Cytaty na temat publicysta (41 cytatów)

„Po zabójstwie prezydenta [Narutowicza] nie można było stać pośrodku. Można było albo bronić Niewiadomskiego, albo uznać, że to był zamach na głowę państwa i złamanie wszystkich reguł demokracji. Dla nas dzisiaj demokracja jest kwestią najważniejszą, ale w świecie po I wojnie światowej wcale tak nie było. Według niektórych polityków i publicystów demokracja była rzeczą niebezpieczną, bo osłabiającą poczucie jednej prawdy, osłabiającą pozycję elit, a zatem – według wielu prawicowców – pierwszym etapem prowadzącym do komunizmu.”

Andrzej Friszke (1956) polski historyk

Źródło: krytykapolityczna.pl, 28 marca 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/SeriaHistoryczna/FriszkeCiolkoszchcialuczynicnajbiedniejszychswiadomymiobywatelami/menuid-1.html

O wojnie , O demokracji

„Odrzucając myśl wspólnej pracy z narodem rosyjskim w pracach Dumy Państwowej Polacy w całym szeregu rezolucji zapadłych na zebraniach publicznych żądają całkowitej autonomii polskiej z osobnym sejmem, upatrując w tym tylko pewien stopień przejściowy do wznowienia państwa polskiego. W dążności tej schodzą się dwa przeciwległe stronnictwa polskie: socjalne i narodowe. W tym też kierunku działają niektórzy pisarze polscy, publicyści, mówcy, pociągając za sobą ludność.”

Mikołaj II Romanow (1868–1918) car Rosji

uzasadniając wprowadzenie 10 listopada 1905 stanu wojennego w Królestwie Polskim.
Źródło: „Kurier Warszawski”, 13 listopada 1905.

O myślach , O myśleniu

„Tomasz Lis o Kaczyńskich, Jacek Żakowski o Kaczyńskich, Monika Olejnik o Kaczyńskich i etatowi publicyści „Wyborczej” też o Kaczyńskich. Nawet list czytelnika, opisujący naganne zachowanie szkolnej wycieczki w autobusie, wiedzie do konkluzji, że dziateczki zdeprawowała atmosfera ogólnej agresji, za którą odpowiadają, jakże inaczej, Kaczyńscy. Ja kończę, bo przecież ciągle mówię o Kaczyńskich i przeze mnie kolejny raport Fundacji Batorego wypadnie jeszcze… no jeszcze śmieszniej.”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

ironicznie o raporcie Fundacji Batorego dotyczącym „mediów publicznych”.
Źródło: „Gazeta Polska” nr 47, 22 listopada

O zachowaniu

„To brzoza urwała skrzydło tupolewa. Gen. Błasik był w kokpicie. Raport Millera jest wiarygodny. Polski pilot „ułańską fantazją podczas lądowania zaskoczył nawet rosyjskich żołnierzy”. Kto tak twierdził? Tusk, „Gazeta Wyborcza”, MAK? Nie, wszystkie te tezy lansowali dziennikarze i publicyści „Rzeczpospolitej”, której redaktor naczelny Paweł Lisicki już kilka tygodni po 10 kwietnia ogłosił, że nie wierzy w zamach w Smoleńsku.”

Piotr Lisiewicz (1972) polski publicysta, happener, aktywista Akcji Alternatywnej "Naszość"

Źródło: „Gazeta Polska”, 8 lutego 2012

O fantazji

„Zaniepokojeni komuniści chińscy cenzurują każde doniesienie ze zbuntowanego Kairu i Tunisu, a publicyści rosyjscy zastanawiają się, czy rewolta może być zaraźliwa. Życzyłaby sobie tego rosyjska opozycja, nie wyklucza tego Gorbaczow, a Kreml boi się bardziej niż epidemii dżumy.”

André Glucksmann (1937–2015)

Źródło: wyborcza.pl, tłum. Ludwika Włodek, 1 kwietnia 2011 http://wyborcza.pl/1,98077,9363399,Dlaczego_walczymy.html#ixzz1IZC7P2R7

„Polscy publicyści mają skłonność do przesady przy ocenianiu Niemców. A ci nie są ani wcieleniem dobra, ani zła. Są za to w dłuższej perspektywie nieprzewidywalni, mimo iż hołdują swoim nawykom i potrafią długo znosić niewygodne dla nich sytuacje. Bo kiedy jest to już ponad ich siły – buntują się bardzo gwałtownie. I nigdy nie wiadomo, co ten wybuch przyniesie – czy coś pozytywnego, czy skrajnie negatywnego”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Emigrant więcej zyskuje niż traci – rozmowa Alana Sasinowskiego – „Kurier Szczeciński” 30. 11. 2009

O sile

„Kościół katolicki najbardziej dynamicznie rozwija się na Południu – w Meksyku, krajach Ameryki Południowej, Afryce, w dalekiej Azji. Z tamtych krajów księża przyjeżdżają nawet do opustoszałych kościołów w Europie Zachodniej, gdyż w tamtych krajach nie ma dość powołań, by obsadzić wszystkie parafie. Allen (publicysta katolicki – red.) uważa, że utrzymanie takiego stanu rzeczy może doprowadzić do pęknięcia w Kościele. Południe musi zdobyć wpływ na decyzje podejmowanie w Watykanie. Innymi słowy, nadchodzi czas czarnego papieża lub papieża Latynosa.”

Kazimierz Sowa (1965) polski duchowny rzymskokatolicki, dziennikarz, publicysta, były dyrektor Religia.tv.

Źródło: Ks. Sowa: Katolicyzm potrzebuje zmiany. Dobry pomysł to czarny papież, polskatimes.pl http://www.polskatimes.pl/opinie/wywiady/349264,ks-sowa-katolicyzm-potrzebuje-zmiany-dobry-pomysl-to-czarny,id,t.html

O decyzjach , O czasie

„Jadę do Polski i oglądam cięgiem wszystkie dzienniki telewizyjne w kraju. Jest albo sama polityka, albo totalne pierdoły. Pomieszanie tematów lokalnych, nieinteresujących krajowego odbiorcę, z ważnymi tematami dotyczącymi wszystkich. W newsowych stand-upach jakiś gówniarz z mikrofonem w ręku i miną wszechwiedzącego wieszcza mówi mi, jak mam żyć. To wszystko z podstawowymi błędami warsztatowymi, niezbalansowanymi kamerami, fatalną dykcją, błędami fonetycznymi i czytaczami z promptera, którzy mylą się w 30 proc. zapowiedzi. Przełączam na telewizję śniadaniową i widzę relację z lodowego igloo z prowadzącą Królewną Śnieżką z nogami związanymi w supeł, której jedynym celem jest, by dobrze wypaść. Otwieram gazety i widzę "publicystów" skaczących sobie do gardeł o byle co. Czułem się jak Jack Nicholson w "Locie nad kukułczym gniazdem."”

Mariusz Max Kolonko (1965) Polski dziennikarz

Wywiady z Kolonką
Źródło: Piotr Kozanecki, Mariusz Max Kolonko: jakiś gówniarz mówi mi, jak mam żyć http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/mariusz-max-kolonko-jakis-gowniarz-mowi-mi-jak-mam,1,5282153,wiadomosc.html, onet.pl, 21 października 2013

O relacjach

„Jak zachowają się władze polskie wobec nacisków społeczności żydowskiej? Czy będą bronić zasadności umieszczenia na pomniku proponowanej inskrypcji, czy też ugną się przed perspektywą ewentualnego bojkotu? Co zwycięży? Wymowa faktów historycznych czy teorie Jana Tomasza Grossa, który w rozmowach z dziennikarzami opowiada o „diabłach zstępujących na ziemię” oraz twierdzi, iż do swojej wersji wydarzeń doszedł nie metodą naukowej dedukcji, tylko „iluminacji”? Czy władze polskie podzielą stanowisko Piotra Pacewicza z „Wyborczej”, którego nie interesuje, jaką rolę w całej j tragedii odegrali Niemcy, bo i tak winni są Polacy? Co ostatecznie będzie konstytuowało naszą wiedzę na temat tych tragicznych wydarzeń: prawda historyczna czy sprzeczne z nią postulaty przedstawicieli społeczności żydowskiej i niepoważne opinie publicystów?”

Piotr Gontarczyk (1970) polski historyk

o sprawie Jedwabnego.

O życiu , O prawdzie , O zachowaniu

„Na marszu rzeczywiście była dyscyplina – nie skandowano haseł antysemickich. Za to słychać było gromkie „kto nie skacze, jest pedałem!”. Ciekawe, czy znani publicyści i nobliwi starcy też skakali…”

Michał Sutowski (1985)

na temat udziału Rafała Ziemkiewicza i Jana Pospieszalskiego w marszu narodowców.

O czasie

„Nie spodziewałem się również, że ten coming out będzie miał wymiar społeczny. Przypadkiem nastąpił akurat 4 dni po wyborach. Mam wrażenie, że został odebrany trochę jak przypieczętowanie końca IV RP. Liczyłem się na przykład z możliwymi zgryźliwymi felietonami prawicowych publicystów, a oni zamilkli. Nagle szydzenie z homoseksualności stało się czymś w najgorszym guście. Klimat społeczny zmienił się raptownie.”

Tomasz Raczek (1957) polski krytyk filmowy, publicysta

O wrażeniach

„W Polsce przyczyną przemocy domowej jest przede wszystkim alkoholizm i nie ma ona nic wspólnego z naszą kulturą, którą cechuje szczególny szacunek wobec kobiet. Będę bronił polskiej tradycji, nawet jeśli z tego powodu lewicowi publicyści będą mnie nazywać ajatollahem, a niektórzy politycy – z właściwym dla współczesnej lewicy językiem nienawiści – katolicką ciotą.”

Jarosław Gowin (1961) publicysta, senator VI kadencji

Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,75478,11592559,Gowin__Chce_zatrzymac_rewolucje.html, 23 kwietnia 2012

O kobietach

„Kiedy wielokrotnie zastanawiałem się, skąd takie dramatyczne napięcie w relacjach polsko-żydowskich, to spostrzegam, że z taką pasją publicyści żydowscy nie mówią dziś o żadnym innym narodzie, tylko o Polakach. Ani o Niemcach. ani o Rosjanach. ani o Ukraińcach. Dlaczego? Skąd się to bierze? Sądzę, że to mechanizm odrzuconej miłości. Jeżeli prześledzimy świadectwa Żydów mieszkających w Polsce – listy, wspomnienia, dokumenty – to widać w nich miłość do polskiego etosu, do polskiej kultury, do polskiego systemu wartości. I ta miłość została odrzucona. Jeżeli wolno mi, zaryzykuję tezę: napięcie, dramat, cierpienie po żydowskiej stronie to jest właśnie rezultat mechanizmu odrzuconej miłości. Nikt nie nienawidzi mężczyzny tak, jak porzucona żona czy odtrącona kochanka. Wydaje mi się, że dlatego właśnie po polskiej stronie jest to temat tabu.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: tekst wygłoszony w Krakowie w czerwcu 1995 na konferencji „Pamięć polska – pamięć żydowska”, „Tygodnik Powszechny” nr 29, 16 lipca 1995, cyt. za: dialog.org http://www.dialog.org/dialog_pl/michn01.html

O miłości , O kochankach , O cierpieniu , O relacjach

„Patron naszej nagrody był niezależnym publicystą. Jednak Ewa Stankiewicz nie jest publicystką. Jest działaczką niepodległościową. Pokazuje, napomina i krzyczy, że państwo polskie zostało ugodzone. Kto wie – czy nie ugodzone śmiertelnie.”

Krzysztof Kłopotowski (1946) polski dziennikarz i krytyk filmowy

Źródło: Laudacja dla Ewy Stankiewicz, wpolityce.pl (26 października 2012) http://wpolityce.pl/artykuly/39330-laudacja-dla-ewy-stankiewicz-moim-zdaniem-jest-nasza-joanna-darc-pani-ewo-kocham-pania-miloscia-starego-wiarusa/

„Nawet Rokita połapał się że to gorsze niż zbrodnia, to błąd! Nie ma bowiem nic głupszego niż zarzucanie czołowym publicystom przekupstwa. I to nie z powodu ich niezłomności, ale z powodu oczywistego faktu że nie ma ich jak kupić. Jeśli Maciej Rybiński, Rafał Ziemkiewicz, Dorota Wysocka, Krzysztof Skiba czy Jerzy Kryszak występują w Polskim Radiu, to tylko dlatego że mają taki kaprys – lubią słuchaczy, dobra towarzystwo, atmosferę studia i to, że nikt ich nie ocenzuruje lub że niektórzy wolą Kaczki od salonowej paczki.”

Marcin Wolski (1947) polski historyk, pisarz, dziennikarz, satyryk

na temat raportu o mediach Platformy Obywatelskiej.
Źródło: „Gazeta Polska” nr 44, 1 listopada 2006.

O błędach , O studiach

„Dla dziennikarza, blogera czy publicysty nie ma większego wyzwania, niż być tam, gdzie słowa, wiadomości, wolność są najpotrzebniejsze.”

Yoani Sánchez (1975)

Źródło: list do Międzynarodowego Instytutu Prasy, opublikowany w: Kuba więzi, więc blogerka pisze list, „Gazeta Wyborcza”, 16 września 2010.

O wolności

„Ta impreza ze swastyką w tle i nazistowskimi pozdrowieniami to nie była nasza impreza, a przypisywanie nam faszystowskich poglądów jest absurdalne. Z nas się nabijają na nacjonalistycznych forach internetowych, że nie umiemy zrobić poważnej awantury. Że jesteśmy grzeczni chłopcy. Nasza organizacja to kilka tysięcy osób, które naprawdę robią coś dobrego. To zwykli, młodzi ludzie, a nie jakieś tępe osiłki. Media chcą nas wdeptać w ziemię, ale wzmacniają tymi atakami. Traktują nas jak kupę idiotów. A jak stwierdził jeden z publicystów, być może jesteśmy już chyba ostatnim środowiskiem, które patriotyzm traktuje serio.”

Krzysztof Bosak (1982) polski polityk

Źródło: Legiony Romana http://polska.newsweek.pl/legio-ny-romana,12298,1,1.html, newsweek.pl, 3 grudnia 2006.

O ludziach

„Od lat co roku ludzie związani z sitwą rządzącą są witani nieżyczliwie przez uczestników obchodów rocznicy Powstania Warszawskiego. Od lat przez cały następny tydzień po rocznicy wszystkie „autorytety”, wszyscy politycy, propagandyści i celebryci władzy drą szaty, wielkim głosem potępiając zachowania niestosowne w tym miejscu i czasie, i domagają się od prawicowych polityków i publicystów, żeby się natychmiast, tu zaraz, odcięli od sprawców tych haniebnych wybryków. Bo jak się nie odetną, zostaną zaraz opluci i propagandowo wdeptani w ziemię, a jak się odetną, to spotka ich to dopiero za jakiś czas, przy innej okazji. Otóż uprzejmie odpowiadam (i wszystkim radzę, żeby odpowiadali tak samo): walcie się. Mogę to ewentualnie sformułować jeszcze bardziej dosadnie, ale mam nadzieję, że tak wystarczy.”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

Źródło: Walcie się, „Gazeta Polska”, 15 sierpnia 2012

O ludziach , O zachowaniu , O czasie

„Wśród (neo)endeckich tropicieli pochodzenia etnicznego funkcjonariuszy państwowych i partyjnych pierwszych lat Polski Ludowej szczególne zainteresowanie budzi resort bezpieczeństwa. Jest on (…) też najmocniej osadzony w wyobrażeniach społecznych jako zdominowany przez Żydów.(…) Akcentowanie przez niektórych prawicowych publicystów i historyków obcego etnicznie pochodzenia części osób w aparacie Polski Ludowej w sytuacji braku odmienności ich polityki od ogólnej polityki PPR prowadzi do wniosku, że zabieg taki jest jedynie funkcją ich rasistowskich uprzedzeń.”

August Grabski (1971)

Źródło: Krzysztof Szwagrzyk, Żydzi w kierownictwie UB stereotyp czy rzeczywistość?, Biuletyn IPN, 11/2005.

O rzeczywostości

„Ujawniony niedawno fakt wieloletniej współpracy naszego kolegi, redaktora i publicysty Leszka Maleszki z peerelowską Służbą Bezpieczeństwa był ciosem dla całego zespołu i środowiska „Gazety Wyborczej”. (…)
Przez 25 lat nikomu nigdy nie powiedział, co robił. I żył z tym przez 25 lat. Jest to świadectwo człowieka złamanego i zakłamanego, ze wszystkimi straszliwymi tego konsekwencjami. I, niestety, jest to świadectwo wymuszone – gdyby fakt współpracy z SB nie wyszedł na jaw, Leszek Maleszka prawdopodobnie sam by się nie przyznał. Pogrzebałby w sobie tę prawdę. (…)
Zawsze uważaliśmy i nadal uważamy, że w wolnej Polsce więcej złego niż dobrego przynosi sądzenie i skazywanie takich ludzi, publiczne roztrząsanie jako dowodów w ich sprawie raportów, zeznań, SB-ckich fałszerstw – świadectw ludzkiej słabości, strachu i upodlenia. O tym wszystkim pamiętamy i będziemy pamiętać; o tym trzeba wiedzieć, to także budzi moralne obrzydzenie.
Nikt ze środowiska „Gazety” nie znał prawdziwej przeszłości Leszka Maleszki. Znaliśmy kogo innego. Dzisiaj musimy się zmierzyć z faktem, że przez wiele lat cieszył się w zespole autorytetem znakomitego redaktora i autora, ogłaszał na naszych łamach teksty, do których publikowania – dzisiaj już to wiemy – nie miał tytułu moralnego. Leszek Maleszka stracił w naszych oczach wiarygodność i szacunek. Jego nazwisko musi na długie lata zniknąć z łam „Gazety”, bo to nazwisko wprowadzało nas i Czytelników w błąd.
Czy można się podnieść z moralnego upadku? Czy człowiek może wrócić z tak dalekiej podróży? Czy możemy i powinniśmy mu w tym pomóc?
Nie wiemy. Ale byłoby okrutną pychą z naszej strony wykluczyć pozytywne odpowiedzi na te pytania.”

Lesław Maleszka (1952) dziennikarz polski

O Lesławie Maleszce

O ludziach , O strachu , O błędach , O przeszłości

„Zabieram głos w sprawie ważnej, w sprawie poszanowania godności wieloletniego polskiego parlamentarzysty, symbolu walki o polskość Śląska, poety, wybitnego polskiego publicysty połowy XX wieku, dziennikarza, encyklopedysty, patrioty - Edmunda Osmańczyka. Miałem okazję 15 lat temu jako młody poseł z Górnego Śląska, z Katowic w sejmie kontraktowym poznać i zaprzyjaźnić się ze znakomitym senatorem z Opola, członkiem mojego klubu - Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, członkiem drużyny Lecha Wałęsy. Wielokrotnie też z senatorem Osmańczykiem dyskutowaliśmy w czasie podróży pociągiem z Katowic do Warszawy i zdołałem dowiedzieć się z pierwszej ręki o kuluarach konferencji w Poczdamie, w Norymberdze, ale również o tym, jak wyglądała praca posła w trudnym i skomplikowanym okresie realnego socjalizmu. Edmund Osmańczyk przez 35 lat był posłem na Sejm, a po przełomie w 1989 r.”

Jan Rzymełka (1952) polityk polski

senatorem ziemi opolskiej.

O czasie , O wieku , O walce

„Ujawniony niedawno fakt wieloletniej współpracy naszego kolegi, redaktora i publicysty Leszka Maleszki z peerelowską Służbą Bezpieczeństwa był ciosem dla całego zespołu i środowiska „Gazety Wyborczej”. (…)
Przez 25 lat nikomu nigdy nie powiedział, co robił. I żył z tym przez 25 lat. Jest to świadectwo człowieka złamanego i zakłamanego, ze wszystkimi straszliwymi tego konsekwencjami. I, niestety, jest to świadectwo wymuszone – gdyby fakt współpracy z SB nie wyszedł na jaw, Leszek Maleszka prawdopodobnie sam by się nie przyznał. Pogrzebałby w sobie tę prawdę. (…)
Zawsze uważaliśmy i nadal uważamy, że w wolnej Polsce więcej złego niż dobrego przynosi sądzenie i skazywanie takich ludzi, publiczne roztrząsanie jako dowodów w ich sprawie raportów, zeznań, SB-ckich fałszerstw – świadectw ludzkiej słabości, strachu i upodlenia. O tym wszystkim pamiętamy i będziemy pamiętać; o tym trzeba wiedzieć, to także budzi moralne obrzydzenie.
Nikt ze środowiska „Gazety” nie znał prawdziwej przeszłości Leszka Maleszki. Znaliśmy kogo innego. Dzisiaj musimy się zmierzyć z faktem, że przez wiele lat cieszył się w zespole autorytetem znakomitego redaktora i autora, ogłaszał na naszych łamach teksty, do których publikowania – dzisiaj już to wiemy – nie miał tytułu moralnego. Leszek Maleszka stracił w naszych oczach wiarygodność i szacunek. Jego nazwisko musi na długie lata zniknąć z łam „Gazety”, bo to nazwisko wprowadzało nas i Czytelników w błąd.
Czy można się podnieść z moralnego upadku? Czy człowiek może wrócić z tak dalekiej podróży? Czy możemy i powinniśmy mu w tym pomóc?
Nie wiemy. Ale byłoby okrutną pychą z naszej strony wykluczyć pozytywne odpowiedzi na te pytania.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

Lesław Maleszka pracował dla „Gazety Wyborczej” adiustując teksty do emisji filmu Ewy Stankiewicz Trzech kumpli.
O Lesławie Maleszce

O ludziach , O strachu , O błędach , O przeszłości

„O narodotwórczej roli kultury doskonale wiedzieli nasi wrogowie. Dlatego rozpoczynali od rozstrzeliwania kultury i jej ludzi, zanim stawiali pod ścianą i zamykali w obozach koncentracyjnych pozostałą część społeczeństwa. Po 1945 roku uderzenie poszło w dobrą pamięć o II Rzeczpospolitej. W sens walki w 1939, podczas okupacji i na Zachodzie. Podjęli je ochoczo artyści, naukowcy i publicyści, zmobilizowani przez sowieckich komisarzy typu Jerzego Borejszy, Aleksandra Forda czy Julii Brystygier. Po mordach na profesorach Uniwersytetu Jagiellońskiego i Lwowskiego, eksterminacjach w Oświęcimiu i Katyniu, oraz ubeckich czystkach, pozostało wolne miejsce po polskiej inteligencji. Oto prawdziwe źródło dzisiejszej sytuacji w kulturze i prawdziwy rodowód na siłę narzucanych społeczeństwu „autorytetów”. Konieczna jest weryfikacja kartoteki Julii Brystygierowej. Bowiem z jej czasów wywodzi się ponura anegdota: „Jak zostać członkiem Związku Literatów?””

Bohdan Poręba (1934–2014) reżyser polski

„Wydać jedną książkę i dwóch kolegów”.
Źródło: Ocalić Polskość! cz. I http://www.wicipolskie.org/index.php?option=com_content&task=view&id=3769&Itemid=56

O ludziach , O inteligencji , O sile , O walce

„Co jednoczyło epokę, co sprawiło, że wiek dziewiętnasty stał się jednym rozdziałem historii? Narodziny myśli socjalistycznej. Wybuchały rewolucje, ofiarni młodzi ludzie walczyli na barykadach. Publicyści łamali sobie głowy, jak okiełznać zwierzęcy bezwstyd pieniądza, podźwignąć i obronić godność ludzką biedaka. Pojawił się marksizm. Wskazał korzenie zła i środki lecznicze. Stał się potężną siłą stulecia. Stolicą (…) z brudem, z blaskami świetności, z rozpustą, z dzielnicami robotniczymi, z proklamacjami i barykadami.”

Borys Pasternak (1890–1960) rosyjski poeta i prozaik

O ludziach , O historii , O myślach , O narodzinach

„Kiedy okazało się, że to jednak norweska nacjonalistyczno-konserwatywna prawica, czyli że Norwegia zaatakowała się sama, eksperci i publicyści szybko wpadli na pomysł, że takiej zbrodni musiał dokonać szaleniec. Gdyby Breivik był muzułmaninem, jego czyn byłby owocem zbrodniczej religii i kultury. Wiadomo, że to „źli ludzie” znajdujący przyjemność w mordowaniu nas bez powodu. Natomiast Norwegowie są dobrzy. A nawet naiwni w dobroci. Nordyk – chrześcijanin czy poganin – w przeciwieństwie do Araba i Czeczena może coś takiego zrobić tylko, gdy oszaleje.”

Jacek Żakowski (1957) dziennikarz polski

Źródło: Czas popatrzeć w lustro, wyborcza.pl, 25 lipca 2011 http://wyborcza.pl/1,88146,10003298,Czas_popatrzec_w_lustro.html

O ludziach , O przyjemności , O religii , O czasie

„Jest dwóch Stiglitzów. Jeden to wybitny matematyczny ekonomista, który za wkład w teorię ekonomii zasłużenie dostał Nagrodę Nobla, i drugi – publicysta, którego twierdzenia nie bardzo różnią się od tez Leppera i nie są związane z jego wkładem do teorii ekonomii. Jest on bardziej szkodliwy, gdyż jego poglądy są brane na poważnie, ze względu na Nagrodę Nobla.”

Leszek Balcerowicz (1947) polski polityk i ekonomista

Źródło: wyborcza.biz, 9 maja 2010 http://wyborcza.biz/biznes/1,101562,7861687,Leszek_Balcerowicz__Europa_potrzebuje_Adama_Smitha.html

O biznesie

„Wielu tzw. poważnych publicystów utrzymuje, że w naszym kraju są dwa tabloidy: „Super Express” i „Fakt”. I traktują was jak chłopców do bicia. W tym fałszywym przekonaniu widać poczucie wyższości, które zawiera się w deklaracji: my jesteśmy lepsi, oni są gorsi. Ale to nieprawda, wszyscy się tabloidyzujemy – nie tylko dzienniki, prasa, ale radio, telewizja, media elektroniczne.”

Dorota Gawryluk (1972) polska dziennikarka

Źródło: Rzetelność jest najważniejsza, „Super Express”, 9 grudnia 2009 http://www.se.pl/wydarzenia/opinie/rzetelnosc-jest-najwazniejsza_122048.html

„Polska pilnie potrzebuje psychoanalityka. W ciągu tygodnia uznawani za najgorszą część społeczeństwa politycy zmienili się w jego najlepszych synów. Do ubiegłego tygodnia prawicowi publicyści przekonywali nas każdego dnia, że w Polsce nie ma żadnych elit, co najwyżej fałszywe. Kiedy już niektórzy czytelnicy w to uwierzyli, to nagle one wszystkie zginęły.”

Michał Ogórek (1955) polski dziennikarz, felietonista i satyryk

Źródło: Od ściany do ściemy, „Gazeta Wyborcza”, 24–25 kwietnia 2010.

„Lokata z „gwarantowanym” zyskiem kilkunastu procent nie musi zakrawać na absurd w sytuacji, kiedy na tych samych portalach, które krytykują naiwność tysięcy klientów Amber Gold, reklamują się instytucje pozwalające na „granie dwudziestoma tysiącami euro, gdy posiada się sto” i do tego naukę owej rynkowej magii w 20 minut. Brak wielkiego krachu finansowego w Polsce pozwala podtrzymywać iluzję nieograniczonego giełdowego wzrostu – dawno obaloną przez najbardziej nawet konserwatywnych publicystów ekonomicznych, ale wciąż podsycaną w reklamowych banerach ich dzienników i portali. (…) W czasach stagnacji płac piramidy finansowe i parabanki pełnią rolę podobną do nazbyt pochopnie zaciąganego kredytu. Wypełniają lukę konsumpcyjną, pacyfikując nastroje coraz bardziej sfrustrowanych (i coraz szerszych) warstw społeczeństwa.”

Michał Sutowski (1985)

Źródło: Rząd o Amber Gold, czyli umiarkowany populizm prewencyjny, krytykapolityczna.pl, 30 sierpnia 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/SutowskiRzadoAmberGoldczyliumiarkowanypopulizmprewencyjny/menuid-1.html

O nauce , O naiwności

„Tomasz Lis nie wie, kiedy wybuchła II Wojna Światowa. (…) Niestety publicysta całkowicie się myli. Wielka Brytania do wojny przystąpiła 3 września 1939. Na czele rządu stał wtedy nie Churchill, lecz właśnie Chamberlain. Sir Winston premierem został dopiero w maju 1940.”

Cezary Gmyz (1967)

Inne wypowiedzi
Źródło: Cezary Gmyz: Tomasz Lis nie wie, kiedy wybuchła II Wojna Światowa, blog.rp.pl, 21 maja 2009 http://blog.rp.pl/blog/2009/05/21/cezary-gmyz-tomasz-lis-nie-wie-kiedy-wybuchla-ii-wojna-swiatowa/

O wojnie

„Termin „rozwinięte społeczeństwo socjalistyczne” był w użyciu nie tylko w języku publicystów, ale także niektórych socjologów, choć oni właśnie powinni byli wskazać zarówno na jego niestosowność praktyczną, jak i nieprzydatność poznawczą. Każdemu, kto zapoznał się z marksistowską teorią rozwoju społecznego trudno niewątpliwie przyjąć możliwość istnienia np. „nierozwiniętego społeczeństwa socjalistycznego.””

Janusz Sztumski (1930)

Wstęp do metod i technik badań społecznych

„Drugi mąż mamy, dziennikarz i publicysta Stanisław Brodzki, też był żydowskim komunistą, nawet znacznie bardziej homo politicus niż mój ojciec. Brodzki do 1957 roku kierował działem kulturalnym „Trybuny Ludu”, a potem pracował w tygodniku „Świat” i w „Polskich Perspektywach.””

Agnieszka Holland (1948) polska reżyserka i scenarzystka

Źródło: Krystyna Naszkowska, My, dzieci komunistów, rozmowa z Agnieszką Holland, Czerwone i Czarne, Warszawa 2019.

O ludziach , O świecie

„O NSZ warto i należy dyskutować. Wartościowa jest jednak tylko poważna dyskusja, debata ludzi mających wiedzę – historyków i badaczy tematu znających archiwa. Niestety coraz częściej do głosu przepychają się publicyści, piszący pod z góry przyjętą tezę, podpierający się selektywnie dobraną literaturą i piszący półprawdy. A każda półprawda – jak pisał Horacy Safrin – jest to całe kłamstwo.”

Wojciech Muszyński (1972) polski historyk

o Narodowych Siłach Zbrojnych.
Źródło: Dzielenie polskiej krwi – czyli o lukrowaniu czarnej legendy NSZ https://medianarodowe.com/dr-wojciech-jerzy-muszynski-dzielenie-polskiej-krwi-czyli-o-lukrowaniu-czarnej-legendy-nsz/,, medianarodowe.com, 2 października 2017.

O ludziach , O literaturze , O kłamstwie

„Prawicowa blogerka i publicystka Kataryna powiedziała mi, że napisałem najlepszą książkę o III RP, jaka kiedykolwiek powstała. O korupcji, nieprzejrzystości, bezkarności i zdradzie. Problem jest taki, że wybrałem niewłaściwego bohatera. Gdybym taką książkę napisał o Tusku, to prawica nosiłaby mnie na rękach. Ale nie ma na prawicy gotowości do tego, by się przyznać, że to w ich środowisku, przy Macierewiczu, mieści się jedna z najbardziej zgniłych części układu.”

Tomasz Piątek (1974) polski pisarz i dziennikarz

o książce Macierewicz i jego tajemnice.
Źródło: rozmowa Marka Nowaka, Najlepsza książka o III RP http://zielonewiadomosci.pl/publikacje/debaty-wywiady/najlepsza-ksiazka-o-iii-rp/, zielonewiadomosci.pl, 19 września 2017.

O problemach , O zdradzie

„Nigdy nie byłem zwolennikiem szkoły mesjanistycznej ani poglądów historyków, pisarzy i publicystów utrzymujących, że Polacy są najdoskonalszym narodem na świecie. Oczywiście, że Polacy, jak wszystkie wielkie, historyczne narody, posiadają i cnoty, i wady, a nasza kariera narodowa, od XVII wieku wciąż tocząca się w dół, wskazywałaby nawet, że wady górują nad zaletami. A jednak, charakteryzując Polaków, jedną cechę uznać należy za pewnik, za aksjomat. Byliśmy zawsze narodem kochającym wolność, i to nie tylko wolność narodu, lecz i wolność człowieka; despotyzm nigdy nie miał u nas powodzenia.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Lady Makbet myje ręce

O wolności , O wieku

„Dzień po wyborach wygranych przez PiS zarówno politycy opozycji, jak i eksperci kojarzeni z PO zaczęli roztaczać wizję gospodarczej katastrofy Polski, która miała być niechybną konsekwencją objęcia władzy przez partię Jarosława Kaczyńskiego. Wśród publicystów i działaczy opozycji totalnej retoryka polegająca na generowaniu ekonomicznego niepokoju utrzymuje się do dziś.”

Marta Kaczyńska (1980) polska prawniczka, adwokatka, córka Prezydenta Polski Lecha Kaczyńskiego i Marii Kaczyńskiej z d. Mackiewicz

Źródło: Gospodarka ma się dobrze, „W Sieci” nr 5/2017 (218), 30 stycznia 2017

„Mnie kiedyś zaproszono do programu z Małgorzatą Terlikowską do dyskusji, a ja odmówiłam i redaktorowi, który mnie zapraszał powiedziałam: Ja jestem publicystką z dwudziestoletnim stażem pracy. Jaki tytuł do rozmowy ze mną ma Małgorzata Terlikowska? Bo urodziła piątkę dzieci? Sorry. Dla mnie to nie jest tytuł do rozmowy. Kaja Godek to samo. Czym ona się legitymuje poza rodzeniem dzieci, żeby w ogóle była partnerem do dyskusji. Sorry.”

Eliza Michalik (1976) polska dziennikarka

Źródło: Eliza Michalik jest „nadczłowiekiem” i gardzi „podludźmi”. Atak na Godek i Terlikowską. „Czym ona się legitymuje poza rodzeniem dzieci?” [VIDEO https://nczas.com/2019/04/03/eliza-michalik-jest-nadczlowiekiem-i-gardzi-podludzmi-atak-na-godek-i-terlikowska-czym-ona-sie-legitymuje-poza-rodzeniem-dzieci-video/]

O dzieciach

„Wprawdzie demokratyzm wywieszać się u nas zwykło, jak odświętną, deszczem odbarwioną już chorągiew, przy każdej sposobności; wprawdzie wielu publicystom naszym demokratyzm ów nie schodzi (nie powiem ust, ale) z ostrza pióra; wprawdzie stoi wyraźnie jak wół na sztandarach, w imionach lewych i prawych partyj; mamy więc demokratyzm socjalny, narodowy, chrześcijański i jaki tam jeszcze; konserwatyzm nasz nawet nim się w dni zwykłe pieczętuje, jako sygnetem temporis; chwalimy się i konstytucją – najbardziej ponoć z używanych demokratyczną – lecz społeczeństwo nasze we krwi, w poglądach, we wszystkich swoich tak jednostkowych, jak i zbiorowych postępkach, wcale a wcale demokratycznym, jakby się spodziewać należało, nie jest.”

Władysław Orkan (1875–1930) polski pisarz tworzący w okresie Młodej Polski

Listy ze wsi
Źródło: t. 1, s. 69.

„Kukliński znajdzie właściwe miejsce w historii. Bardzo mocno w to wierzę. Będzie fascynował historyków i publicystów, wszystkich ludzi, będzie się o nim dyskutować przyszłości i w końcu zostanie powszechnie uznany za bohatera. Jestem przekonany, że w dłuższej perspektywie – zwycięży.”

Jan Nowak-Jeziorański (1914–2005) polski dziennikarz, politolog, działacz społeczny, żołnierz AK

o Ryszardzie Kuklińskim
Źródło: Ryszard Kukliński - człowiek, który wstrząsnął komuną https://www.polskieradio.pl/39/247/Artykul/1132492,Ryszard-Kuklinski-czlowiek-ktory-wstrzasnal-komuna, polskieradio.pl, 11 lutego 2016.

O ludziach , O historii , O przyszłości

„Gross to raczej historyczny publicysta niż historyk – naginający w swoich publikacjach fakty, skłonny do sądów radykalnych, stronniczych, często po prostu nieuprawnionych.”

Paweł Wroński (1964)

o Janie Tomaszu Grossie
Źródło: J.T. GROSS O POLSKIM UDZIALE W ZAGŁADZIE: POSTAWCIE POMNIKI WYWIEZIONYM Z MIASTECZEK ŻYDOM ZAMIAST KACZYŃSKIEMU. Rozmowa Sławomira Sierakowskiego http://krytykapolityczna.pl/kraj/jan-tomasz-gross-slawomir-sierakowski-wywiad-polska-antysemityzm-holokaust/, krytykapolityczna.pl, 12 lutego 2018

„Od momentu powstania Brygada nie cieszyła się najlepszą opinią wśród pozostałych organizacji konspiracyjnych, a oceny ferowane wówczas miały zaważyć na jej losach także i w okresie powojennym, m. in. w czasie formowania kompanii wartowniczych. Najostrzej – zarówno w czasie wojny, jak i po jej zakończeniu – potępiali ją publicyści komunistyczni, co jest zrozumiałe, gdyż dla Brygady komuniści – obok oddziałów radzieckich – byli od początku przeciwnikiem numer jeden.”

Czesław Brzoza (1947) polski historyk

Źródło: Od Miechowa do Coburga: Brygada Świętokrzyska Narodowych Sił Zbrojnych w marszu na zachód http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Pamiec_i_Sprawiedliwosc/Pamiec_i_Sprawiedliwosc-r2004-t3-n1_(5)/Pamiec_i_Sprawiedliwosc-r2004-t3-n1_(5)-s221-274/Pamiec_i_Sprawiedliwosc-r2004-t3-n1_(5)-s221-274.pdf, „Pamięć i Sprawiedliwość”, 3, 2004, nr 1 (5), s. 224.

O losie , O wojnie , O czasie