzętach

„Mama uwielbia serial i jest dumna. Ojciec nie. Wstyd powiedzieć, ale był zakłopotany sceną, w której samochód zepsuł się na środku pustyni i Homer kazał Marge nieść do miasta przebitą oponę. Powiedziałem: „Tato, nigdy nie przeszkadzało ci, jak przez wszystkie lata Homer dusił Barta”…”

Matt Groening (1954) amerykański twórca filmów animowanych

Źródło: Bartek Koziczyński, 333 popkultowe rzeczy… lata 90., wyd. Vesper, Poznań 2011, ISBN 978-83-7731-064-9, s. 465.

O samochodach

„Babcia mi przypomniała, że jak byłam dziewczynką, miałam chyba sześć lat, to razem oglądałyśmy serial Matki, żony i kochanki. Grał w nim młodziutki Mateusz Damięcki i podobno mówiłam wtedy: babciu, ja będę z nim kiedyś grała. Niesamowite jest to, że później okazało się to prawdą.”

Marta Żmuda Trzebiatowska (1984) polska aktorka telewizyjna, filmowa i teatralna

Źródło: Rafał Bryndal, Nie jestem widokówką, „Gazeta Wyborcza”, 6 maja 2011 http://wyborcza.pl/1,106359,9543992,Nie_jestem_widokowka.html

O matce , O kochankach , O babci

„Motyw główny cyklu to historia Cudownego Drzewa, z którego zrobiono setki zwykłych przedmiotów – tak twórca opisuje nagrodzony serial we wspomnianym wywiadzie. – Każdy z nich zachował cząstkę magicznej siły i trafił do rąk zwykłych ludzi. To jest mityczna idea rozproszonej mocy. Filmy przenika wiara, że coś cudownego stanie się z częścią życia każdego z nas.”

Andrzej Maleszka (1955) polski reżyser i scenarzysta

o serialu Magiczne drzewo.

O ludziach , O wierze , O zachowaniu , O historii

„(…) serial Passendorfera zawsze uważałam za dość słaby warsztatowo. Ta pewna nieudolność reżyserska bardziej mi przeszkadzała w odbiorze serialu niż sama osoba reżysera (był ekranizatorem „dzieł” Moczara). Była to zresztą taka przygodowo-kostiumowa komedia dla dzieci i młodzieży.”

Agnieszka Holland (1948) polska reżyserka i scenarzystka

o serialu Janosik.
Źródło: Artur Cichmiński, Ja jestem uparta, stopklatka.pl, 4 września 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=58153

O dzieciach , O młodzieży

„Jestem aktorką i czy to serial, czy reklama, czy teatr, jeśli dostaję pracę, powinnam ją wykonać najlepiej, jak umiem. Dostałam pracę w serialu i jestem z tego zadowolona. Nie ma to żadnego związku z porzuceniem marzeń o wielkich rolach.”

Katarzyna Ankudowicz (1981) polska aktorka

o przyjęciu roli w serialu Bulionerzy.
Źródło: Grażyna Antoniewicz, Gdański desant. Nasi w serialach, „Dziennik Bałtycki” nr 295, 20 grudnia 2005 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/19801.html

„Był to ciekawy i dość nietypowy projekt, ryzykowny jak na warunki TVP. Ale fajnie było w nim zagrać, bo reżyserował Marcin Wrona, ceniony reżyser filmowy. Ciężka walka, ale zarazem wspaniała. Świetna ekipa, wspaniali partnerzy i przepiękne okoliczności przyrody – zarówno w Zakopanem, jak i w słowackich Tatrach. Mieliśmy kręcić drugą transzę, ale jak nie wiadomo, o co chodzi, to chodzi o pieniądze. Taki serial jak Ratownicy wymaga sporych środków finansowych.”

Przemysław Bluszcz (1970) polski aktor

Źródło: Bohdan Gadomski, Z taką twarzą łatwo nie jest, „Tygodnik Angora” nr 19, 13 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139270.html

O pieniądzach , O walce

„To serial zła, z przeszłości zbieg,
Nagroda za nasz własny lęk,
Video film na gorszy czas,
Czas nocnych mar – śródmiejski chwast.
Nie dajmy mu na oślep biec
I wdzierać się do naszych serc.
Nasz gorszy rok, nasz gorszy bóg,
Lecz złem za zło nie płaćmy już.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Serial zła repertuaru zespołu Top One

O Bogu , O złu , O czasie , O przeszłości

„Serial to nie teatr, gdzie się gra w kółko ten sam spektakl.”

Ewa Gawryluk (1967) polska aktorka

Źródło: Lubię się zmieniać, „Program TV”, 2003.

O grach

„Wydaje mi się, że Zagubieni byli o tyle precedensem, że naśladują kino, a nie są kontynuacją telewizyjnej rutyny. To pierwszy serial, którego zakończenie jest naszą decyzją i nie było wymuszone przez dział finansowy.”

Evangeline Lilly (1979) aktorka kanadyjska

Źródło: wywiad Piotra Zawadzkiego, „Gazeta Telewizyjna”, 16 kwietnia 2010.

O decyzjach

„Mówi się przy tym różnie o serialach, myślę jednak, że akurat Samo życie utrzymuje przyzwoity poziom, o co zresztą wszyscy mocno zabiegamy już od kilku lat. Jest to serial dla ludzi, którzy nie mają łatwego dostępu do kin czy teatru, jednak obserwując historię naszych bohaterów, na ich przykładzie mogą próbować rozwiązywać swoje własne problemy.”

Stanisława Celińska (1947) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=44284

O życiu , O ludziach , O historii , O myślach

„Cieszy mnie, że ten serial żyje tyle lat, ale czasem mam już dosyć tej roli. Nie udało mi się dotąd zagrać niczego bardziej spektakularnego. Mam świadomość, że dla wielu widzów jestem wciąż „Tulipanem.””

Jan Monczka (1956)

Źródło: Tomasz Gawiński, Mogę już grać ojców, „Angora”, 17 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115206.html

O czasie

„Sam często zastanawiałem się, jak to się dzieje, że ten serial wciąż cieszy się taką popularnością. Myślę, że decyduje o tym znakomite aktorstwo. Nie moje, bo byłem wtedy żółtodziobem, ale na planie miałem okazję spotkać mistrzów: Fijewskiego, Kalinowskiego, Gołasa, Pieczkę, Jasiukiewicza… Tacy wykonawcy gwarantują, że nawet jeżeli w filmie zakłamano prawdę historyczną, na ekran przedostają się pewne prawdy o człowieku. Młodzież zawsze chce je chłonąć.”

Janusz Gajos (1939) polski aktor

o serialu Czterej pancerni i pies.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 30 lipca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ppso.htm

O młodzieży , O myślach , O myśleniu

„Serial to nie jest łatwy i pewny chleb. Nie wiadomo, jak długo potrwa produkcja lub czy któregoś dnia scenarzysta nie zrezygnuje z postaci, którą gram. No i nie wiadomo, co dalej będzie z nami – kredytobiorcami. Mam jeszcze 30 lat spłacać raty, ale jeśli widzów będą wciąż interesowały „przygody” 60-letniego Jerzyka z „Plebani”, to chyba spłacę 53-metrowe mieszkanie w Warszawie w czerwcu 2039 r. Zrobię w końcu „parapetówę”, mówiąc: „No! Wreszcie jestem u siebie!””

Wojciech Błach (1972) polski aktor

o serialu Plebania.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 16 stycznia 2009 http://www.teatry.art.pl/!informacje/seatt.htm

„Na to, że serial cieszył się tak ogromną sympatią widzów, złożyło się mnóstwo elementów, m. in. scenariusz pióra pani Zientarowej oraz reżyser i aktorzy, którzy swoim niebywałym poczuciem humoru uświetnili go jeszcze bardziej. Dziś, nikomu niczego nie ujmując, nie widzę nikogo, kto mógłby zająć miejsce na przykład Kazimierza Rudzkiego czy kogokolwiek innego, kto pracował na planie Wojny domowej 40 lat temu…”

Krzysztof Janczar (1950) aktor polski

o serialu Wojna domowa.
Źródło: Jestem zawsze głodny świata, „Tele Tydzień” nr 35, 29 sierpnia 2005 http://www.plebania.pl/wywiady/janczar.html

O wojnie

„Pamiętam, że kiedy przyjmowałem tę rolę, bardzo nie podobał mi się tytuł. Wydawało mi się nawet, że House będzie postacią drugoplanową; nie sądziłem, że cały serial może być osnuty wokół tak antypatycznego osobnika. Sugerowałem, że można zamiast nazwiska bohatera dać nazwę szpitala, w którym rozgrywa się akcja czy coś podobnego. Ale trafiła mi do przekonania interpretacja, że House to w istocie serial nie tyle medyczny, co raczej kryminalny, jak Columbo czy Kojak. Bohater występuje jako detektyw, który usiłuje odnaleźć sprawcę zbrodni, opierając się na rozmaitych wskazówkach i przesłankach. Tyle, że oczywiście tutaj przestępcą jest wirus, który ukrywa się w organizmie pacjenta. Wydaje mi się, że ten motyw lekarskiego śledztwa znacznie wpłynął na popularność serialu.”

Hugh Laurie (1959) aktor brytyjski

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61631

„Największy wpływ na Atomówki miał aktorski serial Batman z lat 60. Jako dziecko oglądałem go z pełną powagą i naprawdę martwiło mnie, że rodzice się śmieją. Dopiero kiedy dorosłem i odkryłem ten show na nowo, zdałem sobie sprawę, że był całkowicie żartem. Dlatego kiedy zacząłem Atomówki chciałem, żeby oddziaływały na dwóch poziomach. Do dzieci powinien przemawiać dowcip i akcja, do dorosłych dwuznaczność dowcipu na granicy świadomego kiczu.”

Craig McCracken (1971)

Źródło: Sztuka animacji. Od ołówka do piksela. Historia filmu animowanego pod red. Jerry’ego Becka, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2006, ISBN 832134433X, s. 348–349

O dzieciach , O sztuce , O historii , O rodzicach

„Serial ogląda kilka milionów ludzi, a na spektakl do Narodowego przychodzi kilkaset osób. Często słyszę pytanie, czy po ośmiu latach bycia Hanką w „M jak miłość” nie powinnam zrezygnować. Pewnie, że miewam takie myśli. Jestem czasami Hanką znużona, żeby nie powiedzieć – umordowana. Ale potem przychodzi mi do głowy, że skoro moja Hanka jest tylu ludziom potrzebna, to znaczy, że ona nie jest już tylko moją własnością. Nie chcę, żeby to zabrzmiało pretensjonalnie. Ale coś w tym jest, że jak się tyle dostaje od widowni, to ma się poczucie pewnej odpowiedzialności.”

Małgorzata Kożuchowska (1971) aktorka polska

Źródło: „Polska Gazeta Wrocławska”, 24 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/uzagw.htm

O miłości , O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Czasem gram coś małego w serialu. Nikt mi teraz nic nie proponuje, ale wziąłbym. Bo serial ma swoje dobre strony. Kupiłem działkę, marzy mi się domek.”

Wojciech Leonowicz (1979) polski aktor teatralny i filmowy; doktor nauk o sztukach pięknych

Źródło: Romea już nie zagram, „Polska Gazeta Krakowska” nr 109, 11 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/138981.html

O czasie

„Nie kupuję całej tej filozofii, że każdy z nas ma „ciemnego pasażera, którego w sobie nosi”. To ma być usprawiedliwienie, żeby kogoś zabić? (…) To jasne, dlaczego serial opowiada historię seryjnego mordercy mężczyzny, a nie kobiety – tylko faceci odkładają dorosłość na później.”

Jennifer Carpenter (1979)

Źródło: „Gazeta Telewizyjna”, 29 stycznia 2010.

O kobietach , O historii , O dorosłości

„Wydaje mi się, że dla aktorów nie powinno mieć znaczenia, czy jest to serial, czy film, tylko czy nie będzie im później wstyd wpisać dany projekt w swoją filmografię.”

Peter J. Lucas (1962) aktor amerykański pochodzenia polskiego

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=39462

„Na początku traktowałam seriale jako trening, ale później zaczęłam odmawiać. Ileż można wciskać ludziom kit? Na szczęście Chichot losu, w którym występuję, traktuje widza inaczej. Zgodziłam się w nim zagrać, bo gdy przeczytałam scenariusz, poczułam, że jest to serial o czymś. Ma wyraziście zarysowane postaci i dobre dialogi.”

Marta Żmuda Trzebiatowska (1984) polska aktorka telewizyjna, filmowa i teatralna

Źródło: Rafał Bryndal, Nie jestem widokówką, „Gazeta Wyborcza”, 6 maja 2011 http://wyborcza.pl/1,106359,9543992,Nie_jestem_widokowka.html

O losie , O szczęściu , Trening

„Serial ma swój specyficzny rytm, tempo oraz swoją publiczność. Dlatego scenarzyści czuwają nad tym, żeby nie poszło to w jakieś wątki sensacyjno-kryminalne, choć nie ukrywam, bardzo bym chciał. Grając tę postać, bardzo się wyciszyłem. Z natury jestem cholerykiem, a to nie sprzyja kontaktom z ludźmi. Muszę mieć to na względzie, bo oprócz tego, że jestem aktorem, prowadzę własny teatr.”

Wojciech Dąbrowski (1959) aktor polski

o pracy w serialu Plebania.
Źródło: Rodzina jest ze mnie dumna, „Tele Tydzień”, nr 38, 15 września 2008 http://www.plebania.pl/wywiady/dabrowski.html

O rodzinie , O naturze

„Już na samym początku wybrałem teatr i on jest dla mnie najważniejszy. A to, co dookoła się dzieje czyli reklama, serial, filmy, godzę z pracą na scenie. Dzięki innym rozmaitym pracom można żyć na poziomie, ponieważ teatr jest na samym końcu, jeżeli chodzi o stawki. Niżej jest tylko radio, ale ono jest tak ważne dla aktora, że można by pracować tam nawet za 25 zł.”

Krzysztof Kowalewski (1937) aktor polski

Źródło: Reklama pozwala nam godnie żyć, PAP Life, 13 maja 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/117015.html

„Żydzi bardzo przyzwyczajeni są do haggad, czyli specyficznego – czasami nie dbającego o fakty, a nawet je przeinaczającego – opowiadania o przeszłości, opowiadania, które wyraża bardziej to, co oni myślą o świecie, niż to, co się wydarzyło naprawdę. (…) Rabin [Byron] Sherwin rzetelnie opisał to zjawisko (…) Zdarza się, że „haggada Holocaustu” przybiera ogromne rozmiary i odkrywa ogromne pokłady niechęci wobec wszystkich innych, szczególnie katolików i Polaków. Przykładem może być powieść ocalałego z Treblinki Martina Graya zatytułowana Wszystkim, których kochałem, uchodząca przez długi czas za „tekst kanoniczny”. Stała się światowym bestsellerem, przeczytało ją ponad 30 mln ludzi, zrealizowano na jej motywach serial fabularny. Potem okazało się, że powieść jest apokryfem, gdyż Gray nigdy w Treblince nie był. Jako dokument traktowano również powieść Jerzego Kosińskiego Malowany ptak, w której w bardzo negatywnym świetle – jako antysemitów i degeneratów – przedstawił polskich chłopów, którzy mieli się nad nim znęcać i dręczyć go. Po wielu latach okazało się, że to właśnie owi opisani przez Kosińskiego chłopi uratowali jego i jego rodzinę, ryzykując własną głową, gdyż za ukrywanie Żydów groziła im oraz ich rodzinom kara śmierci. Przykładów takich i podobnych opowieści, które nie były opisem faktów, lecz zmyśleniem odzwierciedlającym określoną świadomość, można przytoczyć więcej.”

Waldemar Chrostowski (1951)

Kościół, Żydzi, Polska
Źródło: s. 435–436.

O śmierci , O ludziach , O rodzinie , O karze

„Nie ma konkretnych odniesień personalnych. Serial traktuje o tym, że jest polityka i że są ludzie, którzy się nią zajmują. Myślę, że każdy z widzów będzie miał własne skojarzenia.(…) Serial będzie przedstawiał zbiorowy obraz polityki.”

Janusz Gajos (1939) polski aktor

o serialu Ekipa.
Źródło: „Tele Programy”, 8/07, 21 lutego 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nczw.htm

O ludziach , O myślach , O myśleniu , Obraz

„Tak, jestem siłaczką. Na scenie śmieję się, figluję, tańczę. Ale w prawdziwym życiu nigdy nie narzekam. Mój serial zwany życiem trwa nadal i myślę, że jest dobrym serialem. Przetańczę go do końca.”

Krystyna Sienkiewicz (1935–2017) polska aktorka

Źródło: Jestem siłaczką, wywiad dla „Polityki”, 14 lipca 2015 http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/ludzieistyle/1625785,1,krystyna-sienkiewicz-jestem-silaczka.read

O myślach , O myśleniu

„Przed zdjęciami zdawałam sobie sprawę, że serial jest popularny, ale dopiero dociera do mnie, jaka to potęga! Przecież w mojej ojczyźnie można oglądać rosyjską wersję M jak miłość. Nazywa się Lubow kak lubow.”

Olga Serebryakova (1980)

Moja mama bardzo lubi ten serial.
Źródło: Lądowanie na Marsie – rozmowa z Olgą Serebryakovą, 11 lutego 2011 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6781/Ladowanie-na-Marsie-rozmowa-z-Olga-Serebryakova.html

O miłości , O ojczyźnie

„Bałam się. Nie tylko spotkania z gwiazdami, ale w ogóle tego, jak wypadnie serial. Pamiętam też, jak dwa dni przed początkiem zdjęć „sfuksowała” mnie p. Teresa Lipowska. Nagle zaczęła do mnie mówić serialowym tekstem – a ja pamiętałam zaledwie kilka zdań. No i wtedy usłyszałam: „Mam nadzieję, że nauczysz się tekstu, bo ja pracuję tylko z takimi, którzy się roli uczą!”. Strasznie się przestraszyłam! Tym bardziej, że wcześniej widziałam ją w Tacie, gdzie grała negatywną postać… Ale potem okazało się, że to cudowna, ciepła kobieta. Matkuje mi i pomaga od pierwszego dnia na planie. Zresztą z p. Pyrkoszem też dobrze się rozumiemy. To niesamowity człowiek. Dowcipny, energiczny, prawdziwy wodzirej – z nim nie można się nudzić!”

Joanna Koroniewska (1978) polska aktorka

o początkach pracy w serialu M jak miłość.

O miłości , O kobietach

„Któregoś dnia siedzę za kulisami i nagle brzęczy komórka: „Czy zgodziłby się pan wziąć udział w serialu Na dobre i na złe?” Co ma odpowiedzieć aktor, który w ogóle nie ogląda seriali, bo nie ma czasu? Gram na zwłokę, że odpowiedź dam później. Nagle słyszę: „Bierz! Bierz, bo to dobry serial!” – mówią koledzy. No i tak się zaczęło. Zobaczyłem parę odcinków, rola mi się podobała i stwierdziłem, że warto w tym wystąpić. Poważna, ambitna sprawa. Serial robiony profesjonalnie, co się niestety rzadko zdarza. Nie ma prób przypodobania się publiczności. Jest za to próba pokazania prawdziwego człowieka.”

Bogdan Baer (1926–2002) polski aktor

Źródło: Małgorzata Karnaszewska, Bogdan Baer – Cieszę się, że nie jestem amantem http://www.nadobre.pl/18876/bogdan-baer-ciesze-sie-ze-nie-jestem-amantem.html

O czasie

„(…) gdy tylko trafię na odcinek [M jak miłość] w telewizji, to oglądam! Bardzo lubię ten serial. Uważam, że niesie dużo pozytywnych emocji, których ludzie potrzebują. Poza tym, darzę ogromną sympatią Kasię Cichopek i śledzę na ekranie jak sobie radzi…”

Krzysztof Ibisz (1965) polski prezenter telewizyjny

Źródło: Pracuję tylko z najlepszymi… – wywiad z Krzysztofem Ibiszem http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/2077/Pracuje-tylko-z-najlepszymi-wywiad-z-Krzysztofem-Ibiszem.html

O miłości , O ludziach

„Kiedyś przyszedłem na nagranie z moją narzeczoną, usiadła obok realizatora i miała odsłuch na całe nagranie. Akurat tego dnia robiliśmy „zwierzęco-animowany” serial… grałem wtedy jakieś epizody, całe nagranie gdakałem, szczekałem, prychałem i siorbałem. Od tej pory nie mówię już, że wychodzę do „pracy”, to nie brzmi poważnie.”

Adrian Perdjon (1981) aktor polski

o pracy w dubbingu.
Źródło: Wywiad, dubbing.pl, 2010 http://www.dubbing.pl/wywiady/perdjon-adrian/

„Dziś powinno się robić w teatrach tylko monodramy, bo trudno zebrać na próbę trzech aktorów – ten ma reklamę, ten serial lub sesję zdjęciową. A aktor dojrzewa do roli na próbach, bez tego nie ma spektaklu. Tylko w teatrze można obronić i uratować aktorstwo.”

Emilian Kamiński (1952)

Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”, 18 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24114

O czytaniu

„Serial spotkał się z krytyką, ale został za to doceniony przez publiczność, o czym świadczy fakt, że w telewizji był wyświetlany 36 razy.”

Jerzy Cnota (1942–2016) aktor polski

o serialu Janosik.
Źródło: „Dziennik Teatralny”, Katowice, 16 stycznia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zmcw.htm

„Serial to szybkie, niezłe danie kupione na ulicy. Teatr to kolacja u bliskiej osoby przygotowana specjalnie dla ciebie.”

Ireneusz Czop (1968) polski aktor teatralny i filmowy

Źródło: „Zwierciadło”, nr 12/1946, grudzień 2008

„Bardzo panu dziękuję – powiedział tata do taty Kleofasa. – Czasem kusi mnie, żeby kupić telewizor, ale przyznam, że waham się ze względu na małego.
– I słusznie – powiedział tata Kleofasa. – Sam nieraz żałuję, że kupiłem ten odbiornik. Dzieciaki gapią się w ekran jak sroka w gnat, oglądają wszystko jak leci i tylko od tego głupieją.
I tata Kleofasa powiedział nam szybko do widzenia, bo mama Kleofasa zawołała z salonu, że właśnie zaczyna się serial.”

René Goscinny książka Nieznane przygody Mikołajka

Nieznane przygody Mikołajka

O czasie

„Myślę, że w czasach, kiedy telewizja na nowo stara się zdefiniować samą siebie, a widzowie są zalewani bezwartościową papką, nasz serial był jednym z niewielu dostarczających sensowną rozrywkę widowni, reprezentującej różne pokolenia.”

Tony Shalhoub (1953) aktor amerykański

o serialu Detektyw Monk.
Źródło: Żegnam Monka w najlepszym momencie, z Tonym Shalhoubem rozmawiał Cliff Ford (IFA), „To i Owo” 2010, nr 31, s.5.

O myślach , O myśleniu

„Moim marzeniem byłoby, by coś, czyli pieniądze, pozwoliło zrealizować całą Trylogię jako serial. Serial, który by uwzględnił wszystkie wątki i pozwolił zachować kompletny dialog Sienkiewicza, bo on jest świetny – niezależnie od tego, co się mówi o Sienkiewiczu jako pisarzu.”

Krzysztof Kowalewski (1937) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Poznań, 27 stycznia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zdrowyo.htm

O pieniądzach , O zachowaniu

„(…) jeśli aktorzy chcą się utrzymywać z tego zawodu, to muszą mieć jakieś stałe źródło dochodów, bo wiadomo raz się dostaje rolę, a raz nie. Jedni mają teatr, a ja mam serial.”

Bartosz Obuchowicz (1982) polski aktor

Źródło: wywiad, 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=5448

„Indianie siadają w progu szałasu, my na sofie, oni oglądają deszcze, my serial; ale patrzymy na to samo – i tu i tam leje się woda.”

Wojciech Cejrowski książka Rio Anaconda

Utwory, Rio Anaconda

O wodzie

„Ależ ja nie jestem gwiazdą! Jestem aktorem, który gra w serialu. Tak się złożyło, że ten serial stał się najpopularniejszym serialem w Polsce i ta popularność stała się również udziałem grających w nim aktorów. Jednak bycie popularnym aktorem to coś innego niż bycie gwiazdą. Gwiazdy robią sesje zdjęciowe dla kolorowych magazynów, ich życie prywatne staje się publiczne, muszą chodzić na rauty i bankiety i najlepiej od czasu do czasu spowodować jakiś skandal. To nie dla mnie. Poza tym gwiazdy muszą znać się na wielu rzeczach, na przykład na gotowaniu, modzie i kosmetykach. Jakaś pani z gazety robi „świąteczną” sondę i dzwoni do mnie z pytaniem: „jakiego balsamu po goleniu używasz i jaki ma on wpływ na twoje samopoczucie.””

Kacper Kuszewski (1976) aktor polski

Ratunku! Ludzie, nie jestem kosmetyczką. Mogę wam opowiedzieć o aktorstwie!
Źródło: Codzienne zmagania z Markiem - wywiad z Kacprem Kuszewskim http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1340/Codzienne-zmagania-z-Markiem-wywiad-z-Kacprem-Kuszewskim.html

O życiu , O ludziach , O grach , O czasie

„Jestem aktorką. Jak ktoś składa mi propozycję to ją rozważam. Tak też było w przypadku Świata według Kiepskich. Poza nieco zbyt dużą ilością wulgaryzmów nie znalazłam tam nic takiego, co mogłoby obrażać moje uczucia i moje zasady. Ot, siedzi stara babcia i wysila całą swoją inteligencję żeby obronić swoją rentę. Ten serial był pomyślany przez jego twórców jako ostry satyryczny obraz polskiej rodziny. Nie na darmo filmową familię nazwano Kiepscy, a nie Potoccy. Wspaniałość naszego zawodu polega na tym, że raz można zagrać babcię Kiepską, a raz Nikifora.”

Krystyna Feldman (1916–2007) aktorka polska

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=24467

O emocjach , O inteligencji , O babci , Obraz

„Ci, którzy oglądali serial „Fragglesy”, na pewno pamiętają psa Sprocketta. To było bardzo ciekawe doświadczenie, a dla mnie niezła zabawa, ponieważ przed mikrofonem jedynie ziałem, warczałem, szczekałem oraz wydawałem z siebie wszystkie dźwięki, które wydaje pies. Doszło do tego, że byłem tak przygotowany i wyczulony na ruchy mojej postaci, iż nawet nie musiałem jej oglądać – po prostu brałem słuchawkę i reagowałem w odpowiednim momencie. W tychże „Fragglesach” grałem również Gorga – tego, który krzyczał: „Mamo! Złapałem Fragglesa.””

Piotr Adamczyk (1972) polski aktor

To był wielki, sepleniący, ale o gołębim sercu, potwór.
Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/adamczykpiotr/

Serce

„Możemy mieć dziś wielką satysfakcję, że jesteśmy świadkami powstania nowego sposobu opowiadania świata, jaki niesie ze sobą serial filmowy, a którego ukrytym zadaniem jest wprowadzić nas w trans. Oczywiście ten sposób opowiadania istniał już w mitach i opowieściach homeryckich, a Herkules, Achilles czy Odyseusz to bez wątpienia pierwsi serialowi bohaterowie. Jednak nigdy wcześniej nie zagarnął on dla siebie tak dużo przestrzeni i nie wpływał tak istotnie na zbiorową wyobraźnię.”

Olga Tokarczuk (1962) polska pisarka

Cytaty z mowy noblowskiej Czuły narrator

O pewności siebie

„Motyw główny cyklu to historia Cudownego Drzewa, z którego zrobiono setki zwykłych przedmiotów – tak twórca opisuje nagrodzony serial we wspomnianym wywiadzie.”

Andrzej Maleszka (1955) polski reżyser i scenarzysta

Każdy z nich zachował cząstkę magicznej siły i trafił do rąk zwykłych ludzi. To jest mityczna idea rozproszonej mocy. Filmy przenika wiara, że coś cudownego stanie się z częścią życia każdego z nas.
o serialu Magiczne drzewo.
Źródło: Konrad J. Zarębski, Andrzej Maleszka, culture.pl, czerwiec 2009 http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_maleszka_andrzej

O historii

„Babcia mi przypomniała, że jak byłam dziewczynką, miałam chyba sześć lat, to razem oglądałyśmy serial Matki, żony i kochanki.”

Marta Żmuda Trzebiatowska (1984) polska aktorka telewizyjna, filmowa i teatralna

Grał w nim młodziutki Mateusz Damięcki i podobno mówiłam wtedy: babciu, ja będę z nim kiedyś grała. Niesamowite jest to, że później okazało się to prawdą.
Źródło: Rafał Bryndal, Nie jestem widokówką, „Gazeta Wyborcza”, 6 maja 2011 http://wyborcza.pl/1,106359,9543992,Nie_jestem_widokowka.html

O babci , O matce , O kochankach

„Pamiętam, że kiedy przyjmowałem tę rolę, bardzo nie podobał mi się tytuł. Wydawało mi się nawet, że House będzie postacią drugoplanową; nie sądziłem, że cały serial może być osnuty wokół tak antypatycznego osobnika. Sugerowałem, że można zamiast nazwiska bohatera dać nazwę szpitala, w którym rozgrywa się akcja czy coś podobnego. Ale trafiła mi do przekonania interpretacja, że House to w istocie serial nie tyle medyczny, co raczej kryminalny, jak Columbo czy Kojak.”

Hugh Laurie (1959) aktor brytyjski

Bohater występuje jako detektyw, który usiłuje odnaleźć sprawcę zbrodni, opierając się na rozmaitych wskazówkach i przesłankach. Tyle, że oczywiście tutaj przestępcą jest wirus, który ukrywa się w organizmie pacjenta. Wydaje mi się, że ten motyw lekarskiego śledztwa znacznie wpłynął na popularność serialu.
Źródło: Wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61631